Leiden Regio
'Het was een
nette dame'
Mleen de Luikse wafel ontbreekt
'Pest? Deze jongen heeft gerookt'
ragen van SP over
Zielek onder V D
KOMEN
GAAN
Driek van Vugt:
Marx, Ché
en de mensa
Tim van Houten:
'Ik kan me niet
meer oppeppen
Wies zingt
cement uit
de muren
[AANPAP 16 FEBRUAR11998
|if jan preenen, 071 -5356414, plv -chef herman joustra, 071 -5356430
Geld
/y /l De tien wijken, die
I I Voorschoten heeft,
mogen zelf uitmaken
waaraan ze het geld van
de overheid besteden.
Jonge Socialisten
A O Alphen heeft een
I J nieuwe politieke
partij voor jongeren. De
PvdA richtte dit weekeinde
de Jonge Socialisten op.
Zwaargewonde man in café
eiden Een 56-jarige man uit Nieuwerkerk aan den IJssel is gis-
irelil eravond zwaargewond door de politie in een café aan de
/3,vt [oornbrugsteeg in Leiden aangetroffen. Na een melding gingen
genten in de kroeg een kijkje nemen en vonden de man met
loofdwonden op de grond van de zaak. Twee Leidenaars, 41 en
13, werden ter plekke opgepakt. Na verhoor is de 41-jarige man
Tijgelaten.
Katwijker dronken tegen boom
Omdat hij te veel had gedronken verloor een 52-jarige
Catwijker zaterdagavond de macht over zijn stuur op de Ste-
lenshofdreef. Hij reed vervolgens met zijn auto tegen een boom.
Nachtelijke alcoholcontrole
11 AjiDEN» Bij een alcoholcontrole door de hele stad zijn in de nacht
,an vrijdag op zaterdag 13 automobilisten betrapt met te veel al-
:ohol achter de kiezen. Drie van hen hadden zelfs zoveel ge-
3pp5 dronken dat hun rijbewijs meteen werd ingenomen. In totaal
en£ ontroleerde de politie 280 automobilisten.
.oom Dreesmann heeft Lei-
en een 'tankslag' in het gezicht
geven. Het sieraad van de
nnenstad heeft zijn glans ver-
33a,
Dat stelt SP-raadslid Tim van
outen in schriftelijke vragen
ntr|fen burgemeester en wethou-
ders. Van Houten wil weten wat
er klopt van het bericht in het
Leidsch Dagblad, dat V D 25
jaar lang een olielek onder het
pand aan de Aalmarkt heeft ver
zwegen. Volgens de SP'er heeft
Vroom Dreesmann het Be
sluit Opslag Ondergrondse
Tanks overtreden en daarmee
een strafbaar feit gepleegd.
Twee mokken staan klaar op het aanrecht. Een pot ap
pelstroop en een pak chocoladevlokken staan voor het
keukenraam. Een doorsnee bovenwoning in de Beppy
Nooijstraat, in een gewone Leidse wijk. Alleen het hang
slot aan de deur en een sticker die vermeldt dat de politie
onderzoek verricht, verraden dat er iets loos is.
leiden dorith ligtvoet
vervolg van voorpagina
Een jonge buurvrouw zet net de
vuilniszak buiten. ,,Ik lever geen
commentaar", is het enige wat
ze kwijt wil op alle vragen. An
dere buren op deze galerij zijn
niet thuis. Andere bewoners
willen meer kwijt. De vrouw zou
donderdag en vrijdag niet aan
het werk zijn gegaan. Vrijdag
middag had ze telefonisch con
tact gehad met kennissen. Ze
zou verward hebben geklonken.
Rond kwart over zes had ze een
afspraak, maar ze deed niet
open. Gewaarschuwde agenten
troffen de vrouw dood naast
haar bed aan. De politie wil het
verhaal niet bevestigen.
Buurtbewoner J. Bron laat net
zijn hond uit. ,,Ik schrok me rot
toen de politie zaterdag tijdens
het buurtonderzoek een foto
van de vrouw liet zien. En toen
wisten we nog niet eens dat ze
waarschijnlijk is vermoord. Ik
kende de vrouw. Het was een
keurige vrouw, die een paar jaar
geleden weduwe was geworden.
Ze was spontaan en aardig."
Dit verhaal wordt bevestigd
door andere bewoners. De
vrouw wordt omschreven als
netjes, aardig en niet-opvallend.
Ze kreeg wel eens bezoek, maar
zeker niet van 'louche types'.
Het idee dat ze waarschijnlijk is
vermoord, vinden de bewoners
'onaangenaam'.
De reactie van een bewoon
ster die net haar twee kinderen
op de fiets laadt is typerend. ,,Ik
kende de vrouw niet en ik ben
vrijdag en zaterdag niet veel
thuis geweest. Maar ik hoorde
zaterdag bij de kapper dat er ie
mand dood was aangetroffen. Is
de vrouw waarschijnlijk ver
moord? Dat vind ik een naar
idee. Ik woon hier toch met
twee kinderen. Ik hoop dat de
politie de dader of daders snel
zal vinden."
f
den «suzanne barbier
oemenverkopers waren giste-
in niet te bekennen in de
roenoordhallen. Ook de lief-
ebber van zoetigheden, al dan
iet in hartvorm, moest het el-
;rs zoeken. Verder kon ieder-
:n er de hele dag terecht voor
bn verlaat Valentijnscadeau.
