Een soms wat chaotisch
mens met lol in zijn werk
Afscheid Goekoop
Festiviteiten rond het afscheid van 'Goe'
joekoop burgemeester: de eeuwige studentengrap
-Al
12 SEPTEMBER 1998
CHEF JAN PREENEN, 071-535641-1, PIV.-CHEF HERMAN JOUSTRA, 071 -5356430
Hoewel hij officieel nog tot en met 31 de
cember burgemeester is, beginnen de festi
viteiten rond Goekoops afscheid de komen
de weken al. Zo zal de 3 oktoberviering dit
jaar voor een belangrijk deel aan Goekoops
vertrek gewijd zijn. Het belangrijkste evene
ment dat Leidenaars in hun agenda kunnen
noteren is op zaterdagmiddag 28 novem
ber, als Goekoop tijdens een groot festival
in de Pieterskerk afscheid neemt van de
stad en haar inwoners.
25 september is het traditionele Haring
en Corenwijngala waar de sponsors van het
3 oktober-feest en andere genodigden in
smoking en galajurk aantreden in de Leidse
Pieterskerk. Dit jaar zullen er naar verwach
ting ook nog 50 ambassadeurs aanwezig
zijn en enkele bevriende WD-ministers van
de burgemeester.
3 oktober: de traditionele optocht van de 3
October Vereeniging heeft als motto 'Schei
den doet Leiden'. Het vertrek van Goekoop
zal als een rode draad door de optocht lo
pen.
3 oktober: de burgemeester heeft journa
listen van kranten, tijdschriften, radio en te
levisie die de afgelopen jaren met hem te
maken hebben gehad, uitgenodigd om deze
Leidse feestdag met hem te beleven als zijn
speciale gasten.
17 oktober: alle oud-gemeenteraadsleden
die tijdens het 18-jarig burgemeesterschap
van Goekoop in de Leidse raad hebben ge-
zetten, kunnen vandaag afscheid van hun
(oud-)voorzitter nemen. De speech van de
burgemeester heeft als titel: 'Laat Thorbec-
ke (die ook lid van de Leidse raad is ge
weest) een lichtend voorbeeld voor ons al
len zijn'.
6-8 november: Burgemeester Goekoop
neemt tijdens een plechtige ceremonie in
Oxford afscheid van de Britse stad waarmee
Leiden al ruim 50 jaar een innige steden
band onderhoudt.
13 november: alle ambtenaren van de ge
meente Leiden zijn bijeen voor een groot
afscheidsfeest rond hun burgemeester in de
Stadsgehoorzaal.
18 november: 's middags houdt de Leidse
universiteit een symposium in het Acade
miegebouw ter gelegenheid van Goekoops
vertrek. Hierin staat de - niet altijd even
hechte - relatie tussen stad en universiteit
centraal.
26 en 27 november: de burgemeester
speelt zelf de hoofdrol in twee cabaretvoor
stellingen met professionals en amateurs, 's
avonds in de Leidse schouwburg.
28 november: hét afscheidsfeest van de
burgemeester in de Pieterskerk begint 's
middags. Iedereen is welkom. In de kerk
zijn verschillende activiteiten en optredens.
Het afscheidsfeest wordt dan ook meer een
festival dan een staande receptie. Zo be
staat de mogelijkheid via een videocamera
in de kerk een persoonlijke afscheidswens
te laten registreren, als een soort 'Achter
werk in de kast'.
1 december: Goekoop neemt tijdens een
extra zitting afscheid van de Leidse ge
meenteraad.
Brieven aan de burgemeester
De komende weken laten we een aantal bekende en minder
bekende Leidenaars aan het woord over hun burgemeester, in
een persoonlijke en aan hem gerichte afscheidsbrief. /Vis eer
ste Guido Persijn, directeur van Eurotransplant en bestuurslid
van de 3 October-Vereeniging.
Tsja, wat moet je daar nu mee
als plotseling gevraagd wordt
iets te schrijven over burge
meester Goekoop in verband
met zijn afscheid (om leeftijds
redenen nog wel!) als burgerva
der van de goede stad Leiden?
Ja, maar u kent hem een beetje
en we wilden graag een aantal
Leienaars... etcetera? Laten we
maar eens proberen: Cees Goe
koop als bijzonder mens en fe
nomeen.
