Dikke Jan praat niet meer over zijn gewicht!
Tour van 1998 is Italiaanse
'piraat' op het lijf geschreven
Tour de France
Sprinters
en klimmers
Riis stip*
eigen we£
368
Getergde Ullrich klaar voor revanche
Zijn lievelingsgerecht is groene haring. In een zoetzure
bloemsaus. Dat althans zei hij vorig jaar, want waag het
niet om nu met jan Ullrich over eten te beginnen. Hij
heeft er zijn buik van vol. Niet van de groene haring,
maar van de kritiek die er dit seizoen op zijn gewicht
was. Aan de vooravond van de 85ste Tour de France, die
zaterdag begint, zijn vragen daaromtrent taboe.
DEN HAAG GUIDO BINDELS
GPD-VERSLAGGEVER
„Ik praat niet meer over mijn
gewicht. Goed, ik was aangeko
men, ik was te veel aangeko
men, ik heb ervan geleerd, het
zal me nooit meer overkomen.
Volgend jaar zal ik het anders
aanpakken. Nu voel ik me fit,
net op tijd. Praten over kilo's is
geen thema meer. Waarom be
ginnen jullie toch elke keer daar
weer over? Het draait nu om de
Tour, dus stel daar vragen
over."
De kritiek heeft hem, zo geeft
Ullrich eerlijk toe, pijn gedaan.
„Ik heb doorgaans een groot ge
moed. Maar het heeft me gesto
ken dat ik zo hard ben aange
pakt. Ik lees weliswaar weinig
kranten, maar overal waar ik
kwam werd ik toch geconfron
teerd met wat er over me ge
schreven werd".
El Gordito, het dikkerdje, noem
de de Spaanse pers hem. De
Fransen hielden het bij Cyclo-
tourist en typeerden de Tour
winnaar als het Michelin-man-
netje Bibendum. Volgens
l'Equipe was de taille van Ull
rich zelfs net zo interessant als
die van het beroemde model
Naomi Campbell. Schamper
werd er om hem gelachen. Ook
in eigen land, waar alleen de
ARD, het eerste Duitse tv-net,
aardig bleef voor Ullrich. Maar
die is dan ook co-sponsor van
zijn ploeg.
Nog geen jaar geleden was ie
dereen het erover eens: de ko
mende jaren zou de Tour een
vervelende aangelegenheid
worden. Plots was daar immers
Jan Ullrich, die rossige
'Rennmachine' uit Rostock, die
man met dat lage hartritme, dat
goede wedstrijdgedrag en die
automatische begrenzer, die er
voor zorgt dat zijn toerental
nooit te ver in het rood komt te
staan.
Hij zou de man van het 'fin de
siècle' worden, de sportheld ook
van het nieuwe millennium.
Anquetil, Merckx, Hinault, In-
durain; vijf Tour-zeges, Ullrich
zou dat record wel eventjes ver
beteren. Dat althans riepen ze
vooral in Duitsland, waar Boris
Becker, Steffi Graf, Michael
Schumacher en al de Bundesli-
ga-voetballers opeens naar het
tweede plan werden verdron
gen. Want 'Der Jan', 'Unser Ul-
le' was de nieuwe volksheld.
Maar op 10 november 1997, tij
dens een trainingskamp op de
Canarische Eilanden, kwamen
de eerste berichten in de pers
over een veel te zware Ullrich.
Op 5 januari, tijdens een trai
ningskamp op Mallorca waren
er vervolgens die foto's van
'Dikke Jan', die daama door de
vleesmolen van de tabloids
werd gedraaid. De bodem rond
het schaamtegevoel werd daar
bij weggeslagen. Dik, dikker, Jan
Ullrich. Alleen superhelper Udo
Bölts bleef optimistisch. „De
Tour-winnaar zal ook dit jaar
weer Duits spreken en rode ha
ren hebben", zei hij in maart.
Nu, zo kort voor de Tourstart,
klinken die woorden van Bölts
opeens heel anders. Want Ull
rich ziet er weer 'gewoon' uit.
Het verschil tussen bondskan
selier Helmuth Kohl en de
Tourwinnaar van 1997 is veel en
veel meer dan de twee ons,
zoals de gangbare grap in
Duitsland was. Geen buikje
meer, geen onderkin, je ziet de
jukbeenderen.
