eidse Marathon
Russen lopen record aan flarden
Denummer en
het gevecht met zichzelf
Groenendijk van
Mallorca naar de
halve marathon
'Met 2.19 ga je de
wereld niet over'
ragt mist marathon
oor een kuitblessure
)it is
iteressant
Qpioor de
rondlopers'
De bondscoördinator was voor
het eerst in Leiden en hij toon
de zich tevreden. Gerard Nij-
boer koos voor een beschei
den rol, maar dat was omdat
hij niet officieel namens de at-
letiekunie, maar als begeleider
van een EWR bedrijfsteam ac
te de présence gaf in Leiden.
„2.19 is een redelijke tijd voor
de omstandigheden", meldde
de nationaal recordhouder
(2.09.01). „Maar je gaat er na
tuurlijk de wereld niet mee
over."
Nijboer herhaalde in Leiden
wat hij eerder al in het alge
meen had opgemerkt over de
Nederlandse marathons: „Or
ganisaties willen allemaal
snelle tijden, maar wat moet je
daarmee? Enschede had een
winnaar met een grote naam
en met Krotwaar een Neder
lander die goed liep. Toch was
het zogenaamd niet geslaagd
omdat er geen 2.10 op de klok
ken stond. Hier is een par-
coursrecord gelopen, nou én?
Als het vijfentwintig graden is
lukt dat niet en is het dan een
slechte wedstrijd geweest?
Mensen moeten eens wat
meer kijken naar hoever je
voor of achter iemand loopt.
Zelf liep ik eens 2.12 in Am
sterdam met 23 graden Celsi
us, zat ik zes minuten voor een
Tsjech die later zesde werd bij
een Europees kampioenschap.
Ik kwalificeerde me niet om
dat ik de limiet niet gelopen
had. Dat soort dingen bedoel
ik."
Leiden doet het in zover
goed, dat er in ieder geval een
substantieel aantal marathon
lopers aan de start komt. „Ze
hebben hier duidelijk goed te
pakken hoe je lopers moet be
naderen. Goed afgeschermd
parcours, microfonist die er
redelijk kijk op heeft en en
thousiast blijft. Als er zoveel
mensen lopen, dan zegt dat
iets."
Michiel Blom vecht tegen de tijdslimiet en tegen kanker
De emoties waren hem veruit
de baas. Huilend viel Michiel
Blom marathon-official Robert
Laan in de armen. De Hagenaar
legde als laatste de 42.195 meter
van de 3M marathon af, vlak
achter de als nar verklede Brit
David Carter. Het is een wereld
van verschil.
Terwijl het lopen van een mara
thon voor Carter een vrolijke
aangelegenheid is, gaat Blom
vooral een gevecht met zichzelf
aan. Blom is namelijk kanker
patiënt. Zes jaar geleden werd
bij de toen 35-jarige Hagenaar
lymfeklierkanker geconstateerd
en leek zijn wereld in te storten.
Werken kon hij niet meer, hij
'verdween' in de WAO maar
vertikte het om het lopen, zijn
eerste en enige liefde, ontrouw
te zijn.
Blom had moeite met praten,
voerde, nadat hij de finishlijn
was gepasseerd, doorlopend
een gevecht tegen zijn tranen.
„Normaal spreek ik niet over
mijn ziekte. Het is pas drie we
ken geleden dat ik van de dok
ter toestemming kreeg om te lo
pen. Hij weet toch wel dat hij
het mij niet kan verbieden."
Genezen zal Blom nooit, zegt
hij, al bevindt de ziekte zich nu
in een stabiele fase. „Onze Lieve
Heer wil me nog niet hebben,
denk ik. Ik geniet ook van elke
dag. Veel mensen vinden het
een wonderlijk verhaal. Men
begrijpt niet dat iemand die zo
ziek is, marathons loopt. Een
hardloper is eigenwijs, iemand
die geflipt is. Wie gaat er nu
42.195 meter lopen? Maar lopen
is voor mij een therapie, ik voel
me goed als ik loop. Als ik dat
niet doe, dan ga ik achteruit.
