)uderen
it hun
iolement
Lampje op giek helpt surfers de nacht door
k ben een eenvoudige jongen die hard werkt'
Rijn Veenstreek
Goed jaar voor melkboeren Groene Hart
Boomkwekers uit Boskoop
krijgen water uit Oude Rijn
Burgemeester en
ondernemingsraad
Ter Aar om tafel
IPAG 13 JULI 1998
chef tim brouwer de koning, 071 -5356417, plv -chef marieta kroft, 071 -5356-111
jdalen steken hout hutten in brand
amjden rijn Vandalen hebben alvast een voorschot geno
ten pde huttenbouwweek in Alphen. Zij stichtten zaterdag-
id omstreeks 4.20 uur brand in een stapel pallets op een
~s jaan de Nieuwe Sloot. De brandweer had anderhalf uur
orTi de brand te blussen.
riel
1 nifietser botst op auto
w mm oen rijn Een bromfietser heeft knieletsel opgelopen
D^laamijding met een auto. De 27-jarige Alphenaar verleen-
■nii erdagavond in de Reigerstraat in zijn woonplaats geen
ij, ng aan een 26-jarige automobilist uit Benthuizen. De
Jjetser, die alcohol bleek te hebben gedronken, belandde
ongeval in het Rijnland Ziekenhuis in Leiderdorp.
Wind jaagt deelnemers op tijdens '24 uur van Langeraar'
eet Wegwijs werpt vruchten af
ihense stichting Wegwijs boekt opbeurende resul-
met haar voorlichtingsproject voor ouderen. Het
is volgens directeur L. van Veen zelfs boven ver
ing. Sinds mei van dit jaar brengen vrijwilligers van
ijs huisbezoeken aan bejaarden van 75 jaar of ou-
)t dusver hebben 150 Alphenaren bezoek gehad.
minkhorst
ïlll[
zullen de vrijwilligers
mjlOO ouderen hebben ge-
kei i. Een van de doelen van
)f( ject is om ouderen meer
te maken in welke
roorbeeld voor het Al-
project diende een
iin lijk in Leiden. Voor de
zodit Van Veen contact
Stichting Dienstverle-
jiden. Ervaringen brengt
iver. Het Alphense pro-
|jt aan bij het gemeente-
:moedebeleid. Alphen
Ich ten doel gesteld om
voorzieningen onder
meer bekend te ma-
tet gebruik ervan te sti-
zijn blij, krijgen het gevoel hier
mee een stap verder te komen."
„Het moet ook vooral een
ontspannen gesprek zijn", zegt
Van Veen verder, „en niet het
afwerken van een vragenlijstje.
Ik denk dat dat de kracht is van
een bezoek. Mensen vertellen
heel trots hoe ze de eindjes aan
elkaar knopen. Aan de andere
kant bekennen anderen hoe
moeizaam het gaat. Zeggen dat
ze van het ene gat in het andere
vallen."
Wegwijs wil nauwe banden
aangaan met de woningcorpo
raties, Sociale Zaken van de* ge
meente, de Riagg, Thuiszorg
Groot-Rijnland, ouderenbon
den en andere vrijwilligersorga
nisaties. Van Veen heeft ge
merkt dat er in de eerste maan
den van het project nog wat
'aanloopproblemen' zijn ge
weest in de onderlinge contac
ten. „Het gaat erom dat er bij de
andere instanties ook een vast
aanspreekpunt is. Soms bleken
dingen niet goed doorgespro
ken."
Het project kost zo'n 75.000
3 Stichting Wegwijs ook gulden. De Stichting Wegwijs
1, zijn binnenkort extra betaalt ongeveer eenderde van
nodig, verwacht Van dat bedrag zelf. Volgens Van
zo goed loopt het voor- Veen heeft de provincie Zuid-
jsproject. Holland een bijdrage van ruim
o* eb zeker een goed gevoel 20.000 gulden 'informeel toege-
zo|e toekomst", aldus Van zegd'. Bij de gemeente ligt een
.Ouderen vinden de ge- subsidie-aanvraag van 25.000
in ontzettend zinnig. Ze gulden.
langeraar robbert minkhorst
Sebastiaan kijkt Ad Otto stra
lend aan. Zijn surfpakje drupt
een beetje. Kapot is de jongste
deelnemer (10 jaar) aan de '24
uur van Langeraar', maar hij
voelt zich ook voldaan. „Ik ben
wel helemaal rondgekomen",
zegt hij tegen de pr-man van de
surfclub. „Maar het is veel te
zwaar", puft hij er achteraan.
