mens in e( machow PORT Emotioneel 'Seedorf heeft nog geen goede wedstrijd voor Oranje gespeeld' r Foppe de Haan en Heerenveen zijn Onlosmakelijk met elkaar verbonden. De Friese ainer werkt al dertien jaar bij de club en heeft ;n contract voor het leven. „Over vijf jaar zie ik nezelf hier nog altijd werken, is het niet in de rol van trainer dan in een andere functie." Foppe de Haan: „Sponsors horen er bij, maar mogen geen uitzonderingspositie claimen. Ik vind de ArenA verkrampt. Bij Feyenoord zit ook al een hoop blabla." De feiten spreken voor zich. Toen De Haan in 1985 kwam was Heerenveen een anonieme provincieclub onderin de eerste divisie. De laatste jaren is het een (sub)topper met een nieuw stadion dat binnenkort weer uitgebreid wordt en een schare fans die zich over het hele land uit strekt. „Ik denk", zegt hij, „dat ik in die ontwikkeling ook een rol heb gespeeld." Hij is een buitenbeentje in het trainers korps. Durft zich kwetsbaar op te stellen in het machowereldje van de voetballerij. Zo had de 55-jarige Fries zijn emoties in het praatprogramma 'Karei' niet in be dwang toen het ontslag van Hans Wester hof bij PSV aan de orde kwam. „Ik had ook een vermoeiende week achter de rug en dan ben je wat gevoeliger. De relatie tussen Hans en mij gaat jaren terug. We hebben veel gelachen samen. Toen wij* met Heerenveen, dat net kwam kijken in de eredivisie, van het grote PSV, met Ro- mario, won, had ik al een vermoeden. In feite had ik meegewerkt aan zijn val en dat deed pijn. Dat beeld van hem, sjokkend door de spelerstunnel, met die lange jas aan, de schouders een beetje hangend, dat staat op mijn netvlies gegrift." Emoties zijn echt bij Foppe de Haan en komen makkelijk. Als het om Borre Mein- seth gaat, zijn Noorse speler: „Die jongen had zo z'n zinnen gezet op een voetbal loopbaan bij Heerenveen. Hij had speciaal gekozen voor deze club, vanwege het pu bliek. Op een gegeven moment raakt hij geblesseerd en moet hij stoppen. Dat soort dingen doen mij wat. Ik heb het de spelersgroep zelf meegedeeld, omdat ik vond dat ik dat ook verplicht was. Dat zijn geen makkelijke dingen." Misschien daarom promoveerde de Ne derlandse voetbalparochie Foppe de Haan tot trainer van het jaar. Z'n sympathieke uitstraling, z'n nuchtere aanpak, z'n filo sofie over het spelletje ('winnen is eigen lijk niet belangrijk'), zijn verfrissend. Zoals Foppe en Heerenveen het doen, zo zou den alle clubs het wel willen. Het zou te makkelijk zijn Heerenveen af te doen als folkore. Achter de club zit een nuchtere Friese fi losofie, de filosofie van Foppe en voorzit ter Riemer. Op het veld voetbalt de ploeg fris en vrolijk en daardoor loopt zij wel eens tegen een geweldige zeperd op, soms zelfs een paar. Het karakter van de trainer weerspiegelt in het spel van de ploeg. „Ik kies altijd voor het voetbal", zegt hij gede cideerd. „Als ik de keus heb tussen twee spelers, de een 'n vechter en de ander een technicus, kies ik voor de laatste. Dan weet je dat het wel eens mis kan gaan. Dat moet dan maar." Stem des volks Voor de buitenwereld zit Foppe de Haan ook vastgebakken aan Heerenveen. „Als Mart Smeets het heeft geroepen, is het ook zo. De stem des volks. Ik heb het wel naar m'n zin hier, maar m'n vrouw en ik zouden ook heel goed elders kunnen aar den. We wonen hier hartstikke graag. Maar we hebben vroeger in Enschede ge woond, in Amsterdam gestudeerd, ook heel gezellig en prima. Ik wil hier wel doodgaan, dat is duidelijk. Omdat ik vind dat ik hier hoor. Ik kan best wel weg, maar hier liggen mijn wortels en deze streek is een stukje van mezelf geworden." Het Abe Lenstrastadion zit altijd vol