'oen ik hem zag, voelde ik direct de bloedband' D Leiden Regio Herfstknutselen modeflitsen Bazar Moedig Voorwaarts AAN TAFEL super$tore|;; Nü bij ons(EEB Lessen in aromatherapie Beurs De Postzegelvrienden Brieven aan de burgemeester AG 23 OKTOBE!^1998 enheimse Marian Smit opgelucht en zielsgelukkig na bezoek aan langgezochte vader CHEF JAN PREENEN. 071 -5356414. PLV -CHEF HERMAN JOUSTRA. 071 -5356430 {im janneke de jonge CVAN VOORPAGINA ik heb je gisteren nog ge dacht Marian Smit uit heim toen ze uiteindelijk erdag 10 oktober oog in ind met haar vader. Maar niet. Marian Smit (53) »tte haar vader die be- aterdag voor het eerst, ilaatsje in Engeland, drie den vanaf Dover. De ran zijn woonplaats wil r niet noemen, evenals im. ..Hij moet er nog erg nnen dat ik besta en ik niet onder druk zetten, lig houd ik het maar op ltse major F." aldus een ;e dochter, wier leven ir stuk kan. jl in de speurtocht naar der haar moeder niet be- im was, was een oom it dat wel. Hij gaf haar o van haar moeder uit Die bleek goed van pas »n. Een oorlogsveteraan e ze in contact kwam, le haar moeder op de j zei haar vader te ken- it zou gaan om ene ma le als verbindingsofficier South Alberta Regiment was geweest. jut irna nodigde de vete- ir uit voor een reünie eranen die in Hulst had- teten. Ze nam de foto ïr moeder mee, die di- d herkend. „O, dat is El- De Graanbeurs", zeiden nnen. „Maar ze gaven edat ze haar kenden", al- Marian Smit: „Nu begrijp ik waarom mijn moeder mij altijd heeft gehaat. Ik lijk sprekend op hem." dus Smit. Toen de veteraan haar vervolgens een brief schreef waarin hij haar vroeg of ze wel wist wat voor een beer put ze opentrok, rook ze lont. coats jacks mantels op zaterdag 24 oktober WARNECKE MODE Breestraat 151Leiden „Dat schreef hij natuurlijk niet zomaar. Ik zat op het goede spoor. Deze groep mannen ken de mijn vader." In 1996 werd haar vermoeden alleen maar bevestigd. De mevrouw bij wie haar vader in Hulst had inge woond, herkende haar moeder op de foto en gaf toe dat haar vader major F. heette. Vorig jaar maart vermoedde Smit dat ze haar vader op het spoor was. John Boers, die in Canada de 'verbindingsman' voor bevrijdingskinderen in Ne derland is, kwam een major F. op het spoor in Canada. Smit was er vrijwel zeker van dat het om haar vader ging. Een tijd lang snelde ze elke dag naar de brievenbus. Toch bleek het niet te kloppen. Toen ze een foto van de man in handen kreeg, wist ze het. „Hij leek van geen kant op de foto die ik al jaren in mijn bezit had." Een jaar lang zat ze opnieuw in onzekerheid. Tot ze Marian Evens, contactpersoon van de Engelandvaders, ontmoette. Zij herkende de naam F. uit een bepaalde streek in Engeland. Tot op dat moment had Smit al tijd in Canada gezocht, omdat F diende in het South Alberta Regiment. Nu bleken daar, be halve Canadezen, ook Schotten in gezeten te hebben. „Op een zondag in april dit jaar gaf ik haar de foto. Op 14 april gaf ze mij de bevestiging: ze had mijn vader gevonden. Ik heb hem onmiddellijk een brief geschre ven en major F. antwoordde al op 28 april. Hij ontkende alles." Vervolgens belde het tv-pro- gramma Spoorloos, dat Smit al jarenlang hielp, hem op. „Tij dens dat gesprek was hij niet meer stellig maar draaide hij er omheen. We wisten toen zeker dat we beet hadden, voorname lijk door de tips van zijn hospi ta, de veteraan die ik had ont moet en zijn reactie." Bloedband Op vrijdag 9 oktober vertrok Marian Smit met haar man, haar vriendin en diens man foto loek zuyderduin naar Engeland. „Mijn vader is een Schot, maar doordat hij met een Engelse vrouw getrouwd is geweest, woont hij nu in Enge land, in de omgeving van Dover." Major F. bleek in een cen trum voor bejaarde hoge mili tairen te wonen. Zonder een af spraak gemaakt te hebben gin gen ze op zaterdag 10 oktober met z'n vieren naar de man toe. „Op het moment dat de deur open ging leek het alsof ik me zelf zag. Ik voelde direct de bloedband die ik nooit met mijn moeder heb gevoeld. Hij had een hond, en die blafte wel