'Ik hoef niet elke avond per se een volle zaal te hebben'
HÉ
li 1
Leiden Regio
HEMA
19.-
Leidsch DagbkdARCHIEVEN
CHEF JAN RIJSDAM. 071-5356444. PLV CHEF ANNET VAN AARSEN 071-5356443
LAK-directeur Ronald Helmer zit al twintig jaar 'goed op zijn plek'
„Ik ben geboren op 18 maart 1952", valt hij met de
deur in huis. „In Driehuis, onder de rook van
IJmuiden. Een heerlijke plek om kind te zijn. In
Driehuis had je de ruimte van het platteland. En
als je eens de stad in wilde, dan ging je naar IJmui
den. Of naar Haarlem, toen we iets ouder werden.
Het was een groot gezin, ik had vijf broers en vijf
zusters. Mijn vader had een groothandel in groente
en fruit. Dat was zeker geen vetpot maar het was
ook niet troosteloos. Als ik er over nadenk, was het
niet echt een gezin voor podiumkunsten, voor the
ater. Maar soms gingen we ergens naar toe. Ik
denk dat ik een jaar of tien was, toen mijn ouders
ons meenamen naar Anatevka. Dat heeft grote in
druk gemaakt. Zo'n zes jaar later deed hij zijn eer
ste voorzichtige ervaringen op als programmeur,
bij het jongerencentrum in IJmuiden, dat een cul
turele afdeling had en waar hij in het bestuur zat.
„Ik organiseerde voorstellingen. Cabaret of mu
ziek."
Helmer was dus al jong gegrepen door het vak.
Maar gek genoeg dacht hij er in die tijd niet aan
om er zijn beroep van te maken. Je zou zelfs kun
nen stellen dat hij er alles aan gedaan heeft om zijn
'roeping' te onüopen. Zo deed hij de lerarenoplei
ding in Amsterdam, en hoewel hij er tijdens die
studie al achter kwam dat voor de klas staan niets
voor hem was, moest hij per se zijn papiertje heb
ben. Een kwestie van afmaken waaraan je begint.
En dan was er in zijn studententijd die carrière als
drummer van een duo voor bruiloften en partijen.
Een tamelijk serieus bijbaantje, beter dan 's avonds
zwoegen bij de Hoogovens. „We speelden schla
gers en carnavalsmuziek. Daar kon je leuk mee bij
verdienen. Nee, ik had ook geen drummer kunnen
worden. Ik was blij dat ik de stokken kon wegleg
gen. Zoveel jaar slaan, maar niets opschieten. Als je
jezelf niet verbetert, gaat het uiteindelijk erg verve
len. Ik heb me stukgeslagen, ik zit niet meer met
plezier achter een drumstel." Met trots: „Mijn
zoon heeft het wèl, die zit op het conservatorium."
Nee, het geeft niet het beeld weer, dat bij velen be
staat over begin jaren zeventig studeren in Amster
dam. „Dat wordt wel heel krachtig geromantiseerd.
Zo was het beslist niet. Het was een leuke tijd.
Maar het idee dat het allemaal draaide om seks,
drugs en Rock 'n' Roll is zwaar overtrokken. Drugs
heb ik in ieder geval nooit gebruikt. Paradiso een
donker hol? Ik helemaal losgeslagen? Paradiso is
nu nog steeds een donker hol. Daar schrik ik nu
niet van en toen ook niet. Ik heb wel eens iemand
een jointje zien roken. Het is niet zo dat ik van gek
kigheid niet meer wist wat ik deed. Ik had van thuis
wel genoeg meegekregen om daar mee om te kun
nen gaan, ik kom niet uit een plaatsje 25 kilometer
achter Zwolle. Nee, Amsterdam was niet goddeloos
in die tijd, het was schuldenloos.
Aan het einde van mijn studie heb ik mijn vrouw
leren kennen. Zij kwam uit Santpoort^ ik uit Drie
huis. We zijn getrouwd en we hebben een huisje in
Roland Helmer, in ruim
twintig jaar vastgesmeed aan
het LAK-theater, eerst als
coördinator, later als
directeur. Dat gegeven zou
mensen op de gedachte
kunnen brengen dat de man
een flamboyante
persoonlijkheid heeft, dat hij
bekend en gekend is in de
stad. Maar Helmer houdt zich
liever op de achtergrond,
plaatst zichzelf niet snel voor
het voeüicht. Hij is meer een
man van de stille diplomatie,
onopvallend maar naar zijn
idee doeltreffend.
