Romantiek herleeft op
klassieke autobeurzen
c
TV
WEER
Het Gesprek van de Dag
DINSDAG 6 APRIL 1999 152
COMMENTAAR
Spelregels rekeningrijden
De overheid heeft zich in haar plannen voor autowegen, tunnels
en spoorlijnen steeds meer afhankelijk gemaakt van grote banken
en andere particuliere geldschieters. Ontwerp, financiering en uit
voering van grote projecten op dat gebied wil zij meer en meer in
samenwerking doen met het bedrijfsleven. 'Publiek-private finan
ciering' is mode. Dat is prettig voor de belastingbetaler. Die hoeft
minder diep in de portemonnee te tasten om allerlei moois voor
de toekomstige automobilist en treinreiziger te betalen. Keerzijde
van de medaille is dat particuliere financiers of anderszins deelne
mende sectoren van het bedrijfsleven méér invloed krijgen op die
projecten. Want wie betaalt, bepaalt.
In principe is dat niet verkeerd. Maar de grotere invloed van het
bedrijfsleven mag democratische besluitvorming niet in de weg
staan; niet waar het gaat om de projecten zelf en al helemaal niet
waar het overheidsbeleid in bredere zin in het geding is. Dat laat
ste lijkt het geval, nu ABN-AMRO heeft gedreigd de 'geldkraan'
dicht te draaien, indien minister Netelenbos haar omstreden plan
voor rekeningrijden doorzet.
Wat men ook moge vinden van de wijze waarop de regering de
schaarste'aan beschikbaar asfalt van een prijskaartje voorziet, feit
is dat de besluitvorming daarover volgens de gebruikelijke demo
cratische processen tot stand is gekomen. Verschillende politiieke
partijen hebben verkiezingsprogramma's geschreven. De kiezer
heeft op basis daarvan en andere overwegingen zijn keuze ge
maakt. Vervolgens zijn PvdA, WD en D66 het onderling eens ge
worden over een regeerakkoord, waarin het plan voor rekeningrij
den is opgenomen.
Zo gaat dat in dit land; zo zijn de democratische spelregels. Vol
gens diezelfde democratische spelregels wordt het bedrijfsleven
intensiever betrokken bij de financiering en exploitatie van publie
ke projecten. Het gaat niet aan dat nieuwe spelers met de hand op
de knip de spelregels tussentijds veranderen. Dat lijkt wel erg op
vals spelen.
Lenferink wordt Springer
Ooit maakte Jan Lenferink met RUR redelijk serieuze en soms
spraakmakende praatprogramma's voor Veronica. Zaterdagavond
kwam 'ie op in een Jerry Springer-decor, in een studio vol uitgelaten
klappende en joelende middelbare scholieren, met de woorden:
..Hallo! Hallo! Hallo! Hé hallo allemaal! Hallo! Hallo! Hallo en wel
kom!" Zodat je meteen dacht: het gaat niet goed met die jongen.
Hij zou in zijn nieuwe praatprogramma, luid Lenferink aangekon
digd. zulke boeiende gasten ontvangen, dat de presentator zelf niet
meer veel te berde zou hoeven brengen. Dat bleek een leugen. Jan en
zijn redactie hadden gewoon naar het voorbeeld van Springer een
tijdje rondgehengeld in de wereld van nachtclubs, prostitutie en pi
kante dansen. Om met de vrouwen die zij dusdoende hadden opge
vist een programma te maken onder de titel: 'Stellen klappen uit de
school'.
Met twee van die vrouwen kwam een man mee. Van die types met
het IQ van een klinknagel, die aan het 'gesprek' niet meer bijdroe
gen dan af en toe een schouderophalen en nu en dan een enkel
woord. „Ik wil je vragen, althans, ik wil bekendmaken dat ik ook in
pornofilms wil spelen zei het striptease-danseresje tegen haar
vriend de conciërge. Die bleef dom in de verte kijken, vage glimlach
om de lippen, en mompelde: „Leuk."
