uit nood geboren
Succesvol beleid
Kunstmatige klimmers hijgen alpinisten in de nek
Sport
de club
©i week
SLOOS
sport
CHEF WILLEM SPIERDIJK. 071-5356464. PLV -CHEF JANET VAN DIJK. 071 -5356463
J aterpoloërs moeten maar gewoon blijven water-
poloën", zegt vice-voorzitter en eerste keeper Leo
ap van de Zwem- en Poloclub Katwijk. Hij zegt het
een lach, maar aan de waarheid van de woorden
n we niet twijfelen. De meeste blessures, waar voor-
et eerste team momenteel mee kampt, zijn opgelo-
in andere takken van sport. Zoals de gescheurde
I ibanden, na een potje volleyballen. Of gescheurde jeugdbeleid, dé prioriteit van
•"Jelbanden, dankzij een partijtje tennis. Slechts zelden het bestuur, is dus echt ooit uit
:t balspel in het water de oorzaak van een langdurige nood geboren Uit nood geb°-
:ure.
toen kwamen we in de proble
men."
Mare Sieval weet waar zijn
teamgenoot het over heeft: „We
hielden maar een kleine groep
goede spelers over, waardoor
we min of meer gedwongen
werden om meer aan de jeugd
te gaan doen. Ons huidige
CLUB van de WEEK
Zwem- Poloclub Katwijk
mensen denken dat wa-
ilo een gemene sport is.
absoluut niet waar. Het is
Icontactsport. Wat dat be-
ben ik liever fysiek in het
bezig dan dat ik word
;ezaagd op een voetbal-
Mede-bestuurslid en eer-
amspeler Mare Sieval
als Schaap het zegt. Zelf
al een jaar uit de roulatie
tege een gebroken knie.
lens het voetballen ge-
rem- en Poloclub Katwijk
in 1967 opgericht door
aantal fanatieke zwemmers
en een speeltuinvereni-
Maar ook een aantal ma-
nensen van vliegveld Val
burg had het plan opgevat
Katwijk een zwemclub te
men", zegt Nico van den
„Gezamenlijk staan zij
de basis van deze vereni-
Van den Oever is, naast
ïedewerker in het clubhuis
de Piet Heinlaan, het be-
rslid van de afdeling wed-
"og| lzwemmen. Waterpolo is
>stlelijk niet de enige water
sport die bij de club kan wor
den beoefend. Het wedstrijd
en synchroonzwemmen zijn de
andere pijlers van de vereni
ging. „Maar een lid van onze
club kan overal aan meedoen",
benadrukt de vice-voorzitter.
„Wedstrijdzwemmen is voor
waterpoloërs zelfs uitermate
geschikt om meer conditie op
te doen."
In het jubileumjaar 1992,
toen de club haar vijfentwintig
jarig bestaan vierde, beleefden
de Katwijkse waterpoloërs hun
sportieve hoogtepunt. Het eer
ste team versterkte toen de
feestvreugde door een plaatsje
in de eerste klasse veilig te stel
len. „Helaas degradeerden we
het jaar daarop weer", zegt
Schaap. „Twee jaar later be
haalden we opnieuw de eerste
klasse, maar helaas, wederom
voor slechts één jaar. Mede
hierdoor zijn er toen een paar
topspelers vertrokken naar LZ
uit Leiden, waar op een hoger
niveau werd gespeeld. Een aan
tal andere spelers van het eerste
stopte er helemaal mee. En
ren, maar wel uitermate suc
cesvol. Want terwijl de vereni
ging zo'n zes jaar geleden nog
250 leden telde, houdt de le
denlijst nu pas op bij lidnum
mer 550.
