Geen gekwezel, maar actie
TV
WEER
Het Gesprek van de Dag
Kooivechten in Den Haag
Selectie van metro-muzikanten
Amerikaanse ouders
bespioneren hun kinderen
Almere
DINSDAG 2 MAART 1999
COMMENTAAR
Lang hebben ze zich weten te beheersen, maar twee dagen voor de
Statenverkiezingen is de paarse top dan toch in een ordinair kooi
gevecht gewikkeld geraakt. Vooral de nieuwe rolverdeling is daar
bij interessant. PvdA-fractievoorzitter Melken speelt oud WD-lei-
der Bolkestein. Bolkestein speelt Hans Wiegel. D66-leider De Graaf
probeert wanhopig tussenbeide te komen. Alleen de nieuwe WD-
voorman Hans Dijkstal blijft zichzelf: de ene dag zet hij hoog in, de
volgende dag meldt hij goedmoedig dat de soep niet zo heet gege
ten hoeft te worden.
Veel meer dan om de inhoud gaat het hier om het speculeren op
nieuwe politieke verhoudingen. De macht van het getal is het eni
ge dat in Den Haag bij verkiezingen telt. Wie wordt de grootste en
dus straks de arrogantste en wie wordt de kleinste en heeft het na
kijken? Het is een weinig verheffend ritueel waarvan geen enkele
wervende kracht uit gaat voor die zo impopulaire Provinciale Sta
ten.
Ie zou bijna vergeten dat het morgen in het stemhokje ook echt er
gens over gaat. De provincie heeft veel in de melk te brokkelen.
Bijvoorbeeld over de kwetsbaarste groepen in de samenleving, kin
deren en ouderen, maar ook over misschien wel het belangrijkste
onderwerp, het milieu. Er valt kortom wel degelijk wat te kiezen,
maar de bijdrage van Haagse politici aan het inzichtelijk maken
van die keuzes is ook dit keer minimaal.
Zo bezien leveren de verkiezingen van morgen alleen maar verlie
zers op. De paarse coallitie staat onder druk, maar een alternatief
is niet direct voor handen. De kiezer krabt zich achter de oren:
heeft een gang naar de stembus wel zin? Niets wijst er echter op
dat met een historisch lage opkomst het bestaansrecht van de pro
vincie ter discussie komt. Verkiezingen horen een hoogtepunt in
het democratisch proces te zijn. Daar zal morgen helaas weinig
van blijken.
Graffitispuiters kunnen vanaf
deze week in Utrecht een jaar
lang legaal hun kunsten beoefe
nen. Een muur onder het via
duct van de A12 over het Am
sterdam-Rijnkanaal is aange
wezen als "Wall of Fame'. Vanaf
de grond is 240 vierkante meter
beschikbaar en als de spuiters
een ladder meenemen zelfs 480
vierkante meter.
De grootte van de muur, de in
spraak van graffitispuiters en
het wetenschappelijk onder
zoek dat aan het experiment
vooraf ging, maken de Utrecht
se Wall of Fame tot een voor
Nederland uniek project. In
Katwijk, Den Bosch en Amster
dam lopen vergelijkbare projec
ten, maar daar is veel minder
ruimte beschikbaar en er is
sprake van een gedoogbeleid
waardoor de spuiters in princi
pe toch strafbaar zijn.
Doel van het project is spuiters
uit de criminele sfeer te halen.
Hierdoor wordt de kans kleiner
dat ze een criminele carrière
ontwikkelen. Verwacht wordt
ook dat de overlast van graffiti,
zeker in de omgeving van de
Wall of Fame, zal verminderen,
al is dat geen doel op zich.
Urbania
Gelukkig bestaat de wereld voor een groot deel uit interessante men
sen. Mannen en vrouwen die op het blote oog niets bijzonders lijken
te doen. maar op de een of andere manier een mooi verhaal hebben
te vertellen. Het maakt de boel er een stuk leuker op.
