Rol Azier tussen bouwer en beuker in
UIT DE
DEKKING
Sport
Bokser Westgeest krijgt :k
de kans van zijn leven
Barendse blijft leider
topscorersklassement
'Wat vorig jaar gebeurde, daar ging het waterpolo aan kapot'
Puliga gaat 't beter doen
springen zijn
John Zonder-
op en mijn
huidige trai
ner Jaap Pos.
Bij hem in de
straat in Am
sterdam ben
ik een keer de gracht ingere
den. Als ik rijd drink ik niet,
daar lag het niet aan, ik was
aan het parkeren en werd door
een andere auto geraakt. Ge
lukkig heb ik er niets aan over
gehouden.
Hoogtepunt: Dat zijn er twee:
zes jaar geleden wonnen we de
beker met het tweede elftal en
drie jaar geleden promoveer
den we met het eerste naar de
vierde klasse.
Dieptepunt: Vorig jaar, ik weet
niet meer wie de tegenstander
was, verloren we thuis en
speelde de ploeg niet best, en
toch kwam ik niet in het veld.
Dat vond ik vreselijk. Ik ben
erg fanatiek als ik voetbal.
Sterke punt: De bal vasthou
den en spelen voor het team.
Zwakke punt: Soms wil ik de
bal wat te lang vasthouden...
Leukste tegenstander: Een he
leboel. Aanvallende ploegen
vind ik leuk om tegen te voet
ballen, dan krijg ik meer ruim
te. Als ik er één moet noemen
is het ASC, dat helaas vorig jaar
gedegradeerd is.
Vervelendste tegenstander:
Alphen speelt tegen degrada
tie, dat speelt dus harder en
verdedigen-
der. En Groe-
neweg is een
eind weg en
niet zo n best
team, da's
ook minder
leuk.
Beste maatje in het teamT Ad-
dy Koster. Wij wonen bijna in
dezelfde straat en hebben het
altijd gezellig.
Favoriete club in Portugal:
Benfica.
Favoriete club in Nederland:
Ajax springt er toch uit.
Favoriete voetballen Dat kan
er maar één zijn. Eusebiooü
Minst favoriete voetballen
Henk Vos. Daar hoef ik geen
seconde over na te denken.
Hobby's: Gitaar spelen, dat
doe ik nu vijf jaar. Geen Portu
gese muziek of zo, gewoon wat
popmuziek proberen mee te
Eten: Gegrilde kip, op z'n Por
tugees.
Drinken: Een biertje, vooral na
de wedstrijd is het lekker. Dat
heb ik geleerd toen ik in Ne
derland kwam, daarvoor dronk
ik nooit bier.
Respect voor: In principe heb
ik respect voor alle mensen. En
voor hun mening, zelfs al deel
ik die niet.
Hekel aan: Winter en kou. En
als ik ergens mee bezig ben,
dat iemand aan mijn kop komt
Vakantieland: Portugal. We
VRIJDAG 26 FEBRUARI 1999 ,s:
Naam: Julius César Almaide
Dias.
Bijnaam: Gewoon César.
Geboren: 18 september 1969
in de Algarve in Portugal.
Woonplaats: Leimuiden, nu al
negen jaar.
Clubs: In Portugal heb ik bij de
jeugd van Farense gespeeld en
bij nog twee kleine clubs. Sinds
ik in Nederland ben, speel ik
bij Kickers'69.
Broers/zussen: Drie broers,
twee ouder dan ik, en twee
zussen, allebei jonger.
Beroep: Ik werk in de expeditie
van een horecamaatschappij
op Schiphol.
Opleiding: Ik heb altijd foto
graaf willen worden. Portretfo
to's en zo. In Portugal deed ik
daar een opleiding voor, ik ben
nog steeds van plan om hier in
Nederland weer met zo n op
leiding te beginnen.
Partner: Vriendin Riek, sinds
'86. Zij was op vakantie in Por
tugal toen wij elkaar ontmoet
ten, zij is ook de reden dat ik
naar Nederland ben gekomen.
