?eru steriliseert vrouwen zonder toestemming
- wW
Buitenland
Man bijt hond
-ERDAG 7 MAART 1998
Met de euro krijgt de Europese politieke elite een hefboom voor verandering in handen, waar de grondleggers van de Gemeenschap slechts van
konden dromen. foto epa
waarschuwt PvdA-econoom Jos de Beus.
Minister Zalm van financiën is dat niet met
hem eens. Het wegwerken van het financie
ringstekort leidt volgens hem op de lange
duur juist tot lagere rentelasten en dus
meer ruimte voor overheidsuitgaven.
Hoe het ook zij: de uitgangspunten voor
de Europese begrotingspolitiek zijn dankzij
het EMU-verdrag tot in lengte van jaren
vastgespijkerd. Zalm en zijn opvolgers moe
ten of ze dat nou leuk vinden of niet de in
flatie beteugelen, mogen niet meer dan drie
procent op de rijksbegroting 'rood' staan en
dienen de staatsschuld terug te dringen tot
zestig procent van het nationaal inkomen.
Het devalueren van de gulden of het aan
passen van de rente om zo de concurrentie
kracht van de Nederlandse economie te be
schermen, is voortaan niet meer mogelijk.
Als de Nederlandse vakbonden te hoge
looneisen gaan stellen, zal dat vrijwel on
middellijk leiden tot het verlies van werkge
legenheid aan andere EMU-landen, waar
de bonden minder inhalig zijn. „Door de
euro zal ook de arbeidsvoorwaardenpolitiek
in Europa noodgedwongen naar elkaar
toegroeien", voorziet Peter Coldrick van de
Europese vakorganisatie EW.
Psychologie
De euro heeft een niet te onderschatten
psychologisch effect. Om te beginnen krij
gen de Europese burgers voor het eerst 'Eu
ropa' in klinkende munt in hun binnenzak.
De Duitsers zullen afscheid moeten nemen
van de D-mark die voor hen overbrekelijk
verbonden was met het Duitse Wirtschafts-
wunder, de Fransen zeggen 'adieu' tegen de
franc die lange tijd de pasmunt van een we
reldmacht was, het merendeel van de Italia
nen zal zich na de invoering van de euro
geen miljonair meer kunnen noemen. Als
straks elf lidstaten met samen ruim twee
honderd miljoen burgers dezelfde munt
gaan hanteren, zo is de gedachte, zullen zij
zich meer met elkaar verbonden voelen.
Dat laatste geldt zeker voor de regerin
gen. Een van de eerste pleitbezorger voor
de EMU was niet voor niets de Duitse mi
nister van buitenlandse zaken Genscher.
Hij zei al in 1987 dat Duitsland een een
heidsmunt nodig heeft om zichzelf defini
tief in Europa in te kunnen bedden. Dit po
litieke motief - Duitsland moet tegen zich
zelf worden beschermd - kreeg nog een ex
tra impuls door de Duitse hereniging in
1989. Bondkanselier Kohl ijverde vanaf dat
moment met steun van de Franse president
Mitterrand voor een duidelijke deadline van
het euro-project: dat werd uiteindelijk 1 ja
nuari 1999.
Wat Kohl en Mitterrand hun burgers ver
gaten te vertellen, was dat op dat vroege
moment al een eenrichtingsstraat werd in
geslagen. „Zo gaat dat steeds in Europa. Bij
gebrek aan politieke moed wordt elke keer
een klein stapje gezet, tot je moet zeggen:
we kunnen niet meer terug. De burgers
hebben het nakijken", zegt oud-ambassa
deur en rector van het Europacollege in
Brugge, Otto von der Gablenz.
Werkgelegenheid
De gevolgen van de euro voor de Europese
politiek zijn ingrijpend. Er zal een grotere
druk ontstaan om de belastingen en sociale
zekerheidsstelsels in het euro-gebied op el
kaar af te stemmen. Niet toevallig zijn op de
valreep van de euro een paar heilige huisjes
in Brussel gesneuveld. Voor het eerst in
veertig jaar staat belastingharmonisatie en
het werkgelegenheidsbeleid serieus op de
Europese agenda. „Wij voeren de euro na
melijk niet in om er sociale uitkeringen van
te betalen", zo zei Melkert vorig jaar vooraf
gaand aan de Europese 'banentop' in
Luxemburg.