„Ik heb wel een half uur over
een rondje gedaan."
De wind blaast het doek van
de feesttent zaterdag als appel
wangen zo bol. Kracht vijf, met
op het water uitschieters naar
zes, weet Otto. De 'grote jon
gens' vliegen dan ook over de
Langeraarse Plassen, doen am
per een minuut of zes over het
rondje. Een nieuw record ligt
voor het oprapen.
Er is dit weekeinde meer dan
surfen alleen, 's Avonds kunnen
de mensen klaverjassen, uiter
aard is de troostfinale Neder-
land-Kroatië vanaf een tv-
scherm te volgen en zondag is
er bingo. Aan de tiende editie
van de surfmarathon doen 19
teams mee in drie klassen. Voor
de overall-winnaar (klassement
plus het meest aantal rondes)
ligt duizend gulden klaar.
Hans Wendel, teamgenoot
van Otto, twijfelt zaterdagmid
dag nog of hij het water opgaat.
Het waait wel heel hard, vindt
hij. Otto, net van het water af,
beaamt dat. „Ik heb er een uur
op zitten en ben kapot."
Listig is de hoek van de plas
bij de kruising van de Lange-
raarseweg met de Geerweg. De
surfers varen daar vanaf het
clubgebouw naar toe, gaan ver
volgens langs de kerk van Lan
geraar naar de overkant en ke
ren dan terug. Bij de eerste boei
valt de wind weg, heeft Otto ge
merkt, om vervolgens weer aan
te trekken. „Daarna zijn gelijk
mijn armen tien centimeter lan
ger. Vanaf de kerk gaat het zo
verschrikkelijk hard. Af en toe
-moest ik loslaten." Door de
golfslag gaat de plank zo hard
'stuiteren', dat Otto hem niet
meer onder controle kan hou
den.
Met hulp van de wal probeert een jeugdige deelnemer aan de 24-uursrace op de Langeraarse Plassen de strijd tegen de elementen aan te gaan.
De surfmarathon van Lange
raar bestaat bij de gratie van de
plaatselijke middenstand. Die
steunt de club zo veel, dat de
24-uursrace kan blijven be
staan. „We zijn de enige in Ne
derland die dit nog doen", aldus
dorpsbakker Otto. Wendel: „Er
zou ook in Reeuwijk een mara
thon zijn. Het is afgeblazen om
dat ze het financieel niet rond
krijgen."
De Surfclub Ter Aar begon
tien jaar geleden met een mara
thon omdat andere verenigin
gen in de omgeving dat ook de
den. „In het eerste jaar waren
we nog een zwarte club, omdat
we nog niet aangesloten waren
bij de bond", zegt Otto. „De ra
ce zat toen nog vroeg in het
jaar. We hebben in de nacht al
les meegemaakt: regen, sneeuw.
Dat is ook ji'ist kicken. Midden
in de nacht denk ik, in mijn nat
te surfpak: regen, zal ik naar
huis gaan? Dan ga ik toch door
en dat geeft zo'n voldaan ge
voel."
Saskia van Smoorenburg uit
Leimuiden en Linda Logtenberg
uit Enschede zien de duisternis
als een uitdaging. Dankzij het
lampje op de giek en de verlich
te boeien blijven zij op koers.
Voor de 17-jarige Twentse is het
haar debuut, haar leeftijdgeno
ten Saskia en Esther van der
Linden (uit Alphen) vroegen of
ze wilde meedoen nadat een
ander deze week was uitgeval
len.
Zondag rond het middaguur
breken bakkerszoon Fabian Ot
to en zijn teamgenoot Ronald
de Jong het record van 151 ron
des. Het oude record stond ove
rigens al op naam van Otto,
maar dan behaald met Marco
van der Lippe. „In onze klasse
moesten we zeker eerste wor
den", zegt De Jong als het duo
even na tweeën op 180 is geëin
digd. „Overall hebben we toch
goed gepresteerd.
