High-tech bij de tandarts 4|i jJOlb IN EE casterman u laarbuii )V| ZATERDAG 18 APRIL 1998 Jiij is geruisloos, knarst niet en heeft ook niet de gevreesde janktoon waarmee een gewone tandartsboor zich tot in de wachtkamer en ver iten aankondigt. De aserboorlijkt de oplossing ioor bange mijders van de tandarts, maar die hoop blijkt ijdel:Er zijn veel verrichtingen die meteen laserboor nog niet kunnen worden gedaan. 'Laserboor is slechts een aanvulling, geen vervanging' De eerste Nederland se tandartsen, de 'early adapters', be schikken inmiddels over een laserboor die zo'n 120.000 gul den kost. Zo ook Peter Luynen- burg in Westervoort, vlakbij Am- hem. „In feite kan ik met deze laserboor minder dan wat ik had gehoopt. Het apparaat heeft ove rigens twee lasers. Naast de boor heb ik een laser waarmee ik tandvlees kan bewerken, des noods wegsnijden of er een ab ces mee open maken. Die laser werkt wel fantastisch. Geen bloed, geen napijn voor de pa tiënt." Probleem met de laserboor is dat vullingen van amalgaam (metaal) er niet mee uitgeboord kunnen worden. Onder de laser straal smelt het metaal. Luynen- burg: „Je ziet het kwik weg drup pen als je de straal er op zet. Ter wijl toch een flink deel van Ne derland met amalgaam in de kie zen rondloopt. En de witte vul ling is er misschien mee te be handelen, maar ook dan heb je nog de vertrouwde mechanische boor nodig om een ruw opper vlak glad te schuren. Met de laserboor kan dat niet." Vooral kleine gaatjes tegen het tandvlees aan en gaatjes bij kin deren worden door Luynenburg met de laserboor gedaan. „Het is een aanvulling, geen vervanging van de mechanische boor." Nadelen „Zo gaat het vaak met uitvindin gen van de industrie," zegt Luy- nenburgs collega Huub van 't Veld die even verderop in Wes tervoort een praktijk heeft „Ze zeggen dat het fantastisch werkt en vervolgens zitten er nog aller lei nadelen aan. Het beste is te wachten tot een apparaat zich zelf heeft bewezen." Ook Van 't Veld geldt in de tandartsenwe reld als iemand die de ontwikke lingen op zijn vakgebied niet schuwt. „Dat kan ook niet, want er gaat veel veranderen in de tandartsenwereld." Volgens Van 't Veld zullen praktijken met één tandarts die nu nog heel gewoon zijn, op ter mijn verdwijnen. „Je zult zien dat tandartsen zich gaan specia liseren. In een praktijk heb je dan meer tandartsen die zich op ver schillende problemen toeleggen, die een bepaald soort patiënt of probleem aanpakken. Voor een individuele tandarts is het in de toekomst allemaal niet meer bij te benen." Daar komen ook de technische vindingen bij. Van 't' Veld heeft recent een digitaal röntgenapparaat gekocht. Twin tig seconden nadat de foto is ge maakt, kan hij deze vergroot op een beeldscherm aan de patiënt tonen. De foto ontwikkelen is niet meer nodig. „Op die manier kun je een patiënt heel goed uit leggen wat er aan de hand is. Dat moet ook wel, want de patiënt wordt mondiger. Een ander apparaat dat de tandartsen steeds meer gaan ge bruiken, is volgens Van 't Veld de 'intra-orale camera'. „Daarmee kun je als het ware in de mond rondkijken. Je kunt de patiënt precies laten zien wat er aan de hand is en wat je wilt gaan doen. Door de specialismen en de ap paratuur zullen tandartsen steeds beter tevoren kunnen zeg gen hoe het wordt. De kwaliteit van de behandeling wordt beter te voorspellen. Op een paar pro cent van de gevallen na natuur lijk, want tegenslagen zullen er altijd blijven. In ieder geval is de tijd van 'doe maar tandarts' voorbij." Kunstgebit De toekomst in de tandheelkun de is er een van meer tanden en minder tandartsen, voorspelt Van 't Veld. „De generatie die nu 30 tot 45 jaar of jonger is, houdt doorgaans de eigen tanden. Dat betekent minder kunstgebitten en dus meer tanden en kiezen die behouden moeten blijven. dan wat ik had gehoopt." Daar staat tegenover dat er te weinig tandartsen zullen zijn, dat is berekend. We zullen door spe cialisatie en meer tandartsen sa men in een praktijk steeds effi ciënter moeten werken. Die ont wikkeling is niet te stoppen." De patiënt moet zich comfor tabel voelen. In de luxueus inge richte wachtkamer van Van 't Veld kijken op woensdagmiddag de kinderen naar video's met te kenfilms. „Het gaat om comfort. Ook bij de apparatuur. Tandarts boren worden steeds geavan ceerder, meer toeren per minuut en betere koeling betekenen minder ongerief. Ik heb de boor- apparatuur ook altijd achter de patiënt staan, zodat-ie er niet de hele tijd tegen aan zit te kijken. Bovendien kun je een patiënt door te praten van een groot deel van zijn angst afhelpen. Maar wat dacht je... ik sta ook liever naast de stoel dan dat ik er op zit." uit je iUbgC VRAAG VAN DE WEEK (voor deelnemers van 13 t/m 15 jaar): Vraag 4: AAN WELKE KANT MOET JE ZO'N MONUMENT VAN VRAAG 2 VOORBIJGAAN? Vraag 3 was: Hoe heet het meteorlogisch verschijnsel waardoor Haddocks houweel in de bergen begint te bliksemen? De tweede vraag uit deze serie was: Hoe heten de monumentjes in Tibet waar de as van belangrijke heilige monniken wordt bewaard? Vraag 1 luidde: Van welke luchtvaartmaatschappij is het neergestorte vlieg tuig van de Chinese vriend van Kuifje'? Spaar de antwoorden tot en met de vierde week en stuur de oplossingen naar: Rijksmuseum voor Volkenkunde, ter attentie van de afdeling PR, postbus 212,23 00 AE Leiden o.v.v 'Prijs vraag Kuifje'. Het museum verloot onder de inzenders een artikel uit de Kuifje-winkel. Stom van me! Ik had in de grot moeten blijven tot het ophield. Ik heb geen idee Maar dat is de yeti niet! Dat is iets anders, dat heb ik eerder gehoord... Kom mee naar buiten, dan V— TT* ~fr De tentoonstelling 'naar Tibet met Kuifje' is nog t/m 2 augustus in het Rijksmuseum voor Volkenkunde te zien. Het museum is gevestigd aan de Steenstraat 1Leiden, telefoon 071-516 88 00. De openingstij den van het museum zijn: dinsdag tot en met vrijdag en zondag 10.00-17.00 uur. Zaterdag en feestdagen 12.00-17.00 uur. Toegangsprijzen: Volwassenen 10 gulden. Jeugd van 4-18/GP/65+ 7,50 gulden. Groepen (min. 10 personen) 7,50 gulden. Museumjaarkaart toeslag 3 gulden. Kosten van de activiteiten zijn inbegrepen in de museumentree, tenzij anders vermeld.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 43