Met de euro verschaft de economische
reus Europa, dat nu al een grotere econo
mie en meer inwoners heeft dan de VS,
zichzelf een belangrijk stuk prestige. Het ei
gen succes of falen van het Europese (eco
nomische) beleid zal aan de waarde van de
Europese munt tegenover de dollar en de
yen kunnen worden afgelezen. Dat con
fronteert de Europese beleidsmakers bijna
dagelijks met de waag of de Europese ar
beidsmarktpolitiek, belastingdruk, welvaart
en concurrentiekracht wel tegen de andere
machtsblokken zijn opgewassen. Zo houdt
de euro de politieke elite op het oude conti
nent als het ware een nieuwe spiegel voor.
De grote vraag is natuurlijk of het even
beeld dat in die spiegel te zien is, de Euro
peanen ertoe zal aanzetten om voor het
eerst in veertig jaar ook politiek de handen
ineen te slaan. Met andere woorden: zal na
de gemeenschappelijke munt ook een ge
meenschappelijk buitenlands- en veilig
heidsbeleid van de grond komen, alsmede
wellicht een volwassener sociaal- justitie-
en milieubeleid?
Dat zijn vragen die niet makkelijk zijn te
beantwoorden, omdat veel afhangt van de
politieke wil in de landen die samen hun
munt gaan delen. Wordt de eenheidsmunt
een economisch succes, dan behoort zo n
'sprong voorwaarts' zeker tot de mogelijk
heden. Leidt de gemeenschappelijke munt
tot een recessie en nog meer dan de huidige
achttien miljoen werklozen dan gaat de
Unie zware tijden tegemoet. Een ding is in
elk geval zeker: een weg terug is er niet
meer. Het randschrift van Zalm was mis
schien zo'n gek idee nog niet. Een beetje
steun van God kan de euro wel gebruiken.
Bra
'H Overijverige doktoren halen met ongewenste ingrepen hun quota
OPMERKELIJKE BERICHTEN
hUfer precies acht weken heffen de Europese regeringsleiders in Brussel het
'«jVEop de euro: de eenheidsmunt die het oude continent met zijn 370 mil-
naas, inwoners weerbaar moet maken voor de 21ste eeuw. Dat zij daarmee
uurybeslissende stap zetten, betwijfelt niemand. Waarheen de weg leidt die
ïi coreuro's is geplaveid, is een andere zaak.
EL PAUL KOOPMAN
rdenjSPONDENT
>onyi
3etHok de 'grote politiek' soms triviaal kan
-^.bewijst een anekdote van minister
-,van financiën. Tijdens een van de ver-
/ÏCfingen met zijn collega-ministers diep-
„jlm v°rïf> Jaar een gulden-muntstuk
jn portemonnee op. „Voel maar zelf, je
er niets van", zei hij tegen Strauss-
i. Met de ogen op het plafond gericht
le Franse bewindsman zijn vingers
achtig langs de muntrand glijden en
daad: hij voelde niets. Het vijf gulden-
ging vervolgens van hand tot hand.
geen van de excellenties kon - zelfs
de ogen dicht tastend - iets anders
derlatnemen dan minuscule ribbeltjes. Zalm
"|3erde: hij had het randschrift gered,
maaiids het vijf-gulden-experiment van
aller mag Nederland de tekst 'God zij met
1 On jn zijn euro-muntstukken graveren:
c 1 zo is proefondervindelijk vastgesteld,
Randschrift schept geen verwarring voor
—Jen. Het ministerie van financiën heeft
ipaald op welke munt het randschrift
dat wordt het twee euro-stuk (circa
——gulden), de grootste eenheid. Christe-
'rkh^deriand reageerde opgelucht dat uit-
ideiecend de liberaal Zalm deze wat fari-
oteihe band tussen God en het Geld niet
}jn jzien van de GPV-RPF-SGP-lobby
m/het randschrift, heeft de invoering van
iiro in Nederland tot dusverre opmer-
weinig weerstanden opgeroepen. Er
ikt Portugese winkelbediende laat een appa-
joerïzien waarmee bedragen in euro's kun-
12 vorden omgerekend in escudo's. De su-
arktketen heeft zijn waar al in euro's ge-
i zodat de Portugezen er alvast aan kun-
,dv,wennen. foto reVters manuel ribeiro
waren geen verhitte nationale debatten
zoals in Denemarken, Zweden en Groot-
Brittannië, er waren geen grote manifesta
ties zoals in Frankrijk of processen met een
beroep op de Grondwet zoals in Duitsland.
