Vrouwelijke starters kampen
nog vaak met vooroordelen
Leiden Regio
?ek
TADSGEZICHT
)ure problemen bij
Euiveringsinstallatie
LHOLLAND
Schrijvende lezers
Vergelijking migranten
toen en nu gaat mank (1)
Vergelijking migranten
toen en nu gaat mank (2)
Maarten 't Hart kan maar
beter aan zichzelf twijfelen
fERDAG 18 APRIL 1998
n deze
iver-
;nera-
i. „Ik
enke-
ie van
an mei
itzo
Laten
nom
is wee;
en
het be
een
Dp, een
)r-op
e te
om-
iis, dari
.We
nen
dgaa
anden.
innen
het
;en var
Rieu,
werd
:r zo
ïente
die re-
ia, ha.
ogewoerd 117, zaterdag 15.00 uur.
FOTO JAN SCHEERDER
e zuiveringsinstallatie aan de
oorschoterweg in Zuid-West
aan een grote reparatie toe.
Inderzoek heeft uitgewezen-
at het beton dat bij de con-
nictie van de nabezinktanks
gebruikt, van een dusdanig
lechte kwaliteit is dat delen
van loslaten. Het Hoog-
eemraadschap van Rijnland
chat de schade op een half
ïiljoen gulden. De aannemer
ie de werkzaamheden een
aar jaar geleden uitvoerde, is
imiddels aansprakelijk ge-
een eerste inspectie, in
994, bleek al dat de kwaliteit
an het beton in een van de
er tanks niet helemaal in or-
was. Destijds werd echter
Bloten het beton niet te ver-
tgen, omdat er geen grote
iblemen werden verwacht,
lij de installatie in Zuid-
West wordt afvalwater gezui
verd, onder meer met behulp
van zogeheten slibcentrifuges.
Door de hoge Snelheid waar
mee deze ronddraaien, blijft
het zwaardere slib (de veront
reiniging) achter en wordt het
water naar buiten geslingerd.
Het slib wordt uiteindelijk ver
brand in Dordrecht.
In 1995 moest een van de
slibcentrifuges uit bedrijf wor
den genomen, omdat die niet
effectief meer werkte. Het
bleek dat de wanden ervan
sterk waren afgesleten. Een
verband met het beton werd
toen nog niet gelegd. Toen
zich later soortgelijke proble
men voordeden met een twee
de centrifuge, werd het pro
bleem duidelijker. Stukjes los
gelaten beton blijken samen
met het slib in de slibcentrifu
ges terecht te komen. De wan
den daarvan slijten daarom
sterk.
Bijeenkomst moet kloof tussen vrouw en banken dichten
PCASSET
lezen, si
ig van hrt
iladopgd
e 0486-49
Het Holland Casino in Scheveningen swingt, zeker op
23 april tijdens de American Night. Want vanaf 20.00 uur
waant u zich aan de andere kant van de oceaan:
met optredens van o.a. Marilyn Monroe, Elvis Presley en
The Blues Brothers, real American food en gratis popcorn
en een softdrink voor iedere bezoeker. En de finale van
het Caribbean Stud Poker Spektakel met kans op een reis
naar Las Vegas! Wie weet maakt u kans op een prijs uit
de Cash Cube. Don't miss the American Night.
+40LLAND^r.
'castnö"
Een mooie gelegenheid om uit te gaan.
Holland Casino Scheveningen, Kurhausweg 1, tel. 070 - 306 77 77.
LEIDEN DORITH LIGTVOET
Wie een eigen bedrijf wil begin
nen, moet tachtig uur per week
werken. De nieuwbakken on
dernemer moet natuurlijk de
nodige risico's durven nemen
en bereid zijn huis en haard in
te zetten om een lening van de
bank te bemachtigen. En wat
ook belangrijk is: hij moet zelf
vertrouwen uitstralen, heel veel
.zelfvertrouwen. Want dat zijn
de starters die het straks gaan
maken.
Dergelijke vooroordelen lei
den een hardnekkig bestaan.
Niet in de laatste plaats in de
bankwereld, waar de onderne
mer die een eigen bedrijf wil be
ginnen aanklopt voor een le
ning. .Juist vrouwelijke starters
komen door dit stereotiepe
beeld in de problemen, terwijl
niet is bewezen dat vrouwelijke
starters slechter presteren dan
mannelijke", zegt Elsbeth de
Vogel, projectmedewerkster bij
het Midden- en Klein Bedrijf-
Nederland (MKB).
