feevecht om de gunst van de sportlezer
Belegen
waarheid
'ALLEMAAL MEER VAN HETZELFDE
ZATERDAG 11 APRIL 1998
Bladenmarkt uitgebreid
met drie magazines
Op de markt van de sportbladen, waar 'Voetbal
In terna tional' al vele jaren regeert, is het ineens dringen
geblazen: drie sportmagazines erbij! Deze week verschenen
'Sportweek'en 'SportInternational' (in een weekeditie)
voor het eerst. Binnenkort volgt 'TVSport Magazine'. Zo
wordt er de komende maanden, terwijl Oranje zich
voorbereidt op het wereldkampioenschap in Frankrijk,
een oorlog om een bedrijfstak uitgevochten. De strijd is
meteen al verhit. Weekblad Panorama heeft de
verschijningsdatum vervroegd (van woensdag naar
dinsdag) om gelijk met de sportbladen in de kiosken te
liggen. Het Algemeen Dagblad besloot 'Team Holland'
flink te betalen voor het recht in de aanloop naar dat WK
alle spelers van het Nederlands elftal in privésfeerte
mogen interviewen.
Het gevecht om de gunst van de sportlezer is in volle gang.
door WILLEM SCHOUTEN
Frans Lomans, hoofdredacteur van 'Sportweek' op de redactiezolder. „Ik wil", zegt hij, „dat de zwarte emancipatie luid en duidelijk doorklinkt in onze kolom
men." FOTO UNITED PHOTOS DE BOER POPPE DE BOER
Om de hoek bij de duikschool
naar boven, zei hoofdredacteur
Frans Lomans van Sportiueek bij
het maken van de afspraak. En dan nog twee
trappen en een veredelde ladder op voor je
buiten adem aanlandt bij de redactiezolder,
had Lomans er bij moeten zeggen. Als twee
redactieleden ook nog een hackysack te voor
schijn halen en even hooghouden is het ge
voel niet meer te onderdrukken: hier wandel
je een jongensboek binnen. Met een groepje
vrienden samen op de eigen knusse zolder
verdieping een balletje hooghouden, stukjes
tikken en snode plannen maken om de we
reld te veroveren.
Frans Lomans, ex-NieUwe Revu, is de Sjors
van deze rebellenclub en de rol past hem. Hij
rolt zijn eigen sjekkies nog, stak anderhalve
ton van zijn eigen geld in het blad en gros
siert in intrigerende
uitspraken die meer
vragen oproepen dan
ze beantwoorden. Zoals
daar zijn: 'Sportweek
moet de rock en roll in
de sport leggen', 'Spor
ters zijn in de regel veel
intelligenter dan gewone
mensen' en als uitsmij
ter: 'Sportweek wordt het
medium van de zwarte
emancipatie in de sport.'
Deadline
De zenuwen spelen wel
licht een rol in de markan
te visioenen van Lomans.
Hij geeft al gauw toe afgelo
pen zondag tijdens het ma
ken van de eerste Sportweek
'zes hartaanvallen' te heb
ben gehad. „We hadden de
ideale week om te beginnen,
dachten we toen we in no
vember deze datum prikten.
Feyenoord - Ajax, de Davis
Cup-ontmoeting met België
en vlak na de woensdag dat
Ajax de eerste halve finale in
de Europa Cup zou spelen.
Dat viel dus een beetje tegen. Zeker toen het
met de Davis Cup mis ging. We hebben een
moordend deadline-schema. Om zo actueel
mogelijk te zijn, sluiten we om twee uur op
zondagnacht en liggen dan dinsdag in de
kiosk. Toen de Davis Cup niet bleek te zijn
afgelopen voor onze deadline heb ik dus ie
mand de opdracht moeten geven een verhaal
over de Ronde van Vlaanderen uit zijn mouw
te schudden. Het is gelukt, maar lekker zat ik
er niet bij."
Hij zegt 'redelijk tevreden' te zijn over het
resultaat. „Het artwork is meteen top, de ver
halen zijn goed maar kunnen nog beter. We
hebben in deze eerste week ons terrein aan
gegeven. Anky van Grunsven? Ja, dat hoort er
ook bij. Sportweek wil verrassen. Al moet ik
zeggen dat zowel de redactie als de commer
cie me bijna te lijf gingen toen ik daarover
begon. Vooral de advertentiejongens, die het
blad aan het verkopen waren met de mede
deling dat er alles over voetbal, autosport en
wielrennen in Sportweek stond. Kwam ik in
eens met Anky van Grunsven. Kijk, dat vind
ik nou leuk.''
