eiden Regio Directeur LWO zwaar onder vuur 'Jongerentoezicht' Stevenshof succes Leidse arts krijgt nieuwe kans in Oostvlietpolder 'Als je hier niet scoort, kan je het nergens' IJKEN Vluchteling in eigen stad DERDAG 3 SEPTEMBER 1998 rn preenen, 071-5356414, plv -chef herman joustra. 071-5356430 Verloskundige zt q De tentoonstelling I 'Bevoegd en be kwaam' laat zien hoe de vroedvrouw zich ontwik kelde tot verloskundige. Tsjernobyl q Kinderen uit de om- Z. J geving van Tsjer nobyl, op vakantie in Lei- muiden, bezochten giste ren een boerderij. lick vast in Haarlemmerstraat Het was een inschattingsfout met grote gevolgen. Een rige Delftse vrachtwagenchauffeur kwam gisteren aan het ji van de avond met truck en oplegger klem te zitten op de ang Haarlemmerstraat/Lange Mare. De combinatie bleek te om de bocht te maken. Omdat de kruising dezer dagen op- iv wordt bestraat, liep de vrachtwagen ook nog eens vast in Jtrook zand. Twee takel-sleepwagens moesten er aan te pas n om het gevaarte los te trekken en in een goede uitgangs- eerti?e te manoevreren: in zijn geheel op de Haarlemmerstraat. aauffeur kon zo alleen nog maar via de winkelstraat 'ont- richting Blauwpoortsbrug. Dat gebeurde dan ook, on- iddqegeieiding van de politie. De hele operatie duurde twee wee: dag s tjaarde vandaal de U In zijn woning aan de Boshof is gisteren een 77-jarige -n v&al aangehouden. De man had met een hamer de voorruit ïderje auto van zijn buurvrouw beschadigd. Hij was boos ge- vopn, omdat de vrouw haar auto had geparkeerd op een p die hem niet zinde. Hij deelde haar dat ook mee met de ze|eging dat hij de auto zou vernielen als ze hem niet ergens zou neerzetten. De vrouw deed dat niet, waarop de man haaiamer pakte. '*P Personeel verwijt Flapper gebrek aan communicatie idetal belaagt agenten n Drie mannen gedroegen zich afgelopen nacht zo agres- uze^gen twee agenten op de Hogewoerd, dat ze mee moesten k. Ehet bureau. De agenten waren bezig een probleempje op te lePtoen twee mannen van 25 en een van 27 jaar - iten zich er met grove en racistische taal mee te bemoeien. metjenten wilden de grootste schreeuwer oppakken, maar dat ndnje op tegenstand van een van zijn kameraden. En de andere mjraad gooide ineens de inhoud van een glas dat hij bij zich het gezicht van een agent. De twee politiemensen moes- Evveld gebruiken om het trio in te rekenen. Een agent liep Jij een snijwond op in zijn hand. De drie verkeerden onder Iwetd. Vermoedelijk van alcohol. :h 1» ft Hnult in Vestestraat M (li De Vestestraat werd gisteren aan het eind van de och- Opgeschrikt door twee brandjes. Eerst moest de brandweer 'eiblji te pas komen om een brand in een garagebedrijf te blus- sn|)m bij het vuur te komen, moesten enkele deuren worden en lkebroken. De brandweerlieden hadden het vuur daarna ginder controle. Desondanks liep de garage flinke schade fen oververhitte haspelkabel is mogelijk de oorzaak van de c 1S i. Verderop in de Vestestraat ontstond bijna tegelijkertijd achfen vuurtje. Een 66-jarige bewoner stak een oude matras die curh balkon lag in brand. Hij had er eerst terpentine overheen x^id. Een alerte buurman doofde het vuur met een paar em- taater. De brandweer bluste na. De 66-jarige is aangehou- voo[oor de politie. Hij wist geen goede reden te geven voor zijn 'ffierien. arische show in Groenoordhallen Het personeel van de Leidse Welzijnsorganisatie (LWO) heeft felle kritiek op directeur Ate Flapper, omdat