Vrouwen voldoen meestal
niet aan bovenstaande om
schrijvingvan de 'ideale starter'.
Ze beginnen vaak in deeltijd
met een eigen bedrijf en gebrui
ken de huiskamer als werkruim
te. Ze zijn over het algemeen
ook wat voorzichtiger dan man
nelijke starters, is de ervaring
van De Vogel. „Ze hoeven niet
per se binnen een jaar een dure
BMW te hebben of een omzet
die reikt tot de hemel. Pas als
hun onderneming goed begint
te draaien zoeken ze echte be
drijfsruimte."
Het is niet bewezen dat ban
ken minder snel leningen ver
strekken aan vrouwen. Wel
komt uit onderzoek naar voren
dat vrouwelijke starters vinden
dat ze niet serieus worden ge
nomen. „Vrouwen vinden
bankmedewerkers soms arro
gant. Ook klagen ze dat banken
te vaak vragen stellen over hun
privésituatie. En nog steeds ont
vangen vrouwen brieven met de
aanhef 'Geachte meneer'. Of ze
krijgen te horen: "Wat goed, me
vrouwtje, dat u een eigen bedrijf
wilt beginnen'. Misschien aar
dig bedoeld, maar vrouwen vin
den zo n opmerking denigre
rend."
Bankmedewerkers snappen
deze geluiden niet, want ze be
handelen mannen en vrouwen
toch gelijk? Elke starter wordt
bijvoorbeeld gevraagd naar het
inkomen van een eventuele
partner. „Maar vrouwen reage
ren heel anders op zo'n vraag",
weet De Vogel uit ervaring. „Ze
denken, wat gaat dat die man
aan. Ik wil toch een bedrijf be
ginnen, niet mijn echtgenoot!
Mannelijke starters staan niet
stil bij zo'n vraag."
Om dit soort communicatie
problemen de wereld uit te hel
pen, is er een bijeenkomst van
MKB-Nederland in samenwer
king met de Rabobank en de
Stichting Werkgelegenheid Lei
den op 22 april om half acht in
het Poortgebouw aan de Rijns-
burgerweg 10. Daar geven me
dewerkers van de Rabobank
vrouwen informatie over hun
werkwijze en beoordelingscrite
ria. Vrouwen kunnen bij hen te
recht met vragen en kritiek. Ook
is er een informatiemarkt met
instanties die vrouwelijke on
dernemers verder kunnen hel
pen.
Soortgelijke bijeenkomsten
voor wouwen werden eerder
gehouden in Utrecht, Amster
dam en Assen. „Er waren steeds
meer inschrijvingen dan plaat
sen", stelt De Vogel tevreden
vast. „En belangrijker: tachtig
procent van de vrouwen zei na
afloop voortaan gemakkelijker
naar de bank te stappen. En dat
is nu precies wat we met het
project beogen.
De Rabobank wilde graag
meewerken aan de bijeenkomst
die de naam 'Binnenste Buiten'
meekreeg. „Wij hebben al jaren
aandacht voor startende onder
nemers", zegt M. Kalishoek, re
latiebeheerder bedrijven. „Het
midden- en kleinbedrijf is voor
ons een belangrijke doelgroep.
CHEF 1ANPREENEN. 071-5356414. PLV -CHEF HERMAN JOUSTRA. 071 -5356430
Graag wil ik ingaan op de be
spreking van het boek 'Het pa
radijs is aan de overzijde. Inter
nationale migratie en grenzen',
van Emmer en Obdeijn op de
Feiten en Meningen-pagina in
het Leidsch Dagblad van 2 april.
Uw recensent beperkt zich tot
de inhoud van het boek en
houdt zich angstvallig op de
vlakte waar het zijn eigen me
ning over dit heikele onderwerp
betreft. Dat leent zich nog
steeds niet voor een normale,
zakelijke discussie. De recen
sent speelt dan ook op veilig en
vlucht - met de auteurs - in de
politieke correctheid: schrijf een
'sociaal gewenst' verhaal.
