Muziek Soldaat van Oranje op cd A Vietnamees Bang op z'n be in meer traditioneel werk Cultuur&Kunst 'De Kleine Zielenin trek Miljoenenroof iconen Opus Ol|r( raakt de| goede tod fi Een rokje van bananen die op de wilde cadans van de charleston heen en weer slingerden DINSDAG 5 ME11998 a. 071 -5356444. plv chef ad van kaam 071-1 Eerste prijs Collegium Voci neerpelt Het meisjeskoor van Collegium Voci heeft bij het Euro pees Muziekfestival in het Belgische Neerpelt een eerste plaats behaald in de hoogste afdeling voor jeugdkoren met gelijke stemmen. Het Alphense koor, dat liederen zong van Kersters, Palestrina, Geraedts, Bartok en De Klerk, stond onder leiding van Yvonne de Keizer. Aan het festival namen 120 kinder- en jeugdkoren uit geheel Europa deel. Literatuurprijzen Japin en Goedkoop leiden De Maatschappij der Nederlandse Letterkunde heeft de Lucy B. en C.W van der Hoogt-prijs 1998 toegekend aan Arthur Japin voor zijn roman De zwarte met het witte hart. De schrijver Hans Goedkoop krijgt voor zijn biografie Geluk. Het leven van Herman Heijermans de Henriëtte de Beaufort-prijs. De prijzen worden uitgereikt op zaterdag 16 mei om 16.00 uur in het Aca demiegebouw aan het Rapenburg te Leiden. Voorafgaande daar aan spreekt Geert Mak over 'De rol van non-fictie in de heden daagse literatuur'. Deze lezing begint om 14.30 uur. Onbekende opnamen Jimi-Hendrix parus Het aan rockster Jimi Hendrix gewijde museum in Seattle heeft op een veiling negentien onbekende opnames van de mu sicus uit de periode 1969-1970 verworven. Het museum opent volgend jaar de deuren. De in totaal negentien banden bevatten opnames van vier concerten die Hendrix gaf in New York. Er staan vijftig stukken op. waaronder een aantal zeldzame titels. Staat blijft tegen export Brueghel den haag De Staat blijft de verkoop van een schilderij van Bru eghel naar Duitsland verbieden, zo bleek gisteren tijdens een zit ting bij de Raad van State in Den Haag. De landsadvocaat toon de zich daar ongevoelig voor de argumenten van de Duitse eige naar-in-spe. Deze heeft gevraagd om het schilderij te schrappen van de lijst van beschermde kunstwerken. In het Amsterdamse Rijksmuseum hangt een vrijwel identieke versie van het schilde rij. eveneens toegeschreven aan Jan Breughel. De landsadvocaat vindt de betekenis van het andere exemplaar echter veel groter. De uitspraak volgt binnen twee maanden. Leids student gegrepen door film over oorlogsheld Op zijn zestiende zag hij de film voor het eerst en Rens den Hollander was meteen verkocht. Maar toen hij, als student rechten aan de Leidse universiteit en als lid van Minerva, ook nog eens bij toeval in hetzelfde huis kwam te wonen waar destijds Erik Hazelhoff Roelfzema de oor logsjaren doorbracht, begon De Soldaat van Oranje pas écht voor hem te leven. den haag anp Het Tuschinksi-filmtheater in Den Haag wordt platgebeld over de videocompilatie van de dertig jaar oude televisiereeks 'De Kleine Zielen', die daar zon dag éénmalig wordt vertoond. Onverwacht veel mensen willen de legendarische NCRV-serie terugzien die in 1969 werd uit gezonden. Het was een bewer king door Yvonne Keuls van 'De Boeken der Kleine Zielen', een 'Haagse' roman van Louis Cou perus. Het evenement is een idee van Jan Willem van der Ree van Tuschinski en de dramatur ge zelf. De aanleiding is de on langs gereedgekomen verbou wing van de bioscoop aan het Buitenhof, een theater dat vol gens Van der Ree qua stijl prima bij zo in-en-in-Haagse 'De Klei ne Zielen'past. Er worden zondag in Tus chinski nogal wat acteurs ver wacht die dertig jaar geleden gestalte gaven aan de romanfi guren van Couperus. Uitgeno digd zijn onder anderen Ellen Vogel, Luc Lutz en Eric