1 Voor even een vamp tm- De vreugde van het schilderen Cultuur Kunst a< Sport drukt stempel op filatelie Bioscoopbezoek zit in de lift DINSDAG 31 MAART 1998 Kleuter zet Deense kunstwereld te kijk De metamorfoses van Hollywood-lieveling Kevyn Aucoin kopenhagen „Dat kan mijn zoontje/dochtertje van vijf ook!", is een klassiek commentaar van mensen bij het zien van abstracte kunst. In Denemarken is echter een ouderpaar dat op een expo sitie kan zeggen: „Dat heeft mijn zoontje van vijf gemaakt." Paw Rytter Petersen had op goed geluk drie werken van zijn zoontje Virtus ingeleverd voor de voorjaarstentoonstelling van werk van jonge kunstenaars in de befaamde galerie Charlottenborg. De schilderijen werden geaccepteerd. Sterker nog, ze zijn al ver kocht. Een bedrijf kocht de drie werken samen voor de prijs van 1.000 gulden. Toen bekend werd hoe jong de kunstenaar is, wer den er nogal wat voorhoofden gefronst. Maar Maria Lavman, een van de leden van de selectiecommissie, zei dat de werken echt heel goed zijn. De commissie had de werken van Virtus sa men met 176 andere kunstwerken geselecteerd uit een aanbod van bijna 4.000 werken. Gary Glitter aangeklaagd londen Rockzanger Gary Glitter is gisteren aangeklaagd wegens het vervaardigen en het in bezit hebben van 50 kinderporno-af beeldingen in zijn computer. Glitters advocaat Henri Brandman zei dat zijn cliënt zich „fel zal verweren" tegen de aanklacht. Glitter werd op 19 november vorig jaar door de politie van het West-Engelse Avon and Sommerset gearresteerd nadat een technicus van een werkplaats waar zijn computer werd gerepa reerd de afbeeldingen had ontdekt. De zanger heeft in zijn 25 jaar omspannende carrière 18 miljoen platen verkocht. Beroemdheden als Cher, Vanessa Williams, Tina Turner en Janet Jackson dwepen met de man, die volgens zange res Tori Amos zelfs een aardappel 'glamourous' kan ma ken. De New Yorkse make-up tovenaar Kevyn Aucoin is de lieveling van de sterren. Sharon Stone, Whitney Hous ton, Bette Midler, Linda Evangelista en Cindy Crawford stellen hun gezichten maar wat graag ter beschikking. In zijn nieuwste boek 'Making Faces' laat Kevyn Aucoin zien tot welke metamorfoses hij in staat is. v york evelien baks Readers Digest krijgt nieuw jasje new york Readers Digest, het meest gelezen tijdschrift ter we reld, krijgt een nieuw jasje in een poging meer jonge lezers te trekken. Met ingang van de mei-editie prijkt er op de voorkant een foto in plaats van de vertrouwde inhoudsopgave. Dat is voo: het eerst sinds 1923. Het karakteristieke kleine formaat van het blad, met 28 miljoen abonnees in de hele wereld, blijft volgens een woordvoerder van de uitgeverij hetzelfde. Het wordt wel eei tijdschrift met meer foto's. Gouden Zoen voor Anne Provoost rüswuk. Het jeugdboek 'De roos en het zwijn' van Anne Pro voost heeft de Gouden Zoen 1998 gewonnen. Het is de tweede keer dat de prijs voor het beste jeugdboek voor de jeugd vanaf twaalf jaar is toegekend. De Gouden Zoen sluit aan op de Gou den Griffel (voor boeken voor kinderen tot 12 jaar) en bestaat uit een erepenning, een oorkonde en drieduizend gulden. Beide prijzen worden toegekend door de stichting Collectieve Propa ganda voor het Nederlandse Boek (CPNB) in Amsterdam. 'Balt- hasar' van Henri van Daele en 'Waanzinnige wereld' van Kim Fupz Aakeson ontvingen Zilveren Zoenen. 