„Jan staat er zelfs beter voor
dan vorig jaar", zegt dokter Lo-
thar Heinrich, die zich baseert
op de tests aan de universiteits
kliniek in Freiburg. „Zijn vorm
is nu op het niveau van 1996",
weet ploegleider Walter Go-
deffoot. „Toen was hij in de
derde Tourweek op z'n best, vo
rig jaar had hij het in die fase
juist moeilijk. Een kilo of twee
overgewicht nog? Hé, ooit van
reserves gehoord'
Is het gespeelde nonchalance?
In de wetenschap dat getuige
nissen van zwakheid in het ma
cho-wereldje van de wielersport
meteen worden afgestraft? Het
lijkt er vooralsnog niet op, want
wat was er nu eigenlijk werkelijk
aan de hand met Ullrich? Ook
andere jaren kwam hij met heel
wat overgewicht uit de winter.
Hij mag graag een hapje eten,
een weeffoutje in een verder
prima topsportkarakter.
Mallemolen
Erger dan die extra kilo's was
wellicht de verstoorde voorbe
reiding. Winkelopeningen,
prijsuitreikingen, sponsoractivi
teiten - Ullrich stortte zich na
zijn vakantie in Turkije in de
mallemolen van de commercie.
Hij dacht het allemaal aan te
kunnen, maar toen de echte
aanloop naar het nieuwe sei
zoen begon, werd hij ziek. Eerst
keelontsteking, daarna een
hardnekkig virus.
Peter Becker, de trainer die zich
al om Ullrich bekommerde toen
tussen diens Tour-zege en mil
joenen nog heel wat jaartjes en
De Muur lagen, constateerde op
22 december van het vorige jaar
nog dat zijn pupil 'gewoon op
schema' lag. Dat schema moest
daarna echter keer op keer
noodgedwongen worden aan
gepast.
Hij kon best wel lachen om de vraag van de Duitse
televisiepresentator. Waarom hij, Erik Zabel, in de
sprint zo razendsnel en in de bergen zo langzaam
was? „Omdat de klimmers in de cols zo snel zijn."
Kan hij daarom nooit de Tour winnen? Zabel: „Je
verwacht toch ook niet van mandekker Jurgen Ko
hier dat hij topscorer wordt van het WK-voetbal?"
Zabel mikt in deze Tour in eerste instantie op dag
prijzen. Een derde groene trui is vooralsnog bij
zaak. Dat het er in die spurts steeds harder en ste
viger aan toe gaat is duidelijk, maar de declasserin
gen van vorig jaar roepen nog steeds vraagtekens
bij hem op. „Gaat de jury waarschijnlijk weer hard
optreden, streng zijn? Hé, we werken toch allemaal
voor hetzelfde, de belangen in de Tour zijn gigan
tisch, het gaat toch om iets zeg. Dat moet ook de
jury beseffen."
Eigenlijk maakte Walter Godefroot zich di
meer zorgen om Bjame Riis, dan om Jai*
De Deense winnaar van twee jaar gelr
een botje in zijn hand en bleef daar lan,
houden. „In totaal was Bjame bijna vier"
uit competitie. Voor een renner van 34 i
moeilijker om terug te komen dan voor
van 24." j<
Naast de blessure waren er ook nog prify
men. Riis verliet zijn vrouw Mette en t\Vjf
ren. Godefroot praatte daar nauwelijks;
over. „Ik zei tegen hem: als je praten wil
het wel, maar jouw privé-leven gaat mij infc
niets aan. Riis is altijd op en top professi
weest. Daar ga je niet tegenaan zitten piü
is iemand cüe je met mst moet laten. H!
zijn eigen weg wel uit.e'
weg. En ondertussen werd alles
gedaan om toch vooral paniek
te voorkomen. De kritiek dat
Ullrich geen waardige Tour
winnaar was, werd bovendien
keer op keer achteloos terzijde
geschoven. Merckx won alles,
Hinault begon te selecteren.
Toen kwam LeMond en werd
alles anders. En ook voor Indu-
rain was de Tour heilig, al het
andere van ondergeschikt be
lang.
Maar niemand maakte het zó
bont als Ullrich. En toch, toch
hangt heel Duitsland straks
weer aan zijn lippen als hij de
komende weken op herhaling
gaat. Dat beseft iedereen bin
nen het team, waar de afgelo
pen weken de laatste plooien
werden gladgestreken. Ullrich
trainde dagelijks tweehonderd
kilometer in het Zwarte Woud.
In regen en wind. In de Ronde
van Zwitserland testte hij zich
zelf tot tevredenheid.
