Een crimineel is nooit werkloos! 'Het is normaal dat Nederland huivert om de gulden op te geveir B Feiten &Meningen Aannemers ZATERDAG 14 MAART 1998 FOTO GPD M eel van et\ 1 stond i'J Ik woon in een prachtig dorp. Warmond is de parel van de Bollenstreek. Het is er zo heerlijk rustig en er gebeurt goddank zo weinig dat het hele dorp al op z'n kop staat als iemand op een ongebruikelijke plaats de straat oversteekt. Het is derhalve een feest om er te wonen. Een bezwaar echter: het doip is een bolwerk van het CDA. Gelukkig merk je dat alleen als er gemeenteraadsver kiezingen zijn. Dan trekken en masse stijf gearmde oude dametjes met plastic regen kapjes op en steunkousen aan in weer en wind naar de stemlokalen. Dit keer kwam het CDA in onze parel met een uiterst gedurfd programma. De ene helft van het dorp zou afgegraven worden ten behoeve van de aanleg van een haven. De andere helft van het dorp zou moeten wijken ten behoeve van de aanleg van een reusachtige supermarkt, direct aan die ha ven. Dan hoefden al die recreanten des zo mers in hun met pikzwart geld betaalde protserige jachten niet meer b'uiten het dorp af te meren voor hun boodschappen, maar konden ze direct bij de supermarkt aanleggen voor hun dagelijks behoeften. Ontegenzeggelijk een plan met Visie. Met één super-supermarkt zou de toch al nood druftige middenstand definitief uit zijn lij den verlost worden. En ook van die hele ou derwetse, negentiende-eeuwse dorpskern zou je in één Idap afzijn. Hoe eigenaardig dat zo'n groots plan niet door iedereen juichend werd aanvaard. Sterker: het CDA dat bij de vorige gemeen teraadsverkiezingen nog flink won (terwijl in heel Nederland het CDA de vorige keer drastisch op z'n bek ging), heeft nu warem pel één zetel verloren. Daardoor is het op eens niet meer vanzelfsprekend dat het CDA een wethouder A ophoest. Wat kijkt het CDA op zijn JFneus! Lang voor de ver- :Én_ kiezingen hoorde je ~jsr*- iedereen in het dorp de naam van de jgj£\ CDA-lijsttrekker al noemen als nieuwe 2gr wethouder. Politiek "Ja volstrekt onervaren. ^ggfU^ Kan zelfs geen brief MAARTEN 'THART schrijven. Toch zou medewerker hij 't worden. De WD heeft één zetel gewonnen en onze enige andere partij, de Progressieven, is in zeteltal gelijk gebleven, doch kreeg maar liefst tachtig stemmen meer. Een paars college ligt in het verschiet. De hoop herleeft dat de aanleg van haven en supermarkt niet doorgaan. Zou de WD het CDA eindelijk door be ginnen te krijgen? Die letters, CDA, staan al lang niet meer voor Christen Democratisch Appel, nee, die staan voor Coalitie Der Aan nemers. Elke CDA-politicus heeft wel een broer, vriend, familielid, (ex)-echtgenoot in de bouw. En daardoor is elke CDA'er er vooral op gespitst de betonmolens draaien de te houden. Vandaar ook dat plan om het hele dorp in een haven en een supermarkt te transformeren. Het CDA moge dan overal in het land ten opzichte van de vorige gemeenteraadsver kiezingen flink hebben verloren, ze doen toch net alsof ze gewonnen hebben omdat ze weer iets vooruit zijn gegaan ten opzich te van de vorige Kamerverkiezingen. Met man en macht dient de Coalitie Der Aanne mers bestreden te worden. Wil je christelijk stemmen, mij best, maar stem dan GPV, RPF of SGP. Mijn leus is echter: liever paars dan paaps. Ik maak me er nu al zorgen over dat Kok in mei onverhoopt toch weer met het CDA in zee zal gaan. Daarom zie ik aanko men dat je in mei met goed fatsoen maar op één partij zal kunnen stemmen om dit dreigende gevaar af te wenden: D66. Soms geloven allochtone jongeren die in aanraking komen met de Neder landse politie hun ogen niet. ,,De eerste keer heb ben ze gepraat met me en toen mocht ik weg. Dat was voor mij heel soepel en dan ga je het nog een keer doen. Twee de keer gepakt, mag je weg, derde keer gepakt, mag je weg. Vierde keer mag je weer weg, maar dan moetje voorkomen. Krijg je dienstverlening. Heb ik drie keer gehad", zegt een Antilliaanse jon gen in 'De dunne draad tussen doorgaan en stop pen', een