Daarbij moet wel gezegd
worden dat het overgrote deel
van de jeugdaanwas te danken
is aan het invoeren van het di-
plomazwemmen voor kinderen
vanaf vier jaar. „Veel mensen in
Katwijk zitten 's zomers aan het
strand en willen dus dat hun
kinderen al op vroege leeftijd
kunnen zwemmen. Bij het
zwembad worden alleen kinde
ren vanaf zes jaar toegelaten
voor het diploma A en B. Twee
jaar eerder kunnen kinderen
dus al bij ons terecht. En geluk
kig blijft tussen de tachtig en
negentig procent bij onze club
aangesloten, nadat ze die twee
diploma's hebben gehaald. We
brengen ze namelijk gelijk in
contact met het wedstrijd-
zwemmen, waterpolo en syn
chroonzwemmen. De kennis
making met die verschillende
zwemsporten staat ook om
schreven in het jeugdbeleids-
plan."
De Katwijkse club wil de jon
gere leden die nog geen keuze
hebben gemaakt russen de drie
zwemtakken - „en dat hoeft ook
niet, want je kan het ook alle-
Leo Schaap, Nico van den Oever ei i Mare Sieval (v.l.n.r.) van Zwem- en Poloclub Katwijk.
maal doen" - op alle fronten
het beste geven. „Voor het wed
strijdzwemmen hebben we on
langs een nieuwe trainer aange
trokken. Met Jan Correljé ho
pen we meer succesvolle jonge
zwemmers op te leiden", zegt
Nico van den Oever, bewijzend
dat de club helemaal voor haar
jeugd gaat. „Succesvolle zwem
mers als Jeffrey Tameling, die al
aan diverse Nederlands kampi
oenschappen mee heeft ge
daan."
Vanwege de recentelijke grotrf
ledentoename hebben de Kat
wijkse zwembestuurders het in
middels aardig druk gekregen
„We kunnen nog wel wat men
sen gebruiken, ja. Als ik zeg dat
we een kem van d.ertig vrijwilli
gers hebben, neem ik het nog
ruim. Daarom g^aan we ons nu
vooral op de ouders richten. We
willen ze meer bij onze club be
trekken. Net zoals de huidige
vrijwilligers zich allemaal heel
een internationale waterpolo-
wedstrijd te zijn. „Tijdens de
vriendschappelijke interland
Nederland-Duitsland in 1992
was het hier echt bom- en
bomvol. Een ontzettend mooi
gezicht is dat. Ook is hier al
twee keer een Europacup-wed
strijd van AZC gespeeld, omdat
betrokken voelen. Want ik durf wij over een vijftig-meterbad
toch keihard te zeggen dat ze
allemaal het belang van deze
club inzien", vertelt Schaap.
„Maar ni euwe mensen met fris-
se ideeëjn zijn altijd welkom",
benadrukt Mare Sieval.
In de; toekomst hopen de Kat-
wijker s weer eens gastheer van
TEAMvan de WEEK
Pupillen
Bij de pupillen bestaat de water] oolo-co<mpeütie uit twee ronden. Aan het einde van de eerste, in de
cember, worden de teams naai sterkte ingedeeld voorde tweede competitiehelft. De pupillen van
Katwijk werden in december nog derde, maar het lijkt erop dat de polospelertjes toch iets te sterk zijn
ingeschat, toen de verdeling voor de tweede ronde werd gemaakt. „We verliezen veel", zegt coach Alex
Sieval. Met 15-0,12-4, dat soort uitslagen. En daar balen die jongens natuurlijk van. Maar ik moet
zeggen dat het wel altijd leuke po >tjes ziijn. En gelukkig hebben we zaterdag gewonnen met 5-4 van De
Zijl. Vijf seconden voor tijd scoor den we de winnende treffer.
Sieval, die zelf al negen seizoener i in het eerste team speelt, is voor het tweede jaar coach bij de pupillen.
„Lol in het spelletje is mijn groot ste drijfveer. Bij elke actie zie je zo'n brede grijns op die gezichten.
Prachtig vind ik dat."
Aan het begin van het seizoen lu id Zwem- en Poloclub Katwijk acht pupillen. Inmiddels is dat aantal
verdrievoudigd. „Vanaf volgend seizoen worden de regels voor hetpupillen-waterpolo veranderd. Een
team zal dan bestaan uit vijf in plaats van zeven spelers. Dan kunnen we dus vier teams samenstellen.