Het bleef vooralsnog bij een nauwelijks op
gemerkt protest van enkele tientallen Ne
derlandse professoren en zorgvuldig gefor
muleerde bezwaren van WD-leider Bolke-
stein. Bezwaren, niet tegen het project zelf,
maar tegen de eventuele Italiaanse deelna
me daaraan. Op de keper beschouwd
neemt Nederland vrij onbekommerd af
scheid van de gulden die ruim anderhalve
eeuw de smeerolie des koninklijks' econo
mie is geweest.
Rus in de achtertuin
De geringe maatschappelijke belangstelling
voor wat Eyrocraten in Brussel graag 'het
project van de eeuw" noemen, is misschien
niet eens zo verwonderlijk. De Economi
sche en Monetaire Unie die in 1991 door
Kok zelf in het Verdrag van Maastricht werd
uitgetekend, is van een andere orde dan de
kwesties die de burgerij vroeger wel mas
saal op de been brachten: de schoolstrijd,
het vrouwenkiesrecht, de vijfdaagse werk
week of pakweg, de Amerikaanse kruisra
ketten. Een kruisraket of een Rus is de ach
tertuin, daar kan iedereen zich wel iets bij
voorstellen, maar wat moet je met zoiets
abstracts als het al dan niet opgeven van de
nationale monetaire soevereiniteit?
Toch is precies dat monetaire zelfbe
schikkingsrecht het punt waar alles om
draait. Op 1 januari 1999 gaat de laatste fase
van de euro formeel van start, en vanaf dat
moment beslissen de deelnemende landen
niet meer zelf wat de waarde van hun na
tionale munt zal zijn en met wat voor soort
rentetarieven, geldhoeveelheid of begro
tingspolitiek die waarde moet worden ver
dedigd. Voor Nederland betekent dit dat
rente-, wisselkoers- en inflatiebeleid niet
meer bij de centrale bank in Amsterdam
worden uitgestippeld, maar in het Duitse
Frankfurt, waar de Europese Centrale Bank
(ECB) zetelt en in Brussel, waar de minis
ters van financiën van de euro-landen in de
zogeheten Euro-X-raad vergaderen.
Dat maakt een belangrijk verschil. De
Centrale Bank in Amsterdam is weliswaar
net als de ECB politiek onafhankelijk, maar
haar eerste opdracht is niets minder dan
het dienen van het nationale belang van
zestien miljoen Nederlandse onderdanen.
De ECB in Frankfurt en de Euro-X-raad leg
gen de lat vanzelfsprekend hoger: deze in
stituten moeten formeel de belangen van
alle deelnemende landen zien te verdedi
gen. Dat is geen enkel probleem zolang de
belangen van de EMU-groep gelijk lopen
met die van alle deelnemers. Gezien de
economische verwevenheid in Europa is
dat tot op grote hoogte ook het geval.
Maar de schoen gaat wringen als het be
lang van pakweg Italië en Frankrijk niet zou
sporen met dat van Nederland. De Neder
landse burgers hebben dan geen enkele
mogelijkheid om bijvoorbeeld via een veto
een ander beleid van de centrale bank of
Euro-X-raad af te dwingen. Het macro-eco
nomische beleid van Nederland verhuist
voor een groot deel naar een supra-natio-
naal niveau. „Dat is eigenlijk een kwantum-
sprong in het duister", meent de Neder
landse econoom Jos de Beus.
Schuman
Met de euro krijgt de Europese politieke eli
te een hefboom voor verandering in han
den, waar de grondleggers van de Gemeen
schap zoals Robert Schuman en Jean Mon-
net slechts van konden dromen. „Als de
eenheidsmunt er is, hebben we een ander
Europa", zei de Zweedse minister-president
Persson dan ook. „Met de euro wordt een
beslissende stap in de ontwikkeling van Eu
ropa gezet", meent de Franse minister
Strauss-Kahn.
Oud-commissievoorzitter Delors denkt
dat de euro 'misschien na veertig jaar de
lancering is van het politieke Europa'.
Bondskanselier Kohl formuleert het nog
dwingender: „De monetaire unie kan niet
los gezien worden van een politieke unie."
„Money makes the world go round", werd
al in de jaren zestig aan de andere kant van
de oceaan gezongen. Geld zal, als het om
het bepalen van de Europese toekomst
gaat, misschien wel krachtiger blijken dan
God.