Kinderen: Een zoontje, Julian
Jess, acht maanden oud. Een
prachtkereltje.
Lengte: 1.77
Gewicht: 86 kg. Ik ben breed
gebouwd, er zit niet echt veel
Positie: Spits.
Links/rechtsbenig: Tweebe
nig, al is rechts net iets sterker.
Trainers: Te veel om op te
noemen. De twee die er uit
gingen twee keer per jaar mijn
familie opzoeken, nu Julian ge
boren is. zal dat één keer per
jaar worden.
Politiek: PvdA.
Geloof: Ik ben katholiek opge
voed en ik geloof wel in God,
maar ik ga niet naar de kerk.
Voorbeeld: Mijn vader, hij
heeft een prachtig leven. Hij
heeft hetzelfde karakter als ik
en ook hetzelfde sterrenbeeld.
Kampioen in eigen klasse:
Kickers. We hebben een leuke
ploeg, de vereniging staat ach
ter ons en de trainer is een top
per.
Degradant in eigen klasse:
Groeneweg mag wel weg. Ik
hoop dat Alphen blijft, die ho
ren er toch bij, dus moet MMO
dan maar degraderen.
Kickers'69 - WSE aanstaande
zondag: 3-1 voor ons. Het is
wel een goede tegenstander,
maar wij zijn beter en wij heb
ben op het moment heel veel
zelfvertrouwen.
Toekomst persoonlijk: Met
mijn kind en mijn vriendin ben
ik gelukkig, verder zie ik wel
wat er op mijn pad komt.
Toekomst club: We promove
ren dit jaar en in de derde klas
se redden wij het wel. Tegen
betere ploegen spelen wij ook
beter, dat hebben we in de LD-
cup en in oefenwedstrijden la
ten zien.
TEKST ANTON DIEDRICH
FOTO ENGEL LAMEUER
Noordwijker voelt zich thuis op het middenveld van Duinwetering
De Wassenaarse bokser Fred Westgeest vecht morgenavond in het iel
Hongaarse Szekszard een 'kandidatenmatch' om de wereldtitel
(YVBU-versie) in het zwaargewicht. Westgeest is uitdager van de >o
plaatselijke favoriet Lajos Eros. „Het is wel bij de WBU, de kleinste u
wereldbond, maar het is toch een echt titelgevecht over twaalf 'c
ronden, met een echte belt voor de winnaar", aldus de 28-jarige
metselaar. >rt
Westgeest is in Nederland nog weinig in het nieuws geweest. Hij Ie
maakte de afgelopen jaren vooral naam in Duitsland waar hij bij n
diverse gala's een goede reputatie opbouwde. Hij is in zijn prof- i
loopbaan, die in 1995 begon, al zestien partijen ongeslagen. „De
hele stad hier is in de ban van het gevecht en de Hongaarse tv ie
zendt het rechtstreeks uit. Dit is de kans van mijn leven. De media- n
belangstelling uit Nederland valt me tegen. Ik denk dat mijn partij cl
alleen binnenkort een keer op Eurosport te zien zal zijn", zegt de Ie
twee meter grote en 105 kilo zware pupil van de Haagse trainer Ie
Harrie van der Hulst. n
ilt
II
Volgens Jan van den Brink zijn de meeste clubs zich bewust van gevaar
dig hebt, strand, uitgaansleven,
mijn werk, mijn familie en de
voetbalclub, als ik ooit zou gaan
verhuizen zou dat niet ver weg
zijn. Ik heb nooit reden gehad
om weg te gaan. Er is ook nog
nooit een profclub geïnteres
seerd in mij geweest." Azier
voelt zich daarover niet mis
kend. want: „Ik ben altijd een
lichtgewicht geweest en daar
door blessuregevoelig. Een an
der krijgt een knietje, loopt
even moeilijk en traint twee da
gen later weer. Ik ben dan een
week uit de running. Daarom
doe ik tegenwoordig aan
krachttraining en heb ik op zol
der een fitnessbankje staan.