Het probleem is alleen dat we cL an ook vier coaches moeten hebben. Maar daar wordt aan gewerkt.
Ook de doelen en de ballen wor den volgend seizoen kleiner. „De ballen die nu worden gebndkt, zijn ei
genlijk te groot voor die kleine landjes. Volgend seizoen zijn de ballen kleiner dan een handbal.
De verandering van de regels m oet ervoor zorgen dat het waterpolo voor de jongsten een aantrekkelij
ker sport wordt. Maar een beetj e meer inlevingsvermogen van de scheidsrechter zou ook niet gek zijn.
Tegen De Zijl werd één van de J Katwijkse pupillen met een tijdstraf naar de kant gestuurd, omdat het
ventje de bal aan de tegenstanc iet gaf, nadat de scheids had gefloten voor een vrije worp. „Dat is verbo
den bij de senioren, maar leg a an die kleintjes maar eens uit waarom. Die denken gewoon een sportief
gebaar te maken.
stuurslid en barmedewerker
Van den Oever weet uit erva
ring dat dit beleid het juiste is:
„Vaak staan die jongeren al an
derhalf uur voordat we open
gaan voor het hek te dansen om
naar binnen te mogen."
TEKST RAYMOND GRIMBERGEN
beschikken. En vijftig meter is
de internationale standaardaf
meting", zegt de vice-voorzit
ter. Naast het organiseren van
internationale wedstrijden, is
uiteraard ook de voortzetting
van het huidige jeugdbeleid van
groot belang voor de club. Be-
krijgt
Isportmaleriaal
aangeboden I
Vijf Meiplein 17 - Leiden
Tel. 071 - 576 01 44
Naam: Zwem- en Poloclub
Katwijk
Ledenaantal: 550, waarvan
ongeveer 225 senioren
Contributie per jaar: fl 252,-
(0 t/m 8 jaar), fl 330,- (9 t/m
17 jaar) en fl 360,- (vanaf 18
jaar)
Ledenaanmelding: 071-
4024096 0. Sieval)
Hoogtepunt: De grote
toename van het aantal
jonge leden, de afgelopen
jaren
Dieptepunt: Het vertrek van
twaalf topspelers in 1996
ER TUSSENIN
GESPROKEN
Oud-bondscoach
Berti Vogts van
Duitsland in de
Volkskrant over zijn
zoon die overal
werd gepest en getreiterd:
„Hij doet nu aan karate en is
de beste zwemmer van school.
Voetbal bestaat niet meer voor
hem. Hij leest er niets meer
over en kijkt er niet naar op
de televisie.
Idem over finale WK 1974:
„Het Nederlands elftal was in
de eerste helft superieur, te su
perieur. Cruijff en co hadden
na de snelle 1-0 gemakkelijk
2-0 kunnen scoren. Maar de
heren wilden ons zo nodig
voor schut zetten.
Idem over schrappen voet
balverbod bij gymles op
Duitse scholen:
„Nu mag er dan eindelijk wel
gevoetbald worden op school,
maar of dat ook gebeurt is
nog maar zeer de vraag. Tach
tig procent van de gymnastie
kleraren is immers vrouw.
Johan Museeuw in de Volks
krant:
,Als je zo van het wielrennen
houdt en je moet het mis
schien opgeven, dan is het of
ze een stuk van je hart afsnij
den. Dat gaat bloeden.
Rob Baan in Sportweek over
trainerschap FC Twente:
„Ronald de Boer was al zo'
ver, die had het op de training
over dingen waar zelfs ik van
opkeek.
Vriendin Ivanka over Mare
Lotz in Sportweek:
„Als je hem vraagt war hij be
langrijker vindt: wielrennen
of mij, dan weet ik het ant
woord wel. Daar leg ik me bij
neer. Maar soms denk ik: hoe
veel beteken ik eigenlijk voor
jou?"
