Een ovale leestafel en een gebreid netje U IT
pet plezantste pooltoernooi van Nederland
Sport
MDAG 2 NOVEMBER 1998
CHEF WILLEM SPIERDIJK, 071-5356464. PLV.-CHEF JANET VAN DIJK, 071-5356463
r CCDDOl/C
J eer dan zestig jaar geleden leverde een initiatief van
de toenmalige St. Jozefgezellen uit Roelofarendsveen
Volgende bericht op in een plaatselijke krant:
^oftirendsveen, juni 1937.
Ie achterzaal van het Pancratiusgebouw is zondag-
nYgen j.l. de tafeltennisvereniging „De Treffers" opge-
e!r. Promotor was de heer P. Verdel, die de stoot tot op-
9finggaf. Besloten wordt voorlopig te spelen op de
iafe leestafel, welke afmetingen heeft van 2,80 bij 1,40
leer. Hiervoor zal een passend net worden gebreid.
ai
ol CLUB van de WEEK
!o De Treffers
leestafel en een netje ver-
tiigd uit een kluwen wol. Al-
3de grootste liefhebber zal
een tafelten-
Piffel in willen herkennen,
t t dat geïmproviseerde tafel-
Pond wel aan de basis van
etjiu door voorzitter Cor Bak-
aeirordt omgeschreven als
r-^rote vriendenclub'. Waar
ïafijzen van de tulpen aan de
etvorden besproken, met op
:htergrond het vrolijke ge-
k fer van eigenwijs hun weg
PP
krijgt
nportmaieriaal
zoekende pingpongballetjes.
Het eerste tafeltje was uiteraard
geen lang leven beschoren, dat
hadden de spelers van het eer
ste uur ook snel door. Dit moest
anders aanpgepakt worden. Na
toestemming van het zaalbe-
stuur van het Pancratiusge-
bouw, dat gevestigd was op de
plek waar nu De Arendshorst
staat, werd er begonnen met
het bouwen van een nieuwe ta
fel. Een aantal planken werd op
maat van een tafeltennistafel
gezaagd. Een lik groene carboli-
neum erover, en het leek net
echt. Helaas gaf de carbolineum
nogal af, waardoor het balletje
al snel groen kleurde en nage
noeg onzichtbaar werd voor de
spelers. En dat terwijl het toch
al een hele opgave was om het
speeltje te raken: de kieren tus
sen de planken gaven het balle
tje vaak een heel andere rich
ting mee dan de bedoelde. Om
dat ook het bestuur van de St.
Jozefgezellen zag dat het tafel
tennis - ondanks deze handi
caps - aansloeg, werd er beslo
ten om dan toch een echte tafel
te laten bouwen. Timmerman
Jac. Dobbe kreeg de eer en hem
lukte het na een paar pogingen
Begeleider senioren-activiteiten Alwin Koek (links) en voorzitter Cor Bakker
len.
De kleine vijftien leden raakten
door het vele trainen steeds be
kwamer in het spelletje. Al snel
werden er dan ook wedstrijdjes
gespeeld tegen teams uit onder
andere Leiden, Voorhout,
Noordwijkerhout en Noordwijk.
Foto's uit die tijd, zo vlak voor
de Tweede Wereldoorlog, laten
zien dat er aan sportkleding nog
niet zo veel aandacht werd be
steed: het colbertje ging dan wel
uit, maar de stropdas werd ge
woon omgehouden. De schaar
ste die de oorlogsjaren vervol
gens met zich meebrachten,
zorgde ervoor dat er niet langer
kon worden gestookt in het
Pancratiusgebouw. De Treffers
leden waren dus verplicht om
naar een andere locatie uit te
wijken. Een aantal leden ging in
een schuur spelen, waar een bil
jart was omgebouwd tot tafel
tennistafel: de stootbanden wa
ren verwijderd en een houten
plank dwars over het biljart
moest het net voorstellen. Maar
waar getafeltennist wordt, gaan
balletjes kapot. En doordat de
import uit Engeland als gevolg
van de oorlog stil was komen te
liggen, was er al snel geen balle
tje meer in de winkels te vin
den. Tot de heroprichting van
De Treffers, op 19 september
1947, stuiterden er geen ping
pongballetjes in 'De Veen'.
