!eSPORT
Erwin Koeman:
een noorderling met
Bourgondische inslag
Waarom is Johan Cruijff er niet bij?
hfERDAG 30 ME11998
Op 6 mei 1979 maakte Erwin Koeman, 17 jaar jong, zijn debuut in de
hoofdmacht van FC Groningen. Excelsior werd in het Oosterpark met 2-1
verslagen, FC Groningen kwam destijds uit in de eerste divisie. Volgende
week dinsdag speelt hij zijn laatste wedstrijd als betaald voetballer. In het
slotduel van de nacompetitie is FC Den Bosch in stadion De Vliert de
tegenstander. Erwin Koeman kan terugzien op een prachtige carrière; de
degradatie van FC Groningen doet daar niets aan af.
„Iedereen probeert zijn straatje nu schoon
te vegen, schuift elkaar de schuld in de
schoenen. De spelers onderling maken el
kaar verwijten, het huidige bestuur wijst
naar het vorige bestuur, het vorige bestuur
wijst naar het huidige bestuur. Als het slecht
I gaat, is alles slecht, deugt er helemaal niets
meer, in die situatie zitten we nu. Maar de
problemen zijn niet van dit seizoen alleen.
Ze zijn al begonnen in de periode dat ik nog
bij Mechelen en PSV zat. Toen al is heel veel
rotzooi naar boven gekomen, en sinds die
tijd is het bij FC Groningen niet meer rustig
geweest. Trainers kwamen, trainers gingen,
bestuursleden kwamen, bestuursleden gin-
gen, voorzitters kwamen, voorzitters gingen.
Er is de laatste jaren zó veel gebeurd bij deze
club. En als het 'boven' onrustig is, is het in
de hele club onrustig. Er is geen stabiliteit en
dat is de eerste vereiste om rust te krijgen.
En ja, dan kan het een keer gebeuren", degra
datie. Misschien is het wel goed dat het een
i keer gebeurt, dat zal achteraf blijken. Want
als je volgend seizoen wéér onderin mee
speelt, is dat dan goed?"
„Natuurlijk had ik er geen rekening mee
gehouden dat het seizoen zó zou verlopen.
Niet dat ik verwacht had dat we ons gemak
kelijk zouden handhaven, maar dat het zó
moeilijk zou worden... nee. Qua voetbal en
qua potentie aan spelers zijn we verreweg de
beste in onze nacompetitiepoule, maar we
zitten het hele jaar al in een dip, daar is heel
moeilijk uit te komen en dan zit ook alles
nog tegen. Het is nooit goed geweest in de
groep, het hele jaar niet. Oorzaken? Die kan
ik wel noemen, Rijsbergen, de slechte on
derlinge acceptatie..., maar wat schiet ik er
mee op om alles weer op te rakelen. Daar
heb ik eigenlijk helemaal geen zin in. Maar
dat dit seizoen een teleurstelling voor mij is,
de grootste teleurstelling in mijn carrière
misschien wel, dat is duidelijk. Wat ik ook
heel jammer vind, is dat mijn afscheidswed-
strijd niet is doóïgegaan (Koeman zou op
grootse wijze worden uitgezwaaid met een
wedstrijd waarin veel spelers zouden opdra
ven van het Nederlands elftal waarmee hij in
1988 Europees kampioen werd, maar door
dat FC Groningen in de nacompetitie te
recht kwam, kwam daar niks van terecht,
red.). Vooral voor de mensen die maanden
met de organisatie van die wedstrijd bezig
zijn geweest. Het is eeuwig jammer dat die
wedstrijd niet is doorgegaan. Er waren
15.000 mensen op afgekomen, dat is voor
honderd procent zeker.
,,Als trainer verdwijn ik nu even in de luw
te. Vind ik helemaal niet erg. Ik ga het twee
de elftal van PSV doen, dat wordt mijn elftal.
Mijn doelstelling als trainer? Ik denk dat ik
ook de cursus coach betaald voetbal ga
doen, maar verder zie ik wel hoe het loopt.
