GROSSGLOCKNER
Toerisme
ke isb e1?I c rl ten
welkom
RDAG 27 MAART 1999
redactie rob van den dob8elsteen
aspect voor
:e hoogste berg
an Oostenrijk,
-et kleine topje rechts
5 de Kleingfockner,
:e grote top links
je Grossglockner.
Wandelmarkt
Voor het 1 le achtereenvolgende jaar wordt morgen, 28
maart, in de Beurs van Berlage aan het Damrak in Amsterdam
een Wandelmarkt gehouden. Op de door wandeltijdschrift
'Op Lemen Voeten' georganiseerde beurs, staat niet alleen
een groot aantal informatiestands van in wandelreizen gespe
cialiseerde touroperators, maar worden ook lezingen gegeven
door 'veteranen' als Peter Penders (over bedevaartswandelin
gen in Noord-Brabant) en Bruna Vandenabeele (liep onder
meer naar Fez). De Wandelmarkt is geopend van 11 tot 17
uur.
Solovakantiebeurs
Op maandag 5 april (2e Paasdag) wordt in 't Veerhuis aan de
Nijemonde 4 in Nieuwegein-Zuid de Solovakantiebeurs '99
gehouden. Op de door de Vereniging Vakantie Partners (WP)
gehouden bijeenkomst verstrekt een groot aantal touropera
tors informatie over vakanties, die speciaal zijn toegesneden
op alleenstaanden en eenoudergezinnen. Uiteraard is er ook
weer een 'reisgenotenplein' waarop bezoekers van de beurs
met elkaar kunnen kennismaken.
Informatie: Paul Borsboom, telefoon 0183-44.33.54.
Aardbeientijd
Het Boomkwekerijmuseum in Boskoop toont van 27 maart tot
en met 30 september een kleine expositie over het kweken
van aardbeien. Dat wordt gedaan aan de hand van voorwer
pen, documenten en foto's, die voor een deel afkomstig zijn
uit de verzameling van R. de Graaf uit Maasland. Het muse
um aan de Reijerskoop 54 is van dinsdag tot en met vrijdag
geopend van 13.30 tot 16.30 uur en op zaterdag van 12 tot
16 uur.
Informatie: telefoon 0172-21.77.56.
Fietsroute
In het gebied Euregio Rijn-Waal, zijn zeven nieuwe grensover
schrijdende fietstochten uitgezet. Ze worden voorgesteld in
een nieuwe brochure, getiteld 'Tips voor fietstrips'. De zeven
routes hebben een totale lengte van 1765 kilometer; de kort
ste (Eltener Berg-Route) meet 25 kilometer, de langste (de
meerdaagse Herrensitz-Route) meandert door ruim 500 kilo
meter rivierenlandschap. Het fietsaanbod zal volgend jaar nog
worden uitgebreid, door de huidige Rijn-Waal Route (90 km)
te koppelen aan een 135 kilometer lange tocht langs de
Maas. De brochure, alsmede kaartmateriaal zijn verkrijgbaar
bij onder meer de grote VW/ANWB-kantoren.
3irsj e Grossglockner is met rob van den dobbelsteen
'98 meter Oostenrijks
pdj »ogste berg. Maar hij is
rekkelijk eenvoudig te
limmen. Zelfs voor de
eek. Die immers hoeft
slechts aan een paar
p raarden te voldoen: hij
moet per se een
gediplomeerde gids
p ienemen en hij dient te
hikken over een goede
gg*! iditie. De aankomst op
le top is vervolgens een
sprookje.
/AN!
)075
seumweekend
cei
urgl tlnemers aan het 19e Naliona-
tumweekend (op zaterdag 10
lag 11 april) wordt verwacht,
ten stukje gaan wandelen dan
Sen. De ruim 130, door het he-
burg uitgezette routes variëren
tan 7.5 (wandelen) tot onge-
kilometer (fietsen) en voeren
.Kisea. alsmede door bossen,
450! (bieden en storische stads
scentra. De routes zijn vanaf
jerw 5 april gra,is a',e halen b''
SO van de 550 deelnemende
(herkenbaar aan de rood/wil-
Museumweekend vlag), de
WV/ANWB-kantoren en zo n
tbobanken. Voor informatie
Ier meer de startplaatsen kan
april worden gebeld met de
71. f 5 Museumjaarkaart.