Het zij zo: misschien is moed
niet de meest opvallende eigen
schap van Nederlandse publi
cisten. Toch was er wel degelijk
ruimte voor enkele voetnoten
en kanttekeningen, ten faveure
van onze toenmalige emigran
ten. En die moeten bij deze dan
maar alsnog van zeer onbe
voegde zijde komen. Ik had
graag van de auteurs het voor
behoud vernomen dat elke ver
gelijking van onze eigen emi
gratie vlak na de oorlog, met de
huidige instroom, in feite volle
dig mank gaat.
Allereerst, en letterlijk globaal
bekeken, emigratie was destijds
een stroom mensen van kleine,
dichtbevolkte gebieden naar
grote dunbevolkte streken. Het
was een 'natuurlijke' stroom.
Eén blik op de globe bevestigt
dit. De huidige stroom: van het
enorme, dunbevolkte Afrika
naar het kleine, zeer dichtbe
volkte West Europa, is een 'on
natuurlijke'. West-Europa mist
alle kenmerken van een tradi
tioneel immigratiegebied: het
land is opgedeeld, de steden
zijn (meer dan) vol, alle grond
stoffen zijn reeds in exploitatie,
al het werk wordt verricht en er
zijn reeds miljoenen werklozen.
'Wij' emigreerden dan ook
'gericht'. Een jonge boer vertrok
naar een streek waar nog grond
voorhanden was. De instelling
van 'als we er maar eenmaal
zijn, zien we wel verder', ont
brak toen. Ook al omdat men in
Amerika. Canada, Australië en
Nieuw Zeeland niet voor onbe
paalde tijd in een 'couveuse'
van beschermende maatregelen
werd opgevangen.
Ook bleven 'onze' emigratie-
landen verschoond van crimi
nele netwerken met het land
van herkomst: er werden geen
heroïne- en cocaïnelijnen met
Nederland opgezet. Verder
zond Nederland geen onhan
delbare jongeren onbegeleid
naar die landen, met de bood
schap: bekijk het maar. Ook
werden de centra van de grote
steden in de genoemde landen
niet geteisterd door groepen cri
minele Nederlandse jongeren,
die lachten om de politie en
maling hadden aan normen en
waarden. Zo er al clusters van
Nederlanders ontstonden, leid
de dat nergens tot het ontstaan
van 'achterstandswijken'.
Verder leerde men reeds vóór
zijn vertrek zo veel mogelijk de
Engelse taal, om zo snel moge
lijk te kunnen assimileren. En
als Australië zei: je mag komen
als je kunt timmeren, dan leer
de men in Nederland eerst tim
meren. En men spoelde in het
vliegtuig of op de boot niet zijn
paspoorten door het toilet. Er
was structuur, er was planning,
er was voorbereiding.
U kunt mij nu verwijten dat ik
twee onvergelijkbare fenome
nen naast elkaar plaats, zodat
de vergelijking niet eerlijk uit
pakt. Inderdaad. En dat is nu
precies mijn bezwaar tegen de
benadering van de beide au
teurs. Zij willen aantonen dat
emigratie van alle tijden is, ter
wijl wij hier met een geheel
nieuw fenomeen te maken heb
ben: de richting van de stroom
is voor het eerst volkomen on
natuurlijk. Als u mij nu verwijt
dat ik het eigenlijk over vluchte
lingen heb, zeg ik: okee, volko
men juist, maar laat dan onze
eigen échte emigranten buiten
schot.
H.J. Peeters,
Oegstgeest.
Ik heb mij een weinig verbaasd
over de vergelijking die - in het
artikel onder de kop 'Europea
nen migreren zelf het meest' op
de pagina Feiten en Meningen
van 2 april - wordt gemaakt tus
sen Nederlanders die 'minder
dan een halve eeuw geleden'
emigreerden naar landen als
Canada, Australië, Nieuw Zee
land, Zuid-Afrika en Amerika en
de huidige migranten.
Ik ben van mening dat in uw
artikel appels met peren wor
den vergeleken. De Nederlan
ders die in de naoorlogse jaren
naar genoemde landen emi
greerden, moesten bijvoorbeeld
kunnen aantonen dat zij een
vak hadden geleerd en dat be
heersten. Zij moesten in het be
zit zijn van de geldige papieren,
moesten van onbesproken ge
drag zijn en werden daarop on
derzocht. Ook werden zij vaak -
alvorens in aanmerking te ko
men om te worden toegelaten -
gehoord door functionarissen
van het land waar zij naartoe
wilden. Zij moesten vaak kun
nen aantonen dat in het land
van bestemming iemand garant
voor hen wilde staan en werden
dikwijls gedwongen binnen een
vastgestelde tijd de nationaliteit
van het land van bestemming
aan te nemen enzovoort.