Dat ik de marathon binnen de
tijd heb afgelegd, is voor mij
een overwinning. Afgelopen
maandag heb ik nog acht kilo
meter over het strand gelopen
en donderdag nog een test over
14 kilometer. Dat ging bijzonder
goed. Toen ik zondagochtend
opstond dacht ik dat 4.59 er ze
ker in moest zitten."
De tijd die Blom op de klok zet
te was 'bruto' 5.01 en een
beetje. Een marge van drie mi
nuten op de maximale tijd van
vijf uur werd de laatst binnen
komende lopers door de wed
strijdleiding gegund. Daar vol
deden Carter en Blom ruim aan.
Toch toont Blom wat eergevoel.
„Er moet wat van die 5.01 af.
Voordat ik over de startlijn heen
was, waren er al vijf minuten
voorbij."
Volgende week legt hij met
nog elf andere lopers 12 uur
lang bij Den Haag Atletiek aan
de Laan van Poot een ultralange
afstand af. Ooit werkte hij bin
nen die tijd 86 kilometers af.
Dan volgt in augustus de eerste
en waarschijnlijk ook enige,
Haagse Marathon, gehouden in
verband met het 700-jarig be
staan van de residentie. „Dat is
altijd al een droomwens van mij
geweest, een marathon in Den
Haag. Daarna ga ik kortere af
standen doen. Ik heb al zoveel
gevraagd van dit lichaam, meer
mag ik eigelijk niet vragen."
zaai
Buskermolen was in de-
de vorm, liep bijna dezelfde
maar moest wel vier atleten
)p het er voor laten gaan dan vorig
Er was meer tegenstand
;onnetldat het prijzengeld steeds
:r wordt in Leiden, denkt de
nuidenaar. Met 2.32.44 werd
hersti jeteraan wel weer de beste
12-1 o o-atleet en zelfs de beste
.asslut lerlander.
Vijfduizend gulden in plaats
ep in 13000 voor de eerste plaats
gelijl eelt natuurlijk wel en ook de
pouk ede en derde plaats zijn veel
i. T er waard. De top komt nog
arteus maar de subtop van de
ester! sen wel. Dit is interessant
zege ir de broodlopers", aldus
trai ikermolen.
Uaauw )ver zijn eigen race was hij
et 9-6 t tevreden. „Maar misschien
het tempo toch te hoog,
it na 35 kilometer kreeg ik
van mijn hamstring. Vorig
land; 'had ik dat ook een beetje,
de voorbereiding was
d, dus dan verwacht je het
t. Het kan ook zijn dat ik te
d ging tussen 30 en 35 kilo-
ik haalde daar nog een
sin. Het is en blijft natuurlijk
marathon en die begint pas
t na dertig kilometer. De
zaak ken je nooit."
let 1.14.25 halfweg verloor
skermolen terrein, maar daar
Iden bijna alle lopers last
„Qua tijd scheelt het niet
reel, vorig jaar had ik 2.31."
een derde en twee vierde
atsen kan Buskermolen ook
I een achtste plek wel tevre-
izijn. „Dat moet wel. Ik had
Jg binnen de 2.30 gelopen,
ir dat wil ik altijd. Ik denk
dat dat nog best kan, ook al
■ik veertig."
'eede regio-atleet werd op
'entiende plaats Ben Kerk-
jfin 2.44.37. „Ik verlies ieder
een minuutje", meldde de
ofarendsvener van Leiden
iek. „Tussen 20 en 25 kilo
ter heb ik de eerste vrouw
getrokken, maar dat heeft
genekt. Toch doe je dat, dan
je iets om voor te lopen."
