'Vrijwilliger kruipolie in sociale machine' TV WEER Zinloos geweld Yup in Jordaan heeft geen tijd voor vrijwilligerswerk Onderbuik Vrouw vindt stoffeni man niet romantisch WOENSDAG 13 JANUARI 1999 COMMENTAAR In Gorinchem \ielen zaterdagnacht opnieuw twee slachtoffers van zinloos geweld. Drie volwassen mannen konden niet verkroppen dat zij uit de disco waren gezet. Kwamen terug en schoten elf keer door de dichte deur van de disco. Deze volslagen krankzinnige ac tie kostte Froukje Schuitmaker (17) en Marianne Roza (18) het le ven. Twee onschuldige meisjes die een avondje uit waren en niets met de daaraan voorafgaande trammelant van doen hadden. De publieke verontwaardiging is groot. Opnieuw neemt een gevoel van machteloosheid bezit van de samenleving. Wat kun je in pre ventieve zin nog tegen dergelijke onbezonnen daden onderne men? De disco was beveiligd met detectorpoortjes. Dat belette de drie niet om even langs huis te wippen om een wapen op te halen en dat vervolgens op de openbare weg leeg te schieten. Minister Korthals stelt nu voor camera's in uitgaansgebieden te plaatsen. Die zouden relschoppers, vechtersbazen en potentiële moordenaars moeten afschrikken. De vraag is of een dergelijke maatregel helpt? Aan verreweg de meeste gevallen van zinloos ge weld gaat overmatig drank- en/of drugsgebruik vooraf. En dat ge koppeld aan de drang van veel jongeren om zich juist tijdens het stappen zo opvallend mogelijk te manifesteren, doet vrezen dat zij zich weinig van Big Brother aan zullen trekken. Strengere straffen voor dergelijke misdrijven zouden op hun plaats zijn. Maar de praktijk leert dat dergelijke straffen niet preventief werken. Meer valt te verwachten van het hard aanpakken van ille gaal wapenbezit. Een ieder die met een pistool of steekwapen op zak de straat op gaat weet dat het mis kan gaan. Weet dat het min ste of geringste opstootje dat vroeger met de vuisten werd beslecht van hem een moordenaar kan maken. De politie zou dan, onder nader te bepalen voorwaarden, meer bevoegdheden moeten krij gen om op straat te fouilleren. Tot slot dient de samenleving vooral naar zichzelf te kijken. Het is moeilijk jongeren en volwassenen enig normbesef bij te brengen in een wereld die bol staat van corruptieaffaires onder gezagsdra gers en waar commercie en massamedia de Arnold Schwarzeneg gers tot het rolmodel voor de jeugd maken. Jubilerende Zonnebloem bepleit deltaplan geriatrie Zonder de inzet van duizenden vrijwilligers zou de toekomst van duizenden zieken gehandicapten en ouderen er somber uitzien. Dat is de 4 0p van bijna negentig procent van de Nederlandse bevolking, volgens een enquête die is verricht in opdracht van de vijftigjarige nationale veref De Zonnebloem. Voor De Zonnebloem - met 34.500 vrijwilligers, ruim 550.000 ondersteunende leden en een jaarlijks budget van 23 miljoeCdi dus voldoende werk aan de winkel. Premier Kok geeft vandaag in Breda het officiële startschot voor het jubileum van De Zonnebloem. Hijï van directeur Johan Klaassen niet alleen een lofzang op het gratis en veelal onzichtbare vrijwilligerswerk te horen. Oud Geld' op herhaling Verwachtingsvol keek ik afgelopen week uit naar het vervolg op de succesvolle dramaserie 'Oud Geld', die de AVRO vorig jaar op het scherm bracht. Het verhaal over de bankiersfamilie Bussink, dat vo rig jaar ten einde kwam met het auto-ongeluk van zoon Kiet, werd terecht onderscheiden met de (Nederlandse) Academy Award voor beste dramaserie. Toch is her altijd maar weer afwachten wat zo n deel 2 dan gaat brengen. Doorgaans wordt zo'n sequel' niet meer dan een