Marc Lotz over wielrennen
of vriendin:
„Wielrennen."
Wim Jonk in Sportweek:
„Ik durf het bijna niet te ver
tellen. Ik verzamel mooie hor
loges en koop er af en toe een.
(...)ik zag vorig jaar tijdens de
oefentrip van Oranje in Mia
mi een horloge liggen van
90.000 gulden. Er waren er
maar vijf van gemaakt. Ik heb
even getivijfeld om het te ko
pen, maar ik bedacht me ge
lukkig.
Judoka Mark Huizinga in
NRC Hansdelsblad.
„Zelfs als ik verlies, verlies ik
nog mooi."
Hugo Camps in NRC Han
delsblad:
„Je kan van een profvoetballer
niet vragen dat hij anderhalf
uur het beste van zijn leven
geeft om Real Madrid aan
drie punten te helpen op een
moment dat zijn ouders,
nichten en neven in Novi Sad
worden uitgerookt. Ik weet
wel dat Rinus Michels daar
anders over denkt, maar Ri
nus is dan ook een geboren
oorloghitser.
Idem:
„Maar sporters hebben nou
eenmaal geen talent voor soli
dariteit. Ze zijn door status,
roem en commercie zo "ver
tikt" dat het al een wonder
mag heten als ze de zwanger
schap van hun geliefde actief
mee beleven. Voor de meesten
is het kind er pas na de eerste
schreeuw.
Inge de Bruin in SI:
„Acht procent vetpercentage,
dat is heel weinig voor een
vrouw, terivijl ik onwijs veel
eet. Ik ben dus gespierder ge
worden. Dat zie je ook en dat
vind ik niet zo leuk. Alleen, ik
kan die spieren wel gebruiken
om beter mee te zwemmen.
Jean Marie Leblanc, Tour
baas, in SI:
„Alles wel beschouwd was
vijftien gram amfetamines -
wat men dertig jaar geleden
nam - kinderspel vergeleken
metEPO, groeihormoon en
alle middelen die nu bekend
zijn. Dat noem ik kerosine in
de aderen van een mens.
Mensen worden robotten,
dokters hebben van atleten
prestatiemachines gemaakt.
Roepen we die praktijken
vandaag geen halt roe. dan
gaan ze over tien jaar mis
schien renners klonen. Dan
rijdt George Onveil mee in het
peloton.
Idem:
„De Franse wegen zijn niet
langer geschikt om te koersen
Ik heb hier het dossier
voor de Tour'99 liggen, met
alle rotondes waar
commissarissen met
een gele vlag moeten
staan. Dat zijn er tien
keer zoveel dan tien
jaar geleden."
et is bestorven in de naam:
(sport)klimmen, dat doe je
ion ihoog. Maar wat nu als je in
t pannenkoek-platte Neder-
id woont? Kansloze affaire,
h? Mis poes. Het hangen
n vingers en tenen blijkt in
n buitengewone aantrek-
gskracht te hebben op jeug-
e Hollandse klauteraars. Zij
cwamen zich op kunstmatig
Ingelegde wanden in speciale
nhallen en achterhalen zo
reuzenstappen de pio-
rs, die de kunst in Ardennen
Mpen leerden. Op het elfde
won nog een keer een pio-
t>eg r (lokale held Peter Horning,
Sl jaar) van het talent (Casper
ir zii Sijthoff). 'Maar dit was ook
laatste kans', zegt Horning,
zette dus meteen een punt
ui iter zijn klimloopbaan.
es lichtbundel in klimcentrum
lanj |ue zoekt zijn weg naar be-
Haden, langs de met grepen,
uven en zekeringssetje be-
ïgen wand naar de eerste
nmer. Zonder commando of
zoek daartoe staakt het pu-
•k. met een rijk fleece-truien
2 lalte, direct haar rijkelijke
iversaties. Licht uit, spot
i, de eerste van de tien klim-
ts die de finale haalden,
;kt zich een weg omhoog,
is het spoor al snel bijster,
leden gniffelt de Franse
rcoursbouwer' Eric Demay.
