80 Miljoen voor 'Victory Boogie Woogie' Jst en Santing p Leidse Uitdag -1 -«b Wm m VW. iP "J" 11 B Dageraad van de moderne kunst Cultuur Kunst Mondriaan niet de duurste ooit Debat over Mona Lisa t ERDAG 29 AUGUSTUS 1998 oekenvveekessay Campert en Mulder Mondriaans laatste schilderij in het land van zijn schepper nd jaar 'familie-album' en gaat speciaal over de relatie tussen ders en kinderen. De 64e Boekenweek is van 10 tot en met 20 aart. Remco Campert en Jan Mulder schrijven samen als Ca- u een column in de Volkskrant en ook verzorgen zij samen li- faire shows in de Nederlandse schouwburgen. Connie Palmen hrijft het traditionele Boekenweekgeschenk. an den Ende: ze kennen me wel imeer» Ze kennen me wel. Met die geruststellende gedachte n Joop van den Ende vanavond naar bed. Een telefonische en- opdracht van de Aalsmeerse grossier in amusement jst namelijk uit dat - een enkeling uitgezonderd - iedere Ne- rlander van boven de 18 wel eens van 'JvdE' heeft gehoord. De lontane' en 'geholpen' bekendheid zijn goed voor percentages n respectievelijk 41 en 96 procent, aldus een persbericht van op van den Ende Theaterproducties, dat bij 463 Nederlanders zijn naamsbekendheid en imago hengelde. strid Lindgren populairste Zweed ickholm Astrid Lindgren is veruit de populairste inwoner van reden. Bij een peiling van een Zweeds onderzoeksinstituut eeg de 90-jarige schrijfster van Pippi Langkous op de vraag, 1998 het meest werd bewonderd, meer stemmen dan de ven populairste mannen samen. De meest bewonderde man- lijke Zweed is koning Karei Gustaaf. Hij verdrong de c ;ve politicus Carl Bildt, die in 1997 het meest werd bewonderd inu met de tweede plaats genoegen moet nemen. Bij de vrou- en kwam koningin Silvia op de tweede plaats. ummer Jazz terug van weggeweest pen» Terug van weggeweest: Summer Jazz in Leiden. Vanaf navond 21.00 uur treedt bij Pardoeza in de Doezastraat de La- Jazz-formatie Robby Alberga Kwartet op. In de Herenstraat jcafé De Tregter speelt de formatie 'Special 5' spetterende lies, jazz en rock. wim koevoet g van Leidse Uitdag breekt dit jaar een traditie. Omdat het ge- aureerde Van Hagerbeer-or- in de Pieterskerk op de ede zaterdag van september dt gestemd, moet de organi- haar programma een week Ier, op 5 september afwer- Daardoor valt de Leidse ig deze keer niet samen Open Monumentendag, G. elvis, secretaris van de werk- :p Leidse Uitdag, betreurt ■1 „Beide evenementen kun- flftdit jaar niet van eikaars be- :ers profiteren." Troost It hij in de gedachte dat de vroeging eenmalig is en dat het avondprogramma de te namen' opduiken van tilde Santing en Liesbeth neerii durft er dan ook gaan dat de vijftiende aflevering net als vorige keren goed zal zijn voor zo'n 15.000 bezoekers. Tachtig verenigingen op het gebied van kunst, cul tuur en vrijetijdsbesteding heb ben zich aangemeld voor een 'standplaats' in de Pieterskerk en Lokhorstkerk. Schelvis noemt koren, orkesten, ballet groepen, toneelclubs en dans en muziekscholen. Zij zullen via informatiemateriaal en met op tredens en demonstraties laten zien wat er in Leiden op deze terreinen is te doen. Net als vorig jaar is aan de Uitdag, die om 11.00 uur begint, een avondprogramma geplakt in de (eveneens gratis toeganke lijke) Stadsgehoorzaal. Vanaf 20.15 uur maken daar behalve Matilde Santing en Liesbeth List ook de internationaal vermaar de Nederlandse pianist Rian de Waal, de Nijmeegse theater groep ADHOC en cabaretier Vincent Bijlo hun opwachting. Mondriaans laatste schil derij, 'Victory Boogie Woogie', is sinds gisteroch tend terug in Nederland. De Stichting Nationaal Fonds Kunstbezit heeft het voor Nederland weten