Circus op tafel
WEER
I
f
Voor moeder achtlins
be sint nu het echte werk
TV
Vliegende
dolfijn
ZATERDAG 2 JANUAR11999
O
Nkem Chukwu
en haar man
Louis Udobi.
foto reuters
Na drie slopende maanden in
het ziekenhuis maakt de moe
der van de achtling uit Houston
zich nu op voor de volgende
grote uitdaging: de zorg voor
haar zeven overlevende baby's.
Nkem Chukwu weet dat ze veel
hulp en steun nodig heeft. ,,Ik
zal hulp krijgen van leden van
mijn kerk en van onze vrien
den". wist de 27-jarige moeder
vlak voordat ze uit het zieken
huis werd ontslagen. „God
heeft me altijd onderhouden en
dat zal hij ook nu doen voor mij
en de baby's. Ik weet dat hij
voor ze zorgt."
Nkem Chukwu en haar man
Louis Udobi hebben ook een
oproep gedaan voor donaties.
.Alles wat we nu hebben zal
met zeven vermenigvuldigd
worden", zei de 41-jarige vader,
een ademhalingstherapeut.
„We hebben een groter huis
nodig en een grotere auto of
een busje."
Er zijn al verschillende bedra
gen toegezegd aan het gezin,
inclusief een onbeperkte voor
raad luiers en broekjes, auto
stoeltjes en flesvoeding, aldus
Katy Gill van het Kinderzieken
huis Texas, die de zaken coör
dineert. Een \touw wilde zelfs
een vrijwilligerspool opzetten
om het gezin te helpen met de
dagelijkse dingen, zoals bood
schappen doen. Ook wordt er
een apart fonds ingesteld voor
financiële donaties.
Nkem Chukwu beviel op 20 de
cember van zeven baby's. De
achtste werd enkele weken eer
der geboren. De kleinste. Ode-
ra, overleed vorige week zon
dag. Volgens de artsen kunnen
de baby's over twee tot drie
maanden naar huis.
Weinig pit op het wad
Onder het begrip cabaret kan van alles en nog wat huizen: confe
rences, liedjes, sketches van allerlei aard. In cabaret kunnen de
maatschappij en de actualiteit in al haar uitingsvormen op de kor
rel worden genomen met spot. ironie, hoon of sarcasme. Maar er
is ook een heel andere vorm van cabaret, waarin melancholie,
mildheid, gepaste vrolijkheid en een zachtaardige kijk op de din
gen om ons heen de boventoon voeren. Dat soort cabaret bracht
de IKON in het oudejaarsprogramma 'Op de drempel van het wad'
dat eind november in het Texelse theatertje Klif 12 was opgeno
men. Ach, van een zendgemachtigde als de IKON mag je natuurlijk
ook geen scherp vileermes of Youp van 't Hek-achtige toestanden
verwachten.
Zes nog niet al te bekende cabaretiers (Mylène d'Anjou, Maarten
Roozendaal, Jaap Mulder, Job Schuring, Kees Tom en Jeroen van
Merwijk) toonden op het wad flarden uit hun repertoire, allen in
de weer met piano of gitaar. Mylène d'Anjou bracht een leuk lied
over een dochter die tot zelfstandigheid was opgevoed door een
feministische moeder, maar nou toch haar lot weer in handen had
gelegd van een man die ze lastig viel op zijn werk. Jeroen van Mer
wijk bezong met zijn wat chagrijnige stem heel aardig de jaren vijf
tig ("Wat was er mis met de jaren vijftig, iedereen was nog katho
liek') en Kees Tom bekeek met zachte neerslachtigheid de onmo
gelijkheid van zijn eigen lange lijf. Het was allemaal keurig, het had
niveau, zoals dat heet, maar het was ook wel erg tam. Een beetje
meer pit had toch wel gemogen. Echt gelachen heb ik zelden, wel
even geglimlacht. Te weinig voor een programma van tachtig mi
nuten.
