Beatrix mag best de waarheid zeggen
Schrijvende lezers
Het voorstel Dupuis:
een toetsing op het morele
laakbaarheids gehalte
Politiewoordvoerder moet zich beter
uitdrukken of gewoon zijn mond houden
Kritiek op debat en enqu^
over Meelfabriek niet teref
Recensie ongeloofwaan
Natte natuurontwikkeling oplossing voor wateroverlast
Wanneer doet Voorhout iets voor busgebruikers
Groeneweg moet zijn mening
op de juiste informatie baseren
Sponsoi
Koelema
DONDERDAG 25 FEBRUARI 1999
REDACTIE PAUL DE VLIEGER, 071
Het onlangs door mevrouw dr.
H. Dupuis geopperde voorstel
om een tijdelijk moratorium af
te kondigen op de toelating van
asielzoekers en vluchtelingen
heeft felle reacties opgeroepen.
Ofschoon mevrouw Dupuis
voor haar \isie wel degelijk de
nodige bijval ten deel is geval
len, kwam zij eveneens zwaar
onder vuur te liggen van hen
die het door haar ingenomen
standpunt als 'immoreel' en
een 'ethica niet waardig' van ta
fel veegden. Zonder me te wil
len mengen in een wijsgerige
discussie, vraag ik me, echter,
af in hoeverre laatstgenoemde
kwalificaties, bij nadere be
schouwing. als gegrond vallen
aan te merken.
De Europese landen zien zich
onophoudelijk geconfronteerd
met een aanzwellende stroom
vluchtelingen. De gebeurtenis
sen in onder meer Afrika en in
de landen die vroeger deel uit
maakten van de voormalige
Sovjet Unie stellen niet gerust.
Het asiel- en vluchtelingenpro
bleem legt een zware druk op
het absorptievermogen van on
ze samenlevingen. Deze kun
nen die massale toevloed van
politieke en economische
vluchtelingen niet verwerken
en dreigen hierdoor volkomen
ontwricht te raken.
De nale\ing van onze ver
dragsverplichtingen (Verdrag
van Genève - 1951), waarbij we
ons hebben gecommitteerd
aanvragen van vluchtelingen
individueel in behandeling te
zullen nemen (en waarvoor het
'nationaal belang' lijkt te moe
ten wijken, daar de mensen
rechten hoog op onze politieke
agenda prijken) sluit het gevaar
in. dat we de zwaarwegende
morele verplichtingen en ver
antwoordelijkheden ten op
zichte van onszelf verregaand
verzaken en uit het oog verlie
zen. Met onze, uit een schuld
besef geboren, ijver goed te wil
len doen door vluchtelingen te
blijven opnemen, wordt er -
onbedoeld - een klimaat ge
schapen. waardoor juist de ge
schiedenis de kans krijgt zich te
gaan herhalen! Naast de onver
mijdelijke multiculturele cha
os' en het zich geconfronteerd
weten met een allengs geweld
dadiger wordende samenle
ving. zal men tevens in toene
mende mate kunnen gaan be
merken, dat conflicten, waar
aan we feitelijk gezien part
noch deel hebben, binnen onze
landsgrenzen zullen worden
uitgevochten. We worden onge
wild partij en derhalve gevoeli
ger voor machinaties van bui
tenaf. Wanneer er een groot
schalig internationaal conflict
uitbreekt, zal Nederland 'gegij
zeld' worden door de aanwezig
heid van een 'vijfde colonne',
waardoor het voeren van een
buitenlandse politiek feitelijk
gezien onmogelijk wordt ge
maakt. Het is tegen deze ach
tergronden dat mevrouw
Dupuis haar standpunt naar
voren heeft gebracht. Het moet
in mijn ogen als een teken van
decadentie worden beschouwd,
dat het velen zowel aan de durf
als visie lijkt te ontbreken om
de consequenties van onze -
zogeheten - 'ruimhartigheid' in
hun volle omvang te overzien!
De kliek der 'zachte heel
meesters' hecht er echter de
voorkeur aan om het probleem
weg te definiëren; Nederland
als immigratieland'. Door feit
tot norm te verheffen begaat
men echter een enorme en ca
tastrofale denkfout. Men geeft
ervan blijk de ernst van de pro
blematiek in het geheel niet be
wust te zijn.
