'oen ik hem zag, voelde ik direct de bloedband'
D
Leiden Regio
Herfstknutselen
modeflitsen
Bazar Moedig Voorwaarts
AAN TAFEL
super$tore|;;
Nü bij ons(EEB
Lessen in aromatherapie
Beurs De Postzegelvrienden
Brieven aan de burgemeester
AG 23 OKTOBE!^1998
enheimse Marian Smit opgelucht en zielsgelukkig na bezoek aan langgezochte vader
CHEF JAN PREENEN. 071 -5356414. PLV -CHEF HERMAN JOUSTRA. 071 -5356430
{im janneke de jonge
CVAN VOORPAGINA
ik heb je gisteren nog ge
dacht Marian Smit uit
heim toen ze uiteindelijk
erdag 10 oktober oog in
ind met haar vader. Maar
niet. Marian Smit (53)
»tte haar vader die be-
aterdag voor het eerst,
ilaatsje in Engeland, drie
den vanaf Dover. De
ran zijn woonplaats wil
r niet noemen, evenals
im. ..Hij moet er nog erg
nnen dat ik besta en ik
niet onder druk zetten,
lig houd ik het maar op
ltse major F." aldus een
;e dochter, wier leven
ir stuk kan.
jl in de speurtocht naar
der haar moeder niet be-
im was, was een oom
it dat wel. Hij gaf haar
o van haar moeder uit
Die bleek goed van pas
»n. Een oorlogsveteraan
e ze in contact kwam,
le haar moeder op de
j zei haar vader te ken-
it zou gaan om ene ma
le als verbindingsofficier
South Alberta Regiment
was geweest.
jut
irna nodigde de vete-
ir uit voor een reünie
eranen die in Hulst had-
teten. Ze nam de foto
ïr moeder mee, die di-
d herkend. „O, dat is El-
De Graanbeurs", zeiden
nnen. „Maar ze gaven
edat ze haar kenden", al-
Marian Smit: „Nu begrijp ik waarom mijn moeder mij altijd heeft gehaat. Ik lijk sprekend op hem."
dus Smit. Toen de veteraan
haar vervolgens een brief
schreef waarin hij haar vroeg of
ze wel wist wat voor een beer
put ze opentrok, rook ze lont.
coats jacks
mantels
op zaterdag
24 oktober
WARNECKE MODE
Breestraat 151Leiden
„Dat schreef hij natuurlijk
niet zomaar. Ik zat op het goede
spoor. Deze groep mannen ken
de mijn vader." In 1996 werd
haar vermoeden alleen maar
bevestigd. De mevrouw bij wie
haar vader in Hulst had inge
woond, herkende haar moeder
op de foto en gaf toe dat haar
vader major F. heette.
Vorig jaar maart vermoedde
Smit dat ze haar vader op het
spoor was. John Boers, die in
Canada de 'verbindingsman'
voor bevrijdingskinderen in Ne
derland is, kwam een major F.
op het spoor in Canada. Smit
was er vrijwel zeker van dat het
om haar vader ging. Een tijd
lang snelde ze elke dag naar de
brievenbus. Toch bleek het niet
te kloppen. Toen ze een foto
van de man in handen kreeg,
wist ze het. „Hij leek van geen
kant op de foto die ik al jaren in
mijn bezit had."
Een jaar lang zat ze opnieuw
in onzekerheid. Tot ze Marian
Evens, contactpersoon van de
Engelandvaders, ontmoette. Zij
herkende de naam F. uit een
bepaalde streek in Engeland.
Tot op dat moment had Smit al
tijd in Canada gezocht, omdat F
diende in het South Alberta
Regiment. Nu bleken daar, be
halve Canadezen, ook Schotten
in gezeten te hebben. „Op een
zondag in april dit jaar gaf ik
haar de foto. Op 14 april gaf ze
mij de bevestiging: ze had mijn
vader gevonden. Ik heb hem
onmiddellijk een brief geschre
ven en major F. antwoordde al
op 28 april. Hij ontkende alles."