('eergoden zijn
(letiekweekeinde
ed gezind
gezichten van organisatoren
nden een week op donderen,
tor de weergoden bleken het
■ds Atletiek Weekeinde goed
gens fnd. Zowel de Gouden Spike
>en wi zaterdag als de Leiden Mara-
Wass on op zondag werden na een
d-Bel{ van regen en vooral voor
werk Ningen van nog veel meer
ld. UI pn grotendeels gespaard. Het
15 van de lopers trof gisteren
b betere omstandigheden
n in de afgelopen zeven edi-
5van de marathon.
5 Ochtends een buitje voor
broodnodige zuurstof in de
tht, de temperatuur ruim on-
"de twintig graden en vooral:
°g- De enkele hoosbui die
Jaf half vier loskwam, was
u dat betreft niet meer dan
Schoonheidsfoutje.
Michiel Blom op weg naar de finish, voor hem loopt de als nar verklede Brit Nick Carter.
foto dick hogewoning
deeln
d" Bi eer meer deelnemers
an de
Nati gü In totaal deden er 7500 lopers mee aan de achtste editie
eidse ïdë Leidse marathon, een stijging van zes procent in vergelij-
rsoonl emet vorig jaar. Meer dan 90 procent van alle deelnemers
'ter (4,j Jde de finish. De marathon verliep zonder noemenswaardige
een de jukken. Drie mensen werden met ademhalingsproblemen
Vani diet ziekenhuis gebracht, maar mochten dat gisteren ook
'n de verlaten,
t de a
ikrt oofdprijs voor Vrouwen weg
«1!Ü! De prijs voor de 'mooist versierde straat' ging net als vo-
i. jaar naar de Vrouwenweg in Zoeterwoude. De bewoners in
f straat krijgen daarvoor de hoofdprijs van 2000 gulden. De
r? J* juwenweg werd uitgekozen door de aüeten, die de Zijlsingel
tweede aanwezen. De Morsweg en de Dorpsstraat in Zoeter-
Nederl e"1<^'^en ex aeclu0 °P derde plaats,
in G
Dimitri Riyoukhine heeft de Leidse Marathon op zijn
naam geschreven. Vorig jaar was de 31-jarige wegatleet
uit het Russische Nijniy Novogorod de grote onbekende.
Onderweg naar zijn tweede opeenvolgende zege in de
Sleutelstad toonde hij al trekjes van een doorgewinterde
specialist. Riyoukhine versloeg gistermiddag in een flau
we korte eindsprint zijn maatje Vladimir Tontchinsky uit
Wit-Rusland. De winnaar dook met een tijd van 2.19.27
onder het parcoursrecord, dat sinds 1995 op naam van
de dit jaar teleurstellende viervoudig winnaar Jarostaw
Lewandowski stond.
Het was een van tevoren opge
zet plannetje, dat vakkundig in
praktijk gebracht werd. Riyouk
hine had er luttele tellen na de
finish op de Willem de Zwijger
laan geen enkele moeite mee
om dat te erkennen. Hij was
met zijn vriend Tontchinsky, in
woner van Tarasawa Minskiy
(Minsk), in de auto gestapt. Ze
hadden er kilometers lang over
kunnen bomen. „We wisten al
vrij snel dat we sneller waren
dan de anderen", aldus Riyouk
hine. „Je moet tijdens de wed
strijd alleen nog even kijken hoe
je weg kunt komen. Daarover
hadden we samen al nage
dacht."
Het tempo in de openingsfase
lag hoog. Bewust, fase één luid
de immers zo snel mogelijk het
kaf van het koren scheiden en
overzicht krijgen. Alleen de uit
Djibouti afkomstige Omar
Moussa, luid toegejuicht van
wege zijn knaloranje outfit, zijn
landgenoot Abdi Saïd en Le
wandowski konden met moeite
volgen. Met amper vier kilome
ter in de benen bleek het eerste
speldenprikje van de Russische
coupplegèrs al voldoende voor
een lichte afscheiding. Vrolijk
communicerend accepteerden
ze het terugkomen van de wor
stelende Lewandowski en de
toen nog opvallend gemakkelijk
lopende Moussa. Reden voor
kortstondige verongelijkte blik
ken vormde het ontbreken van
de tijdwagen vóór de eerste ma
rathonlopers.
