Italiaan Amelio wint Gouden Leeiw
Hans van Egmond is de jongensdroom voorbij
1 i
9Aensentief
Extra
MAANDAG 14 SEPTEMBER 1998
Gaudeamus Prijs Omura en Hannan
Amsterdam De Japanse Kumiko Omura en de Brit Geoffrey
Hannan hebben gisteren tijdens de compositiewedstrijd in Am
sterdam de Gaudeamus Prijs gewonnen. De prijs is onderdeel
van de Internationcile Gaudeamus Muziekweek die van 6 tot en
met 13 september plaatsvond in Amsterdam. De componiste uit
Japan krijgt 5000 gulden voor haar compositie Tomography II en
de Brit 5000 gulden voor zijn werk Rigmarole. Een eervolle ver
melding kreeg Jamilia Jazylbekova uit Kazachstan voor de com
positie Uschar.
Sissi komt naar Nederland
wenen Sissi komt naar Nederland. Theaterdirecteuren in ons
land hebben belangstelling getoond voor de musical over de le
gendarische Oostenrijkse keizerin, die precies honderd jaar gele
den werd vermoord. De musical 'Elisabeth' van Grammy-win-
naar Michael Kunze maakt al 5,5 jaar furore in Wenen. Een van
de sterren tijdens opvoeringen in de Oostenrijkse hoofdstad was
de Nederlandse Pia Douwes. Het theaterstuk begint zijn tournee
in Japan en Hongarije. Ook Zweedse en Duitse theaters willen
de musical in huis halen. Drie speelfilms uit de jaren vijftig met
Romy Schneider in de titelrol maakten Sissi, een koosnaam voor
Elisabeth, bij het grote publiek onsterfelijk. Vooral Oostenrijk
herdenkt de keizerin dit jaar met een scala aan activiteiten.
Peper opent Zaans Museum
zaandijk» Minister Peper (Binnenlandse Zaken) heeft zaterdag in
Zaandijk het Zaans Museum geopend. Het museum, dat terug
blikt op de geschiedenis van de Zaanstreek, mikt op 60.000 be
zoekers per jaar. Vooral de ontwikkeling van de industrie in het
gebied staat centraal. Het Zaans Museum is 'hightech' ingericht.
Bezoekers lopen, voorzien van koptelefoon, via zes themaplei
nen door de Zaanse geschiedenis. Het auditieve systeem, uniek
in Nederland, levert de geluiden bij wat de bezoeker ziet. „Bij
een molen hoort het suizen van wieken, juist dat maakt de erva
ring van het Zaans Museum compleet", aldus directeur K. de
Jong. Het publiek wordt direct betrokken bij het aanvullen van
de museumcollectie. Via een interactieve babbelbox, die gestalte
krijgt in de vorm van een computer, kunnen bezoekers om ken
nis vragen maar ook hun eigen kennis aan het museum doorge-
Eenmalig optreden Livin Blues
gouda» De oude bezetting van de vroegere populaire Haagse
band Livin Blues komt voor een eenmalig optreden nog één keer
bij elkaar. Dat gebeurt op vrijdag 16 oktober in sociëteit Rebel in
Gouda, dat voor deze speciale gelegenheid zijn oude naam Over
de Brug weer aanneemt. Het optreden vindt plaats ter gelegen
heid van de cd-presentatie van de Nicko C. Band, de nieuwe
band van Livin Blues-oprichter Niko Cristiansen. De oude Livin
Blues bestond naast Cristiansen uit de medeoprichters John La-
grand en Ted Oberg en Ceasar Zuiderwijk en Ruud Fransen. Op
16 oktober zullen ook andere oud-bandleden het podium op
klimmen.
