SPORT Agassi, koning van de comeback j n Seedorf is soms een half uurtje niet aanwezig I) ■pi nr. 1 o) 131 t) 30sj f 2795. kEil .)l fERDAG 23 MEI 1998 zen iken ird om om tc natuur ral ter Zijn siësta op de baan is over 75129 ernet bi| ïab.nl amibië afari etc ANV1 RER; oint, mi leuken, rietSAA -id ANVI i, rondre Dol zijn Amerikanen op 'comebacks', op wedergeboorten in welke vorm dan ook. In elke necrologie van Frank Sinatra werd vorige week benadrukt dat ook 's werelds bekendste zanger ooit aan de grond zat met zijn filmcarrière. Geen groene bergtop zonder diep dal. Mits de persoon in kwestie daarna maar weer zwemt in zijn succes, want eeuwige 'losers' zijn paria's in de States. Het ongeluk moet niet te lang duren natuurlijk. Zie het geval Andre Agassi. „Op Roland Garros ga ik voor de eindzege", zegt hij aan de vooravond van het tweede Grand Slam-toernooi van dit seizoen. Als hij dat vorig jaar had gezegd, was hij vierkant uitgelachen. Over een 28- jarige koning van de comeback. 333 dgn./3 ANVI 25 d. groep 2 >847 IET! VEL toilet. DORD Genua aël, Kus< 2095 Genu 2095 nbieding 10 099: ds anvr/s TRAVE kortingei EE2 rtenten ïtet voort 72-49384 FERSHOÏ n showro thleffs. ;n Eriba-( t u in éen lezer: A - 519659 tmU >5 dgn. 5395.- Ni steden 8- 142847" In de levensloop van Andre Agassi zitten zulke mooie pieken en dalen, dat deze veel weg heeft van een filmscript. Van een B- fïlm, zou Dennis Bergkamp zeggen. Op dit moment krabbelt de showbink uit Las Ve gas, het gokparadijs in de woestijn van Ne vada, fanatiek uit een heel diep dal. Als tennisser althans, want Agassi heeft geen enge ziekten onder de leden, is nog immer getrouwd met de bepaald niet on aantrekkelijke Brooke Shields en ziet zijn bankrekening maandelijks rijkelijk gespekt door zijn trouwe sponsors. Zijn comeback voltrok zich de laatste maanden op de ten nisbaan, waar het laatste jaar weinig van In 1997 voegde hij zelfs geen enkel ATP- toernooi aan zijn erelijst toe en duikelde hij voor het eerst sinds zijn doorbraak in '86 uit de mondiale top-honderd. Hij sloot het jaar af als 122ste, een degradatie van 114 plaat sen in twaalf maanden tijd. Nooit speelde hij bovendien zo weinig toernooien (12) en wedstrijden (24) op het hoogste niveau. 'Image is everything', luidt Agassi's stelre gel al sinds zijn kindertijd, maar het leek er sterk op dat de Amerikaan alleen zijn imago nog kon koesteren. Een bekende wereld burger, maar waardóór ook alweer? Het racket van de rock roll-tennisser zweeg meestal in alle toonaarden. De man, naar wie in zijn woon- en geboorteplaats Las Ve gas twee straten zijn vernoemd, was de weg kwijt. De voormalige nummer één van de we reld kampte met blessures - vooral aan zijn kwetsbare rechterpols - en met een toene mend gebrek aan motivatie. Zelfs tóen hij in 1996 samen met Sampras de tenniswe reld regeerde en achter 'Big Pete' de tweede plaats van de ATP-lijst innam, ging hij al soms met tegenzin naar de baan. Of hele maal niet. Het geld stroomde toch wel binnen. In 1995 sloot Agassi een nieuw, tienjarig con tract af met zijn kledingsponsor Nike voor meer dan honderdvijftig miljoen gulden. Ongeacht de resultaten. Nike zal op dat moment, in '95, niet hebben verwacht dat zij de belangrijkste inkomstenbron van de familie Agassi zou worden. Tegenover de miljoen guldens uit de ruif van de sponsor stelde de naamgever van de Agassi BV vorig jaar maar zes ton aan prijzengeld. Zijn echtgenote, de filmactrice Brooke Shields, werd erbij gehaald. Agassi zou lie ver met haar zijn