Niemand zal gretiger in de Tour
van start gaan dan hij.Al die
kritiek over zijn gewicht heeft
hem aangegrepen", zegt Rudy
Pevenage, de ploegleider die het
meest met hem op trekt. „We
gaan een getergde Ullrich zien."
Strijdlustig
Strijdlustige taal, uit een strijd
lustig kamp. Waar Ei
turbo voor de massa[
heeft warmgedraaidj"
Bjame Riis, de winrn
twee jaar geleden, in
veel en goed voorbed
werk heeft gedaan. 1\
sche Telekom straalljl
vooravond van de t£
uit om voor de derd|i
eenvolgende keer de[
bestormen, maar ho;
het hoofd van die enj5
getergde, maar ook^(
de man, die Gele Reiiji
„Pfffklinkt het op^t
melks, „het is zwaarf
nauwelijks nog een
Ik kan niet rustig na^(
scoop of een restai
veel over me heen
meeste mensen in
hebben geen verst;
rennen, ze nemen
noegen met een twe^r
de plaats. Maar ik ka\>
aan, ik leg mezelf óóQ
op." p
„Ik ben er klaar voor
het onverhoopt mis|
geen ramp. Natuur!
mijn verplichtingen jr
sponsors toe, naar d(i
naar mezelf. Maar
jong, pas 24. Als het
lukt, heb ik het jaar
het jaar daarna en d%
Kenners oordelen verdeeld over de kansen van Pantani
In het katholieke Ierland bidden
de mensen voor alles, behalve
voor goed weer. Dat is nameljk
zinloos. Ze hebben de regen nog
nooit kunnen bedwingen en hou
den er dus rekening mee dat Du
blin niet droog blijft als zaterdag
in de namiddag de proloog van de
Tour wordt verreden.
11 juli is per definitie een dag van
hevige regenval, zei Pad McQuaid,
voorzitter van de Ierse wielerbond
bij de presentatie van Le Grand
Depart in november van het vorig
jaar. Hij beriep zich op weerover-
zichten die de laatste twintig jaar
zonder uitzondering hoosbuien la
ten zien in de hoofdstad.
Maar dat is niet het enige slechte
voorteken. De gelovige maar voor
al ook bijgelovige Ieren weten dat
het de dertiende keer is dat de
Tour buiten Frankrijk vertrekt. Het
is bovendien de 85ste Tour de
France: acht en vijf is ook dertien.
Of het klavertje vier, het nationale
symbool, tegen zoveel onheil be
stand is, is zeer de vraag.
De Tourkararavaan blijft drie da
gen in Ierland.
Zaterdag is de proloog van 7,5 ki
lometer in Dublin, de volgende
dag een etappe van 180 kilometer
rond de hoofdstad en op maandag
een rit van 200 kilometer naar de
havenstad Cork. De 21 ploegen,
één minder dan vorig jaar, komen
geen obstakels van betekenis te
gen in Ierland, of het moet de re
gen zijn die de smalle wegen van
Dublin naar Cork in een glijbaan
veranderen.
's Avonds verplaatsen de renners
zich met het vliegtuig naar Frank
rijk, waar dinsdag meteen de etap
pe Roscoff-Lorient wordt verre
den. En dan nog is de Tour niet
begonnen. Het woord is de eerste
week traditiegetrouw aan de
sprinters die in Bretagne en de
Vendé lange rechte wegen op een
lichtglooiend parcours voorge
schoteld krijgen.
De Tour start voor de klasse
mentsrenners pas op zaterdag 18
juli als in Meyrignac l'Eglise, het
kleinste plaatsje waar de Tour ooit
is gekomen (vijftig inwoners), de
eerste van twee tijdritten wordt
verreden (58 km). De tweede volgt
traditiegetrouw een dag voor aan
komst in Parijs.
Anders dan vorig jaar in Saint
Etienne, waar Jan Ullrich zijn in
Andorra veroverde gele trui van
glans voorzag, hebben de renners
voor de eerste 'contre le montre'
nog geen meter geklommen. Het
is gissen naar de invloed daarvan
op de benen van de toppers.
Als in Meyrignac al niet duidelijk
is geworden hoe de klassements
renners er voor staan, volgt de be
vestiging in de Pyreneeënrit Pau-
Luchon, de zwaarste van alle ber
getappes. De 197 kilometer voert
de renners over d'Aubisque, de
Soulor, de Tourmalet, d'Aspin en
de Peyresourde. Typisch een etap
pe voor Marco Pantani, de Itali
aanse renner die al een uitermate
succesvolle Ronde van Italië in de
benen heeft.