„Onzichtbaar?", vraagt hij.
„Ach, ik zoek het niet op."
Het is dan ook met zekere
schroom, dat hij instemt met
een gesprek.
IJmuiden gekocht." Hij programeerde een paar
jaartjes in het Witte Tejater in IJmuiden, was coör
dinator bij de Stichting Jeugd en Theater in Haar
lem. In 1978 volgde de overstap naar Leiden waar
Helmer eveneens coördinator werd.
„Het LAK zat nog op het Levendaal, op de oude
droogzolder van de dekenfabriek. We zaten samen
met de vakgroepen Nederlands en Theaterweten
schappen in het pand. Toen ik er kwam, was het al
duidelijk: het LAK zou verhuizen. Maar dat heeft
nog jaren geduurd. Er was van alles mis aan het ge
bouw. We hadden last van duiven, het dak lekte en
laden en lossen was een crime. We hadden een lift-
je van 1.50 bij 1,80. Na vijf jaar heb ik de deur ach
ter me dicht getrokken en verhuisden we naar
waar we nu zitten."
Toch denkt hij met liefde terug aan die tijd. Aan
hoogtepunten zoals het optreden van Lauri Ander
son. „Toen al een grote naam. Ik kwam er achter
dat ze op een zondag in Amsterdam zou optreden,
en de woensdag ervoor in Brussel. Ik heb haar toen
opgebeld in New York, of ze op de tussenliggende
zaterdag bij ons wilde komen zingen. Het werd een
feest, we hadden het heel goed voorbereid. We wa
ren met onze technici naar België geweest om te
kijken wat ze allemaal nodig had. We hadden haar
in een goed bedje gelegd. Maar ik denk dat ze nu
nog steeds niet weet wat ze daar op zolder deed.
Anderson speelde verder alleen maar in grote za
len."
Of zoiets vandaag de dag nog kan? Ja, maar het ge
beurt niet. Je dwingt het niet af. Het is meer een
kwestie van toevallig op het juiste moment de juis
te vraag stellen. Misschien klopt het wel dat im-
pressariaten tegenwoordig wat killer te werk gaan.
Maar wij hebben er weinig last van. De jongens
waarmee de grote theaters te maken hebben, zijn
anders. Maar van producties in ons theater zal nie
mand rijk worden, die worden eigenlijk altijd ge
maakt vanuit een artistieke noodzaak."
„Het klopt dat een deel van de mensen die bij ons
op het toneel staan, er niet van rond komt. Maar
als een groep een goed product heeft, moet het mij
lukken om daar binnen een paar jaar een publiekje
voor te vinden. Frustrerend als het weer niet lukt?
Dat is een te zwaar woord. We doen heel erg ons
best. Drie keer ons best doen we. We streven naar
een zo'n goed mogelijke bezetting maar ik hoef
niet elke voorstelling per se een volle zaal te heb
ben. Het LAK is er om te signaleren."
„De grootste verandering van de afgelopen twintig
jaar is de opkomst van de dans. Maar die is nu
weer een beetje op zijn retour. Nu zijn de toneel
groepen weer erg in. Natuurlijk ga ik op die golf
mee, ik kan niet anders dan reageren."
„Het Leidsch Dagblad roept nog wel eens dat er in
Leiden zo weinig gebeurt. Ik vind het niet sloom, ik
vind dat er veel gebeurt. Kijk om je heen..." Kritiek
dat hij en zijn collega's van andere cultuurinstel
lingen in de stad misschien te weinig met hun
vuist op tafel slaan, legt hij naast zich neer.Als de
indruk is - dat we braaf zijn - dan mag dat. Ik ben
er de mens niet naar om met een kistje rotte toma
ten naar het stadhuis te gaan... Als ik iets voor el
kaar probeer te krijgen, doe ik dat op een andere
manier. Hoe? Daar zijn normale kanalen voor, op
basis van argumenten. Maar mijn strategieën wil ik
niet in de krant zien."