ander verhaal met dezelfde hoofdpersonen en worden de hooggespannen verwachtingen niet waargemaakt. Schrijfster Maria Goos liet zich eerder al ontvallen dat het niet was meegevallen. Ze viel te vaak in herhalingen bij het uitwerken van de personages. Reden genoeg voor haar om het bij deel 2 te laten. Of dat terecht is, moet blijken uit de nog uit te zenden acht afleveringen. Wat gisteren uit aflevering 1 duidelijk werd. is dat Goos erin is ge slaagd de personages te laten doorontivikkelen. Soms misschien wat rigoureus, maar ze borduurt niet voort op dezelfde thema's. Daar door kwam deel 2 van 'Oud Geld'gisteren wat moeizaam op gang. Zoals het een eerste aflevering betaamt, moest ze haar hoofdperso nen voornamelijk opnieuw voorstellen. Kiet, de enige van herstel die interesse toonde in het voortzetten van het levenswerk van zijn vader, is na zijn ongeluk van een lieve, ge zagsgetrouwe zoon veranderd in een kille, afstandelijke man. Pup is van de rebelse dochter, die niets in het haar toegeschoven aandelenpakket in de Bussink-bank zag ineens het meisje dat - in mantelpakje nota bene - haar vader vergezelt naar een bijeenkomst met beleggingsclub 'Pecunia non olet'. Haar enige daad van verzet schuilt nog in het verleidelijk opsteken van een dikke sigaar. Tot overmaat van ramp is haar man, muzikant Erik, tot een saaie huis man venvorden, die de kurk voortaan op de fles houdt. 'Dat is geen rock 'nroll', zeggen wij thuis dan altijd. Hij waagt het zelfs de vloer te moppen en vindt een feestje ter ere van het herstel van Kiet zo leuk, dat hij hem een speciale stoel ca deau doet. Splinter is gelukkig nog steeds de ijverige, maar wel naïeve, control- Ifreak. Hij probeert wanhopig met goedbedoelde acties zijn familie bij elkaar te houden en tegelijkertijd de identiteit van zijn bank te behouden. Beide gaan hem niet lukken, dat is wel zeker. Hoe de boel zich ontwikkelt, is nog volstrekt onzeker. Dat zijn schoonzuster Maud een grotere rol gaat spelen in het geheel staat vast. Zij had in deze eerste aflevering al meer tekst dan in de vorige serie van tien episodes bij elkaar. Oud Geld gaat ongetwijfeld meer prijzen in de wacht slepen dit jaar. De AVRO, niet gewend aan zo veel succes, zal het jammer vin den dat er volgend seizoen geen deel 3 komt. Juist De Zonnebloem meent dat vrijwilligers niet de tekorten in de gezondheidszorg dienen aan te vullen. Klaassen. al 21 jaar leiding gevend aan de orga nisatie: „Juist wij merken hoe groot de behoefte is aan zorg en persoonlijke aandacht in de sa menleving. Door de vergrijzing raken veel oudere Nederlanders in een toenemend sociaal isole ment. Uitbreiding van budget ten en 'meer handjes aan de bedden' zijn absoluut een must om de kwaliteit van de zorg op peil te houden. Er is een delta plan geriatrie nodig." „Naar mijn mening zijn de hui dige maatregelen van het kabi net onvoldoende, Natuurlijk kan Kok hier tegen ons zeggen: we hebben Els Borst meer geld gegeven en minister Van Boxtel ruimte geboden om een ste denbeleid op te zetten. Dat is onvoldoende. Aan de hand van grafieken blijkt dat de bevol kingskegel zachtjesaan op zijn kop komt te staan. Ouderen zijn binnenkort in de meerder heid. We hebben daar in Ne derland veel te laat een ade quaat antwoord op gegeven. De landelijke overheid moet er, nog meer en in versneld tempo, aandacht aan schenken." De Zonnebloem ziet voor haar duizenden vrijwilligers een 'be langrijke. maar uitsluitend aan vullende rol' weggelegd waar het de noden en zorgen van de senioren in de samenleving be treft. Klaassen: „De vrijwilliger kan het sociale gehalte