'De Mennyms bele gerd' van Sylvia Waugh en 'Slangen in de kinderkamer' van Leon Garfield en Edward Blishen kregen eervolle vermeldingen. Terwijl zijn klasgenootjes droomden van een reis naar de maan of het winnen van de Su per Bowl, droomde Kevyn Aucoin van glanzende rode lip pen en een mooie huid. Op zijn elfde wist deze jongen uit Loui siana al dat hij make-up artiest wilde worden. Proefkonijn werd zijn vijf jaar jongere zusje Carla. Gewapend met een enkele lip stick, de Polaroid-camera van zijn vader, een groot aantal mo debladen en een eindeloze nieuwsgierigheid startte hij iets dat hem nu op 35-jarige leeftijd tot de lieveling van een groot aantal beroemdheden maakt. Sinds Kevyn Aucoin zijn boel tje in Louisiana oppakte en het grote avontuur in New York City opzocht, is hij een graag gezie ne jongen in de mode- en de glamourwereld. Zijn fraai ge boetseerde gezichten verschij nen op de covers van vele tijd schriften, in modeshows, mu ziekclips en glossy advertenties. Hij is geregeld te gast in televi sieshows als Oprah, de Today Show en MTV's House of Style. Vrouwen als Bette Midler, Eliza beth Hurley en Lisa Marie Pre sley beschouwen hem als een goede vriend en dat geldt even zeer voor Vanessa Williams en Julia Roberts. Kevyn Aucoin het zuiden in de jaren zestig. Daarover zegt hij: „Wie anders was als de anderen, werd als slecht bestempeld. De regel was aanpassen." Maar Kevyn Aucoin zelf kon zich met de beste wil van de wereld niet an ders voordoen. Gelukkig maar, zegt hij nu. „Hoe had ik moeten verbergen dat ik homoseksueel was, verwijfd, hyperactief, een geadopteerd kind dat sliste... Dat is ongeveer net zo onmoge lijk als Dolly Parton proberen te verbergen gekleed in een string- bikini!" In zijn nieuw boek 'Making Faces' laat Aucoin de me tamorfose zien van een groot aantal mensen, onder wie actri ces, zangeressen, ontwerpers, maar ook onbekende huisvrou wen en werkende moeders. We zien hoe de ogen van Julia Ro berts, gefotografeerd door Peter Lindbergh, onder handen wor den genomen en de lippen van Janet Jackson. Lisa Marie Presley wordt een verleidelijke Marilyn Monroe, Tori Amos een onschuldige Bot ticelli-beauty. Demi Moore ver andert in een vamp uit de jaren twintig en Courtney Love in het voor de jaren dertig karakteris tieke platinablondje uit Holly- T) egin dit jaar al pre- I M senteerden de Fran- se posterijen de eer ste zegels met betrekking tot het wereldkampioenschap voetbal dat de komende zomer in het land van Marianne wordt ge houden. De tien postzegels, ontwerp van de kun stenaar Louis Briat, refereren de tien stadions waar de wedstrijden straks worden ge speeld. In het midden van het velletje het Stade de France, de spiksplinternieuwe voetbaltem pel in St. Denis, even boven Pa rijs. In dat stadion, waar 80.000 toeschouwers een plekje kun nen vinden, speelt Nederland zijn duel uit de voorronde tegen het buurland België. Bij die tien zegels zal het niet blijven. Mega-sportevenemen- als de Olympische Spelen, het EK- en WK-voetbal en het WK-atletiek, om er eens een paar te noemen, vormen een schrier onuitputtelijke inspira tiebron voor én kunstenaars én posterijen om met iets 'moois' op de markt te komen. Het WK- voetbal anno 1998 vormt daar zeker geen uitzondering op. Sterker nog, aan het begin van deze maand presenteerde oud sterspeler Michel Platini, in zijn hoedanigheid als voorzitter van het organisatiecomité, een tweede reeks zegels van Franse makelij. Daaronder ook een unieke postzegel, namelijk een tje in de vorm van een bal. Een ronde dus, met een waarde van drie franc. Nederland, als deelnemer aan de eindronde, volgt op 19 mei met de uitgifte van een zegel van de hand van de bekende striptekenaar Toon van Driel, befaamd van zijn FC Knudde. Maar ook de 30 andere deelne mers zullen zich niet onbetuigd laten en dat geldt evenzeer voor de geïnteresseerde 'toeschou wers'. Geheid en vast dat van Taiwan tot de Grenadinen de markt straks wordt overspoeld met honderden voetbalzegels. Het thema sport is overigens niet altijd een 'hot item' ge weest als het gaat om de gekar telde kunstwerkjes. De eerste Olympische