CHEF JAN RIJSDAM. 071-5356444. PLV CHEF AD VAN KAAM071-
Venetiaanse festivalbaas Felice Laudaclio kondigt ontslag aan
De Gouden Leeuw, de
hoofdprijs van het 55e
Filmfestival van Venetië, is
gisteravond toegekend aan
de Italiaan Gianni Amelio
voor zijn film 'Cosi Ride-
vano', over twee Siciliaanse
broers die naar Turijn ver
huizen. De Amerikaan
Warren Beatty ontving een
door de festivalorganisatie
toegekende Gouden Leeuw
als oeuvre-prijs, maar de
politieke satire 'Bulworth',
waarmee hij deelnam aan
de competitie, bleef onbe-
kroond. Op de openings
avond van het festival wa
ren al oeuvre-Leeuwen
toegekend aan actrice
Sophia Loren en de Poolse
regisseur Andrzej Wajda.
venetie pieter van lierop
De door Emir Kusturica ver
vaardigde zigeunerkomedie
'Black Cat, White Cat', de film
die algemeen getipt was als
grootste kanshebber, werd afge
scheept met de Zilveren Leeuw
voor de beste regie. Daarmee
laadde de Italiaanse juryvoorzit
ter Ettore Scola de verdenking
op zich te hebben geopereerd
als thuisfluiter.
Als beste actrice werd Cathér-
ine Deneuve onderscheiden
met de Coppa Volpi voor haar
rol in 'Place Vendome' (van Ni
cole Garcia) waarin ze de rol
speelt van een ju weiiers weduwe
die verstrikt raakt in een crimi
nele intrige. De Coppa Volpi
voor de beste acteur ging naar
Sean Penn die een aan coke
verslaafde Hollywood-agent
speelt in de film 'Hurlyburly',
door Anthony Drazan geregis
seerd op basis van zijn eigen to
neelstuk.
De Roemeen Lucian Pintilie
ontving de Speciale Jury-Prijs
voor 'Terminus Paradis'. De
Fransman Eric Rohmer ('Conté
d'Automne') won de onder
scheiding voor het beste script.
Van de Argentijnse film 'La Nu-
be' (Fernando Solanas) werd de
muziek onderscheiden en van
de Italiaanse film 'L'Albero delle
Pere' (van Francesca Archibugi)
de fotografie. Laatstgenoemde
film kreeg tevens de Mastroian-
ni-Prijs toegeschoven voor de
beste acteerprestatie van een
Italiaanse debutant (Niccolo
Senni). En tenslotte was er nog
een Medaille van De Senaat
voor de Iraniër Mohsen Makh-
malbaf voor 'The Silence', een
film over een blind jongetje.
Minstens zo veel verbazing
als de 'palmars' van de jury,
wekte de verklaring van Felice
laudadio dat hij volgend jaar
niet meer beschikbaar zal zijn
om leiding te geven aan de
Mostra. Toen de Biënnale van
Venetië begin 1997 niet zo snel
een opvolger kon vinden voor
scheidend Mostra-directeur
Pontecorvo, werd Felice
Laudadio aangezocht als 'cura
tor' voor een jaar, met een
eventuele optie voor een twee
de. Hij gooide meteen de knup
pel in het hoenderhok door de
Amerikaanse cinema te verket
teren en al zijn geld te zetten op
nog onbekend nieuw talent.
Dit jaar voerde de 'curator'
een koerswijziging van 180 gra
den door en stelde hij een com
petitie samen met
vloed aan gevestigde nam;
de Amerikanen werden w\
talrijk binnengehaald, d
Italiaanse media er zelfs
de van spraken. Bovi
werd er voor het eerst een
markt' georganiseerd, iets
van de oudste vrienden
festival meenden dat dit*
laatste was waar 'Venetï
verlegen zat. Een succesi
ook niet geworden.
Kennelijk had Laudadio
grepen dat het presidius
de Biënnale, na twee ja
grilligheden van de wel a
pulsieve curator, er weinj
voelt het voorlopige mg
om te zetten in een ben«
voor langere termijn,
heeft hij zijn conclusies g
ken. Hetgeen de vraag op
hoe het nu verder moeti
wereld oudste filmfestival
een paar kwesties
Laudadio al te hebben
dacht. Hij beveelt aan om
tistieke en organisatorisd
antwoordelijkheid van ha
val strikt van elkaar t
scheiden.