Aanvankelijk met weerzin bekijkt hij ver
volgens op verzoek het werk van de concur
rent: Sport International. „Kijk, ze stoppen
Feyenoord-Ajax helemaal achter in het blad
weg. Dat krijg je als je niet onafhankelijk bent
van Voetbal International. Wacht eens, ik
moet even kijken.... Zie je wel! Er staat niet
één zwarte sporter in SI. Kijk, dat vind ik nou
opvallend. Ik wil dat de zwarte emancipatie
luid en duidelijk doorklinkt in onze kolom
men. Als er in de samenleving iets niet racis
tisch is, dan is dat welde sport. En Sportweek
gaat zich daarmee onderscheiden, dat gevoel
promoten. Wij gaan journalistiek brengen op
het ritme van de rap en de rock en roll. Let
maar op."
Verbazing
Als Cees van Cuilenborg (Sport International)
deze vergelijking van Lomans hoort, is het
even stil in het keurige kantoorpand in
Gouda. Van Cuilenborg, naast baas bij SI ook
hoofdredacteur van Voetbal International,
heeft zich tot dan toe uitgeput in rust, kalmte
en onderkoelde reacties. Voor alles wil hij
'geen paniek' op zijn gezicht dragen. Hij is
immers de baas bij, tot afgelopen week. de
soevereine heerser op de sportbladenmarkt.
Elke week rollen er 220.000 VI-exemplaren
van de persen, nu ook nog 55.000 van SI. Zijn
bedrijf heeft een samenwerkingsverband met
het machtige Amerikaanse Sports Illustrated
en een hele reeks Europese sportbladen. Het
is dan niet gepast je druk te maken over twee
nieuwe luizen (naast Sportweek het nog mys
terieuze TV Sport Magazine) in de dikke pels.
Maar het verwijt horen niet genoeg aan
zwarte sporters te doen, en dat is toch wat
Lomans beweert, laat Cees van Cuilenborg
niet koud. „Zoiets heb ik nog nooit van mijn
leven gehoord antwoordt hij verbaasd. Ver
volgens bladert hij zijn eigen blad nog snel
een keer door. En landt halverwege het ma
gazine opgelucht bij Troy Douglas. Een atleet
uit Den Haag, zwart van huidskleur. „Nou,
zie je wel. Het klopt ook nog eens niet. Maar
even serieus Het is toch belachelijk om zo
iets te verkondigen?! En natuurlijk houden
wij rekening met wat VI doet aan Feyenoord-
Ajax. We zouden wel gek zijn onszelf te be
concurreren. Wat ik van het eerste nummer
van Sportweek vind? Nou, echt verrassend is
het in ieder geval allemaal niet na al die
maanden van voorbereiding en zo'n golf van
publiciteit. Ik was nog even bang dat ze een
grote scoop opgespaard zouden hebben.
Daar is dus echt niets van te zien. Nee, hier
lig ik niet wakker van."
Compliment
Van Cuilenborg kan zich zijn grotendeels on
derkoelde reactie ^veroorloven, denkt ook
Henk Burgerhout van Media Partnership.
„Voorlopig", zegt het hoofd media van het
grootste mediabureau van Nederland. Het
bureau adviseert grote bedrijven uit binnen-
en buitenland waar ze hun reclamebudget
ten het best in advertentieruimte kunnen
omzetten.
Afgelopen jaar ging er bij Media Partners
hip zo'n 750 miljoen gulden aan reclamegeld
om. „Je kan dus gerust zeggen dat onze me
ning over een nieuw blad van enig belang is,
lijkt me", constateert Burgerhout. „En ik
moet zeggen dat ik voorlopig onder de in
druk ben van Sportweek. Het blad ziet er
goed uit en met een prijs van 2,50 gulden is
de drempel om het aan te schaffen laag.