Jan is geen Jerry Springer. Hij stond wel met zijn armen over elkaar
tussen her publiek, met van die kaartjes, maar wist zich overduide
lijk geen raad met zijn rol. „Hallo, hallo, hallo", toeterde hij na de
reclame, alsof hij telefoneerde met een hardhorende. „Het is hier
danig gezellig en de onderwerpen zijn er ook naar.
Zijn programma lijkt ook alleen uiterlijk op het Amerikaanse voor
beeld. Zijn gasten vlogen elkaar niet aan en spannend werd het
geen moment. Het waren allemaal domme, maar meegaande tiep-
jes. De vrouw die haar prostituerende vriendin vroeg een andere
baan te zoeken kreeg te horen: „Ik vind wel dat ze gelijk heeft. Ik
vind ook dat ik moet stoppen.
Aan een epiloog in de stijl van Springer waagde Lenferink zich niet.
Met die taak zadelde hij een van zijn gasten op. „Mag ik jou vragen,
gewoon, tot slot van de avond, nog een overpeinzing tot ons te rich
ten", zei hij tegen een meisje dat blijkens de tekst in beeld Roos heet
te en 'voor alles in' was. En hij keek haar venuachtingsvol aan. Het
kind begon te giechelen en stamelde: „Ja, wat zal ik eens zeggen, hi-
hihihihi. Poe.... "Er volgde een lange stilte, maar toen wist ze het:
„Iedereen zoekt het maar uit, hihihihihi."
En Jan? Die zei: „En u thuis zou ik alleen maar willen zeggen: blijf
kijken, en vol... Eh. nee. waarom zou u eigenlijk blijven kijken?Eh,
ja, natuurlijk blijft u kijken.Hij wist dus ook niet wat 'ie aan
moest met die rotzooi.
WIL BUYS
Droomauto 's te kust en te keur voor (bijna) elke beurs
Strak en stralend staat de Talbot Daraq uit 1938 erbij. In een staat zoals de fabriek hem indertijd nooit
kan hebben afgeleverd. En in een kleur - black tulip - die in het vooroorlogse Frankrijk nog niet was uit
gevonden. Een droom van een auto, bestemd voor de happy few. Autosalons, ze zijn een bijna elk
weekeinde terugkerend vermaak binnen en buiten de grenzen. Van de Super Oldtimershow in de Leid-
se Groenoordhallen tot de Techno Classica in het Duitse Essen.
De vier zalen van de Antwerpse
Classic Salon vertonen een dui
delijk verschil in rangen en
standen. In zaal 1 staan de
Jaquars, Ferrari's en Bugatti's
uitdagend te pronken, lopen
succesvolle standhouders met
bladen vol champagne, kan in
het restaurant een broodje war
me beenham worden genuttigd
en overheerst bont, veel goud
en zonnebankbruin bij het pu
bliek. De standhouders hebben
hier, op de tweede dag van de
drie dagen durende beurs, al
goed geboerd: „Ja, het is hier
heel druk geweest. En we heb
ben ook al aardig verkocht",
zegt een Hollandse standhoud
ster die dure picknickmanden
en leren koffers aan de man
probeert te brengen.
De tweede hal is voornamelijk
bestemd voor standhouders die
bij het doe-het-zelf publiek in
trek zijn: handboeken en acces
soires zijn hier de overheersen
de koopwaar voor degenen die
hun oldtimer koesteren, maar
dat niet tegen elke prijs kunnen
doen. De versnaperingen zijn
navenant: een biertje en een
broodje shoarma.
Agressieve verkoopmethoden
zijn sommigen niet vreemd:
„Wilt u niet dat uw auto goed
onderhouden wordt?", vraagt
een Duitse verkoper van een
poetsmiddel een naar zijn zin te
snel passerende beursgangen
Wie blijft staan, gaat gegaran
deerd met twee flessen van het
goedje naar huis. „Komt u naar
Essen? En hebt u niet genoeg
Belgische francs bij u? Dan be
taalt u de rest maar in Essen."
De clubs zijn in hal drie gesta
tioneerd. Ook hier is het ver
schil overduidelijk: de Porsche-
club (dit jaar winnaar voor de
leukste stand) heeft een Be
doeïenen-nederzetting in de
woestijn nagebootst, waar de
Duitse bruiijzers nonchalant
voor de tent staan geparkeerd.
