,eiden Regio
Bewoners boos over ophogen Plantsoen
Studenten in actie
tegen GSM-masten
ote bomen verdeeld over
zons in Leiden-Noord
>ze conciërges maken
rartboek voor Hermans
Metamorfose park Brahmslaan
Straatkrant moet dakloze meer bieden dan alleen inkomen
fog altijd: een bord voor je kop
Vier maanden cel geëist
tegen wanhopige vader
AG 23 FEBRUARI 1999
A wegman, 071-5356414, plv.-chef herman joustra, 071-5356430
juw beroofd van tas
Li Een 68-jarige vrouw was gistermiddag het slachtoffer
asjesrovers. De Leidse liep rond kwart voor drie vanuit de
iansstraat de Nicolaas Beetsstraat in toen twee jongens op
ivvarte scooter een plastic tas uit haar handen rukten. Het
verdween in de richting van de Genestetstraat. De vrouw
haar portemonnee met daarin een bedrag van 275 gulden,
paspoorten, belastingformulieren en vijf zojuist aange-
fte broeken.
ie steigers meegenomen
Li Bij een bedrijf in aanbouw aan de Endegeesterwatering
jisteren drie steigers gestolen. Hoewel ze onderling verbon-
ivaren met een kabelslot, verhinderde dat de dieven niet
le steigers, inclusief slot, uit het gebouw in het bioscience-
weg te halen. Het materiaal is eigendom van een bedrijf uit
De schade voor de eigenaar bedraagt 5000 gulden.
De dertig centimeter hoge betonnen rand die bij het
Plantsoen de weg scheidt van het park, is bij de bewo
ners niet in goede aarde gevallen. Het overgrote deel van
de Plantsoen-bewoners vraagt in een petitie om de rand
weg te halen en de ophoging van het park met dertig
centimeter grond ongedaan te maken.
leiden ruud Sepheid' van het Plantsoen aan,
terwijl de bomen kunnen ster-
Volgens de bewoners tast de ven als gevolg van de plotselin-
rand de 'monumentale een- ge ophoging van het terrein.
De gemeente is sinds een half
jaar bezig met de renovatie van
het oude singelpark. Daarbij
worden onder andere de paden
versmald en wordt een aantal
bomen verplant. Als afschei
ding tussen weg en park had de
gemeente de bewoners een
nieuw, bescheiden hek in het
vooruitzicht gesteld.
Een afscheiding is nodig om
te voorkomen dat er aan de
rand van het park auto's wor
den geparkeerd. De nu gekozen
oplossing kwam voor de buurt
als een volslagen verrassing.
Bobsleebaan
„De verhoging van het Plant
soen is nooit ter sprake ge
weest", weet P. Terwen, één
van de initiatiefnemers van de
handtekeningenactie. Volgens
hem ziet de straat er door de
hoge rand nu uit als 'een bob
sleebaan'.
Wethouder J. Laurier reageert
verbaasd op de kritiek. „We
hebben de zaak uitgebreid
doorgesproken met vertegen
woordigers van de bewoners.
Een stukje van die betonnen
band ligt er al sinds eind vorig
jaar. Die is ook uitgebreid beke
ken."
Hij is niet bang dat bomen te
lijden zullen hebben onder de
ophoging. „Dat is uitgebreid
door onze groenspecialisten
bekeken." Het verzoek van de
bewoners om de rand weg te
halen en de verhoging onge
daan te maken, maakt wat hem
betreft dan ook weinig kans.
„Dat maakt allemaal onder
deel uit van het bestek. Het lijkt
me niet voor de hand te liggen
daarin nu te gaan schrappen."
huizing wegens bouw Overrhijn
alisten van de Nationale
nbank verplaatsen vol-
week 39 grote bomen,
lat om esdoorns, platanen
en die weg moeten in ver
met de bouw van ver-
tehuis Overrhijn aan de
n de Zwijgerlaan.
bomen komen bijna alle-
terecht in vrijstaande ga-
in Leiden-Noord. Dertien
plaren keren terug in de
ie omgeving van het ver
tehuis.
gemeente maakt gebruik
le kennis van de Bomen-
omdat deze 'groenaanne-
is gespecialiseerd in het
anten van grote bomen,
asdooms, eiken en plata-
taan voor 1 april, het eind
tiet plantseizoen, op hun
Ook een aantal scholen
en kinderdagverblijven krijgt
een boom op het plein. Zo zal
wethouder Jan Laurier maan
dag 1 maart om half twaalf de
eerste boom op het schoolplein
van de Viersprong aan de Ti-
morstraat plaatsen.