Zo heb ik als voetballer ook altijd geleefd. Als
ik een keer de kans krijg als hoofdtrainer er
gens aan de slag te gaan, ga ik daar serieus
over nadenken; nu maak ik me daar abso
luut nog niet druk om. Ik zeg nu niet: ik heb
een contract bij PSV voor drie jaar, daarna
wil ik ergens hoofdtrainer worden. Dat heeft
geen zin, vind ik. Ik heb wel ambitie, jazeker,
net zoveel als Ronald (wordt volgend sei
zoen assistent-trainer bij Barcelona, red.)
denk ik, maar ik weet helemaal nog niet wat
ik kan als trainer. Ik denk dat Ronald dat ook
nog niet weet. Als ik eenmaal bezig ben,
straks, ben ik heel fanatiek, dat weet ik ze
ker, en ik weet van mezelf ook wel wat ik wil
en hóe ik het wil gaan doen, maar ik moet
als trainer uiteraard nog héél veel leren. En
die kans krijg ik nu, bij een topclub... een
mooi begin van mijn trainerscarrière, lijkt
Of ik nog andere interesses heb dan voet
ballen? Ja (hij lacht), basketball, ijshockey,
hockey volg ik ook, rugby, wielrennen vind
ik ook een mooie sport... ik lees de hele
sportkrant, al doe ik dat niet meer zo inten
sief als vroeger. De uitslagen van het ama
teurvoetbal houd ik ook bij, jullie moeten
me volgend jaar elke week de maandagkrant
sturen, ik wil bij blijven. Ik vind het vrij nor
maal dat ik geïnteresseerd ben in de noorde
lijke clubs, ik ben hier opgegroeid. Eigenlijk
ben ik geïnteresseerd in alle sport. Sinds
mijn zoontje (Len, acht. jaar, red.) schaakt,
volg ik het schaken ook. Nee, het is niet zo
dat mijn zoontje me het schaken heeft ge
leerd, ik kon al wel een beetje schaken, maar
ik kende niet alle regels. Ik wist bijvoorbeeld
niet dat je de koning kon wisselen met de
toren. Len heeft het op school geleerd. Hij
heeft ook meegedaan
aan schoolschaakwed-
strijden. Fanatiek dat hij
is...! Hij is fanatiek met
alles. Hij kan ook redelijk
voetballen. Als tweede
jaars F'je speelt hij in El
van Be Quick."
„Mijn dochtertje Wen
dy van zes jaar doet niet
aan sport. Zij heeft wat
problemen, een lichte
vorm van epilepsie. Het
gaat nu behoorlijk goed,
maar ze moet volgend
jaar wel naar een specia- Jan
le school. Ze gaat naar
een school, waar 280 kinderen op zitten die
leerproblemen hebben of epilepsie. De groe
pen waarin ze nu zit, zijn te groot voor haar,
ze moet meer aandacht krijgen. Op de
school waar ze naar toe gaat, zitten kinderen
van drie tot twintig jaar en op die school heb
je te maken met allerlei niveaus, met mavo,
met havo, met atheneum... en eventueel kan
ze ook nog weer terug naar het basisonder
wijs, want ze kan nog over die epilepsie
heen groeien. Het allerbelangrijkste voor
haar is dat ze sociale vaardigheden krijgt,
dat ze gezond blijft en de dingen doet in
haar tempo en op haar niveau. Dat ze din
gen doet waar ze plezier in heeft. Sinds een
jaar heeft ze medicijnen, die ze twee keer
per dag moet innemen. Daar is ze een stuk
rustiger van geworden. Ze heeft nog wel
eens van die aanvalletjes, maar veel minder
frequent dan vroeger. De eerste keer dat je
zoiets meemaakt, schrik je je wezenloos. De
ogen rollen weg, er treden krampverschijn
selen op, er komt slijm in de mond... Je
schrikt nu nog als je het ziet, het blijft eng,
maar het gaat nu een stuk beter met haar.
Mijn dochtertje is een echte bon vivant, ze
wil overal naar toe, loopt ook overal naar
toe, ze is gewoon druk bezig. Ze praat alleen
iets minder duidelijk dan haar leeftijdsge
nootjes en ze is ook heel ongeconcentreerd,
maar al te grote zorgen maak ik me niet over
haar."
Of ik hierdoor anders tegen het leven aan
ben gaan kijken..? Emmy (Erwins echtgeno-
Dijk begeleidt Erwin Koeman van het veld tijdens Feyenoord - FC Groningen (3-0).
te, red.) heeft kanker gehad, baarmoeder
halskanker, vorige zomer. Vlak voordat we
op vakantie gingen, kregen we het te horen.
Ze staat onder controle, maar het gaat goed
nu. Emmy is mentaal ijzersterk, die stapte er
vrij gemakkelijk overheen. Je ziet in je omge
ving ook constant dat er vreselijke dingen
gebeuren, maar wij zijn vrij nuchter en men
taal sterk. Wij zitten niet direct in de put.
