PORT 'Aan had, had, had, heb ik niets' Peter van Petegem is gesterkt uit dopingaffaire gekomen Type DAC 3 APRIL 1999 ILLEM SPIERDIJK, 071-5356464, PLV -CHEF JANET VAN DIJK. 071-5356463 Pim Langeveld kijkt niet om in wrok Het profavontuur van Pim Langeveld loopt ten einde. ADO Den Haag heeft ontslag voor hem aangevraagd en voorlopig heeft j zich nog geen andere club gemeld. De grootste teleurstelling heeft Langeveld verwerkt, maar het definitieve einde werd wel erg tastbaar toen afgelopen week de officiële ontslagaanvraag bij hem op de deurmat plofte. De 29-jarige Langeveld kijkt niet om in wrok, integendeel. ,,Ik heb een heles mooie tijd gehad bij Den Haag. Ik kan hoog en laag springen, maar er is niets aan te [veranderen. Wat gebeurd is, is gebeurd. Aan had, had, had, heb ik niets", zegt de Katwijkse koning van de steekpass. Pim Langeveld sloft de hoofdingang van het Zuiderpark uit. De Katwijker heeft er een lichte middagtraining opzitten. Slechts zes spelers waren aanwezig. Het tweede speelt die avond uit en er zijn nogal wat geblesseerden. Sinds Langeveld te horen heeft gekregen, dat er volgend seizoen geen plaats meer voor hem is bij ADO Den Haag, is hij nauwelijks aan spe len toegekomen. Voor hem is een plek op de bank gereserveerd. De incidentele in valbeurt die hij krijgt, is eigenlijk een soort belediging voor een voetballer die twee jaar lang spelbepalend was op het mid denveld. ,,In twee minuten kan ik geen wedstrijd meer openbreken. Maar ik kan me er niet druk om maken. Ik houd nog steeds plezier en doe mijn werk. Ik kan nog steeds lachen tijdens de training. Al is het wel moeilijk om je steeds weer op te laden, als je weet dat er geen doel is aan het eind van de week." Naar de werkelijke reden van zijn ontslag moet hij gissen. Lang wil hij er ook niet bij stil staan. „Ik vraag er niet naar en zal dat ook nooit doen. Ik heb ook geen zin om er iets van te zeggen, want dat kan alleen maar tegen me gebruikt worden. Wat staat is dat ik twee keer een contract heb getekend, zodat ze me niet zomaar kun nen ontslaan. Er moet een vergunning worden verleend. Tot 30 juni doe ik, wat ze van me vragen. Er zit niets anders op. Ik ga niet moelijk doen of thuis blijven. Dan kunnen ze me ontslaan wegens werkweigering." 'Werk' Eigenlijk vindt hij 'werk' nog een te groot woord voor de uren die hij bij Den Haag doorbrengt. Werken doet hij 's ochtends van acht tot twaalf 'in de haring'. Voetbal len is wat anders. „Ik heb toch een heer lijk leven. Ik werk 20 tot 25 uur- in de week, 's middags kan ik lekker trainen en 's avonds ben ik thuis. Stel je voor dat ik full-prof was geweest. Dan had ik de hele dag mogen voetballen. Dat is het hoogste wat er bestaat." Wat dat betreft kan hij zich ergeren aan de mentaliteit van de jongere spelers bij Den Haag. Hij is dan wel geen school voorbeeld van een speler die er alles aan heeft gedaan om te top te halen, maar hij weet tenminste wat het leven te bieden heeft. „Ik ben nooit een blaaskaak ge weest en dus heb ik zo mijn twijfels over die grote bekken. Die jonge ventjes den ken dat ze er zijn, maar niemand die bij Den Haag speelt, heeft het al gemaakt. Voorlopig hebben ze nog niets bewezen. Den Haag is een tussenstation naar meer." Bij Langeveld heeft het er echter alle schijn van dat het Zuiderpark het eind punt is. De Katwijker heeft wel het gevoel dat