dan met zijn racket. Maar het was juist diezelfde Shields, die twee jaar eerder werd gezien als Andre's grote steun en toeverlaat toen hij zich als ongeplaatste speler naar de US Open-titel vocht. Dat was, in 1994, al een comeback van de bo venste plank. „Nu is zij er zeker de schuld van dat Andre steeds verder wegzakt...", sloeg broer Phil Agassi, de zakelijk leider van de BV, de criticasters om de oren. Dat leger critici werd groter en groter. Met TGV-snelheid duikelde Agassi in 1997 langs de ATP-ladder en er was geen stop- pen aan. Na een nederlaag tegen Gustavo Kuerten in Cincinnati, opnieuw in een eer ste ronde, druppelden de tranen uit zijn ogen. Tranen van wanhoop. „Mijn racket lijkt wel zestig kilo zwaar. Ongelooflijk." De US Open in New York, waar zijn fans bijna smeekten om een goed resultaat, vormde het breekpunt. Buiten de baan baarde Agassi als altijd opzien; door de pa parazzi te beschuldigen van de dood van de hem wel bekende prinses Diana, door ook weg te blijven van de ontroerende plechtig heid rond de opening van het Arthur Ashe- stadion. Men had hem namelijk over het kale hoofd gezien bij het diner voor de oud kampioenen. Op de baan sloeg hij zich bij de laatste zestien, maar toen bemerkte hij de kracht van de nieuwkomers, die hem hadden afge lost als Sampras' belager. Patrick Rafter, het nieuwe meisjesidool onder de tennissers en in die zin ook zo'n beetje zijn opvolger, ver sperde hem de weg. Serieus Daór, tijdens de US Open, liet Ancire Agassi weten dat hij inderdaad veel zat was, de ne derlagen en teleurstellingen, maar niet het tennis. „Telkens spookte die ene vraag door mijn hoofd: wil ik dit nog? Het antwoord was ook elke keer hetzelfde: ja! Ik ga me dus weer serieus toeleggen op mijn sport." En met een pakkende 'oneliner', om de Andre Agassi: „Telkens spookte die rieus toeleggen op mijn sport." massaal toegestroomde media te plezieren: „Mijn siësta is over!" Hij ging weer aan het werk, op de trainingsbaan en in het kracht honk. Tot groot genoegen van Pete Sampras, de nummer één van de wereld. Zijn troon heeft de laatste maanden gewankeld en is zelfs al eens omgevallen door toedoen van Marcelo Rios. De Grand Slam-toernooien staan bol van de verrassingen en aantrekke lijke wedstrijden en hebben niet langer Sampras als vanzelfsprekende winnaar. Tóch denkt de nummer één van de laatste jaren dat de internationale tennis wereld vooral de tweestrijd tussen Agassi en Sampras mist. „En ik denk dat het publiek die voortdurende rivaliteit meer mist dan de spelers. Andre en ik hadden alles in huis om er altijd een speciaal duel van te maken. Misschien zoals Borg en McEnroe vroeger, maar dan met verschillende persoonlijkhe den." Twijfelen De siësta was over, had Agassi zelf gezegd, maar velen twijfelden of de publiekslieve ling van weleer 'het' nog in zich had. De magie, de snelheid, de kracht, de power fo rehand, de power backhand - alles wat zijn tirannieke vader en later tennisgoeroe Nick Bollettieri in die duizenden trainingsuren hadden toegevoegd aan Andre's grote ta lent. Schamper werd gereageerd op de berich ten dat Agassi zich eind vorig jaar meldde vraag door mijn hoofd: wil ik dit nog? Het antwoord v bij een Challenger-toernooi in Las Vegas. Tussen al die anonymi, die hopen op die ene doorbraak, reikte hij tot de finale, maar verloor. In Burbank won hij wel het Chal lenger-toernooi. De man, over wie collega Yevgeny Kafel nikov zei dat hij als Jezus wordt behandeld waar hij ook maar is, die tennis-vip stond nu op de