Terug naar het heden. De Tref
fers telt op dit moment zo'n 170
leden, een behoorlijk aantal
voor een klein dorp als Roelo
farendsveen. Voorzitter Cor
Bakker heeft hier wel een ver
klaring voor. „In De Veen is al
tijd al een sterk verenigingsle
ven geweest. Wij hebben er dan
ook bewust voor gekozen niet
alles op alles te zetten om een
topvereniging te worden. Wij
zijn een vereniging die kiest
voor de eigen spelers, ongeacht
het niveau. Het is gewoon niet
goed voor een club om al het
geld uit te geven aan een paar
vaandeldragers, en om je hele
beleid af te stemmen op deze
toppers. Dat kost je leden."
Dan investeert de vereniging
liever in de jeugd. In januari van
het volgend jaar wordt een
jeugdplan, het zogeheten Ster
renplan, opgestart om de jeugd
van zes tot en met twaalf jaar
kennis te laten maken met tafel
tennis. Daarnaast is de vereni
ging al een aantal jaren bezig
met een nieuw onderkomen.
Het Pancratiusgebouw werd al
in 1967 vaarwel gezegd, maar
intussen voldoet ook het huidi
ge clubgebouw aan de Lucas
van Leydenlaan niet meer. „De
ze C-locatie is eigenlijk te klein
geworden", vertelt Alwin Koek,
bestuurslid en begeleider van
diverse activiteiten binnen de
club. „Wc willen naar een B-lo-
catie, wat onder andere bete
kent dat je een grotere ruimte
hebt. De zeven tafeltennistafels
staan nu eigenlijk te dicht op el
kaar. Vooral bij competitie
wedstrijden is dat natuurlijk
niet ideaal."
Als allies goed gaat. zal de eerste
paal van het nieuwe gebouw in
januari de grond in worden ge
slagen, als aanbouw van het
sportcomplex De Tweesprong.
„In december horen we van het
NOC*NSF of we een B-locatie
mogen bouwen", zegt Koek. In
dat geval voorziet voozitter Bak
ker een mooie toekomst voor
De Treffers. „Op dit moment
zijn er in Nederland alleen nog
maar B-locaties in Middelburg
en Tilburg. Ons gebouw zal dan
ook een enorme magneetfuctie
in de regio kunnen hebben, ze
ker omdat we dan ook inter
lands mogen organiseren."
Wellicht komen er dus spoedig
binnen- en buitenlandse tafel-
tennistoppers bij De Treffers
over de vloer. De vereniging, ge
start op een leestafel met een
gebreid netje, zal er niet door
veranderen. Het blijft een vrien
denclub, waar gezelligheid net
zo belangrijk is als de sport. Of
zoals de trainer van een tegen
stander vorig jaar opmerkte:
„Zo'n sportief en gezellig pu
bliek heb ik nog nooit meege
maakt."
TEKST RAYMOND GRIMBERGEN
FOTO'S HENK BOUWMAN
nf~
aam: T.T.V. De Treffers
lleöchtingsdatum; Officieel
)e leptember 1947, maar in
•ed juni 1937 is
to jfeltennisvereniging De
jfers als onderdeel van de
'erffozefgezellen begonnen
cjlenaantaL 170, waarvan
jeugdleden, 95 senioren
!jjUen vijftig recreanten
bntributie ƒ175,- voor
hpetitiespelendejeugd-
j seniorenleden, ƒ100,-
M voor recreanten
I Idretariaat 071-3313703
(HannyVermij)
jogtepunt De promotie
[de eerste vijf teams naar
li hogere klasse, vijfjaar
etgeleden.
pieptepunt „Elk jaar
jjroberen we naar een
0 étepunt toe te werken, en
7^1 dat niet lukt, is dat een
■Htepunt." (voorzitter Cor
Bakker)
d d
TEAM van de WEEK
Dames I
Samen met haar zusje Maaike en haar vriendin
Katja de Koning speelt Vera van Beek in het eerste
damesteam van De Treffers.