Vier esdoorns worden in de
Esdoomstraat geplant. In de
Arubastraat komt een flinke eik
te staan evenals in het Kooi-
park. Op de hoek van de Coran-
tijn- en de Paramaribostraat
staan straks twee grote plata
nen. Langs het water aan de
Van Toorn vlietstraat staan
straks vier grote esdoorns. In
het Steneveltpark komen twee
eiken.
Een flinke plataan siert straks
het Kamerlingh Onnesplein in
de Professorenwijk terwijl in
het gazon van het Jacques Ur-
lusplantsoen een esdoorn
wordt geplaatst.
k te laag gewaardeerd'
„Ik krijg 2.400 gulden netto in
de maand. Een bijstandsuitke
ring voor iemand met een gezin
komt tegenwoordig al op 2.100
gulden. Ik werk me dus kapot
voor driehonderd gulden", al
dus Martin Jacobs van het Leid
se Da Vincicollege, een van de
vier leden van het comité.
Het comité eist dat conciër
ges moeten kunnen doorstro
men naar hogere salarisschalen
dan nu mogelijk is naarmate
hun takenpakket zwaarder
wordt. Niet alleen de politiek,
ook de bonden doen daaraan te
weinig, vindt het comité. „Ze
hebben bij de cao-onderhande-
tingen erg hun best gedaan
voor de leraren, maar het on
derwijs ondersteunend perso
neel komt er bekaaid vanaf",
aldus Jacobs. Hij verwacht veel
bijdragen voor het zwartboek.
Uit een eerdere actie van de
Rotterdammer Jan van der
Schee bleek de onvrede onder
conciërges groot. In korte tijde
had hij drieduizend handteke
ningen bij elkaar.
conciërges hebben vorige
in Leiden het Congierge
ité opgericht. Ze gaan een
[boek opstellen vol klach-
an huismeesters van scho-
Dat moet nog voor de zo-
aan minister Hermans van
;rwijs worden aangebo-
SP-Kamerlid Harry van
mei nam het initiatief,
conciërges zijn boos over
age waardering voor hun
De afgelopen jaren zijn
taken op scholen stelsel-
g verzwaard als gevolg van
en bezuinigingen in het
irwijs. Een conciërge houdt
allang niet meer alleen be-
met beheer, toezicht en
onderhoud. Begeleiding
leerlingen, beveiliging en
0 behoren op de meeste
ilen tot het dagelijkse werk.
behoren conciërges met
onmakers nog altijd tot de
;t betaalde personeelsleden
it onderwijs.
leiden In het kader van de wijkverbetering
ondergaat het park aan de Brahmslaan mo
menteel een complete gedaanteverandering.
De grond wordt met tien centimeter opge
hoogd, er worden bomen verplaatst en er ko
men vijftig bomen bij. Het centrale basket
balveldje, waar in het verleden 'half' Leiden
en 'heel' Zuid-West bijeenkwam om te spe
len, blijft waar het is. Als toegevoegde waar
de komen er ook voetbaldoeltjes. Een skate-
baantje, geheel verzonken in de bodem en
dus geluidsarm, geeft het park een meer ei
gentijds karakter. De reconstructie is van het
het voorjaar gereed.
FOTO LOEK ZUYDERDUIN
leiden marc vlek
Honderdtachtig bewoners van
de studentenflat aan de Vrij
heidslaan hebben actie onder
nomen tegen plaatsing van
GSM-zendmasten voor mobiele
telefonie op het dak van hun
flat. De actie staat niet op zich
zelf. De studen
ten verwijten de
eigenaar van de
flat, de Stichting
Leidse Studen
tenhuisvesting
(SLS), dat zij
slecht met haar
huurders com
municeert, een
onduidelijke na-
heffing voor
elektriciteit en
SLS: wij
hebben nog
geen klacht
ontvangen
verwarming
stuurt en slecht beheer pleegt.
„Wij kregen kort geleden een
brief waarin de SLS aankondig
de dat er vier masten geplaatst
werden", zegt Philip Niewold,
een van de initiatiefnemers van
de actie. „Daarnaast krijgen we
zomaar een naheffing over 1997
en 1998 van 200 gulden. Die
zou niet eerder verzonden kun
nen zijn omdat er iemand
zwanger was of zo. Wij vragen
ons af waar het geld dat de
stichting verdient met de plaat
sing van de masten blijft." Nie
wold is met zijn huisgenoot Tij-
men van Dobbenberg een
handtekeningenactie begonnen
en schrijft een brief naar de
stichting. Daarnaast overwegen
zij een bezwaarschrift in te le
veren. De actievoerders hebben
zo'n honderdtachtig handteke
ningen verzameld.