van de samenleving verhogen, is de kruipolie in de machine, het ce ment tussen de bouwstenen van de maatschappij. Maar die vrijwilliger heeft de beroeps hard nodig. En omgekeerd, die beroeps beschikt over meer armslag als die in staat is om de vrijwilliger het zuivere vrijwilli gerswerk te laten uitoefenen." Tijd is geld. Klaassen: „Maar tijd is ook aandacht. Aandacht besteden aan een mens op een heel persoonlijke manier, in zijn persoonlijke leefsituatie. Dat wordt misschien wel eens ondergewaardeerd, want in on ze welvarende maatschappij wordt in stilte, op de achter grond vaak veel pijn geleden. De eenzaamheid is bedroevend groot. „De overheid kan zich beter realiseren wat precies het be lang is van het vrijwilligerswerk. Er is niets oubolligs aan. Het gaat om actuele noden, ade quate oplossingen. De Zonne bloem verkoopt niet een pro duct, niet zichzelf, is er slechts ter ondersteuning." De Zonnebloem is, anders dan andere vrijwilligersverenigingen nooit afhankelijk geweest van rijkssubsidies. Klaassen: „Vroe ger meenden verenigingen dat het Rijk rijk maakte. Het omge keerde is het geval. Het ministe rie van VWS eiste de afgelopen jaren dat grote vrijwilligersver enigingen gingen samenwer ken. anders werd de geldkraan dichtgedraaid. Samenwerking kun je niet van bovenaf opleg gen: het werkt slechts dan als mensen aan de basis merken dat ze samen beter kunnen op trekken. „Deze keuze heeft veel gemoti veerde, misschien wel duizen den vrijwilligers doen besluiten er de brui aan te geven. Ze her kenden zich niet meer in de club waarin ze zouden moeten worden verenigd." 1\m*ÊÊ£ „De mensen zijn niet ongevoeliger geworden voor het vaak verborgen leed waaronder hun veelal oudere buurtgenoten gebukt gaan", meent Eline Diegenbach, hoofd Jordaan/Haarlemmer buurt van de vrijwilligersvereniging. Ze is een vi tale, alleenstaande vrouw van 42, die een fulltime baan heeft in het speciaal onderwijs voor ge hoorgestoorde kinderen. „Maar hier in De Jor daan ben je voor een huisje goudgeld kwijt. Uit sluitend nog 'yuppen van buiten' kunnen dat be talen. Je hebt weinig gezinnen. Vaak gaat het om tweeverdieners, die niet de puf hebben voor vrij willigerswerk. Ze vinden het prima om geld te storten, kopen wèl vaak hun sociale geweten af." Diegenbach heeft gemerkt dat de eens zo hechte sociale structuur in de Amsterdamse binnenstad wankelt. De kerkelijke gemeente waartoe ze be hoorde werd ruim anderhalfjaar terug bij gebrek aan belangstelling opgeheven. Toen ze met een aantal leeftijdsgenoten zocht naar ander 'onder dak' boven een aantal buurtgerichte, sociale acti viteiten kwam ze terecht bij De Zonnebloem. „De meesten uit onze beginnersclub wonen in middels elders in de stad, maar houden het be zoek vol aan - wat wij onze - gasten - noemen. Ik ben de enige die hier nog is blijven wonen. Nieu we vrijwilligers zijn in de Jordaan heel moeilijk te krijgen." De ruggengraat van het werk van De Zonne bloem (landelijk) bestaat uit het afleggen van meer dan een miljoen huisbezoeken per jaar, door het uitgebreide leger van vrijwilligers. Die genbach, die zelf een druk bestaan zegt te heb ben, heeft ruimte voor een 'gast'. Eline: „Het gaat hier om een 87-jarige vrouw die nauwelijks nog familie heeft. Ze heeft erg veel last van dikke be ien, nen en is daardoor aan huis gebonden. H zorg wast haar 's morgens, zorgt voor hei schoonhouden van haar huisje. Maar ver veel amper leven. Haar eenzaamheid werd oni ion| nog groter doordat haar enige erfgename baa leed. „Eens in de twee weken ga ik een avondc haar toe. Gewoon op de bank zitten, eem oor