Met techniek alleen kom je er
niet en met wat kilo's erbij ga je
scherper en zekerder de duels
Ondanks zijn beperkte gestal
te, is zijn plek in de basis het
gehele seizoen nog niet in ge
vaar gekomen. „Het is mijn
voordeel dat ik op meer plaat
sen uit de voeten kan. Begin dit
seizoen dacht ik zelfs dat ik
laatste man zou worden, omdat
we toen nog niet wisten wat we
aan Ten Brinke hadden. Hij
loopt daar nu. Ik was eerst wel
bang om daardoor buiten de
boot te vallen, maar dat is niet
gebeurd, ik ben opgeschoven
naar het middenveld.
In principe ben ik linkermid
denvelder, maar door de bles
sure van Wim de Jong heb ik de
laatste drie wedstrijden rechts
op het middenveld gespeeld.
Dat bevalt me eerlijk gezegd
iets minder, omdat we zonder
rechterspits spelen. Van mij
wordt verlangd dat ik regelma
tig de achterlijn haal en dan
moet ik sprints maken van zes
tig, zeventig meter. Eigenlijk
loop ik het liefst zo min moge
lijk. Op links is het voor mij
makkelijker, want daar kan ik
de aanvallende acties aan
Rocky Pitti overlaten. Voor het
betere draaf- en sprintwerk
kom ik nog wat spieren tekort."
Alex Barendse (RCL) is met 17
doelpunten nog steeds leider
in het topscorersklassement
van het Leidsch Dagblad.
Meerburger Ben Kottenhagen
en Yachya Farhane (UDYVS)
zetten hun opmars richting
koppositie voort. De doelpun
ten die het komende weekein
de worden gescoord tellen
mee voor het Wout Bergers
winterklassement. De
ontvangt een paar voetbal
schoenen.
De totaalstand is: 1. Alex Ba
rendse (RCLJ 17, 2. Ben Kot
tenhagen (Meerburg) 15, Ya
chya Farhane (UDYVS) 14.25,
4. Marcel de Bruin (Leiden)
13, 5. Peter Zirkzee (RCL) 13,
6. Peter Zaalberg (VCL) 12.75,
7. Michel Turk (Meerburg)
12.75, 8. Barry Dubbeldeman
(Voorschoten'97) 12, 9. Maar
ten Smakman (Ter Leede), 11
Mark Ens (WSB) 11.
Fred Filippo volgend jaar naar UDO
Leiden heeft de wind zwaar tegen
Fred Filippo is de
ner van UDO. De Leidenaar, die
vier jaar Leiden onder zijn hoe
de heeft gehad, heeft een con
tract voor een jaar getekend. De
Oegstgeestse derdeklasser, die
derde van onderen staat, wordt
nu getraind door interim-trai
ner John Slierings, die de coa
ching heeft overgenomen van
de onverwacht vertrokken Nico
van der Salm.
Filippo zal niet eerder dan 1
juli in dienst treden: „Het is
niet ter sprake gekomen dat ik
er nu al in ga springen en dat
zal ik ook zeker niet gaan doen.
John heeft het zaakje nu goed
op orde en gaat er voor zorgen
UDO in de derde klasse te hou
den. Daarna pas kom ik in
beeld. Ik ga bij Leiden weg op
t dat ik het nog pri-
mijn zin heb bij de
»g itn
club. Maar na zo'n lange perio
de wil je wel wat anders."