Worden verstrekkende maat
regelen. zoals een 'moratorium'
en 'ambtsberichten', gerecht
vaardigd door de huidige om
standigheden. in principe val
len aan te merken als een over
machtssituatie? Zo niet, welke
catastrofes zullen zich dan eerst
moeten aandienen om dergelij
ke maatregelen wel noodzake
lijk te achten, waarbij men er
van tevoren op bedacht moet
zijn. dat de Nederlandse over
heid onder die omstandighe
den wel eens genoodzaakt zou
kunnen zijn om haar toevlucht
te nemen tot veel radicalere
middelen, waardoor de onder
scheidende kenmerken van on
ze parlementaire democratie en
rechtsstaat wel eens blijvend te
loor kunnen gaan.
W.B. Schuller,
Utrecht.
(door de redactie bekort)
Ontsteltenis bij de nabestaanden na de vernielingen op de begraafplaats.
FOTO CPD
Vorige week dinsdag lazen wij in de krant
het artikel over de afschuwelijke vernielin
gen op de begraafplaats 'Zijlpoort' in Lei
den. Tot onze verbazing heeft de politie
Hollands Midden wel een vreemde me
ning over diegenen, die de schade toege
bracht kunnen hebben, namelijk dronken
boeren, tieners of een sekte. Nu wordt het
gevaarlijk als je bepaalde groeperingen
gaat benoemen als eventuele daders. Dit
kan in Nederland betiteld worden als dis
criminerend.
Waarom reageren wij op dit artikel? Ik,
Boris Heemskerk, ben namelijk boer of zo
als wij liever zeggen 'agrariër'. Familiele
den van mij liggen begraven op deze be
graafplaats. Wij schrokken dan ook van
deze gebeurtenis. Maar om dan in de
krant te lezen dat misschien boeren de da
ders zijn, dat gaat ons wat ver. Om maar
eens wat te noemen, de 'boeren/agrariërs'
die wij kennen, gaan geen van allen wel
eens stappen in Leiden. Ook zullen deze
mensen geen schade toebrengen aan ie
mand zijn eigendommen, om maar te
zwijgen over de graven van overledenen.
Dit fatsoen wordt ons nog geleerd. En
waarom ook spreken van 'tieners'? Wie
zegt dat het geen twintigers zijn, die helaas
geen respect hebben voor de doden?
Wij vinden dat de heer R. Blom als
'woord voerder van de politie Hollands
Midden, zich beter had kunnen uitdruk
ken of zijn mond had moefen houden. Hij
zou eens een avondje op een schuurfeest
in de omgeving van Leiden moeten ko
men kijken. Dan zou hij met zijn mond vol
tanden staan om hier te zien, hoe het mo
gelijk is, zonder metaaldetectoren, uit
smijters en dergelijke een gezellig avondje
uit te hebben met vaak meer dan 1000
mensen in een ruimte, zonder 'zinloos'
geweld.
Wij hopen dat iedereen niet te snel con
clusies trekt en zeker niet over groeperin
gen gaat praten, zonder dat hij/zij er veel
informatie/kennis over heeft.
Ellen en Boris Heemskerk,
Oud Ade.
De telefonische enquête in de
cember naar de toekomst van
de Meelfabriek wees uit dat de
meerderheid van de Leidenaren
zich positief bij de Meelfabriek
betrokken voelt. Namelijk 53
procent, variërend van enigs
zins tot in sterke mate (zie pagi
na 6 van het enquêterapport).
Hartverwarmend voor eenie
der die de Meelfabriek nog een
toekomst gunt, is dat dat gevoel
bij de bewoners van de Haven
wijk en de Waard nog veel ster
ker leeft. Niet minder dan 68
procent van de 400 telefonisch
benaderde bewoners van deze
wijken in de omgeving van de
Meelfabriek zegt dat het ge
bouw hen 'aan het hart gaat'.
Deze Leidenaren verloren niet
hun moed en optimisme over
de toekomst van het monu
ment, ondanks het feit dat ze
elke dag opnieuw tegen de ver
waarloosde buitenmuren van
het gebouw aan moeten kijken.
