Thaise worsteling met gelul TV WEER Het Gesprek van de Dag Eerbetoon Heemia Ekster 'onschuldig' aan mussendrama WOENDAG 3 MAART 1999 COMMENTAAR Enneüs Heerma was een man met een groot karakter. Deze type ring door Willem Aantjes van de maandag overleden CDA-voor- man slaat de spijker op de kop. Een stoere Fries van ouderwetse ARP-snit. wars van opsmuk en theater. Dat Enneüs Heerma door vriend en vijand geprezen is vanwege zijn bestuurlijke kwaliteiten is terecht. Als wethouder in Amsterdam en als staatssecretaris on der Lubbers bouwde Heerma een uitstekende reputatie op. De rol van politiek leider van het CDA paste hem minder. Die rol werd dan ook genadeloos bekritiseerd door partijgenoten en ande re collega-politici. Bangelijk, noemde oud-premier Dries van Agt zijn optreden als oppositieleider. De manier waarop hij zonder zelfbeklag en beschuldigingen het roer vervolgens overdroeg aan laap de Hoop Scheffer bewijst het tegendeel. Alle reden dus om met respect stil te staan bij het overlijden van Heerma. De vraag is of het afblazen van het nationale verkiezings debat gisteravond wel de juiste uiting van dat respect is. Heerma heeft een belangrijk deel van zijn leven gewijd aan de politiek. Ver kiezingen zijn daarvan het fundament. Het slotdebat is in het tv-tijdperk de uitsmijter van de campagne. Hier kunnen alle politieke kopstukken nog een ultieme poging doen kiezers het stemhokje in te krijgen en dan bij voorkeur op hun partij te stemmen. Dat politieke hoogtepunt schrappen bij wijze van eerbetoon doet de politicus Heerma geen recht. Veel passender was het geweest wanneer voor de uitzending even stil was gestaan bij het leven en werk van Enneüs Heerma. Sneu Een goed journaal geeft je na afloop her gevoel dat je op de hoogte bent van alle belangrijke gebeurtenissen in de wereld. Volgens deze, hele simpele, definitie klopt her nieuwe SBS6-nieuws niet. Niet voor mijn gevoel tenminste. Na de bulletins blijft het verlangen opmer kelijk sterk om in het het NOS-Journaal te zien wat er werkelijk op aarde is voorgevallen. Maar waar 'm dat nou in zit... Niet in de presentatie. Leo de Later bijvoorbeeld is een degelijke nieuwslezer waar de ernst van afstraalt. Een man die zelfs de in tocht van Sinterklaas als een historische gebeurtenis kan aankondi gen. Dus als die zegt dat er in Kosovo gedonder is. dan is er ook ge donder. Het ligt ook niet aan de onderwerpkeuze. SBS6 heeft een beetje de naam een kenniszender te zijn. En het actualiteitenpro gramma waarmee het station zich tot dusver behielp - als je het woord actualiteiten tenminste mag gebruiken bij Hart van Neder land - is toch meer een vrolijke versie van Van Gewest tot Gewest. Een soort Peppie Kokkie-journaal, inderdaad. Maar het SBS6-nieuu>s komt heel volwassen over. De dood van Heerma wordt gemeld, de veroordeling van Brunswijk, het vervol gen van de vierde verdachte in de zaak Tjoelker, de anti-softdrugs- actie in Kennemerland, de vermiste vier ton lading van de ramp- Boeing, de vergeten oorlog in Sierra Leone, Kosovo zoals gezegd, en zelfs de gijzelingsactie bij Air France, die het NOS-Journaal pas drie uur later meldt. Zelfs het aantal ondenverpen is meer dan bevredigend. SBS6 gooit er in hetzeven uur-bulletin 16 verschillende items tegenaan, terwijl de teller bij de NOS een uur later op 9 blijft steken. Waarbij het on derdeel 'provinciale verkiezingen' in het Journaal weliswaar uit vier verschillende kwesties bestaat, maar daar staat weer een