hij niet goed zou communiceren. Ook buiten de organisatie zwelt de onvrede over de directeur aan. De onderne mingsraad (OR) zal de directeur aanstaande dinsdag tij dens het eerstvolgende overleg confronteren met de kri tiek. incidentele gevallen gaat, dan doe je daar als OR niets mee. Maar er komt nu zo veel naar voren en het wordt ook door mensen nadrukkelijk op het bordje van de OR gelegd." Van Gelderen komt in actie, omdat naar de mening van de ondernemingsraad het optre den van de directeur nadelig begint uit te werken voor de LWO. ,,De OR is er niet in eerste Voor OR-voorzitter Roos van Gelderen is nu het moment ge komen om de knuppel in het hoenderhok te gooien. ,We krij gen steeds meer signalen van binnen en buiten de organisa tie. De klachten liggen vooral op het vlak van hoe Ate als persoon functioneert. Als het alleen om instantie om de directeur te be kritiseren. Maar als de kritiek op de directeur zodanige vormen aanneemt dat het een nadelig effect heeft op de organisatie, dan ligt daar wel degelijk een taak voor de OR. Dan moet je de signalen doorgeven en zeg gen dat het ons zorgen baart. Vervolgens kun je kijken of je als OR een rol kan spelen bij het zoeken naar een oplossing." De kritiek op de LWO-direc- teur is niet van vandaag of gis teren. Voormalig OR-voorzitter Dick Wijfje heeft al eerder aan de bel getrokken, maar zonder tastbaar resultaat. Wijfje voert de meeste problemen waarmee de LWO de laatste jaren te kam pen had terug op een gebrekkig communicerende directeur. „Communicatie is iets dat bij hem verbeterd moet worden. Het is jammer dat hij dat niet inziet, of dat hij denkt dat het allemaal wel gaat. Communica tie is het grootste probleem. En dat maakt terugpraten ook heel moeilijk. Veel mensen hebben de indruk dat er toch niets mee wordt gedaan als je iets terug zegt." Wijfje geeft als voorbeeld van de communicatieproblemen de manier waarop de directeur de privatisering van de schoonma kers van de LWO begeleidde. „Typerend is dat toen Ate kwam met het plan om de schoon maak bij de LWO te privatiseren wij als OR uiteindelijk een bij eenkomst hebben moeten be leggen om met de schoonma kers te praten. Ate zelf kwam daar niet mee", aldus de oud voorzitter. Een probleem dat nauw met de kritiek op de directeur sa menhangt, is de communicatie nota waarop de ondernemings raad al sinds het ontstaan van de LWO aandringt. De nota is er nog steeds niet, al wordt er wel sinds een half jaar door Flapper en twee afgevaardigden van de OR aan gewerkt. In de commu nicatienota moet precies wor den vastgelegd hoe de organisa tie in elkaar zit en wie door wie over allerlei zaken geïnformeerd moet worden. Van Gelderen: „Naarmate het in de organisatie minder goed liep, werd de nota steeds belangrijker." De slepen de geschiedenis van de com municatienota wordt door be trokkenen rechtstreeks in ver band gebracht met de commu nicatieproblemen van de direc teur. Flapper reageert afwerend op de kritiek. Volgens hem wordt de boodschapper aangevallen vanwege de boodschap. „Ik heb de laatste tijd nogal wat moeilij ke beslissingen moeten nemen waar niet iedereen het mee eens is. Er wordt dan al snel ge zegd: er wordt niet gecommuni ceerd. Maar waar het op neer komt is dat je wel kunt praten, maar dat daarmee nog niet ie dereen zijn zin krijgt." Voordat de directeur verder reageert, wil hij eerst het gesprek met de OR afwachten. Zwartbonte en roodbonte