Dat verdient het respect en de
waardering, niet alleen van de
eigenaren van het gebouw,
maar ook van de Leidse poli
tiek.
Aan de andere kant moet er
ook begrip zijn voor een min
derheid van wijkbewoners, die
heeft laten blijken dat ze het
beu is om tegen een bouwwerk
aan te kijken dat al jaren afta
kelt. Eén van hen is de heer H.
van Weeren, die thuis dagelijks
tegen het 'lelijke stuk beton zit
aan te kijken' en die daarover in
het Leidsch Dagblad van
woensdag 10 februari zijn woe
de uitte.
Mag die woede begrijpelijk
zijn, onbegrijpelijk daarentegen
is zijn beschuldiging van 'volks
verlakkerij' aan het adres van
het comité van 22 vooraan
staande Leidenaren die de
Meelfabriek 'een moi
van bedrijf en technie
men, dat zoveel moge
houden moet blijven. Ii
heeft toch recht op zijn
over de oude MeelfatL
wat bedoelt Van Weer
beschuldiging van vei
treft ook de bewoners
wijk waarin Van Weeren
immers ook zij vinden
me meerderheid, net
andere Leidenaren - de
een historisch monum
pagina 7 van het enqi£
port).
Het mogelijk wel di
rend uitzicht op een
merhand in verval
Meelfabriek geeft Van
naar mijn mening ook g)(
rechtvaardigde aanleidi
te zeggen dat men v
stadsdebat niets wijzer
worden als juist het om
de waar is. Bijvoorbeeld
gina 9 van het enquête 5
blijkt dat Leidenaren naj
ze de discussie meer
ook eerder de sloop var
briek afwijzen.
En wat vindt de ingez
stukkenschrijver van
soenlijke en controleerbi
antwoording van Jaap
meester en Susanne Co
en het Bureau Researt
Beleid op pagina 17 tot
26 van het rapport? A
Weeren de telefonische
te niettemin 'een farce'
mag hij - waar hij ook \i
niet in gebreke blijven oi
tenminste één steekh4
argument voor aan te I
Anders blijven de met va
ha geuite bezwaren allee!
losse flodders.
Ellen Smidtj
Als enthousiast, deelnemer aan de Leidse Scratch Messial
reageren op uw berichtgeving.
Het verbaast mij uitermate daarin te lezen dat het over
rend is om zo'n duizend mensen tegelijk te horen zing
death, where is thy sting?'
Dat zou zeker overdonderend zijn geweest omdat uw vei
ver hier een door de solisten (tenor en alt) schitterend ge
duet aanhaalt.
Eén en ander uit de verslaggeving komt hierdoor helaa:
loofwaardig over.
M.J.Th, is
van der
In de Vierde Nota Waterhuishouding kon
digt mevrouw De Vries, staatssecretaris
Verkeer Waterstaat, aan dat de bema
lingscapaciteit in Holland fors uitgebreid
zal worden. Onder andere het in Rijnland
gelegen gemaal bij Gouda zou groter moe
ten Dat heet het antwoord op de zware re
genval van eind vorig jaar, toen onder an
dere in Delfland het water niet weg te pom
pen was.
De Vries snapt blijkbaar niet, dat korte
termijn-oplossingen als grotere gemalen
het probleem van wateroverlast bij zware
regen alleen maar erger maken. Dat wekt
immers de indruk dat het een kwestie is
van sneller pompen. Boeren vinden altijd
dat het peil van het water in de sloten zo
laag mogelijk moet zijn, want dan kunnen
ze vroeg in het jaar het land op. Maar door
het hoogteverschil tussen polder en sloot
klinkt het land in en wordt het verschil tus
sen land en zee steeds groter. Gevolg is dat
wanneer er extreem veel regen valt, zoals
vorig jaar, het water in een enorme kuil
komt te staan en bijna niet meer is weg te
pompen. De dreiging van het water komt
tegenwoordig dus meer van binnen dan
van buiten.
De oplossing is dan niet een groter ge
maal. Dat heeft vooral tot effect dat de wa
tergang naar het gemaal sneller leeg is.
Maar kan het water ook snel genoeg naar
het gemaal toe stromen? Ja, als de aanvoer-
wegen ook groter worden. En daarmee zit
ten we weer in dezelfde logica van groter
en sneller.