buitenbaan van een universiteit en moest zelf zijn deelnemersformulier in leveren bij de toernooileiding. „Op dat ni veau speelde ik nu eenmaal", zei Agassi zelf. „Daarom waren zulke toernooien voor mij essentieel. Die overwinningen waren voor mij dus heel belangrijk." Er zouden er in 1998 meer volgen, en nu wel in ATP-toernooien. Met als idap op de vuurpijl de overwinning in een zucht op Pe te Sampras in de Sybase Open in San José (Costa Rica), zijn eerste op de landgenoot sinds 1995. „Ik denk dat Andre de wil heeft om aan iedereen te laten zien dat hij 't nog kan", zei Sampras, en toen was bij hem de wens niet langer de vader van de gedachte. Agassi schreef vervolgens het hardcourt- toernooi van Scottsdale op zijn naam. Anonieme rijen Hij was 'back', terug uit de anonieme rijen, de wanhoop en desinteresse voorbij. „Ik wil terug naar die eerste plek", sprak Agassi plechtig. „Ik wil Pete weer serieus gaan be lagen. Ik heb weliswaar van hem gewonnen in San José, maar helemaal terug op mijn oude niveau ben ik nog niet. Ik heb ook weer van hem verloren in Monte Carlo. Maar mijn resultaten geven nu tenminste vertrouwen voor de toekomst. Het zou prachtig zijn als het me in Parijs, op Roland Garros lukt, om weer helemaal bij de aller- besten te staan." De koning van de comeback, inmiddels twintigste op de ATP-ranking, wil weer vlammen op een Grand Slam, één van de vie'r absolute hoogtepunten in een ten- nisjaar. Hij won er drie, met de Australian Open van 1995 als laatste. Alleen Roland Garros, waar hij wel twee finales verloor (te gen Courier in 1991 en een jaar eerder te gen Gomes) ontbreekt op die erelijst. Hij liet zich dit jaar opvallend lang zien in het Europese gravelcircuit, maar verkoos de laatste weken om zich thuis in Las Vegas voor te bereiden op Parijs. De wildcard voor het toernooi van Ham burg werd dan ook vriendelijk teruggege ven. Agassi vond het te koud, hier in Euro pa, en ging naar huis. Daar stortte hij zich dagelijks vol overgave op zijn nieuwe mis sie: de definitieve terugkeer in de top-10, de aanval op Sampras, de ultieme comeback. „Het zou goed zijn voor de sport als An dre inderdaad weer helemaal terugkeert bij de top", vindt Richard Krajicek, die zelf na Wimbledon'96 ook wel weer eens een Grand Slam-trofee aan zijn borst wil druk ken. „Agassi, Becker, Sampras - dat zijn de grote namen in het tennis. De sport heeft hen nodig. De jeugd moet zich kunnen ver eenzelvigen met zulke spelers." and 28 a 01/1 V Nederland telt miljoenen 'bondscoaches', kenners die precies kunnen vertellen hoe het Nederlands elftal moet voetballen en welke spelers moeten meedoen. Deze krant geeft tot het begin van het wereldkampioen schap, op 10 juni van dit jaar, wekelijks het woord aan een van die bondscoaches, die zijn ideale elf samenstelt voor het komend WK. Guus Hiddink, opgelet! Vandaag het woord aan Geert-Ian Bakker. De Noordwijker speelde jaren in Noordwijk 1 en AZ en is nu golfleraar. Bergkamp Overmars Ronald de Boer Frank de Boer Eindelijk. Een bondscoach die Nederland wereldkampioen laat worden. Geert-Jan Bakker heeft er alle vertrouwen in. De voormalig speler van Noordwijk, die nu golfleraar is, ziet Oranje straks met de wereldbeker terug naar Nederland komen. „De spe lers winnen prijzen met Real, Ju- ventus, Ajax en Arsenal, waarom kunnen we dan de gëen wereld kampioen worden. Op het Golfcentrum in Noord wijk is de opstelling van het Ne derlands elftal al enkele dagen onderwerp van gesprek. „We hebben het gisteren besproken" zegt