Hun grootste concurrent is
het team van Van der Lippe,
Remco Otten en Peter Daner-
berg in de raceboard-klasse. De
Jong en Otto winnen in de open
klasse, het trio schrijft de twee
de klasse op zijn naam. Tot za
terdagavond doen ze niet voor
elkaar onder. Drie rondes be
draagt uiteindelijk het verschil
tussen de twee favorieten.
„Het ligt er helemaal aan wat
de wind 's nachts doet", zegt
FOTO ENGEL LAMEIJER
Fabian Otto. „Dat kan zo veel
schelen." Hij en De Jong zijn in
het voordeel, omdat ze in hun
open klasse met grotere zeilen
mogen surfen.
Voor een ereplaats strijden
Saskia, Esther en Linda niet.
„Het is leuk om jongens te ver
slaan", zeggen de eerste twee.
„Vannacht is dat wel gelukt."
Esther: „Nu ben ik wel moe.
Niet als ik op de plank sta. Het
is een avontuur, het is overle
ven." Saskia: „Hier leef je naar
toe." Volgend jaar weer, dus?
„Jazeker", lachen ze.
psbezoeken hebben er-
dat meer ouderen
iep doen op bijvoor-
sondere bijstand, huur-
p of op de Wet Voorzie-
ndicapten (WVG).
t Alphense Zorgloket,
Inkomen over 1997 aanzienlijk hoger
rijnstreek robbert minkhorst
Melkveehouders in het Groene
Hart hebben een goed jaar ach
ter de rug. Hun inkomen is in
1997 aanzienlijk gestegen. De
dalende lijn, zo constateren de
Westelijke Accountskantoren
(WEA) in een analyse van be-
drijfsrapportages, is omgebo
gen.
De WEA stellen voor veel
melkveehouders in het Groene
Hart en de Rijnstreek een be-
drijfsrapportage op. Aan de
hand daarvan maken de WEA
een gemiddelde op en dat geeft
een gunstig beeld, vinden de
accountantskantoren. WEA be
rekenden dat een melkveehou
der met een doorsnee bedrijf
over 1997 ruim 12.000 gulden
meer heeft verdiend dan het
jaar daarvoor.
De WEA zien als belangrijkste
reden voor het herstelde inko
men de gestegen melkprijs. In
het begin van vorig jaar viel de
geboden prijs nog tegen. Dank
zij een stijgende prijs voor kaas
later dat jaar, nam de prijs uit
eindelijk toe met ruim drie gul
den per 100 liter koeienmelk.
Boeren kregen vorig jaar ruim
76 gulden voor 100 liter.
Verder was het groeiseizoen
gunstig voor de melkveehou
ders, stellen WEA. Vooral door
de natte maand april verbeter
den de groei-omstandigheden.
Daardoor werd ook het voer
voor de koeien goedkoper.
Boeren in het Groene Hart le
verden vorig jaar ook meer
melk. Het aantal liters steeg ge
middeld met ruim 3.000 tot
412.160 liter per bedrijf. Ook le
verden de koeien meer melk.
Een koe gaf in 1997 gemiddeld
259 liter meer melk. Overigens
nam het aantal dieren per be
drijf licht af.
Boomkwekers uit Boskoop kunnen voor de begieting van hun
gewassen, binnenkort gebruik maken van water uit de Oude Rijn
in plaats van uit de Gouwe. Het Waterschap De Gouwelanden
en het Hoogheemraadschap van Rijnland willen elk zes ton be
schikbaar stellen voor de verandering van het inlaatpunt van de
Gouwepolder. De twee waterbeheerders komen hiermee tege
moet aan een wens van de boomkwekers. Het water uit de Gou
we bevat volgens hen te veel zout.