tegen de andere drie, maar niet tegen mij", aldus Smit. „Tijdens het gesprek werd hij heel vaak emotioneel. Dan pak te hij mijn hand en legde die tussen zijn handen." Smit wordt er nog warm van als ze eraan denkt. „Vooral bij de eer ste aanraking was er een sid dering. Dat moet hij ook heb ben gevoeld." Major F. vertelde haar niets meer te weten over de tijd dat hij in Hulst zat. Daarom kon hij niet bevestigen dat Marian Smit zijn dochter was. Ook gaf hij niet openlijk toe een relatie ge had te hebben met haar moe der. „Maar op een gegeven mo ment vroeg hij mij of ik nog contact had met mijn moeder. Ik vertelde hem dat er tussen ons te veel was gebeurd en dat dat nooit meer goed zou ko men. Hij reageerde toen zicht baar opgelucht: 'O, ze komt echt voor mij, er steekt niets achter'." Ook viel het haar op dat haar brief, die ze hem gestuurd had, binnen handbereik van haar va der lag. Bij het afscheid vroeg major F. Smit hoeveel brieven ze hem ging schrijven. „Hij vond het dus goed dat we con tact houden. Ik wacht nu wel even af. Ik wil hem niet overval len. Ik was al jaren naar hem op zoek, maar hij wist niets van mij." Gelijkenis Smit is vooral verrast door het feit dat ze zo op haar vader lijkt. .►Als hij ergens niet over wilde praten, begon hij direct over iets anders. Dat heb ik ook. De andere veteranen zeiden wel eens dat hij nogal arrogant is, maar daar is niets van waar. Op het eerste gezicht vinden men sen mij ook vaak hooghartig, terwijl ik dat helemaal niet ben. Bovendien is mijn gelijkenis met zijn dochter, die ook Mari an heet, treffend. Ik begrijp nu waarom mijn moeder mij altijd heeft gehaat. Ik lijk sprekend op hem." Smits leven kan niet meer stuk. „Ik heb hem levend ge zien, hem aan kunnen raken. Dat geeft me een ontzettend goed gevoel. Het is een droom die uitgekomen is." leiden De buurthuizen en zwembaden in Leiden stonden de afgelo pen week bol van de herfstvakantie-activiteiten. Om te voorkomen dat de verveling zou toeslaan, konden kinderen zich storten op patat- zwemmen, chips bakken, vertel-theater, disco-zwemmen en metse len. Ook het knutselen met herfstmaterialen, zoals hier in buurthuis Morschwljck gisteren, ontbrak niet. foto mark lamers Kreatiefmarkt in de Merenwijk leiden* schilderen gegeven. Mensen, die geïnteresseerd zijn in deze workshop, dienen zich vóór 13.00 uur op te geven. De rommel annex kreatiefmarkt is van tien uur tot half vier in het buurthuis aan het Valken pad 5. In buurthuis Op Eigen Wieken wordt zondag een rommel markt gecombineerd met een kreatiefmarkt. Tijdens de activi teiten wordt van half twee tot half vier een workshop zijde- ff» er keerlen God' werd Floris V, graaf Holland en Zeeland, door ewone volk genoemd. Dit Y ministische baasje ge- dankzij een doelbewuste omische politiek en het :ren van belangrijke wa- atkundige werken, een norlijke populariteit. Niet idereen overigens, want in werd de in Leiden gebo- loris in het Muiderslot aoord door Gijsbrecht van lel, Herman van Woerden JJ)j erard van Velzen. oüfr in Voorschoten kon Flo- niet stuk, want hij ver- de de plaats marktrechten. Tot op de dag vandaag wordt zijn naam levend gehou- inhet 17e eeuwse Ambachts- en Baljuw- aan de monumentale Voorstraat, waar de ierij Floris V is gevestigd. Het restaurantge- llebiedt hier plaats aan zo'n dertig eters, irhet historische pand heeft meer te bie- dat. In de 18e eeuwse Schouwkamer nen zo'n twintig personen worden ontvan- in de Herenkamer op de eerste verdieping imaal dertig en in de monumentale Am- leiito itszaal met zijn fraaie kroonlichters kan betas (ongeveer dertig personen worden gedi- id. Deze ruimte doet ook dienst als tro.uw- «rgaderzaal en wordt gebruikt voor recep- iSEtn fn feesten, 's Zomers kun je bij mooi weer i,sied iop de binnenplaats, er is een bar ('t Kel- |e) en in het seizoen wordt ook onder de pril bomen van de Voorstraat een terras inge- 64 r.Co beperken ons op deze woensdagavond tot lestaurantgedeelte op de begane grond, ifwe een deel van de avond (we waren