onzin-re- portages over een rundvlees etende Prins Charles tegenover. En het feit dat de NOS in die uitzending helemaal niets doet met de begra fenis van Sybine Jansons. Kortom, SBS6 meldt alles water te melden is, en meer. Bijvoorbeeld dat er plannen zijn om Reagan uit te hakken in Mount Rushmore. Dat er een NASA-satelliet op weg is om grooste ontdekkingen over het heelal te doen. En dat de jeugd wordt gewaarschuwd tegen kin derlokkers op Internet. Maar waarom stelt dat dan toch niet tevreden? Zou het er misschien mee te maken hebben dar, na jarenlange ge wenning, nieuws voor mijn gevoel pas nieuws is als het NOS-Jour naal zegt dat het nieuws is? Dat zou dan pas echt sneu zijn voor SBS6-nieuws. WIL BUYS Buien Na twee dagen met langdurige regenval, ook gisteren viel er op veel plaatsen zo'n 15 mm, draait het thans om buien. Daar wordt men uiteraard ook nat van maar er is nu ruimte voor af en toe zon en over het algemeen zijn de neerslaghoeveelheden aanmerkelijk geringer. De buien ontstaan in onstabiele luchtmassa's circulerend rond een depressie boven de Noordzee. Hoewel het lagedrukgebied in betekenis afneemt dicteert het tot en met zondag het weerbeeld in onze streken. Daarna knapt het tijdelijk op maar veel meer dan een dag beter weer (zoals het zich nu laat aanzien vooral komende maandag) zit er vooralsnog niet aan te komen. Fronten van een nieuwe oceaandepressie dringen volgende week weer naar onze omgeving op. De depressies kiezen wel een steeds westelijker positie. Dezer da gen bevindt het zenuwcentrum zich boven de Noordzee en vol gende week ten westen of zuidwesten van Ierland. Dat biedt op termijn uitzicht op een mildere zuidelijke luchtstroming. Morgen is het tijdens de ochtenduren overwegend bewolkt en buiig. Tijdens de middaguren ligt het accent van de buien meer op het binnenland. Vooral vlak aan zee komt dan de zon wat va ker tevoorschijn. De temperaturen komen uit op maximaal 9 graden. De wind waait eerst uit zuidelijke richtingen, donder dagavond meer uit het westen. De windsterkte is meest zwak tot matig, aan de kust eerst nog vrij krachtig tot krachtig. In de nacht van donderdag op vrijdag worden de opklaringen wat breder en daalt de temperatuur tot plaatselijk 2-3 graden. Na de regens van gisteren, op Schiphol werd 17 mm opgevangen, zijn de maandsommen ook in onze regio opgelopen tot meer dan de helft van wat er normaal in een hele maand valt (Stompwijk 38 mm). In het Gooi staat de teller in Huizen al op 57 mm. Dat is bijna net zoveel als er in de hele maand valt en nagenoeg hetzelfde als tijdens de afgelopen maand. De regen van giste ren hing samen met de komst en "s avonds met het opruimen van zeer zachte luchtmassa's. Tijdens de avonduren steeg het kwik tot zo'n 12 graden. JAN VISSER v; Als het vliegtuig naar Bangkok 's avonds om half acht opstijgt, slaakt Piyanan 'Air' Matsuoka een zucht van verlichting. Aan een boze droom van een ruim twee weken durend onvrijwillig verblijf op Schiphol komt een einde. De 39-jarige Thaise mocht ons land niet meer in na een bezoek aan ir Brazilië, omdat ze abusievelijk niet beschikte over een terugkeervisum. Ze zou worden uitgewe- u zen, maar hield het initiatief aan zichzelf. De Immigratie Naturalisatie Dienst (IND) kan rustig j ademhalen: opnieuw blijkt Holland een onneembare veste te zijn. :de Braziliaanse reis wordt verliefd stel fataal „We kwamen in een zegenrijke stemming terug uit Brazilië. We hadden Airs kind gevonden en getraceerd. Het dochtertje