Vervolgens belde het tv-pro-
gramma Spoorloos, dat Smit al
jarenlang hielp, hem op. „Tij
dens dat gesprek was hij niet
meer stellig maar draaide hij er
omheen. We wisten toen zeker
dat we beet hadden, voorname
lijk door de tips van zijn hospi
ta, de veteraan die ik had ont
moet en zijn reactie."
Bloedband
Op vrijdag 9 oktober vertrok
Marian Smit met haar man,
haar vriendin en diens man
foto loek zuyderduin
naar Engeland. „Mijn vader is
een Schot, maar doordat hij met
een Engelse vrouw getrouwd is
geweest, woont hij nu in Enge
land, in de omgeving van
Dover."
Major F. bleek in een cen
trum voor bejaarde hoge mili
tairen te wonen. Zonder een af
spraak gemaakt te hebben gin
gen ze op zaterdag 10 oktober
met z'n vieren naar de man toe.
„Op het moment dat de deur
open ging leek het alsof ik me
zelf zag. Ik voelde direct de
bloedband die ik nooit met
mijn moeder heb gevoeld. Hij
had een hond, en die blafte wel
tegen de andere drie, maar niet
tegen mij", aldus Smit.
„Tijdens het gesprek werd hij
heel vaak emotioneel. Dan pak
te hij mijn hand en legde die
tussen zijn handen." Smit
wordt er nog warm van als ze
eraan denkt. „Vooral bij de eer
ste aanraking was er een sid
dering. Dat moet hij ook heb
ben gevoeld."
Major F. vertelde haar niets
meer te weten over de tijd dat
hij in Hulst zat. Daarom kon hij
niet bevestigen dat Marian Smit
zijn dochter was. Ook gaf hij
niet openlijk toe een relatie ge
had te hebben met haar moe
der. „Maar op een gegeven mo
ment vroeg hij mij of ik nog
contact had met mijn moeder.
Ik vertelde hem dat er tussen
ons te veel was gebeurd en dat
dat nooit meer goed zou ko
men. Hij reageerde toen zicht
baar opgelucht: 'O, ze komt
echt voor mij, er steekt niets
achter'."
Ook viel het haar op dat haar
brief, die ze hem gestuurd had,
binnen handbereik van haar va
der lag. Bij het afscheid vroeg
major F. Smit hoeveel brieven
ze hem ging schrijven. „Hij
vond het dus goed dat we con
tact houden. Ik wacht nu wel
even af. Ik wil hem niet overval
len. Ik was al jaren naar hem op
zoek, maar hij wist niets van
mij."
Gelijkenis
Smit is vooral verrast door het
feit dat ze zo op haar vader lijkt.
.►Als hij ergens niet over wilde
praten, begon hij direct over
iets anders. Dat heb ik ook. De
andere veteranen zeiden wel
eens dat hij nogal arrogant is,
maar daar is niets van waar. Op
het eerste gezicht vinden men
sen mij ook vaak hooghartig,
terwijl ik dat helemaal niet ben.
Bovendien is mijn gelijkenis
met zijn dochter, die ook Mari
an heet, treffend. Ik begrijp nu
waarom mijn moeder mij altijd
heeft gehaat. Ik lijk sprekend op
hem."
Smits leven kan niet meer
stuk. „Ik heb hem levend ge
zien, hem aan kunnen raken.
Dat geeft me een ontzettend
goed gevoel. Het is een droom
die uitgekomen is."
leiden De buurthuizen en zwembaden in Leiden stonden de afgelo
pen week bol van de herfstvakantie-activiteiten. Om te voorkomen
dat de verveling zou toeslaan, konden kinderen zich storten op patat-
zwemmen, chips bakken, vertel-theater, disco-zwemmen en metse
len. Ook het knutselen met herfstmaterialen, zoals hier in buurthuis
Morschwljck gisteren, ontbrak niet. foto mark lamers
Kreatiefmarkt in de Merenwijk
leiden* schilderen gegeven. Mensen,
die geïnteresseerd zijn in deze
workshop, dienen zich vóór
13.00 uur op te geven.
