Ester Goossens voorzichtig met het 'binnenlaten' van anderen Niemand durft Vriesekoop nog op andere gedachten te brengen |SPI|| Sport ■■Ïj] T,ir/r,i TjririT,r rnjliff i i'i /i nT v.vr) Pt r v/\j_ Er even lekker tussenuit? Genieten van het voorjaar bij een Bilderberg Hotel op de Zuid - Veluwe fl bilderberg ZATERDAG 2 ME11998 CHEF WILLEM SPIERDIJK. 071-5356464, PLV -CHEF ROB ONDERWATER. 071 tr.ï Ze had haar 'nieuwe leven' gevonden in de meerkamp. Twee jaar geleden zei ze de 800 meter vaarwel en koos voor de veel gevarieerdere meerkamp. Maar in maart bleek haar knie niet meer bestand tegen de belasting van die meerkamp. Ze slikte, huilde maar bleef fier overeind. En nu stort de zich vol overgave op de 400 meter horden en, opnieuw, die 800 meter. Vandaag staat ze aan de start in Lisse bij de Ter Specke Bokaal. „Het heeft zo moeten zijn", zegt ze. „Dat ik moet stoppen met de meerkamp kan niet 'zomaar iets' zijn. En als ik reëel ben, het podium op grote toernooien had ik nooit gehaald. Met lopen lukt dat wel." Het ontwijken is een soort vluchtweg. Ze doet het als een vraag te diep brandt. „Staan de twee ban ken niet te ver van elkaar?" Ester Goossens wil niet en gaat niet te diep in op haar gevoelsleven. „Men sen komen er bij mij niet in, dat sta ik niet toe." Dus neemt de atlete vaak keihard stelling en hoopt ze op een schrikreactie waardoor veel vragen on gesteld blijven. Maar in haar nieuwe woning oogt ze aan de vooravond van het nieuwe atletieksei- zoen toegankelijk. Halfliggend, schoenen uit, ont spannen. En dan die ene zin: „Als mensen het echt proberen, wil ik ze nog wel eens binnen laten." Ik wil het niet en ik doe het niet, dat is 'typisch Es ter' zeggen collega-atleten. „Ik ben heel fel. 'Ja' en 'nee' roep ik altijd heel hard. Maar daar is wel doorheen te prikken. Natuurlijk denk ik er wel zo over, maar ik hoop anderen een beetje te overbluf fen. Zo van 'dit is het'." Om er dan nooit meer op terug te komen? „Natuurlijk wel. Ik ben niet te be roerd een fout toe te geven of een mening te wijzi gen." Een vlinder wordt ze genoemd. Een rechte lijn vol gen is te moeilijk. Ze gaat fladderend door het le ven, zo lijkt het. „Dat is een beeld. Niet dat ik het erg vind, hoor. Als het op gevoel aankomt, heb ik al snel de neiging om over wat anders te beginnen. Dan vraag ik 'wat bedoel je', zodat ik meer tijd heb om over een antwoord na te denken. Of ik begin over heel iets anders. Ik wil niet dat iedereen alles van me weet. Ik hoef niet zo nodig met mijn hele hebben en houden in de krant. En als het lastig wordt, leid ik het gesprek een andere kant op. Dat is een trucje." Ze doet het in dit gesprek een paar keer. Met haar nog niet helemaal ingerichte huis als kapstok. „Daar maak ik nog wat plankjes. Die kast ga ik nog schilderen." Goossens lacht. „Nu doe ik het weer, hè?" Is het de onzekerheid die Goossens stuurt? „Ik ben niet onzekerder dan anderen. Het zit opgesloten in mijn karakter. Ik sta mensen niet zo gauw toe mijn leven binnen te wandelen. Ik ben open maar tot op zekere hoogte. Alleen als ik het echt wil, krijgen mensen een kans. Dat maakt me misschien wel tot een moeilijk mens, iemand waarop anderen geen vat krijgen. Af en toe denk ik zelf ook wel eens 'jeetje', maar ik ben nu eenmaal zo." „Het is geen angst. Ik ben nergens bang voor. Het is alleen de buitenkant. Van binnen ben ik anders, maar die kant van me krijgen ze niet vaak te zien. Ik vind dat niet nodig en daar kunnen wel redenen voor gezocht worden, maar ik denk dat ik gewoon zo in elkaar zit." Ester Goossens zonder schil: „Hier binnen zit een groot rechtvaardigheidsgevoel. Niet