PORT 'De Amstel Goldrace? Wie wil die prachtige wedstrijd niet winnen' 'Klasse tot uiting' De Boer komt achter de spitsen het best Nederland telt miljoenen 'bondscoaches', kenners die precies kunnen vertellen hoe het Nederlands elftal moet voetballen en welke spelers moeten meedoen. Deze krant geeft tot het begin van het wereldkampioenschap, op 10 juni van dit jaar, wekelijks het woord aan een van die bondscoaches, die zijn ideale elf samenstelt voor het komend WK. Guus Hiddink, opgelet! Vandaag het woord aan Ronalda Boesaard. De Katwijkse is bezig aan haar zesde seizoen als voorzitter van de supportersvereniging van Quick Boys. Boesaard basketbalde nog een blauwe maandag in het eerste van Grasshoppers. Habbekrats E én-één-twee lag uren op zijn gat, met geen buitenland was telefonie mogelijk, een bioscoop kaartje reserveren was ondoen lijk, kortom, erg, erg. erg. De tij den van de Soundmixshow her leefden. René Froger won. Geloof ik. De eerste Soundmixshow! Toen half Nederland tegelijk Aalsmeer bel- lenging. Daar zaten 14 kordate types om de stroom telefoontjes op te van gen. Overstroomd werden ze. Weggevaagd. Twee konden er nog worden omgeschoold, ééntje is gaan liften en nog niet thuis, met de andere elf is het tobben gebleven: stemmen in het hoofd, straatvrees, slapeloosheid, nau welijks eetlust. Gek, dat ik nog wél weet dat Re né Froger won, maar niet wie hij nadeed. (Droste-effect: latere kandidaten deden Froger na). We weten nu hoe het zover heeft kunnen komen dat ons land massaal in gesprek was. Er kon vanaf 8 uur gebeld worden met een nummer in Parijs voor WK- kaartjes. Negentig in de binnen landen van Borneo op hun taak voorbereide Parijse telefonistes bemanden de lijn. Toch werd het een chaos. Phillip Cocu heeft al toegegeven driehonderdéén- endertig keer het nummer te hebben gedraaid. Boudewijn Zenden heeft het tot kwart over drie aan één stuk geprobeerd. Jaap Stam kreeg na enen wel een Franaise aan de lijn. maar bleek in z'n 412-de poging een 8 in plaats van een 7 gekozen te hebben. Ronald en Frank de Boer: samen goed voor 1278 keer bellen. Pierre van Hooydonks zwager maakte van de herbaal- toetsgebruik: Breda is aan een ramp ontsnapt. Kunnen wij werkelijk verlangen dat onze boys hun beste beentje nog voorzetten nu zij per inter national worden afgescheept met slechts twee vrijkaartjes per WK-duel? Zie hier de nijpendste probleem gebieden: Ed de Goey had zijn omvangrij ke Engelse kennissenkring cd het genoegen van het WK in het voorui tzich t gesteld! Numan wilde een gebaar maken naar Dick Advocaat, die om vier kaartjes Nederland-België had gevraagd (,,'tuurlijktrain, regel ik"). Kluivert had drie kaartjes willen bestellen voor zijn beste vrienden. Richard Witschge (camping op het oog in de regio Bordeaux-Ouest) rekende als oud-international op 10 kaart jes, op zijn minst. De Oranjeraad stapte hier aan vankelijk nog overheen. Twee kaartjes was wat sober, maar de uitleg dat de stadions in Frankrijk nu eenmaal kleiner zijn dan in Amerika, klonk niet onlogisch. Volgende agendapun t. De WK-premie. Seedorf, De Goey, één van de De Boeren en Reiziger, de jongens van de Oranjeraad, hielden hun adem in. Je kon een speld horen vallen. KNVB-onderhandelaar:Hon derdveertigduizend, punt. Oranjeraadslid De Goey (den kend aan Engelse ponden): „Mozesmina! Klinkt goed, zeer zeker. Oranjeraadslid De Boer (De Goey onder tafel lelijk voor zijn meniscus schoppend): „Per wed strijd?" Cohen, namens de schoonva ders: „Foei, schande, een habbe krats!" Nogmaals Cohen, terwijl het ge luid van brekende klompen weerklinkt: „Mijn klomp breekt KNVB-onderhandelaar:We praten in guldens: 140.000. Al leen als jullie wereldkampioen worden. Maar daar geloven jul lie toch zelf ook niet in, dus waar praten we over?" Oranjeraadslid Seedorf, furieus: Weet Edje dit al?" (Refereert aan Davids, die een terugkeer in Oranje overdenkt). Seedorf, die het opneemt voor zijn vriend: „Je denkt toch niet dat Edje zwicht vooreen fooi?" (Ik zou de KNVB in overweging