De oplossing moet eerder zijn; meer wa
terberging! Het water de kans geven in de
ondergrond weg te zakken is ook goed in
de strijd tegen verdroging. Het wateropper
vlak in steden en dorpen vergroten, is ook
goed voor de recreatie dicht bij huis. Voor
noodgevallen polders bij de hand hebben
die onder mogen lopen, is ook goed voor
de natuur. Zoals dat ook het geval is als
geen extra peilverlagingen worden doorge
voerd.
Voor dit alles was geld gereserveerd on
der de titel 'natte natuurontwikkeling'. Dat
geld wordt nu gebruikt voor die extra ge
malen. Dat is niet alleen oneigenlijk ge
bruik van begrotingsgeld, het is ook kort
zichtig en gemakzuchtig.
Ik heb mij kandidaat gesteld voor de wa
terschapsverkiezingen in april voor Rijn
land (categorie ingezetenen) om mee te
werken aan een natuurvriendelijker manier
van omgaan met water. Wat de staatssecre
taris nu voorstelt, is meer van hetzelfde, en
daar hebben we de grenzen van bereikt.
John Steegh,
Leiden.
In het LD van 17 februari komt
een aantal mensen aan het
woord over de loslippigheid
van de kamerleden die het
voorrecht hadden de persoon
lijke mening van de Majesteit
te vernemen. Ook de Leidse
wethouder Tjeerd van Rij doet
een duit in het zakje: 'Laat
Beatrix dan ook niet zulke
stomme dingen zeggen. Zeg
dan niet dat Nederland onleef
baar is en dat het zo gevaarlijk
is in Amsterdam'. Nog afge
zien van de proletarische
woordkeus: wat Van Rij de
Majesteit eigenlijk verwijt is,
dat zij de kranten goed leest.
Met name de ervaringen van
de Amsterdamse politie genie
ten blijkbaar haar hoge be
langstelling. En terecht, want
onze hoofdstad is een wel zeer
beduimeld visitikaartje gewor
den van het land waarvan zij
nu eenmaal aan het hoofd
staat.
Tot geruststelling van haar
moederhart 'stappen' haar zo
nen in steden waar de politie
nog op adequate wijze de
openbare veiligheid mag die
nen. Dat zij daarvoor hun ei
gen land de rug moeten toeke
ren, is treurig genoeg. Door dit
openlijk te zeggen steekt Bea
trix miljoenen onderdanen,
die het verval van Amsterdam
van de laatste dertig jaar met
leedwezen aanzien, een hart
onder de riem: 'Zie je wel, het
ligt niet aan mij. De koningin
Wat een verademing dat Beatrix nog wel eens op het randje durft te
balanceren.
FOTO ANP
denkt er net zo over*.
De taak van de vorst in een
parlementaire democratie is
nauwkeurig omschreven. Wat
een verademing dat zij nog
wel eens op het randje durven
balanceren. Daarmee krijgt het
koningschap iets van zijn oude
glans terug. Zoals toen koning
Boudewijn van België voor
drie dagen zijn koningschap
buiten werking stelde om niet
zijn handtekening te hoeven
zetten onder een wet die tegen
zijn geweten indruiste. Zoiets
is een koninklijk gebaar. Daar
mee werd hij weer een per
soonlijkheid, een vorst, in-
plaats van een met goud geke
tende handtekeningenzetter.
Toen een zeer jeugdige Wil-
helmina de kruiser 'Gelder
land' naar Zuid Afrika stuurde,
om Paul Kruger te evacueren,
deed ze ongetwijfeld een zeer
onverstandige zet, intematio-
naal-politiek gezien, maar zij
oogstte bewondering in de he
le wereld. En toen koning Sa
lomon zich zijn zwaard liet
aanreiken om een omstreden
baby in twee helften te delen,
deed hij dat ongetwijfeld in
strijd met alle bestaande wet
ten. Maar het gebaar heeft
hem vereeuwigd, en de men
selijke taal verrijkt met het
woord 'Salomonsoordeel'.
Het is derhalve te hopen dat
de koningin, zo nu en dan,
niet te vaak, in 'cruciale' zaken
haar persoonlijke visie venti
leert. Om de moed er een
beetje in te houden bij al die
mensen die met lede ogen
moeten aanzien waarheen het
met ons dierbare landje gaat.