alleen als het mezelf aangaat, maar ook bij anderen. Als er ie mand wordt belazerd, dan bemoei ik me ermee. Zo n reactie is zo fel, dat anderen denken 'woow' en daarna dichtslaan. Misschien is dat wel mijn bedoeling. Een soort van 'einde discussie'." „Ik ben een zacht meisje. Ik reageer op alles, ben heel emotioneel. Ik kan huilen, om niks. Heel veel mensen denken 'pff, moet je dat nou horen. Daar geloven we niets van.' Maar het is gewoon waar. Van binnen ben ik klein en misschien wil ik het daarom wel niet laten zien." Daar zijn echte vrienden voor? „Precies, maar daar heb ik er niet zo veel van door de atletiek en mijn studie. Twee atletiekvrienden heb ik, maar ze zijn gestopt. En Frank (Peeters, haar vriend red.) na tuurlijk. Die kent me ook echt. Voor hem heb ik geen enkel geheim. Ik kan me bij hem volledig la ten gaan, dan heb ik geen rem meer. Bij hem ben ik honderd procent Ester." Met atletiek als gemeenschappelijke deler? „Na tuurlijk, zo hebben we elkaar leren kennen. Het blijkt pas hoe sterk een relatie is, als die gemeen schappelijke interesse wegvalt. Maar dat is niet aan de orde, ik voel me bij hem heel erg goed. Hij prikt dan ook dwars door me heen, da's ook wel een fijn gevoel hoor." In de schil van Ester Goossens zit ook het woord 'druk' opgesloten, een fenomeen waarmee ze niet zou kunnen omgaan. „Dat is echt grote onzin. Ik ben als 800-meterloopster niet kapot gegaan aan de druk, maar aan blindheid. De fixatie, zonder uidaatklep. Dat is waar ik niet tegen kan. Ik moet me naast atletiek kunnen afreageren en dat kon ik toen niet. Natuurlijk is een relaxte benadering van de sport fijn maar dat wil niet zeggen dat ik abso luut geen druk wil of zo. Ik word er soms wel eens moe van als mensen er weer over beginnen." Om de fixatie uit te bannen, koos ze voor de meer kamp en de bijbehorende gevarieerde training. Door haar 'bouwvallige' knie kan ze die discipline niet meer uitoefenen. „Ik heb besloten me er niet gek door te laten maken, maar het doet pijn. Ik kan niet meer doen wat ik het leukste vind. Nu wordt het weer lopen, iets waar ik me niet meer volledig op wilde richten. Maar het is nu anders. Ik ben weer een tijdje verder. En ik houd me maar vast aan de gedachte dat het zo heeft moeten zijn. Dat ik moest stoppen met de meerkamp is gewoon er gens goed voor. Dat moet. Natuurlijk denk ik nu 'verdorie', maar ik probeer optimistisch en reëel te blijven. Want een medaille op een groot toernooi zou ik met de meerkamp nooit gewonnen hebben. De échte wereldtop had ik niet gehaald. Ik denk dat die gedachte wel een overwinning op mezelf is geweest." Nu wordt de 400 meter horden het speerpunt. Mis schien ook weer de 800 meter? „Ik ben niet meer bang. Ik durf ook best vooruit te kijken. Op het EK in Boedapest in augustus wil ik heel hard. Ik zeg niet dat ik het podium op moet, maar wil wel vlak in de buurt komen." „Ik merk ook als ik tegen mezelf zeg 'kom op Es, je gaat het doen vandaag. Weer harder dan de vorige keer'. Ik kom er steeds vaker achter, dat als ik het wil, het ook gebeurt. Niet elke wedstrijd, maar toch heel vaak. Vorig jaar kon ik niet ophouden met la chen. Ik bleef de persoonlijke records verbeteren. Het ging allemaal gesmeerd. Dit jaar begon heel vervelend door het stoppen met de meerkamp, maar dat moest zo zijn. Dus durf ik de rest wel aan." Alsof ze geschrokken is van haar openheid over ge voel en atletiekuitdagingen zoekt ze bij de vraag 'en hoe nu verder?' houvast. „Dingetjes kopen voor mijn huis, dat is eigenlijk mijn grootste plan." Maar het is geen truc, ze meent het. „Ik voel mij hier echt thuis, heb mijn