een van de aanwezigen. „Je zal zien dat Bakker zodadelijk met mijn opstelling komt." Een ander vindt dat de golfleraar, die regelmatig als assistent-trainer bij Noordwijk fungeert, onmid dellijk de huidige trainer Bröring moet opvolgen, als Bakkers op stelling de winnende blijkt te zijn. En, vinden de heren aan de bar, in het verhaal mag beslist niet onvermeld blijven, dat het Leidsch Dagblad vandaag de op stelling publiceert van de meest begeerde vrijgezel van Noord wijk. Op het doel staat Van der Sar. „Is er iemand die een andere naam heeft doorgegeven", infor meert Bakker. „Welk systeem we Numan en Winter in de laatste linie vindt Bakker helemaal geen optie. „Je bent dan kwetsbaar ach terin. Numan vind ik geen echte linksback, het is niet iemand die even simpel een mannetje uitscha kelt." Ook Kluivert kan wat de Noord wijker betreft op de bank blij- „Bergkamp is ge woon beter. Waar moet Bergkamp spelen als Kluivert meedoet. Dan komt Bergkamp op het middenveld en Ronald de Boer aan de zijkant spelen. Dan hebben we wel veel voetbal, maar te weinig balveroveraars. Kluivert is gewoon niet góed ge noeg in vorm." Over de concurrentie wil Bakker zich niet druk maken. „Ik wil niks met die tegenstanders te maken hebben. Je gaat van je eigen kracht uit, we hebben de beste spelers van de wereld: laat maar iemand zeg gen dat het niet zo is." Geert-Jan Bakker ziet het hele maal zitten in deze opstelling. „Dit is 'm. Hier gaan we mee winnen. Alle andere opstellingen hebben voldoende creativiteit, maar zitten verdedigend niet goed in elkaar. Deze opstelling heb jij nog niet ge- Toevallig komt de adjunct hoofdredacteur van Voetbal Inter national, Johan Derksen, deze Met dit elftal kunnen namelijk alle kanten op.' Het elftal van Bakker bevat twee elementen. „Kijk hier heb ben we een ring met Winter, Rei ziger, Stam, Bogarde en Davids. Dat zijn de balveroveraars, de jongens die hardheid in het elftal brengen. Het Nederlands elftal gaat verdedigend vaak de fout in. Aanvallend is het leuk, maar ze krijgen altijd wel een paar goals om de oren. Dat doet je in zo'n toemooitje de das om." In de as lopen Frank de Boer, Ronald de Boer en Dermis Berg kamp, met Overmars en Zenden als buitenspelers. „Welk land heeft nog zulke buitenspelers. Zenden vind ik echt een topper, hij heeft snelheid, maakt acties en hij lijdt toch weinig balver- lies", vindt Bakker. De bondscoach ziet geen alter natief. „Ik heb ook aan Seedorf week met precies dezelfde opstel- zitten denken. Hij lijdt te veel ling. De formatie van Derksen, die balverlies en soms is hij een half uurtje niet aanwezig. Vooral dat balverlies is vervelend. Ik zie de irritatie al bij Ronald de Boer, als Seedorf weer dom een bal ver speelt. Dat moeten we niet heb ben." goed is bevriend met Johan Cruijff, komt vermoedelijk uit de koker van JC zelve. Kortom, met dit elftal wordt Nederland wereldkampioen! Bakker: „Ik zou deze opstelling wel eens aan Hiddink willen laten zien. Wat is hier nu niet sterk aan?" Erasmus Graag begin ik deze keer niet een citaat van de grote filo soof en kandidaat Nederlands elftal/WK-linksback W.B. TeringlijersIk scliijt op jullie. Nee, wordt niet meteen boos. Het is niet aan u gericht. Het is slechts voor mij bestemd. Dat wil zeggen, het is ook voor mij bestemd. (Het kwam zo. Al een hele poos verkeerden B. en de Nederlandse sportpers op gespannen voet. B. zweeg al in alle talen zodra hij een representant van de vader landse media in een straal van tien kilometer meende te ruiken. Nee, als