is speciaal ingehuurd voor
NK. Omdat de Fransen
inaangevend zijn in deze
irt. „En omdat hij speelser,
>^el :der bouwt. Wij Nederlan-
1 s zijn toch vaak te rechttoe,
r htaan bezig", verklaart Dick
i Vegchelen, coördinator
^prtklimmen van de Neder-
idse Klim- en Bergsportver-
'ging.
zijn daarna meer klimmers
zich er hun handen en voe-
bijna op breken. Bijna ook
7t\
ridl
delijk aan te zien dat hij vroeg
begonnen is. Zijn postuur vol
doet in hoge mate aan de zoge
naamde 'Aap-factor': verhou
dingsgewijs zeer lange armen.
En in zijn geval vooral kolossa
le, krachtige handen die eerder
bij een volwassenen boomstam
van twee meter passen dan bij
dit iele maar zeer pezige man
netje van zestien. Hij zit nog
vol mooie idealen. „Ik hoop er
eens mijn brood mee te verdie
nen", mijmert hij, denkend aan
een paar Franse wereldtoppers
die er geen geld meer op toe
hoeven te leggen. Horning, die
zijn vierde nationale titel haal
de, hielp hem snel uit de
droom. „Hou op, dat kun je
vergeten. Tien jaar geleden was
er in deze sport meer te verdie
nen dan nu." Na twaalf jaar
wedstrijdklimmen, inclusief
vier nationale titels en met
deelnames aan WK's, „is de lol
er wel vanaf. Dit is een mooi
moment om te stoppen. An
ders word ik een eredivisie
voetballer die verzeild raakt in
de eerste divisie." Want in zijn
klimcentrum ziet hij dagelijks
jonge jongens als Ten Sijthoff
klimmen en met sprongen
vooruit gaan. „Onze tijd is ge
weest". stelt Homing, ondanks
de derde plaats van meervou
dig kampioen Erik Jacobs. „De
jeugd van veertien jaar zit nu al
op hetzelfde niveau als wij toen
we al in de twintig waren."
Maar dat is nog altijd niet ge
noeg voor de wereldtop, weet
Horning. „We hebben een na
tuurlijke achterstand, doordat
we geen rotsen hebben. Die
kunnen we alleen inhalen door
al jong veel te trainen in de hal,
maar ook in het buitenland om
technisch beter te worden."
ENSCHEDE GPD
de plaatselijke favoriet én eige
naar van Arqué, (letterlijk 'ge
kromde vingerstand') Peter
Horning. Omdat hij eerder op
de dag ook als beste de finale
had gehaald en dus als laatste
de arena binnenstapte, verloor
hij even de grip, op zijn zenu
wen welteverstaan. Aangeko
men op het punt wat slechts
door één klimmer daarvoor
was gehaald raakte hij de draad
bijna letterlijk kwijt. „Stom, er
waren maar twee mogelijkhe
den en ik heb wel ti en keer de
verkeerde geprob eerd." Zijn
talrijke fans zager met gekrom
de tenen en met 1 iet zweet in
de handen hoe H orning ner
veus in het zakje met magnesi
umpoeder op zij n rug graaide.
Pas bij de elfde keer vond hij de
goede weg. Hij kwam daardoor
net een greep hoger dan naaste
belager Casper ten Sijfhoff.
Die 16-jarige scholier uit Dor
drecht, meervoudig jeugdkam
pioen, geldt als het grootste ta
lent van Nederland. „Ik ben op
mijn achtste met gym een keer
in zo'n klimhal geweest en was
meteen verslaafd." De zelfs
voor een klimmer (ideale lengte
1.78 meter) kleine Ten Sijthoff
(pakweg 1,70 meter) is het dui-
Een scheids
rechter volgt
de verrichtin
gen van Am
sterdammer
Michel Claus.
FOTO gpd/
CARLO TER ELLEN