N. Stikkelorum van de Stich
ting Leidse Studentenhuisves
ting begrijpt weinig van de op
hef. „Wij zijn een non-profit or
ganisatie met
een ideële doel
stelling, geen
commercieel be
drijf. Wij rekenen
nette prijzen
voor de kamers.
Die naheffingen
zijn voor gas,
water en licht
dat de mensen
echt zelf ver
bruikt hebben. Dat wordt altijd
achteraf berekend."
Stikkelorum vermoedt dat de
actie tegen de zendmasten
voorkomt uit ontevredenheid
over deze naheffing. „Het geld
dat wij verdienen met het plaat
sen van de masten en de nahef
fing zijn twee onvergelijkbare
dingen." Over de 'slechte com
municatie' kan hij kort zijn:
„Wij hebben 5000 huurders, die
kun je niet allemaal persoonlijk
benaderen. De bewoners kun
nen met hun klachten over on
derhoud altijd terecht bij de
rayonbeheerder. Wij hebben
zelf overigens nog geen klacht
van de Vrijheidslaan ontvan
gen."
leiden robbert minkhorst
Nu de plannen voor een Leidse daklozenkrant
serieuze vormen aannemen, komt ook de eerste,
voorzichtige kritiek: een straatkrant moet een
dakloze meer bieden dan alleen een vorm van in
komen, vindt ond^r meer de gemeente Leiden.
Stichting Het Straatmagazine Leiden kan wel re
kenen op subsidie van Leiden, maar de hoogte
en de duur ervan is afhankelijk van de mate van
hulp en begeleiding die de stichting de daklozen
verder biedt, zegt wethouder H. Baaijens van
zorg. „Maar we staan wel achter het initiatief."
Ook J. Palm, hoofdredacteur van het Leidse
universiteitsblad Mare vindt dat een straatkrant
een dak- of thuisloze meer moet bieden dan de
gulden die hij nu per exemplaar in eigen zak mag
steken. „Voor heel veel mensen is dakloos zijn
geen vrijwillige keus geweest. Door verschillende
omstandigheden zijn ze in die situatie terecht ge
komen. Vaak weten ze niet meer hoe ze daar uit
kunnen komen. Een daklozenkrant moet met
lichte aandrang daklozen de mogelijkheid bieden
uit die situatie te komen."
Leefritme
T. Tegelaar, sociaal-pedagogisch medewerker
van de Stichting Binnenvest en secretaris van het
stichtingsbestuur van Straatmagazine Leiden,
stelt dat de krant ook meer gaat doen voor daklo
zen. Een van de voordelen is volgens hem, dat de
dakloze door het verkopen van het magazine
voor zijn geld werkt. Een tweede pluspunt is dat
een dakloze 'een bepaald leefritme aanleert'. „En
wanneer blijkt dat een verkoper van de daklozen
krant meer in zijn mars heeft, gaan we hem pro
beren te begeleiden bij bijvoorbeeld een Melkert-
baan, of bij het zoeken van een reguliere baan."
Volgens een schatting van Binnenvest telt Lei
den ongeveer tweehonderd zwervers. Een aantal
van hen verkoopt nu de Haagse straatkrant.
In de Leidse krant komen nieuwsverhalen, re
portages en achtergronden over onder andere
daklozen. Daklozen uit de stad zelf publiceren
ook in het blad (zoals bijvoorbeeld gedichten).
Het wordt een Leidse straatkrant, aangevuld met
artikelen uit andere edities. Het Leidse magazine
werkt daarvoor samen met Rotterdam, Utrecht
en Landgraaf.
De Stichting Straatmagazine Leiden wil dat het
eerste nummer deze zomer verschijnt. Zij heeft al
bijdragen gekregen van het Leidse Burchtfonds
(10.000 gulden), en van het Julianafonds en het
VSB Fonds (respectievelijk 60.000 en 75.000 gul
den). Die eenmalige bijdragen zijn bedoeld om
de eerste (verwachte) tekorten te dekken. Binnen
een paar jaar moet de krant zoveel mogelijk op
eigen benen kunnen staan.