Cabaret van een heel ander genre, volgde er op oudejaarsavond
meteen achteraan op een ander net, 'Kopspijkers special'. Het
contrast was opmerkelijk. Het viertal Erik van Muiswinkel, Rob
Kamphues, Diederik van Vleuten en Peter Heerschop nam, aan de
hand genomen door Jack Spijkerman, het jaar 1998 op zijn eigen
wijze door. Het vonkte en het spetterde, met al die grappen en
grollen. Geen spoor van de fluwelen fijnzinnigheid op het wad. Ik
zal wel een laag bij de grondse smaak hebben, maar dit soort caba
ret ligt mij toch aanzienlijk beter. Een prachtige imitatie van de
paus en tot mijn enorme genoegen kroop Erik van Muiswinkel nog
eenmaal in de huid van drs. H. Janmaat. Het zal wel voor het laatst
zijn geweest. Jammer, jammer. Janmaat is van het politieke toneel
verdreven. Dat op zichzelf kan pns alleen maar verheugen. Maar
ja, Johan Cruijff hield het ons af voor: 'Elk voordeel heeft een na
deel'.
wil buys
Regen
Met een zekerheid van 99,9 procent kan gesteld worden dat de tem-
peratuursprong die na 1987 heeft plaatsgevonden geen toevalsgril is
maar een belangrijke, kwalitatieve verandering in ons klimaat. Dat
zegt klimaatanalist Bart Van Mourik en ik ben het volledig met hem
eens. Het afgelopen jaar is met gemiddeld 10,4 graad in De Bilt na
melijk weer een zeer warm jaar geweest. De normale jaartemperatuur
bedraagt 9,4 graad. Van 1988 af zijn er nu al elf opmerkelijk warme
jaren geweest en deze hadden allemaal een temperatuur van tenmin
ste 10,3 graad. Over het tijdvak 1706-1987 hadden slechts 6 ja
ren zo'n hoge temperatuur.
Na het fraaie weer van de laatste dagen draait het vanaf van
daag voorlopig weer om regen, wind en na het weekeinde bijzon
der hoge temperaturen. Vanuit de Azorenregio komt namelijk de
aanvoer van een flinke portie subtropenlucht op gang. Vandaag
wordt het weerbeeld bepaald door een actieve depressie bij Schot
land. Fronten van dit systeem trekken over Nederland en veroorza
ken later op de ochtend van het westen uit regen. De wind gaat uit
het zuiden tot zuidwesten waaien en neemt aan de kust en op het
IJsselmeer toe tot krachtig, mogelijk hard. De temperaturen stij-
gen tot omstreeks 8 graden.
Morgen komt een randstoring op de koffie! Het systeem
trekt uitdiepend noord van de Wadden naar het oosten.
Onder invloed van de storing gaat het opnieuw regenen en
aan de kust kan de wind, waaiend uit het zuidwesten, la
ter meer westen, aanwakkeren tot stormkracht 9. Op
het IJsselmeer wordt een harde tot stormachtige wind
verwacht. De temperaturen stijgen aes middags tot
omstreeks 9 graden. Na het weekeinde aanhoudend
wisselvallig met periodiek regen, soms veel wind en
hoge temperaturen. Op dinsdag kan het wel een graad
of 12 worden. Gisteren een rustige, fraaie Nieuwjaarsdag
met temperaturen tot maximaal 8-9 graden. Tijdens de
vroege ochtend viel er op enkele plaatsen wat regen.
Statistisch gezien is de kans groot dat 1999 eveneens
bovenmaats scoort: Van Mourik verwacht (per 1 januari)
een jaartemperatuur tussen 8,9 en 10,7 graad. Op Val
kenburg bij Leiden werd 10,2 graad geregistreerd.
jan visser
Leden van geheim genotschapwild op exotisch vlees
Tijdens hun reizen over de aardbol deden ze
zich tegoed aan krokodillen, panters en apen.
