Wurgende spanning van eigen bodem
UITNODIGING AAN DE LEZERS
Oranje kandidaat vermoordv
in hotelletje gevonden
;iscaal jurist Ed Sanders genomineerd voor Gouden Strop
ZATERDAG 30 MEI 1998
Voor wie het nog niet wist: vandaag begint de
Maand van het Spannende Boek. Vier weken lang
wordt in boekhandels en bibliotheken extra aan
dacht besteed aan thrillers, detectives en politiero
mans. Traditiegetrouw wordt in de maand juni ook
de Bruna Gouden Strop toegekend aan het beste
Nederlandstalige spannende boek. Afgelopen jaren
ging de prijs naar schrijvers als Jef Geeraerts, René
Appel, Bob Mendes en Tomas Ross.
Het aanbod aan misdaadboeken van auteurs van
eigen bodem, met een eigen, kenmerkende Neder
landse sfeer en couleur locale, groeit, zowel in om
vang als in kwaliteit. Dat is voor de dagbladen van
de Geassocieerde Pers Diensten (GPD), waarbij
ook deze krant is aangesloten, de bibliotheken in
Nederland en de boekwinkelketen Bruna een goe
de reden om - evenals vorig jaar - de komende we
ken de schijnwerpers te richten op het Neder
landstalige crime- en thrilleraanbod.
Onder de titel 'Wurgende spanning van eigen
bodem' publiceert deze krant de komende zaterda
gen vier misdaadverhalen. De verhalen worden ge
schreven door drie Nederlandse thrillerauteurs, ie
der met een uitgesproken eigen stijl. Charles den
Tex (dit jaar genomineerd voor de Bruna Gouden
Strop), Paul Stather (in 1997 genomineerd) en On-
no te Rijdt (dit jaar genomineerd) kregen de op
dracht het op deze pagina afgedrukte - fictieve -
moordbericht uit te werken tot een compleet ver
haal. Dat zal drie heel verschillende verhalen ople
veren: in sfeer, stijl en plot. Deze moordverhalen
worden afgedrukt in de krant van respectievelijk 6,
13 en 20 juni. Het vierde misdaadverhaal, dat op 27
juni wordt gepubliceerd, is wellicht door geschre-
Een schrijver van misdaadverhalen moet niet
alleen beschikken over een vaardige pen en
een inventieve geest, maar ook over psycholo
gisch inzicht, feitenkennis en het vermogen
om sfeer en intrige 'neer te zetten'. Deze krant
daagt u uit in de huid van een misdaadschrij
ver te stappen en een verhaal te schrijven. Het
krantenbericht over de moord op de jonge
sterspeler van het Nederlands elftal dient hier
bij als uitgangspunt.
Stuur uw - getypte - verhaal, dat maximaal
duizend woorden mag tellen, vóór zaterdag 13
juni a.s. naar Secretariaat Bruna Gouden
Strop, Postbus 69, 1390 AB Abcoude. Handge
schreven inzendingen, verhalen op floppy's en
artikelen die zijn gestuurd naar een ander dan
bovengenoemd adres, worden niet geaccep
teerd. Een deskundige jury - bestaande uit een
uitgever, een bibliothecaris, een misdaad-
schrijver, een recensent en een boekverkoper -
beoordeelt alle inzendingen. Het beste verhaal
wordt op 27 juni afgedrukt in de kranten die
bij de GPD zijn aangesloten. Bovendien ont
vangt de winnaar de vijf door de auteurs ge
signeerde boeken die zijn genomineerd voor
de Bruna Gouden Strop 1998.
Het winnende verhaal zal vanaf 27 juni te
vens op de Internet-site van Bruna (http:
www.bruna.nl) staan.
Het negentienjarige voetbalta
lent Pieter Postius is gistermid
dag dood aangetroffen in een
kamer in een louche hotelletje
in de Amsterdamse binnenstad.
Postius is door een misdrijf om
het leven gekomen, zo heeft een
politiewoordvoerder bevestigd.