Spelen in 1896 (Athene) leverden een beschei den totaal van 31 zegels op. Dat record bleef meteen staan tot 1948 toen er 40 postzegels ver schenen. Bij de Spelen van Am sterdam in 1928 kwamen er slechts 13 zegeltjes op de markt. Collectors-items, vanzelfspre kend. Pas na 1956 (Melbourne met 109) gingen alle remmen los. Rond de meest recente Spelen in Atlanta werden er liefst 1201 uitgegeven, nadat vier jaar eerder Barcelona het absolute record had gevestigd met 1296 zegels. Die hausse is inmiddels reden geweest voor de FIP, de overkoepelendewereldorgani- satie van filatelisten, om de lan den en hun posterijen op te roepen tot matiging. Voor de verzamelaar namelijk is er op die manier geen lol meer aan. „Het is pure windhandel gewor den", zegt Drewes Feenstra en hij kan het weten. Onze man uit Buitenpost op de grens van Groningen en Friesland is na melijk redacteur Thematiek voor het blad van de Nederland Bond van Filatelisten en in die hoedanigheid een kenner van het 'gericht' verzamelen. „Som mige van die bananenrepublie ken brengen hun zegels niet eens in eigen land uit. Ze heb ben er helemaal niets mee, hun zegels. De verzamelaar wordt daar de dupe van. Want tja, hij wil wel compleet zijn na tuurlijk." Wat je daarom steeds meer ziet, is dat de liefhebber - en in Ne derland zijn dat er nog altijd nog zo n 150.000, al vergrijst het wereldje volgens Feenstra in rap tempo - alsmaar gerichter gaat verzamelen. „Sport", weet hij, „is na de oorlog als maatschap pelijk verschijnsel steeds inte ressanter geworden. Dat zie je terug in de zegels. Er is sprake van een alsmaar breder aanbod en dat noopt mensen tot spe cialiseren. Olympische Spelen is al haast geen doen meer. Dan je maar concentreren op atletiek alleen. Of op een andere tak van sport. Of bijvoorbeeld uitslui tend op de Winterspelen. An ders is er geen houden meer Een andere kenner op dit ge bied is oud-joumalist Hero Wit, die al dertig jaar een filatelie-ru- briek verzorgt voor ondermeer deze krant. Gevraagd naar een aardige, leuke of opmerkelijke sportzegel uit het enorme aan- wood. Het uiterlijk van Cher verandert Aucoin in dat van een exotische schoonheid, terwijl Demi Moore nogmaals een me tamorfose ondergaat maar nu die van een Jeanne d'Arc in de stijl van Ingrid Bergman. Kevyn Aucoin is een kunste naar als het om make-up gaat. Toch zijn er wat hem betreft geen regels op dit gebied, be halve dan dat je natuurlijk niet je wimpers moet krullen in een snel rijdende auto en geen lip stick op je ogen smeert. Hij haat woorden als geaccepteerd en normaal, maakt korte metten met regeltjes als 'draag nooit zwarte lippenstift' of 'het aan brengen van make-up mag niet langer duren dan vijf minuten'. Aucoin heeft het over belache lijke wijsheden. Hijzelf heeft als kind zo'n beetje alles wat hij kon beden ken uitgeprobeerd op het ge zicht van zijn zusje Carla, in die tijd zijn enige model. Hij pro beerde met minieme middelen zoveel mogelijk verschillende looks te creëren. Carla diende als proefkonijn voor haarknip- beuren, permanentjes zelfge maakte kleding en eindeloze uren amateur-fotosessies. „In al die jaren hebben we zo'n beetje elke look gedaan die we maar konden bedenken," vertelt Aucoin in zijn boek. „We hebben op die manier geleerd niet bang te zijn om risico's te nemen. We hadden geen leraar, alleen de foto's uit de modebla den. Daaruit pikte ik mijn favo riete gezichten en probeerde die dan na te maken." Hoewel Aucoin de typisch Amerikaanse 'perfecte' gezich ten best kan waarderen, ziet hij zijn schoonheidsidealen eerder terug in vrouwen als Bette Mid ler, Barbra Streisand, Cher, Ka ren Black en Tina Turner. Hij wilde zijn vrienden helpen bij het vinden van hun eigen mooie kanten. Aucoin: „We zijn