gisteren gepu bliceerd onderzoek naar allochtone jongeren en criminaliteit. Voor het onderzoek werd onder zocht hoe het staat met bijna twee duizend jongeren die in 1984 en 1985 werden veroordeeld. Ongeveer een op de drie bleek het leven niet te hebben gebeterd, waarbij vooral de allochtone jongeren eruit spron gen die pas op iets latere leeftijd naar Nederland zijn gekomen. Het wetenschappelijk onderzoek naar crimineel gedrag onder al lochtonen staat feitelijk nog in de kinderschoenen. Tot 1988 was werd de etnische afkomst van verdachten niet vermeld in dossiers van politie en justitie. Overheid, wetenschap en welzijnswerk hielden elkaar wat dit betreft in een ijzeren greep. In middels is het taboe doorbroken, het ene rapport na het andere rolt van de persen. Want wie een pro bleem wil aanpakken, moet om te beginnen de feiten onder ogen zien. Die liegen ér niet om: allochtone jongeren zijn drie tot zes maal zo veel betrokken bij misdrijven als au tochtone jongeren. Ook bij een cor rectie voor de vaak veel minder rooskleurigesociaal-economische omstandigheden vanminderheden scoren allochtonen anderhalf tot drie keer hoger op de criminaliteits- ladder. Bij de vraag waarom allochtonen relatief vaak over de schreef gaan, speelt een combinatie van factoren. De hoge werkloosheid onder al lochtonen en de over het algemeen lage inkomens spelen een rol. De economie mag dan op volle toeren draaien, aan minderheden gaan de zegeningen van de toenemende welvaart goeddeels voorbij. Alle goedbedoelde pogingen ten spijt is de discriminatie op de arbeidsmarkt is nooit verdwenen. Veel allochtone jongeren zien de Allochtone jongeren en de verleidingen van de misdaad Het mes op de keel als stap op weg naar de zo onbereikbare welvaart. rijkdom bij hun Nederlandse leef tijdgenoten met leden ogen aan. Een Marokkaanse jongen in het on derzoek: „Bij Nederlandse gezinnen wordt de kinderbijslag besteed aan het kind. Bij ons niet. Mijn ouders betaalden bepaalde huizen in Marokko en ik liep er niet goed bij. Terwijl ik jaloers was op andere kin deren op school." Een Turkse leef tijdgenoot: „Ik wilde ook net als ie dereen nette en dure kleding heb ben. Als je het van je ouders niet krijgt, dan moet je het toch ergens vandaan halen". En, zegt een on dervraagde: „Als crimineel word je nooit werkloos". Maar die relatieve armoede bete kent niet automatisch een vrije val naar de duistere spelonken van de misdaad. In de gezinnen waar deze jongeren opgroeien en de omstan digheden waarin ze leven, blijken meercriminaliteitsbevorderende factoren te bestaan. De botsing tus sen vooral de vaders en hun kinde ren over de strikte normen uit het moederland tegenover de veel vrije re Nederlandse cultuur. Met als ge volg dat jongeren vaak op straat vertoeven, al was het maar om de problemen thuis te ontvluchten. Daarbij komt volgens Van Wijk nog dat voor allochtonen de ouderlijke zorg - in tegenstelling tot voor Ne derlanders - ophoudt bij de voor deur. „Buiten zijn politie en school verantwoordelijk. Hun ouders inte resseren zich niet in wat zich buiten hun gezichtsveld afspeelt". En juist op straat worden niet zel den de eerste schreden op het cri minele pad worden gezet. Een An tilliaanse jongen: „Ik had altijd An tilliaanse vrienden. Er werd dan al tijd afgesproken een Tori te doen. Tori is overval en als je niet wilde, werd je voor flikker uitgemaakt en mocht je niet meer met de groep mee. Dan zei je dus automatisch datje meeging." En wordt een beginnend crimineel tje voor het eerst opgepakt, dan volgt een goed gesprek op het poli tiebureau. „Hier in Nederland krijg je waarschuwing na waarschuwing. Een kind vertelt aan zijn vriendjes datje bij de politie een sigaret en een kopje koffie krijgt en dat je na drie uurtjes weer vrij bent. Dat geeft een stimulans." Criminoloog Beke en zijn medeon derzoekers beperken zich niet tot het signaleren van maatschappelij ke oorzaken, de vroege schooluitval van veel jongeren en de vaststelling dat het minderhedenbeleid