Vorig jaar grepen de drie, toen nog junioren, net
naast het Nederlands Kampioenschap. Tegen het
Limburgse Maasbree werd, ondanks vijftig meege
reisde supporters, helaas verloren.
In hun eerste jaar in de landelijke derde divisie bij
de dames is het nu knokken voor de punten. We
staan vierde in een poule van zes", vertelt Vera.
„In de laatste vier wedstrijden moeten we echt
punten gaan halen, want de laatste twee in de
poule degraderen.
In de damesklasse komen de meiden nogal eens te
genstanders tegen met veel meer ervaring. „We
moeten gewoon nog veel leren, want alle slagen
kunnen nog verbeterd worden. Daar werken we
aan met onze trainer Huub Smits, op dinsdag- en
woensdagavond. Maar eigenlijk is twee avonden
een beetje weinig", zegt Vera. Veel meer tijd heeft
ze ook niet, omdat de VWO-scholiere in haar exa
menjaar zit.
Vera is de enige van de drie die linkshandig is.
Daarom speelt zij meestal ook in de dubbelpartij-
en. „Met twee rechtshandigen loop je steeds om el
kaar heen te draaien, omdat je om de beurt moet
slaan. En dat is natuurlijk niet handig.
Dat ze door het hele land moeten spelen is niet erg,
want er biedt zich altijd wel iemand aan om ze
naar de uitwedstrijden te rijden. Bovendien heeft
Maaike pas geleden haar rijbewijs gehaald, dus
als het echt niet anders kan, rijdt zij.
Vera verwacht voorlopig nog met haar zus en haar
vriendin in één team te spelen. „We zijn ongeveer
even sterk en dat is natuurlijk lieel belangrijk in
een team. De meeste teams vallen namelijk uit el
kaar omdat de spelers van verschillende sterkte
zijn. Bovendien kunnen we het heel goed met el
kaar vinden.
Dames 1 van De Treffers: Vera en Maaike van Beek en Katja de Koning
ER TUSSENIN
'f
jn keus liggen al uren opge
aan de kant. De
inen van café Cheers uit de
voorstad Oostkamp zijn
l jiine-ball-toernooi al in de
eirronden uitgeknikkerd
aan de terugreis richting
THië denken ze nog lang niet.
Tizijn en weekeindje los",
zuidelijkt een licht benevel-
j lieven Malengier zijn be
ing en die van een negen-
laatsgenoten aan de bar.
is 'ier het plezantste toer-
van Nederland. We ko-
al vooi de zevende keer.
vall6 *^1 ons 'Leiden' zegt, dan
v jt iedereen waar je het over
plezier maken."
is een groot compliment
eigenaar Shui-Chong Fu
jpoolcentrum 't Dijkje aan
loge Rijndijk, onder meer
luishaven van veelvoudig
maal kampioensteam Tor
i's. Fu's Open Leidse is in
"gen van poolbiljarters een
vairip geworden en afgaande
rs de houding van het contin-
erzd zuiderburen is het de
ibinatie van een sportief
rde kement zonder alcoholver-
Idat het hem doet.
geshls in Nederland wint het
eentlharde' pool ook in België
r trielijk terrein ten opzichte
et lhet stijvere en veel moeilij-
ica snooker. Volgens Dennis
itgete, één van de Bruggelin-
Studspeelt ook geld een rol. „Ik
[Belgisch jeugdkampioen
de Dker. Bij grote toernooien
tegwnmelde de hoofdprijs om-
op likend rond de 250 gulden.
Vóen heel weekeinde in het
r scobleef daar weinig van over,
niraÈ al won. Het prijzengeld
;n, looi ligt veel hoger. Hier in
in (2
De Tilburger llker Derolur legt aan voor de afstoot. Hij was een van de 261 deelnemers die het afgelopen weekeinde van ver buiten Leiden naar
't Dijkje trokken voor hun geliefde biljartsoort. foto loekzuyderduin
Leiden gaat de winnaar met
drieduizend gulden naar huis."
