Imme Schade van Westrum: de man achter Willem Duys 4 Jm casterma Programmamaker ontmoet de groten uit de muziekwereld ZATERDAG 27 JUN111 Imme Schade van Westrum hoort tot de gelukkigen die van hun hobby hun beroep hebben kunnen maken. Daarmee bezorgt hij veel mensen ontspannende uren; of het nu in een van de drie AVRO-radioprogramma's is die hij voorbereidt, of in de door hem samengestelde en geproduceerde muziekcassettebanden die in de KLM- vliegtuigen op de lange afstanden te horen zijn. Hetbegon allemaal met Willem Duys. Nu, bijna twintig jaar later, kan hij prachtige anekdotes vertellen over ontmoetingen met groten uit de muziekwereld. door JACQUES GELUK j n itbeX Voor Streisand en Pavarotti heeft Imme Schade van Westrum de hoop nog niet opgegeven. Jaarlijks stuurt hij ze een fax en krijgt daarop het ant woord dat zijn verzoek nog in beraad is. Het zijn zo van die dingen waar Schade van Westrum mee te maken heeft sinds hij - in middels al weer ruim tien jaar - de program ma's verzorgt voor de muziekkanalen van de KLM. Daarvoor houdt steeds een musicus van naam de inleiding. Schade van Westrum heeft met talloze be roemdheden de voorbereidende gesprekken gevoerd. Hij reist daarvoor de hele wereld af, of hij vangt ze op als ze toevallig op tournee in Nederland zijn. Zo ontmoette hij Diana Ross, Roger Moore, Harry Belafonte, Julio Iglesias, José Carreras, Neville Marriner, Ge- org Solti, Yo-Yo Ma, Isaac Stern en ga zo nog maar een tijdje door. Het gesprek vindt nogal eens in een hotel plaats, maar het is moeilijk daar een ruimte zonder bijgeluiden voor de opname te vinden. „Ook in een concertgebouw lukt dat niet altijd", vertelt hij. „John Eliot Gardiner meen de een rustige plaats gevonden te hebben op de vliering van het concertgebouw in Lissa bon. Maar er stak een storm op en het kostte veel moeite het gesprek tussen de gierende wind door te voeren. Jehudi Menuhin sprak ik op het vliegveld in Genève; hij is een man met een indrukwekkende uitstraling. Ze wer ken allemaal erg mee, maar een enkeling heeft moeite met het Engels. Rostropovich' kennis was gebrekkig en het kostte me uren de inleiding tot stand te brengen. Laat nu de opname mislukt zijn... Met het schaamrood op de kaken moest ik hem dat melden, maar onverstoorbaar bood hij aan opnieuw te be ginnen. Gelukkig ging het toen een stuk vlot ter!" Met andere musici kan het gesprek juist ra zend snel gaan. „Charles Aznavour had pre- tenzij anders vermeld. ig om een perfecte inlei ding te houden; daar was ik verbluft over. Ik was voor elf minuten naar Parijs gereisd." De programmamaker heeft niet iedere be roemdheid kunnen strikken. „Met Frank Si natra is het me niet gelukt, dus dat kan ik verder vergeten. Yves Montand wilde niet meewerken. Ik heb slechts een 'bonjour' met hem kunnen uitwisselen in zijn woonplaats St. Paul de Vence. Als hij daar zijn jeu de bou les speelde, was er een haag van toeschou wers rond het speelveld. Hij groette ieder rkon er niet vanaf." „Het begon met Willem Duys", vertelt Imme Schade van Westrum. „Nu bijna twintig jaar geleden. Ik had al het een en ander over lich te muziek gepubliceerd en werkte op de kunstredactie van Elseviers Magazine. Ik had net een interview met Hildegard Knef achter de rug en een lied van haar trof me bijzonder. Aan Willem Duys vroeg ik toen of hij dat in zijn programma Muziekmozaïek wilde laten horen. Op zijn positieve reactie toog ik, die nog nooit een studio van binnen had gezien, met de plaat onder m'n arm naar Hilversum. Tot mijn verrassing nodigde hij me uit de volgende week weer te komen met andere platen en van die tijd dateert onze jarenlange samenwerking." Al gauw kwamen er meer AVRO-program- ma's bij. Hij verzamelt daarvoor de muziek van klassiek tot pop en levert de documenta tie erbij. Desgewenst nodigt hij presentatoren uit en neemt het programma met hen door. „Ik werk doorlopend", zegt hij. Maar wat is in zijn geval werken, wat is genoegen? „Of ik nou in mijn eigen woonplaats rondloop of op reis ben, altijd en overal speur ik in platenza ken of tweedehands-winkels, soms op vlooi enmarkten, naar muziek die ik kan gebrui ken. Ik vind het leuk om muziek te Imme Schade van Westrum: Altijd en overal zoek naar muziek. (her)introduceren. Zo bracht ik een wals van Sjostakovitsj, nota bene gespeeld door het Concertgebouworkest, die in Frankrijk voor een reclamespot gebruikt werd, terug naar Nederland, waar hij via Muziekmozaïek een succesnummer van André Rieu werd." De programma's lopen altijd door (Willem Duys' Muziek Mozaïek nu al 35 jaar!). Imme Schade treedt niet op de voorgrond, maar is achter de schermen altijd aanwezig. De ra dioprogramma's vallen alle drie op zaterdag en zondag. Dat betekent dat zijn gezin het voor een groot deel van het weekeinde zon der hem moet stellen. Maar hij kan de voor bereiding doordeweeks thuis doen. Tijdens vakanties moet hij zich losscheu ren uit zijn bezigheden en. uit zijn meer dan tienduizend muziekschijven tellende werkka mer. Dan verwacht zijn gezin van hem dat hij even zijn oren dichtstopt. Maar dit jaar kan dat niet voor lang, want Willem Duys, die nu revalideert, zal in augustus zijn rentree ma ken en tegelijk zijn zeventigste verjaardag vieren. Bij die gelegenheid kan Imme Schade van Westrum uiteraard niet gemist worden. •ze kn n de FOTO CPD THEO Balden. fle ven 986 er et wen 1.1.BHi Ik begrijp niet wat je j bedoelt... Hier, je had dit lapje stof verloren... Goede re/s, o jonge vreemdeling! J Maar... VTT c" V3 Jij gaat niet.'Allee bommen en granatenHet zc je geen tweede keer lukken! Geen buitenissigheden meer! Het is welletjes!Jij gaat met mij terug naar Molens too duizend miljard bommen! Punt ent! Bij het dorp Charahbang, op drit. dagen lopen van hier... Daar is nog maar een paar dagen geleden een jak gedood door de migoe. Luister eens, kapitein, u rr, me niet kwalijk nemen, maar <k j vertrek morgen naar Charahbang U gaat met Thar key en de karavaan terug... U moet me I begrijpen, ik kan niet anderj.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 54