„Ik ben niet van het theater van de champagne en
de glitter. Af en toe eens een glaasje, als er een pre
mière is... Maar ik houd niet zo van het Van den
Ende-circuit. Wél van het programma hoor, ik ga
graag met de familie naar een grote musical in het
Circustheater. Maar dat sfeertje, dat zal wel, de
commercie er om heen. Ik zou nooit directeur wil
len zijn van het Circustheater. Of van de Leidse
schouwburg. Ik heb er even aan gedacht om te sol
liciteren toen Pim Wallis de Vries opstapte. Maar
nee... In zo'n grote zaal wordt het minder leuke
deel van je werk alleen maar groter, het leuke deel
niet. Jazeker, ik zit al meer dan twintig jaar bij het
LAK. Maar ik vind niet dat ik nu per se iets anders
moet gaan doen. Om de vijfjaar veranderen van
baan, het is buitengewoon trendy om dat te roe
pen. Maar mensen, die goed op hun plek zitten,
moeten maar gewoon blijven zitten."
nü 20%
korting
rol- of vouwgordijnén.
op maat gemaakt nü 20% korting
ais NÜ 20% GRATIS
LATEX MUURVERF WIT 6 L 23.95 nü 20."
nü 79."
xf
PLAID 240X350 CM 99.- nil 79."
terracotta pot
DIVERSE MATEN 6.95/7.95 fill 20% korting
hoog- of zijdeglansverf
750 ML 17.95 nü 14.-
ÖÊMA
muurverf
GEKLEURDE LATEX MUURVERF
13 KLEUREN. 2.5 L 16.95 nil 14.-
KANT EN KLAAR GORDIJNEN
DIVERSE MATEN 19.95-39.95 I1Ü VQIiaf 15."
woonhoes 65X65 CM 24.95 nil 19.- 2
binnenkussen 65X65 CM 16.95 nü 12-
ANNO 1899
Donderdag 6 April
LEIDEN - De Commissie voor de Strafverordeningen heeft gemeend in een verordening te moe
ten opnemen het verbod om door de Ketelboeterssteeg te rijden behalve met kruiwagens, kinder
wagens en onbereden rijwielen, omdat haar is gebleken dat tegen het rijden in die steeg met an
dere voertuigen, hoewel dit alleen geoorloofd is in de richting naar de Langebrug, niettemin ern
stige bezwaren bestaan. Het verbod zal geen belemmering voor het verkeer veroorzaken, wegens
den geringen afstand van de Ketel boeterssteeg tot het Steenschuur.
LEIDEN - Je laatste dag op het gymnasium-oude-stijl. Wat doe je dan? Je kleedt je in historisch kostuum
en volgt zo de laatste lessen. De fotograaf legde het gisteren vast in het gebouw aan de Fruinlaan, waar
Philip Vogel en Ben Verlint in alternatieve kledij waren verschenen. foto leidsch dagblad
ANNO 1974
Zaterdag 6 april
LEIDEN - Njord en Die Leythe, beide gevestigd aan de Morsweg, vieren de komende weken hun
jubilea. De studentenvereniging Njord bestaat 100 jaar, Die Leythe werd zestig jaar geleden ten
doop gehouden. Het eeuwfeest van Njord wordt van woensdag 22 mei t/m zondag 28 mei ge
vierd. Die Leythe heeft zaterdag 20 april gereserveerd voor de festiviteiten.
WASSENAAR - Met ingang van 1 mei is tot burgemeester van de gemeente Vorden benoemd de
heer mr. M. Vunderink uit Wassenaar. De heer Vunderink (37) is assistent-adviseur beleidsplan
ning bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij is Nederlands Hervormd en lid van de VVD.
WASSENAAR - De Nederlandse Vereniging voor Vrouwenbelangen wil dat er bij een van de uni
versiteiten een leerstoel emancipatie komt, onder te brengen bij de sociale wetenschappen. Dit
heeft de presidente van "Vrouwenbelangen" in Wassenaar gezegd bij de viering van het tachtig
jarig bestaan van de vereniging.
NIJMEGEN - Op spectaculaire wijze heeft een in een PTT-uniform gestoken man gistermiddag
kans gezien om uit een hulppostkantoor in de Nijmeegse wijk Meijhorst er vandoor te gaan met
ruim twintigduizend gulden en een aantal poststukken en de dagopbrengst. De man kwam tegen
sluitingstijd het hulppostkantoor binnen en vroeg aan de balie of zijn collega al was geweest om
de postzakken op te halen. Toen de lokettiste antwoordde dat er nog niemand geweest was zei de
man, "nou, dan neem ik ze wel mee" en verdween weer. Het meisje vertrouwde na enige tijd de
zaak toch niet en alarmeerde het hoofdkantoor. Toen bleek dat het hier om een verdekte overval
ging. Van de dader ontbreekt elk spoor.
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing een ingevulde cheque