Zijn huidige club, dit jaari
nieuw in de tweede klasse
terdag, bevindt zich net alsft 1
UDO in de onderste regionen, ele
En dat is opmerkelijk omdat 5V<
Leiden na zeven wedstrijden t
uitzicht had op het winnen van m
de eerste-periodetitel. Daarop en
volgde echter een serie
nederlagen. „Hoewel
vier ploegen onder ons hebben,
moeten we inderdaad erg gaan 'F
oppassen. De wind is ontzet
tend tegen. Ik mis morgen te
gen DSVP een mannetje of ti
aan blessures, schorsingen
ziekte, maar bovenal missen
met z'n allen zelfvertrouwen.}
Daar kan je als trainer moeilijk
tegenop. Mijn eerste taak op ditjr
moment is om de sfeer erin
houden en, geloof het of ni
dat lukt ons aardig. Nu nog e
goed resultaat."
Docos speelt zondag uit tegen
koploper ONA. De wedstrijd is
belangrijk, want de Leidenaars
kunnen met een overwinning
de aansluiting met de top be
werkstelligen. Maar voor Remo
Puliga heeft het duel nog een
extra tintje.
„Ik wil revanche nemen",
zegt de verdediger, die in de
thuiswedstrijd redelijk speelde
maar tot zijn ontzetting zag dat
zijn directe tegenspeler, Remco
Anker, driemaal scoorde. „Die n
Anker was echt niet af te stop
pen. Als ik hem ruimte gaf
hij er op techniek voorbij ei
ik op zijn lip, dan werd ik ge
woon omvergeduwd. Die goser |i
is snel en beresterk en j
geen centimeter mee."
Puliga heeft nog geen idee a
hoe hij de klus overmorgen gaat
klaren. „Nee, moet dat dan? ei
Het enige dat ik weet is dat ik
het beter wil gaan doen dan r
toen. En ik zal nog wel wat
van de trainer krijgen."
De rol van Geerlig Azier op
het Noordwijkse midden
veld hangt tussen dragend
en dienend in. Zelf merkt
hij pas tijdens de wedstrijd
naar welke kant de balans
die dag zal doorslaan en
hij beseft dat dat op ter
mijn altijd dragend zal
moeten zijn. „Ik denk dat
een centrale rol ook in me
zit, want zo heb ik in de
jeugd gespeeld. Het zal te
maken hebben met de po
sitie waar je speelt en met
ervaring. Je moet als voet
baller zoveel respect heb
ben opgebouwd dat ze ac
cepteren wat jij zegt en
niets terug zeggen", vertelt
Azier, terwijl hij lijkt te zoe
ken naar een betere verkla
ring. Even later heeft hij
die gevonden: „Ik moet ge
woon wat brutaler wor
den."
NOORDYVIJK GERARD BAAS
Toch voelt hij zich op zijn
plaats in de basis-elf van Ruud
Bröring. waar hij de plek heeft
ingenomen van de afgelopen
zomer naar Telstar vertrokken
André de Ridder. Er gingen
meer spelers weg bij Noord-
wijk, maar toch lijken de kust
bewoners er niet op achteruit
zijn gegaan. Azier beaamt dat:
„Dit jaar is de balans in het
team beter dan ooit. Vooral op
het middenveld loopt er nu een
goede mix tussen bouwers en
beukers, en we hebben op be
langrijke plaatsen echte verster
kingen zoals Lucas ten Brinke.
Marco Kleijn, Rocky Pitti en Pa
trick de Jong. En dat Patrick van
Dam is hersteld, moet je na
tuurlijk ook niet vergeten. Als
geheel is Noordwijk vohvasse-
ner geworden."
Geerlig Azier: „Ik ben helemaal aan Noordwijk gebakken."
„De titelrace moeten we tot
het einde toe vol kunnen hou
den. Ik denk dat we allemaal
precies weten wat de voorwaar
den daarvoor zijn: Noordwijk
moet zijn eigen spelletje blijven
spelen. Aanvallend voetballen,
niet te veel de lange bal hante
ren en druk op de bal zetten bij
balverlies. Al ging het afgelopen
zaterdag tegen Marken mis na
dat we op 2-2 waren gekomen.