koeien, melkgeiten, Sheüand- en Texelse stamboekschapen bevolken zaterdag de één Joordhallen in Leiden tijdens de Nationale Agrarische li Deze wordt voor de 62ste keer gehouden door de VEBO, pkiueniging tot het bevorderen van de agrarische belangen in n- en Duinstreek. Veekeuringen vormen het hoofdbe- :n °)deel van het programma. Ook wordt kaas gekeurd en pre fen plattelandsvrouwenorganisaties zich. show is van 9 tot 15 uur. De keuringen hebben de |ag door plaats. De toegangsprijzen zijn 7,50 gulden voor issenen en 2,50 gulden voor kinderen en 65-plussers. eenkomst ondernemersvereniging Het ledental van het CJB, de ondernemersvereniging .eiden en omstreken die zich specifiek richt op jonge be- n, groeit nog steeds. De vereniging telt inmiddels ruim 130 Jen viert volgend jaar het tienjarig bestaan. De belangrijk- Éiviteiten van het CJB zijn themabijeenkomsten, bedrijfs- Tken en informeel onderling contact. De eerste themabij- nst van het seizoen is op dinsdagavond 15 september, derwerp is 'kwaliteitszorg'. De bijeenkomst heeft plaats in fRestaurant Het Witte Huis in Oegstgeest. Aanvang 20.00 Deelnemers aan Toezicht door jongeren' heb ben samen met teambegeleider Arthur van der Linden een half jaar lang gesur veilleerd in de Stevenshof. FOTO LOEK ZUIDER- DUYN janneke de jonge Van tevoren had hij gedacht dat het lastiger zou zijn. Uiteindelijk viel het hem mee. Ro bert van der Meij, deelnemer aan het pro ject 'Toezicht door jongeren' en nu in het bezit van het eindcertifïcaat, dacht dat nie mand op straat naar hem zou luisteren als hij ze tot de orde riep. „Dat was niet zo. De meesten luisterden wel naar me, maar niet allemaal." Evenals Brian Winter heeft hij geen zin om te praten over de reden waar om hij aan het project begon. Ramesh Klin: kert wil het wel: „Ik wilde meer mensenken nis en hoopte dat ik hierdoor een betere naam zou krijgen. Dat is wel gelukt." Ze ontkennen dat ze een crimineel verleden hebben. Klinkert: „longeren die in aanra king zijn geweest met de politie mogen hier ook komen, maar er zitten hier niet alleen maar criminele jongeren." Alle drie praten ze voornamelijk over de lol die ze hebben gehad. Winter heeft het over zijn vrienden die ook meededen en Van der Meij heeft 'heel veel lol gehad' met zijn collega's. Klinkert is erg tevreden over de strenge regels. „Als je drie keer te laat kwam was het einde project. Dat is heel goed. Als je bij zo'n project niet kan scoren, dan kan je nergens scoren." Nu hij klaar is met het project gaat Van der Meij opnieuw beginnen aan de havo. „Voor ik aan dit project begon had ik er geen zin meer in, maar nu weer wel." Win ter had als kind al de droom om de bewa king in te gaan. „Ik weet nu dat ik het kan. Als het je als toezichthouder met een rood jasje aan lukt, dan lukt het als beveiligings beambte zeker. Daar hebben mensen veel meer respect voor." Hoewel Klinkert aan het project begon, omdat hij een baantje als uitsmijter had en dat leuk vond, gaat hij niet verder in de beveiliging. „Ik heb een heel grote passie voor computers. Daarom ga ik nu in de automatisering of word ik helpdeskmedewerker." Hiervoor wordt hij momenteel getest door het arbeidsbureau. Zolang hij nog niet aan de slag kan in de computerbranche blijft hij meedraaien in 'Toezicht door jongeren'. Dit duurt hooguit nog een paar maanden. Klinkert ziet ver schil bij zichzelf voor en na het project. „Eerst leefde ik met de dag. Nu vraag ik me