te verwerven uit de collectie van een Amerikaanse par ticulier. Zij betaalde er ruim 80 miljoen gulden voor. Het doek zal perma nent worden geëxposeerd in hèt Mondriaan-museum bij uitstek, het Gemeente museum in Den Haag. utrecht/den haag anp Piet Mondriaan schilderde 'Vic tory Boogie Woogie' in New York, in de periode van 1942 tot aan zijn dood in 1944. Het hing tot op heden in het apparte ment van een New Yorkse ver zamelaar. Gisterochtend kwam het doek via Schiphol aan in het land van zijn schepper. De aan koop was mogelijk dank zij de schenking van 110 miljoen gul den die De Nederlandsche Bank onlangs deed voor de uitbrei ding van onze nationale kunst collectie. 'Victory Boogie Woogie' (olie verf en papier op canvas, 126 bij 126 cm) is volgens kenners het hoogtepunt van het werk uit Mondriaans laatste levensjaren in New York. Uit deze bijzonde re periode was nog niets aanwe zig in Nederland. Vele eerdere pogingen om iets uit die tijd aan te kopen, liepen op niets Enkele maanden geleden heeft een aantal Nederlandse prominenten, onder wie negen museumdirecteuren, het belang van de verwerving van juist 'Victory Boogie Woogie' onder steund met een handtekening. Dit gebeurde op verzoek van de Vereniging Rembrandt en de Stichting Nationaal Fonds Kunstbezit. Eén van der ondertekenaren, directeur Hans Locher van het Haags Gemeentemuseum, zegt dat 'Victory Boogie Woogie' in de categorie van de 'Nacht wacht' van Rembrandt, de 'Zonnebloemen' van Van Gogh en de 'Guernica' van Picasso hoort: ,,Tot deze categorie hoort ook de 'Victory Boogie Woogie' van Mondriaan, zijn laatste cre atie, ontstaan in de donkere ja ren van de Tweede Wereldoor log. Zoals de 'Guernica' van Pi casso hèt beeld is geworden van m m m B) bul.# «Gl riffl K3 den haag gpd 'Victory Boogie Woogie' (olieverf en papier op canvas, 126 bij 126 cm) is volgens kenners het hoogtepunt v vensjaren in New York. geweld en oorlogsslachtoffers in de twintigste eeuw, zo is 'Vic tory Boogie Woogie' f)èt beeld van de overwinning van levens vreugde en vrijheid", aldus Lo cher. Het schilderij is de eerste aan koop van de Stichting Nationaal Fonds Kunstbezit, die vorig jaar door de Vereniging Rembrandt in het leven werd geroepen. De stichting moet kunstwerken voor openbare collectie verwer ven die van „evident nationaal belang" zijn en waarvan de prij zen zo hoog zijn, dat ze niet uit normale fondsen en budgetten zijn te betalen. Onder degenen die zich ver der achter de aankoop van 'Vic tory Boogie Woogie' stelden zijn onder anderen hoogleraar kunstgeschiedenis en Mondri- aan-specialist C. Blotkamp, di recteur J. Debbaut van het Van Abbemuseum, directeur C. Der- con van museum Boijmans van Beuningen, directeur R. Fuchs van het Stedelijk in Amsterdam, directeur R. de Leeuw van het Rijksmuseum en hoogleraar kunst en samenleving H. van Os. De Stiching Nationaal Fonds Kunstbezit zal het doek over dragen aan de Nederlandse Staat, die het in langdurig bruikleen aan de gemeente Den Haag en het gemeentemuseum zal geven. Het gemeentemuse um zal het schilderij vanaf de heropening (na renovatie) op 29 oktober permanent ten toon stellen. Het schilderij "Victory Boogie Woogie' van Piet Mondriaan, dat door de Stichting Nationaal Fonds Kunstbezit is aangekocht voor ruim 80 miljoen gul den, is niet het duurste schilderij ooit. Volgens Art Sales Index, een Amerikaan se instelling die de bedra gen bijhoudt die voor beel dende kunst worden be taald, zou de Mondriaan op de achtste plaats van duur ste schilderijen komen. De top tien van duurste schilderijen (bron: Art Sa- les Index, Weybridge): 1. Van Gogh: 'Portret van dr. Gachet' (1990 voor 75 