020-67.01.11.2.
Wolfgang Nairz zal het toch wel
weten. Hij was - in 1978 - de
eerste Oostenrijker die op de
top van de Mount Everest
stond, dus als hij zegt, dat het
kan...
We waren hier gisteravond aan
gekomen. Laat. Het was al don
ker toen in de verte de
Stüdlhiitte opdoemde of beter
gezegd, de lichtjes daarvan. Elf
uur eerder waren we vanaf
Schiphol opgestegen, maar in
plaats van een nachtje acclima
tiseren in het dorpje Kals trok
ken we meteen door. In één dag
van zeeniveau naar 2802 meter.
Inclusief een mars van drie uur.
Bij sommigen joeg de adem als
prikkeldraad door de keel.
Maar het moest. Het zou nog
tot halverwege de volgende
ochtend goed weer zijn, daarna
zou de wind aanwakkeren tot
storm, gevolgd door langdurige
regenval. Nairz, samen met col
lega Peter Bauernfeind, de he
mel afturend: 'Als jullie naar de
top willen, moet je 't morgen
ochtend doen. Zondag is het te
laat.' Dus hadden we de rug
zakken ingepakt, de bergschoe
nen aangesjord en waren we op
weg gegaan.
De nacht had - zoals gewoon
lijk in deze contreien - net zo
goed kunnen worden overge
slagen. Berghutten zijn niet om
te slapen, maar om te luisteren
naar anderen die net doen alsof
ze slapen. Sommigen proberen
dat beeld te vervolmaken, door
erbij te snurken. Komedianten.
In zulke omstandigheden is een
piepende wekker een zegen.
Eindelijk - kwart voor vijf. Bui
ten was het koud, donker en
vochtig en het brood smaakte
naar met hooi belegd karton.
Maar misschien was dat ver
beelding; waren we te nerveus.
Technisch gezien geen moeilij
ke berg, de op 28 juli 1800 door
pater Horasch uit Dollach voor
het eerst beklommen
Grossglockner. Op een moei-
lijkheidsschaal van elf is het
(klimmersjargon) 'een kleine
tweer. Maar toch vallen er per
jaar gemiddeld vijftien af. De
meesten liggen op het kerkhof
van Kals. Nairz: 'Wat je nooit
moet doen, is een berg onder
schatten. En zeker deze niet. De
hoogte doet ook mee.'
We waren om half zes uit de
Australië
FEITEN
CIJFERS
Feest op de top.
Stüdlhütte vertrokken. Mooi,
zo'n zwijgende groep in gan
zenpas. Niets had kleur. De ste
nen waartussen we rommelend
omhoog klommen, glommen in
de nevel en al vlug lekte er
zweet van ons voorhoofd. Toen
we een half uur later in twee
ploegjes aan het touw de glet
sjer overtrokken, sneden de
eerste zonnestralen zich hor
tend en stotend door de mist.
Grijs werd wit, wit werd oranje
en oranje werd geel. Altijd weer
een groots moment. De wereld
brak open.
Gaf de eerste aanblik van de top
van de Grossglockner ons een
onbehaaglijk gevoel? Of was het
gezonde spanning? Nairz had
er een nög beter woord voor.
'Het is respect', zei hij, 'en dat
is goed. Het maakt de kans op
ongelukken kleiner.'