De voetballer, die de laatste
maanden triomfen vierde als
spits van de hoofdstedelijke ere-
divisionist Groen-Blauw, maak
te kans om met Oranje af te rei
zen naar het WK voetbal in
Frankrijk.
Aanvankelijk ging de door de
hoteleigenaar te hulp geroepen
politie uit van zelfmoord. De
deur van de kamer waar Postius
verbleef, was van binnenuit af
gesloten. Nadat de agenten het
slot hadden geforceerd, trof
men het ontzielde lichaam van
de getalenteerde aanvaller aan.
Om zijn nek zat een touw, met
aan het andere eind de uit het
plafond getrokken hanglamp.
Een eerste onderzoek door de
politicarts leerde echter dat het
slachtoffer diverse wurgsporen
in nek en hals had. Vingeraf
drukken werden niet aangetrof
fen. Vermoedelijk droeg de da
derhandschoenen.
In Postius' hotelkamer is an
derhalve kilo cocaïne aangetrof
fen. De harddrugs waren ver
stopt in een stapel Belgische
kranten. Als bondscoach Hek-
king had besloten om Postius
voor de wereldkampioenschap
pen op te roepen als vervanger
voor de langdurig geblesseerde
Dennis Kluitkamp, nad hij mo
gelijk tegen België moeten spe
len.
In het belang van het onder
zoek wil de politic verder geen
mededelingen doen. Ook het
bestuur en de technische lei
ding van Groen-Blauw en de
KNVB weigerden elk c
NOMINATIES BRUNA GOUDEN STROP
De afgelopen week zijn de vijf titels bekendgemaakt, die genomi
neerd zijn voor de Bruna Gouden Strop 1998, de prijs voor het bes
te Nederlandstalige spannende boek. Thrillers vol wurgende span
ning, van de eerste tot de laatste pagina.
FOTOFINISH
VAN JAC. TOES
Thriller over een ambitieuze advo
caat die tijdens een serie hardloop
wedstrijden het slachtoffer wordt van
een aantal bizarre gebeurtenissen.
Aanvankelijk geeft hij het toeval de
schuld, maar gaandeweg ontdekt hij
dat er een complot tegen hem wordt
gesmeed. De Gouden Strop-jury
roemt de stilistische kwaliteiten van
de auteur. 'Toes schetst kundig het
milieu van vrijetijdsrenners uit het
zakenleven en de advocatuur. Foto
finish heeft een natuurlijke plot met
overtuigende ontknoping. Real sus
pense!'
HETSPEL
VAN ONNO TE RIJDT
In dit misdaaddebuut van deze voor
malige hockeycoach staat de eenling
Niek Wouda centraal, een zonderlin
ge vogel met gruwelijke psychopati-
sche gedachten. In het villadorp van
Niek worden drie beestachtige moor
den gepleegd. Niek vermoedt dat zijn
'hockeyvrinden' Hubertus en Rolf-
Diederik hier meer van weten. De ju
ry: 'Te Rijdt vertelt zijn verhaal in een
vlijmscherpe stijl, die de lezer soms
een prettig verontrustend gevoel be
zorgt. In dit taalkundige juweeltje
wordt het milieu van bovenmodale
opscheppers en bluffers vol afgunst
op eikaars succes in zaken, vrouwen
en drinken op genadeloze wijze
neergezet.'
'Over Tulip kun je zo drie thrillers schrijven' SLANGEN AAIEN
VAN MIRJAM BOELSUMS
De sociologe Mirjam Boelsums ver
haalt in Slangen aaien over de 17-ja
rige Mariecke. Zij is betrokken bij de
dood van een leraar en verblijft in
een jeugdinrichting. Haar reclasse-
ringsambtenaar - én de lezer - krijgt
pas aan het eind van de hoed en de
rand te horen. 'Een adembenemend
verhaal, in een pakkende schrijftrant
en fraai in zijn opbouw', oordeelde
de jury. 'De ik-figuur komt natuurlijk
en overtuigend over, echt een verte
genwoordigster van de postmoderne
jeugd die alles meegemaakt moet
hebben.'