herinnerde zich haar nog. De Braziliaanse justitie vertelde ons dat we grote kans maakten om het voogdijschap te verkrij gen. Air en ik reisden juichend terug naar huis in Amsterdam. En toen kwam de koude dou che in Schiphol: oprotten!" Uit de mond van Fred van de Bunt, werkzaam bij de fiscus in Amsterdam, krijgt het boze sprookje zelfs een licht-ironi- sche ondertoon. Zwarte hu mor. Van de Bunt en zijn Thai se partner hebben dagenlang nauwelijks geslapen. Bij terug keer van een speurtocht in Brazilië naar het viereneenhalf jarig dochtertje van Air uit een vorig huwelijk, grepen mare chaussee en IND in. Hoewel Air legaal in Nederland ver blijft, prijkte in haar paspoort geen noodzakelijk terugkeervi sum. Van de Bunt (40) kan aardig vertellen over de manier waar op hij in Thailand een relatie kreeg met de een jaar jongere Air. Ze maakten kennis via een Nederlands-Thais echtpaar. Niks hals-over-kop-verliefd. Hij hoorde het dramatische le vensverhaal van Air: meisje uit een boerenfamilie, vanaf haar tiende meehelpen op de rijst velden, eerste kind op haar 22e, later een fatale relatie met een Japanner, die haar een tweede dochter bezorgt, ver volgens dumpt en het kind meenneemt naar Brazilië. „Je vindt elkaar leuk, dus je helpt haar. Pas later zijn we dikke vrienden geworden. En nu we een jaar in Nederland hebben samengewoond, zijn we zelfs hele dikke vrienden." Van de Bunt kan ondanks de ellende kracht putten uit zijn Mokum- se humor. Piyanan Matsuoka verblijft le gaal in Nederland. Ze is, zo be nadrukt ook haar Haarlemse advocaat, mr. F. Fonville, geen asielzoekster. „Er is weliswaar afwijzend gereageerd op haar aanvraag voor een verblijfsver gunning, maar dat komt om dat ze nog voor de wet is ge trouwd met de Japanse vader van haar tweede kind. Me vrouw Matsuoka heeft een be zwaarschrift tegen deze afwij zing ingediend. Hangende de uitspraak bevindt ze zich legaal Fred van de Bunt vraagt zich met Piyanan ('Air Matsuoka') aan z'n zijde af welke man zij nog kan vertrouwen. FOTO UNITED PHOTOS DE BOER/ROB HENDRIKS in ons land. Ze mag ook het land in en uit. Omdat ze echter niet beschikte over de juiste reisdocumenten, kwam ze ruim twee weken terug Nederland niet meer in." Mr. Fonville spande een kort geding aan, dat afgelopen weekeinde bij de Haarlemse rechter diende. De advocaat vroeg de rechtbank de Thaise vrouw niet uit te wijzen, aange zien ze legaal in Nederland ver blijft, in afwachting van het eindoordeel van de staatssecre taris. De rechter haalde een foefje van stal: naar de letter van de wet verbleef Air niet in Nederland (ze zat immers op Schiphol), dus kon ze worden uitgewezen. „Met dat argument had ik geen rekening gehouden. Weer wat geleerd", zegt advo caat Fonville op cynische toon. Hij noemt de affaire om diverse redenen - niet in de laatste plaats vanwege het paradoxale karakter - uniek. Fonville relativeert het effect van de beslissing van de Haar lemse rechter. Hij heeft wel schrijnender en onmenselijkere gevallen meegemaakt, zegt hij. Hij betitelt het effect van de ef fect van de gerechterlijke beslis sing als een 'kink in de kabel in deze Romeo en Julia-geschie- denis'. De advocaat: „Het is triest dat dergelijke formalitei ten meespelen natuurlijk. Wat mevrouw Matsuoka moet doen bij terugkeer in Bangkok is de echtscheiding regelen en bij de Nederlandse ambassade een machtiging tot voorlopig ver blijf aanvragen. Dat kost dan wel veel tijd en inspanning, maar het is mogelijk." In het