af wat ik wil en wat ik kan. Daar ben ik best trots op." leiden «janneke de jonge Toen het project in maart be gon werden de jongeren nog ten onrechte afgeschilderd als criminelen. Later bleek dat ze slechts een opstapje nodig had den om weer aan de slag te gaan. Dat opstapje hebben ze nu. Gistermiddag kregen zes deelnemers aan het project 'Toezicht door jongeren' een certificaat. Het eerste half jaar van het project in de Stevenshof was een succes en gaat daarom door. Bovendien start 'Toezicht door jongeren' op 1 november eveneens in Leiden-Noord. Vol gend voorjaar volgt de buurt rond het Leidse station. 'Toezicht door jongeren' in de Stevenshof is een samenwer kingsverband tussen de ge meente Leiden, de politie Hol lands-Midden en de Stichting Jeugdzorg en startte op 11 maart. Acht jongeren tussen de 16 en 20 jaar die op dat mo ment geen baan hadden of op leiding volgden en niet goed wisten hoe ze verder moesten werden geselecteerd. Vlak voor de zomervakantie viel er één af. Twee weken vakantie was de af spraak, maar hij hield zich daar niet aan en bleef zes weken weg. De overige zeven ontvin gen gisteren hun EHBO-diplo- ma van wethouder Hans Baaijens. Zes van hen behaal den eveneens het certificaat. Eén jongen slaagde daar niet voor er» gaat nog een paar maanden door. Het werk dat de zeven jon gens en het ene meisje deden bestond de ene helft van de week uit surveilleren in de wijk in opvallende rode jassen om de kleine criminaliteit te voorko men. Hiermee verdienden ze het minimumloon. Tijdens de overige uren kregen ze een aan tal cursussen waaronder een cursus sociale vaardigheden en een EHBO-cursus. Hun aanwe zigheid in de wijk moest een dubbel effect hebben, en dat heeft het ook gehad volgens Bert Wijbenga, districtschef Lei- den-Voorschoten van politie Hollands-Midden. „Het is ons gelukt om jullie zo druk bezig te houden dat jullie zelf geen rot tigheid uit konden halen", speechte hij, wat gelach opriep bij de deelnemers. „Verder heb ben jullie ervoor gezorgd dat anderen geen rottigheid uit haalden en ook dat lijkt aardig gelukt." Of dat daadwerkelijk het geval is moet blijken uit een buurtonderzoek van de Rijks Universiteit Leiden naar onvei ligheidsgevoelens dat binnen kort verschijnt. „Tot slot heb ben we er zelf ook van geleerd", vervolgde Wijbenga. „Eén poli tieman bleek te weinig, want jullie stellen hoge eisen." De zeven geslaagden gaan al lemaal weer een bepaalde vorm van onderwijs volgen. Drie deel nemers beginnen met een cur sus beveiliging die een grote kans biedt op werk. Drie ande ren beginnen aan de mavo, de havo en een streekschooloplei ding. Eén deelnemer wordt mo menteel getest door het ar beidsbureau en begint hoogst waarschijnlijk aan een compu teropleiding. De achtste deelne mer gaat nog even door met het project, tot voor hem de tijd rijp is voor een volgende fase. len r r"el e^ce Leidenaar zich potje kan permitteren om r a4chtje over de Zijlsingel te ti, anders was het protest Je familie Straver al wijd eejd bekend geraakt. Sinds lag varen nietsvermoe- en'| voorbijgangers namelijk ekejogte van woonboot num- i7-a tegen een opzichtig Jet protest aan dat de Stra- jan drie kanten van hun tg hebben opgehangen, podkreet over de weiger- jheid van de gemeente rTi om hun bouwplan voor ijTanderkamertje goed te I j„Je moet toch wat J, zegt de 52-jarige Chris ten einde raad. „Voor |t heb ik er eigenlijk geen Zwoord voor over. ^jiorzaak van