en Heerenveen oogst waardering en respect in het land. Maar soms is dat niet vol doende. „Vorig jaar brak alles aan het ein de van het seizoen bij de handen af. We verloren de bekerfinale van Roda, misten Europees voetbal. Dat is bitter. Maar ik kan er niet lang over treuren. Als je er alles aan hebt gedaan, maar de tegenstander is dan gewoon beter, houdt het op. Dan moet je verder ook niet zeuren. Er zijn ook dingen die je niet in onder controle kunt hebben. Het gevolg van zo'n leuke ploeg is, dat iedereen aan een eind trekt. In die bekerfinale stond een elftal in het veld, waarvan de helft al verkocht was, of bezig was te vertrekken. Die jongens wilden voor mij wel hun best doen, maar dat is vaak niet genoeg voor een topprestatie. Dan moet het uit je tenen komen en dat konden ze niet meer opbrengen." Het is het noodlot van de trainer, die een leuke ploeg weet te formeren. Ergens anders wordt met de geldbuidel geram meld en weg zijn al die aardige voetbal lers. Vervolgens bouwt de trainer vol goe de moed weer aan een nieuwe ploeg die weer meedoet om de prijzen en het proces herhaalt zich. Toch kan hij er geen genoeg van krijgen. „Het leuke aan deze club is dat het nog altijd groeit en bloeit. Dat gaat nog wel vijf zes jaar zo door. Het voetbal leeft hier enorm en niet alleen binnen een straal van dertig kilometer rond Heeren veen. Daarom hoef ik hier echt niet zo no dig weg. M'n vrouw is wel eens jaloers op de bedragen die rondgaan in het trainers- wereldje. Dan vraagt ze: Foppe, hoe kan dat nou, dat al die mensen zoveel verdie nen en jij niet?' Dan zeg ik: 'maar ik heb hier vastigheid'. Bij een topclub verdien je dan wel 25 keer zoveel, maar is het net zo leuk? En kan ik daar ook de dingen naar mijn hand zetten? Mijn grootste ambitie is scoren met Heerenveen. Dingen doen die wij tot dusverre nog niet hebben bereikt, de beker winnen, Europees voetbal halen. Dat we aan de wereld laten zien dat je met deze manier van werken van een dorps- ploeg een hele aardige club kunt maken." Idealisme Zo zit De Haan in elkaar. Voetballers beter maken is zijn beroep, niet de gaten van een begroting dichten. Geld, media en dat moderne gedoe rond het voetbal leiden tenslotte alleen maar af van de essentie. „Sport moet altijd een vorm van idealisme zijn, iets dat schreeuwt om mooi, om avontuur, dat vraagt om risico. Als nie mand meer iets durft, wordt het behoor lijk saai. Dan zijn andere belangen te groot geworden. Neem de Champions League; een gedrocht van het ergste soort. Als je een keer wint ben je een miljoen gulden rijker. Dat is toch de bloody limit. Hoe kun je zoiets te bedenken." Het is de macht van het kapitaal dat de voetbalwereld steeds meer in z'n verstik kende greep krijgt. „We moeten oppassen dat we niet van ons publiek vervreemden. Voetbal moet dicht bij de mensen blijven. Het is en blijft een volkssport. De sponsors horen er bij, maar mogen geen uitzonde ringspositie claimen. Ik vind zo'n stadion als de Arena verkrampt. Bij Feyenoord zit nu ook al een hoop blabla. Het is zo opge blazen allemaal. Geen wonder natuurlijk, want alles wordt gigantisch uitvergroot." Paardenstaarten Het kost hem steeds meer moeite om de voetballers op de aarde te houden. „Dat zijn jongens in een leeftijd tussen de acht tien en de dertig jaar, grote kleine kinde ren, die gigantisch veel centen verdienen. Ik probeer het een beetje af te remmen. Door zelf normaal te blijven doen voor de groep. Door jongens te wijzen op hun ver antwoordelijkheid. Ze moeten de club op een correcte manier uitdragen. Daar zijn we heel alert op. Ze lopen in kostuum en normale haardracht. Paardenstaarten