Nee dan het Skodaatje verder
op, troetelkind van de eige
naars. Ach, ziet niet elke ouder
in zijn uil een valk? Minder be
deelde clubs als die van Skoda
hebben één of twee autootjes
tegen de wand gezet en maken
door middel van slechte kopie-
en kenbaar welke activiteiten ze
ontplooien. Verderop staan een
paar oldtimers in verregaande
staat van ontbinding te koop:
zo is dit snoepgoed ook voor de
liefhebber met een wat minder
gevulde portemonnaie bereik
baar. Met veel zelfwerkzaam
heid en een beetje geluk bij de
aankoop van onderdelen, staat
zo'n karretje er na een tijdje
weer net zo stralend bij als het
ooit uit de fabriek kwam.
Geen wonder dat in de laatste
zaal de standhouders met de
auto-onderdelen staan gepar
keerd. Ze kunnen zich in een
enorme belangstelling van het
zelf sleutelende manvolk ver
heugen. Hier geen bontjassen,
maar jacks en truien, rouwran
den aan de nagels en handen
vol plastic tassen met onderde
len.
Oldtimer-beurzen mogen zich in een enorme belangstelling verheugen.
Of het nu in Antwerpen, Leiden
(Groenoordhallen), de Techno
Classica in Essen Lisse (Hoba-
ho) of Rosmalen is: de oldtimer
en dus ook de oldtimerbeurs
mag zich in een enorme be
langstelling verheugen. Dat
heeft mogelijk te maken met
het feit dat - in Nederland al
thans - auto's van 25 jaar en
ouder niet onder de wegenbe
lasting vallen. Maar dat alleen
kan toch niet de reden zijn dat
zovelen, mannen èn vrouwen,
verslingerd raken aan zo'n oud
vehikel? Wellicht is het dan
toch de vorm van belegging?
Ook dat is zeer twijfelachtig.
Een oldtimer die in goede staat
voor 60.000 gulden wordt aan
geschaft, kan weliswaar twee
jaar later 200.000 gulden waard
zijn, maar een tijdje later weer
zijn gezakt naar 80.000 gulden.
Riskante handel, dus.
Misschien is de oorzaak van de
populariteit toch vooral de
hang naar romantiek in dit fin
de siècle vol high tech, robots,
computers en zakelijkheid.
Want is het niet avontuurlijk
om in zo'n autootje dat er elk
moment mee kan ophouden,
Wie aan een beetje goedkope onderdelen weet te komen, kan een old
timer met niet al te veel kosten restaureren. foto pr
rond te pruttelen? En wat is er
dan leuker om 's winters, wan
neer het troetelkind veilig en
warm staat opgeborgen, op
beurzen op zoek te gaan naar
onderdelen, accessoires en al
lerlei toebehoren om in het
voorjaar nog beter te kunnen
uitpakken op clubevenemen
ten?
Het zal wel een combinatie van
al die factoren zijn. Zoals een
antiekliefhebber veilingen af
stroopt, zo frequenteert een
oldtimer-eigenaar (al dan niet
in spe) dit soort beurzen. En
niet alleen voor onderdelen.
Want juist wat eromheen
hangt, maakt het ook voor de
niet-sleuteraars leuk. Picknick
manden, prachtige oude leren
koffers, kleding (warm, wind-
dicht en toch sportief), hoeden
en petten en allerhande prulla
ria (uw auto afgebeeld op de
toilettafelspiegel) maken de
mens hebberig. Of het nu gaat
om die super-Bugatti of dat
kleine Engelse sportautootje,
dat nog het meest wegheeft van
een klein pruttelbootje. „Of u
daarmee de snelweg op kunt?
Nou nee, mijnheer ik zou het u
niet aanraden. Met zo'n auto-
tje moet je de tijd nemen. Zijn
kruissnelheid is niet meer dan
60 kilometer. Dus je moet er
geen haast mee hebben. Be
schouw zo'n uitstapje als een
korte vakantie. En ik verzeker u:
je komt als herboren terug."