hij nog altijd beter kan. „Ik heb mijn top niet gehaald in het voetbal. Het is moeilijk om te zeggen wat er bij een ande re club was gebeurd, want je weet niet waar je mee te maken krijgt. Als je tussen betere spelers loopt, word je zelf ook be ter. Was het maar waar dat bijvoorbeeld Emmen me zou willen hebben." Langeveld krijgt ook geen kans meer om zich te bewijzen. Hij mag zich in de laat ste wedstrijden van dit seizoen zelfs niet in de kijker spelen bij een andere. Den Haag heeft er geen belang meer bij dat Langeveld binnen de lijnen komt, want het kan toch geen transfersom eisen. „Ik weet wat mijn kwaliteiten zijn, maar ik bepaal niet zelf wat er gebeurt. De kans wordt steeds kleiner dat er nog een ande re club komt, want ze hebben geen hoog te van mij." Zegening Hoe het ook loopt, drie jaar rondsnuffelen in de eerste divisie is al een zegening voor Langeveld. Zijn loopbaan leek al in de knop te breken. Na een periode als talent vol jeugdvoetballer bij Quick Boys, stapte hij over naar Katwijk om in een vrienden team, het vijfde, te spelen. Het talent was nooit tot volle wasdom gekomen als Arie Lagendijk, de man die Katwijk naar drie afdelingstitels en twee nationale kampi oenschappen leidde, hem niet onder zijn hoed had genomen. Langeveld: „Ik was op een leeftijd dat ik dacht: bekijk het maar. Gooi die tap maar open en het wordt lang leve de lol. Lagendijk is de gro te man achter mijn succes, want het had heel anders kunnen lopen. Dan had ik nu een grote bierbuik gehad en was ik twintig kilo zwaarder geweest." Onder Lagendijk speelde Katwijk (voor amateurbegrippen) supervoetbal, met Langeveld als centrale man. „We hadden Pim Langeveld aan de bal voor ADO Den Haag: „Ik weet wat mijn kwaliteiten zijn, maar ik bepaal niet zelf wat er gebeurt. De kans wordt steeds kleiner dat er nog een andere club komt, want ze hebben geen hoogte van mij." foto kees van hoocdalem het gevoel dat we nooit konden verliezen. Als we achterkwamen, gooiden we een kwartier de beuk erin en dan maakten we er vier of vijf. Hoogtepunt was DOVO uit om het zaterdagkampioenschap. Hans Zwaan kreeg rood en we stonden 1-0 ach ter. Met tien man speelden we ze dron ken." Wotte Mark Wotte haalde hem destijds naar Den Haag. Onder de voormalig trainer van FC Lisse haalde Langeveld twee jaar achter een een periodetitel, die toegang ver schafte tot de nacompetitie. Met Wotte aan het roer had hij een bepaalde zeker heid al is diens tussentijdse vertrek naar FC Utrecht niet debet aan het feit dat Langeveld nu moet vertrekken. „Onder Andre Hoekstra heb ik ook altijd ge speeld." Ook al nadert een onbevredigend einde, Langeveld hoopt in de toekomst iedereen recht in de ogen an te kunnen kijken als hij weer eens een thuiswedstrijd in het Zuiderpark bezoekt. „Ik hoop dat alles netjes geregeld wordt, want ik heb hier mooie jaren gehad. De trainingen op het kleine veldje achter de hoofdtribune. Lek ker hakken en zagen. Kletsen in het keu kentje van de materiaalman, zittend op de wasmachine. Het leek wel een stamcafe- tje. Er gebeurde altijd wel wat. Ik heb hier tegen Barcelona gespeeld. Speel je opeens tegen Stoichkov en zo. We wonnen nog ook. Dat soort dingen blijven je altijd bij." De herinneringen maken de dagelijkse rit soms extra lang. Tegelijkertijd werkt de auto louterend als Langeveld het even te kwaad krijgt.Als ik mijn ei