Wat Tegelaar betreft zou een initiatief als in
Utrecht, waar daklozen worden betrokken bij de
productie en verkoop van de straatkrant en tege
lijk een woning krijgen, ook prima in Leiden pas
sen. Maar voordat zo'n project in Leiden aan de
orde is, moet het straatmagazine goed draaien.
Ook Straatnieuws uit Utrecht is niet meteen
begonnen met het woon-werkproject, zegt
hoofdredacteur P. ten Cate. De eerste vier daklo
zen traden in 1996 bij de krant in dienst en kon
den de verantwoordelijkheden niet aan. Daarna
zijn de criteria waar daklozen aan moeten vol
doen aangepast en sindsdien is het project een
succes.
de reclame gaat in Neder-
id jaarlijks zo'n 12 miljard
Iden om.
is geen kattenpis. Maar ie-
een die wat wil verkopen,
verteert dan ook. Kranten,
;-aan-huis-bladen, folders,
sters, magazines, radio- en
en internet; de markt wordt
idaag de dag overspoeld met
ormatie, slogans, spotjes en
lere reclame-uitingen. Als
nsument kun je je ogen er al-
ig niet meer voor sluiten, of
no et zo ver gaan om op Rot-
nmerplaat te gaan wonen,
clame is overal - of je dat
wilt of niet wilt, daar wordt
naar gevraagd.
Dat alles is natuurlijk niet
nieuw. Die trend - waarbij
commercie nadrukkelijk onder
één hoedje speelt met massa
communicatie - is zo'n 25 jaar
geleden pas goed ingezet. Re
clamebureaus in den lande
schoten als paddestoelen uit de
grond en varen er intussen wel
bij. De handel in verleiden en
verkopen, zoals een toonaan
gevende reclamemaker zijn
stiel eens treffend omschreef, is
blijvend winstgevend. Dat kan
je gerust zo stellen.
Die hele ontwikkeling van hoe
deze bedrijfstak al een kwart
eeuw lang de markt manipu
leert, is niemand ontgaan.
De Blauwe Steen, die al 700 jaar in
de Breestraat ligt, is het symbolische
middelpunt van de stad.
Want zoals gezegd, je wordt da
gelijks met de uitingen daarvan
geconfronteerd. Toch is er een
groep mensen die blijkbaar de
hele tijd heeft zitten slapen. Of
die altijd maar een andere kant
opkeek. Ze hebben van reclame
of van de werking van moderne
marktmechanismen nog nooit
gehoord. Eigenlijk, zouden ze
zich daarmee gelukkig mogen
prijzen. Want een leven zonder
reclame zou best eens gelijk
kunnen staan met een gelukki
ger leven. Alleen, van politici
wordt geacht dat ze wéten wat
er speelt in de hedendaagse
maatschappij.
Weten ze dat dan niet? Nou, als
het om reclame gaat klaarblij
kelijk niet, nee. In een tijd dat
baby's bij hun geboorte een e-
mailadres krijgen, dat kinderen
van twaalf jaar wereldwijd via
internet communiceren en dat
'communicatie' in zijn alge
meenheid wordt gezien als het
snelst groeiende segment in de
markt, werken politici nog met
houten borden. Stem lijst 1,
staat er op. Veertig jaar geleden
stond dat voor de KVP, als ik
het me goed herinner. De Ka-
thofieke Volks Partij.
Die partij bestaat intussen al
lang niet meer. Die houten bor
den daarentegen staan er nog
altijd. Bijna een halve eeuw na
dato is er op dit terrein name
lijk nog niets veranderd. Er
hebben intussen mensen op de
maan gelopen, er is een heel
nieuw computertijdperk opge
start, ja, er zijn zelfs mannen
die straks kinderen kunnen
krijgen - maar wat de politici
betreft is alles bij het oude ge
bleven. Je zet een bord langs de
Reclame uit het stenen tijdperk. En daarbij: een beetje wild-plakker doet het netter.
weg met je kop erop en de
mensen stemmen als vanzelf
op je. Ook straks weer, op 3
maart bij de verkiezingen voor
Provinciale Staten. Want ach,
reclame, dat is zó simpel. Een
kind kan de was doen. Tenmin
ste, daar adverteren ze toch
ook mee?
Hopeloos verouderd dus die
borden. En zeker als je ziet hoe
ze momenteel worden ge
bruikt. Halfslachtig. Een beter
woord is er niet voor. Vroeger
zat er nog een soort van sys
teem in het gebruik van die
borden. De grootste partij hele
maal links, de kleinste rechts
en daartussen in de mogelijke
coalitiegenoten. Dat was in elk
geval nog helder en duidelijk.