mil joen dollar gekocht door Ry- ui Saito) 2. Renoir: 'Au moulin de la Galette' (1990 voor 71 mil joen dollar gekocht door Ry- ui Saito) 3. Picasso: 'Bruiloft van Pie- rette' (1989 voor 52 miljoen dollar gekocht door Tomo- nori Tsurumaki) 4. Van Gogh: 'Irissen' (1987 voor 49 miljoen dollar ge kocht door Alan Bond) 5. Picasso: 'Le rêve' (1997 voor 44 miljoen dollar ge kocht door een onbekende) 6. Picasso: 'Yo Picasso' (1989 voor 43 miljoen dollar gekocht door een onbeken de) 7. Picasso: 'Au lapin agille' 1989 voor 41 miljoen dollar gekocht door Walter Annen- berg) 8. Mondriaan: 'Victory Boogie Woogie" (1998 voor zo'n 40 miljoen dollar ge kocht door de Stichting Na tionaal Fonds Kunstbezit) 9. Van Gogh: 'Zonnebloe men' (1987 voor 36 miljoen dollar gekocht door Yasuo Goto) 10. Picasso: 'Acrobate et jeune Arlequin' (1988 voor 35 miljoen dollar gekocht door Mitsukoshi) ftus» Er is een debat ontbrand over de dering van later aangebrachte vergeelde ver- entuele restauratie van de Mona Lisa. De nislagen zou de hemel weer echt blauw wor- fecteur van de National Gallery in Londen, den en het gezicht van de vrouw een licht ro- iil MacGregor, bepleit in Le Journal des Arts ze tint krijgen. De Mona Lisa hangt in het n restauratie die de oorspronkelijke kleuren Louvre in Parijs. De chef-conservator van dit in het licht moet brengen. Na verwij- museum, Jean-Pierre Cuzin, is fel gekant te- V on gen restauratie. Hij vindt dat het portret moet blijven zoals het al eeuwenlang bekend staat. Het Journal des Arts laat een virtueel geres taureerde Mona Lisa zien in de frissere kleu- Grootste expositie in de geschiedenis van Stedelijk Museum De Lakenhal leiden pablo cabenda Stichting Paraplu opgeheven THE TIMES Theo de Boer trok 10 dagen met z'n rugzak door Wales. De Stichting Paraplu voor Kunstbeoefening in de Pieters kerk wordt .opgeheven. De werkgroepen die onder Paraplu vallen, waaronderde Leidse Uit dag, moeten daarom verzelf standigen en zichzelf in stich tingen i De Stichting Paraplu werd opgericht door omwonenden die het voortbestaan van de Pie terskerk als gebouw wilden vei ligstellen. De volledige naam van de stichting zegt alles over de manier waarop de oprichters dit voor elkaar dachten te krij gen, en hebben gekregen. De zittende bestuursleden willen er nu een punt achter zetten. Ze denken dat de opvol gingskwestie een heel moeilijke is. Daarom ligt een verzelfstan diging van de werkgroepen die verschillende activiteiten in de Pieterskerk organiseren meer voor de hand. Het moet de grootste expositie in de geschiedenis van De La kenhal worden. De belangrijke stukken van de permanente col lectie uit de 16e eeuw en 17e eeuw moeten zelfs verdeeld worden over andere zalen om zoveel mogelijk ruimte te ma ken voor 'Dageraad van de mo derne kunst.' Een expositie in zeven zalen met zo'n 300 wer ken, waaronder schilderijen, beelden, toegepast keramiek en zilver uit de periode 1890-1940, die allemaal op één of ander manier een binding hebben met de stad Leiden. Bernard Planjer was een Leidse meubelmaker die rond de eeuwwisseling leefde en zijn meubelen meestal in grijs en donkerrood vervaardigde. Plan jer was verwant aan Rietveld. Rietveld werd wereldberoemd, maar wie kent Planjer? De Leid se meubelmaker zakte weg door de zeef van de tijd, in het moe ras van vergetelheid. Planjer is nu één van de kunstenaars die de Lakenhal aan de vergetelheid tracht te ontrukken. En dat luk te met moeite. Na heel lang zoeken, zo vertelt de conserva tor moderne kunst van De La kenhal, Doris Wintgens, vonden de 'kunstdetectives' van het ste delijk museum welgeteld één klokje van de man. „En er moet nog