De tijdelijke baan van Frits Goldschmeding De lange weg naar een nieuwe Europese munt Bezetting optiebeurs beëindigd 3wem Economie leidszf anbev uitdag unique 5 Leid^.* '50.2'M >en De oliemaatschappij Shell opent in Londen binnenkort supermarkt. Daar zal van alles en nog wat te koop zijn, maar benzine. Volgens een woordvoerder van Shell Nederland is 1 sprake van een nieuwe trend. „Het is een honderd procent dense aangelegenheid." De Engelse krant 'The Daily Tele- ih' pakt uit met een fors verhaal over de winkel die 24 uur mmÊ »lag open zal zijn. De zaak wordt gevestigd in het exclusieve Ifgjeperdure winkelgebied The Strand, vlakbij het hoofdkantoor *™^Shell. „Toen die vestiging werd gerenoveerd, was dat aanlei- voor de Londense collega's het eens met een winkel te pro- fcjJLljn," zegt een woordvoerder van Shell Nederland. 97 ammoetsilo van Spaans Babcock hem Het Hoofddorpse bedrijf Spaans Babcock begint dezer an met de bouw van een mammoetsilo voor de opslag van iappelzetmeel in het Oostenrijkse Gmünd. De silo wordt ge- rd in opdracht van Agrana Starke GmbH en heeft een dia- :r van zesendertig meter en is even hoog. De maximale op- fcapaciteit is 28.000 kubieke meter. Met het totale project is jbedrag van ruim acht miljoen gulden gemoeid. De silo, ge werd op een principe van mechanisch vullen en legen met ie als ^oeftransPorteurs> wordt medio oktober opgeleverd, indicaj ities top Fortis onzichtbaar jgCHT» Bankverzekeraar Fortis Amev maakt niet bekend hoe- 1 opties de raad van bestuur heeft verdiend. In het jaarverslag 311; dat het afgelopen jaar 257.000 opties uitstonden met een rswaarde van ruim 30 miljoen gulden. De opties zijn toege- d aan 135 managementsleden, onder wie de acht leden van jaad van bestuur. Het betreft een optieregeling voor het 'se- management'. Fortis is daarmee in de financiële wereld een de weinige uitzonderingen. ING en Aegon publiceren in hun verslagen wel aparte gegevens over de optieregelingen voor faad van bestuur, terwijl ABN Amro de cijfers van de be- jrsleden én commissarissen bekendmaakte. aking bij P&C in België 5sel» Alle dertien filialen van Peek en Cloppenburg in België ven zaterdag dicht uit protest tegen de saneringsplannen van airectie. De vakbonden hebben tot deze actie besloten. De ïctie heeft aangekondigd zeven van de dertien P&C-winkels Jelgië te sluiten. Daardoor dreigen 101 van de 269 perso- ilsleden hun baan te verliezen. Voor de vakbonden is sluiting Aanvaardbaar. Ze verwijzen naar het CAO-akkoord van febru- 'JNaar aanleiding van de voorgenomen sluiting van twee filia- lis toen afgesproken dat er geen gedwongen ontslagen zou- H vallen. iropees Parlement stemt liddag officieel over de in- g van de euro op 1 janua- Het gaat om een 'plech- Iformaliteit' nadat het parie donderdag al officieus S ingestemd met de ingrij- plannen voor elf lidsta- waaronder Nederland, i stemden 420 leden vóór Jivoering en waren er slechts .egenstemmers en 27 ont- dingen. L.foot-Brittannië, Denemar en Zweden willen de een- ----jsmunt niet invoeren. Door 1 extra besparingsprogram- kunnen de Grieken mogelijk '.001 toetreden. Euro-bank- itten en -munten komen lin 2002 in omloop. Uiterlijk 12002 verdwijnen de natio- munteenheden. 1 ]ieronder volgt in vogel- jjht een overzicht van de, jfizame, weg naar de tot- e'- jdkoming van de nieuwe - - -Dpese munt. Juli 1944 iferentie van Bretton Woods I legt basis voor stelsel van wwp-zo 'h (ütlhtiï vaste wisselkoersen, gekoppeld aan dollar die wordt gegaran deerd tegen vaste goudprijs. Juli 1952 Oprichting Europese Gemeen schap voor Kolen en Staal (EGKS) met Nederland, België, Luxemburg, Frankrijk, Italië en West-Duitsland. Maart 1957 Ondertekening Verdrag van Ro me voor Europese Economische Gemeenschap (EEG), dat op 1 januari 1958 in werking treedt. Mei 1964 Besluit tot oprichting comité van Centralebankpresidenten van EG-lidstaten, als motor van een Europese monetaire poli tiek. Oktober 1970 Op verzoek EG-regeringen komt de Luxemburgse premier Wer ner met plan voor een EMU, die in drie fasen in 1980 klaar moet zijn. Augustus 1971 De Amerikaanse president Nixon heft inwisselbaarheid dollar in goud op. In 1973 leidt dit tot loslaten vaste wisselkoers dollar. Valuta's industrielanden gaan zweven. Betekent einde van Bretton Woods-afspraken. Maart 1972 EG-landen vormen muntslang, een mechanisme waarin de on derlinge wisselkoersen hooguit 2,25 procent mogen fluctueren. 