lachebekje stapte B. de laatste tijd niet door het leven. Maar eind goed, al goed. Aan de hand van Louis behaalde B. het kampioenschap van Spanje. Veel media dus in de perszaal. Het krioelde ervan. Ook media uit Nederland. Zij troffen het. Twee hele zinnen kregen ze. Zin één:.Teringlijers". Oei, B. had er al spijt van. Het flapte er zo maar uit. Hij wilde 't nog tegen houden, maar zat al middenin zin twee. Zin twee: „Ik schijt op jullie. Hoorde de Nederlandse pers dat goed? Was dat B., die zijn kostbare tijd schonk aan zijn vrienden van de media? Is alles weer koek en ei dan? Praat-ie weer met ons, als vanouds? Nee, dat niet. Daarom ook speet het B. zo. Het speet hem niet wdt hij had gesproken, maar dat hij had gesproken. Maar het verhaal werd al door gebeld naar de redacties. Een muntje van 10peseta volstond, ja, hij heeft het gezegd. Hij en niemand anders. Ik heb zijn lip penzien bewegen. Nee, ik geloof niet dat het off the record was. Ja, hoor 'es, of het met een lange ij of een korte ei was, dat ga ik hem nu niet meer vragen. Ik blijf hem niet interviewen. Maar ik denk dat het een lange ij was... hij was tamelijk lang aan het woord, voor zijn doen dan. (De volgende dag verscheen in tal van kranten en bladen de aan kondiging exclusief boven het vraaggesprek met B.). Vergeleken met zijn vrind B. is E.D. niet zo'n prater. Ook D. haalde zijn band met de Nederlandse media onlangs aan. Hij deed dat in een hotel in end. Gert-Jan Bakker. FOTO HIELCO KUIPERS Net als B. was ook D. kennelijk goedbeens uit bed gestapt. 'Edgar Davicls doet eindelijk zijn mond open', stond in deze krant boven het artikel waarin D. uit gebreid aan het woord kwam over Juventus, zijn relatie met de pers, Oranje, het aandeel-Ajax, de eindexamens, Soeharto, de padden trek en het ontslag van Ten Cate. (Ja. als je de man na een radiostilte van jaren weer te spreken krijgt snijd je van gek kigheid alles aan wat in je op komt. Je hebt wel eens prijs vraagwinnaars van een Chips quiz die één vraag aan de Spice Girls mogen stellen, of aan Bill Clinton, die komen ook niet veel verder clan wat eet je het liefst? of hoe heet je hond?J. Het Davids-interview wierp een heel nieuw licht op D. Zo ken den we hem niet. Al gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat D. half zo'n spraakwaterval niet is als B. Teringlijersklonk het ferm (en daar konden Soeharto, de pers en de pacldentrek het mee doen). Zo, de eerste stap is gezet. Ze praten weer. Het kan nog een mooie zomer worden. (Bij het Algemeen Dagblad zullen ze er wel de pee in hebben, die krant trok grof geld uit voor urenlange praatsessies met de internatio nals, maar om nou te zeggen dat ze veel meer uit B. en D. kregen. Toen het AD Soeharto aansneed haalde D. nog zijn schouders op: „Ik ken die spelers van Real niet van naam, maar ze kunnen wel voetballen weet je, je moet er respect voor hebben, dat moet weet je. Zouden B. ("Teringlijers. Ik schijt op jullie.en D. ("Teringlijers. nu ze weer tot communiceren bereid zijn iets voelen voor een eigen talkshow op televisie? Werktitel: B&D. Je bent hoe dan ook in dit ver band bereid Clarence Seedorf te vergeven en hem als de Eras mus van het internationale voetbal te beschouwen als hij met stalen gezicht zegt dat het bij zijn ge boorte 22 jaar geleden in zijn ge nen geschreven stond dat hij de mensen in Madrid na 32 jaar van groot verdriet de zevende beker schenken zou. Frank Snoeks is verslagge ver van Stu- dio Sport

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 25