CODE 39
VAN CHARLES DEN TEX
In deze financiële thriller wordt ver
tegenwoordiger Jan Stegger naar Du
bai gestuurd om de verdwijning van
een collega uit te zoeken. Ondertus
sen staat de handel met de Arabische
Golf, een van de pijlers van het Am
sterdamse bedrijf, onder druk. De
zwaarlijvige Stegger onderhandelt en
zoekt en ontdekt pas aan de andere
kant van de wereld wat er aan de
hand is. De jury: 'Code 39 is een met
vaart geschreven thriller, met veel
aandacht voor de couleur locale in
Dubai en China. Een onthullende
kijk op het zakendoen met het Mid
den-Oosten en de Volksrepubliek.
Den Tex vermoeit ons niet met de
tails die alleen voor experts aantrek
kelijk zijn.'
DE FRONTRUNNERS
VAN ED SANDERS
Ed Sanders (pseudoniem van fiscaal
jurist Ewoud Lietaert Peerbolte) ver
telt over Eduard Grahl, een Amster
damse uitgever van internationale
faam die goede resultaten boekt op
de beurs. Maar dan raakt Grahl in
opspraak door toedoen van een lasti
ge computerhacker en een jonge ad
vocate die ook flinke winsten in de
effectenhandel willen boeken. Een
roman over beursfraude en moord.
'Een imposant thrillerdebuut, dat
mooi inhaakt op de actualiteit',
meent de jury. 'De auteur laat duide
lijk zien dat hij over inside-informa
tion en allerlei andere vormen van
voorkennis beschikt. Van begin tot
eind spannend.'
Ed Sanders is een van
de drie schrijvers die
hun misdaaddebuut
deze week bekroond
zagen met een
nominatie voorde
Bruna Gouden Strop
1998, de prijs voor het
beste Nederlandstalige.
spannende boek.
Sanders, pseudoniem
voor fiscaal jurist
Ewoud Lietaert
Peerbolte, vertelt in
zijn binnen acht
weken voltooide 'De
frontrunners' over
voorkennis, fraude,
afpersingen en moord
in de financiële wereld.
Zeer tot ontzetting van
zijn 91-jarige moeder,
die zo van beleggen
houdt: 'Is het echt zo'n
rotte wereld, jongen?'
Lietaert Peerbolte:
„Niemand voelt zich te
vies om de ander
beentje te lichten. Dat
is de praktijk.
Ewoud Lietaert Peerbolte: Je krijgt mijn naam niet zo gemakkelijk op een co
ver. De uitgever opperde het pseudoniem Ed Sanders. Ik vond het prima."
FOTO GPD ROB KEERIS
JTT elemaal te gek!" Ewoud Lietaert Peerbol-
11 te kan zijn geluk niet op nu hij genomi
neerd is voor de Bruna Gouden Strop 1998.
Naast debutanten Onno te Rijdt en Mirjam
Boelsums en gevestigde misdaadauteurs Jac.
Toes en Charles den Tex, maakt de fiscaal ju
rist kans op deze thrillerprijs die vrijdag 19 ju
ni wordt uitgereikt.
Voor. Lietaert Peerbolte (Den Haag, 1944)
komt zijn nominatie als een totale verrassing.
„Ik rekende op niets, want ik ben een nieuw
komer in thrillerland. Maar het is natuurlijk
fantastisch dat mensen met enig beoorde
lingsvermogen De frontrunners zo'n leuk ver
haal vinden."
In zijn thrillerdebuut schetst de auteur de
handel en wandel van Eduard Grahl, een Am
sterdamse uitgever van internationale faam.