Peere wijst naar zijn volle bier
glas en vervolgt: „Er zijn dom
weg meer sponsors en ook dit
hier levert de organisatie het
nodige geld op."
De Vlamingen kwamen zeven
jaar geleden voor het eerst naar
't Dijkje als een veredelde fan
club van plaatsgenoot Kurt de
Klerq. Deze wereldkampioen
snooker voor rolstoelers reisde
stad en land af op zoek naar
toernooien en kwam zo ook
aan de kop van de Burggraven-
laan terecht. De Klerq is zich
eveneens op poolbiljart gaan
toeleggen, maar hij ontbrak het
afgelopen weekeinde. Dat komt
doordat het Open Leidse dit
jaar niet rond de paasdagen
kon worden gehouden. Organi
sator Fu zag zich genoodzaakt
het poolfestijn naar het najaar
te verschuiven omdat het NK
dit keer tijdens Pasen stond ge
pland. „Een communicatie
foutje met de bond. Het heeft
ons wél wat deelnemers ge
scheeld. De volgende editie is
weer gewoon op de oude da
tum", zegt hij.
Reden tot klagen heeft Fu zeker
niet. Het aantal inschrijvingen
vertoonde met 261 weliswaar
een kleine daling maar daar te
genover stond een flinke stij
ging van het niveau. De gehele
Europese top zat de afgelopen
dagen in Hoensbroek bij elkaar
voor een groot ranking-toer
nooi. En de vroege afvallers in
Limburg wisten de weg naar 't
Dijkje te vinden. „We hadden
wereldkampioen Oliver Ort-
mann een wildcard gegeven en
hij zóu komen", aldus Fu. „He
laas deed hij het in Brunssum
zó goed dat hij hier niet op tijd
kon zijn."
Dieter Johns, een Duitser met
Amerikaanse voorouders, heeft
wel de dik twee uur durende
autoreis gemaakt. Hij verbaast
zich over de ambiance. „In
Duitsland wordt niet - zoals
hier - in een poolcentrum,
maar in grote zalen gespeeld.
Daar gaat het veel rustiger aan
toe. Minder lawaai, minder
rook en dus meer op de sport
gericht dan wat er omheen ge
beurt. Maar als ik het hier goed
inschat, lijdt het niveau er niet
onder. Gewoon good fun."
Het Open Leidse heeft tot ver
buiten de stadspoorten een
goede naam opgebouwd en het
wekt derhalve enige verbazing
dat de plaatselijke sportwereld
't Dijkje compleet links laat lig
gen. Van de kant van de ge
meente of de LSF had er wel
een beleefdheidsbezoekje of
een officieel afstootje afgekund.
Zo vaak is Leiden nu ook weer
niet de thuishaven van een
aansprekend sportevenment, al
gaat het hier 'maar' om pool
biljart. „Een paar jaar geleden
heb ik eens een briefje met een
aankondiging aan de gemeen
teraad gestuurd. Daar heb ik
niet één reactie op gehad", her
innert Fu zich. „Ach, dat komt
nog wel. Als pool nog groter is
en zich defintief heeft bewezen,
zullen we het nog eens vragen."
LOMAN LEEFMANS*
Leidse titel
voor Duitser
Rochkowski
De zevende editie van de
Leidse Open poolbiljart werd
in de vroege uurtjes van van
daag een prooi voor Andreas
Rochkowski uit Duitsland.
Hij versloeg in de finale zijn
landgenoot Christian Reime-
ring. De winst leverde
Rochkowski een bedrag van
drieduizend gulden op. De
verliezer ging met de helft
naar huis.
GESPROKEN
Jan Siemerink in
Vrij Nederland:
„Er wordt beter ge-
tennist dan ooit. Be-
ter is alleen niet het
zelfde als mooier.
Om je met service-
volley in de top te handhaven,
moei je én hard kunnen slaan
én superfit zijn. Als ik niet hon
derd procent ben, vliegen de re
turns me om de oren.