In 'Urbania. een stadstriptiek'. op televisie gebracht door de NPS,
worden wekelijks een aantal van die mensen geportretteerd en het
levert meestal boeiende televisie op. Zoals de titel al aangeeft, han
delt het programma om mensen uit de grote stad. Verloren tussen
het grote aantal andere bewoners, lijken ze grijze muizen. Het te
gendeel is waar. De bijzondere invalshoeken als het gevolg van uit
gekiend redactiewerk maakt van Urbania een wekelijks hoogte
puntje. Het heeft niet echt een boodschap, maar het is een soort
rustmoment op de buis.
Gisteren was het weer eens goed raak. De stadstriptiek begon met
een marathonschaatser, die dagelijks zijn rondjes draait op de ijs
baan. Hij vertelde over zijn passie, het gemis van zijn vader die hij
al op tienjarige leeftijd als gevolg van een auto-ongeluk verloor en
over zijn werk als jongleur. Hij moest sappelen om als straatartiest
aan zijn brood te komen, maar straalde de perfecte rust uit.
Dan was daar het meisje dat met haar twee zusjes een eigen bedrijf
bestierde. Ze verdienden hun geld met het uitzoeken waar hun
klanten de laagste prijs voorde aan te schaffen spullen hoefden te
betalen. Het bleek een gat in de markt, want het bedrijf bleef maar
groeien. Dat deed helaas ook haarziekte. Haar tiuijfel om te stop
pen met werken en zo beter te worden, leek het maar niet te winnen
van de liefde voor haar zussen en het bedrijf
Tot slot passeerde een Chinese topkok, wereldkampioen op zijn
vakgebied. Hij maakte van zijn gerechten de mooiste mozaïeken en
toonde de enig juiste manier om een kreeft te bereiden. Niet levend
in een pan met kokend water, maar gewoon levend aan stukken
snijden. Extra trots was hij op een creatie die naar Nederland ver
wees. Hij had er klompen, tulpen en molens in verwerkt.
Op zon moment realiseer je je weer dat de wereld in stereotypen
denkt. En kan je alleen maar blij zijn om een programma als Urba
nia. dat de andere kant van mensen laat zien.
Grote muur voor legale graffiti
Geen vroom gekwezel, maar
daadwerkelijke hulp en als het
moet harde politieke actie. Me
debewoonster Susan van der
Hijden (29 jaar) komt net terug
van een anti-militaristische
protest in Schotland. Voor een
actie op atoomvliegbasis Volkel
is ze onlangs veroordeeld. „Wij
zijn tegen het gebruik van ge
weld, helemaal als het nucleair
is. Dat ik nu een strafblad heb,
geeft niet. Ik ambieer geen
glanzende carrière. Integen
deel, ik streef naar steeds min
der in plaats van meer. Op alle
gebieden."
Kansarme asielzoekers die an
ders op straat zouden komen te
staan, worden als het even kan
in het Huis opgevangen. Ten
minste, als zij nog zicht hebben
op een verblijfsvergunning. En
er een bed vrij is. „Wij bieden
gastvrijheid, maar dat wil niet
zeggen dat we iedereen opne
men", zegt Ter Kuile. „Een al
leenstaande jongeman kan
zichzelf vaak wel redden.
Susan van der Hijden knikt in
stemmend. „Maar laatst stond
er een Turks meisje van 16 voor
de deur. Ja, dan gaan de emo
ties meespelen."
In de keuken worden de voor
bereidingen getroffen voor de
avondmaaltijd. Twintig mensen
zullen deze avond aanschuiven.
Samuël uit Mauretanië maakt
pasta, geassisteerd door de Chi
nese Yu La. Aan de muur hangt
een wereldkaart met gekleurde
speldjes op de plekken waar be
woners en ex-bewoners van
daan komen. Aan de andere
wand, schuin boven een Jezus-
buste, een getekend portret van
drie inspirators van de gemeen
schap: Ghandi, Martin Luther
King en Dorothy Day.
Day was een radicaal christen
die het pacifisme predikte en
gastvrijheid hoog in het vaandel
had staan. Het zijn nog steeds
de pijlers van de gemeenschap
pen, waarvan er velen in de
Verenigde Staten zijn gevestigd.