geven, maak er voor de zeker heid 130.000 van. stel je voor, straks zwicht-ie nog écht). In ernst, of hel veel of weinig is voorde wereldtitel, weet ik niet Maar doet dat ertoe? Zijn het niet onze jongens zelf die altijd beweren dat het ze vooral om de uitdaging gaat, de eer en de en tourage en niet te vergeten het klimaat en ddn pas om geld? Mooie kans dunkt me, om be wijs voor deze stelling aan te dragen. Frank Snoeks is verslagge- ver van Stu- dio Sport ^ÊÊÊBKÊm. Nieuw elan Maar hij is wel degelijk veranderd, blijkt weldra. Het vertrek bij Cees Priem, bij wie hij vijf jaar onder con tract stond, heeft hem goed gedaan. Hij lacht meer, zonder te overdrijven. Den Bakker is bevangen door het positivisme dat vat heeft gekregen op zijn nieuwe ploeg sinds daar een renper is opgestaan die het Ne derlandse wielrennen nieuw elan bezorgt: Michael Boogerd, de renner die sinds kort ook óp de fiets zijn woordje klaar heeft. In het spoor van de nieuwe kopman is Den Bakker een toegankelijker mens geworden. ,,Ik hoor het va ker en misschien is het ook wel zo", zegt hij. „Ik zal altijd dezelfde Maarten den Bakker uit Abbenbroek blijven, maar ik kan niet ontkennen dat de overstap naar de Rabobankploeg me goed heeft gedaan." Vierde in de Waalse Pijl, achtste in Luik-Bastena ken-Luik. Dat is de transformatie uitgedrukt in resul taat. Zou de verandering van spijs inderdaad de doorbraak betekenen waar hij al zo lang tegenaan zit te hikken? „Ik hoop het. Ik hoop van harte dat ik net dat stap je kan maken. Dat was ook het doel van de overstap. Een andere ploeg, andere kleding, ander personeel. Het doet me voorlopig goed. Ik heb het altijd naar mijn zin gehad bij TVM. Maar mijn contract liep af en ik wist: als ik ooit nog eens iets anders wil, moet ik het nu doen." „Het verschil tussen beide ploegen? Rabo is iets professioneler, is meer met de moderne tijd meege gaan. Neem het materiaal. Alles is perfect. Als we aangepaste fietsen nodig hebben voor bijvoorbeeld Parijs-Roubaix, zijn ze er. Als we voor Luik-Bastena ken-Luik lichte wielen willen, komen ze er. De ploeg leiding kijkt ook iets verder vooruit dan bij TVM. Ie dereen weet exact waar-ie aan toe is en dat is goed voor de rust in de ploeg. Dan voelt iedereen zich op zijn gemak. Ik ken mijn programma tot het eind van het jaar. Vroeger bij Priem veranderde er - om wat voor reden dan ook - nog wel eens wat. „We hebben bij TVM heel lang dezelfde kern ge had. Skibby, Hoffman, noem ze allemaal maar op. We hebben vreselijk veel lol met elkaar gehad. Bij TVM hadden we altijd een oudejaarsfeest. Nou, dan was het bal. Vond Priem ook prachtig. Je moet in een ploeg alle moeite doen de sfeer erin te houden, ook al zijn de resultaten minder. Het is net een familie. Je ziet je ploegmaats vaker dan je eigen vrouw. Je zit met elkaar aan het ontbijt, ligt met elkaar op de mas sagetafel, je fietst samen, dineert samen. Het is goed op een gegeven moment andere gezichten te zien." Kleding Hij herinnert zich het moment dat het pakket met de kleding van zijn nieuwe ploeg werd bezorgd. Het was het moment dat de Rabobankploeg in zijn leven kwam en hij symbolisch afscheid nam van TVM. „Ik heb thuis een schuurtje met planken waarop mijn kleding ligt. Ik heb alle TVM-spullen bij elkaar gepakt en ergens in een hoekje gelegd. Mijn nieuwe Ideding heb ik keurig uitgestald op de planken. Ik weet nog dat ik dacht: er breekt een nieuwe tijd aan." „Zo'n nieuw shirt geeft iets extra's. Het geeft een kick. Het ruikt anders, voelt anders. Soms is het ook even wennen. De koersbroeken die ik nu draag heb ben een ander zeem dan vroeger bij TVM. Voelt an ders, iets stugger. Het geeft je wel steeds het gevoel dat je aan iets nieuws bent begonnen. Precies wat ik nodig had. Ik heb het idee dat ik door die verande ring net even iets meer kan." „Er zijn meer verschillen met TVM. Ik heb dit jaar twee trainingskampen gedaan in Spanje. Deden we vroeger nooit. En ik heb vaker in het krachthonk ge zeten. Op eigen initiatief overigens. Ik ben er