zijn hier taboe. We hebben het hier ook wel eens gehad over mediatraining en zo. Daar ben ik dus tegen. Spelers mogen in de pers best een keer een foutje maken, want dat is ook wel aardig. Het hoeft alle maal niet zo geolied te worden. Dan ver dwijnt de spontaniteit en krijg je allemaal dezelfde soort verhalen. Spontaniteit hoort ook bij het spel. De inval van aan valler, daar komt het publiek voor. Bij vol leybal en basketbal is het allemaal goed geregeld, krijgen de aanvallers het voor deel. Bij het voetbal niet. Dus ben je af hankelijk van wat de trainer wil, wat de cultuur van de club bepaalt." Na een nederlaag valt Foppe de Haan niet meer van zijn stoel. Integendeel, het lijkt hem niet te deren. „Ik kan me voor stellen dat men dat denkt. Maar ze heb ben niet gelijk. Ik ben absoluut niet fleg matiek. Integendeel, ik ben heel precies, heel gedreven, zal altijd proberen om din gen te verbeteren. Ik denk zelfs dat ik met een hele hoop dingen op het Nederlandse trainersgilde vooruit loop. Ik kan wel aar dig relativeren. Dat moet je ook wel kun nen, anders hou je het in dit vak niet vol. Dan word je een jojo, die van de ene club naar de andere vliegt en nergens zijn po ten goed onder de kont krijgt. Dat gebeurt al veel te veel in de voetbalwereld. Dat gaat ten koste van continuïteit en kwali teit. Het voetbal is veel te opportunistisch geworden. Er wordt te veel gekeken naar momenten. Een trainer komt omdat hij ergens anders goed heeft gepresteerd. Maar er wordt nooit gekeken of hij wel in de cultuur van de nieuwe club past, bij hun idee over voetballen, bij wat het pu bliek wil. Vaak gaat het in het begin wel aardig, maar dat ebt weg. Dan moeten er allerlei ingewikkelde constructies bedacht worden om het op te lossen. Het pro bleem ligt naar mijn idee voor een groot gedeelte aan de bestuurders." Doodmoe De Haan maakt werkweken van tachtig uur en vormt daarmee geen uitzondering in het trainerswereldje, waar korter wer ken niet van toepassing is. Integendeel, het pakket wordt steeds omvangrijker met alle commerciële activiteiten. „Ik heb het niet echt drukker gekregen. Ik merk wel een verschuiving van het veld naar de ver gaderzaal. Dat vind ik minder prettig, want van vergaderen word ik doodmoe. Een hele dag op het veld, zoals vroeger, daar krijg je energie van. Met vergaderen verlies je energie. Al is er wel steeds min der tijd voor dingen naast het voetbal. Ik mocht graag zeilen, maar sinds mijn dochter uit huis is, komt het er niet meer van. Bootje verkocht, jammer". „Ik mag ook verrekte graag lezen. Ik spaar boeken op voor tijdens de vakantie. AJs er ijs is ga ik schaatsen, zo lang moge lijk. Ik kan me heel goed ontspannen. Als ik thuis kom en de deur achter me dicht trek, glijdt alles van me af. Heeft denk ik ook met leeftijd te maken. Ik Iaat me niet meer gek maken." ■ITERDAG 28 MAART 1998 Foppe de Haan gelooft in continuïteit Sjotters Nederland telt miljoenen 'bondscoaches', kenners die precies kunnen vertellen hoe het Nederlands elftal moet voetballen en welke spelers moeten meedoen. Deze krant geeft tot het begin van het WK voetbal, op 10 juni van dit jaar, wekelijks het woord aan een van die bondscoaches, die zijn ideale elf samenstelt voor het komend WK. Guus Hiddink, opgelet! Vandaag het woord aan Leen de Goey, de trainer van de w Oegstgeest en oud- betaaldvoetballer bij onder meer Sparta en Sheffield United. Op het doel staat natuurlijk Edwin van der Sar. Ik denk niet flat ik Ed de Goey als tweede keeper zou meenemen. De Goey moet in Engeland heel anders keepen, er komt daar veel duw- en trekwerk aan te pas in het strafschopgebied. En zo