In de Erzherzog-Johannhütte
op de Adlersruhe kregen we
drie kwartier rust. En nog wat
laatste onderricht. Wat zich ei-
Beldimmingen van de Grossglockner worden onder meer geor
ganiseerd vanuit Kals, dat vanuit München te bereiken is via
Kufstein - St Johann - Kitzbühel - Pass Th urn - Felbertauem-
tunnel - Matrei en Huben (afstand circa 220 kilometer) Van
Kals ook leidt de makkelijkste route ('Normaiwegr) naar de top
van de hoogste berg van Oostenrijk- Een tweede route is de iets
zwaardere 'Stüdlgrat'. Tenzij men een ervaren alpinist is, wordt
het ten sterkste afgeraden zonder gids naar boven te gaan.
In de 'Normalweg1 zitten een paar lastige passages. Het par
koers loopt vanuit Kals via het Lucknerhaus, de Stüdlhütte, de
Ködnitskees (gletsjer), en een tamelijk steüe graat (zekeringen)
naar de op de Adlersruhe staande Erzherzog-Johannhütte. Van
daaruit kan dan aan de laatste etappe naar de top worden be
gonnen met onder meer een traverse van een 35 graden steile
ijshelling (de Glocknerleitl). Ook dient een besneeuwde graat
tussen de Klein- en de Grossglockner over te worden gestoken.
Reken voor het traject Kals - Adlersruhe (exclusief rustpauze's)
op 5,5 uur, het laatste stuk naar de top kost circa 1,5 uur. Trek
voor de beklimming in totaal twee dagen uit
Klimtechnische ervaring is niet nodigs wel een goede conditie.
Gidsen kunnen worden gehuurd bij het VW-kantoor. 25j ook
stellen - op verzoek - het benodigde materiaal (touwen, kli-
mijzers enzovoort) ter beschikking. Voor goede bergschoenen,
kleding en een rugzak (inhoud minstens 40 liter) moet zelf
worden gezorgd. Richtprijs voor een door een gids begeleide
beklimming: 260 gulden per persoon bij een groep van vieis
290 bij een groep van drie en 360 gulden bij een groep van
twee.
Meer informatie:
Tourfsmusverband Kals, A-9981, Kals am Grossglockner, telefoon (van
uit Nederland) 00.43.48.76.82,11 of Oostenrijks Toeristenburo, Postbus
94285,1090 GG Amsterdam, telefoon 020.46.84.79.3.
Bij de Australian Tourist Commission kwam zojuist de nieu
we, geheel geactualiseerde 'Wegwijzer Australië' uit. De 112
pagina's omvattende reisgids biedt vakantiegangers uitge
breide informatie over alle grote toeristische attracties in 'het
vijfde werelddeel'. Tevens wordt aandacht besteed aan de
Olympische Spelen van volgend jaar, die in Sydney worden
gehouden en worden er onder meer tips verstrekt over het
openbaar vervoer, klimaat, tijdzones, autoverhuur en de voor
bereiding op de reis naar 'down under'. De brochure kan wor
den besteld via de Aussie Helpline, telefoon 020-
48.74.54.1.
M
genlijk beperkte tot 'precies-
-doen-wat-de-gids-zegt'. Als
of we iets anders van plan wa
ren. Dat de expeditie zou sla
gen, stond vast. Gisteren - op
2802 meter - hadden we nog
zwaar gehijgd; nu - een door
waakte nacht later en 650 meter
hoger - leek het lijf zich in de
euforie van de beklimming zo
maar te hebben hersteld. We
bonden de stijgijzers onder en
vroegen: 'Wanneer gaan we?'
'Jetzt', zei Nairz om kwart over
negen. 'Los geht's'. Dat was een
uurtje geleden en nu staan we
dan met opgetrokken wenk
brauwen voor de fameuze graat
die de Kleinglockner met de
Grossglockner verbindt. In vak
taal heet zoiets een 'geëxpo
neerde richel'. Links gruwelt
een diepte van 1300 meter;
rechts een van 600. Dat lijkt een
aanzienlijk verschil, maar voor
de leek maakt het geen zier uit.
Hij is net zo bang voor de lin
kerkant als voor de rechter-.