Onze eerste kennismaking
vond plaats aan het begin van
jouw ambtsperiode, ergens in
1980/81. Mijn vrouw en ik lie
pen jou tegen het lijf na afloop
van de première van de in
drukwekkende film 'Les uns et
les autres' van Claude Lelouch
in Tuschinsky. Een zeer geani
meerd gesprek volgde waarin
heel duidelijk was dat Leiden
volgens jou een herkenbare
plaats op de wereldkaart moest
krijgen.
Tijdens een verblijf in Japan in
verband met een wetenschap
pelijk congres was er een ont
moeting geregeld met dr. Taro
Nakayama. Japans parle
mentslid. Hij vroeg ons waar
we precies vandaan kwamen.
Op ons antwoord: „Uit Leiden
zei dr. Nakayama: „Oh, Leiden
ken ik heel goed. ik heb daar
een hele goede vriend. Name
lijk de burgemeester van Lei
den, Cees Goekoop. Kennen
jullie hem?"
Na een duidelijke enthousiaste
beaming onzerzijds was het ijs
natuurlijk gebroken en kon er
niks mis meer gaan. Kijk, dat is
nu zo'n voorbeeld van stille
maar wel efficiënte public rela
tions van jou, Cees. Temeer,
daar enige jaren later diezelfde
Nakayama, minister van Bui
tenlandse Zaken geworden was
en in die hoedanigheid Leiden
weer bezocht. Er is geen betere
ambassadeur voor Leiden dan
Cees Goekoop.
Denk maar eens aan jouw ini
tiatief om de in Nederland ge
accrediteerde buitenlandse
ambassadeurs uit te nodigen
voor de 3 October-viering in de
Pieterskerk. Misschien nog veel
belangrijker is het jaarlijks stu
ren van haring, corenwijn en
een speciale 3 October-editie
van het Leidsch Dagblad naar
practiscli alle Nederlandse am
bassadeurs in den vreemde.
Een betere promotie van Lei
den is toch nauwelijks denk
baar.
Overigens, welke burgemeester
in Nederland haalt zo vaak op
een positieve manier de lande
lijke pers? In dit verband is
jouw fantastische toespraak in
de Pieterskerk ten overstaan
van de gehele wereld (dankzij
CNN) ter gelegenheid van het
bezoek van de Amerikaanse
president George Bush in 1989
onvergetelijk. Jouw artistieke
talenten als acteur en schrijver
springen toch duidelijk in 't
oog. En niet alleen vanwege
Odysseus en Ithaca. Ik denk
aan jouw vele geestige, gevatte
toespraken. Vaak, ter plekke in
elkaar gezet, zijn deze juweel
tjes, conferences.
Cees, je gaat Leiden als eerste
burger verlaten. Als ingezetene
van Leiden, vind ik, en naar ik
hoop velen met mij, het een
groot voorrecht en een bijzon
der genot om een fenomeen als
Cees Goekoop te hebben mogen
meemaken. En iedereen weet,
dat achter ieder bijzondere
man een bijzondere vrouw
staat, Marian dus.
Bij zijn naderend afscheid als
burgervader schieten altijd ge
zegdes en spreuken te binnen
die verband houden met ver
trek, afscheid en partir. Daar
om deze parafrasering op een
bekend Frans gezegde (naar
een onlangs teruggetreden par
tijvoorzitter): 'Partir, c'st souri-
re un peu', of om met Salvador
Dali te spreken: 'Ieder afscheid
is de geboorte van een herinne
ring'. Leiden zal je missen. Het
gaat jullie. Cees en Marian en
de (klein)kinderen, goed in de
nog lange toekomst. En weer
snel tot wederziens.
Online/offline
In deze rubriek komen digibeten (computeranalfabeten),
bekeerden (nieuwe gebruikers) en echte computerfreaks aan
het woord. Zij vertellen welke plek de computer in hun leven
inneemt of hoe zij zonder dit apparaat kunnen leven. Dit in
verband met het afscheidscadeau vim burgemeester Goekoop:
een digitaai lokaal in Leiden.
Omdat hij zelf nog nooit een computertoets heeft aangeraakt
en met moeite de stekker weet te vinden, is de burgemeester
de eerste cursist van dit digitaal lokaal. Op een nader te
bepalen plaats en tijd kunnen senioren kennis maken met de
computer, internet en elektronische post (e-mail). Dit is het
afscheidscadeau waarmee Leidenaren het vertrek van Cees
Goekoop, op zijn eigen verzoek, luister kunnen bijzetten.
Giften kunnen worden overgemaakt op girorekening: 119400
ten name van Stichting Afscheidscadeau burgemeester
Goekoop in Leiden.