1973 Als gevolg van dollarcrisis, olie crisis en meningsverschillen strandt het EMU-project. Het plan-Werner wordt stilzwijgend in 1977 opgegeven. 1973 Groot-Brittannië, Ierland en Denemarken treden toe tot EG. Juli 1978 Op initiatief van Franse presi dent Giscard D'Estaing en de Duitse bondskanselier Schmidt besluit EG-top tot Europees Monetair Stelsel (EMS), het hui dige wisselkoersmechanisme dat op 13 maart 1979 ingaat met de ecu als mandje van deelnemende valuta's. Januari 1981 Griekenland wordt lid van EG. Januari 1986 Spanje en Portugal treden toe tot Gemeenschap. Juni 1989 De top in Madrid neemt het plan van voorzitter Delors van de Europese Commissie aan voor een monetaire unie, geënt op plan-Wemer. Juli 1990 Eerste fase van plan-Delors treedt in werking. Het geld- en kapitaalverkeer in de EU wordt vrijgegeven. Oktober 1990 Hereniging van twee Duitslan- den. December 1991 Akkoord over Verdrag van Maastricht, dat de oprichting van de EMU uiterlijk in 1999 voorschrijft. Januari 1992 Europese interne markt met vrij verkeer van personen, góederen en diensten begint. Augustus 1992 Valutacrisis met aanval op ECONOMIE WIJZER Amsterdam De bezetting van de AEX-optiebeurs door een groep van zestig leden van de Socialistische Partij werd gisteren aan het begin van de middag beëindigd. De socialisten waren het er niet mee eens dat de beurs gewoon open is op 1 mei, de Dag van de Arbeid. De actievoerders had den de deuren van de beurs met kettingen dichtgemaakt, maar het gebouw bleef toegankelijk via de achterkant. Het protest was volgens de socia listen ook gericht tegen 'het hand-in-hand gaan van stuitende verrijking en schandelijke verarming'. Het kwam tot een licht handgemeen toen twee beurshandelaren zich via de hoofdingang toegang tot het gebouw probeerden te verschaffen. Op de foto kijkt SP-kamerlid Poppe toe hoe de actie verloopt. foto anp juan vrijdag Franse franc, waarna band breedte in EMS wordt opgerekt van 2,25 procent tot 15 procent. Koppeling D-mark en gulden blijft op peil. September 1992 Na grote onrust op de financiële markten verdwijnen de Italiaan se lire en het Britse pond ster ling uit het EMS. Januari 1994 Tweede fase EMU treedt in wer king. In Frankfurt begint het Europees Monetair Instituut (EMI), voorloper van Europese Centrale Bank (ECB). Januari 1995 Oostenrijk, Zweden en Finland worden EU-landen. December 1995 De EU-leiders komen in Madrid met naam 'euro' en 1 januari 1999 als startdatum EMU. Juni 1997 Op top in Amsterdam besluit tot Stabiliteitspact, op aandrang van Duitsland, met als doel gro tere begrotingsdiscipline. Maart 1998 Europese Commissie doet aan beveling tot EMU van elf, zon der Griekenland, Zweden, De nemarken en Groot-Brittannië. Geld, groen en gevoel We weten het al langer: het kasboek waarin wij onze wel vaart optekenen, deugt niet. We meten alleen de inkom sten en niet dq uitgaven. Op papier zijn we rijker als we meer gas verstoken in de kou de winter. Want we meten de winst van de NAM. Maar de voorraad aardgas slinkt en dat meten we niet. Bijna één ge neratie zijn we nu bezig de uit gavenkant in beeld te brengen. Het is een bijna onuitvoerbare opgave, een reis door een boekhoudkundig mijnenveld. Een nieuw reisverslag ligt voor ons: de 'LeefOmgevingsBa- lans'. Het ministerie van VROM heeft het laten opstellen door het Rijksinstituut voor Volks gezondheid en Milieu. Het in stituut probeert een graadme ter te ontwikkelen voor de kwaliteit van onze leefom geving. Zodat je bij