bieden, luisteren. Als je eens wist hoe em dat deze vrouw doet. En mij natuurlijk, w naa is goed om af en toe even te luisteren naai e ander." het Miniatuurwinter voorbij Sneeuw in combinatie met veel wind heeft gisteren tijdens de avondspits en daarna veel overlast veroorzaakt. Snelwegen waren bemoeilijk berijdbaar en zelfs Schiphol moest even dicht. Er was echter geen sprake van samenlevingsontwrichtende omstandighe den. Daar was tijdens de middag door sommige instanties wel voor gewaarschuwd. Ook vond ik het zwaar overdreven dat de re dactie van het Achtuurjournaal het deed voorkomen of er in Ne derland Amerikaanse toestanden heersten. We moeten de kerk wel in het dorp laten! Voor de kinderen was de sneeuwval in elk geval dolle pret. Het was tussen acht en negen uur een drukte op straat als ware het midden op de dag. Doordat de sneeuw goed plakte stonden er in een mum van tijd veel sneeuwpoppen overeind. In het algemeen viel er zo'n 5 centimeter, op enkele plaatsen iets meer. In gesmol ten toestand en met de nachtelijke buien meegerekend tapten Schiphol en Valkenburg vanochtend 12 mm af. Aanmerkelijk meer sneeuw viel er in het oosten: op sommige plaatsen omstreeks 10 centimeter. Dat kwam omdat het fronten- systeem, waarlangs een storing ontstond, ging vertragen. Boven dien daalde de temperatuur tot net iets onder nul terwijl het kwik in onze streken over het algemeen een fractie boven het vriespunt bleef. Tijdens de afgelopen nacht zijn de temperaturen in een naar west tot noordwest draaiende stroming opgelopen tot een aantal graden boven nul (in Bloemendaal aan Zee werd het 5 graden) waardoor de sneeuw smolt. Inmiddels is het miniatuurwintertje weer voorbij. Actieve oce aandepressies veroorzaken van tijd tot tijd regen, veel wind en het kwik is weer in voor anti-winterse waarden. Op zaterdag kan de temperatuur in een krachtige zuidwestelijke luchtstroming, opge wekt door een megadepressie tussen IJsland en Schotland, oplo pen tot omstreeks 10 graden. Vanavond veroorzaakt een uitdie pende depressie bij Schotland ook regen en een langs de kust tot krachtig of hard toenemende wind uit west tot zuidwest. Morgen vallen er enkele buien en stijgt de temperatuur tot omstreeks 6 graden. De wind waait opnieuw uit westelijke richtingen en is aan de kust krachtig. JAN VISSER De papierbak is niet meer uit het straatbeeld weg te denken. Dat geldt natuurlijk ook wel voor zijn buur vrouw, de glasbak. Maar de carrière van de papierbak verliep toch een stuk onstuimiger. De papierbak is de onderbuik van Nederland. Hij puilt uit en kraakt in zijn voegen. Dag in dag uit ligt de brievenbus onder vuur van rot zooi. Aanbiedingen van de buurtdrogist, folders voor obscure loterijen en doe-het-zelvers. zonnebanken en pizzabakkers, cursussen yoga, bloemschikken en 'praktische' filosofie, de taart van de week, de rolla- de van de maand en het vakantieoord van het jaar. Soms zijn het hele tijdschriften met non informatie over slank worden, brillen voor ver en dichtbij en lijfrente op kosten van de fis cus. Zelden ontbreekt in zo'n blaadje een 'co lumn' van een schnabbelende tv-beroemd- heid of sportheld die ook zo blij is met een lijfrente en een bril mor ver en dichtbij. Er woedt een papieren bombardement op de gangmat dat nooit ophoudt zolang we bar sten van de welvaarten het geld. En het wordt erger. Dat merk ik aan een paar dingen. We wan delen steeds vaker naar de papierbak om de hoek met alsmaar zwaardere zakken. Oude kranten zijn natuurlijk veel te dik, maar de echte oorzaak is de lawine in de brievenbus van ongevraagd drukwerk dat zelfs