ANNEMIEK RUYGROK
Komende beurzen: de Techno
Classica in Essen (8-11 april),
de Klassieke Auto Rai in Am
sterdam (thema: 'Royal Cars')
van 30 april t/m 2 mei en ver
der in verschillende Europese
landen.
dagen
Nog 270 dagen
nieuwe millennium
aan. Reden voor dezi
om in een dagelijkst
terug te kijken op b^0VE
rijke gebeurtenisseijgen
plaatsgrepen op cf^in
ponderende data in Ff*
gelopen 100 jaar.!"*
week: 6 april 1909: ftuur
Peary eerste mailerhi
Noordpool; 7 april Pniv
Dick Turpin aan gfe
april 1986: Clint East
wordt burgemeesttap]
april 1609: twaalfjan
stand gesloten; lOKyf
1849: Hunt patentee"^,,
ligheidsspeld. Erd;
erdc
6 APRIL 1909 Miji{
Je zou het nu niet meer iwujg
hoofd moeten halen, maLg
no 1909 is het heel vanze|uc[j
kend. Ronald Naar, pook
en bergbeklimmer, verwij
naar de honden die Rob^i»
ry bij zich heeft als hij opM*'
van dat jaar naar eigen zwF
de Noordpool bereikt. „%^n
nu een rel van jewelste oit.g]
staan", veronderstelt de(j h
naar. Honden op poolexj,-
- dat is aan het eind van y g
20ste eeuw ondenkbaar. aen<
nog maar niet te spreken
het lot dat ze wacht als z< _i
niet redden. „In die jaren*''
den ze gewoon opgeget^MC
Naar, net terug van een fe
poolexpeditie, sluit zich fag:
degenen die Peary (en oq,enl
diens 'concurrent' dr. Cqn d;
een flessentrekker beschjn a
„Desondanks heeft hij v^je 3
reikt." Hoe ver de Amerilt
zeeofficier precies op de
Noordpool is gekomen, 2k.
altijd een raadsel blijvenj**'
geldt hij decennia lang akE
eerste mens die het nooif^js
kruispunt van alle meridjn 2
en de onzichtbare as vango-
aardbol haalt. Samen mag w
helper Matthew Hensonien)
eskimo's hijst hij na de 1%S
tocht de vlag. Met een pö
in de dikke, vormeloze vli»
krabbelt hij in zijn dagbtr**
„Eindelijk de pool! MijiHF0(
en mijn levensdoel gediqvstl
twintig jaren! Ik kan het ^er(
niet indenken. Het schijijter
zo eenvoudig en vanzelfSoec
kend!" P7n
Sinead O' Com!
manisch depres®
r ner
De Ierse zangeres SineaiJha'
O'Connor lijdt aan marde b
depressiviteit. De ziekte Iten
1994 bij haar vastgesteld roi
neesmiddelen en therappg
hebben haar wel geholpfle c
Maar zij zal waarschijnlijk p
geheel van haar kwaal af
doordat zij in haar jeugdj^i
haar moeder werd mish.
Tegen het Engelse showÊKfi
persbureau WENN zegt Êzir
geres van Nothing ComjPtk
U dat zij als gevolg van flolu
kwaal haar gezicht en aiins
delen van haar lichaam Pjn
glasscherven bewerkte, /ijzi
inner me dat ik naar mijdei
de spiegel spuwde en mltaa
mijn gezicht sloeg. Het L
scheermesjes steeds die}
buik snijden en er een
staat dat steeds groter w
Het doel bereikt
Regels scheppen iveer nieuwe regels en dus
steeds meer overtredingen. Neem nu het
voetbal. Zodra er een zijlijn is ingevoerd en
dus een ingooi, moeten er vervolgens ook
regels komen voor de correcte uitvoering
van die ingooi. Voor de handhaving van al
die regels is een autoriteit nodig die overtre
ders moet straffen. Dat is weer aanlei
ding tot een ander soort overtre
dingen, namelijk het aanvech
ten van de autoriteit of de re
gels zelf Van wetten en wets-
handhavers gaat, kortom, een
ivocerend effect uit en ze
werken zichzelf in feite te
gen.