Ze waren rijp voor de knockout
en we waren er allemaal zeker
van dat we door konden druk
ken. Dat we nog verliezen, is
iets wat er ook bij hoort. Voet
bal is een raar spel. maar hart
stikke mooi", aldus de man die
zichzelf een spelletjesfreak
noemt.
Azier hield altijd al van voet
bal, maar de gebroeders Gerrie
en Arnold Mühren hebben hem
op 15-jarige leeftijd definitief
voetbalgek gemaakt. De Noord
wijker was tot beste gekozen
van een voetbalclinic op Duin
wetering en een van zijn prijzen
was dat hij korting kreeg op een
week voetbalkamp van de Vo-
lendamse oud-intemationals.
In die week was hij de hele dag
bezig met kappen, draaien, af
ronden, positiespelletjes en
partijtjes. Hij is er nu, op 22-ja-
rige leeftijd, nog enthousiast
over. „Ja. prachtig was dat en
tussen de trainingen door
mocht je ook allerlei vragen
stellen over voetbalsituaties.
Het beviel me zo goed om con
stant met voetbal bezig te zijn
dat ik daar nog twee keer heen
ben gegaan.
Zijn droom om het betaald
voetbal te halen, is in die tijd
geboren. En die droom bestaat
nog steeds, al heeft hij het naar
zijn zin op de Duinwetering.
Noordwijk speelt een attractief
en aanvallend spelletje ('Anders
wil Feyenoord toch niet tegen
ons spelen?') en zijn ouderlijk
huis ligt op een, letterlijke,
steenworp van het hoofdveld.
Vanuit zijn slaapkamer kijkt hij
uit op de hoofdtribune. „Ik ben
helemaal aan Noordwijk gebak
ken, hier heb je alles wat je no-
LEIDERDORP LOMAN LEEFMANS
Hé Scheids is een rubriek over
arbiters. In de vijfde aflevering
Jan van den Brink die niet al
leen als waterpololeidsman
optreedt maar ook in de
scheidsrechterscommissie zit
en in die functie het tij van
verval probeert te keren.
Fysiek en verbaal geweld, bij waterpolo
kunnen ze er ook wat van. Zowel in als
langs het bassin. De Leiderdorpse
scheidsrechter Jan van den Brink (38)
heeft er zelf nog relatief weinig mee van
doen gehad, maar als lid van de lande
lijke scheidsrechterscommissie kreeg hij
stapels incidenten onder ogen. „Zoals
het er vorig seizoen aan toe ging, daar
zou het waterpolo op termijn aan kapot
zijn gegaan. Gelukkig zijn de meeste
clubs zich daarvan bewust en zijn er
maatregelen genomen. Te laat, dat wel,
maar er gebeurt
YVie denkt dat schelden op scheids
rechters louter een voetbalaangelegen
heid is, zal bij het bezoeken van een ge
middeld hoofdklassepotje waterpolo
ogen en vooral oren tekort komen. Vrij
wel geen beslissing van de twee man
nen in het wit blijft zonder op- of aan
merkingen, vanuit het water of vanaf
bank en tribune. En dat terwijl betrok
kenen toch moeten weten dat vrijwel
geen spel moeilijker valt te arbitreren
dan waterpolo. De leidsman ziet name
lijk niet of nauwelijks wat zich onder de
waterlijn afspeelt. „Daarom helpt het
uiteraard als een scheidsrechter zelf po
lo heeft gespeeld. Als basisregel geldt
dat je alléén fluit voor wat je ziet en niet
afgaat op eventuele vermoedens dat er
onder water misschien is getrapt of ge
duwd. Dat maakt het niet eenvoudig. Je
moet de ervaring zien op te doen om te
weten of in het duel tussen de midvoor
en de midachter - want dat is de plaats
waar het meeste controverse ontstaat -
iemand onder is getrokken of gewoon
onderduikt en zo de tegenstander een
loer probeert te draaien."
Van den Brink doet zelf al dertig jaar
aan waterpolo, waarvan het leeuwen
deel bij De Kleine Does in Leiderdorp.