Opzienbarender is zijj
beveling om het systeea
schaffen van een compe
een jury die prijzen to
„Want dat is alleen maa
en arrogant. De enige c
scheiding die moet bliji
staan is een prijs die da
publiek wordt toegekend
nu is een weinig tactvol
merking aan het adra
voorzitter Ettore Scola e
juryleden die immers e
Laudadio werden uitga
in Venetië 19 films tel
beoordelen, om nu doon
de man voor hun bezighe
worden bedankt met dee
king dat ze „dom en am
werk hebben verricht. Ta
nog wel een Italiaanse fill
ben laten winnen.
Noordwijkse architect wil altijd bij 'het ware gevoelkomen
Als architect van kapitale villa's legt hij een
grote belangstelling aan de dag voor de kle
renkast van zijn opdrachtgevers. Niet zo
zeer om te achterhalen of daar nu lange
rokken of leren pakjes in hangen. Want kle
ding in de kast zegt hem niet zo veel. Neen,
die interesse is er om bij de opdrachtgevers
een schokeffect te bereiken en zo door de
schil van beleefdheden heen te breken.
„Ik wil altijd bij het ware gevoel komen.
Soms duurt dat lang, want mensen hebben
de neiging zich anders voor te doen. Maar
pas als ik hen ken, kan ik een huis maken
dat hen past en hen omsluit als een maat
kostuum. Ik word door die werkwijze vaak
bevriend met ze, want ik zit even dicht op
hun huid. Door stevig met elkaar in discus
sie te gaan, verdiep je eikaars denkbeel
den."
Door deze manier van werken voelt Van Eg-
mond zich als architect een vertaler van het
ideeëngoed van zijn opdrachtgevers. „Ik
maak geen gebouwen voor mezelf. Ik ben
er trots op als bij de oplevering de huiseige
naren door hun woning lopen en stellen dat
zij het zelf - met hulp van de architect -
hebben ontworpen.
De opdrachtgevers die bij Van Egmond
aankloppen zijn onder meer de Europarle
mentariër Van den Broek en de ex-KLM-di-
recteuren Orlandini en De Soet. John de
Mol heeft tot nu toe al twee keer een villa
door Van Egmond laten ontwerpen. Het is
de Noordwijkse bouwmeester opgevallen
dat deze rijken vooral aardig zijn. Logisch,
is zijn verklaring, want deze mensen heb
ben het zo ver geschopt door keihard te
werken. En die instelling spreekt hem wel
aan. Immers ook hij werkt zeven dagen per
week en nog eens een paar avonden.
Over de inrichting van de huizen van zijn
opdrachtgevers zwijgt hij als het graf. Het
enige wat hij kwijt wil is dat zij heel gewone
mensen met heel gewone wensen zijn. En
meestal gecharmeerd zijn van een eerlijke
en degelijke vormgeving, die aansluit bij de
omgeving. „Gouden kranen heb ik nog
nooit toegepast. Trouwens prollerige en
protserige huizen komen hier niet van de
tekentafel."
Van Egmond (nu 51 jaar) is geboren als
zoon van een plateelschilder in Voorhout.
Het maken van Delftsblauwe klompjes en
oer-Hollandse schilderijtjes lijkt schril af te
steken bij zijn huidige werkzaamheden als
vernieuwend architect. Dat is schijn, stelt
hij. „Mijn vader was kunstzinnig en ik kreeg
eerder een potlood in mijn hand dan een
luier om." Met vier zussen en vier broers
was het vooral een harmonieuze jeugd, her
innert hij zich.
Zijn opleiding ging niet volgens de geëikte
paden van middelbare school naar univer
siteit. Via de 'omweg' van LTS, MTS en HTS
belandde hij pas op z'n 22ste aan de uni
versiteit. Achteraf denkt hij dat dit oplei
dingstraject een groot voordeel is geweest.