Schnei der. De serie is niet meer hele maal compleet. Ooit leende de NCRV de banden uit aan de BRT, maar die gebruilcte er in derhaast één om een wieler- prestatie van Eddy Merckx voor het nageslacht op vast te leggen. Weg was deel negen. leiden marti) n tamboer Niet alleen verzamelde Den Hollander alles wat hij over de film in handen kon krijgen, maar bovendien bestookte hij producent Rob Houwer gedu rende twee jaar met verzoeken om de muziek van de rolprent op cd te mogen uitgeven. Dat hem dat nu is gelukt, stemt de Minervaan tot genoegen en te vredenheid. „Het is absoluut de beste Ne derlandse film ooit gemaakt", barst Rens den Hollander meteen los. „Toen ik De Soldaat voor het eerst zag, was ik meteen gepakt. Dan laat het je niet meer los en ontdek je dat het niet alleen zeer geestig is, maar ook briljant. Briljant, om dat het de geschiedschrijving van e'e'n van de mooiste episo des uit de vaderlandse geschie denis vertelt. En de muziek vind ik een soort tweede Wilhel mus." Het moge duidelijk zijn: Rens den Hollander is 'gek' van De Soldaat van Oranje. De film, in middels bijna twintig jaar oud, heeft een hoog Leids gehalte en dat spreekt hem bijzonder aan. De echte soldaat op wie de film is gebaseerd, Erik Hazelhoff Roelfzema, is een Leidse stu dent en de oude binnenstad zelf vormt voor een belangrijk deel het décor. „Zoveel jaar na dato leeft dit meesterwerk nog steeds. Jazeker, vooral bij Mi nerva." Op zijn zestiende zag Den Hollander het waargebeurde verhaal van het groepje Enge landvaarders voor het eerst in de bioscoop. Het 'las' als een spannend jongensboek. „Spionage, heldendaden, gehei me contacten met het konings huis. Allemaal erg spannend voor een tienèr, natuurlijk." Per toeval kreeg de student, inmiddels een paar jaar ouder, een kamer in Huize Welgelegen. Dit studentenhuis speelt een markante rol in de film, die Rob Houwer in 1979 produceerde. De kamer biedt uitzicht op het Rapenburg. „Precies daar, waar in de film een aantal NSB-ers in de gracht werd gesodemieterd. De echte 'soldaat' Erik Hazel hoff Roelfzema was lid van het zelfde studentencorps als Den Hollander en woonde ook in hetzelfde huis. Vanaf die plek wist Roelfzema, ten tijde van de Duitse bezetting, naar Engeland te vluchten. Van daaruit ope reerde hij, direct onder bevel van de Oranje's, als geheim agent, als vlieger bij de Royal Air Force en als adjudant van ko ningin Wilhelmina. Na de oor log ontving hij de Militaire Wil lemsorde. Tegenwoordig woont hij op Hawaii. „Ik heb de film zeker twintig keer bekeken. Het verhaal, de koppen van Rutger Hauer en Peter Faber, prachtig allemaal. Vreemd vond ik alleen dat de muziek slechts op cassette en LP verkrijgbaar was. Niet op cd. Ik vond dat daar iets aan ge daan diende te worden. Deze muziek is namelijk ook nog eens tijdloos." 'Maar daarvoor had hij toe stemming nodig van producent Rob Houwer. En die kreeg hij niet. Althans, niet in eerste in stantie. Een brief naar Erik Ha zelhoff Roelfzema, leverde wél het gewenste resultaat op. Hou wer ging overstag, met die restrictie dat de cd slechts in een beperkte oplage van 1000 stulcs geperst mocht worden, louter bestemd voor leden van Minerva. Verder mocht er geen authentiek filmgeluid worden gebruikt. Maar met de hoofdtune nam LAAN VAN WELGELEGEN - Den Hollander desondanks graag genoegen. Voor hem telt, na twee jaar van onderhande len, vooral het resultaat. Dat is een cd van twintig minuten met daarbij een tekstboekje met fo to's uit de film. Voor een bedrag van 25 gulden te koop voor le den van de vereniging. „En er komt een mooi ver volg", verklapt de initiatiefne mer maar vast. „Roelfzema komt namelijk in juni over uit Hawaü'. Om een biertje te pak ken in zijn eigen stad. We kun nen hem bij die gelegenheid de Rens den Hol lander in het huis waar de echte 'Soldaat van Oranje' woonde. FOTO HENK BOUWMAN cd overhandigen. Nog elke dag, als ik onder de douche sta, lees ik de originele teksten uit de oorlog op de badkamertegels. 