niet kwijt kan, stap ik in de auto, zet de radio aan en ga een eindje rijden. Mijn vrouw en twee kinderen schieten er ook niets mee op als ik me thuis afreageer. Zij moeten niet de dupe worden van mijn fouten. Als ik in de auto zit, kan ik de knop omzetten en din gen van me afzetten. Dat is het beste. Daarom wil ik ook altijd vooruit kijken. Wat gebeurd is, is gebeurd en aan had, had, had, heb ik niets. Morgen is er weer een dag en daar kijk ik naar uit." Eigenlijk, zo constateert Peter van Pete gem, is het overal in de wereld hetzelf de. Of het zoals nu om de burgers in Kos ovo, vorig jaar met Jan Moors in de Tour of hemzelf in zijn beginjaren als wieler- prof gaat, 'als de groten gaan spelen, zijn de kleintjes altijd het slachtoffer.' Het is dat besef wat de kleine Van Petegem van toen de grote meneer van nu maakt. De 29-jarige Belg uit de TVM-ploeg is morgen één van de topfavorieten voor de Ronde van Vlaanderen. Een Vlaming favoriet in eigen achter tuin. In het wielermafste deel van deze aarde levert dat een haast onmenselijke druk op. Van Petegem ziet het als luxe, niet als last. In het 'kopke' zit het goed. 'Als ze U als kopman oproepen, moet ge als zodanig naar voren treden.' De zege in de Vlaamse hoogmis van het cyclisme ko mende zondag zou hem een plek in de wielerhemel bezorgen. 'Maar ik ben gelo vig noch bijgelovig', stelt Peter van Pete gem nuchter vast. Het kwam hem in zijn wielerleven meerdere keren goed van pas. Van Pete gem is van ver moeten komen. Eind 1993, twee jaar na zijn debuut in het afkalvende PDM-bolwerk en een jaar Lotto, zat de coureur aan de grond. Slechts het nietige Trident was bereid hem voor een honger- loontje aan te werven. 'Van topploeg naar luxe-kermisploeg, zoiets. Dan mag ge wel zeggen dat ge diep gezakt zijt.' Hoewel ve len, zelfs nu nog, beweren dat Van Pete gem in zijn eerste jaren niet besefte wat er bij kwam kijken om een serieuze prof te worden, bestrijdt de renner zelf dat hard nekkig. 'Ik heb onlangs de boekskes er nog eens^op nageslagen. Ik deed toen nauwelijks minder dan nu. Het punt is al leen dat ik als amateur zeer weinig had gekoerst. Tussen die namen van PDM was ik maar een broeksventje. Ik moest teveel leren in te korte tijd. In onze huidige ploeg krijgen jongens een paar jaar de tijd om te groeien. Dat heb ik nooit gehad.' Want PDM stopte na een jaar, Lotto nam hem over maar presteerde dat seizoen als team ondermaats. 'De grote namen hou den of vinden dan altijd een plek, de kleintjes kunnen gaan. Of je nou hard ge werkt hebt voor de ploeg of niet, er telt maar één ding: dat is winnen.' Het was een harde les die Van Petegem goed in zijn hoofd heeft geprent. Bij Tri dent leerde hij pieken, won onder meer de Scheldeprijs en verdiende zo een con tract bij TVM, waar hij zich opwerkte naar een eendags-renner van formaat. 'Ik heb de stempel van klassiekercoureur op mijn rug', zoals Van Petegem het noemt. Het was en is zijn grote liefde. 'Ik ben super- gemotiveerd voor de eerste maanden.' Een Tour de France zei en zegt hem niets. 'Daarvoor staat het kopske niet echt op. In de Tour doe ik een week mijn werk voor Jeroen Blijlevens. Maar dat is al.' Zondag is hij echter de man en werkt iedereen voor hem. Zoals hij er van droomde toen hij vanaf zijn zesde jaarlijks langs het parcours van Vlaanderens Mooiste stond dat door zijn woonplaats Brakel loopt. Vader Van Petegem kon dan, als fervent supporter van Ferdi Vandenh- aute, zijn hart ophalen. 