Dat smaakte naar meer. Maar in onze westerse
beschaving is niet alles overal te verkrijgen. De
leden van het Haagse 'genotschap' In den gou
we Geit betrekken hun vlees daarom uit die
rentuinen en circussen. Hun ultieme droom?
Het verorberen van mensenvlees.
Minimaal twee keer per jaar ko
men ze bij elkaar voor wat zij
noemen 'een copieus diner'.
Periodiek zijn er de hapjes
avonden. De leden van het ge
notschap In den gouwe Geit.
een geheim gezelschap met in
hun midden één bekende Ne
derlander, genieten ervan als ze
elkaar in huiselijke kring tref
fen. „Het is een geweldige uit
spatting."
Zo ook deze avond in een flat
woning in de Residentie. Drie
van de vijf (bestuurs)leden zijn
aanwezig. Twee zijn go na, het
geen staat voor: geit op non-ac
tief. Sok, Basje en Toon, we mo
gen slechts hun bijnamen noe
men, laten de hapjes er echter
niet minder om smaken. Ze ser
veren elkaar voor deze avond
struisvogel, krokodil en een
snackcombinatie van vis en
slang.
„We zoeken het tegenwoordig
niet meer zo in het exclusieve.
Het gaat nu vooral om de berei
ding. Om de kwaliteit van de
sausjes. Het niveau stijgt nog
steeds."
Op 21 juli 1993 kwamen ze voor
het eerst bijeen. Onderling had
den ze als gezworen kameraden
wel eens gefilosofeerd over een
eetclubje. maar het moest spe
ciaal zijn. Tijdens hun reizen
over de wereld zakelijk of privé
kwamen ze in aanraking met de
vreemdste diersoorten. „In
Thailand is het heel normaal
dat op straat een slang wordt
gevild." Maar in Nederland niet
en daarom moesten de drie het
illegale circuit in om vlees te
verkrijgen dat anders smaakt
dan de Hollandse bal gehakt,
de kogelbiefstuk of het varkens
haasje.
„Op een zeker moment werd er
een halve geit geleverd. Die
moesten we snel soldaat ma
ken, want we wisten toen nog
niet dat je gewoon alles kunt in
vriezen. Vandaar trouwens de
naam van onze genotschap: In
den gouwe Geit."
Basje, Sok en Björn zijn de op
richters van het gezelschap. Al
spoedig volgde Toon. Harry
werd weer later lid. Hij is net als
Björn door persoonlijke om
standigheden even niet in de
gelegenheid zich aan de dis te
zetten. Na de geit, die volgens
de overlevering behoorlijk taai
was, borrelde de wens op naar
nog exclusiever voer. Hiertoe
werd contact opgenomen met
iemand die zij omschrijven als
'de hofleverancier'. Een jongen
die bekend is met stropers, met
drugshandelaren en andere
hoogwaardigheidsbekleders.
„Ons moeten jullie anoniem
houden. Maar hém helemaal.
We krijgen de kogel als dit uit
lekt."
De hofleverancier is in staat na
genoeg alles te leveren. Basje
verklaart: „Hij staat in contact
met iemand die hier in Neder
land exclusieve diersoorten, on
der het mom van wetenschap
pelijk onderzoek, vilt. Panters,
tijgers en weet ik wat allemaal.
Die beesten worden opgezet en
voor enorme bedragen ver
kocht aan rijke Japanners, die
het geweldig vinden het halve
oerwoud thuis neer te zetten.
Het vlees dat overblijft is dan
voor onze hofleverancier. In fei
te is het overtollig vlees. Het is
ook niet zo duur. Voor twee ki
lootjes leeuw betalen wij hon
derd gulden. Onze hofleveran
cier vindt het gewoon machtig
om dat allemaal te leveren."
In Nederland zijn sommige
vleessoorten makkelijker ver
krijgbaar dan menigeen denkt.
Er zijn poeliers die alligator ver
kopen, in het noorden des
lands kun je muskusrat eten, op
de Laan van Meerdervoort
wordt bij een Thai krokodil ge
serveerd. Sok: „Zo bijzonder is
het allemaal niet. In Afrika eten
ze werkelijk alles."