„Ik weet hoe het is om een schaaf in mijn
hand te houden. Hierdoor heb ik een heel
gedegen ondergrond, waarvan we op het
bureau dagelijks profiteren. En toen ik uit
eindelijk ging studeren, vielen alle puzzle-
stukjes in elkaar. Na drie weken wist ik het
zeker: dit is mijn vak, dit is wat ik wil. dit is
mijn toekomst. Nu ben ik mijn jongens
droom voorbij en iedere dag verbaas ik me
Hans van Egmond heeft met
zijn broer Ben een goedlopend
architectenbureau in
Noordwijk. „Zonder Ben geen
bureau. Als hij stopt, kap ik
ook", is zijn stellingname. Hij
ontwerpt woonwijken, banken,
sociale woningen en
jeugdgevangenissen. Voor een
huis met een
'oprijlanengevoel' kun je
overigens ook goed bij Van
Egmond terecht.
Deze opdrachtgevers moeten,
alvorens de bouwmeester een
potlood oppakt, wel figuurlijk
met de billen bloot. De
Noordwijkse architect gaat pas
met ze in zee als ze hun ware
gevoel tonen. Om bij die
emotie te komen gebruikt hij
regelmatig trucjes. Eén ervan is
het onverwachts openen van
de klerenkast. „Ik verbaas me
er iedere dag weer over dat ik
mijn jongensdroom ver voorbij
ben."
i\ L
Hans van Egmond bij het eerste beeld van de vorig jaar overleden Charlotte van Pallandt. „Ik stel zaken graag zwart-wit. Ik vind het
wel leuk af en toe een tijdbommetje te plaatsen." foto dickhogewoning
daarover en ben ik daar dankbaar voor."
Door zijn jeugd kwam hij al vroeg in con
tact met allerlei vormen van kunst. Litera
tuur, beeldende kunst, theater, muziek en
mode, ze hebben nog steeds zijn volle be
langstelling. Thuis heeft hij een verzameling
kunst, waaronder het allereerste beeld van
de vorig jaar overleden Charlotte van Pal-
landt. „Van Pallandt was een lieve gevoelige
vrouw, die haar eigen weg ging. Zij zei mij
het beeld elke dag te aaien: dat doe ik ook."
Nog lyrischer wordt hij als hij praat over de
muziek van Mahler. Vooral de achtste sym-
phonie heeft zijn hart gestolen. Hij trekt een
vergelijking met de architectuur. „Eerst
word je volledig ondergedompeld in de mu
ziek. De zindering die van de eerste acte
uitgaat, is voelbaar. Plotseling wordt de mu
ziek ingetogener en kun je weer even adem
halen. Ik probeer dat contrast in mijn werk
ook te bereiken. Uitbundigheid en ingeto
genheid zijn altijd de pijlers van een mooi
kunstwerk."
Zijn vrouw Monica heeft in Noordwijk een
interieurstudio. Het komt regelmatig voor
dat zij de gebouwen van haar man inricht.
„Maar ze moet zichzelf presenteren. Ik ben
er geen voorstander van dat de één over de
rug van de ander ergens binnenkomt. Maar
zij doet het goed en ze maakt hele mooie
interieurs."
Voor Van Egmond zijn z'n vier kinderen
van 'levensbelang'. „Eerst mijn kinderen,
dan kunst, dan twintig kilometer niets en
dan pas mijn werk. Werk is voor mij ook
een mogelijkheid om op een goede manier
met m'n kinderen om te gaan." Z'n dochter
Britta, afgestudeerd aan de Rietveld Acade
mie werkt in de zaak. De kans dat een zoon
die momenteel architectuur studeert ook
binnenkort zijn intrede doet, is groot. „Het
is natuurlijk fantastisch dat je de ervaring
die je in de jaren hebt opgedaan op je kin
deren kunt overbrengen. We spreken de
zelfde taal. We zijn allemaal doordrenkt
met dezelfde liefde voor kunst."
Trots laat hij verschillende maquettes van
Britta zien. Zij is bezig een bankgebouw en
een duinvilla te ontwerpen. De contouren
van de villa verwijzen naar de elementen
van het strand zoals schelpen en stukjes
glas. „Zij is net als ik zeer eigenzinnig. Zij
inspireert mij op dit moment, omdat ze net
als de Amerikaanse architect Frank Lloyd
Wright teruggaat naar de elementen die de
natuur aanreikt."