De rommel annex kreatiefmarkt
is van tien uur tot half vier in
het buurthuis aan het Valken
pad 5.
In buurthuis Op Eigen Wieken
wordt zondag een rommel
markt gecombineerd met een
kreatiefmarkt. Tijdens de activi
teiten wordt van half twee tot
half vier een workshop zijde-
ff»
er keerlen
God' werd
Floris V, graaf
Holland en Zeeland, door
ewone volk genoemd. Dit
Y ministische baasje ge-
dankzij een doelbewuste
omische politiek en het
:ren van belangrijke wa-
atkundige werken, een
norlijke populariteit. Niet
idereen overigens, want in
werd de in Leiden gebo-
loris in het Muiderslot
aoord door Gijsbrecht van
lel, Herman van Woerden
JJ)j erard van Velzen.
oüfr in Voorschoten kon Flo-
niet stuk, want hij ver-
de de plaats marktrechten. Tot op de dag
vandaag wordt zijn naam levend gehou-
inhet 17e eeuwse Ambachts- en Baljuw-
aan de monumentale Voorstraat, waar de
ierij Floris V is gevestigd. Het restaurantge-
llebiedt hier plaats aan zo'n dertig eters,
irhet historische pand heeft meer te bie-
dat. In de 18e eeuwse Schouwkamer
nen zo'n twintig personen worden ontvan-
in de Herenkamer op de eerste verdieping
imaal dertig en in de monumentale Am-
leiito itszaal met zijn fraaie kroonlichters kan
betas (ongeveer dertig personen worden gedi-
id. Deze ruimte doet ook dienst als tro.uw-
«rgaderzaal en wordt gebruikt voor recep-
iSEtn fn feesten, 's Zomers kun je bij mooi weer
i,sied iop de binnenplaats, er is een bar ('t Kel-
|e) en in het seizoen wordt ook onder de
pril bomen van de Voorstraat een terras inge-
64
r.Co beperken ons op deze woensdagavond tot
lestaurantgedeelte op de begane grond,
ifwe een deel van de avond (we waren er al
met z'n tweeën het rijk min of meer al-
ïebben. In andere omstandigheden wil
wg wel eens tot ongemakkelijke taferelen
n, maar Floris V is zo'n zaak waar je je
fcn op je gemak voelt. Het restaurant heeft
Gemoedelijke chic met zijn roomkleurige
brizering, het blauwe behang met de stip-
nde oude meesters in de sierlijke lijsten,
■iet te vergeten het hoge, betimmerde pla-
Gasterij Floris V,
Voorstraat 12-14,
Voorschoten.
Tel.: 071-5618470
Menukaart: compact
sV voert een compacte en overzichtelijke menukaart met
>ie gerechten, maar is - en dat straalt de Gasterij ook uit - niet
Hoop. De voorgerechten beginnen bij 13,50 gulden (voor de
b)en lopen op tot zo'n 28,50 gulden, de hoofdgerechten vari-
\'an 32,50 tot 60 gulden. Er zijn ook drie menu's: het Diner-
(47.50 gulden), het Gouden Pollepelmenu (60 gulden) en
Menu du Chef (75 gulden).
'tafelgenoot - een uitgehongerde alleenstaande die ik van de
redactie heb opgepikt - kiest als voorgerecht
voor (en het is te mooi om het niet in het
Frans weer te geven) Carpaccio de filet de
boeufet terrine defoi gras de canard (carpac
cio van ossenhaas met eendenleverterrine en
een truffelvinaigrette) en als hoofdgerecht
voor Filet de lotte grillé a la sauce au vin rouge
(gegrilleerde zeeduivel met een rode wijn
saus).
Zelf neem ik het Menu du Chef, wat bestaat
uit een Salade de délices de veau aufoie gras
de canard (salade van kalfsfilet, kalfszwezerik
en eendenlever), Bar poché au deux caviars
(gepocheerde zeebaars in een zalm- en fo-
relkaviaarsaus)Porcelet salé et fumé au basilic
(gerookt en gepeperd speenvarken met een
basilicumsaus) en als dessert een Creation
d'oranges (een fantasie van sinaasappel).