sterker van geworden." „Bij TVM was het gewoonte dat je na afloop van de wedstrijd snel onder de douche ging, een broodje naar binnen werkte en naar huis reed. Met de Rabo bankploeg gaan we na de koers naar een hotel. Daar kunnen we rustig douchen, we eten gezamenlijk en worden gemasseerd. Je hebt dan alle tijd om dingen uit te praten die verkeerd zijn gegaan of om irritaties uit de weg te ruimen. Je bent dan wel later thuis, maar je komt wel uitgerust thuis." Thuis is voor Den Bakker Voorne Putten. Hij woont in Heenvliet, op een steenworp van zijn geboorte dorp Abbenbroek waar zijn ouders een boerderij hebben. Den Bakker is in november van het vorig jaar getrouwd en zal er de rest van zijn leven blijven. Hij heeft het even geprobeerd in Hoogstraten, net over de grens bij Breda. De meeste van zijn collega's wonen er, het belastingklimaat is er gunstiger en de afstand naar de wedstrijden kleiner. Toch miste hij iets. „Gewoon effe langs bij je vader en moeder. Of je vrienden opzoeken als je daar zin in hebt. Dat is heel wat waard. We hadden ons huis in Heenvliet aange houden en op een dag hebben we de verhuiswagen laten voorkomen. Ik ben nu weer op mijn gemak." In die vertrouwde omgeving fietst hij de week voor de Amstel Goldrace van vandaag dagelijks een paar uurtjes door de polder, onderbroken door een groepstraining op woensdag op het parcours van de Goldrace. Zou Den Bakker, als hij in de vorm van zijn leven is, de enige Nederlandse wereldbekerwedstrijd kunnen winnen? Vroeger dacht hij van wel, fokte hij zich te veel op en stelde, als het uur van de waarheid was aangebroken, teleur. „Het is een prachtige wed strijd. Wie wil daar niet winnen?" Dan komt ploegleider Adri van Houwelingen hem halen. Het is al half acht, het eten staat klaar en zijn maten zijn al begonnen. Sinds kort vliegt de tijd tij dens een interview met Maarten den Bakker. \'og niet eens zo heel lang geleden was een interview met Maarten den Bakker voor verslaggevers een strafexercitie. Den Bakker was uren aan het woord, dat was iet probleem niet, maar als het gesprek ten einde was en op weg naar huis het blocnote werd geraadpleegd, bleek daar slechts zelden een uitspraak tussen te zitten die het afdrukken waard was. 'Het zijn de benen die het moeten doen' en aan de meet worden de prijzen verdeeld'; het is slechts een greep uit zijn collectie dooddoeners. Bij hoge uitzondering liet hij zich wel eens gaan. Over het overlijden van zijn zus bijvoorbeeld, aan de vooravond van de Tourstart in Lille (1994). Den Bak ker had intens verdriet en draaide daar niet omheen. Soms was hij het even kwijt, niet geheel toevallig in een periode dat hij goed reed. Maar als hij tegen zijn gewoonte in afstapte of lusteloos in het peloton bleef hangen, dan kon hij z'n zus niet uit zijn hoofd zetten en vertelde dat ook. Slecht presteren en verdriet gin gen samen. Maar voor het overige was het trekken geblazen. Altijd maar weer hopen op een aardige anekdote, een kwinkslag, een scheldwoord desnoods. Tevergeefs. De renner die in het begin van de jaren negentig in zijn eentje het gat opvulde dat de generatie met Rooks, Theunisse, Maassen en Nijdam had laten val len, was talentvol, zeker. Maar hij bleek niet het win- naarstype dat bijvoorbeeld ploegleider Jan Gisbers in de Zuid-Hollandse boerenzoon zag in het begin van diens carrière. Dat hij niet won was nog tot daar aan toe, maar de verklaringen voor het verlies deden pijn aan de oren: meestal 'waren de benen niet goed'. Na de Waalse Pijl van vorige week zeiden collega's dat Den Bakker veranderd was. Dat hij door zijn Overstap van TVM naar de Rabobankploeg meer oog had voor zijn presentatie, dat hij zowaar 'een verhaal' had. Eerst zien, dan geloven. Zaterdag 18 april, de avond voor Luik-Bastenaken- Luik. In het Posthotel van Herstal komt een vastbera den renner de trap af. Hij lacht spontaan, geeft een hand en leidt zijn tijdelijke gezelschap naar een plaats in de lounge. Tot zover is de coureur herken baar als de oude Maarten den