er al met z'n tweeën het rijk min of meer al- ïebben. In andere omstandigheden wil wg wel eens tot ongemakkelijke taferelen n, maar Floris V is zo'n zaak waar je je fcn op je gemak voelt. Het restaurant heeft Gemoedelijke chic met zijn roomkleurige brizering, het blauwe behang met de stip- nde oude meesters in de sierlijke lijsten, ■iet te vergeten het hoge, betimmerde pla- Gasterij Floris V, Voorstraat 12-14, Voorschoten. Tel.: 071-5618470 Menukaart: compact sV voert een compacte en overzichtelijke menukaart met >ie gerechten, maar is - en dat straalt de Gasterij ook uit - niet Hoop. De voorgerechten beginnen bij 13,50 gulden (voor de b)en lopen op tot zo'n 28,50 gulden, de hoofdgerechten vari- \'an 32,50 tot 60 gulden. Er zijn ook drie menu's: het Diner- (47.50 gulden), het Gouden Pollepelmenu (60 gulden) en Menu du Chef (75 gulden). 'tafelgenoot - een uitgehongerde alleenstaande die ik van de redactie heb opgepikt - kiest als voorgerecht voor (en het is te mooi om het niet in het Frans weer te geven) Carpaccio de filet de boeufet terrine defoi gras de canard (carpac cio van ossenhaas met eendenleverterrine en een truffelvinaigrette) en als hoofdgerecht voor Filet de lotte grillé a la sauce au vin rouge (gegrilleerde zeeduivel met een rode wijn saus). Zelf neem ik het Menu du Chef, wat bestaat uit een Salade de délices de veau aufoie gras de canard (salade van kalfsfilet, kalfszwezerik en eendenlever), Bar poché au deux caviars (gepocheerde zeebaars in een zalm- en fo- relkaviaarsaus)Porcelet salé et fumé au basilic (gerookt en gepeperd speenvarken met een basilicumsaus) en als dessert een Creation d'oranges (een fantasie van sinaasappel). Bij het menu hoort een wijnarrangement (27,50 gulden), bestaande uit een glas Pinot Blanc Regence 1977, een Zuid-Afrikaanse Zandvliet Chardonnay 1996 en een Julie'nas uit 1996. Mijn tafelgenoot doet mee met de witte wijnen. Over zowel de wijn als het eten kunnen we zeer uitgebreid, maar ook heel kort zijn: het was uitstekend. Mooi opgemaakte gerechten die je met een zekere schroom uit hun ver band haalt, uitstekende basisingrediënten en met zorg bereide liflafjes. Zoals alles in dit res taurant met een goed gevoel voor detail wordt uitgevoerd. Ook over de bediening waren we te spreken: niet opdringerig, maar wel steeds aanwezig en uitste kend geïnformeerd.'Alle waar naar zijn geld, en we rekenen der: halve blijmoedig een bedrag van 231,70 gulden af. Hij mag dan meer dan zevenhonderd jaar dood zijn, wat ons be treft kan Floris V onder het gewone volk nog steeds op een grote populariteit rekenen. tekst: dirk cornelissen foto: henk bouwman De Stichting Paardrijden voor Gehandicapten voor Leiden en omstreken houdt zondag een bazar. Van tien tot vier uur kunnen mensen bij manege Moedig Voorwaarts terecht voor ondermeer tweedehands kleding, boeken en servies goed. De opbrengst komt ge heel ten goede aan het paard rijden voor lichamelijk en ver standelijk minder validen. De overdekte manege is te vinden aan de Wassenaarseweg 525. IJzersterk, gestroomlijnd model in heren- en damesuitvoering. Hybridefiets, 28" wiel- maat, 6.18 en 21 versnellingen Shimano, Cantilever remsysteem, aluminium velgen, iscaselle softzadel, 3-voudig verstelbaar stuur. Soubitez-verlichting. Shimano-crank en krasvaste lak Goed slot. 5 Jaar garantie. RIJWIELSTUNTHOUSE Adviesprijs 1249, Bij ons 699,- Inruil oude (iets 300,- GRATIS servicebeurt! DUIZENDEN NIEUWE GEBRUIKTE FIETSEN Tijdens de introductie-avond in De Ruimte zal Helga Balyon vandaag een tipje van de sluier oplichten van de Aromathera- pie-cursus. In vier cursusbijeen komsten maken de deelnemers kennis met 'de essentiële oliëen en hun toepassingen'. De vra gen over de historie, de winning en vooral wat de oliën zijn en kunnen betekenen komen daar bij aan de orde. De introductie bijeenkomst begint om acht uur in De Ruimte aan de Oude He rengracht 17. Voor deelname wordt een bijdrage van tien gul den gevraagd. Voor meer infor matie en inschrijving kan men