'Guus, de zaak is verraaie' en 'Noem me maar Jan. Goed me neer. Lui'." J'ai deux amours, mon pays et Paris. En dat ge zongen met een stem als van een kolibri, zo'n stem die diep uit de donkere bladeren- tunnels van de jungle komt. Zo af en toe kom je dat plaatje van de wereldberoemde chanteuse en danseres Josephine Baker nog wel eens tegen. Het ruist en het ruist, dat plaatje. Alsof een stortbui Josephines stem weg wil spoelen. Josephine Baker begon haar carrière in 1925, in de befaamde Revue Négre, waarmee de Folies Bergères stormachtige succes sen oogstte. Ze speelde in de musical The Chocolate Kid dies', waarin het zwarte leven in Ameriica werd geportretteerd. Met alle cliché's die daarbij hoorden. Maar haar echte door braak kwam in het Casino de Paris, waar ze in het nummer Dark Star' topless zong en danste op een spiegel, slechts gekleed in een rokje van rubbe ren bananen. Bananen die op de wilde cadans van de charles ton vrolijk en suggestief heen en weer slingerden. Een recensent in die tijd: 'Haar lippen zijn zwart. Haar huid heeft de kleur van een frisse ba naan. Korte, zwarte haren, als geschilderd op haar bevallige hoofd. Haar lijf siddert en trilt als een slang, nee, als een saxo foon die wordt bespeeld. Wat is ze lenig! Hel lijkt alsof haar ar men en benen allemaal een an dere kant op willen. 2'je kronkelt zich in allerlei bochten, zodat haar achterste zich af en toe bo ven haar hoofd lijkt te verhef fen. Wat een gratie. Josephine is vluchtig als de muziek zelf.' Tja, zo'n bananenrokje. Kom daar nu nog eens om. Nu zou den ze voor zo'n outfit meteen naar het meldpunt discrimina tie stappen. Teveel verwijzingen naar de klapperboom en donker Afrika. Maar toen. toen leefden de mensen nog in de tijd van Sjors en Sjimmie. Er spoelde een golf van zwarte en witte erotiek door Europa. Berlijn en Parijs waren de koplopers. Kijk naar de tekeningen van de Ber- lijnse kunstenaar Georg Grosz, naar de orgieën en drankgela gen, aangericht door bankdirec teuren die het geld voor een paar ontklede, over de vloer kruipende dames, in de lucht wierpen. Toe maar, dit is de herfst van het geld! En dat alles onder het motto: laat je schaamte maar gaan, we leven op de rand van een vulkaan. Josephine Baker werd op 3 juni 1906 geboren in St. Louis. Mis souri. Ze groeide op in de slop pen van New Orleans, woonde in kartonnen dozen en moest haar eten elke dag weer zelf bij arnhem gpd Bij een kunstroof in de Grote of Eusebiuskerk in Arnhem zijn in de nacht van zondag op maandag elf iconen gestolen. De waarde er van wordt geschat op een bedrag tussen de twee en drie miljoen gulden. De eigenaar van de iconen, een standhouder uit Best, heeft gistermiddag aangifte gedaan bij de politie. Vorige week werd in de Arnhemse kerk een grote kunst- en antiekbeurs gehouden. Deze beurs eindigde zondagavond, waarna werd begonnen met de af braak van de stands. Hierbij werden de elf iconen ingepakt en ach tergelaten in afwachting van transport op maandagochtend. Toen de eigenaar gisterochtend in de kerk kwam, bleken de ingepakte schilderijen verdwenen. jeugdtheater recensie pauuen koopm Voorstelling: 'De Trullenhoi Door Opus One Regie: John Gezien: 1/5, Leidse Schouwt* In het kalme dorpje I.pQ meldam kan niets ge blijven. Iedereen kent i en( een en niemand wijkt o q van de regels. Eén van d jne woners is de heer van s Olivier B. Bommel. Op morgen ontdekt zijn t man markies De Cante Lj; een geheimzinnig poort de heide. Voor de deur de mooie Ivy die elke uit Rommeldam probi verleiden. Wie haar ogen kijkt, verandert in Trui. Het duurt niet veel respectabele meidammers ondergaai ze metamorfose. 