Tegenwoordig plakken de be
trokken partijen links en rechts
maar ergens een pamfletje, de
volgorde is volstrekt willekeu
rig. Alsof ze er zelf ook niet echt
meer in geloven. Hoe wil je
dan, als je zo plichtmatig te
werk gaat, geloofwaardig over
komen bij het kiezersvolk? Dat
werkt toch niet meer, in deze
tijd.
De voorspellingen omtrent de
opkomst voor de komende Sta-
ten-verkiezingen zijn ronduit
somber. Dat is niet zo vreemd.
Er komt anno 1999 meer voor
kijken om de interesse van de
FOTO HENK BOUWMAN
kiezer op te wekken dan het
plaatsen van wat borden. Een
treurig gegeven voor de demo
cratie? Dat kan zijn. Maar een
politieke partij kan zelf natuur
lijk ook het initiatief nemen om
zich beter te verkopen. Neem
bijvoorbeeld eens een goed re
clamebureau in de hand. Als
dat iri staat is om met succes
een merk wasmiddelen aan de
man te brengen - er schijnt
niks moeilijker te zijn dan dat -
dan weet dat bureau ook wel
een manier te vinden om de
kiezer te bereiken. Dan kan
zo'n bord met die kop erop
voortaan achterwege blijven.
ad van kaam
leiden/den haag
persbureau cerberus
Tegen een 36-jarige Leidenaar
is gisteren bij de rechtbank in
Den Haag acht maanden cel
geëist waarvan de helft voor
waardelijk. De man onder
neemt al een tijd lang wanho
pige pogingen zijn zoontje van
vier bij zijn ex-vrouw uit huis
te krijgen, omdat zij nu zou sa
menwonen met een geweld
dadige junk. Het ventje zou
zwaar verwaarloosd worden.
In de afgelopen twee jaar leid
den de pogingen van de vader
ertoe dat hij zijn zoontje twee
keer met zich mee naar huis
nam, tegen de door de rechter
vastgelegde omgangsregelin
gen in. Eén keer ging dat ge
paard met geweld tegen de
nieuwe vriend van zijn ex.
„Wat ik heb gedaan is een
noodkreet. Ik doe het voor
mijn zoontje. Ik zie die jongen
steeds verder afglijden. Ik
vraag al anderhalf jaar bij alle
instanties of ze me alsjeblieft
willen helpen", legde de ver
dachte gisteren tijdens de zit
ting radeloos aan de rechters
uit. Zijn advocate, mr. L. Ban
ning, stuurde protestbrieven,
klachten en verzoekschriften
naar de raad van kinderbe
scherming en aan alle andere
betrokken instanties.
Maar gisteren bleek dat het
de verdachte heel zwaar valt
om ondertussen geduld op te
brengen voor de trage proce
dures. „Ik wil gewoon niet dat
mijn kind bij een illegale pitt-
bull en een junk in huis
woont", zei hij.
Op 26 augustus '97 besloot
hij er iets aan te doen. Hij
haalde zijn zoontje uit het kin
derdagverblijf en meldde zelf
bij de politie dat hij hem voor
lopig niet terug zou brengen.
Hij deed dat „om iets op pa
pier te krijgen," om de instan
ties wakker te schudden. Daar
na liet hij het over aan zijn ad
vocaten en besloot hij niet
meer zelf het recht in eigen
hand te nemen. Dat lukte tot
19 juni vorig jaar. Toevallig zag
de vader die dag in een benzi
nestation aan de Dr. Lelylaan
in Leiden zijn zoontje, met de
nieuwe vriend van zijn ex. Die
man was diezelfde dag door
de rechtbank veroordeeld we
gens mishandeling van de
moeder van het ventje, maar
hij hoefde niet langer in de ge
vangenis te zitten. De verdach
te vader gisteren: „Hij stond
daar meteen weer bier te ko
pen en te drinken. Met mijn
zoontje. Toen is bij mij het
licht uitgegaan." Hij ging het
tankstation binnen, sloeg de
begeleider van zijn zoontje te
gen de grond en gaf hem nog
een trap voordat hij met het
ventje naar buiten liep.
Advocate Banning was van
oordeel dat haar cliënt uit psy
chische overmacht had gehan
deld. Ze vond dat hij geen straf
meer verdiende. Hij had voor
wat hij had gedaan inmiddels
al vier weken in voorarrest ge
zeten en dat vond ze meer dan
genoeg.
Op 8 maart doet de recht
bank uitspraak.