wijze van spreken aan het eind van elk jaar zou kun nen zeggen: alle belangrijke zaken afgewogen, is de kwaliteit van de Nederlandse leefomgeving ge stegen of gedaald met zoveel. Bij mijn weten is dit de eerste poging om kosten en baten van materiële en niet- materiële zaken onder elkaar te zetten, een streep te trekken en te zeggen: kijk, dit is nu het resultaat. Zonder dat weet je nooit of je rijker of armer bent geworden. Daar lacht u misschien om, maar neem Zuid-Holland en het zuidelijke deel van Noord- Holland. Nergens in Neder land wordt meer geld verdiend dan daar, maar de bevolking betaalt een hoge prijs: de ge zonde levensveiwachting per 1000 inwoners is er 2,5 tot 3 jaar korter dan elders. Werkt de bevolking daar zich rijker of armer dan die van Texel, de kop van Noord-Holland, de Betuwe of de Flevopolder, waar de winst kleiner en de le vensverwachting hoger is? Daarmee hebben we het kern probleem bij de hoorns. Want welk gewicht moet je toeken nen aan een verschil in levens verwachting? Zelfben ik ge neigd te denken dat een ver lies van gezonde levensjaren op geen enkele manier in geld is uit te drukken. Anderen denken daar misschien anders over. Waar het om gaat is: het is niet eens zo moeilijk om uit een brij van mogelijkheden die dingen te pikken die de kwali teit van je leefomgeving bepa len. Maar hoe moet je meten, en welke gewichten moet je toekennen? Dat is lastig. Neem de woning. Wat doet meer afbreuk aan ons woon genot: de radio van de buur en publiciste vrouw die een non-stop ge kwebbel over ons tuintje uit stort? Of de stank van een na burige fabriek als de wind uit het westen waait? En als het de buurvrouw is, hoeveel belang rijker is dat dan in vergelijking met die stank? Tien procent? Twintig? Zestig? Want het moet worden uitgedrukt in een getal. Dat zijn realistische problemen waar de onderzoe kers van het RIVM mee te ma ken kregen. Ze houden veel slagen om de arm en zeggen dat het maar een eerste stap is. Maar even goed, het is een mijlpaal. De leefomgeving wordt door drie brillen bekeken. Een eco nomische, een ecologische en een sociaal-psychologische. Onder de sociaal-psychologi sche noemer valt onder meer de kwaliteit van de f i eigen woningen alles waar je dat zoal aan afmeet, waaronderburen. De economische bril is wat besla gen, het zou over zichtelijker zijn om alleen naar de inkomens te kij ken. De ecologi sche toets is fasci nerend. Daarbij wordt Nederland opgedeeld in elf verschillende gebieden, elk met hun eigen natuur. In to taal zijn 353 plantensoorten, 67 vogelsoorten en 30 vlinder soorten uitgekozen om als graadmeter te dienen voor de kwaliteit van de natuur. Er zijn nog andere graadme ters, maar deze is wel het leukst. De stand van de dieren en de begroeiing wordt gere geld beoordeeld en vergeleken met een ijkpunt in 1950. Het is een fijn gezicht, de planten en dieren zo in wiskundige for mules te zien samengevat, eindelijk in één kaft met het bruto nationaal product. Toch is ook hier de vraag: welk ge wicht heeft het? En daarop ge ven de onderzoekers geen ant woord. Aan het eind van het rapport worden de drie brillen niet, zoals je vurig had ge hoopt, samen op één neus ge zet. De afweging tussen inkortten, schone lucht, een levensjaar - het is volgens de onderzoekers een kwestie van politiek. En dat is het enige dat echt te leurstelt. Op het hoogtepunt valt het doek, de onderzoekers kaatsen de bal terug naar de politiek. Ik vrees dat dat niet werkt. Want de politieke keuze wordt vervuild door veel ande re afwegingen. Zelfs in een groene keuze zit ruis: kies je diepgroen zonder tanden of fletsgroen met een (melk)ge- bied? Nee, enquêtes zijn beter. Het RIVM zal in balbezit moe ten blijven. 