weinig effect sorteert. Ze pleiten voor een grondige herbezinning. „Het initia tief voor een oplossing van het pro bleem moet bij de allochtone ge meenschap komen te liggen. Dat is de meest aangewezen partij om de jongere generatie een toekomst zonder criminaliteit te bieden." De onderzoekers bepleiten intensief overleg met allochtone groeperin gen, waarbij Nederlanders af moe ten zien van de neiging het minder hedenbeleid van bovenaf op te leg gen. Daarbij dient geen enkel on derwerp te worden gemeden. Ook „de zorgvuldig in stand gehouden mythe van de terugkeer naar het va derland" dient kritisch t bekeken. Verder moetei nen worden aangesprol neiging om de verantvvofei voor crimineel gedragr, e af te schuiven op de pol school en de discriminei menleving. Criminiloog van Beke noemt als vooi van de aanpak door de I politie. Die heeft een v( project voor Marokkaan waarin ze duidelijk m; de politie kan worden vt wat van de ouders, verantwoordelijkheid bi maar vooral ook bij jeze I( boodschap. ARNHEM. GPD-ANP 32 ;eft "inst Op zijn gemak slentert Jean-Claude Juncker door de lounge van het Brus selse Sheraton-hotel. Met in de linker hand de onafscheidelijke sigaret en in de rechter een gsm, handelt de Luxem burgse premier, tevens minister van staat, van financiën én van werkgele genheid wat lopende zaken af. Never a dull moment in een klein land met zo veel portefeuilles. Juncker (43) oogt relaxed, een tikje zelf voldaan zelf, en met goede redenen. Een week eerder presenteerde hij aan de Eu ropese Commissie de financiële presta ties van zijn land voor deelname aan de euro. Een beter startbewijs kan een land zich niet wensen. Met een overschot op de begroting van 0,7 procent, een staats schuld van nog geen zeven procent en een lage inflatie (1,4 procent), steekt Juncker alle Europese leiders naar de kroon. Krijgen de Luxemburgers met zo'n klin kende munt in handen, geen koude ril lingen bij de komst van de euro? „Inte gendeel", zegt Juncker. „Wij zijn als geen ander land mentaal voorbereid op de euro. Sinds 1921 leven wij in een soort pre-euro sfeer vanwege onze mun tunie met België. Luxemburg heeft geen traditie van een eigen monetair beleid, België had de leiding in de muntunie. En ik kan u verzekeren: wij zijn daardoor beter af dan als we op eigen benen had den gestaan." Maar die ruim 400.000 inwoners van het Groot Hertogdom vormen een geval apart, beaamt Juncker. Dat de overige circa 369 miljoen Europeanen de euro nog lang niet aan het hart drukken, kan hij zeer wel begrijpen. „Neem Duitsland, dat de afgelopen eeuw tot twee keer toe alles heeft verloren: zijn nationale trots, Juncker: „Een Europa met veertien verschillende munten kan het wel schudden. Er is macro-econo misch gezien geen alternatief voor de euro". FOTO REUTER YVES HERMAN zijn munt, zijn industrie. Of Nederland met zijn lange traditie van een sterke gulden en arbeidsrust. Het is niet meer dan normaal dat in deze landen de hui ver groot is om de eigen munt op te ge ven." Die angst moetje ook niet wegpoetsen, waarschuwt Juncker, je moet haar met argumenten weerleggen. „Uw premier Kok, ikzelf en de andere politici die in '91 met het Verdrag van Maastricht het startschot voor de euro gaven, deden dat niet zo maai'. De komst van de euro is niet even op een achternamiddag beslo ten. Iedereen was zich destijds zeer be wust van de gevaren. En dat zijn we ons nog steeds." Met een nieuwe sigaret in de aanslag, zet Juncker de waarborgen voor een sterke eenheidsmunt nog eens op een rijtje. De onafhankelijke Europese Cen trale Bank die streng toeziet op nationa le begrotingen, de ijzeren regels voor stabiele prijzen en lage rente en de boe tes bij overtreding ervan, het zijn alle maal veiligheidsgordels om landen met slappe knieën op hun plaats te houden. Maar meer dan in deze waarborgen ver trouwt Juncker erop dat de generatie van spilzieke politici inmiddels van het toneel is verdwenen. „De nieuwe politie ke cultuur van financiële soliditeit begon zijn opmars