Bij het menu hoort een wijnarrangement
(27,50 gulden), bestaande uit een glas Pinot
Blanc Regence 1977, een Zuid-Afrikaanse
Zandvliet Chardonnay 1996 en een Julie'nas
uit 1996. Mijn tafelgenoot doet mee met de
witte wijnen.
Over zowel de wijn als het eten kunnen we
zeer uitgebreid, maar ook heel kort zijn: het
was uitstekend. Mooi opgemaakte gerechten
die je met een zekere schroom uit hun ver
band haalt, uitstekende basisingrediënten en
met zorg bereide liflafjes. Zoals alles in dit res
taurant met een goed gevoel voor detail wordt
uitgevoerd. Ook over de bediening waren we
te spreken: niet opdringerig, maar wel steeds aanwezig en uitste
kend geïnformeerd.'Alle waar naar zijn geld, en we rekenen der:
halve blijmoedig een bedrag van 231,70 gulden af.
Hij mag dan meer dan zevenhonderd jaar dood zijn, wat ons be
treft kan Floris V onder het gewone volk nog steeds op een grote
populariteit rekenen.
tekst: dirk cornelissen
foto: henk bouwman
De Stichting Paardrijden voor
Gehandicapten voor Leiden en
omstreken houdt zondag een
bazar. Van tien tot vier uur
kunnen mensen bij manege
Moedig Voorwaarts terecht
voor ondermeer tweedehands
kleding, boeken en servies
goed. De opbrengst komt ge
heel ten goede aan het paard
rijden voor lichamelijk en ver
standelijk minder validen. De
overdekte manege is te vinden
aan de Wassenaarseweg 525.
IJzersterk, gestroomlijnd model in heren-
en damesuitvoering. Hybridefiets, 28" wiel-
maat, 6.18 en 21 versnellingen Shimano,
Cantilever remsysteem, aluminium velgen,
iscaselle softzadel, 3-voudig verstelbaar
stuur. Soubitez-verlichting. Shimano-crank
en krasvaste lak Goed
slot. 5 Jaar garantie.
RIJWIELSTUNTHOUSE
Adviesprijs 1249,
Bij ons 699,-
Inruil oude (iets 300,-
GRATIS servicebeurt!
DUIZENDEN NIEUWE GEBRUIKTE FIETSEN
Tijdens de introductie-avond in
De Ruimte zal Helga Balyon
vandaag een tipje van de sluier
oplichten van de Aromathera-
pie-cursus. In vier cursusbijeen
komsten maken de deelnemers
kennis met 'de essentiële oliëen
en hun toepassingen'. De vra
gen over de historie, de winning
en vooral wat de oliën zijn en
kunnen betekenen komen daar
bij aan de orde. De introductie
bijeenkomst begint om acht uur
in De Ruimte aan de Oude He
rengracht 17. Voor deelname
wordt een bijdrage van tien gul
den gevraagd. Voor meer infor
matie en inschrijving kan men
terecht bij Balyon (5227610) en
De Ruimte (5217782).
leiden aan de Hoflaan 169 kunnen ver
zamelaars en andere belangstel-
De Leidse postzegelvereniging lenden zondag van elf tot en
De Postzegelvrienden houdt met vier uur een keuze maken
zondag haar traditionele na- uit een groot en gevarieerd aan-
jaarsbeurs. In het Vijfhovenhuis bod. De toegang is gratis.
Deze weken laten we een aantal bekende en minder bekende
Leidenaars aan het woord over hun burgemeester, in een
persoonlijke en aan hem gerichte afscheidsbrief. Vandaag
Piet Biegstraaten, ex CDA-raadslid en voormalig bestuurslid
van de Leidse Sportstichting.
Geachte heer Goekoop,
In de periode vanaf oktober
1980 tot april 1994 heeft u mij
officieel tweemaal toegespro
ken. De eerste maal was op 2
oktober 1980 in de burgerzaal
van het stadhuis.