En zij kan dat doen, omdat zij
boven de partijen staat, en
haar mening niet bangelijk
hoeft te versluieren achter po-
litiek-correcte rookgordijnen,
maar gewoon de waarheid kan
zeggen, als Koningin bij de
gratie Gods.
H. Peeters,
Oegstgeest.
Het lijkt een prachtig idee, een directe ver
binding vanuit Voorhout naar Amsterdam.
Wethouder IJdo pleit daarvoor in het
Leidsch Dagblad van maandag 8 februari.
Prachtig natuurlijk als dat lukt. maar mis
schien kan de wethouder zich eerst eens
druk maken over het terugbrengen van de
buslijn 60 van de Oosthoutlaan naar de He
renstraat.
Vroeger konden de. vaak oudere, inwo
ners van het 'oude dorp' simpelweg op de
Herenstraat de bus naar Leiden, Noordwij-
kerhout en Oegstgeest pakken. Nu moeten
ze naar de Oosthoutlaan lopen om bus 60
te pakken of naar de Leidsevaart waar bus
lijn 92 een halte heeft.
Bus 60 loopt nu door de nieuwe wijk
Oosthout. Daar wonen allemaal mensen
met een auto, sommigen hebben zelfs twee
auto's. In het 'oude dorp' wonen aardig
wat mensen die helemaal niet de beschik
king hebben over een auto. De meesten
zijn al aardig op leeftijd en kunnen geen
flinke afstanden meer afleggen.
Ik hoor veel mensen over de verlegging
van de buslijn mopperen. Alleen stapt niet
iedereen direct naar de NZH. Toen een
kennis van mij dat wel wel deed en de NZH
de mensen in de buurt over de kwestie on
dervroeg, kwamen er maar drie reacties.
Zelf heb ik ook de NZH nog eens geb
die deden niet erg afwijzend. Maar di
gaat niet voor twee dames een buslij
stellen. Dat is jammer want het geklaj
alle anderen uit het oude dorp gaat I
tussen gewoon door.
Overigens ben ik heel erg blij met h
tion in Voorhout. Dat heeft mevroi
Goeij toch maar mooi voor ons voor
gekregen. Alleen is het misschien ee
voor B en W en de gemeenteraad
eens iets voor de busgebruikers te dol
Mevrouw Van d(
Voo
Bram Groeneweg mag best een
mening hebben over het jonge
renwerk (ingezonden brief in
de krant van 10 februari), maar
laat hij die dan baseren op juis
te informatie. De Leidse Wel
zijnsorganisatie (LWO) maakt
ieder jaar duidelijke afspaken
met de subsidiegever, de ge
meente, over wat zij het ko
mend jaar gaat doen. Ook voor
Leiden Noord zijn deze afspra
ken gemaakt.
Bij de LWO hebben jongeren
prioriteit en met name kwets
bare jongeren. Zoals in het in
terview met Ate Flapper, Carola
Eppink en Heieen de Zeeuw is
gezegd, lukt het ons door eer
dere bezuinigingen niet meer
om alle jongeren te bedienen
en hebben wij keuzes moeten
maken.
Ondanks deze beperking
kunnen de jongerenwerkers
toch veel van deze kwetsbare
jongeren bereiken. Zo is het
Jongeren Informatie Punt in
Buurthuis 't Spoortje elke mid
dag voor jongeren geopend. En
ook al is Bram Groeneweg niet
meer tussen del2 en 18 jaar, hij
is daar toch van harte welkom.
Misschien kan hij dan zijn on
genuanceerde mening een tikje
bijstellen en voortaan een posi
tievere bijdrage geven aan de
discussie over het jongeren
werk.
Fokje Pietersen,
(pr-medewerker LWO),
Leiden.
In het interview 'Finis
zicht voor kilometervi
over de 77-jarige Cilia Ki
man, die in 22 jaar I
650.000 kilometer fietsl
de naam van de spoi
ACS computersupport ii
phen, niet genoemd,
sponsor is voor mij hee
langrijk. Hij betaalt het
derhoud van mijn Get
verstrekt mij fietskledin{
Cilia Koelei
Alphen aan den