Voor één keer laten ze derden
toe tot een hapjesavond. Toon
staat op. Hij is de wijnspecialist
van het gezelschap en kijkt kri
tisch naar de flessen die wach
ten op ontkurking. Het kan er
mee door, zo luidt het welover
wogen oordeel van Toon. In de
keuken verblijven Basje en Sok.
Ze bereiden hun hapjes in een
ruimte die voor buitenstaan
ders absoluut verboden terrein
is. Ook de recepten zullen nooit
aan de openbaarheid worden
prijsgegeven. Dit alles valt on
der de zogeheten Code van der
Vet, vernoemd naar de man die
het genotschap ooit Russisch
kosmonautenvoedsel bezorgde.
Er moet vooral gezwegen wor
den. En wat als er iemand uit
de school klapt? „Die zal nooit
meer iets lusten!", klinkt het in
koor.
Terwijl Basje ('in feite zijn we
witte illegalen') een struisvo
gelsnack uitserveert, rijst de
vraag waar het vlees van leeu
wen, tijgers en panters nu ei
genlijk wordt betrokken. De
drie doen hier niet geheimzin
nig over. „Uit de dierentuinen
en de circussen. Onze hofleve
rancier staat in contact met een
wereldwijd netwerk waar exclu
sief vlees wordt verhandeld. In
circussen gaan natuurlijk wel
eens dieren dood, als er een
nieuwe act moet komen. In die
rentuinen worden ze gewoon
doodgeschoten. Dat weet ieder
een. Om de zoveel tijd wordt er
ergens een nieuw beertje gebo
ren, goed voor de bezoekerscij-
fers, en dan worden er gewoon
een paar afgevoerd." Juist het
gegeven dat het vlees uit de cir
cussen en de dierentuinen af
komstig is, stelt de drie carnivo
ren in morele zin gerust.
„Die dieren zijn nu eenmaal
dood. Daar valt niets meer aan
te doen. Het is een kwestie van
vraag en aanbod. Maar het is de
Jap die vraagt om een opgezette
tijger. Zo'n dierentuintijger
smaakt natuurlijk minder lek
ker dan een tijger uit het wild.
Maar wij zijn geen mensen die
op bestelling ergens in de wil
dernis een paar dieren laten af-
knallen. Of een olifant laten
doodknuppelen", stelt Toon.
Basje voegt daar nog aan toe
dat het überhaupt een behoor- -
lijke klus is een olifant neer te
knuppelen.
Soms zijn er omstandigheden,
zo zegt Sok, dat je wel eens in
een moeilijke positie kunt wor
den gemanoeuvreerd. De Hage
naar was dit jaar op vakantie in
De leden van het geheim genotschap bijeen. Het vlees dat op
Suriname. De gids schoot op al
les en nog wat. Hij mikte ook
een kwatta-aapje uit de boom.
„Dat aapje ging 's avonds op
het vuur. En dan, ja dan zit ik
toch wel in de buurt en eet ik
een hapje mee. Al was ik er te
gen. De volgende dag wilde die
gids er weer eentje van een tak
afknallen. Heb ik protest tegen
aangetekend."
De drie aanwezigen kunnen
zonder meer worden bestem
peld als bijzondere exemplaren
van het verschijnsel mens. Ze
zijn tussen de dertig en de veer
tig jaar. Komen uit de omgeving
van Den Haag. De een is actief
in de gezondheidszorg, de an
der is bekend van radio en tv en
de derde werkt veel met beken
de Nederlanders. Meer willen
ze niet kwijt. Hun gezelschap
kan statutair nog met één per
soon worden uitgebreid, maar
waar vind je nog zo'n gelijkge
stemde? Dan zal er hoe dan ook
ballotage aan te pas moeten ko
men. Een opdracht is bijvoor
beeld zelf mayonaise maken.
Een enorme klus.