Bakker. Maarten den Bak ker: „Ik zal altijd dezelfde Maarten den Bakker uit Ab benbroek blijven, maar ik kan niet ontkennen dat de overstap naar de Rabobankploeg me goed heeft ge daan." foto gpd Maarten den Bakker bloeit op in nieuwe omgeving Van Bronckhorst en Zenden. Zij zijn dezelfde type, maar ik zie ze puur als „Ronald de Boer speelt achter de spitsen. Hij is technisch begaafd en kan als geen ander in de kleine ruim te spelen. Hij heeft grote individuele klasse en kan de beide spitsen bedie- Als rechtshalf vind ik hem min der sterk. Zijn klasse komt achter de spitsen het best tot uiting." „De keuze voor Berg kamp behoeft geen uitleg. Vori ge week kwam hij er na drie wedstrij den schorsing in en scoort gelijk weer. Als je tot beste speler n Engeland wordt uit geroepen, ben je niet de minsten." „Kluivert is een- ander verhaal. Hij heeft in Italië nog niet gebracht wat hij kan brengen, maar als het in zijn kop goed zit, moet het lukken. In dit elftal kan hij meer dan in Milaan. Van Hooydonk zie ik meer als pinch-hitter voor de laatste twin tig minuten." „Wat er in dit elftal ontbreekt, is een goede teamgeest. Zonder dat indivi duele en geldelijke belangen meespe len. Er gebeurt van alles als je een paar weken bij elkaar bent en daar om is het zaak dat ook de reserves er goed bij betrokken blijven. Dat wordt een hele kluif, maar Hiddink is een goede bondscoach. Hij verdient het pm respect te krijgen van zijn spelers. Het zijn allemaal vedettes, maar hij heeft de leiding. Het is goed dat Neeskens erbij is en Koeman en Rijk aard. Het zijn toch mensen met erva ring waar iedereen op terug kan val len." „Loten we na de eerste ronde gunstig dan denk ik dat we de halve finale halen. Daarin ontmoet je altijd en topper, dus vanaf dat moment wordt het echt lastig." Bergkamp Kluivert Ronald de Boer Seedorf F. de Bot Over Van der Sar hoeven we niet moeilijk te doen. Hij heeft de ervaring en is koel. Als alternatief verkies ik Hesp boven De Goey. Hij heeft zich toch maar in de basis gespeeld bij Barcelona." „Omdat we met twee spitsen spelen staat Numan linksback. Hij kan de ruimte aan de linker kant bestrijken met zijn loopver mogen. Ik ben geen Bogarde- fan. En als Bogarde er al in komt, dan speelt hij bij mij cen traler als mandekker. „Een doorslaggevend argument voor Winter als rechtsback, is zijn ervaring. Hij doet het niet slecht bij Inter Milaan en speelt veel. Hij is in staat om het mid denveld op te vullen. Als alter natief heb ik André Oyer, ook omdat ik PSV-fan ben. Hij mist dan wel ervaring maar bezit sco rend vermogen en hij heeft zich naadloos aangepast aan -PSV. Terwijl het toch een flinke over stap is van Roda JC." „In het centrum is mijn keuze voor Stam en Frank de Boer een logische. Stam is een kei, een van de beste verdedigers ter we reld. De Boer moet iets achter hem spelen. Hij mag niet te veel mee naar voren. Dat moet bin nen de perken blijven. Zeker als je kijkt naar het middenveld, dat is inge steld." „O vermars staat rechts half. Ik wil hem er graag in, in combinatie met Bergkamp. Ik kijk veel naar Engels voetbal en hij moet ge woon spelen. Hij is harder ge worden. Overmars moet de ruimte op de rechterkant opvul len." „Seedorf is mid-mid, al heeft hij in het Nederlands elftal nog niet echt zijn niveau gehaald. Maar dat geldt voor meerdere spelers. Hij heeft vaak links of rechts ge staan maar nog nooit centraal. Bij Real Madrid staat hij daar wel en hij doet het hartstikke goed. Laat hem het maar bewij zen. Een alternatief is Jonk, van wege zijn beslissende eindpass en zijn overzicht, maar hij mist fysieke kracht. Een ander is Co cu. Hij is multifunctioneel, scoort makkelijk en heeft kop- kracht. Ik zou eerder nog Cocu neerzetten dan Jonk. „Ik ben geen Davids-fan vanwe ge zijn karakter, maai- hij ver dient een kans als linkshalf. Mis schien heeft hij van alle toestan den geleerd en is hij in Italië wat volwassener geworden. Alterna tieven voor die posities zijn bij

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 27