'Mijn vader mocht van zijn ouders niet fietsen. Hij kon goed studeren.' Peter ook, maar het virus had hem snel te pakken. 'We gingen naar al lerlei koersen, ook in het buitenland. Als we terugkwamen, sprong ik meteen op de fiets.' Van Brakel richting de Berendries of Muur van Geraardsbergen, op slechts een paar kilometer, bijvoorbeeld. Pa, industri eel ingenieur, stemde er mee in dat zoon Peter na een kortstondige voetballoop baan wel coureur werd. Al moest hij eerst een studie afmaken. En als de cijfers te genvielen, ging de fiets in de schuur. 'Pa was een harde.' Junior vindt dat van zichzelf-ook. 'Naar buiten toe zeker.' Het kwam hem vorig jaar van pas, toen TVM werd meegesleurd in de dopingellende van de Tour de Fran ce. 'Ik was eerder afgestapt, heb niet zo veel meegemaakt als die andere jongens, die tot diep in de nacht op het politiebu reau zijn ondervraagd.' Van Petegem liet het over zich heen ko men en begon gewoon weer te trainen. 'Dat klinkt misschien hard. Maar wat moet je anders? Misschien was het anders geweest als ik ook zo diep in de misère had gezeten. Maar wat helpt het? Ik heb in de Tour de dag meegemaakt dat het peloton staakte. Maar een half uur later reed iedereen weer vijftig. Ik weet ook wel dat het verschrikkelijk is wat er nu in Joe goslavië gebeurt. En wat er in de Tour van vorig jaar is voorgevallen. Maar of het nou de bevolking van Kosovo is of Jan Moors, als de groten gaan spelen, zijn de kleintjes de dupe.' Als gezegd: Van Petegem behoort in middels tot de groten. TVM is rond Blijle vens en hem gebouwd, al is de Belg min der een leiderstype dan de Brabander. 'Ik ben niet iemand die met de vuist op tafel slaat, ik ben van knecht naar kopman ge groeid in deze ploeg. Deze jongens zijn vrienden van mij, ze doen alles voor mij.'. Hij is een laatbloeier. De definitieve be vestiging kwam vorig jaar, toen hij tweede werd op het wereldkampioenschap. En al is hij soms nog ontgoocheld, 'zoals toen ik Camenzind voor het eerst weer in die trui zag', het heeft hem wel net het laatste duwtje gegeven naar de zekerheid dat hij een topklassieker kan winnen. 'Zoiets gaat in het kopke meespelen.' En, zo weet hij zeker, het WK was zijn manier om iets te rug te doen. Voor ploegleider Priem, ver zorger Moors en de anderen die in de pu ree hadden gezeten. 'Ik weet zeker dat die zilveren plak hen goed heeft gedaan.' En voor zichzelf, omdat ook hij overal moest lezen dat hij tot aan zijn oren vol doping zat. 'Naar buiten toe ben ik steeds koel gebleven. Maar van binnen was ik echt. vreselijk nijdig, ging ik alleen maar harder en harder trainen.jZo van: ik zal jullie eens wat laten zien. Het resultaat was er naar. Want wij bij TVM zijn geen misdadi gers.' Van Halst dus. Dat is wat er aan schort dit jaar, bijAjax. Je zou denken, als je Ajax een beetje volgt, waarom geen type- Van Basten gezocht? Me dunkt dat Ajax dat gebruiken kan. Gilles de Bilde bijvoorbeeld. Mag nu en dan warmlopen bij PSV. Af en toe een invalbeurt als het 3-0 staat. Spreekt de taal. Voor een prikkie te koop. Maar types-Van Basten heeft Ajax kennelijk in overvloed. Michael MoU van Utrecht, in de verte ook een type-De Bilde, die solliciteerde naar de type- Van Basten-functie, heeft nooit iets van Ajax vernomen. Nog