In Nederland zijn er slechts
twee. Het Rhimous Huis, voor
uitsluitend vrouwen, even ver
derop in de Bijlmer en het Jean-
nette Noël Huis, dat nu tien jaar
Radicale christenen en hun 'visioenin de Bijlmer
Drie doorsnee woningen aan een lange galerijflat in de Bijlmermeer. Alleen het naam
plaatje met 'St. Jeanette Noël Huis' verraadt dat er achter de saaie gevels iets bijzonders
schuil gaat. Een leefgemeenschap van 15 mensen uit negen landen. Geïnspireerd door de
niet alledaagse combinatie van christelijke spiritualiteit, anarchisme en pacifisme. „Wij la
ten ons leiden door de woorden van Jezus uit Matthéüs 25", zegt Frits ter Kuile (36 jaar),
één van de vaste bewoners. „Hongerenden eten geven, gevangenen bezoeken en vreemde
lingen verwelkomen. Alles wat je doet voor de geringsten van mijn broeders en zusters heb
je voor mij gedaan, zei Jezus. Daar proberen wij in alle eenvoud naar te leven."
Susan van der Hijden en Frits ter Kuile met twee 'illegale' baby's.
bestaat.
Geïnspireerd door de Catholic
Worker-beweging wil de ge
meenschap stimuleren dat
mensen voor elkaar zorgen. De
onderdrukkende overheid, die
het vooral voorzien heeft op de
zwakste broeders en zusters,
wordt bewust buiten spel gezet.
De gemeenschap bedruipt
zichzelf. Illegalen bestaan vol
gens de leden niet. Ter Kuile:
„Het zijn ge-illegaliseerden. Ze
worden door de overheid zo ge
maakt. Het is pure apartheid.
De mensen zouden best voor
zichzelf kunnen zorgen als ze
de kans maar kregen om te
werken. Wij zijn consequent en
doen geen enkel beroep op de
overheid. We vragen dus voor
onszelf ook geen bijstandsuit
kering of subsidie aan."
Waar ze dan inkomsten van
krijgen? „Jezus zegt: maak je
geen zorgen over brood op de
plank en kleren aan je lijfzegt
FOTO GPD ROLAND DE BRUIN
hij. „Zoek vrede en gerechtig
heid en dit alles zal je boven
dien worden geschonken. We
leven in vrijwillige armoede en
dat betekent dat je in alles op
God moet vertrouwen."
In de praktijk is het vaak 'vrij
willige overvloed', geeft Ter
Kuile lachend toe. „Van alle
kanten krijgen we eten en sp
len aangeboden. Een paar d<
gen geleden belde een slager
op. Hij moest zijn vriezers or
dooien en vroeg of we wat gt
slachte koeien wilden hebbe
Nou, dan hebben we zoveel
we de andere armen in de fla
ook nog wat kunnen geven."
Geld wordt geschonken dooi
vaste donateurs, waaronder i
RK parochie in de buurt. „Dc
hebben we hard nodig, want
meeste huisgenoten zijn niet
verzekerd. Wij vaste bewonei.
wel. Maar mijn ideaal is om i
ooit onverzekerd te zijn en al
leen op God te vertrouwen e;
niet op zo'n kapitalistische ii
stelling. Nu betaalt mijn moe.
der nog premie, want ik ben),
blijf haar kind."
Over idealen gesproken. De I
woners van het Noël Huis hc
den het 'toekomstvisioen' vo;
ogen van een wereld waarin i
soort kleinschalige gemeen-1
schappen de norm zijn. „In
plaats van een maatschappij!
waarin alles steeds groter en I
sneller moet worden. Wij dei!
ken dat de menselijke soort
leen maar kan overleven in I
kleinschaligheid." i
Om temidden van het beton!
asfalt iets van dat visioen zich
baar te maken, is de gemeen:
schap op een braakliggend i
stukje gemeentegrond een ti
begonnen. „Kom, dan laat ik]
onze Guerilla Garden zien".J
zegt Frits ter Kuile.