niet altijd even objectief als het om onszelf gaat. Mij heeft het bijvoorbeeld zeven jaar therapie gekost om van het idee af te ko men dat ik eruit zag als de Elep hant Man." De gezichten in Making Faces variëren van zeer natuurlijk tot drag-queen en van de gemid delde zakenman tot oma. Aucoin geeft de basisprincipes voor het aanbrengen van make up. Hij geeft zijn favoriete idee- en, trucjes, technieken en ge dachten prijs waarmee de lezer Lisa Marie Pre sley als een verleidelijke Marilyn Mon- ook zelf aan de slag kan. Maar het leukste in het boek zijn de veranderingen van de beroemd heden die in een aantal gevallen niet meer te herkennen zijn. Making Faces door Kevyn Aucoin. Uitgever Prion, impor teur Nilsson Lamm. Prijs 69,85. beeldende kunst recensie*titia fuchs Expositie' Ido Vunderink. Te zien: t/m 19 april, wo - zo. 11.00 - 17.00 uur. Galerie Amber, Hooglandsekerkgracht 8, Leiden Galerie Amber laat dit jubile umjaar in het beleid de teugels wat vieren. De galerie bestaat tien jaar en er is voor specifiek Oosterse projecten een East West Foundation opgericht. Daarom wordt dit jaar plaats gemaakt voor een aantal kun stenaars die noch Oosters zijn noch werk maken dat daar op de een of andere manier door geïnspireerd is. Ido Vunderink is zo'n kunste naar. Een aantal jaar geleden leerden de eigenaren van Am ber hem kennen en waren ge troffen door zijn werk. Vunde rink (1935) was vormgever en koos tien jaar geleden definitief voor het schilderen. Hij schil dert zuiver en alleen voor zijn plezier en exposeert het liefst in zijn eigen galerie-studio in de polder. Niet erg Oosters dus, maar bij wijze van uitzonde ring exposeert Vunderink bui ten deze kring en nu is dus zijn werk bij Amber te zien en te koop. De stijl van de schilderijen is moeilijk te duiden. Ze zijn zwaar en licht tegelijk: zwaar van materie en licht van vorm en onderwerp. Onderwerpen zijn meestal bloemen of land schappen. Zwaar aangezet maar vaak met sierlijke golven de lijnen worden de zee, de zon, aarde en water op het doek gezet. Het oppervlak doet bijna lakachtig aan, de lijnen zijn niet met een losse kwast geschilderd maar lijken met een spatel erop gezet. Hoewel deze dubbelzinnigheid interes sant zou kunnen zijn, spreekt dat niet uit deze schilderijen. De wat hoekig aandoende lij nen doen denken aan houtsne- des of glas-in-lood ontwerpen. Dit wordt versterkt door het feit dat kleuren en perspectief, dat slechts in een aantal zonson dergangen goed is uitgewerkt, worden verkregen door ver schillende lijnen en kleuren naast elkaar te plaatsen in plaats van lijnen, vlakken of kleuren te laten versmelten. Dit kan een logisch gevolg zijn van een jarenlange praktijk als vormgever voor kerken, thea ters en schepen (waaronder glas- en textielontwerpen). Het is jammer dat daarvan niet ter vergelijkingeen paar voorbeel den zijn geëxposeerd. Twee van de meest recente doeken doen nog even verras sen en intrigeren meer dan het andere werk. Ze zijn abstracter en lichter van kleur dan de ove rige landschapsschilderijen. De 'Wolken boven de duinen van Texel' lijken net eilandjes op een landkaart. Maar de keuze voor een kunstenaar buiten het vertrouwde Oosterse Ambercir- cuit lijkt, in ieder geval deze keer, nog geen gelukkige. Het is kunstenaar Ido Vunde rink te doen om het plezier en dat is dan ook wat het meeste treft op de expositie: de vreug de van het schilderen. 