De ontstaansgeschiedenis van Europa is
een aaneenrijging van pogingen via de eco
nomie politieke vooruitgang af te dwingen.
De landen die elkaar door de eeuwen heen
vanuit versterkte forten en loopgraven naar
het leven hadden gestaan, besloten na de
Tweede Wereldoorlog om te beginnen de
zeggenschap over de belangrijkste grond
stoffen voor oorlogvoering - kolen en staal -
met elkaar te delen: de EGKS was geboren.
Op die basis is het hele Brusselse appa
raat gebouwd: de landbouwpolitiek, de
structuurhulp aan achtergebleven gebieden
en tenslotte onder leiding van de Fransman
Delors de vorming van een echte economi
sche eenheidsmarkt. Als gevolg daarvan zijn
de laatste jaren de nationale monopolies op
elektriciteit, televisie, luchtvaart, telefonie
en post langzaam maar zeker ontmanteld.
Volgens oud-minister Maij-Weggen wordt
inmiddels zo'n zeventig procent van de Ne
derlandse wetgeving door 'Brussel' afge
dwongen.
Dwang
Dat de euro veel vermag, heeft de harde
praktijk al uitgewezen. Sedert in 1992 het
EMU-verdrag werd getekend, wordt de be
grotingspolitiek in alle vijftien lidstaten ge
dicteerd door de alom heilig verklaarde
EMU-criteria. Deze toelatingseisen voor
deelname aan de gemeenschappelijke
munt dwongen de regeringen van de EU-
lidstaten tot nooit eerder geziene ombui
gingen en bezuinigingsoperaties, soms
dwars tegen het economische tij in. Vorige
week bleek hoe goed dit keurslijf heeft ge
werkt. Van de vijftien lidstaten waren er
veertien geslaagd voor de moeilijkste toela
tingseis: een financieringstekort van niet
meer dan drie procent.
En de euro heeft zijn magische kracht
nog niet verloren. Onder Duitse druk is in
1996 een 'stabiliteitspact' gesloten dat de
EMU-deelnemers dwingt ook in de volgen
de eeuw nog de financiële teugels aan te
halen. „De EMU prikkelt de lidstaten op
straffe van aanzienlijke boetes tot voort
gezette verkleining van de publieke sector
in de richting van een nachtwakersstaat",
^WASHINGTON BART BOELE
iarc
0 (j>na Esperanza Vigo Espino-
-LS) ging naar het ziekenhuis
)rh( Piura om met eenkei-
j^hede te bevallen en werd na
Ir^igeboorte van haar derde
ïre ongevraagd - en onge-
p.pit - gesteriliseerd. Maura
>4, (Ulo Nole (25) uit dezelfde
kreeg maandelijkse voed-
MAkketten aangeboden als ze
zou laten steriliseren; ge-
/\de armoede waarin ze leeft
^'pteerde ze dat aanbod. Het
1 |ïnhuis bleek die ingreep bij
L,ina Sanchez Norberto al in-
traosterd te hebben nog voor-
ijhe;e ertoe had besloten.
sseiPeru is een sterilisatie-pro-
Hecuxia geheel uit de hand ge-
^pn. Met geld van Amerikaan-
.yjfeanisaties zette de regering
5 jaar geleden het project op,
JE voor elke regio eigen streef-
rs. Aangezien de vrouwen
•^jterg warm liepen voor steri-
tSe maar dokters, welzijns-
gjjfrs en gezondheidsdien-
1 wel hun quota wilden ha-
'ffiijn talloze vooral arme
wen - tientallen, honder-
h» niemand weet hoeveel - op.
wè»elaatbare wijze onder druk
hunt om zich onvruchtbaar te
"«"t maken of is de ingreep
,htjler hun medeweten uitge-
wd.