Inmiddels hebben de drie zo
veel verschillende soorten vlees
en vis gegeten, dat het einde
wel bijna is bereikt. Sok zou
graag eens giraffe eten, maar zo
ver is het nog niet gekomen.
Omdat ze nu eenmaal niet kun
nen bestellen en moeten af
wachten wafer wordt aangele
verd.
Al langere tijd speelt een twee
de, nog niet afgeronde studie
van Sok. Deze gaat over het
eten van mensenvlees. Sok
weet dat vijf Argentijnen zich
na een vliegtuigongeluk hebbt t
gewaagd aan de lijken van hui I
neergestorte reisgenoten. r
„Het was pure noodzaak. Ze v
hadden het anders nooit over-1
leefd. Konden daar in de jungl
niet makkelijk wegkomen. On
der zulke omstandigheden zoi 1
ik geen seconde schromen",
zegt Sok.
Het lekkerste stukje mensen- t
vlees, zo doceert Basje, is het j
muisje van de mens. Binnen ij j
de handpalm. De bestuursle-L
den hebben vastgelegd dat ze
elkaar kunnen opeten, als ze I
gaan hemelen. Toon meent hf
serieus:Ik zou het geweldig
vinden, als Basje en Sok mij nf
mijn dood opeten."
henk ruijl en dennis mulkens
M
Geen hysterie meer
Sorry. Ik ontkom niet aan mijn wensen
voor 1999. En u dus ook niet. Ik zal me
beperken tot sport op de televisie zodat
mijn eerste column van het jaar een
zekere samenhang vertoont. Daar
gaan we.
- Na een week vriezen wil ik geen re-
- portages uit Friesland zien. Geen in
terviews met de ijsmeester uit Stavoren
-Wat er 's nachts bijkomt schijnt de
zon er overdag weer af!' Geen beelden
van hardwerkende vrijwilligers die ijs
transplanteren in de bittere kou en zeker
geen voorzitter Kroes die in persconferen
ties meldt dat er niets te melden is.
- Mocht de tocht der tochten doorgaan:
ophouden met uitzenden een halfuur
nadat de winnaar over de meet is. Niet tot
middernacht doorgaan met het tonen van
de juichende menigte in Bolsward, een
stempelpost in Harlingen en shots van ca
mera's die wanhopig op zoek zijn naar die
ene bekende Nederlander die zich ergens op
JOOST PRINSEN
de Dokkumer Ee moet bevinden. En zeker geen in
geblikte promotiefilmpjes van al die elf plaatsjes
waar de schaatsers doorheen moeten.
- Als een sportman of-vrouw erg populair wordt:
geen videoclips van uitgerangeerde zangers die met
een hitje een graantje mee willen pikken. Geen re
freinen als: 'Gaat alles nog kits ma. met Postma en
Ritsma. omdat ik in de kost ga bij Ritsma of Post
ma.
- Geen Tour de France reportage waarbij 'onze ca
mera's van de eerste tot de laatste minuut aanwezig
zullen zijn'. Moge vijf uur durende uitzendingen
van wandeletappes ons bespaard blijven. En dus
ook de commentatoren die in hun wanhoop ons op
restaurants gaan wijzen waar ze drie jaareerder,
toen de Tour hier ook langskwam, 'weet je nog,
Mart', een stevige Bordeaux hebben gedronken.
- Geen verslag van voetbalfinales waarbij de uit
zending al drie kwartier voor de aftrap begint om
meer reclamegeld te genereren.
- Geen sfeerreportages van grote toernooien met
beelden van winkelende, wandelende, walsende en
zich wassende worstelaars. En zeker geen journalis-
Met een spectaculaire
sprong liet deze dolfijn
voor de kust van San Die-
go (California) aan sur
fers zien hoe je hoge gol
ven neemt: gewoon er
over heen zweven.
foto ap bill wechter
ten in beeld die bij gebrek aan beter zichzelf met jeu
de boules- of andere ballen in de hand tot nieuws
verheffen.