Vandaag Marion Moleveld, 44 jaar, uit Leiden.
,,Ik ben een intensief gebrui
ker, zowel zakelijk als privé,
maar ik ben geen echte freak.
Als personeelsfunctionaris bij
het Ministerie van Economi
sche Zaken ben ik voor een
groot deel afhankelijk van de
computer. Ik gebruik hem
vooral bij het maken van stuk
ken en overzichten: voor tekst
verwerking dus. Daarnaast is
het ook mijn liefhebberij. Ik
internet veel privé.
Het begon allemaal ongeveer
zestien jaar geleden toen ik
mijn destijds 11 -jarige zoon
een computertje cadeau deed.
Dat was een heel simpel din
getje maar toen is het voor mij
gaan leven. Ik heb op de mid
delbare school van mijn zoon
een computercursus gedaan,
speciaal voor ouders.
Ik werkte destijds bij het Cen
traal Bureau voor de Statistiek,
een informatiefabriek waar
computers onontbeerlijk zijn.
Voor mijn werk heb ik ver
schillende cursussen gevolgd
om overweg te kunnen met
verschillende software-pro
gramma's.
Maar Ik vind het sowieso een
nuttig ding. Je kunt er allerlei
spelletjes mee doen en de ver
schillende programma's bie
den heel veel mogelijkheden.
Veel vaardigheden heb ik me
zelf aangeleerd. Mijn zoon is
trouwens ook nog steeds fana
tiek.
Ik heb ook wel eens een crash
meegemaakt. Grote bestanden
die je vergeten bent op te
slaan en die je vervolgens echt
kwijt bent, of dingen die je
niet goed hebt afgesloten en
die je niet meer kunt openen.
Vroeger kon je met MS Dos
dergelijke fouten makkelijk
herstellen met het commando
'undelete', maar dat kan niet
meer met Windows. Dat vind
ik wel jammer.
Zo was ik ooit een belangrijk
tekstbestand van 100 bladzij
den kwijt. Ik zat op 21.00 uur
nog op kantoor en vertelde het
aan de bode die ik op de gang
tegenkwam. Die zei mij toen:
,,Joh, je kunt het met undele
te' herstellen. Ik loop wel even
mee." En inderdaad! Ik kon
die jongen wel zoenen.
Dankzij de computer kan ik
één dag per week thuis wer
ken. Dan haal ik mijn gege
vens over naar mijn huiscom
puter, met allerlei wachtwoor
den enzo. Dat is ideaal. Daar
naast e-mail ik veel. Het enige
nadeel is dat je contact met
mensen wat onpersoonlijker
wordt. Je mailt sneller dan dat
je de telefoon pakt.
Omdat ik naast mijn werk nog
iets nuttigs wilde doen, heb ik
me aangemeld als vrijwilligster
bij buurthuis 't Schippertje.
Daar geef ik een avond in de
week eenvoudige computer
cursussen: ontzettend leuk om
te doen. De mensen zijn erg
enthousiast en leren snel bo
vendien."
Goekoop 18 jaar burgemeester van Leiden
de grijze krullen, een
de stem en een machti-
aarop een ambtsketen
het beeld dat Leiden,
en einde is, moet pro-
ergeten. Na ruim
aar treedt de liberaal
oop af als burgemees-
lieronymus Goekoop
omdat hij wil, maar
i moet. De wet kent
de. Ook niet voorde
grap, die Leiden niet
eg kon duren: het bur-
sclmp van een lollige
n.
neester kwam hij pas
taar in het begin van
ijftig bereidde Cees
lich daar - in Leiden -
Hij begon met een
studie scheidkunde, maar stap
te over op rechten, alleen maar
om te laten zien dat dat een
fluitje van een cent was.
Hij vestigde zich in Amsterdam
als advocaat en procureur, al
leen maar om in de hoofdstad
raadslid voor de WD te wor
den. Werd wethouder te Am
sterdam, alleen maar om meer
kans te maken op het burge
meesterschap van Leiden. En
hij werd en bleef burgemeester
van Leiden, alleen maar omdat
hij daar het goede des levens
kon genieten.
Want achttien jaar hoogste
ambtenaar in Leiden werd bij
na een onwezenlijke jongens
droom. Hij tenniste metAjax-
keeper Piet Schrijvers, voetbalde
met zanger Koos Alberts en bil
jartte tnet wereldkampioen
Raymond Ceulemans. Ontving
staatshoofden als Bush en Ma
jor, opende musea met konin
gin Beatrix, schoot een kanon af
bij de opening van een universi
teitsgebouw en zag een skiff van
de koninklijke studentenroei-
véreniging Njord, met zijn
naam erop, dóór het water
schieten.