plekje gevonden. Ik lig op de bank, doe niks, lees nietszeggende boeken of Ester Goossens: „Ik ben niet te beroerd een fout toe te geven of een mening te wijzigen." EK in Eindhoven 'gemaakt' voor het afscheid van levende tafeltennislegende Het EK in Eindhoven is onmiskenbaar het toernooi van Bettine Vriesekoop. Er win nen is geen moment bij haar opgekomen, maar nooit eerder werd een officieel kam pioenschap zo duidelijk opgehangen aan een individu. Het organisatiebureau Ad vantage had er zelfs geld voor over om tij dens dit EK met Vriesekoop te kunnen ko ketteren. Ook stond ze bij het uitdelen van de rugnummers kennelijk vooraan. La Vriesekoop heeft in Eindhoven het voor recht om met het nummer 1 te spelen. Dat geeft haar tiende EK nog net iets meer ca chet. Er staat Vriesekoop geen groots afscheid in Eindhoven te wachten. Dat kreeg ze vorig jaar al op dezelfde plek. toen de 36-jarige in Eindhoven haar laatste Top 12 speelde. „Dit voelt aan als een begrafenis", zei ze toen met gevoel voor dramatiek. De voorzitter van de tafeltennisbond, Jac ques Tempelaars, voelt op zijn beurt niet de dringende behoefte om dat nog eens dun netjes over te doen. Op de vraag hoe hij Vriesekoop gaat herinneren noemt hij bijna in één adem de woorden fenomeen en las tig. „Lastig voor zichzelf en voor haar om geving." De eerste twaalf jaar van haar carrière heb ben Vriesekoop voor het leven getekend. „Ze is natuurlijk op jonge leeftijd mentaal in het centrecourt geplaatst", omschrijft Tempelaars het wat cryptisch. Hij bedoelt dat Vriesekoop aan het handje van haar trainer Gerard Bakker te veel in een dwang buis leefde. „En daarom later nog de drang heeft gekregen om het in een 'tweede carri ère' anders te doen. Daarom staat ze hier nog" Voor het laatst. Dat durfde Vriesekoop vori ge week uit schaamte niet toe te geven aan een jong gehoor in de persruimte. Die kin deren waren voor één dag journalist en vroegen het Vriesekoop op de man af. Hoe lang ga je nog door? „Ik durf het gewoon niet te zeggen", lachte ze. Een uurtje eerder had ze op tafel 1 van de Engelse Lisa Lomas verloren. Daar heeft Lo- mas exact zes jaar op moeten wachten. In 1992 schopte de Britse het zelf bij het EK tot de eindstrijd. Daarin trof ze Vriesekoop. De laatste won dat onderonsje. Tien jaar na haar eerste Europese titel werd Vriesekoop weer het goud omgehangen. Dat kampioenschap is de herinnering aan Bettine Vriesekoop die Paul Haldan graag levend houd. „Als ik aan Bettine denk, denk ik aan dat EK in Stuttgart. Eerst vocht ze in de landenwedstrijden voor wat ze waard was en bezorgde ze Nederland zilver. Daar na werd ze zelf Europees kampioen. Daar stond toen een fantastische sportvrouw." Die status heeft Vriesekoop vrijwillig opge- Dat Bettine Vries ekoop nog lang niet is opgebrand, bewees ze giste ren met winst op Popova uit Slo- wakijëen de Tsje chische Dobeso- va. foto anp geven. Tafeltennis werd meer en meer een aangenaam tijdverdrijf. Niets moet, alles mag. „Eigenlijk is het jammer dat ze pas de laatste jaren met veel plezier is gaan spelen. Het plezier, dat ze in haar jeugd niet heeft gehad. We weten allemaal hoe het toen is gegaan. Maar als ze toen wel dat plezier aan het spel had beleefd, had ze misschien min der gewonnen." Het laatste toernooi dat Vriesekoop heeft gewonnen, is het Open Russische kam pioenschap. Een tweederangs evenement met louter Russinnen. Winnen is voor Vriesekoop vandaag de dag niet zo makke lijk meer. Kenners zeggen dat ze een beetje in de tijd is stil blijven staan. Het spel is ook bij de vrouwen geëvolueerd. Vriesekoop, wordt gezegd, heeft daar nooit op