Bidden is van levensbelang i
voor de gemeenschap, legt hl
uit. Dat blijkt ook als 's avonjj
in de kapel van het huis - eei]
sfeervol omgebouwde slaaph
mer - het wekelijkse avondgu
bed wordt gehouden. De kati
jes worden aangestoken, eeri
lied wordt gezongen, een ps;i
gelezen, waarna kort over ee
bijbeltekst wordt gemediteei1
Tot slot wordt er gebeden. „1
zou opdrogen als ik deze mos
menten niet had", zegt Ter Ig
le na afloop. „De bijbel houd
een spiegel voor, geeft richtül
en is een bron aan liefde. Dal
hard nodig om dit werk vol t\
houden." c
WILFRED SCHOLTEN
Onverstoorbaar zingt de zanger van de band Lazo
zijn lied, tijdens de audities die gisteren op metro
station Stadhuis werden gehouden voor muzikan
ten die in de Rotterdamse metro willen spelen. Een
jury van medewerkers van het vervoersbedrijf RET,
voorgezeten door stadszanger Arie van der Krogt,
beoordeelde de optredens. Het project is overge
nomen van de Parijse metro, waar muzikanten al
sinds jaar en dag op een dergelijke manier hun
'examen' voor een vergunning doen. De RET heeft
het overgenomen, omdat het zich volgens een
woordvoerder„sterk wil maken voor gezelligheid
en veiligheid. Die bedompte, enge metrosfeer
moet uit de hal. De mensen moeten een blij gevoel
krijgen door de muziek. Zo willen we de aandacht
een beetje afleiden van het gevoel van onveilig
heid." Alle 25 groepen die zich hadden aange
meld, hebben een vergunning gekregen. In april
volgt een volgende auditie.
FOTO WFA
Het is een groei-industrie, ap
paratuur voor Amerikaanse ou
ders om hun opgroeiende kin
deren te bespioneren. Zij kopen
afluisterapparaten voor de tele
foon, chemicaliën die restanten
van drugs in het haar opsporen,
sprays die drugsrestanten in de
auto zichtbaar maken en pro
ducten die alcohol uit de adem
registreren. Er is een klein elek
tronisch apparaatje op de
markt dat snel en gevaarlijk rij
den vastlegt. Mini videocame
ra's kunnen verborgen worden
in radio's, televisies en klokken.
En behalve al die apparaten is
er nog de privé-detective op wie
steeds meer een beroep wordt
gedaan. Veel Amerikaanse ou
ders zijn volgens de Washing
ton Post ten einde raad omdat
zij vermoeden dat hun zoons
en dochters in de puberteitsja
ren aan drugs en alcohol ver
slaafd raken, op het verkeerde
pad raken en zich bij bendes
aansluiten.
Experts denken verdeeld over
dit soort ouderlijke spionage.
Sommige psychologen en soci
aal werkers wijzen elke vorm
van verraad aan de vertrou
wensband tussen ouders en
kinderen van de hand. Maar
anderen beschouwen het als
een toelaatbaar laatste redmid
del, een noodzakelijk kwaad om
ontspoorde kinderen te redden
voor het te laat is.
Dat ontsporen blijft niet be
perkt tot asociale gezinnen. In
tegendeel. Het gaat veelal om
keurige gezinnen met veelbelo
vende kinderen. En dan gaat er
iets mis. De rapportcijfers wor
den slechter, kinderen worden
opvliegend en komen laat thuis.
Zij ontkennen dat er iets mis is.
De ouders krijgen geen greep
op de situatie en worden wan
hopig. Het opnameapparaat
dat je aan de telefoon bevestigt,
biedt uitkomst. Zoon of dochter
telefoneert urenlang met vrien
den en vriendinnen. De ouders
zien een kant van hun kindeE
die zij niet kennen. Zoon spih
belt van school om drugs te ie
pen, dochter is betrokken bid
geweldplegingen en winkeldg
stallen. Maar wat moet je mts
die informatie? Soms loopt Ir
goed af: het kind gaat tijdig d
naar de psychiater, liefst mes;
en ma. Maar bii anderen leicK
de confrontatie tot een defin
Buien, maar zo nu en dan ook zon
Vooral in een brede strook over het midden van het land heeft het gis
teren pijpenstelen geregend. In het Gooi ving Huizen maar liefst 38
mm op. Dat is meer dan de helft van wat er normaal in een hele maand
maart valt. In onze regio bracht Schiphol het tot 22 mm, Santpoort-
-Noord 18 en Valkenburg bij Leiden 16 mm.