- In godsnaam nooit meer beelden van wijk zus uit
Utrecht of wijk zo uit Sittard die geheel in het oran
je zijn gehuld. En zeker geen interview met die ene
supporter op wiens hoed oranje flaporen verschij
nen als hij aan een touwtje trekt en achter wie een
hossende menigte 'Gaat alles nog kits mazingt.
- Nooit meer een camera in het ouderlijk huis van
onze sportheld. Met beelden van de hele familie die
naar de firude van hun zoon, broer, kleinkind, neef
of buurjongen zit te kijken. En zeker geen intervie
wer die de ouders van de winnaar aanspreekt met
moeder Jansen of vader Pietersen.
Wat dan welVerslagen van wedstrijden van enig
belang met behoorlijk commentaar. En na afloop
een gesprek met een direct betrokkene als er ten
minste iets te melden is. En daarmee basta. Maar
ja, van mijn talrijke pogingen om te stoppen met
roken is ook nooit iets terecht gekomen.
MENSELIJK P|
Fe
Artsen in HONDURAS hebben een tu-J''
mor van 37,5 kilo verwijderd uit de biP'
van een 25-jarige vrouw. De vrouw 'c
dacht in eerste instantie dat ze zwangf
was, maar kreeg in een regionaal zie-
kenhuis te horen dat ze leed aan lever
cirrose. Pas bij onderzoek in een zie- S1
kenhuis in Tegucigalpa bleek dat de E
buitenproportionele tumor de pijnen ir
haar buik en benen veroorzaakte. De
vrouw woog na de operatie nog maar 3*
kilo. Het gezwel had haar eetgevyoontè;
aangetast. Ze maakt het inmiddels K
goed. Volgens de artsen is het gezwel T
grootste in de medische geschiedenis^
van Honduras en behoort het tot de tie
grootste in de wereld. In maart van dit
jaar verwijderden artsen in Hongarije iP
de maag van een man een goedaardig^
gezwel van 38 kilo. r
Een onderzoeksbedrijf uit New Mexico^
in de Verenigde Staten heeft een mo-1
biele telefoon ontwikkeld die op pure
alcohol en sterke drank werkt. Batterij,
en zijn dan niet meer nodig. MANHAT
TAN SCIENTIFICS Inc. denkt over an-L
derhalf jaar op de markt te komen metr
het telefoontje dat alcohol 'drinkt'. Hela
'mobieltje' wordt gevuld met een mix
van water en ethanol - dat ook in wodk"
zit - die lijkt op de vloeistof die voor ru
tensproeiers wordt gebruikt. De nieuw
mobiele telefoons werken op patroner
zoals in vulpennen. De patronen zijn
vuld met de vloeistof en kunnen zono
dig worden vervangen. Opladen is dan
niet meer nodig. De telefoons kunnen
gemiddeld twee weken werken op de
patronen van Manhattan Scientifics.
Maar het bedrijf wil ampullen ontwikk
len die zes maanden meegaan.
DIG ISTHA stopt met ingang van het k
mend zomerseizoen met de presentati
van het radioprogramma Hier en Nu
Nieuwspoort. Volgens de NCRV is er in
de media te veel aandacht voor de dul
bele pet van Istha, die tevens woord
voerder is van de KLM. De omroep is
niet blij met dit neveneffect en wil in i
toekomst alle schijn vermijden. Met I:
ha wordt nog gezocht naar ander radio
werk, waarbij zijn functie bij de KLM
geen rol speelt. Een mogelijkheid is d^
Istha een column krijgt in het cultuur
programma Volgspot. Volgens een
woordvoerster van de NCRV is er van d
kant van de luisteraars nooit kritiek ge
weest op de dubbelfunctie van de pre
sentator. Wel heeft Henk van Hoorn,
vanaf 1 januari hoofdredacteur NOS-
Radio, in het vakblad De Journalist ge
schreven dat hij vindt dat er van een oi
gewenste belangenverstrengeling spra
ke is.