'•uien schenken dokter Saeys uit Oude Wetering reis naar Indonesië
'akterschets van zichzelf?
draait wat onge-
I, ijk op zijn stoel. Hij
eerst een slok thee en
al aan zijn sigaret. Zucht
erhaalt de vraag en ant-
„Ik ben een eenvoudige
die altijd hard werkt. En
'eer minder gevoelig te
an ik in werkelijkheid
er de huisarts, die 25 jaar
in Oude Wetering neer-
in er nooit meer weg wil.
met zijn patiënten vier-
nt inlangs zijn zilveren jubi-
|én ding is zeker: ze dra-
n dokter op handen. De
en overlaadden Saeys
deaus. De grootste ver
was toch wel de reis die
hij er nauwelijks over
eeft hij het als kind niet
e' celijk gehad. De Jappen
3' hem, zijn oudere zus en
'gevangen. Ze brachten
nge uren door in een
iaeys' vader werd naar
getransporteerd om aan
ichte spoorlijn te werken,
"ezin kwam net na de
Wereldoorlog (in 1946)
ederland. Saeys was toen
aar. Later ging hij in Am-
rt n psychologie studeren,
snel kwam hij er achter,
ze studie niet de juiste
was. Zijn oudere zus (zij
'i: ads) adviseerde hem uit-
5 ik medicijnen te gaan
n- Dat vak ligt je wel, zei
e' ls geschiedde.
l[ s koos ervoor om huis-
worden. Voordat hij naar
Wetering kwam nam
waar in Amsterdam en
In 1973 nam hij de
aan de Kerkstraat in
%ering over. „Van die
ik nooit één dag spijt
gehad. Zeker, ik ben wel eens
opgebrand geweest. Maar de
laatste tien, vijftien jaar heb ik
daar geen last meer van. Je
komt nóg wel eens wat jongere
collega's tegen die het niet meer
zo zien zitten. Ik ben dat punt
gelukkig gepasseerd. Ik ga er
met plezier voor zitten."
De patiënten dragen Saeys
niet alleen op handen, anders
om is dat ook het geval. De
huisarts spreekt van 'lieve men
sen'. „In een dorp ken je je pa
tiënten. Ze komen van genera
tie op generatie bij je in de
praktijk. Van oma, op kind, op
kleinkind. Je kent ze allemaal.
In een stad als Amsterdam heb
je met een enorm verloop te
maken. Om daar een huisart
senpraktijk te runnen is abso
luut niet gemakkelijk. De men
taliteit van de mensen is er veel
harder. Hier gaat het soepel, ge
moedelijk, menselijk en minder
zakelijk. In Amsterdam zegt een
patiënt: ik wil dertig slaappillen.
Klaar uit. Verder moet je je
mond houden en ze voorschrij
ven. Hier gebeurt zo iets nau
welijks. Je kunt er met de men
sen over praten. Bovendien slik
ken mijp patiënten niet zo
graag. Moeder natuur moet het
nog doen."
Geweld, zoals in de huisart
senpraktijken in grote steden
met regelmaat voorkomt, is
Saeys vreemd. „Ik heb daar
vroeger wel eens mee te maken
gehad", vertelt hij, „maar daar-
FOTO HIELCO KUIPERS
na nooit meer. Kijk, ontevreden
patiënten houd je altijd. Daar
ontkom je niet aan. Je kunt het
niet iedereen naar de zin ma
ken. De eisen van de patiënt
worden hoger. De mensen den
ken dat je alles aan een genees
kundige kan vragen. Ze denken
dat hij meer kan dan in werke
lijkheid mogelijk is. Sommige
zaken horen helemaal niet thuis
bij de huisarts. De patiënt ziet
een stoornis al gauw als iets
medisch. Een voorbeeld? Ie
mand is ontslagen. Natuurlijk,
dat is triest. De arts wil best als
praatpaal fungeren. Als een pa
tiënt uit mijn praktijk met zo'n
probleem kampt, kan hij altijd
met me komen praten. Maar hij
mag niet van de huisarts ver
wachten, dat hij de baas opbelt
en zegt: je mag die man of
vrouw niet ontslaan."
De huisartsenpraktijk van nu
en 25 jaar geleden: is het ver
schil erg groot? Saeys knikt.
Zegt: „De samenwerking tussen
de artsen is nu veel beter. Jonge
huisartsen zijn opener. Ze wil
len graag samenwerken. Dat is
mede te danken aan de oplei
dingen. Dankzij de verplichte
bijscholing zijn er ook meer in
tercollegiale contacten. Vroeger
was het een autoritair vak, nu is
het een overlegvak. Jaren terug
zei je: zo moet het en niet an
ders. Nu is het veel meer open.
Dat komt ook, omdat de men
sen meer weten."