1$ het kunst of is het sport of is het beide? Waar ligt de grens, wie gaan daar overheen c gebeurt dat? In de rubriek Kunstgras gaan we op zoek naar raakvlakken en snijpunten van deze op het eerste gezicht zo verschillende culturen. In aflevering 23: de WK-postzegel is uit. Over een uit de hand gelopen hobby. bod van de laatste jaren, trekt hij zonder dralen een lade open. Tevoorschijn komt een exem plaar uit Liechtenstein, uitgege ven ter gelegenheid van de re cente Winterspelen in Nagano. Het betreft hier een zogenaam de 'miskleun'. De skiër past een tot nu toe onbekende slalom techniek toe waarbij de latten het poortje links en zijn boven lijf het poortje rechts passeert. Een grafische blunder van de eerste orde. „Typisch yoorbeeld van een kunstenaar die geen enkele affiniteit met sport heeft", lacht Wit. „De zegel is nu al de postgeschiedenis inge gaan als de Liechtensteinse ka mikaze-skiër. Leuk voor verza melaars, dat wel". Leidenaar Van Scheijndel favoriet van Rosenmöller Vijf politici kiezen op de exposi tie Holland Art Fair hun favorie te kunstenaar. De gekozen wer ken zijn ook te zien op de kunsttentoonstelling, die van 10 tot en met 14 april plaatsheeft in het Nederlands Congres Cen trum in Den Haag. Rosenmöller (Groen Links) heeft de Leidse kunstenaar Wil lem van Scheijndel als favoriet. Reizen speelt in het leven van Van Scheijndel een belangrijke rol. De partijleider heeft inmid dels zelf een Van Scheijndel aangeschaft. Marijnissen (Socialistische Partij) kiest voor de expressio nistische impressionist Mare Mulders vanwege het sociale engagement. Mulders heeft een obsessie voor de kwetsbaarheid van het leven. Zo schildert hij dode dieren en tere bloem blaadjes. Bolkestein (WD) gaat voor de in Mexico geboren Marisa Po- lin. Hij vindt vooral haar kleur gebruik interessant. Polin houdt zich bezig met de zoektocht van het leven. De Hoop Scheffer (CDA) laat zich meeslepen door Annemiki Bok. De Hoop Schef fer wordt geraakt door de mix kracht en vervoering in het werk van Bok. De schilderes tekent momenteel vooral mens-figu ren. Van Dijke (RPF) ziet de rood, wit, blauwe zeefdruk van Ko ningin Beatrix van Marte Röling als het mooiste schilderij van de expositie. Vooral de combinatie fraai portret en kleuren van de Nederlandse vlag spreekt hem aan. Röling maakt naast por tretten ook sculpturen en mo numentale kunstwerken. De bekroonde film Left Luggage beleefde gisteren in het Amsterdamse Tuschinski theater zijn Nederlandse première. Met zijn vrouw Helga en hoofdrolspeelrster Isabella Rossellini arriveerde regisseur Jeroen Krabbé op de party. foto gpd Bioscoopbezoek wint aan populariteit in de Eu ropese Unie. In 1996 gingen de EU-inwoners ruim 700 miljoen keer naar de film. Dat is aan zienlijk meer dan de jaren daarvoor, maar nog al tijd fors minder dan in 1980. Toen werden ruim een miljard bioscoopkaartjes verkocht. De ver koopdaling van de jaren tachtig lijkt echter defi nitief achter de rug. Dat blijkt uit cijfers van Eurostat, het Europees bureau voor statistiek. Volgens Eurostat was de Europese filmmarkt in 1996 ruim zeven miljard gulden waard, circa twee miljard gulden meer dan in 1990. Het bioscoopbezoek is vooral populair in Ier land, waar per inwoner ruim drie kaartjes per jaar worden verkocht. In Nederland is 'filmpje pikken' aanzienlijk minder in trek. De gemiddelde Neder lander koopt slechts 1,1 kaartje per jaar. Het EU- gemiddelde bedraagt 1,9. Ook het huren of kopen van videofilms is in Nederland minder populair dan in andere EU-landen. De Europese Unie produceert ook meer films. In 1996 kwamen 669 EU-films uit, 144 meer dan in 1990. Ter vergelijking: de VS produceerden in 1996 421 films. Frankrijk is met 134 films de grootste producent in de EU. Nederland bracht 18 films uit. Twee daarvan deden het op de festivals bijzonder goed. Karakter van Mike van Diem won alles wat er te winnen viel, inclusief een Oscar. Maar ook Left Luggage, het regiedebuut van acteur Jeroen Krabbé, scoort in het buitenland goed. MS W V

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 19