alle commo- 2§^en verbouwing voor een Jkamer. Dat soort plan- meestal veel troep, het geval van Chris en traver brengt het wel héél Jedoe met zich mee. Met doornemen om de woon- verbreden met een 'bak' - een bodem van id vakantiebootje uit de van 3 meter 20 breed, i hrijden ze de gemeente- 3ouwregels voor woonbo- I |ie schrijven voor dat een ^maar vijfenhalve meter mag zijn en geen zeven ^pa de verbouwing het re- zou zijn. Namens de ge- heeft de havendienst uitgerekend dat dat anderhalve meter té breed is, en er dus geen bouwvergunning loskomt. Het getouwtrek is inmiddels zover uit de hand gelopen dat de Stravers een rechtszaak heb ben aangespannen die over twee weken dient. „Toen Lk deze boot twaalf jaar geleden kocht, had ik nooit kunnen voorzien dat ik nog een keer zou trouwen en zelfs vader zou worden", vertelt Chris Stra ver, die als huismeester in een ouderencomplex in Oegstgeest werkt. „Toch gebeurde precies dat. Tweeënhalf jaar geleden werd onze dochter Carolien ge boren. Met zijn tweeën konden we hier prima uit de voeten: één slaapkamer, douche en woonkamer, maar met die klei ne erbij werd het gewoon echt te krap. Zij slaapt nog steeds in haar babybedje in een hoek van onze slaapkamer. Dus ei genlijk moeten wij ook om acht uur naar bed", zegt hij met een flauwe glimlach. Omdat de Stravers niets ille gaals wilden doen, dienden ze vorig jaar juni bij de gemeente een tekening in van het beoog de kinderkamertje. .Afgewe zen. Als reden werd opgegeven dat een verbreding van onze boot de doorvaart op de Zijlsin gel zou verhinderen. Nou kan iedereen zien dat anderhalve meter hier niets uitmaakt", wijst Straver op zijn waterter ras.' „We hebben het voor de aardigheid eens opgemeten. Achtentwintig meter breed is bij ons de doorgang en min stens een meter diep. Wat denkt de gemeente dat er hier langs moet?" Chris Straver heeft nu het idee dat hij zich zelf in de vingers heeft gesne den door de officiële procedure te volgen. „Dat krijg je ervan als je het netjes aanpakt. Andere booteigenaren stellen de ge meente en hun buren gewoon voor een voldongen feit en dat wordt gewoon gedoogd", klinkt het verbitterd. In het najaar besloot het echtpaar een nieuwe poging te wagen, dit keer dienden ze een gemeentelijk bezwaarschrift in. „Weer werd ons slechts 'nee' verkocht. Ook naar ons voorstel om bijvoorbeeld naar de wal kant toe een dik metertje uit te baggeren, werd niet geluisterd. En een alternatieve ligplaats, waar we best in mee wilden gaan, daar zag men al helemaal niets in." En dus protesteren de Stra vers nu luidkeels tegen de te genwerkende gemeente. Ze re aliseren zich terdege dat de kans groot is dat ze de rechts zaak verliezen en de kinderka mer, waar alvast een begin mee is gemaakt, op eigen kosten weer moeten afbreken. En dat zet kwaad bloed bij Chris Stra ver. „We gaan door tot de hoogste instantie om de ver bouwing door te zetten. Leiden heeft toch de naam Vluchtelin- genstad te zijn? Nou, zo voel ik me op dit moment. Een vluch teling in eigen stad." leiden suzanne barbier leiden aad rietveld De Leidse arts A. Loncq de Jong heeft een slag te gen de gemeente gewonnen. Burgemeester en wethouders hebben te snel geoordeeld, toen zij zijn verzoek om een tijdelijke praktijkruimte op zijn eigen stukje grond in de Oostvlietpolder af wezen. De commissie voor de bezwaarschriften heeft burgemeester en wethouder geadviseerd een nieuw besluit te nemen. „En die