De intensieve regenval hing samen met een tweetal storingen waarvan
de meest actieve 's middags van de Wadden naar het oosten trok. Het
systeem veroorzaakte ook veel wind. In de Zeeuwse wateren woedde
enige tijd een zuidwesterstorm met te Vlissingen windstoten tot rond
100 kilometer per uur. In de districten Hoek van Holland en IJmuiden
stond een stormachtige wind met uitschieters tot zo'n 85 kilometer
per uur. Ook op Schiphol bereikte de wind in stoten snelheden boven
de 80 km/uur. Wel werd er zachte lucht aangevoerd. In het rivierenge
bied kwam Cabauw op 12,3 graden, op Schiphol 10,5 graden.
In de late middag drong van het noordwesten uit minder zachte lucht
tot onze streken door. Dat gebeurde met een sterk afnemende, naar
noordwest ruimende wind. Verder klaarde het flink op, maar doordat
de lucht tamelijk vochtig bleef, ontstond de afgelopen nacht mist.
Vanmiddag en vanavond regent het opnieuw doordat de zeer zachte
lucht opnieuw terreinwinst boekt.
De komende nacht, wanneer de zachte lucht weer wordt verdreven, re
gent het nog steeds. Bovendien staat er langs de kust zowel vanavond
als de komende nacht een harde tot stormachtige zuidwestenwind.
Ook morgen overdag blijft het flink waaien (aan zee kracht 7-8) door
dat een diepe oceaandepressie zich over de Britse eilanden naar de
Noordzee verplaatst. Voor de rest ziet het er voor morgen wat minder
slecht uit. Er vallen weliswaar enkele buien maar zo nu en dan komt
ook de zon tevoorschijn. In de loop van de middag en avond neemt de
wind langzaam wat af.
Op donderdag en vrijdag aanhoudende buienkansen en geleidelijk wat
minder zacht. Rond de zich boven het Noordzeegebied bevindende
depressie worden iets koudere luchtmassa's van hoge breedten aange
trokken.
JAN VISSER
Welke gemeente groeide vanuit de leegte in
nog geen twintig jaar uit tot een meerkemige
stad met meer dan 100.000 inwoners? Nee. ik
bedoel niet Goma in Oost-Zaire 1994, zelfde
prestatie, maar dan binnen twee weken), we
hebben het over Nederland. Dus, welke Ne
derlandse groeikern wil de komende tijd meer
interactie, identiteit, samen bouwen
aan geschiedenis, een eigen gezicht én
uitstraling?
Natuurlijk, dat willen alle Neder
landse groeikernen, maar Almere wil
dat dus ook. Almere. Rijmt op par
keren. Het enige dat ik daar aan
vankelijk kende waren de twee
theaters, De Roestbak en De
Metropool. En zoals uit de
naam Roestbak de wan
hoop opstijgt (tegen het
water valt niet re vechten
en overschilderen is te
duur), zo rook ik aan de
naam Metropool een cul-
tureel voorschot op een
grote toekomst. Voor de
zaal zelfwas de naam na
tuurlijk net weer een
maatje te groot, maarzo
hoort dat ook.
Almere, een dromerig dorpje
aan het einde van defile
naar Amsterdam. Edoch. Twee
jaar geleden kondigde Almere in
JUSTUS VAN OEL
haar Kunstnota grootse dingen aan, en zie
daar: de bouw van het grote verrijdbare sta
len podium op het Grote Plein is inmiddels
begonnen, en haalde het landelijke nieuws.
Ik zag Almere -tot. dan toe - als een namens
Amsterdam in het IJsselmeer uitgegraven
woonboot. Niet een plek om te wonen. Want
van Almere-Buiten naar Almere-Onder is het
maar een kleine stap.
De term 'overloopgemeente' kon door het
broeikaseffect wel eens een heel nieuwe la
dinggaan krijgen, trouwens, een terrorist met
een schop en een kruiwagen heeft de zaak ook
binnen een maand onder water. Amsterdam
mers - zoals ik - welen zich - inderdaad'. -
ver verheven boven Almere, en ook feitelijk
staan we er meters boven. Wie naar Almere
verhuist heeft verloren, daar komt het alge
mene gevoelen op neer.