Emmy zeker niet. Ze is op 2 augustus in het
Academisch Ziekenhuis in Groningen ge
opereerd. In eerste instantie denk je het erg
ste natuurlijk. Het was een heel kwaadaardig
gezwel en ze had een hoge dosering, maar
ze doet al maanden weer alles wat ze nor
maal ook altijd deed. Vooral door Emmy zijn
we vrij nuchter door het leven gestapt. Zij
heeft het heel goed opgevangen. Dat maakte
het voor mij ook gemakkelijker. Het heeft de
familieband verstevigd. Door tegenslagen
groei je naar elkaar toe. Gelukkig is het alle
maal weer goed gekomen, maar het had ook
anders kunnen lopen... Gezondheid is het
allerbelangrijkste.
„Mijn levensmotto..? Ik vind, je leeft maar
één keer. En dat zei ik al voordat dat met
Emmy gebeurde. Het leven is gewoon heel
kort. Iedereen kan morgen iets overkomen
en ik geloof niet in een leven na dit leven.
Reïncarnatie is ook niet aan mij besteed. Ik
geloof nergens in, zo ben ik ook opgevoed.
Ik ben wel eens een kerk binnen geweest,
maar alleen om te kijken hoe het er van bin
nen uitzag. Ik lees wel eens verhalen van
sportmensen die tegenslagen hebben en in
de put zitten en die dan 'een Ted Troost' no
dig hebben om daar weer uit te komen. Ik
ben er altijd zelf weer uitgekomen, of met de
hulp van mijn ouders, van Emmy of van
mijn zaakwaarnemer Ger Lagendijk. Emmy
is volgens mij rooms-katholiek, maar zij
doet ook niks aan het geloof. Hierna is het
gewoon gedaan. Ik heb niet iets van ik kom
terug als een... als een boeman (hij lacht).
Het is ook nog nooit bewezen dat er iemand
in een andere hoedanigheid is teruggeko
men. Ik ben daar waarschijnlijk veel te
nuchter voor. Wat dat betreft ben ik een
echte noorderling. Qua levensstijl ben ik
meer een Bourgondiër."
„Nee, ik doe niet in aandelen. De beurshy-
pe is niet aan mij besteed. Ik heb nog nooit
met geld gespeeld en ik denk ook niet dat ik
dat ooit zal doen. Dat de huidige generatie
voetballers wel naar de beurs gaat, is hun
zaak. Die jongens zijn opgegroeid in een an
dere periode... Jongens van 22 zijn tegen
woordig al miljonair, maar of dat goed is..?
Als je toch ziet welk een hoge dunk sommige
jongens van zichzelf hebben... Zo'n Kluiven
ook. Waar haalt hij het in godsnaam toch
vandaan. Heel de wereld zit op hem te
wachten, zegt hij. Hij kan overal naar toe en
misschien is dat ook nog wel zo. maar ik
vraag me af of zo'n jongen wel gelukkig is. Ik
kan het me haast niet voorstellen. Je moet
eerst respect geven, voordat je respect
krijgt."
Nederland telt miljoenen
'bondscoaches', kenners
die precies kunnen
vertellen hoe het
Nederlands elftal moet
voetballen en welke
spelers moeten meedoen.
Deze krant geeft tot het
begin van het
wereldkampioenschap op
10 juni wekelijks het
woord aan een van die
bondscoaches, die zijn
ideale elf samenstelt voor
het komend WK. Guus
Hiddink, opgelet!
Vandaag het woord aan
Gerard Bakker. De
Leidenaar behoorde zelf
als tafeltennisser tot
Nederlands besten. Later
was Bakker bondscoach
en begeleidde hij
jarenlang Bettine
Vriesekoop. Momenteel is
hij nog trainer/coach van
Scylla. Bakker is ook
regelmatig langs de lijn te
vinden bij een van de van
de Leidse amateurclubs.
35
Bergkamp Kluivert
Overmars Davids Seedorf R. de Boer
F. de Boer
Bogarde Stam Reiziger
Van der Sar
Gerard Bakker verheugt zich op het
wereldkampioenschap. Omdat hij
denkt dat Oranje een van de favo
rieten is, omdat hij van Brazilië
gaat genieten. Desondanks is er
een kans dat hij de televisie tijdens
een wedstrijd van Nederland in
eens afzet. ,,Als ik merk dat ik voor
de tv degene ben die graag wil win
nen en de spelers op het veld niet,
dan druk ik 'm zo uit."
De absolute wil om
Gerard Bakker, tafeltenniscoach
die Bettine Vriesekoop naar de we
reldtop leidde, neemt die woorden
herhaaldelijk in de mond. „Kan je
jezelf als speler pijn doen. Trek je
nog tien sprintjes, terwijl je er ei
genlijk geen adem meer voor hebt.