praktijk komt er", zegt Loncq de Jong. „Ik ben een rasoptimist. Ik geef niet op." Loncq de Jong zit sinds 1985 met zijn praktijk in een noodge- bouwtje aan de Apollolaan. Het huurcontract voor dat onderdak werd al in 1991 door de kanton rechter ontbonden. Als de ge meente hem de huur opzegt, moet hij het pand binnen twee maanden verla ten. „De sportschool hiernaast is al leeg en het plan voor de bouw van appartementen op deze plaats ligt al een hele tijd klaar. Ik kan dus elk moment een aanzegging verwachten. En we kun nen hier niet gaan zitten wachten tot de slopers hamer erin gaat." Het liefst zette Lonqc de Jong een praktijkruim te op zijn eigen lapje grond achter café-restau rant Cronesteyn aan de Vlietweg. Maar verzoeken om dat te mogen doen werden al een paar keer door de gemeente afgewezen. De gemeente wil de grond van de arts kopen, omdat die in een groene bufferzone ligt. „Die strook, pal aan de Europaweg, hoort bij een ecologische verbin dingszone tussen polderpark Cronesteyn en de Vlietlanden. Ze beweren dat de kleine ringslang en de groene boomkikker en de schele kierewiet daar van het ene natuurgebied naar het andere gaan", schampert Loncq de Jong. De arts vindt het vreemd dat hij niet eens een tijdelijke praktijkruimte mag neerzetten in een gebied, waar volgens het ontwerp-bestemmings- plan mogelijk de naar de Europaweg doorgetrok- 'Die praktijk komt er' ken Churchilllaan vlak langs komt te lopen. „Er staat daar van alles te gebeuren", zegt zijn advi seur L. Bancken. „Er zijn plannen om de Europa weg te verbreden, de Churchilllaan door te trek ken, een bedrijfsterrein in te richten, een bagger- stort te maken. Dan moet de gemeente niet hals starrig blijven zeggen dat daar niets mogelijk is." De commissie voor de bezwaarschriften was het daar deels mee eens, want zij vindt dat burge meester en wethouders nog eens moeten naden ken over hun afwijzing van het verzoek van Loncq de Jong. En daarbij mogen B en W er niet van uitgaan, vindt de commis sie, dat een tijdelijke artsen praktijk op den duur vanzelf permanent wordt. „Als je zegt dat je een tijdelijk onderkomen toch nooit meer wegkrijgt geef je jezelf als gemeente een brevet van onvermogen", vindt Bancken. In tegenstelling tot Loncq de Jong is woord voerder H. van Sandick van de gemeente aller minst gelukkig met de uitspraak van de commis sie. „Die schuift ons nu weer het probleem voor de voeten", moppert hij. „Want ze kunnen wel zeggen dat tijdelijk tijdelijk is, maar meneer Lon cq de Jong zit nu ook in een tijdelijk onderko men. Er is hem al twee keer de huur opgezegd en hij heeft nog geen vin verroerd. Dat is toch een vingerwijzing voor hoe het straks zal gaan in de Oostvlietpolder." Iemand wegkrijgen uit een tijdelijk onderko men is volgens Van Sandick helemaal niet zo ge makkelijk. „Dan beland je in eindeloze procedu res, want tegen elke beslissing kun je beroep aan tekenen. Dus ook tegen een besluit om met be stuursdwang te ontruimen." Wat na de uitspraak van de commissie voor de bezwaarschriften gaat gebeuren kan Van Sandick nog niet zeggen. „Er moet een nieuw besluit WOI den genomen. En wellicht moeten we ook nog in overleg treden met rijk en provincie. Want het is hün beleid dat dat gebied een bufferzone is." De familie Straver op de boot in de Zijlsingel. „We gaan door tot de hoogste instantie. FOTO HIELCO KUIPERS FOTOPRODUKTIES

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 17