'De Trullenhoedster' een verhaal van M^tei Toonder - gaat over meen menselijke verhoi gen. Bijna elke mogelijk latie wordt uitgediept: ttlvaé de leden van de Kleine cto Bommel en juffrouw Dc ere en zijn trouwe vriend Poes. En dat doet Opus op een zeer overtuig >ud manier. Daarbij heeft ijjdi typetje - Ollie B. Bonf Tom Poes, markies De teclaer, bediende Joost e j( le anderen - zijn eigen k teristieke trekjes. Met de voorstelling regisseur John Yost dezj wonderlijke toon en sfe< O in rip vprhalpn van Tnnt^/ ii mil in de verhalen van Tooi De symboliek die de schi aan de personages meegegeven, komt goed over: de trouwe h het logge nijlpaard, de gante haan. Die betekei maken van 'De Trullenh ster' een soort fabel in d< ditie van Reinaert de V« De voortdurende afwr00 ling tussen spel, decor verhaalperspectief geve voorstelling een pre vaart. Mooi is bijvoorb de verleidelijke dans vai (Linda van Nimwegen) zielige bewegingen vai 1 Trullen die gevangen zn' in hun bleke lijfjes, maai u de gezongen klacht van frouw Doddel over haar tonige bestaan. Aan elk derdeel van de voorstelli zorgvuldig aandacht bes Het is ook duidelijk da spelers geschoold zijn dans én zang. De voorstelling is leuk een breed publiek. Het verhaal vol sprookjesai effecten over volwassen houdingen. En met die binatie maakt Opus One bijzonder evenwichtige n(j( steUing Ikai opi beeldende kunst Fruit dat niet gaat rotten. Groente die nimmer stinkt. Voor eeuwenlang ligt onze leeftocht opgeslagen in de grote koelkast van de kunsL Schilders hebben ze vastgelegd: de uitjes in het zuur, de sjalotten, de blozende goudreinet- ten en sterappeltjes, de sappige meloenen, de asperges, kortom: al wat de aarde ons biedt. In de serie 'Kunstfruit' gaan wij nader in op het oeuvre van schilders, dichters, beeldhouwers en componisten die de groenten en vruch ten des velds hebben vereeuwigd. In deze aflevering: de chanteuse en danseres Josephine Baker. elkaar scharrelen. Toen ze der tien was, begon ze met optre dens op straat. Op haar twintig ste stond ze in de Folies Bergè res. Parijs lag aan haar kleine voetjes. Ze reed rond in een wit te Rolls Rovce en liep met een luipaard aan een lijntje over de Champs Elysées Marcel Sauvage interviewde Jo sephine in die eerste dagen van succes. Ze vertelde hem dat ze geboren was in St. Louis, nabij de Mississippi, die rivier waarbij de Seine 'een kleine jongen is'. 'In St. Louis is het vaak erg koud', zei Josephine. 'Ik ben gaan dansen om het warm te krijgen.' 'Je moet de charleston eigenlijk dansen met een ket ting van schelpen om', zo zei ze tegen Sauvage, 'met schelpen die rinkelen op je huid. schel pen die een soort natuurlijke muziek maken. Alsof je een branding bent die nooit tot be daren komt. Maar ik heb de schelpen vervangen door bana nen. Of door veren. Ik zwem in de lucht, ik spring. En repeteren doe ik nooit. Ik ben geen ma chine.' De legendarische danseres en chanteuse mocht in haar glorie tijd dan misschien worden be schouwd als een parel der na tuur, ze weigerde haar naam te lenen aan schoonheidsmerken. Wel had ze wat eigen 'recepten' voor haar bewonderaars. 'Dans zoveel mogelijk. Dan val je 's avonds als een blok in slaap. En slaap is goed voor mooie, helde re ogen. En de beste eau de toi lette is regenwater. Elke dame zou een kelder met flessen re genwater moeten hebben.' En natuurlijk kwam ook de ba naan op de proppen. 