Slaat 'de piraat' niet in Luchon
toe, dan kan het een dag later als
de etappe eindigt op Plateau de
Beille. In de Alpen zijn nog eens
drie loodzware bergritten opgeno
men. De eerste daarvan eindigt op
de top van Les deux Alpes. De l'Al-
pe d'Huez is dit jaar niet in het
Tourschema opgenomen.
Over de kansen van Pantani zijn
de geleerden het niet eens. Wie de
Giro heeft gereden, is in de ogen
van Telekom-ploegleider Walter
Godefroot kansloos in de Tour,
ook al zit er tussen de twee koer
sen vanwege het WK voetbal een
week extra rust. De renner anno
1998 verdraagt geen twee grote rit
tenkoersen meer. Het is aan Pan
tani maar ook aan Zülle, die 'brak'
in de laatste week van de Giro, het
tegendeel te bewijzen.
Festina-ploegleider Bruno Roussel
verwacht van de Zwitser dat hij
hand- en spandiensten verricht
voor Richard Virenque, de hoop
van de Franse natie. Het Festina-
collectief investeert dertien mil
joen gulden in een aanval op de
gele trui. Een miljoen daarvan gaat
naar Zülle, maar of hij de ideale
helper is van Virenque, moet wor
den betwijfeld. Hij is te eerzuchtig
om zich nu al bij die rol neer te
leggen. Zijn mislukte Ronde van
Italië zal daar ook een rol bij spe
len. Feitelijk is in de Franse ploeg
dezelfde situatie ontstaan als vorig
jaar bij concurrent Telekom, waar
evenmin vooraf een kopman was
gedefinieerd.
Een sleutelrol is weggelegd voor
Laurent Dufaux op wiens steun Vi
renque tot op heden heeft kunnen
rekenen. Maar ook Dufaux wil
meer en heeft baat bij een bond
genootschap met Zu@lle, óók een
Zwitser. Het is aan Roussel een
eventuele coup te verijdelen. Hij
'zal niet staan juichen als een an
dere renner uit zijn ploeg wint; het
FOTO MICHELE LUMINA
kilometer lang tegen je limiet
aan. Ben je wel in vorm en fiets
je rustig van voren mee, dan zit
je meestal in zulke koersen op
vijftig procent van je limiet."
Het was dus een lange lijdens-
Marco Pantani, de Italiaanse renner die al een uitermate succesvolle Ronde van Italië in de benen heeft. n
FOTO AP ALLESANDRO TRI
móet Virenque zijn, zijn troetel
kind.
'Als hij niet was geboren, dan had
men hem moeten uitvinden',
heeft een publiciteitsmedewerker
van Festina ooit over Virenque ge
zegd. De nationale knuffelbeer, al
bijna net zo populair als 'eeuwige
tweede' Rayond Poulidor, neemt
geen genoegen meer met de bolle
tjestrui. Hij heeft er al vier in de
kast liggen. Virenque heeft moed
geput aan de laatste week van de
vorige Ronde van Frankrijk waarin
Ulrich momenten van zwakte ver
toonde.
Er zijn meer vragen. Wat kunnen
de Spanjaarden en dan met name
Olano, Jiminez, Blanco, Escartin
en Dominguez? En wat doet Mi
chael Boogerd, de nummer zi
tien van vorig jaar? De naar E;
(België) uitgeweken Hagenaa
ondanks uitmuntende testres
ten niet met de besten mee ii
Dauphiné Libéré waar hij voi
jaar nog vierde werd. 'Het ga<
om hoe ik in de Tour ben'.
Die woorden zullen Jan Ullrit
het hart zijn gegrepen.
In de Tirreno-Adriatico moest
Ullrich al op de eerste berg los
sen en stapte hij af. In de Cata
laanse week gaf hij bijna 48 mi
nuten toe op winnaar Michael
Boogerd. De Ronde van het
Baskenland eindigde weer in de
ploegleiderswagen en in de
Ronde van Aragon bedroeg de
uiteindelijke achterstand op
winnaar Aitor Garmendia ruim
34 minuten.
„Ik heb", kijkt Ullrich nu op die
periode terug, „tijdens die koer
sen vreselijk afgezien. Achterin
rijden doet veel meer pijn dan
voorin koersen. Als je geen
vorm hebt, rij je tweehonderd