Idem:
„Tennis is technisch moeilijk
en fysiek zwaar. Je moet voort
durend je slagen onderhouden
en altijd met je lichaam bezig
zijn. Tennissen is: je nek, je
schouders, je rug, je armen en
je benen gebruiken.
Idem:
„Kijk ik naar Sampras dan
vraag ik me af: zou er buiten
het tennis wel iets zijn dat hem
boeit? Sampras is een fantasti
sche tennisser, maar geen inte
ressant persoon. Niet iemand
met wie je 's avonds gaat eten.
Chang? Ga ik ook niet mee
eten. Ivanisevic? Met hem dus
wel. Prachtige vent, grappig en
gewoon aardig. Rios? Die barst
van het talent, maar zijn arro
gantie schept afstand. Een top
sporter mag best arrogant zijn,
maar bij Rios ontaardt dat in
onbeschoftheid en dat vind ik
walgelijk.
Idem:
Wonen in Monaco heeft prak
tische voordelen. De zon
schijnt er vaker dan in Rijns
burg en de fiscus laat je meer
met rust. Ik ben geen geldwolf,
maar ik vind het bezopen dat
Nederlanders die ergens goed
in zijn en hard willen werken
daarvoor worden gestraft.
Edwin van der Sar in Sport
International:
„Ik weet dat ik goed ben, maar
daar doe ik verder niets mee. Ik
stel me niet voor als 'Van der
Sar, beste keeper van de we
reld'.
Volleybalster Elles Leferink in
SI:
„Ik vond het EK zo gezellig, zo
knus. Er zaten in Arnhem veel
bekenden in de zaal. Ik was
haast meer aan het zwaaien
dan dat ik op het spel lette.
Idem, over volleybal in Italië:
Veel meer publiek dan in Ne
derland. En fanatiek! Onze
spel verdeelster gi ng serveren,
werd ze vanuit het publiek zo
maar in haar nek gespuugd.
Ex-bondscoach van de volley-
balvrouwen Peter Muiphy
over de huidige coach Pierre
Mathieu in het Algemeen
Dagblad:
„Ik ken Pierre goed. In 1968
hebben we samen ons trainers
diploma gehaald. Hij raakte de
weg een beetje kwijt bij zijn
praktijkexamen. Ik heb toen
alle oefeningen voor hem ge
maakt. Met dat blaadje is hij
de zaal ingelopen en uiteinde
lijk geslaagd.
Richard Krajicek in NRC
Handelsblad over de Davis
Cup:
„Het lijkt me logisch als Sieme
rink en Haarhuis het nieuwe
dubbel gaan vormen en dan
ligt het in feite alleen maar
aan mij of we een keer verder
kunnen komen dan de
kwartfinales. Misschien ligt het
al jaren aan mij, maar ik heb
het gevoel dat ik inmiddels de
druk aankan van het spelen
voor mijn land. Ik voel me nu
ook op m 'n gemak in het
team.
Idem:
„Ik ben de Nederlandse menta
liteit meer gaan waarderen
doormijn verblijf in het bui
tenland. Ik merk in elk geval
dat het respect voor topsporters
is toegenomen. We mogen toch
ook trots zijn op onze presta
ties? Onze multinationals heb
ben een grote invloed op de we
reldeconomie, volleyballers,
hockeyers en roeiers wonnen
gouden medailles op de Olym
pische Spelen."
Jacco Eltingh in NRC Han
delsblad:
„Ik heb last van die pols gekre
gen door het vasthouden van
de baby. Haarhuis had exact
hetzelfde probleem.
Nicole Edelenbosch, partime
manager van NEC en NAC, in
het Algemeen Dagblad:
Voetbal nam geen belangrijke
plaats in in ons gezin. Ik deed
veel aan ballet, klassiek en
jazz. Nog steds krijg ik zangles.
Mijn laatste optreden was vo
rig jaar op het feest van Mi
chael van Praag in het Con
certgebouw. Het was erg leuk
om daar een Rotter
dams geluid te laten
horen. Voor de gein.
Ik zong My Roman -
ce, een jazznum-
mer.