Met zijn als hobby begonnen beleggingsclub
je Investment Associates doet Grahl, door uit
bundig gebruik te maken van voorkennis, lu
cratieve zaken op de beurs. Dan gaat het plot
seling mis met zijn imperium: een jonge as
sistent-controller, Joachim Hengst, 'hackt' er
binnen het concern lustig op los en dringt
binnen in de financiële administratie van het
bedrijf. Gegevens over Grahls fraude speelt hij
door aan het Openbaar Ministerie.
De ongezond op promotie beluste hoofdof
ficier Henrico Pintado start een grootscheeps
onderzoek tegen Grahls editors. Joachims
vriendin, juriste Mary Ann Dreyer, weet een
baantje te versieren op het kantoor van
Grahls huisadvocaat Ben Corporal, terwijl een
niet geheel brandschone effectencommissio
nair zich ook nog met de kwestie gaat be-
ixigica
Lietaert Peerbolte, stammend uit een geslacht
van ambachtslieden die hun oorsprong von
den bij de Franse Hugenoten dan wel in
Vlaanderen, verzon de plot van dit dichte web
van verhaallijntjes ruim twee jaar geleden.
„Op fiscaal gebied had ik al eerder een aantal
non-fictie dingen geschreven. Dat was heel
plezierig. En omdat ik in de strafrechtpraktijk
zit, waar je heel erg gekke cases meemaakt,
leek het mij leuk om daarover eens te schrij
ven. In het voorjaar van '97 verhuisde ik van
Brabant naar Amsterdam, sprak daar toen
uitgever Maarten Asscher van Meulenhoff en
die zei: 'Laat maar eens zien watje kunt'."
„Vervolgens heb ik het boek in twee blok
ken geschreven, één van vijf weken, vorig najaar, en
in februari, maart drie weken herschrijven en werken
aan de 'einddraft'. Een redacteur van de uitgeverij las
van het begin af mee. Die kwam met de uitstekende
tip zelf niet te veel uit te leggen, maar het de karak
ters te laten doen. Daardoor gingen mijn personages
ook leven. Je wordt daardoor ook gedwongen de logi
ca van de handelingen van de karakters in de gaten te
houden."
Het pseudoniem heeft de uitgever bedacht, ver
klaart de schrijver/jurist. „Bij Meulenhoff vonden ze
Ewoud Lietaert Peerbolte geen gemakkelijk liggende
naam. Dat zou het niet goed op de markt doen, je
krijgt hem ook niet zo gemakkelijk op de cover. Hij
opperde Ed Sanders. Ik vond het prima."
Juridische ervaring
Lietaert Peerbolte benadrukt dat hij de thriller niet
had kunnen schrijven zonder zijn juridische ervaring.
„Ik ben nu ruim twintig jaar in de fiscale beroeps
praktijk werkzaam. De laatste jaren ben ik in de be
roepsaansprakelijkheid verzeild geraakt. Ik hou me
bezig met fouten en misslagen van advocaten, nota
rissen, accountants en belastingadviseurs. Onder
mijn cliënten zijn buitengewoon vermogende lieden,
maar ook mensen die het niet zo breed hebben. Zo
had ik vorig jaar de echtgenote van een middenstan
der als cliënte. Haar man was overleden en de notaris
had gewoon een grote fout gemaakt bij het regelen
van de nalatenschap. Die vrouw leefde op de rand
van de bijstand, terwijl ze recht had op zeker 60 mille.
Dat hebben we even rechtgetrokken. Als ik een advo
caat of een notaris aanpak, kost het hem overigens
geen stuiver. Dat betaalt zijn verzekering wel. Het zijn
de best verzekerde beroepsgroepen, die een dikke
premie betalen voor een aansprakelijkheidsverzeke
ring."
In De frontrunners ('een dossier waarin ik heerlijk
kan zitten rommelen: in mijn werk kan dat niet') ko
men veel zaken en gebeurtenissen voor, die Lietaert
Peerbolte in de praktijk heeft meegemaakt. De zin
'Geen van de hoofdpersonen is uit het echte leven ge
grepen', is dan ook niet geheel terecht, geeft de au
teur toe. „Met die zin bijt ik in mijn eigen staart, ja. Er
zitten elementen in die herkenbaar zijn voor bepaal
de figuren. Maar ja, Nederland is ook wel erg klein.