restaurant van de F-pier hangt de quasi-opgewonden vakantiestemming, waarin Ne derlanders het hele jaar door aan uitstapjes en exotische trip jes beginnen. In deze roze- blauwe wachtruimte bivakkeer de Air bijna twee weken lang overdag en 's nachts. Gek van de gesprekken met douane, IND, tureluurs van de ambtelij ke logica die aanvankelijk wilde dat ze terugkeerde naar 'het land van herkomst', in dit geval Brazilië. Enkele uren voor haar vertrek naar Bangkok zitten Piyanan Matsuoka en Van de Bunt bij elkaar, samen met Kay, een Thaise vriendin die al wat lan ger in Nederland woont en dient als steun, toeverlaat en tolk. „Dat Kay en Fred hier nu bij me mogen zijn, komt door dat sommige aardige politie mensen zich mijn lot aantrek ken", vertelt Air. Formeel mag het namelijk niet. De politie heeft me ook in de gaten011 den. Schiphol is heel grdat niet veilig voor een vrouief leen. Hier kun je het besfCI pen, zeiden ze dan." Ha8or vriend Fred: „Ze vertelde verhalen over mensen d\/| wachtruimte bivakkeerdj van de ene op de anderet-ï opeens weg waren. Ik beir 1 heel erkentelijk voor, daflai Air hebben gepast. Aan dc- dere kant zijn er ook polfn mensen die zich alleen rtai aan de richtlijnen wensep c houden, waardoor je opp'c niet bij je partner kan kolei Air heeft de afgelopen dr gen in een hotel gebivakL^ maar is nu doodmoe. Ge de situatie is ze dolblij ds naar Bangkok kan. „Ja", zegt Air zacht, „I'rar Ik ga naar mijn oudste di Als ik tenminste bij haarll komen." „De afgelopen dagen is e voortdurend gevraagd ot ik willen trouwen", zegt H Bunt. „Nou vraag ik je! A 2 weinig vertrouwen in m; De eerste liet haar achte een kind, nummer twee fl haar tweede kind. en nu ambtenarij de liefde dw; j Trouwen? Ik weet niet o m gepast is om haar te vraB tuurlijk ben ik er voor haL zal ik mijn uiterste best (ijg om wat van haar leven tB ken. Maar het zit niet schien kan ik haar het bft^ achterna reizen en me ii land vestigen. Vrijdag he gesprek op de ambassac schien is dat beter, als je een toekomst wilt opboi y Dan opeens slaat de hui weer toe. Fred: „Ach, na weten wij mannen de vrLn wel te verleiden tot een lijk." Hij lacht nerveus. I^t gelopen dagen ziek gewe voelt zich uitgeput. Dan „Eerst moet de echtschejf worden uitgesproken. Hf—- bleem is dat Air de voog! j_j. haar dochtertje snel had n gen, als we de Braziliaan^ c rechter hadden kunnen |ig nen dat we het kind hier, stabiele gezinssituatie ki£n bieden. Nu is dat verderLre De IND vertelde me dat IL echtscheiding cruciaal is|r( waren we natuurlijk zelfuj. achter. Vandaar dat we v afgereisd naar Brazilië. ^0. dat duur komen te staai\er' JOHN OOMKES De mythe wil dat eksters de grote schuldigen zijn aan de te rugloop van de huismus en an dere tuinvogels. Daarom wordt de ekster vaak vergiftigd of af geschoten. Ten onrechte, zo zeggen de cijfers van twee on derzoeken naar huismussen en tuinvogels in het Gooi. Beide onderzoeken pleiten de zwart witte kraaiachtige vrij van het mussendrama. „Natuurlijk plundert een ekster of Vlaamse gaai wel eens een nest van een mus of een andere zangvogel. Maar dat wil nog lang niet zeggen dat de kraai- achtigen de kleinere vogels in een tuin compleet uitroeien. Want dat is wat heel veel men sen geloven", zegt onderzoeker Guus van der Poel uit Weesp. Hij is de bioloog die het afgelo pen jaar de huismus in het Gooi onder de loep nam. Aan dit regionale onderzoek kon ie dere belangstellende zelf deel nemen door geregeld voedsel in de tuin