Tot nu toe had hij - die leek -
dapper meegeklauterd. Precies
op het door de gids aangegeven
ritme. Het was hem meegeval
len. Zijn stijgijzers stampten,
nee torpodeerden de sneeuw
om vallen te voorkomen en zijn
handen en voeten zochten en
vonden steeds weer de door
Nairz aangewezen steunpun
ten. Die man was hier duidelijk
meer geweest. 'Als je nou met je
rechterhand links om het hoek
je gaat, dan voel je op schou
derhoogte...' En verrek, daar zat
inderdaad weer een knobbel
waaraan hij zich omhoog kon
trekken. Dat touw, waarmee hij
aan de gids zat vastgeknoopt,
voelde trouwens ook lekker.
Maar nu staat hij dus voor die
'geëxponeerde richel'. Een met
sneeuw bedekte, tien meter
lange, op 3750 meter hoogte
liggende 'tramrails' die de laat
ste grootste hindernis vormt al
vorens de top kan worden be
stormd. Het kruis is al te zien
en de stem van Nairz lijkt in
eens van heel ver te komen.
'Ene voet rechts, andere voet
links, kont in het midden. En
dan gewoon naar de overkant
schuiven. Er kan je niks gebeu
ren. Ik heb je aan het touw.'
Wolfgang Nairz zou het toch
wel weten. Hij was - in 1978 -
de eerste Oostenrijker die op de
top van de Mount Everest
stond, dus als hij zegt, dat het
kan-
Vijf minuten later staan we on
gedeerd aan de andere kant en
klauteren we na een kort, maar
stinkendsteil klipje in een bijna
woeste draf opgewonden naar
de 3798 meter hoge top. Net op
tijd. Nog even zien we als door
een patrijspoort het adembene
mende plaatjesboek rondom
ons; dan trekt het snel dicht en
sluit een dunne dwarreling het
venster.
Maakt niet uit. Alleen al dat op
de top staan, is een sprookje.
Hoe welkom is een toerist? Daar sta je soms raar van te kijken.
Neem Amerika. De ellende begint al in het vliegtuig met het uit
reiken van twee formuliertjes: een groen en een wit. Het ene is
een registratiekaart; het ander iets voor de douane. U dient ze
beide in te vullen.
De vragen zijn talrijk en variëren van de hoeveelheid dollars die
u gaat invoeren tot de naam van de instantie die uw paspoort
heeft uitgereikt.
Neem de beantivoording vooral sen
Schrijf achter 'sex:' ofu van het vrouwelijk dan wel mannelijk
geslacht bent. De collega die ooit 'graag' invulde, werd bijna vijf
uur vastgehouden op het vliegi>eld van Washington. En niet
eens in het kader van de actie 'zerotollerance'. Daarvan was in
die tijd nog sprake.
Ga, als u eenmaal op de luchthaven bij de Amerikaanse douane
bent gearriveerd, keurig in de lange rij staan en doe zo onopval
lend mogelijk. Volg de aanwijzingen van het personeel en laat
nooit merken dat hun gesnauw u irriteert. Vermijd het slaken
van een diepe zucht. Het kan worden opgevat als provocatie. U
geeft - denken ze - te kennen, dat u het allemaal belachelijk
lang vindt duren en dat pikken ze dus niet. U wordt gesom
meerd weer achter in de rij aan te sluiten.
Mocht u voor uw iverk naar Amerika reizen, schrijf dat dan
vooral niet op het formulier. Lieg dat u als toerist komt. U moet
anders namelijk een soort leges betalen. Kijk niet vreemd op als
die 97 dollar en 40 cent bedraagt, een bedrag dat precies gepast
betaald moet worden. Cash, dat spreekt. Geen creditcards, geen
cheques.
Een collega maakte zich daar op het vliegveld Atlanta eens zo
boos over-hij had slechts een biljet
van 100 dollar - dat hij de dienst
doende commies begon uit te schel
den.
Nooit doen. Hij - de collega - arri
veerde pas om 1 uur 's nachts in het
hotel, tenvijl wij toch al 's ochtends
om kwart voor tien waren aangeko-