Maar het is ook zo dat lang niet alle nieuwe
bladen het redden en de scepsis in de markt
is aanzienlijk als het om sportbladen gaat. Ik
geloof dan ook helemaal niet in dat TV Sport
Magazine. Ze zijn te laat. En: de combinatie
van programmagegevens en sportverhalen is
totaal onbewezen. Sport International? Dat is
nog te veel een maandblad qua stijl: veel lan
ge verhalen. Maar Sportweek heeft wel een
juiste mix gevonden. We adviseren onze
klanten voorlopig er een gokje op te wagen.
Volgende week zijn we dan ook met een paar
advertentiepagina's vertegenwoordigd. En
dan maar hopen dat het een beetje gaat ver
kopen. Dan heb ik het over minstens 80.000
exemplaren per week, anders gaat het voor
de bijl. Enfin, het is zoals altijd: de consu
ment beslist."
et wordt een veld
slag, komende zo
mer. Daar twijfelt
enk Spaan niet over. Het kan
woon niet, drie nieuwe sport-
aden die tegelijk schreeuwen
n de aandacht van de liefheb-
.Tel daarbij op alles wat er
,el tv en in de kranten over de
ensen wordt uitgestort deze
>mer. Zelfs de grootste sport-
k zal het niet kunnen bijhou-
•n, al doet hij nog zo zijn best.
gaan slachtoffers vallen, na-
urlijk."
Spaan kan het weten. Hij
hudde zo'n twee jaar geleden
ingeslapen markt voor sport-
aden wakker. Zijn geesteskind,
H blad Hard Gras, toonde aan
it er een veel bredere interesse
voor de sport van het volk,
tetbal, dan altijd gedacht. Met
emanummers als die over de
te« ^de kern van Feyenoord, lite-
mijmeringen over de
schoonheid van het spel van ene
JC uit betondorp en speurtoch
ten door de sloppenwijken van
Rio op zoek naar de oorsprong
van kanarie-gele supertalenten,
raakte Hard Gras een gevoelige
snaar bij een ander soort voet
balliefhebber.
Van Hard Gras rollen elke drie
maanden 10.000 exemplaren
van de persen. Redelijk beschei
den als je het vergelijkt met de
oplages die Sportweek, Sport In
ternational en het nog mysteri
euze TV Sport Magazine ambië
ren: rond de 100.000. „Daarom
zie ik ze ook niet als concurren
ten. Als ze nou echt wat anders
hadden gebracht. Maar het is al
lemaal meer van hetzelfde.
Vooral Sportweek, dat toch met
veel aplomb is gepresenteerd,
valt me toch tegen. Aardig, maar
uiteindelijk niet goed genoeg.
Het ziet er perfect uit, maar er
staat helemaal niets nieuws in.
Okee, dit is nog maar de eerste
aflevering, maar het zal echt be
ter moeten willen ze een plaats
op de markt veroveren. Zeker in
de concurrentie met Voetbal In
ternational. Daar staat ook al
lang niets opzienbarends meer
in, maar is hoe (Jan ook een in
stituut."
Bij VI zullen ze opgelucht zijn,
denkt Spaan. „Dat ze 'm zaten te
knijpen zag je natuurlijk duide
lijk. Anders kom je niet hals over
kop met een wekelijkse versie
van Sport International. Die bei
de bladen hebben al een lezers
groep, Sportweek niet. Dan zal je
toch echt beter moeten zijn.
Weet je "wat ze nodig hebben:
een scoop zoals Barend en Van
Dorp hadden toen ze naar de
Nieuwe Revu gingen. Dat ver
haal over Gullit. Dan sta je er."
De hoofdredactie van Sport
week ging er in het publiciteits
offensief voorafgaande aan de
introductie prat op dat
het de relaties met de
sportsterren wil
koesteren. 'Want ze
kunnen je blad
maken en bre
ken', aldus hoofd
redacteur Frans
Lomans. Spaan ge
looft er niks van. „Een
zwaktebod, vind ik. Wat
hadden ze twee jaar ge
leden bij het EK dan
willen doen? Op mo
ment dat die rel uit
breekt ben je toch echt
vriend van Danny
Blind of Michael Reizi
ger. Nooit filletwee.
Mijn ervaring is dat je
respect - en dus toegang
tot sporters - maar op
één manier krijgt: met
goede en gezaghebbende
verslaggeving. Voor mij is dat
nooit een probleem geweest."