te strooien en de mus sen te tellen. Van der Poel: „Ik heb heel veel reacties gekregen, waaronder zeker zestig van mensen die de achteruitgang van de huismus verweten aan de ekster." Voor de Weesper was dat reden eens na te gaan hoe dit precies zat. De resultaten van de mus- sentellingen leenden zich hier heel goed voor. Er deed zich namelijk een scherpe tweede ling voor tussen tuinen met veel mussen en tuinen met weinig mussen. De musrijke tuinen la gen overigens in wijken van na het jaar 1953. De musarme tui nen waren veelal ouder. Met andere woorden: met het ouder worden van een wijk leken de mussen er te verdwijnen. Maar de eksters niet, zo bleek uit de resultaten van een ander lang lopend onderzoek: het zogehe ten tuinvogelonderzoek van de vogelwerkgroep Gooi en om streken. Een aantal grafieken maken nog eens duidelijk dat zowel musarme- als musrijke wijken evenveel eksters heb ben. Van der Poel: „De rol van ek sters kan dus niet anders zijn dan zeer beperkt. Mussennes- ten zijn voor deze vogels over het algemeen onbereikbaar en uitgevlogen jonge mussen zijn al zeer snel in staat om aan een ekster te ontkomen." Rampspoed Rampspoed is een groot goed. We gaan er bij voorkeur nationaal en samen onder gebukt. De lawines hebben we nu onge veer achter de rug. De optocht aan heli kopters zorgde elke dag opnieuw voor een voorstelling in de open lucht waarvan Joop van den Ende nog veel kon leren met zijn ene wentelwiek. 'Miss Saigon' in de sneeuw. Ik begon verslaafd te raken. Het lekkerste komt rampspoed aan als de mensen het geheel uit vrije wil over zich afroepen. Een sneeuwketting om je wielen doet een mens zichzelf aan. Wachten tot men honderd gram weegt in een file van horizon tot horizon is een keuze. Niemand móet toch op wintersport. Ofwel soins? Vergeet het maar. Als lemmingen gaan de mensen de weg op. Ski's op het dak. „Moeten jullie nog op wintersport, of zijn jullie al ge weest?" Hele oude mensen hoor je nog wel eens breed uitpakken over hoe het vroeger was. Naar de win tersport gingen toen alleen leden van vorstenhuizen, verwende erf genamen van Amerikaanse oliemil- HAN MULDER EMIEL RATELBAND gaat een peptalk houden voor de verkopef^ 1 het StraatMagazine. Dat is nodig omdat de motivatie onder de j pers van de straatkrant terugloopt. Begin volgende maand zal <rr roe in de Rotterdamse Pauluskerk drie uur lang optreden. De re van het tweewekelijks verschijnende blad houdt er rekening m( tr lang niet iedereen in de gelegenheid zal zijn om met het openbfnri voer naar Rotterdam te reizen. „Voor een verkoper uit Groninger^0 een treinkaartje veel te duur zijn. Maar het gaat om het idee. V\j wachten dat de verkopers er desondanks blij mee zijn dat er ier^1 ze wordt gedaan," zegt redactiechef S. de Kramer. Vanuit UtrePP! den in ieder geval busjes ingezet om de daklozen naar de PauliF te vervoeren. r joenen en playboys die daar achteraan zaten. De gewone man bleef thuis. Die was getrouwd met een gewone vrouw en die stortte zich elk voorjaar op de grote schoonmaak. Ik hoor het mijn moeder nog zeggen. Sterk van gestel was ze niet, maar alles ging de huiskamer uit, tot de piano toe: „Bent u al klaar met de schoonmaak, of moet u nog?" De aange sprokene was zo maar een mevrouw bij de groenteboer of de kruidenier. Altijd gingen dingen kapot tijdens de schoon maak. een 78-toerenplaat van vader bij voorbeeld, een kop van Franz Liszt die op die piano stond. Kortsluiting trad op. De oude hond plaste op het opgerolde vloer kleed. Rampspoed dus. Naar de maat van die dagen. Pinda' dopten we nog op een uitgespreide krant. 