Een zeker wettelijk
overgewicht is dus
noodzakelijk. Zo
als een vliegtuig
extra kerosine
moet tanken om de
kerosine te kunnen
vervoeren, moet ook
een stelsel regels al
tijd groter zijn dan
nodig leek. Bij het klei
ne-veldjes-voetbal, dat
nauwelijk regels kent,
werkt het boven beschre
ven mechanisme precies
andersom. Gebrek aan
regels en ordehandha
ving zorgt voor een sfeer
JUSTUS VAN OEL
MENSELIJK
die vanzelf minder overtredingen oplevert.
Zoals het weghalen van ME een manier is
om rellen hij het stadion te voorkomen,
stemt de afwezigheid van een scheidsrech
ter de vrije voetballers milder dan gemid
deld.
Toch kent ook het vrije-veld-spel een aan
tal eeuwig terugkerende discussiepunten.
Neem nu de doeltjes. In het primitiefste ge
val bestaan die uit schoenen met wat kle
ding eromheen. of tassen. Heeft zo'n paal
een binnenkant en kan men dus scoren via
de binnenkant van de paal? De beste regel
is hier: alle paal is mis. Wie, heel verstan
dig zo'n regel probeert in te voeren in een
gezelschap dat daar nog niet achter was,
hoort altijd hetzelfde tegenargument.
„Maar als de paal nou niet beweegt en de
bal raakt hem heel licht, dan telt ie natuur
lijk wel, toch?" Wat u dan moet doen is niet
discussieren, maar simpel de bal opnemen,
en ieder doelpaaltje exact één balbreedte
naar buiten leggen. Opgelost. Wat vroeger
'paal'was, gaat vanaf nu zonder iets te ra
ken de goal in. En wat nu tegen de paal
komt, was in de vorige situatie naast, en so
wieso al geen punt van discussie.
Maar helaas, behalve een breedte heeft het
vrije-veld-doel ook een hoogte. Een denk
beeldige hoogte, en de denkbeelden blijken
sterk uiteen te lopen. 'Onder schouderhoog
te telt', is een vaak gehanteerde regel. On
eerlijk tiatuurlijk: slimme teams zetten de
kleinste van het stel tussen de seizoenen en
krijgen geheel gratis een lagere goal dan de
tegenstander. 'Altijd scoren over de grond
lijkt werkbaar, maar is het niet. Moetje de
bal kunnen zien rollen, of is iets boven de
grond ook goed? De beste oplossing blijft
het neerzetten van een heus doeltje, met
palen en lat. En dat paal en lat altijd mis
zijn, want dat doeltje is -al van tevoren -
naar alle kanten één hele balbreedte ver
groot: die truc kent u inmiddels.
De afgelopen weken heb ik dat ideale, dis-
cussievrije, draagbare doeltje vervaardigd,
mijn trouwste lezers weten dat. Het doeltje
is inmiddels getest en lijkt Koeman-proof.
En heeft geleid tot heftige tiveespalt. Vol
gens enkele spelers zou de aanwezigheid
van een op-afstand-herkenbaar doel harde
afstandsschoten stimuleren, zeker als het
nu ook nog geverfd ging worden in pegel-
provocerend oranje. Pas na een kwartier
discussie vooraf kon de wedstrijd beginnen.
Toen udpte -gelukkig- een doorgebroken
speler die eenzaam voor het doel stond een
bal op en kopte die in voor het dubbele
aantalpunten. Koppen telt dubbel, dat
wist u toch? Over de doeltjes is niet meer
gepraat, wel vielen er harde woorden over
het voorgoed verbieden van voorzetten ge
ven aan jezelf, wat zo'n flauwe manier van
dubbel scoren onmogelijk zou maken.