geantici peerd. Niemand durft dat hardop te zeggen. Dat past niet bij een afscheid. Haar laatste toernooi, zegt ook bondscoach Peter Engel, is het eerste toernooi waarbij hij de relatie met zijn oudste speelster 'posi tief beleeft'. Vaak, constateerde de Duitser, was ze opgebrand. „Nu is ze veel makkelij ker te bereiken." Meer dan eens had Engel bij een wedstrijd van Vriesekoop het gevoel dat ze zou gaan 'flippen'. „Dan zat haar hoofd overvol." Bij dit EK is dat anders. Vriesekoop heeft zelfs al een paar tactische oorlogjes gewonnen. Daar, beweert Engel, is ze nooit een ster in geweest. Maar zie, een mens is nooit te oud orn te leren. niet z jalmilji ïoordei T'' %ate yc lg ston< foto Jnderei er met sportbladen, kan nadenken, mijn favoriete serie kreeg ik in Talence. Daar komen de grootste me/eld te kijken. Atletiek, studie of andere dingen? Ik kan er kampers ter wereld en ik was erbij. Daarnooit n heel makkelijk afstand van nemen. Zie je'hier er- koester ik het. Ik ben er trots op. En als er striArsen; gens een sportfoto hangen of een sportboek in de een nieuwe glasplaat voor zit, hang ik het opdams. kast?" wc. Want iedereen mag het zien." Het Franse 1de spe Ze springt op. „Moet ik tóch wat laten zien." Ze lence was haar laatste echte meerkamp. Ze wewe na komt terug met een grote fotolijst. In de hoek mist een blik op het shirt. „Het is allemaal toch wel h' een stuk glas. „Dit heeft écht betekenis. Dit t-shirt erg jammer, hè." ns is ni idetste van Ar 21 mi fl, vooi en aan 41se en maar jnderii inis is tfit. „Z op de I felang] 1 i>ed lat esseer< ™"e Frai Denr het el ;est." |ht sta spits r Leidsch Dagblad VOORDEELTJES EXCLUSIEF VOOR LEZERS. Heeft u ook zo'n zin om er eens even lekker tussenuit te gaan? Lekker een paar dagen weg om van het voorjaar te genieten? Bij de gastvrije Bilderberg Hotels bent u aan het juiste adres. Vier Bilderberg Hotels zijn schitterend gelegen mid den in een prachtig gedeelte van de Zuid Veluwe. De Veluwe is een van de mooiste en meest gevarieerde gebieden van Nederland in [andschap, flora en fauna. U kunt hier heerlijk wandelen en fietsen, een bezoek brengen aan een van de vele bezienswaardigheden of gezellig winkelen in het bruisende Arnhem. De vier Zuid Veluwe Bilderberg Hotels hebben speciaal voor de lezers van het Leidsch Dagblad een tweedaags arrangement samengesteld. Het tweedaagse arrangement biedt u een perfecte mix van entourage, sfeer, accommodatie, culinair genieten en ontspanning. Dit arrangement kunt u boeken t/m 30 juni voor slechts fl. 159,- p.p. Inbegrepen in het arrangement: een overnachting in een comfortabele hotelkamer één heerlijk driegangendiner (zeer) uitgebreid ontbijt gebruik van zwembad en tennisbaan entreebewijs voor Nationaal Park De Hoge Veluwe met toegang tot het Museonder, het Jachtslot en het vernieuwde bezoekerscentrum surprise RESTAURANTS Lekker fietsen en ontspannen op de Veluwe Boeken en informatie Reserveer snel en ga van het voorjaar genieten! Voor reser vering en informatie kunt u telefonisch contact opnemen met een van de vier Bilderberg Hotels: Bilderberg Hotel De Buunderkamp Wolfheze Prachtig gelegen in een eigen 20 hectare groot (beschermd) bosgebied. Tel.: 026-482 11 66 Hotel De Bilderberg Oosterbeek Gerenommeerd landgoed met de Zuid-Veluwe als achtertuin. Tel.: 026 - 339 63 33 Bilderberg Hotel Klein Zwitserland Heelsum Een groots hotel dat de naam Zwitserland in elk opzicht eer aandoet. Tel.: 0317-31 91 04 Bilderberg Hotel Wolfheze Even groen gelegen als het dorp met dezelfde naam even verderop. Tel 026- 333 78 52

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 26