'Lawine' was slechts een pittig woord uit de kruis woordpuzzel en een plaatje in het aard rijkskundeboek. Zo gemakkelijk kom je er tegenwoordig niet van af. Een dosis rampspoed wordt eenvoudig meegeleverd in het pakket op de kabel. Airmües voorde emotie. Gratis en voor niks. Huilen of kwaad zijn, doen we in dit tijdperk van communicatie en Internet bij voorkeur collectief, dus met z'n allen. Van een fakkeloptocht in Go- rinchem via een vergeefse zoektocht in de bossen tussen Maarn en Doorn naar de hellingen van Tirol en Voralberg. De kij ker kijkt. Over onze emoties wordt tot in de puntjes gewaakt, all in. Alleen de Provinciale Staten vallen dit jaar een beetje uit de toon. Nooit begre pen waartoe die eigenlijk dienden, maar alle vier jaar ging je weer braaf naar de stembus omdat je vond dat dat moest. Veel uithalen deed het niet natuurlijk. Zoals je ook tegen beter weten jaar in jaar uit zoet naar de tandarts gaat. Helpen doet het niet, altijd weer verkeerd ge poetst en altijd weer nieuwe gaatjes, maar wat moet dat moet. Een mens is tenslotte ook nog eens opgevoed. Vandaag is verkiezingsdag. Al weken klinkt lacherig uit alle hoeken, gaten, kranten en studio's dat stemmen voorde Staten overbodig is, zonde van de tijd. hoogstens voorde kat zijn mooie staart. De stembus sluit vanavond om acht uur. Maar let op: een minuut later zal het journaal de lage opkomst melden als de allernieuwste rampspoed. We zullen er weer goed voorgaan zitten. Nederland kan niet meer zonder. 's Lands republikeinen, van wie alweer enige tijd niets werd ver nomen, roeren zich morgen weer in Amsterdam. Het NIEUW REPUBLIKEINS GE NOOTSCHAP (NRG) houdt dan een openbare discussieavond over het 'republicanisme' in Ne derland in etablissement Het Ge spuis. Het NRG wil met de bij eenkomst een impuls geven aan het groeiende republicanisme in Nederland, zo liet het gisteren De Britse popgroep Oasis heeft gisteren een schikking getroffen met zijn voormalige drummer TONY McCARROLL. De drum mer had een rechtszaak aange spannen omdat hij na een vecht partij met zanger LIAM GAL LAGHER was ontslagen. De schikking, waarvan de details niet bekend zijn gemaakt, werd enige minuten na het begin van een hoorzitting overeengekomen. Vandaag zal de rechter bekend maken of hij de regeling goed keurt. McCarroll (27) had de band aangeklaagd omdat hij „onwettig uit het partnerschap" was gezet. De bandleden van Oasis hebben gezegd dat McCar- weten. Het wil, samen me! aanwezigen, een antwooro op de vraag waarom het re-* canisme in Nederland ma jJ furore wil maken, om verv' verder te praten over een sterking van het republik® .a dachtengoed." Diverse on pen komen aan de orde, z informele invloed van konpsjo Beatrix, de IOC-affaire enam Willem-Alexander en het fcnt; de monarchie. gra: aat. roll niet probeerde zijn mjte. drumspel te verbeteren. lLn roll eiste 20 procent van fy0 inkomen van de band, naL schatting zo'n 18 miljoen^, (57,6 miljoen gulden). Mer' heeft meegewerkt aan he>- buutalbum van Oasis, 'DL^ maybe', en aan de hitsinfw me might say' van het tw\ya bum met de titel '(What's is story) Morningglory'. McLv stak zijn armen triomfant) de lucht toen hij de rechi,e|( verliet. „Ik ben helemaalrtj: kig", zei hij. Liam Gallag^ v zijn broer en bandlid NoeLqj lagher waren niet op de fjecj( ting aanwezig.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 2