wordt er tijdens het WK niet ge speeld. Bovendien denk ik dat De Goey teleurgesteld is. Ik zou Hesp als tweede doelman meenemen. Die heeft dan net een kick gehad omdat hij kampioen is geworden met Bar celona. De Goey gaat wel als derde keeper mee. Hoewel, het komt zelden voor dat zo iemand ook in actie komt. We kunnen dus net zo goed Wijnand Sloos meenemen." „Achterin begin ik aan de linker kant. Daar staat Bogarde. Ik heb een paar trainingen van het Nederlands elftal gezien en het valt me op flat hij een 'einzelganger' is. Maar als coach kan je wel tegen 'm zeggen: 'Die man is voor jou'. Het is een beest natuur lijk. Beter dan Numan. Sorry, dat is een typische PSV'er, geen killer." „In het centrum van de verdedi ging spelen natuurlijk Stam en Frank de Boer. Daar is geen discussie over mogelijk. Op rechts zou ik Reiziger neerzetten. Hij is iemand die foutloos kan spe len. Winter op die plaats vind ik helemaal niets. Het is het een lachertje dat die man straks 100 interlands achter z'n naam heeft staan. Als ik de trainingen zie, dan valt me op dat-ie het tempo gewoon niet kan bijbenen." „Op rechts is Ronald de Boer een van de vier middenvelders. Hij heeft niemand voor zich, Reiziger heeft de mogelijkheid om buitenom te gaan. Ik vinfl De Boer gevaarlijker als-ie van rechts komt dan als-ie achter de spitsen speelt. Voor Seedorf heb ik geen plaats, die heeft nog geen goede wedstrijd voor het Nederlands elftal gespeeld. Bij Madrid zie ik 'm hele af standen afleggen met de bal, dat soort voetbal spelen wij hier niet." „De meest verdedigende midden velder is Edgar Davids. Dat is mis schien een moeilijke jongen, maar het is helemaal niet erg om in je elftal één of twee van die gasten te hebben. Als je tegen Davids zegt: 'Dit is de be langrijkste plek in het elftal', dan denk ik dat-ie het perfect doet. Ik vind dat hij perfect speelt bij Juven- tus. Hij komt over als één van de agressiefste spelers, en dat in een land als Italië!" .Achter de spitsen zet ik Phillip Co- cu. Hij gaat naar Barcelona en zal zich op het WK willen bewijzen. Hij kan bovendien van positie wisselen met Bergkamp, die zich vaak laat te rugzakken." „Links op het middenveld stel ik Giovanni van Bronckhorst op. Er moet ook een Feyenoorder in. Die hebben vaak een betere mentaliteit, dan bijvoorbeeld Ajacieden of PS- V'ers die gewend zijn zo veel wed strijden gemakkelijk te winnen." „Voorin heb ik geen plaats voor Kluivert. Hij moet er in als we met drie spitsen spelen. Als we maar twee aanvallers hebben, dan staan daar Bergkamp en Overmars. Het is een groot voordeel dat het twee clubge noten zijn." „Guus Hiddink vind ik een bere kende bondscoach, ik denk dat het een slimme jongen is. Hij heeft het krediet van de spelers. Dat zegt niet alles want ik vind dat Nederland wei nig jongens heeft die hun bek durven opentrekken. Als ik 'm nog een advies mag geven. Train eens op vrije trap pen en corners. Als ik een training zie, dan is het voornamelijk afronden op het doel. Dat doen ze bij hun club alzo vaak doen." „Het aantal assistent-bonds- coaches vind ik wat overdreven. Ik zie Johan Neeskens niet veel meer doen dan pionnen neerzetten. Ik heb niet de inflruk dat er nu veel dingen veranderen. Ja, Jos Geysel is er bijge haald, de inspanningsfysioloog. Maar dat heeft Hans Jorritsma gedaan, de ex-bondscoach hockey. Moet je na gaan, er zitten zó veel voetbaljongens bij en de hockeyer komt met iets nieuws." In de Antwerpse Vierde Provin ciaal D spelen clubs die Larum, Ramsel, Oosterlo, Zoerle, Elsum of Heibloem heten. U heeft nooit van deze voetbal clubs gehoord. Toch spelen ze. met hun aan Bordewijk ontleen