terecht bij Balyon (5227610) en De Ruimte (5217782). leiden aan de Hoflaan 169 kunnen ver zamelaars en andere belangstel- De Leidse postzegelvereniging lenden zondag van elf tot en De Postzegelvrienden houdt met vier uur een keuze maken zondag haar traditionele na- uit een groot en gevarieerd aan- jaarsbeurs. In het Vijfhovenhuis bod. De toegang is gratis. Deze weken laten we een aantal bekende en minder bekende Leidenaars aan het woord over hun burgemeester, in een persoonlijke en aan hem gerichte afscheidsbrief. Vandaag Piet Biegstraaten, ex CDA-raadslid en voormalig bestuurslid van de Leidse Sportstichting. Geachte heer Goekoop, In de periode vanaf oktober 1980 tot april 1994 heeft u mij officieel tweemaal toegespro ken. De eerste maal was op 2 oktober 1980 in de burgerzaal van het stadhuis. Jaarlijks vindt aan de voor avond van de 3 oktoberfeesten de uitreiking plaats van de ere penning van de gemeente Lei den. Op deze avond was het aan mij de eer deze onderschei ding in ontvangst te mogen ne men uit handen van de nieuwe burgemeester. Tijdens uw eerste toespraak bij de uitreiking van deze penning, fluisterde mevrouw Goekoop mij de vraag in of ik nerveus was. Mijn antivoord was 'nee', met de toevoeging dat ik zelf in diverse functies vele medailles en prijzen had uitgereikt en dus wel enige ervaring had. „Nou, Cees is wel nerveus. Zeg dat straks maar tegen hem." Aan dit verzoek heb ik maar niet voldaan. De nieuwe voorzitter van de 3 October-Vereeniging, A Rörsch, vroeg zich af (nadat hij mij had gefeliciteerd) of het wedijveren naar hogere functies niet op ter mijn risico's inhield van 'een stap te ver gaanen tot incom petentie zou kunnen leiden. Maar promotie in het circuit van vergelijkbare verenigingen zoals de 3 October-Vereeniging bestaat niet. Dus geen zorgen voor de heer Rörsch. Plotseling richtte hij zich tot u, burgmeester. Grote hilariteit omdat u pas burgemeester was en waarschijnlijk nog niet dacht aan verdere promoties. U bent ook gepromoveerd: na melijk van wethouder in Am sterdam naar burgemeester van Leiden. Voor u zijn nog talrijke mogelijkheden om een stapje hoger te komen in de ambtelijke visvijver. Maar een volgende stap kan te ver zijn, maar dan is het te laat. Ooit hebt u overwogen ander werk te zoeken. De politiek gaf u blijkbaar te weinig werk. Ge lukkig is het zover niet geko men. En van incompetentie is geen sprake! Op 11 april 1994 nam u op uw manier afscheid van alle ver trekkende raadsleden. Op mijn beurt werd ik aangesproken met 'mijnheer Biegstraaten, ome Piet'. U memoreerde dat ik als vertegenwoordiger van sport en ouderen soms een belangen behartiger in optima forma was. Maar ik was niet altijd makkelijk, kon wel eens vinnig zijn en mobiliseerde achterban nen. Maar ook een raadslid met gro te verdiensten voor de stad. Mijns inziens met andere ivoor- den een goede volksvertegen woordiger. Maar ik zou moeite hebben gehad met de overgang van CDA van oppositie- naar collegepartij. Ik zat nog enige tijd in de oude trend, als enig zins marxistisch-achtige verte genwoordiger van het CDA. Maar dat was een misvatting, ik was heel blij met deze over gang. Overigens vond u het jammer dat ik na 12 jaar de raad ging verlaten. In mijn dankwoord heb ik kenbaar ge maakt mij bijna geheel te kun nen vinden in uw woorden. Maar toen de laatste periode: de jeugdsportsubsidie werd opge heven, het bureau van Sport en Recreatie moest naar het stad huis, in de nota 'Boomgaard van kennis' werden vele sport velden potentiële bouwlocaties, zwembad de Vliet zou worden gesloten, enzovoorts. Toen was het voor mij, ongeacht de coali tie, noodzakelijk mijn stem te laten horen. Anno 1998. Gelukkig maar: de besluitvorming stagneerde blijkbaar. Zwembaden zijn niet gesloten, er zijn nog geen hui zen gebouwd op sportvelden, de jeugdsportsusbsidie heeft weer aandacht. Piet Biegstraaten. p.s. De overheid vraagt aan ou deren meer te solliciteren. Het is maar dat u het weet.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 15