'Bananen- water helpt goed tegen de rim pels. Jemoet vijf of zes bananen prakken en in de alcohol leggen. Als na zes dagen de alcohol is verdampt, gekookt water toe voegen. Het geheel filtreren en met het overgebleven vocht het gezicht goed wassen.' Josephine Baker stierf op 12 april 1975, na de viering van haar vijftigjarige debuut in Pa rijs. De vele wezen die zij had geadopteerd rouwden. De vtouw die fortuinen had ver diend, liet een financiële chaos achter. De wereld verloor the smile to end all smiles, zoals Pi casso het eens uitdrukte. cees van hoore- recensie martun verhoeven Tentoonstelling: 'Dang Duong Bang'. Te zien: t/m 25/5, wo. t/m zo. 11-17 uur, Galerie Amber, Hooglandsekerkgracht 8, Op de tweede verdieping van Galerie Amber hangt een olie verfschilderij van een klooster tuin. De tuin is zeer schema tisch weergegeven en de mon nik op de voorgrond is opge bouwd uit geometrische grond vormen. Twee kleuren hebben de overhand: hardroze en diep blauw. De sterke stilering van de vormen en de harde kleur contrasten lijken zo weggelopen uit het werk van Henri Matisse, de Franse schilder die in het be gin van deze eeuw furore maak te met de schildersgroep 'Les Fauves'. Maar het werk in Gale rie Amber is gemaakt door de Vietnamese kunstenaar Dang Duong Bang (Hanoi, 1951). Even verderop hangt een schilderij van een verliefd stel. Man en vrouw hebben voor niets anders oog dan voor el kaar, terwijl uit het hoofd van de man een enorme bos bloe men lijkt te groeien. Hier zijn twee voorstellingen door elkaar geschilderd: een omhelzend paar enerzijds en een stilleven met bloemen anderzijds. Dit schilderij, met zijn sprookjes achtige voorstelling, roept ster ke associaties op met werk van Marc Chagall. En zo gaat het nog een tijdje door elk schilderij op de boven verdieping doet denken aan een ander, beroemd schilderij of op zijn minst aan de stijl van een beroemd kunstenaar. Zo lijkt de hele geschiedenis van de wes terse moderne schilderkunst in sneltreinvaart de revue te pas seren. Je zou bijna vergeten dat al die schilderijen afkomstig zijn van een en dezelfde kunstenaar. in! 'th( de Dang Duong Bang: geen eigen handschrift Volgens het persbericht is Bang op de 'Academie des Be aux Arts' in Vietnam in aanra king gekomen met de westerse moderne kunst. Het lijkt erop dat de kunstenaar zo gefasci neerd was door al die nieuwe uitingen van westerse kunst, of Aziatische schilderkunst die door het Westen sterk is beïn vloed, dat hij in zijn enthousias me is vergeten een eigen hand schrift te ontwikkelen. Zo bont en veelvormig Bangs werk in de bovenzaal aandoet, zo eenvoudig van vorm en kleur zijn zijn meer recente schilderij en op de begane grond. De in vloed van Bangs achtergrond, de traditionele Vietnamese schilderkunst, laat zich hier veel sterker voelen. Van een groot stilleven met lotusbloemen hangen verschillende versies. Elke keer zijn de bloemen an ders gerangschikt, of de kleur combinaties omgedraaid. De rood bruine achtergrond lijkt k t( lefein massief, maar is bij nadi schouwing opgebouwd streken die ruimtelijkheii gereren. Hier laat de ki zien dat hij een meester is beperking: enkele rake geven treffend de conl van het onderwerp weer, compositie en kleurgebn 't( sfeer tekenen. scl kc ■unstLj, 1.1 Vooral een serie die komst en het einde storm tot onderwerp hi moeite waard: met middelen - Bang gebruikt; zwarte inkt op rijstpapier hij vier verschillende h neer te zetten, en het zv keer op een andere man gebruiken. Daardoor roep lucht een andere sfeer op. Voor Bang is de keuze o deeltelijk terug te grijpen Vietnamese schildcrstradf* elk geval een stap in de richting gebleken. scl k val11? iets J* mil I.? .VU!*''1 elij

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 16