geen berichtje van ontvangst. „Beste hr/mevr./mej. Mols, uw verzoek heeft ons in goede staat bereikt. U wordt weldra door onze afdeling personeelszaken nader geïnformeerd. Wij Ajax danken u voor de genomen moeite."Niets van dat! Een type-Blankenburg dan. Wat is daar mis aan? Schitterende speler, Horst Blan kenburg. Stond altijd op de goede plaats. Mooie wreeftrap. Was in Nederland, na Berri- hard en Claus, de derde Duitser in hoge openbare functie. Altijd correct de schoenen gepoetst. Eerst de bal dan de man-type. Won drie Europa Cups. Zijn ze Horst in Amsterdam vergeten soms? Schijnbaar wel, om een type-Blankenburg hoor je ze nooit. Zo maar een ideetje: Tiemen Klompe van Heeren veen! Een idealer type-Blankenburg nog dan Blankenburg zelf Waarom heeft nooit iemand het over een type-Kreek? Zou niet misstaan in dit Ajax. Als Ajax iets mist dit jaar is het een type-Kreek, zowel achterin als op het middenveld. Dat je van een nieuw type- Cruijffniet 1,2, 3 durft dro men, laat staan erover praten, daar valt in te komen - van het huidige materiaal komt qua ty- pe-Cruijff-beeldvorming naar verluid alleen Kinkladze een beetje in de richting, zij het al leen in de beslotenheid van het oefenveld. Bestuurslid Arie van Os laatst op televisie: „Kinklad ze kdn wat hoor! Wereldvoet baller, tijdens de training. Wereldvoetballer tijdens de training! Goede opmerking. Zo lusten wij er nog een paar. 1. Wamberto munt wel uit in het tafelvoetbalspel. 2. Sibon is een leuke bridger en kan daarnaast goed koken.) Gronkjaer wordt goed, maar is nog te veel een type-Hoekstra en te weinig een type-Overmars. Qua type-Suurbier wendde Ajax zich tot Oude Kamphuis. Oude Kamphuis! Eén geluk voor Ajax, Oude Kamphuis zei nee. Maar aan elk geluk komt een eind, Vier- klau zei yes! Vierklau is een ty- pe-Melchiot. Dit type komt van pas als Sier, Splinter en Tobia- sen alle drie geblesseerd, ge schorst of een weekendje weg zijn. Ajax zit nu met twee Mel- chiots. Behalve Melchiot zelf, ook Vierklau. (Vierklau is ge doemd een type-Melchiot te blijven. Een type-Vierklau zal Vierklau niet gauw worden.) Nu komt Jan van Halsterbij. Als type-Wouters. Een type-Wouters is een dienen de speler, geen speler waarvoor je naar het stadion gaat. Een ty pe-Wouters laat anderen beter spelen, zegt men. (Zélf hoeft een type-Wouters niet goed te voet ballen, zo lang hij op zijn tijd maar flink gemeen is èn zo lang de anderen maar goed zijn, dan wordt er door de insiders met stelligheid beweerd dat dit komt dankzij het onopgemerkte spel van het Wouters-type.) Al les goed en wel, maar we moe ten niet gaan doen alsof het ty pe-Wouters tot de Picasso's van het voetbalveld behoort. Van Halst zelf snapt dit nog het beste. Zou Jan na het eerste bel letje van Ajax nog met Ajax in onderhandeling zijn gegaan over de voorwaarden, vraag ik mij af? Mevrouw van Halst nam op. „Voorjou, schat". „Wie?",,'tIs Ajax!" „Ik ben al weg. Jan van Halst naar Ajax klinkt hetzelfde als Real Madrid dat Regilio Simons van Fortuna aantrekt. Simon Kisteitiaker bondscoach van Brazilië. Juve doet bod op Langerak. Tammer van Sparta naar Bayern. Liver pool neemt middenveld van Haarlem over. Frank Snoeks in beeld bij RAI Uno. Jan van Halst heeft gelijk. Wat zou je nog onderhandelen? Grijpen die kans. ver van Studio Sport

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 37