1DAG2 MEI 1998 Randstad-oprichter gaat na 37 jaar met pensioen Frits Goldschmeding is de Nederlandse versie van de Amerikaanse droom. Het mini-uitzendbedrijfje dat hij 37 jaar geleden oprichtte, groeide uit tot het miljardenbe drijf Randstad Holding. En dan nog vindt hij zichzelf een grote zieleiipoot. ,,Ik ben de enige die nog nooit promo tie heeft gemaakt." Eind mei neemt de uitzendgoeroe af scheid van zijn bedrijf. piemen gpd sylvia marmelstein Stralende ogen en een gulle lach. Frits Goldschmeding (64) ziet er niet uit alsof hij op het punt staat zijn bedrijf vaarwel te zeggen. Treuren is ook niet no dig. De president-directeur van Randstad is er namelijk van overtuigd dat hij de juiste be slissing heeft genomen. „Rand stad is toe aan een nieuwe voor man. Iemand met frisse idee- en." Goldschmedings karakter zit volledig ingebakken in de on derneming. Dat wordt vooral duidelijk nu hij zijn opvolger Hans Zwarts inwerkt. „Als hij verbaasd vraagt waarom wij iets op een bepaalde manier doen, is het antwoord steevast: 'Om dat we dat altijd al zo hebben gedaan'. Vaak kan het inder daad anders. En dat zién wij dan niet meer." In de 37 jaar dat Goldschme ding Randstad leidt, heeft hij een herkenbare bedrijfscultuur ontwikkeld. Of je nu een Rand stadkantoor in Amsterdam bin nenloopt, of eentje in Toulouse, ze roepen hetzelfde gevoel op. De medewerkers helpen de klanten op precies dezelfde wij ze en nemen op dezelfde ma nier besluiten. „Het is ook het gevoel dat ze uitstralen. Het zijn de vignetten in hun ogen, de Randstad-bacterie. Ik vraag me ook wel eens af hoe dat kan. Dat Goldschmeding zijn 'kind' overdraagt aan iemand die van buiten de Randstadmu ren komt, is verbazend. Zwarts (ex-bankier) is immers onbe kend met de cultuur. „Ik denk niet dat het een probleem is, Hans past zich makkelijk aan." Vóór het eerste gesprek over de opvolging had Goldschmeding hem zelfs nog nooit gezien. „Maar na vijf minuten dacht ik al 'dit kan wel eens wat wor den'. Een goed gevoel heet zo iets." Toch vindt hij het een raar idee om zijn Randstad vaarwel te zeggen. Maar in de statuten heeft Goldschmeding laten vastleggen dat de president-di recteur op moet stappen in het jaar dat hij 65 wordt. „Eerlijk is eerlijk, ik zou het nog best een paar jaar willen doen. Maar hoe langer ik wacht, des te moeilij ker het wordt. Afscheid nemen is altijd moeilijk. Ik ben jaloers op mijn opvolger." Goldschmeding is klein be gonnen. In 1960 schreef hij voor zijn studie economie een scrip tie over tijdelijk werk en ontdek te dat er een geweldige markt voor moest bestaan: tijdelijke banen, uitzendwerk. Daarna begon hij samen met studiege noot Gerrit Daleboudt op een Amstelveense studentenkamer het eerste Nederlandse uitzend- bureautje. In het eerste jaar boekte zijn bedrijfje een netto winst van 9,53 gulden. Goldschmeding is uitgegroeid tot de Nederlandse versie van de Amerikaanse droom. Zijn mini-bedrijfje is inmiddels de grootste uitzendorganisatie van Europa en boekt al jaren achter elkaar recordwinsten. Zo steeg de nettowinst vorig jaar met 24 procent naar 258 miljoen gul den en de omzet met 19 pro cent naar ruim 7 miljard. Via de 1100 vestigingen gaan dagelijks ongeveer 173.000 mensen aan de slag, van wie er 8600 eigen medewerkers zijn. Door de jaren heen is zijn werkwijze nauwelijks veran derd. In het begin moest hij elke gulden omdraaien, nu bezuinigt hij op elk miljoen. „Maar het principe is hetzelfde. Ik ben nog steeds de zuinigheidsprofeet. Ik geef zo 30 miljoen uit voor een reclamecampagne, maar wie twee kwartjes over de balk gooit, vindt mij op zijn weg." Hij is ook geen topman die vanaf een troon de boel regeert. Goldschmeding praat geregeld met werknemers, van interce- dentes tot managers en eet zijn lunch gewoon in de kantine. Hij staat bekend om zijn sobere le vensstijl. Het heeft jarenlang ge duurd voordat hij zich liet rij den door een chauffeur en ook in zijn werkkamer waarin zwart, grijs en wit overheersen, is geen overdreven opsmuk te ontdek ken. Zijn visitekaartjes zijn zon der franjes, gewoon in zwart wit, terwijl medewerkers op de vestigingen wel fleurige kaartjes hebben in Randstad-blauw. Goldschmeding is nog dezelf de. De