Waar in andere jaren de steile
J.H. Oortbrug scherprechter
was, gaf dit keer Moussa juist
daar blijk van een opleving. De
Djiboutaan, die in Dongen
woont, dichtte met grote passen
solo het gat naar Riyoukhine en
Tontchinsky. De aansluiting
precies op het 30 kilometer-
punt was van korte duur. Mous
sa - met een verbeten gezicht -
verloor al op de Rhijngeester-
straatweg het contact en werd
bijgehaald door Saïd en de on
afgebroken uit de wind lopende
Lewandowski.
Het leidersduo kwam halver
wege op de Haagsche Schouw
brug door na 1.07.53 - op de
halve marathon goed voor de
vierde tijd - en verdeelde onder
weg ontspannen de premiepot.
Van sprints was als verwacht
geen sprake. De hegemonie
werd onverwacht doorbroken
2.19.27 (oude record 2.20.14).
Riyoukhine: „Ik denk onder het
lopen veel aan mijn fysieke ge
steldheid. Hoe voelt mijn li
chaam aan. Daarbij grijp ik wel
vaker naar spieren om ze wat
los te schudden."
Tontchinsky nam in april nog
deel aan de marathon van Parijs
en deed het daarna even rusti
ger aan. Vorige week vertegen
woordigde hij tijdens de Europa
Cup in het Zweedse Malmö zijn
land op de vijf kilometer. Een
ideale voorbereiding op de 42
kilometer en 195 meter in Lei
den had hij daarom in tegen
stelling tot zijn directe concur
rent niet. Toch zocht de zilveren
finisher geen verklaring op dat
vlak. „Dimitri is de betere sprin
ter, dus ik wist dat ik het moei
lijk zou krijgen. Ik ben natuur
lijk wel teleurgesteld over die
tweede plaats."
Vrouwen
Karin a Szymanska, afkomstig
uit een klein dorp nabij Torün
was de snelste op de marathon
bij de vrouwen. De kleine Pool
se, die het parcoursrecord op 28
seconden miste, toonde zich ui
termate verheugd over haar ze
ge. „Het is de eerste keer dat ik
hier loop en ik breek meteen
mijn persoonlijke record. Voor
het eerst onder de 2.40. Nu
denk ik voorlopig niet meer aan
marathons, alleen nog maar
aan augustus, want dan ga ik
trouwen." Szymanska, die vanaf
haar zevende aan adetiek doet,
liep in Leiden haar vijfde mara
thon. Vorig jaar won ze verras
send in Warschau. De Russische
Tatiana Perepelkina eindigde
op ruime achterstand als twee
de in 2.48.43.
Bijna was hij er. Om twee voor
twaalf arriveerde Alfons Groe
nendijk bij de start van de halve
marathon. En toen werd de
profvoetballer tegengehouden.
„Ik mocht niet
verder, daar
om besloot ik
maar om ille
gaal bij LOI,
vlak bij mijn
huis, te star
ten." Groenen
dijk zal zijn
naam daarom
niet tegenko
men op de of
ficiële uitsla
genlijst. Zijn
tijd van 1.27.50
komt niet in
de boeken te
recht. De oud-
Spartaan en
komend sei
zoen speler
van FC
Utrecht zal er
geen traan
om laten,
daarvoor
heeft hij te
veel op hete kolen gezeten om
toch nog mee te doen op de
grote Leidse loopdag.
„Ik ben vanmorgen uit Mal
lorca vertrokken en landde om
tien over half elf op Schiphol.
Vervolgens moest ik erg lang op
mijn koffers wachten en pas om
half twaalf stapte ik bij mijn
schoonvader in de auto. Ik
moest en zou lopen in Leiden.