niet ge schikt is als vulling van de kattebak. Omdat de papierbak het aanbod van de oppas sende burger al lang niet meer aankan, is rondom dat straatmeubel intussen een comple te mestvaalt ontstaan. Omroepgidsen van de HAN MULDER vorige week dwarrelen over de trottoirtegels. Aan bo men in de buurt kleven oude nummers van roddelbla den met het inmiddels belegen lief en leed van popzan geressen, televisiekoks en gekroonde hoofden. Soms steekt een stapel drukwerk half door de ronde opening van de buurvrouw, de glasbak dus. Dat kan natuurlijk helemaal niet, zo'n vorm van ongewenste penetratie, maar in zijn hang tot properheid komt een mens soms tot rare dingen. De stadsreiniging heeft haar ambities ingeleverd bij het grofvuil. Velden en wegen zijn door de papieren troep aan het oog onttrokken, maar geen vuilnisman te zien. Kan de minister van milieu de drukpers niet een tijdje stoppen, zodat de onderbuik zich rustig van de papieren indigestie kan ontdoen? Er gloort misschien een sprankje hoop. Bij onze laatste gang naar de papierbak, afgelopen zaterdag troffen we iets bijzonders aan. Nog helemaal maagdelijk in het cellofaan, keurig een touwtje van plastic er om heen, lagen pal naast de bak twee stapels van 'De Va kantiegids'. Het spul moest er al een tijdje hebben gele gen, want het was kleddernat, maar door het cellofaan heen was nog goed leesbaar dat de publikatie diende tot meer eer en glorie van een 'vakantiebeurs' die 13 ja nuari 1999, vandaag dus, zou aanvangen. Ik schat dat elk van de stapels vijftig 'vakantiegidsen' bevatte. Onder de jeugd heerst veel zorg om het milieu. Zo'n jonge bezorger moet gedacht hebben, ik zet die honderd gidsen meteen maar bij het oude papier. Dat scheelt weer een schakel in de keten. Zodoende is in onze en 99 andere brievenbussen in elk geval nooit een 'vakantiegids' gevallen. We zijn de anonieme niet-be- zorger namens ons honderd bijzonder erkentelijk. Romantiek Rapport 1999 Goed nieuws voor mannen die een broertje dood hebben aan de afwas en de stofzuiger graag links laten liggen: zij hoeven niet meer mee te hel pen in het huishouden. Hun vrouwelijke partner be schouwt dat namelijk als stui tend onromantisch. Nog een reden voor hem om de dweil de dweil te laten: de Neder landse vrouw vindt dat haar man sowieso attenter en lie ver is geworden in de loop der jaren. Deze opzienbaren de resultaten staan in het Ro mantiek Rapport 1999 van uitgeverij Harlequin, bekend van de romantische fictie in pocketvorm. Harlequin liet 7800 mannen en vrouwen in twintig landen ondervragen over hun opvattingen over romantiek. Wereldwijd denken vrouwen met meer plezier terug aan hun eerste liefde dan aan mannen die een kus nauwe lijks meer te voelen. Daaren tegen lopen heren die eens met een bloemetje thuisko men of die hun gade uit gen voor een romantisd W uitstapje voorop. Weinig mannen en vrou11 zijn bereid hun manierv doen te veranderen tene de partner te plezieri vrouwen die hier flexibel I zijn, zeggen dat ze iets ai hun kapsel of gewicht wi doen. De heren willen stoppen met roken. Zesi tien mannen en vrouwei zien sinds de film 'Titani trouwens niets meer in'i men sterven'. Rouwen er verder leven, dat is je w Het poldermodel in deri mandek heeft zo zijn eig kenmerken. Nederland» mannen en vrouwen g het liefst samen op reis.ii genstelling tot geliefden: I andere landen. Verder de Nederlandse man tro het beste wat hij ooit g heeft. En - hoe attent! - li gaat er niet vanuit dat ro; I tiek automatisch leidt toil seks. wa le re y

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1999 | | pagina 2