Als je het hebt over een effectencommissionair uit
Virüceveen, roept iedereen 'Adri Strating'. En als-ie in
Blaricum woont: 'Hé, Han Vermeu
len!' Ik zeg echter met de hand op
mijn hart dat ik geen van de persona
ges echt naar iemand heb gemodel
leerd. De karakters zijn uit bepaalde
personen opgebouwd. Zo zit in de
met zijn Nieuw-Guinea-dossier ge
plaagde hoofdofficier Pintado natuur
lijk iets van oud-pg Gonsalves. En
topambtenaar Maris heeft iets van se
cretaris-generaal Borghouts van Justi
tie, dat klopt."
De ontzetting van zijn 91-jarige
moeder over de rotte wereld die Lie
taert Peerbolte in De frontrunners
schetst, is niet helemaal misplaatst,
lacht de schrijver. „Iedereen is fout in
het boek, omdat het er in de werke
lijkheid ook zo aan toegaat. Er komen
geen helden voor in de financiële en
juridische wereld. Het barst er van de
frontrunners, mensen die kennis heb
ben van wat er met een bedrijf gaat
gebeuren, daarop gaan handelen en
daarmee 'vooruitlopen' op de ande
ren die na hen komen. Er is niemand
die zegt: ik fraudeer ten bate van, zeg
maar, het Prins Bemhard Fonds. En
in de juridische wereld is de top al
leen maar met twee dingen bezig: het
behoud van formatieplaatsen en hun
eigen carrière. Niemand voelt zich te
vies om de ander een beentje te lich
ten. Dat is de praktijk."
Misschien, bedenkt Lietaert Peer
bolte nu, had hij in zijn thriller wel
wat 'goeien' moeten creëren. „Men
sen die een soort ethisch doel na
streefden en wilden aantonen wat
voor smeerlapperij er op die beurs
gaande is. Nu heeft het verhaal een
beetje een los einde, ja. De echte
spanning van het waarom, kwam er
niet uit."
Voldoende stof
De auteur belooft terstond daar in
zijn volgende thriller wat meer aan
dacht aan te besteden. Die tweede ro
man moet al in het najaar klaar zijn.
Lietaert Peerbolte schiet er niet van in
de stress, er is immers stof voldoende
voor handen. „De krant levert genoeg
op om over te schrijven. Dat miljoe
nendebacle rond het failliete effectenhuis Nusse
Brink bijvoorbeeld en over de gang van zaken rond
het computerbedrijf Tulip zou je wel drie thrillers
kunnen schrijven. Daar haak ik ook op in. Die kwes
ties kluts ik een beetje door elkaar, zodat het voor de
kenners een puzzel van herkenning blijft."
Lietaert Peerbolte heeft De frontrunners niet ge
schreven om er rijk van te worden. „Om die reden
moet je er ook niet aan beginnen. Als je er 2500 van
verkoopt, heb je het goed gedaan." Hij lacht: „Het
zullen er geen 150.000 worden, daar heb ik mijn boek
te ingewikkeld voor gemaakt met te veel verhaallij-
De 25.000 gulden van de Bruna Gouden Strop is
niet belastingvrij. Maar Lietaert Peerbolte zou geen
goed fiscaal jurist zijn, als hij niet zou weten hoe hij
er zo veel mogelijk van over zou kunnen houden.
„Het beste advies is: zorg ervoor dat het geld in je bv
terechtkomt. Dan betaal je niet het 60 procentstarief,
maar 35 procent. En voor je volgende boek veel rei
zen maken. Dan kun je veel aftrekbare kosten opvoe
ren. Dus, situeer je thriller in Hongkong of New York,
da's wel zo voordelig, haha."