Allemaal moeten ze tot op de grens
spelen; en niet alleen Davids. Ik
vind toch dat sportiviteit bij ons
iets te hoog in het vaandel staat.
Mentaal hebben veel van onze spe
lers de eerste 90 procent, maar de
laatste 10 procent is bepalend."
Het elftal van Bakker kent weinig
verrassingen. Hij kiest Bogarde als
linksback en niet Numan. „Ik vind
Numan een leuke voetballer, maar
hij heeft niet de uitstraling van Bo
garde. Als die vriendelijk naar je
knipoogt, begin je al te hakkelen."
Jonk en Cocu zitten op de bank.
Bakker oordeelt: „Voetballend
goed, maar te weinig adrenaline in
het bloed." Op papier
staan er twee spitsen.
„Maar dat kunnen er zo
vier zijn. De Boer en
Overmars kunnen over
de vleugels opkomen.
De coach van Scylla vindt dat
hij een goede opstelling uit de bo
venste lade van zijn bureau heeft
getrokken. Analyserend laat hij zijn
ogen over de elf namen gaan. „Ei
genlijk is de enige waarover ik m'n
twijfels heb, Frank de Boer. Ik ben
bang dat-ie op snelheid wordt ge
klopt en ik vraag me af of hij op be
langrijke momenten de concentra
tie vasthoudt. Ik vind dat hij elke
wedstrijd wel een slordige fout
maakt."
Maar aan de andere kant wil
Bakker zich ook niet te veel zorgen
maken over het aantal tegengoals.
„Als wij er eentje tegenkrijgen, dan
maken wij er drie. Belangrijk is er
snel één of twee te maken, dan
moet de tegenpartij kómen. Dan
duwen wij er nog vier in."
De Leidenaar ergert zich aan de
verdedigende tactiek die Neder
land hanteert. „Wij moeten aanval
len. Die kreet 'aanvalluh', dateert
van het EK 1988. Dat is het spel dat
we moeten spelen. Ik hoor Hiddink
na de wedstrijd tegen Kameroen
zeggen dat we defensief niets heb
ben weggegeven en vier kansen
hebben gecreëerd. Dan ga ik reke-
Bakker
nen. Dat is één kans per 22 minu
ten. Ik vind dat niet zoveel."
Hiddink, de naam is gevallen.
Aarzelend, noemt hij hem een 'top
coach'. Maar je ziet Gerard Bakker
twijfelen. „Ik erger me aan die tv-
optredens, dat populaire gedoe, die
pogingen om vooral maar sympa
thiek over te komen." Ook zet hij
vraagtekens bij Hiddinks overwicht
op de spelersgroep. „Als je grip op
de groep hebt, kan je altijd
nog de teugels laten
ren. Maar als
je eenmaal
de discipli
ne los hebt
gelaten, is
het moeilijk
>m je gezag te
herstellen."
spreekt dan ook
schrikkelijk groot
nadeel' dit WK. „Cruijff is er niet
bij. Dat is een top-topcoach. Hij
heeft iets eigenzinnigs, de winnaar
heeft altijd iets eigenzinnigs. Bij
Ajax kwam hij plotseling met Frank
Verlaat op de proppen, in een Eu-
ropa-Cupfinale. Deze apentrucjes
had-ie ook met het Nederlands elf
tal uitgehaald. Het belangrijkste is
dat spelers naar 'm luisteren. Dat
de topspelers weten dat ze van
hem nog iets kunnen opsteken."
Waarom is Cruijff er niet bij?
Bakker: „Het is een raadsel. Mis
schien zijn de officials bang dat ze
hun vrouw niet meer mogen mee
nemen. Ik vraag me al 16 jaar af,
waarom Cruijff geen bondscoach
wordt. Straks ga ik m'n kist in en
dan is Cruijff nooit bondscoach ge
weest, ik vind dat heel erg."
Bakker verwijt het ook aan de
spelers. „Die jongens weten zelf
donders goed dat ze met Cruijff
veel meer kans hebben. Waarom
staan ze niet op en zeggen ze dat
niet. Ik weet ook wel dat er ook
tegen Cruijff zijn, maar
geef 'm een keer de kans. Het is de
beste voetballer van de wereld ge
weest en heeft als coach veel suc
ces gehad. Dat-ie het niet wordt, is
toch alleen in Nederland mogelijk.
Hij zal er 's nachts niet van liggen
Strafcorner
India - Pakistan 1-1.
De gelijkmaker van de
Pakistani, donderdag, leidde tot
sterk uiteenlopende reacties.
In Islamabad vielen Paki's, die
kort tevoren wildvreemden voor
elkaar waren, elkaar huilend
van vreugde in de armen. Is het
echt waar? Staat het echt gelijk?