manier waarop anderen tegen zijn baan aankijken, is echter wel veranderd. Uitzend bureaus zijn namelijk niet lan ger omgeven door de kwade reuk van koppelbazen. Het imago uit de jaren zeventig, dat ze zich alleen bezighouden met het financieel uitkleden van werklozen is ook verdwenen. Die strijd is gestreden. En binnenkort breekt een nieuw tijdperk aan. Uitzendkrachten krijgen een heuse arbeidsover eenkomst. Na minimaal een half jaar werk is er recht op pen sioen en scholing. Na minimaal een jaar gloort een tijdelijk con tract en na minimaal anderhalf jaar tot drie jaar zelfs een vaste aanstelling. En dat allemaal bij het uitzendbureau. Goldschmeding is blij met die ontwikkeling. „We worden dan steeds meer erkend als een nor male onderneming. Dat is goed voor ons bedrijf, maar ook voor de uitzendkrachten. Werkne mers hebben nu eenmaal be paalde zekerheden nodig. Als wij ze die kunnen geven, wordt onze bedrijfstak aantrekkelijker en zullen goede uitzendkrach ten langer voor ons blijven wer ken." „We zijn op dezelfde weg als in Amerika, waar een groot deel van de werknemers helemaal geen vast contract meer wil. Ik ken daar een aantal wervings- en selectiebureaus die in op dracht van bedrijven werkne mers moesten zoeken voor vas te banen. Dat lukte niet, de mensen wilden niet tot hun pensioen in vaste dienst. Die bureautjes zijn daarom allemaal omgetoverd tot uitzendbureaus. Nu doen ze het wel goed." Sinds 15 jaar bemiddelt Randstad ook voor langdurig werklozen. Dat is geen winstge vende bezigheid, want daar gaat veel energie en tijd inzitten. „Maar het is logisch dat we het doen. We hebben alle kennis in huis om mensen aan een baan te helpen. Wij moeten dus ook verantwoordelijkheid nemen voor die één miljoen mensen die nog aan de kant staan." De manier waarop de vakbe weging de werkloosheid te lijf gaat, is volgens Goldschmeding fout. „Het verkorten van de werkweek leidt alleen maar tot vernietiging van werkgelegen heid. „Want stel dat we allemaal tien procent minder gaan wer ken, dan krijgen we minder sa laris. Maar onze boodschappen worden juist duurder, want de slagersjongen wil ook tien pro cent korter werken. Dat kost zijn baas geld en dus verhoogt hij de prijs van de biefstuk. Als de mensen geen biefstuk meer kunnen betalen, wordt die sla gersjongenontslagen." n rj r^oscHDe in surseance verkerende computerfabrikant Tulip o op het punt een tweede assemblageovereenkomst af te t vepn- De Hbriek kan dan langer doordraaien en er is waar- nlijk extra personeel nodig. Dat zegt bestuurder Verhoeven ken/akbond De Unie. Tulip was niet bereikbaar voor commen- Over de identiteit van de nieuwe opdrachtgever en de .tte van de opdracht kan Verhoeven niets zeggen. Op dit blik zijn er vijf gegadigden om Tulip over te nemen. Vol- Verhoeven zijn zowel Nederlandse als buitenlandse firma's :eresseerd. De verliezen van Tulip in de afgelopen jaren ma- _iet bedrijf aantrekkelijker als overnamekandidaat, meent cBoeven. Ondanks die positieve ontwikkelingen dringt de tijd. :ns Verhoeven moet er over twee weken duidelijkheid zijn, tot die tijd staat het GemeenschappelijkAdministratiekan- (GAK) garant voor loonuitbetaling. "ell-winkel zonder benzine ®Wtstuk van een nieuw begin idrecht» In een van de productiehallen van Fokker Aero- tures in Papendrecht is voor het eerst sinds het faillisse- en de overname door Stork een volledig staartstuk ge- k vd. Het is de achterkant van een Amerikaanse zakenvlieg- 1 Gulfstream 5 - waarvoor Fokker al jaren onderdelen bouw- Aaaraan is nu ook het richtingsroer toegevoegd. De zogehe- Wk#*udder' is door het bedrijf zelf ontwikkeld en wordt ge- nr vd in de nu nog gedeeltelijk lege productiehallen. Dit week- e verhuizen de laatste bedrijfsonderdelen van Schiphol naar indrecht. Bij Aerostructures worden straks ook onderdelen aakt in opdracht van Airbus en Boeing. foto anp ton borsboom :uwe opdracht voor Tulip

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 5