de namen, betaald voetbal. Dat is te zeggen, als de heren voet ballers van Zoerle of Heibloem er werkelijk wat van konden, droegen ze natuurlijk wel het shirt van Anderlecht of Brugge. Harelbeke desnoods. Toch zetten ze in Vierde Provinciaal D hun beste beentje voor en beuren daar nog flink wat frankskes voor. Waarom kom ik hier mee? Dat zit zo. Zegt de voetbalclub Groote Lindt u iets? W Groote Lindt uit Zwijndrecht is hekken sluiter in de Hoofdklasse A van het zaterdagvoetbal. Groote Lindt is niet zó maar een hekkensluiter. DeZwijndrechters stonden na achttien wedstrijden nog op nul. Twaalf voor. 60 tegen. Groote Lindt haalde er de televisie mee. Mooie reportage over de negen tiendewedstrijd, tegen Achilles Veen. Je zit te kijken naar iets waar je het bestaan niet van vermoedde, maar voor je er erg in hebt heb je partij gekozen en juich je harts tochtelijk bij elke terugspeelbal van Groote Lindt die niet in het eigen doel verdwijnt. De repor tage was al even aan de gang, nog géén goals. Tweede helft. Weer een bal op de lat van het Groote Lindt-doel. Ondraaglijke spanning, zou het 0-0 blijven? Nee, natuurlijk niet. Het wordt toch 1 -0. Een kleine nederlaag, niet gek, dacht ik nog, tot ik be sefte dat het de Grootelindters waren die juichten. Yes, balde ik mijn vuist. Groote Lindt had ge wonnen (ik houd van een goede afloop, wie niet?) en ik voelde me er heel even volmaakt geluk kigonder. In een Vlaamse krant las ik een reportage over Johan Meunier. De triestigste trainer van België'. Meunier is trainer van SK Brug- geneinde uit Heist-Op-Den-Berg. SK Bruggeneinde is de voetveeg van Vierde Provinciaal D, met elf gemaakte doelpunten en 25 tegengoals. Uit het interview: „Op de duur maakten ze er een spelletje van, als ze tegen ons moesten spelen. Ge hebt toch een vers boekske bij, vragen ze aan de scheidsrechter. En tegen mij: we zullen u vandaag eens écht de broek afdoen. Bijgehouden heeft hij het niet, maar hij gelooft dat het de match tegen Wiekevorst was. „Toen hebben alle elf spelers van de tegenpartij gescoord. De kee per inbegrepen. Onze terreinaf gevaardigde heeft het er van aan z'n hart gekregen. Ik moest mij ook verbijten, maar als ge aan iets begint, vind ik, dan gaat ge door. De lijst met pandoeringen is in drukwekkend. Berg En Dal- Bruggeneinde 13-0. Bruggenein de- Blauberg 0-20. Hulshout- Bruggeneinde 21-0. Bruggenein - de-Larum 0-18. Een paar weken geleden had SK Bruggeneinde nog maar één goede speler over. „Tja, geen enkelesjotter wordt graag met 20-0 naar huis ge speeld. Eigenlijk hebben ze ge lijk, denk ik vaak, als ik daar in de bijtende kou het beste van mijzelf sta te geven. De miserie van Sportklub Brug geneinde wordt vooreen deel ook geweten aan de overgave waarmee de youngsters van het team zich stortten op de weke lijkse meidenjacht, die zich in Heist-Op-Den-Berg voorname lijk in de zaterdagnacht afspeelt. „Het gebeurde dat ze 's zondags recht van de La Rocca naar de match kwamen, totaal van de kaart. Ik had er niks aan te zeg gen, want andere spelers hüd ik niet..." Maar er gloort weer hoop. Van Elsum werd maar met 5-1 verloren en de match tegen nummer voorlaatst Heibloem komt er aan. „Frans, onze secretaris, heeft op eigen krediet 14 spelers naar hier getransfereerd. Allemaal van Witgoor Dessel. Uit de vetera- nenploeg, vooral, maar Wilgoor, da's niet niks hè? Dat zijn man nen die van toeten weten. Echte sjotters. We hebben nog geen keer kunnen trainen, want ze moeten van ver komen. Maar opgepast. Die van Heibloem gaan zondag niet weten waar ze staan. FOTO DICK HOGEWONING

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 25