al vóór Maastricht", weet Juncker. „Natuurlijk geldt dit nog niet helemaal voor Italië. Daarom moet dit land extra informatie op tafel leggen over zijn begrotingsbeleid op langere termijn voor het mee mag doen met de euro. En daarom zullen Nederland en Duitsland extra op Italië letten. Maar koesterde in 1991 niet iedereen hetzelf de wantrouwen tegenover Portugal en Spanje? En zie, deze landen kwalificeren zich nu moeiteloos voor de euro." Minister Zalm (financiën) kan het in zijn oren knopen: „De capaciteit bij de zui delijke landen om financieel orde op za ken te stellen is groter dan gedacht. Het beeld dat de noordelijke landen een soli de beleid voeren en de zuidelijke er maar op los leven voeren is echt achter haald." „Een stem op de euro is een vertrou- wensstem", verzekert Juncker. „Je moet erin geloven dat de financieel minder stabiele landen zich blijvend netjes zul len gedragen." Maar is dat niet een tweedehands auto kopen zonder keu ringsbewijs of onder de motorkap te kij ken? Weer schudt de Luxemburgse pre mier zijn hoofd en opnieuw licht de aan steker op. „Het begin van het bewijs van goed gedrag ligt er al: de financiële cij fers die bij de Commissie zijn ingele verd. Sinds de landen onder druk van de eisen uit het Verdrag zich op de euro voorbereiden daalt het financieringste kort overal, wordt er aan de staatsschuld gewerkt en bedraagt de gemiddelde in flatie in de EU nu 1,8 procent. De men sen vergeten het snel, maar in 1985 was die inflatie nog 14 procent!" CRISIS Juncker herinnert aan begin jaren ne gentig, toen dankzij een financiële crisis en een devaluerende pond, lire en pese ta, anderhalf miljoen banen verloren gingen. Zoiets kan Europa zich in de toekomst niet meer permitteren, zegt Juncker. „Nederland, Duitsland, België en Luxemburg zijn in het verleden al te vaak het slachtoffer geweest van landen die de makkelijke weg - devaluatie van hun munt - kozen. De euro sluit die weg af." Er is nog een dwingende reden om de euro in te voeren: op de wereldmarkt houdt Europa zich zonder gezamenlijke munt niet lang staande tegenover de dollar van de VS, de yen van Japan en straks de yuan van China. „Een Europa met veertien verschillende munten kan het wel schudden. Er is macro-econo misch gezien geen alternatief voor de euro. Als we alles laten zoals het nu is, speelt Europavoor altijd in de tweede divisie. Maar dit zijn waarschuwingen voor de gevaren van morgen, daarmee overtuig je de burger van vandaag nog niet." Misschien daarom komt Juncker met een ander argument, van een veel zwaarder kaliber: oorlog. De euro, be- [va zweert de Luxemburger, is in mei nieuwe vredespolitiek omdai ropese landen inniger dan o( 0UM kaar verbindt. Het is geen tof ;jn[< besl-uit tot invoering van de e munt niet lang na de herenig twee Duitslanden werd geno politieke leiders voelden den om het herenigde Duitsland j|j verankeren in Europa. Duits' wj ook, met bondskanselier Koh Ik was zelf niet minder terug! 11 De huidige vrede in de meesi 11 se landen kent geen onbepei baarheidsdatum, waarschuw „Europa is een continent me I schillen. Als die blijven, is lie L mogelijk dat straks een politi j| bje een groot land opstaat en ze; rdes ven geen samenwerking, wij ed ze wü op'. Waarmee een den g|a, oorlog een feit zou zijn. Alleen een vergaande inte^ ropa kan een dergelijke niet woestende oorlog voorkomt Juncker. „En de euro is daai breekijzer bij uitstek. De eer leidt onvermijdelijk tot meerl ciale stelsels, eenduidige bel ven en uiteindelijk een gemi pelijk buitenlands- en veilij leid." Juncker ziet het als een dure zijn generatie politieke leidei r zorgen dat de keuze voor ooi meer kan worden gemaakt, j pathetisch klinken, maar del de euro in '99 is echt de laats *sse' Over pakweg twintig jaar woi Bvei geleid door mensen die zich 'ig de Tweede Wereldoorlog hei tem* Kohl en Kok kunnen dat wel ben aan den lijve ervaren \v< verdeeld Europa kan leiden, het is nu of nooit."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 2