En met zijn weekendhuis in de
hoofdstad bleef hij ook de Leid
se burgemeester van de Amster
damse grachtengordel. De vaste
gast in de kolommen van week
blad Privé en van society-ru-
briek Stan Huygen 's Journaal in
de Telegraaf. En wie zat er
naast Wina Born, de koningin
van het Nederlandse kookboek,
toen die koninklijk werd onder
scheiden? Juist.
Ondertussen vond hij ook nog
de tijd om als Homerus-vorser
door Griekenland te trekken. En
daar deed hij in een paar
maanden iets waar zijn groot
vader A. Goekoop zijn halve le
ven aan gespendeerd had: hij
ontdekte dat het eiland Ithaca,
vanwaar Odysseus vertrok, geen
eiland was. Hij schreef een boek
over die ontdekkingsreis, wat
hem behalve een stortvloed van
publiciteit een stoel in drie talk
shows opleverde.
In zijn studententijd, vertelde
hij bij zijn aantreden, was hij
eens bijna de stad uitgestuurd,
omdat hij op de trappen van
het Leidse stadhuis een paar
wethouders de oren had gewas
sen. Ten overstaan van een
groot publiek, wat hem door de
burgemeester niet in dank was
afgenomen.
Maar veel mooier nog was een
anecdote die hij vertelde over
een 3-oktober- optocht. „De
toenmalige burgemeester was
net hersteld van een langdurige
ziekte. En zo gebeurde het, dat
hij halverwege de optocht uit de
koets stapte om thuis te gaan
rusten. En daarstoiul ik toeval
lig. En ik zag een koets in een 3-
oktober-optocht zonder burge
meester. En ik dacht: dat kan
niet. En dus stapte ik aan de
andere kant in. Aan de tivee
aanwezige functionarissen
vroeg ik of zij bezwaar hadden
tegen mijn aanwezigheid als
plaatsvervanger van de burge
meester. De een zei nee, de an
derzei niets. En dus hadden we
met meerderheid van stemmen
besloten dat ik de burgemeester
zou vervangen. Waarop de een
mij een hoge hoed en de ander
mij een overjas leende, opdat de
aanblik nog enigszins accepta
bel was. Er gingen golven van
ontroering door de menigte,
toen ze een minzaam wuivende
vervanger zagen.
Het is geen wonder dat Goekoop
niet weg wil. Hij zal het burge
meesterschap missen. Hij zal
Leiden missen. Zijn studenten
stad, waar al achttien jaar de
kroegen na sluitingstijd blijven
tappen, alleen maar omdat de
burgemeester aan de bar zit.
Zo 'n grap zou eeuwig moeten
duren.
LEIDEN AAD RIETVELD
aeester wilde hij niet
j, zo liet hij zich ooit
Ben. Die ambitie had
"vertelde hij aan een
diste. „Ikzie mezelf
«r in een andere
jirlijke functie in het
iirijfsleven. Of als
3." Maar een 'zekere
|jL;sdrang' had Cornelis
ymus (roepnaam
Js) Goekoop wel
elijk, stelde de
;eefstervast. „Nou
b toneelgespeeld.
[spelers, politici, ze
emaal een beetje
ijdel."
till976. Inmiddels is Cees
e«8 jaar burgemeester van Lei-
rifijaar neemt hij afscheid. Op
at^r wordt hij 65 jaar en dat is
stvaarop burgemeesters met
TÉaan. Toch had Cees, ook wel
lOJemd, het liefst nog even Wil
li Zijn eigen ontslagbrief wil-
;Ook niet schrijven. Inmid-
ij het koninklijk besluit, on-
idoor koningin Beatrix, ont-
n weg terug is er niet en
3ij zich mee verzoend „Ik
ïl goed dat er nu nieuw
t", zei hij onlangs,
verd bij zijn aantreden in
hi even als 'het type van de
ïs-student'. Een joviale, wat
ze en ambitieuze man met
orgde, jongensachtige glim-
lassieke blauwe blazer met
f B overhemd, streepjesdas en
11 «alon, maken van hem een
heer", schreven de kran-
se burgemeester, eerder in
e rechtenstudent in Leiden,
in Amsterdam en directeur
inagementsbureau, liet zich'
iet lange vergaderen te
Breestraat naar een gesloten deur leid
den. liet hij zijn sleuteltjes in zijn - af
gesloten - auto zitten en liet hij 's mid
dags een grote stapel paperassen door
de Breestraat waaien. Bij zijn installatie
zei hij tegen de gemeenteraad: ,,U zult
moeten wennen aan een soms chao
tisch mens, die echter altijd lol in zijn
werk heeft."