In Almere weten ze dat ook. al jaren, daarom
is in de polder nu de wet van de overcompen
satie in werking getreden. Het hele stadshart
gaat op de schop, om Almere een unieke eigen
culturele identiteit te geven. En dat doen ze
niet op een koopje. Want omdat Amsterdam
- met het grootste cultuuraanbod van Neder
land - op een steenworp afstand ligt, moet
ook de culturele identiteit van Almere min
stens twee maten te groot worden opgezet:
anders valt het niemand op. De nieuwe
schouwburg staat -bijvoorbeeld- bovenop
een kolossale parkeergarage. Alleen voorde
prijs daarvan zouden de Almeerse bibliothe
ken de komende 100 jaar de hele week open
kunnen zijn en niet slechts 30 uur. Zoals nu.
Het budget voor de amateurkunst in Almere
zou Europese records kunnen slechten, ware
het niet dat er ook een parkeergarage onder
de schouwburg moest. In Almere! Terwijl ie
dere Amsterdammer weet, dat je in Almere al
tijd kan parkeren: daar is Almere speciaal
voor uitgevonden, om Amsterdammers einde
lijk weer eens te laten parkeren. En dan tóch
een parkeergarage ter waarde van 163 jaar
gratis gemeentelijke muzieklessen onder de
nieuwe schouwburg. Als dat in mijn stad ooit
bekend wordt, kan Almere iedere verdere
groei van het inwonertal gevoegelijk op de
buik schrijven. Maar het is niet anderszodra
een wethouder het woord 'cultuur' hoort
grijpt hij naar zijn betonmolen.
Wist u wat ze in Amsterdam nu weer gaan
doen? De IJsbreker moderne muziek en
drank) moet uit zijn hutje aan deAmstel en
het BlM-huis jazz en drank) moet weg van
de Wallen: samen zijn ze verbannen naar al
weer een nieuw megaproject. Want spontane
cultuur is geen Cultuur, omdat cultuur die
niet speciaal aan onze regenten te danken is.
voor regenten niet interessant is. Nederland
zucht onder de daadkracht van haar bestuur
ders: overambitieuze mensen die het zo druk
hebben met kunstbeleid, dat ze de afgelopen
tien jaar geen boek hebben gelezen.
MENSELIJK
Baby's van leden van de popg
SPICE GIRLS hebben een gro
kans op beschadigingen aan h
gehoor. Het Britse showbusini
persbureau WENN heeft gisteR
een Amerikaanse professor aa™
gehaald die waarschuwt dat J?'
zwangere vrouwen lawaai betrj
kunnen mijden. De Spice batP'
hebben erg veel lawaai te vero
ren gehad tijdens de concertep!'
van hun moeders. Spice Girl I?1
anie Brown kreeg op 19 februP
een baby van haar Nederlandf11
echtgenoot en Spice Girl Vic#1
Adams verwacht deze maand rf
baby ter wereld te brengen varc
haar voetballer-verloofde DaviP(
Beckham. Zij trouwen in augipe
tus en zullen er acht miljoen jF
den rijker van worden. Een BrP
televisieomroep heeft bedongP.{
dat het voor dat bedrag enkelf
uren na de gefilmde trouwerij**
gebeurtenis mag uitzenden. JP
Voorts wordt van de trouwplec*1'
tigheid en de receptie een miF°
serie van vijf delen gemaakt,
ra
Net als zijn voormalige collegia
ternational RUUD GULLIT m^a
geland, promoot nu ook AARQ»,
WINTER het Nederlandse toeUa
tische product in het buitenla^.
De in dienst van het Milanese™
ter spelende profvoetballer mL,
te de afgelopen week in Milafyr
zijn debuut op de grootste, dqpri
ruim 100.000 belangstellen^
bezochte vakantiebeurs van l(|0
lië. Winter is vooral gecontrach0
teerd om vakantiegangers te vbe
zen op de aantrekkelijkheid v§ja
het gebied rondom de voorm4ei
Zuiderzee, de zogenoemde G'
den Cirkel.