Het ligt daarom in de reden dat deze Ame
rikaanse bouwmeester die als geen ander
omgeving en architectuur met elkaar ver
bond, zijn grote voorbeeld is. Hoe moeilij
ker de randvoorwaarden, hoe mooier het
gebouw wordt, is zijn stellingname. Een ge
bouw zal door dat 'gevecht' altijd respect
afdwingen.
Door deze visie is hij een absoluut teg
stander van bruusk neergezette geboi
zoals het appartementencomplexm
Huis ter Duin in Noordwijk. Dit geb
heeft volgens hem geen aansluitingn
omgeving van zee, strand en duinen,
hem mag 'deze narigheid' geslooptw
„Ik stel zaken graag zwart-wit. Ik vind
wel leuk zo'n tijdbommetje te plaats
halve veel discussie krijg je als winstp
verdieping van je eigen denkbeelden,
tiek op mijn werk vind ik daarom ooi
het geeft hetzelfde effect."
Een gebouw met een nieuwe vormge
opgetrokken uit afwijkend materiaalj
nog wel eens wat deining. Van Egmw
heeft daar de volgende verklaring voö
een gewenning wordt doorbroken, w
blijkbaar het territorium aangetast.Ei
soort natuurwet, die je als architect!!)
accepteren en waar je je verder nietsi
moet aantrekken. Wat eerst niet word
accepteerd, wordt later vaak beschen
Toen ik hier twintig jaar geleden deaj
theek met een ronde glazen muurne
te, kreeg ik kritiek. Die is nu geluwde
ben er nog steeds trots op."
Van Egmond wil absoluut geen trend
zijn. Toen tien jaar geleden ieder zid s
respecterend bedrijf een pand metw e
en staal liet neerzetten, tekende hijD i'
fant, een kantoorpand in Amsterdam
juist opvalt door het gebruik van rodf t
tuursteen en een strak ritmisch lijnes i
van gevelelementen en een gepronos
dak. Hij werd daarvoor genomineerd i
de F.G.H. Vastgoedprijs. 1
„Maar de mooiste prijs is natuurlijk! ui
het nieuwe werk dat we tot ver in 200 it
ben." Zo staan momenteel woonwijk ei
Ypenburg, Voorburg en Moskou enft el
tel in China op stapel. Maar ook diclï ie
Van Egmond actief. Vooral op Lisseb ei
een groot stempel gedrukt. In Leiden e
trots op de drie kantoren aan de Schj
weg, te weten het complex met Gold iv
lip, de Schutterspoort en het nieuwe I
point gebouw van De Raad. Hij heefi I
mensen in dienst, waarvan 5 jonges u
tecten. li
Op de vraag wat zijn mooiste gebotr )1
komt - niet onverwacht - het standa t
antwoord: mijn laatste. Met als uitle n
het meest recente zijn volledige gedi II
goed uitstraalt. Na veel aandringen! di
hij toch tussen het nieuwe kantorenj b
op de hoek van de Schipholweg in h H
('prachtig lijnenspel') en de Sassen!* ji
jeugdgevangenis. Het eerste mocht i
kosten, het tweede is neergezet met' tl
financiële middelen. Het laatste wirë i
uiteindelijk.
„Dit gebouw is het bewijs dat je ook I
een krap budget iets moois kan mafe li
Jammer van die muur eromheen, nü li
ik erlangs rijd, kijk ik daar in feite dw
doorheen. Wat ik heb willen bereike ia
gelukt. Ondanks de muur straalt hel 8
bouw warmte uit. Misschien dat daa
één jongen zich ten goede zal keren
beseft dat het zinloos is om je met?
tegen de buitenwereld af te zetten
beter is het afzetten om te buigen ir
dat zich onderscheidt van de buiten
Dat laatste heb ik ook altijd gedaan-