Omdat Goekoop bij zijn aantreden in
Leiden relatief jong was (46) was de
verwachting dat hij niet lang zou blij
ven en het snel hogerop zou zoeken.
Goekoop zelf schatte echter in dat hij
in Leiden tenminste 1986 zou halen.
„Het streven is voorlopig om het ten
minste één ambtstermijn vol te hou
den. En daarna? Kijk, mijn sterrenbeeld
is boogschutter en die bindt zich niet
te sterk aan bepaalde zaken. Zo is het
beestje nu eenmaal."
In 1986 kondige hij aan op zoek te
gaan naar een andere baan. Tegen de
nieuwe gemeenteraad zei hij dat hij
ontevreden was over zijn magere por
tefeuille. Goekoop verveelde zich en hij
maakte van zijn hart geen moordkuil.
Een speciaal benoemde raadscommis
sie adviseerde Goekoop desondanks
opnieuw te benoemen en prees hem
om zijn 'innemende persoonlijkheid'.
In 1987 kreeg Goekoop er een 'baan'
bij: hij werd voorzitter van de monu-
mentenraad. Daarnaast is hij plaats
vervangend rechter in Amsterdam.
Goekoop bleef uiteindelijk tot zijn pen
sioen. Als het hem in Leiden even te
veel werd kon hij altijd terugvallen op
zijn - tweede - woning in Amsterdam
waar zijn vrouw was blijven wonen.
Toch leerde hij de stad en de stad hem
steeds beter kennen.
In 1995 zei hij tegen deze krant: „Een
Leidenaar is een kruising tussen een
Amsterdammer en een Rotterdammer.
In zijn rzit ook iets Rotterdams. Hij is
niet zo brutaal als een Amsterdammer.
Hij is gezagsgetrouwer en heel erg op
zijn stad gericht. De Leidenaar is geen
bekakt type, zoals sommige Hage
naars. Een echt buurtmens. Je hebt
hier van die buurten waar je 's avonds
nog het tikken van de breipennen kunt
horen."
„Ik kan in Leiden binnen loopafstand
van alles meemaken. Leiden is een
universiteitsstad waar je wetenschap
pelijke boeken kunt lenen. Maar je
kunt er ook een biertje pakken en naar
de schouwburg gaan. Het is een over
zichtelijke, compacte stad. Voor ieder
een is er wat. Een internationale pro
vinciestad."
Op zaterdagmiddag 28 november
neemt hij in de Pieterskerk afscheid
van die stad.
ARCHIEFFOTO LOEK ZUYDERDUIN
van begin af aan niet meer om het lijf
hadden dan het voorzitterschap van
het college en de raad, de handhaving
van de openbare orde (politie), het
doorknippen van linten en het bezoe
ken van jubilarissen, mopperde Goe
koop daar aanvankelijk niet over.
Toch ging zijn allereerste dag in Leiden
niet onopgemerkt voorbij. Zo stapte hij
op 18 augustus 1980 per ongeluk de
drukkerij binnen toen de monumenta
le trappen van het stadhuis aan de
schuwen: „Dan heb je geen tijd meer
om de gewone bruine kroeg weer in te
gaan." Ook verklaarde hij een hart
grondige hekel te hebben aan deftig-
en dikdoenerij en wilde hij geen 'Swie-
bertje-burgemeester' zijn die alleen
linten doorknipt. „Ik ben een doe-fi-
guur".
Over die voorliefde voor bruine kroe
gen en 'een borreltje op zijn tijd' zei hij
in een ander interview:Ach, je sluit
steeds periodes af. Zo moet je het maar
beschouwen. Je kunt niet student blij
ven, of wel soms? Hoewel het niet uit
gesloten is, dat ik nog dergelijke bruine
gelegenheden zal aandoen. Alleen zal
de frequentie lager liggen." Zijn liefde
voor dat borreltje is hij trouw gebleven.
Bij de receptie van de Leidse universi
teit maandag in de Pieterskerk, toverde
Goekoop uit de zakken van zijn colber
tje doodleuk twee blikjes pils. Er stond
namelijk geen tap in de kerk.
Hoewel zijn taken als burgemeester
-