'De waarheid over Ajax (En niets dan
de waarheid)', staat er voorop de eer
steling van Sportweek. Nou-nou, daar
gaan we voor zitten. En ja, zo op het
eerst gezicht - doorbladerend dus -
lijkt het een mooi kindje geworden.
Volle bos haar, stralend blauwe ogen
en een guitige glimlach. Kortom:
Sportweek bekt lekker, staat vol
mooie foto's en scoort met een eigen
wijze lay-out. Maar daarmee is het
goede in al dat nieuws wel bijna op.
Want met de hersenpan van de kleine
schelm in sportbladenland - de in
houd van de verhalen - staat het er
vooralsnog minder goed voor. De
kroon spant juist het verhaal waar het
blad mee wil scoren. Dat over Ajax
naar aanleiding van de klassieker te
gen Feyenoord. Het leeuwendeel van
dat artikel, de redenen achter Ronald
de Boer's plotse drang de nestwarmte
van Ajax achter zich te laten, viel na
melijk een week voor het verschijnen
van Sportweek al te beluisteren in
een Haarlemse kroeg.
In het sportcafé, een maandelijks te
rugkerende en zeer succesvolle bij
eenkomst van toppers uit de voetbal
wereld en sportliefhebbers met grote
dorst, ontvouwde zich de 'waarheid'
die Sportweek voor zich claimt voor
het eerst. Nou is dat zo gek niet als je
weet dat de redactie van het nieuwe
blad bevolkt wordt door grotendeels
dezelfde journalisten die het bezoek
aan het sportcafé elke keer zo onder
houdend maken. Maar dat ze met al
die nevenactiviteiten zo weinig tijd
hadden De Boer wat serieuzer aan de
tand te voelen of, stel je voor, iets an
ders te bedenken dan de zoveelste af
kondiging van het einde van Ajax bij
het verdwijnen van de Westfriese
voetbaltweeling verbaast hogelijk.
Toch wint Sportweek het deze week
als geheel op punten van de directe
concurrent Sport International. De
hoofdredactie van dit magazine be
stond het te gokken op een goede af
loop van het Davis Cup-avontuur te
gen België. Het blad sloot namelijk al
voordat de wedstrijd tegen de Belgen
maandagochtend werd beëindigd. De
verslaggever prijst dus dinsdag, een
dag nadat het avontuur in Brussel in
een deceptie zou eindigen, bonds
coach Michiel Schapers doodleuk de
hemel in.
Wat uiteindelijk het meest bevreemd
zijn niet deze bokkensprongen. Dat
soort dingen gebeuren schijnbaar als
je iets nieuws begint. Ook de vrijwel
identieke en voorspelbare onderwerp
keuze (voetbal, wielrennen, Jos Ver
stappen en uit Amerika wat NBA-bas-
ketbal) is nog te pruimen. Bevreem
dend is het gegeven dat beide bladen
er niet in slagen ook maar iets toe te
voegen aan de barrage van sportver-
slagen en interviews die een dag eer
der al in de dagbladen hebben ge
staan. De reportage, toch hét wapen
van het weekblad tegen al dat jachti
ge en vluchtige in de dagbladkolom
men, wordt niet eenmaal gehanteerd.
Zonde.
Nu moet gezegd dat de mastodont in
sportbladenland, Voetbal Internatio
nal, een dag later dan de concurrent
en het kleine broertje ook weinig
meer heeft te bieden. VI is veel dikker
en completer dan de concurrentie,
maar de omvang werkt uiteindelijk te
gen het blad. Meer dan doorbladeren
doe je meestal niet. Er staat dit keer
wel een reportage in, over Voetbalstad
Velsen. Daar zal buiten de IJmond
echter niemand van wakker liggen.
Hoogtepunt is zoals altijd de rubriek
Persoonlijk. Johnny den Dunnen van
Sparta geeft prijs dat hij dagelijks
kijkt naar zowel Goudkust als Goede
Tijden, Slechte Tijden. 'Ik hoef niet
mee te kijken van zijn ouders of mijn
vriendin. Dat doe ik uit vrije wil', be
nadrukt Johnny. Kijk, dat zijn nog
eens onthullingen.
WILLEM SCHOUTEN