Volgende week de tweede test van de doel
tjes. Ik verivacht ook dan weer het nodige
verzet tegen de vooruitgang, maar de laat
ste paar jaar van mijn bosvoetbal-carrière
Drie dochters van de vorig jaar overleden Amerika^fL!
countryzangeres TAMMY WYNETTE hebben haar i
lis Marsh en haar vijfde echtgenoot George RicheyPd€
klaagd. Zij verwijten dat duo, volgens het Britse sh* r'
persbureau WENN, nalatigheid bij de behandelin/8e
hun moeder en eisen een schadevergoeding van 5Per
joen dollar (ruim 100 miljoen gulden). Wynette,
geworden door het lied Stand by your Man, overleg
april 1998 op 55-jarige leeftijd. Volgens Marsh wz11,1
longembolie de oorzaak, maar de dochters menen' r
aan drugs verslaafd was. De arts is volgens hen ,,arf(
ken van het niveau van behandeling dat van hem r^e,(
worden verwacht en geëist." De autoriteiten hebt/er
der dit jaar een verzoek van de drie dochters afgev^ 2
om het lijk van Wynette op te graven. Zij wilden e^er
sie op het lijk laten uitvoeren. rei
De dochter van wijlen gitarist DUANE ALLMAN hcF
lygram Records in New York voor de rechter gedaaL
meent aanspraak te kunnen maken op royalties va.g
klassieke album Layla van ERIC CLAPTON. Galadi
Allman claimt volgens het showbizzpersbureau Wr
haar vader, die als slidegitarist wereldfaam verwierm
karakteristieke begin van Layla componeerde. Dua^v
man overleed in 1970 als gevolg van een motoron^
amper een jaar nadat Layla was uitgekomen. Volge
dochter Galadrielle heeft Polygram nooit royalties'^
terwijl er met haar vader een mondelinge afspraak^
hij 2 procent van de opbrengst zou krijgen. In zijnF.
ment zou de gitarist die royalties aan zijn dochter L
nagelaten. Galadrielle eist van Polygram nu 1 milt
lar aan achterstallige betalingen en schadevergoe^y
Clapton krijgt binnenkort een oproep om een getuj^
klaring af te leggen.
Bewolkt en kouder
Het paasweekeinde zag er anders uit dan was verwacht. Zaterdag was
er nog wat zon, maar later vielen flinke buien. Op Schiphol werd 's
avond 15 mm afgetapt, op vliegveld Valkenburg 10 mm. In de kop van
Noord-Holland viel wat minder regen; de Kooy meldde 4 mm.
Het front dat de scheiding vormde tussen de warme lucht waarin Ne
derland zich vrijdag nog bevond en koelere, vochtige lucht trok, in te
genstelling tot de verwachting, over ons land naar het noorden. Op eer
ste paasdag bleef het aan zee de hele dag mistig; op vliegveld Valken
burg en in Bloemendaal bleef de temperatuur op 8 graden steken, in
Berkhout werd het nog 11 graden. Op tweede paasdag trok een fron
tensysteem over ons land. In onze omgeving viel niet veel regen, maar
het was wel bewolkt. De temperatuur liep in de zachte lucht plaatselijk
nog op tot 14 graden.
Ook vandaag bevond Nederland zich in zachte lucht, maar in de loop
van de middag passeerde een koufront met regen. De zuidwestelijke
wind was matig, langs de kust krachtig. De komende twee dagen is er
sprake van een noordwestelijke stroming, waarmee vrij koude, onsta
biele lucht wordt aangevoerd. De middagtemperatuur blijft steken bij
10 of 11 graden. Het is half tot zwaar bewolkt met enkele bui
en en de noordwestelijke wind is matig, langs de kust aan
vankelijk af en toe krachtig. Morgen is het overigens op de
meeste plaatsen droog met nu en dan zon, vanaf zaterdag
nemen de regenkansen weer toe.
In Zuid-Spanje worden de laatste dagen plaatselijk tropi
sche temperaturen van meer dan 30 graden gemeten: Sevilla
meldde gisteren 31,8 graden.
Ondanks het tegenvallende weer lagen de temperaturen in Ne
derland tijdens de paasdagen ook boven de normale waarde. Zo
werd. het zaterdag m Eelde nog 18 graden en maandag in West-
dorpe 17 graden. De maximutemperatuur loopt deze week naar 13
graden, maar in het weekeinde wordt het weer iets kouder.
JOS BROEKE