Jaarlijks vindt aan de voor
avond van de 3 oktoberfeesten
de uitreiking plaats van de ere
penning van de gemeente Lei
den. Op deze avond was het
aan mij de eer deze onderschei
ding in ontvangst te mogen ne
men uit handen van de nieuwe
burgemeester.
Tijdens uw eerste toespraak bij
de uitreiking van deze penning,
fluisterde mevrouw Goekoop
mij de vraag in of ik nerveus
was. Mijn antivoord was 'nee',
met de toevoeging dat ik zelf in
diverse functies vele medailles
en prijzen had uitgereikt en dus
wel enige ervaring had. „Nou,
Cees is wel nerveus. Zeg dat
straks maar tegen hem." Aan
dit verzoek heb ik maar niet
voldaan.
De nieuwe voorzitter van de 3
October-Vereeniging, A Rörsch,
vroeg zich af (nadat hij mij had
gefeliciteerd) of het wedijveren
naar hogere functies niet op ter
mijn risico's inhield van 'een
stap te ver gaanen tot incom
petentie zou kunnen leiden.
Maar promotie in het circuit
van vergelijkbare verenigingen
zoals de 3 October-Vereeniging
bestaat niet. Dus geen zorgen
voor de heer Rörsch.
Plotseling richtte hij zich tot u,
burgmeester. Grote hilariteit
omdat u pas burgemeester was
en waarschijnlijk nog niet
dacht aan verdere promoties.
U bent ook gepromoveerd: na
melijk van wethouder in Am
sterdam naar burgemeester van
Leiden. Voor u zijn nog talrijke
mogelijkheden om een stapje
hoger te komen in de ambtelijke
visvijver. Maar een volgende
stap kan te ver zijn, maar dan
is het te laat.
Ooit hebt u overwogen ander
werk te zoeken. De politiek gaf
u blijkbaar te weinig werk. Ge
lukkig is het zover niet geko
men. En van incompetentie is
geen sprake!
Op 11 april 1994 nam u op uw
manier afscheid van alle ver
trekkende raadsleden. Op mijn
beurt werd ik aangesproken
met 'mijnheer Biegstraaten,
ome Piet'. U memoreerde dat ik
als vertegenwoordiger van sport
en ouderen soms een belangen
behartiger in optima forma
was. Maar ik was niet altijd
makkelijk, kon wel eens vinnig
zijn en mobiliseerde achterban
nen.
Maar ook een raadslid met gro
te verdiensten voor de stad.
Mijns inziens met andere ivoor-
den een goede volksvertegen
woordiger. Maar ik zou moeite
hebben gehad met de overgang
van CDA van oppositie- naar
collegepartij. Ik zat nog enige
tijd in de oude trend, als enig
zins marxistisch-achtige verte
genwoordiger van het CDA.
Maar dat was een misvatting,
ik was heel blij met deze over
gang. Overigens vond u het
jammer dat ik na 12 jaar de
raad ging verlaten. In mijn
dankwoord heb ik kenbaar ge
maakt mij bijna geheel te kun
nen vinden in uw woorden.
Maar toen de laatste periode: de
jeugdsportsubsidie werd opge
heven, het bureau van Sport en
Recreatie moest naar het stad
huis, in de nota 'Boomgaard
van kennis' werden vele sport
velden potentiële bouwlocaties,
zwembad de Vliet zou worden
gesloten, enzovoorts. Toen was
het voor mij, ongeacht de coali
tie, noodzakelijk mijn stem te
laten horen.
Anno 1998. Gelukkig maar: de
besluitvorming stagneerde
blijkbaar. Zwembaden zijn niet
gesloten, er zijn nog geen hui
zen gebouwd op sportvelden, de
jeugdsportsusbsidie heeft weer
aandacht.
Piet Biegstraaten.
p.s. De overheid vraagt aan ou
deren meer te solliciteren. Het is
maar dat u het weet.