Het was een race tegen de klok,
maar het leek te lukken, tot ik
werd tegengehouden." Dan
maar tegen de regels, want „in
Leiden lopen is een feest en
Tjeerd Scheffer is een goeie
vriend van mij. Die had nog
mijn startbewijs en mijn num
mer tijdens mijn vakantie bij
mij in de brievenbus gegooid.
Vandaag heb ik hier, na 1996,
voor de twee
de keer gelo
pen. Het is
me weer erg
goed beval
len. Dat ik me
vanmorgen
zo heb moe
ten haasten,
vond ik ach
teraf ook wel
leuk, ik houd
er namelijk
van om me
zelf een
beetje pijn te
doen. Die tien
dagen op
Mallorca heb
ik niet stilge
zeten, daar
heb ik ook
wat voor me
zelf getraind.
Op dit mo
ment voel ik
me topfit.
Zijn officieuze eindtijd ligt
volgens eigen zeggen ongeveer
op het niveau van zijn persoon
lijk record: „Ik heb onderweg
nog wat dingen moeten doen,
waarvan het opspelden van het
startnummer, ergens halverwe
ge, nog het minst moeilijke was.
Ik heb ook nog een sanitaire
stop moeten houden, die me
wat tijd kostte en aangezien ik
geen toiletpapier bij me had,
zou ik nu graag een einde ma
ken aan dit gesprek." Fons mag
gaan.
;itten
•000 m
n m«
ijf kilo
'ttmg i
ijn Ui
P N' MARC VAN DERJAGT
liet
:l opv
hoede
mvea
ld va:
t la h
•rke ra
fstand
zich
tefan!
eijden
de
11)
oaf" Pragt heeft zich door een
blessure moeten terugtrek-
1 J P voor deelname aan de Leid-
iarathon. De Hilversummer,
tar van de eerste editie in
had gisteren zijn laatste
athon willen lopen. De at-
van Leiden Atletiek reageer-
reëmotioneerd over het af-
„Ik ben ontzettend teleurge
steld", zo gaf een zichtbaar aan
gedane Pragt vlak voor aanvang
van 'zijn' marathon aan. „Het
begon eigenlijk al op Tweede
Pinksterdag toen tijdens een
trainingsloopje mijn rechterkuit
opspeelde. Ik heb het bewust
niet gemeld, omdat ik hier zo
graag wilde lopen. Een paar da
gen rust heeft niet geholpen."
Dimitri Riyoukhine neemt afstand van Vladimir Tontchinsky wanneer de lopers voor de tweede keer de Vrouwenweg passeren.
toen Riyoukhine vlak na het 30
kilometer-punt op het Europa
viaduct over de A4 wegsnelde
van zijn loopgezel. Op de Vrou
wenweg - voor de gelegenheid
omgedoopt tot Bonkevaart -
moest de verbouwereerde Tont
chinsky het antwoord schuldig
blijven. Dankzij een korte af-
snijmanoeuvre geraakte de Wit-
Rus weer bij de Rus. „Ik heb
hem toegebeten: Wat ben jij nu
van plan?", gaf Tontchinsky
desgevraagd toe. „Ik vond dat
we even moesten aanzetten om
het parcoursrecord te kunnen
breken", luidde het verweer van
Riyoukhine.
De Rus, die vorig jaar tijdens
de marathon van Lyon 2.15.64
liet klokken, leek in de slotkilo-
meters het onderspit te moeten
delven. Hij greep twee keer naar
zijn linkerhamstring, maar bleef
in het spoor van Tontchinsky,
die voor de Friesland Marathon
dit jaar 2.13.80 nodig had. Het
bleek een staaltje van psycholo
gische oorlogsvoering. In het
zicht van het finishdoek was
een kleine versnelling genoeg
voor de winst in een tijd van
De Poolse Karina Szymanska wordt gefeliciteerd met haar zege op de
marathonfoto dick hogewoning