Was het een strafcorner? Ja. zo
zou je het kunnen noemen. Een
spectaculair soort strafcorner.
ééntje die gegarandeerd het
jaa ro i 'erzich thaa It.
Radio en televisie deden hun
werk. Een golf van gejuich over
spoelde het land en op straat
werden zoete lekkernijen aan de
man gebracht. Hoera. 1 - 1. De
wedstrijd kan weer alle kanten
volk.
de
op.
Ja, sport verenigt een
Sport verbroedert.
Op liockeygebied is het
dan weliswaar tanende,
kern wapenwedloopcompetitie
behoren de oude meesters tot de
fine fleur.
Bill Clinton sprak er schande
van en riep op tot sancties en
boycot. Natuurlijk. Nu wel.
Van Mierlo (piep. zei de muis
in het voorhuis) zei het Clinton
na. Geen wapen meer die kant
op (aan de bommen te horen
hebben ze die ook belet naai niet
nodig) en de ontwikkelingshulp
wordt bevroren (waar? spon
taan bied ik mijn vrieskist aan.
plaats genoeg).
Aanstaande vrijdag voetbalt
Team Holland tegen het verte
genwoordigend elftal van de dic
tatuur Nigeria.
Moord en brand is er ge
schreeuwd. geéngageerd Neder
land schudde het hoofd - en te
recht, want hadden we niet met
zijn allen een boycot afgespro
ken van Nigeria?
Dat wel. ja. maar geen hele
boycot, een soort halve. Geen
olieboycot uiteraard, we hebben
ons lesje geleerd. Een sportboycot
dus, maar ook weer geen hele
sportboycot. een soort halve.
De Fransen stemden namelijk
tegen, hun voetbal-WK zou an
ders gevaar lopen (en Nederland
speelt nu wél een interland tegen
de Nigerianen, maar let op,
slechts een sobere interland.
Wat zou dat nu inhouden, een
sobere interland? Zwijgt Bill van
Dijk? Houden we het op 0-0?
Blijft Erica thuis? Worden de
shirtjes niet geruild? Lagere pre
mies?).
Stop, hadden we hel daarnet
over de Fransen? Oui, daar had
den we het over. Mururoa, daar
wil ik naartoe.
(Die Franse bommen vielen
een maand nadat ik mijn kelder
in een royale bui ingericht liad
met een voorraad kostelijke
Bourgognes. Uit protest heb ik
mij maandenlang beholpen met
Zuidafrikaanse (Mandela was
weer vrij, dus geen reden voor
schaamte). Amerikaanse (onze
bevrijders) en Spaanse wijnen
(sinds Franco's dood is rioja van
de verboden lijst af). Ja, die
Fransen hebben het geweten,
laat dat aan mij maar over).
Waarom hebben wij Clinton
toen niet gehoord? Was-ie ver
kouden? Of schafte hij de
soixante-neuf af voor dat ande
re standje, als daad van protest?
Dat zou wel weer stoer zijn.
Maar in ernst, waarom is onze
verontwaardiging toch altijd zo
selectief.
Waarom heeft nooit iemand
tot een boycot van Frankrijk op
geroepen? Waarom heeft nie
mand toen gezegd dat we ze het
WK af moesten nemen? Omdat
het WK heiliger is dan principes?
Waarom vraagt geen cabare
tier zich af of de Pakistani niet
het Frockey Stadion uitgewezen
moeten worden? Waar waren de
spandoeken toen Carole, Clarin-
da, Dilianne, Fleur, Julie en
Mijntje India met 5-0 oprolden?
Omdat het 'maar' hockey is?
Nu we hel toch weer over hoc
key hebben. Van de week, nog
vóór het Pakistaanse atoomant-
woord, maar na de Indiase
kernproeven nabij de grens met
Pakistan, speelde India tegen
Zuid-Korea. De Koreanen won
nen met 4-3. Ze kregen het onge
hoorde aantal van 21 strafcor-
ners. (Meteen opgenomen in het
Guinness Book of Records). De
laatste strafcorner werd India in
de laatste minuut fataal. De In
diërs liepen de scheidsrechter
(inderdaad, een Pakistaan) on
dersteboven. maar deze bleef on
verstoorbaar en zei slechts: „You
fuck us there (wijzend naar
Azië), I fuck you here."
huilen in z'n bed. Maar het zal'm
pijn doen dat-ie nooit in de gele
genheid is gesteld. Met deze gene
ratie voetballers zou het 'm gelukt
zijn, met de volgende generatie kan
het niet meer."
Frank Snoeks is verslaggever
van Studio Sport