zoveel meer zijn." Mochten volgende speurtochten nog vTuchtbaar blijken dan zullen de Planjers in het aangename gezelschap komen te staan van grote broers als de Toorops. de Van Doesburgs en de Van Gog- hs. Vijftig jaargangen van het Leidsch Dagblad zijn doorge spit, op zoek naar kunstenaars die indertijd bekend waren, dui zenden telefoontjes gepleegd in de afgelopen drie jaar. Musea in Praag en Boedapest hebben toegezegd werk in bruikleen te geven voor de tentoonstelling. En ook werken van particulie ren, die al jaren familiebezit zijn, worden tijdelijk afgestaan. „Als bleek dat mensen werk van minder bekende kunstenaars in huis hebben, vinden ze het ook leuk om aan de tentoonstelling mee te werken." Het museum streeft er naar een zo volledig mogelijk beeld te schetsen van het kunstkli maat in de Leidse regio. Ook wil men laten zien hoe verschillen de kunstenaars elkaar hebben beïnvloed. In sommige gevallen is dat niet zo moeilijk aan te to nen. De schilder Paul Citroen portretteerde zo'n beetje de he le kunstenaarskring waarvan hij deel uitmaakte en was naar ei gen zeggen 'zwaar onder de in druk' van Van Gogh. Maar er is zelfs een verband tussen de so bere geometrie van Theo van Doesburg en de Zoeterwoudse schilder Harm Kamerlingh On nes. Op latere leeftijd verwissel de Onnes zijn realistische schil derijen voor keramiek met geo metrische en gestileerde figura tieve decors. Soms was in vroeger jaren sprake van een onverholen be wondering voor kunstenaars die nu (bijna) niemand meer kent. Zo sprak Theo van Doesburg begin deze eeuw lovend over het abstracte werk van zijn Leidse collega J.M. Kriest. Die bewondering geeft bij de mede werkers van De Lakenhal een grote speurneuzerij in gang ge zet. Doris Wintgens: „Via de burgerlijke stand kwamen we er achter dat er nog nakomelingen van Kriest in Nieuw Zeeland wonen. Wellicht nog in het be zit van werk van hem, dachten we. Helaas bleek dat niet het geval. Maar we werden wel op het spoor gezet van een klein dochter in Bilthoven. Die had helaas geen abstract werk in haar bezit, maar wel een heel klein stilleven. En dat zal straks ook in De Lakenhal hangen," De tentoonstelling 'Dageraad van de moderne kunst' is wel de grootste over moderne kunst in de geschiedenis van De Laken hal. maar zeker niet de eerste. In 1890 al mocht Floris Verster (de zwager van Menso Kamer lingh Onnes) zijn uitbundige bloemstillevens tentoonstellen en waren er doeken van Breit- ner te zien. En in 1898 was het tentoonstellingsbeleid van het museum erop gericht het aller modernste te tonen. JanToorop had toen zijn eerste expositie. Wat straks allemaal op de tentoonstelling te zien is valt nog niet met 100 procent zeker heid te zeggen. Het 'uitgestalde' zal wel uitblinken in een onge hoorde diversiteit aan stijlen. Hollands realisme naast symbo lisme, De Stijl naast het impres sionisme. Wintgens: „Natuurlijk, als je een expositie opzet die een hal ve eeuw beslaat dan zie je heel veel stijlverschillen. Maar het aardige is juist dat je ook de overeenkomsten en die weder zijdse beïnvloeding kunt laten zien. Daarbij beoogt de exposi tie ook meer te zijn dan 'alleen maar' een overzichtstentoon stelling. Het is de neerslag van een langlopend en diepgravend onderzoek naar Leidse kunst rond het begin van deze eeuw. We moeten nog steeds wat wit te plekken invullen. Om het plaatje compleet te maken zijn we naarstig op zoek naar werk van Minca, Bosch en Reitz. Wie weet bevindt dat zich nog in menige Leidse woonkamer of ligt het werk te verstoffen op zolder. Ik hoop dat r reid zijn het vn bruikleen geven

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 27