2 quota werden dan ook ge-
ji. In 1997 werden maar
■1110.000 sterilisaties uitge-
d. Het ging niet altijd goed;
LO^dels is bekend dat vrou-
2; zijn verminkt, organen be-
-digd en enkele vrouwen
DU zijn overleden aan de in-
'ffmeesten wilden hele-
i,l5l niet gesteriliseerd worden
deden het voor eten, om-
ïet ze opgedrongen werd of
-flen onvruchtbaar gemaakt
e aan iets ander werden ge-
1 «Jeerd.
a -t is waarschijnlijk aan de
iciële steun vanuit de Vere
is je Staten te danken dat de
indalige praktijken aan het
meer kunnen werken; het is de
vraag of zij een eenmalige scha
devergoeding krijgen of ook
kunnen rekenen op compensa
tie van gederfde inkomsten de
komende jaren. Adeline San
chez Nolberto bijvoorbeeld, de
moeder van vijf kinderen die
onverwacht thuis werd opge
haald omdat het ziekenhuis
haar ingreep had ingeroosterd.
„Van die ingreep, maanden ge
leden, ben ik nog steeds niet
hersteld. Al die tijd heb ik niet
kunnen werken", vertelde ze tij
dens de persbijeenkomst. Ei
genlijk moet ze een herstelope
ratie ondergaan, maar daar
heeft ze geen geld voor.
Overigens staat het sterilisa
tieprogramma zelf niet eens zo
zeer ter discussie in Peru, mits
vrouwen daar op vrijwillige ba
sis aan meedoen. De helft van
de bevolking is ondervoed en de
armoede is groot; bovendien
hebben juist de mensen met de
slechtste leefomstandigheden
de minste kans op verbetering
van hun situatie. Een leven zon
der inkomsten wordt er niet be
ter op met een grote kinder
schare, dacht president Alberto
Fujimori drie jaar geleden, en
daarop werd met buitenlandse
hulp het geboortebeperkings
programma ingezet.
Mensen als dokter Hector
Chucon vinden de aanpak van
Fujimori wat overdreven. „Peru
is een groot land en er zijn maar
25 miljoen inwoners. Dat recht
vaardigt geen ingrijpende ge
boortebeperking en zeker niet
door middel van sterilisatie."
Voortaan wordt de ingreep dus
alleen gedaan als vrouwen daar
om vragen. Dit jaar zullen vast
minder vrouwen worden geste
riliseerd dan de 110.000 van
1997. Volgens officiële cijfers is
vorig jaar slechts in negen ge
vallen de patiënt verminkt of
overleden. Dat is natuurlijk niet
echt zo, maar in Peru wordt nu
eenmaal creatief omgegaan met
streef- en officiële cijfers.
WINTERTENEN Een arme Roemeense
dorpeling die de hele winter zijn laarzen
had aangehouden omdat het in zijn huis
vroor, heeft deze week de tenen van zijn
rechtervoet moeten laten amputeren. Toen
de 46-jarige Tudorel Militaru vorige maand
zijn laarzen wilde uittrekken, merkte hij dat
hij twee tenen kwijt was. Hij bleef nog twee
weken met de pijn doorhobbelen alvorens
hulp te zoeken. De artsen in het ziekenhuis
van Focsani hadden drie uur nodig om de
laars van zijn voet te verwijderen, waarna zij
de drie overgebleven tenen amputeerden.
PRIMAPIZZA De Italiaanse keuringsdienst voor wa
ren (UNI) overweegt strenge normen in te voeren voor
de enige echte Napolitaanse pizza. Wie zijn pizza's niet
met de goede ingrediënten of op de juiste manier
maakt, zou voortaan geen aanspraak meer mogen ma
ken op de roemruchte benaming. Een echte pizza moet
van buffelmelk gemaakte kaas, olijfolie en zout bevat
ten en vrij moeten zijn van kunstmatige smaakmakers.
De pizza heeft in Italië een status die vergelijkbaar is
met champagne in Frankrijk of sherry in Spanje. De Ita
lianen verorberen er gemiddeld een miljoen per dag.
Maar anders dan voor champagne en sherry bestaat
voor de pizza dus nog geen kwaliteitsaanduiding.
DOL FIJN DOLFIJN Dolfijn Venus zwemt in zijn bassin in de
dierentuin van Mexico City met de geestelijk gehandicapte Car
los Mario Sosa Rosiles (twee jaar en acht maanden). Volgens een
nieuwe therapie zou het geluid dat dolfijnen maken dankzij hun
hoge frequentie de hersenen van mensen stimuleren. In het ge
val van Carlos menen de artsen al een duidelijke vooruitgang te
meten in de oog-hand-coördinatie, foto reuters Andrew winning
GEBETEN HOND De hond die eerder door een Tanzaniaanse
rechtbank ter dood was veroordeeld omdat hij een beledigende
naam droeg, is daadwerkelijk geëxecuteerd. Een rechter in de
plaats Rukwa had de hond vorige week de doodstraf gegeven om
dat diens baas hem Immigratie had genoemd. De 25-jarige eige
naar had daarmee het ministerie van immigratie op de hak willen
nemen. Volgens de openbaar aanklager ging de man iedere dag
met zijn hond bij het ministerie langs om de ambtenaren het bloed
onder de nagels vandaan te halen. Vreemd genoeg nam de rechter
dit vooral de hond kwalijk. De eigenaar kwam eraf met een voor
waardelijke straf van zes maanden.