Mij zijn gevallen bekend van
mensen die, om hun hoofd bo
ven water te houden en het ge
zin te kunnen onderhouden,
naast hun vaak zware dagtaak
ook nog 's avonds moesten
gaan werken om de eindjes aan
elkaar te knopen. Deze mensen
wilden in de meeste gevallen
hun geluk in den vreemde be
proeven, omdat sociale en
maatschappelijke ontwikkeling
in eigen land door diverse om
standigheden niet of nauwelijks
mogelijk was.
Van politieke en/of economi
sche vlucht was naar mijn me
ning in 99 procent van de geval
len absuluut geen sprake. De
opmerking 'Maar als Nederland
alle ooit geëmigreerde landge
noten zou moeten opnemen,
dan zou het land pas werkelijk
overvol zijn', slaat daarom naar
mijn mening de plank helemaal
mis. Sterker: met deze uitspraak
zegt het artikel eigenlijk wat het
kennelijk niet wil, namelijk dat
ons land nu al vol is.
Ik denk dat het een beetje te
simpel en gemakkelijk is om die
groep Nederlanders onder één
noemer te brengen met de mi
granten die de laatste decennia
ons land binnenkomen en van
wie - dat v.alt natuurlijk niet te
ontkennen - ontegenzeglijk een
groot aantal om politieke rede
nen zijn toevlucht in Nederland
zoekt. Of dit echter geldt voor
het overgrote deel betwijfel ik
wel eens.
Daar komt bij dat wij natuurlijk
ook de verhalen horen dat vrou
welijke ondernemers zich ach
tergesteld voelen. Daar willen
wij iets mee doen. Vrouwelijke
starters zijn bovendien een
groeiende, dus commercieel ge
zien interessante doelgroep.
J. ten Kroode, directeur van
de Stichting Werkgelegenheid
Leiden, begeleidt startende on
dernemers. Zij beaamt dat het
aantal vrouwelijke starters
groeit. „Tien jaar geleden ging
het landelijk gezien om tien
procent. Nu ligt dat percentage
op bijna dertig. Bij ons in Lei
den zijn de verhoudingen fifty-
fifty. Deze groep wordt voor
banken steeds interessanter."
Geïnteresseerden kunnen
zich melden bij E. de Vogel, te
lefoonnummer: 0343-443800.
Maarten 't Hart heeft, blijkens
zijn column in de krant van za
terdag 4 april, ontdekt dat chro
nische woede een belangrijke
rol kan spelen bij de kans op
een hartaanval. Hoewel hij zich,
volgens zijn schrijven, voor
neemt om zich nooit meer
kwaad te maken, wil ik hem
toch ernstig waarschuwen om
dat hij dat voornemen telkens
verzaalct als hij denkt aan rij-
examinatoren, die hij ook deze
keer weer 'aasgieren' noemt.
Ik heb geen optelsom ge
maakt van de keren dat hij met
nauwelijks ingehouden woede
over deze lieden in zijn columns
heeft geschreven, maar het is
een steeds terugkerend onder
werp. Hij noemde hen zelfs een
keer 'krankzinnigen'. En dat al
les omdat hij na ettelijke pogin
gen niet in staat blijkt te zijn
hen ervan te overtuigen dat hij
voldoende vaardigheid heeft tot
het verkrijgen van een rijbewijs.
Als ik de gedragingen van
sommige verkeersdeelnemers
beschouw, kom ik tot de con
clusie dat zelfs psychopaten
kunnen voldoen aan de ele
mentaire eisen tot het verkrij
gen van een rijvaardigheidsbe
wijs. Als ik dan niet in staat zou
blijken om aan deze eisen te
voldoen, zou ik toch gaan twij
felen aan mijn eigen lichamelij
ke of geestelijke hoedanighe
den, in plaats van aan die van
de examinatoren.
?en i
ie kantl
I en ik I
ere I
n, wan
d.'MeJ
'1 later i
uit heil
woor-l
innen i
ouwdj
gen.'l
WARMTE
mooie
rkpoli]