Zeven seizoen geleden werd hem ge
vraagd om teammanager bij LZ 1886 te
worden en stapte hij over naar de Leid-
se vereniging, waar hij diverse functies
vervulde. Nog in zijn Leiderdorpse tijd
begon hij met fluiten. „Ik was zo ie
mand die vond dat ik het een stuk beter
zou doen dan de mannen en vrouwen
die ik langs de kant aan het werk zag. Ik
volgde een cursus bij de bond en, noem
het maar eigenwijs, een paar jaar later
heb ik er mede voor gezorgd dat die
cursus totaal werd veranderd. Niet meer
'droog' een spelregelboekje uit je hoofd
leren en daarna een multiple choice exa-
men doen. Het moest meer op de prak
tijk gericht zijn en dat is aardig gelukt."
De Haagse gemeenteambtenaar heeft
naast zijn hobby als polo'er en scheids
rechter een hele waslijst aan commis
sies en werkgroepen, zowel bij zijn club
als bij het district en de bond 1
hij deel uitmaakt. Verder houdt hij zich
nog bezig met de organisatie van drie
internationale toernooien die komende
zomer in Nederland worden verspeeld.
Als hij het rijtje nog eens overziet, kan
hij niet anders concluderen dan dat al
zijn waterpolo-activiteiten meer op een
tweede baan dan op een hobby begin
nen te lijken. Zelf doet hij laconiek over
zijn inzet. Hij haalt zijn schouders op en
zegt: „Zonder vrijwilligers is er geen
sport."
In zijn tweede baan zal hij het af en
toe zwaarder te verduren krijgen dan in
de luwte van het gemeentehuis in de
Hofstad. „Ach, als ze een keertje 'eikel'
zeggen of 'zit je haar voor je ogen', wat
natuurlijk in mijn geval nogal eens ge
roepen wordt, daar zal ik niet over val
len. Er zijn er ook die maar door blijven
gaan en als er dan ook nog een coach in
je nek staat te briesen en de toeschou
wers, die natuurlijk doorgaans dicht op
het bad zitten, zich er ook nog mee
gaan bemoeien, dan kan het heel verve
lend worden."
Vervelender dan vorig jaar kon niet.
Zo stopte international Joeri Stoffels van
het Alphense AZC abrupt vanwege de
toenemende hardheid. Hij kwam later
op zijn beslissing terug. „We hebben
met de scheidsrechters in de zomer een
reeks afspraken gemaakt en daar zijn we
voor het eerst ook mee naar de hoofd
klasseclubs gegaan, om die afspraken
door te spreken. Er moest meer begrip
komen voor ons, maar aan de andere
kant moesten de verenigingen ook op
hun verantwoordelijkheid worden ge
wezen. Waterpolo is een contactsport,
niet zeuren, maar het ging te ver en ge
lukkig begint het nu ook bij de clubs te
dagen dat het anders moet."
Een van de maatregelen die genomen
zijn. is de verhoging van de strafmaat.
„Bij het voetbal zijn een paar verenigin
gen in het oosten van het land uit de
competitie gehaald na herhaald wange
drag. Ik heb begrepen dat dat heeft ge
holpen. Misschien moeten wij dat ook
overwegen. In ieder geval is het nu al zo
dat iemand die zijn tegenstander slaat,
rustig tien wedstrijden krijgt. In het ver
leden zou de straf hooguit drie duels
zijn geweest. Dat geldt óók voor pupil
len van pakweg acht negen jaar. Zelfs
daar bleek het nodig. Langzaam gaat
het nu de goede kant op. Vergeet niet,
waar bij andere sporten de lagere teams
en de jeugd het moeten doen met club-
scheidsrechters is het bij waterpolo nog
altijd zo dat, ondanks een oplopend te
kort, bij 95 procent van de wedstrijden
scheidsrechters door de bond worden
aangesteld. Dat i
houden."
Leiderdorper Jan van den Brink.
FOTO
LAMERS