SEKSCRISIS De economische
neergang die Hong Kong door
maakt heeft niet alleen gevol
gen voor de portemonnee van
de burgers, ook de verhoudin
gen tussen echtelieden lijden
eronder. Volgens vooraanstaan
de seksuologen ruziën stellen
meer en hebben ze minder zin
in seks. Dr. Ng Man Lun, lid van
het Aziatisch Genootschap van
Seksuologen, zei dat hij in zijn
praktijk al de gevolgen van de
recente malaise op de aande-
lenbeurs had geconstateerd.
„Elke vorm van depressie in de
samenleving leidt tot verminde
ring van het libido", aldus Ng.
Hij waarschuwde echter dat
grote voorspoed het huwelijk
niet per se ten goede hoeft te
komen. „Als een man rijk
wordt, heeft hij andere proble
men: meer buitenechtelijke ver
houdingen."
LANG ZAL ZE LEVEN Leroy
Howard Murray Jr., uit York,
Pennsylvania, zal de dag waar
op hij een auto kraakte en een
stereoinstallatie ter waarde van
1.440 dollar stal niet licht verge
ten. Het was toevallig ook de
verjaardag van de rechter die
hem veroordeelde. Aan zijn in
vrijheidstelling verbond rechter
Sheryl A. Dorney de voorwaarde
dat Murray haar dit jaar en vol
gend jaar een verjaardagskaartje
moet sturen, opdat hij zich zijn
misdaad blijft herinneren. Ook
moet Murray de eigenaar van
de auto schadeloosstellen.
licht zijn gekomen en tot - tijde
lijke - stopzetting van het pro
gramma hebben geleid. De or
ganisaties Concerned Women
for America en de Population
Research Institute hielden vorige
week persconferenties waar
Peruaanse vrouwen getuigden
van hetgeen hen is overkomen.
Het schandaal werd wereldkun
dig gemaakt in de hoop dat de
Amerikaanse geldschieters zou
den ingrijpen.
Die opzet is geslaagd. De US
Agency for International Deve
lopment (goed voor 23,1 mil
joen dollar in gezondheids- en
geboortebeperkingsprogram
ma's en nog eens zes miljoen in
voedselprogramma's) heeft als
voornaamste financier de auto
riteiten van Peru zo onder druk
gezet dat het sterilisatiepro
gramma voorlopig is stopgezet.
De schuldvraag is diplomatiek
weggemasseerd. Hoewel artsen
als Hector Hugo Chavez Chu
con-met documenten onder
bouwd beweren dat artsen en
gezondheidswerkers onder druk
zijn gezet om hun quota te ha
len, is de officiële lezing dat
overijverige veldwerkers de vrij
blijvende streefgetallen te seri
eus hebben genomen.
Dit misverstandje wordt nu
uit de wereld geholpen. Het mi
nisterie van gezondheid infor
meert alle uitvoerende functio
narissen deze week dat voor het
sterilisatieprogramma geen doel
geldt in de vorm van het aantal
te behandelen vrouwen. Als de
storm is geluwd kan het pro
gramma straks worden hervat
en voor het verkeerd begrijpen
van elkaar hoeven natuurlijk
geen schuldigen te worden aan
gewezen. Om de zaak helemaal
netjes af te ronden is slachtof
fers van overijverige veldwer
kers een schadevergoeding in
het vooruitzicht gesteld.
Dat laatste is waarschijnlijk
gedaan om buitenlandse geld
schieters gerust te stellen en
daarmee het sterilisatiepro
gramma veilig te stellen. Er zijn
nogal wat vrouwen die dusda
nig zijn verminkt dat ze niet
President
gebergte.
Fujimori met één van
zijn vrouwelijke onderdanen tijdens een werkbezoek aan Juliaca in het Andes-
foto reuters oscar paredes