Saeys ziet de toekomst van de
huisarts positief. „We kunnen
sinds 1990 zeggen: we hebben
een ploeg in Alkemade, die de
gezondheid van de mensen
goed bewaakt. Niemand gaat
graag naar een dokter. Ze ko
men alleen als er problemen
zijn. Dat is ons werk. Ik schat,
dat ik zo'n veertig, vijftig men
sen per dag zie. Als ik 's avonds
in bed lig, laat ik ze allemaal
nog even aan me voorbijgaan.
Al die mensen, die normaal ge
sproken voor zichzelf bij mij in
de praktijk komen, kwamen nu
voor mij op het feest. Dat heb ik
als fantastisch ervaren. Kenne
lijk beteken ik toch wel wat voor
hen."
Saeys denkt er nog niet aan
om te gaan aftellen. Ondanks
het feit, dat hij al 58 jaar is. „Ik
denk daar nog lang niet aan",
zegt hij vastbesloten. „Ik kan
best nog wat jaartjes mee. Het
eind is wat mij betreft nog niet
in zicht."
De ondernemingsraad (OR) van
de gemeente Ter Aar bespreekt
donderdag met waarnemend
burgemeester A. van den Berge
de onderlinge problemen. De
ondernemingsraad wil ophelde
ring over uitlatingen die Van
den Berge in diverse dagbladen
heeft gedaan. De burgemeester
meldt dat het optreden van de
OR deel uitmaalct van de pro
blemen in zijn gemeente.
OR-secretaris H. Ruhe neemt
het de burgemeester kwalijk,
dat hij vorige week juist toen de
OR een driedaagse cursus elders
volgde, zich publiekelijk uitliet
over de situatie in Ter Aar. On
der andere in deze krant deed
Van den Berge mededelingen
uit een gesprek dat hij met OR-
voorzitter J. van Dongen had
gevoerd. Van Dongen reageert
hier furieus op: „Van den Berge
is formeel geen gesprekspartner
van de OR. Dus kan de burge
meester alleen maar hebben ge
put uit een persoonlijk gesprek
met mij. Door daar mededelin
gen over te doen, schendt hij
mijn privacy. Dit druist tegen
alle regels in." Ruhe bestrijdt
Van den Berges opvatting dat
de OR van de gemeente Ter Aar
niet namens zijn achterban
spreekt. „Van den Berge han
teert de bekende tactiek van
verdeeldheid zaaien. Maar hij
verkijkt zich op de daadkracht
van de OR."
Morgen voert de OR een ge
sprek met het Woerdense bu
reau Van Naem en Partners, dat
onderzoek of herindeling een
oplossing biedt voor de be
stuurlijke problemen in Ter Aar.
Ruhe is benieuwd welke op
dracht commissaris van de ko
ningin J. Leemhuis het bureau
Van Naem heeft verstrekt. Offi
cieel betreft het een onderzoek
naar de bestuurlijke toekomst
van Ter Aar, waarbij de moge
lijkheid tot samenvoeging met
een andere gemeente een mo
gelijkheid is. Het rapport, dat
het bureau opstelt aan de hand
van gesprekken met direct be
trokkenen, moet in september
af zijn.
De ondernemingsraad moet
zich nog buigen over de overna
me van het gemeentelijk wo
ningbedrijf van Ter Aar door
Woningstichting Jacobswoude.
Ook dat voortraject verliep vol
gens Ruhe niet volgens de re
gels. „Wij zijn afgelopen vrijdag
pas op het allerlaatste ogenblik
op de hoogte gesteld van een
persconferentie." Van den Ber
ge bestrijdt dat: „Wij hebben de
OR als eerste ingelicht."
Alphenaar mishandeld en bestolen
ALPHEN AAN DEN RUN
Een Alphenaar (17) is gisternacht omstreeks half drie op het Thor-
beckeplein bestolen en mishandeld. De jongen reed op zijn brom
fiets vanaf de Hooftstraat het Thorbeckeplein op en werd door twee
mannen tot stoppen gedwongen. Die gaven hem een paar vuistsla
gen in zijn gezicht. De tweede verdachte bekraste de bromfiets met
een scherp voorwerp en sneed het zadel stuk. Toen het duo weer
weg was, bleek dat het de portemonnee van het slachtoffer had
meegenomen.