Ie tientallen kramen op de
uikse markt boden een keur
an verwennerij: een lekker par-
i, een romantisch muziekje
le laatste Grisham. Voor ie-
erwat wils op deze lenteachti-
1 februaridag.
Aan de bezoekersaantallen te
c; ien, hadden heel veel stelletjes
eet in in een middagje overdekt
nuffelen. Zo'n vijfduizend
oopkrachtigen kochten een
p. legangskaartje tot het Luikse
n istijn. Waarom eigenlijk
uiks'? Dieren werden er niet
irkocht en ook geen slagroom
met vruchtjes waar de
ad zo bekend om is. De Bra-
antse organisator Eric van Ae-
in licht zijn evenement met
en waterval van woorden toe.
jr iet bijzondere aan deze opzet
Vertier ook voor de allerjongsten.
is zeg maar het shoppen zonder
zorgen. Dat ken ik uit België
waar ik jaren in deze branche
heb gewerkt. Het betekent dat
wij niet alleen een uitgebreid
snuffelaanbod verzorgen, maar
ook verschillende vormen van
gratis entertainment voor de
kinderen. Dat is natuurlijk hart
stikke gemakkelijk want dan
FOTO TACO VAN DER EB
hebben de ouders tenminste
een uurtje hun handen vrij. En
de kinderen hoeven zich geen
minuut te vervelen."
Terwijl pa en ma worden on
dergedompeld in een kooproes,
lijkt hun laoost zich inderdaad
erg te amuseren op het spring
kussen en in de draaimolen. To
phit is echter de goochelaar-opa
die ondanks zijn leeftijd de ver
wonderde kleuters van hun
stoeltjes laat vallen. Bij de aller
laatste kraam zijn de kinder
stemmen nog te horen.
De kraamhouclers moesten er
gisteren vroeg bij zijn. Om half
zeven gingen de deuren van de
hal al open. ,,En reken maar dat
de mensen hier toen naar bin
nenstormden", lacht de Bra
bantse organisator. „Iedereen
wil natuurlijk zogenaamd het
beste plekje voor hun spullen.
Wat dat precies is weet ik ook
niet hoor. De een zweert bij
vooraan, en de ander wil weer
per se bij de uitgang staan."
Van Aelen kent het klappen van
de zweep wel zo'n beetje. „Ik
organiseer minstens honderd
van dit soort markten per jaar in
het hele land. Het is een opzet
die werkt. Zelfs als er net een
snuffelmarkt in de stad is ge
weest zoals hier in Leiden vori
ge week. Mensen vinden het ge
woon gezellig om op zondag
iets leuks te doen, en als het
geen koopzondag is, heb ik ge
luk."
leiden herman joustra
Het is de oogst van een week
endje graven bij het Pesthuis:
een doorgezaagde schedel, een
schedeldak, een onderkaak,
nog een paar losse stukjes
schedel, een paar halve bek
kens en stapeltjes ribben en
dijbenen. Het resultaat van
grondig archeologisch onder
zoek? Welnee, de vinder is ge
woon een nieuwsgierige 15-ja-
rige jongen. „Met mijn blote
handen opgegraven", zegt Dick
van Beek. „En een tuinschep-
je."
Dick woont zelf aan de Pest
huislaan, naast het terrein waar
op dit moment flink wordt ge
graven. Te zijner tijd moet daar
een wandelpark komen, voor
museum Naturalis. En waar ge
graven wordt is het goed zoe
ken, weet Dick. „Ik heb al veel
vaker wat gevonden op andere
plekken. En dat hier wat te vin
den was, wist ik wel. De doden
akker van het Pesthuis, hè. Hier
zijn al veel vaker geraamtes op
gegraven." „Ik heb ze jaren ge
leden op stapels van vier hoog
zien liggen", zegt een buur
man." „Nee joh, zeven hoog",
zegt een ander.
Dick graaft nog even verder
en diept nog een stukje schedel
op. Daarnaast ligt een steeltje
van een pijp. „Pest? Nee, deze
jongen heeft gerookt", schertst
Marga van Beek, de moeder
van Dick. Ondertussen legt
Dick zijn vondsten op keurige
stapeltjes, bij elke vindplaats
één. Wat hij met de botten gaat
doen? Geen idee. „Het zijn
geen potscherven. Die kun je
nog verkopen. Dat heb ik ten
minste een keer gedaan op een
rommelmarkt."
In elk geval is hij voor zijn
graafwerk aangewezen op de
weekeinden. De rest van de
week is voor werklui. „Dan
wordt alles weer snel onderge-
schoffeld", zegt een andere be
woner van de Pesthuislaan.
„Tsja, een dodenakker als wan
delpark. Het is weer eens wat
anders."
Stadsarcheoloog Maarten
Dolmans is niet verbaasd over
de vondsten. „Het is niet op
zienbarend dat hij daar botten
aantreft. Wel interessant. Het
pesthuis is nooit gebruikt als
pesthuis. Het was een vrou
wengevangenis." De vondst
van de afgezaagde schedel ver
baast Dolmans wel. „Hé, dan is
er duidelijk onderzoek ge
pleegd. Dat gebeurt overigens
nog hoor. Het AZL doet dat ook
wel eens op ons verzoek. Dan
wordt er in de schedel gekeken
of iemand links- of rechtshan-
dig is. Bloedvaten laten name-
Dick van Beek (links) met wat botten. „Met mijn blote handen opgegraven. En een schepje."
FOTO TACO VAN DER EB
lijk een afdruk achter in een
schedel. Zijn de bloedvaten aan
de linkerkant wat gepronon
ceerder, dan is iemand rechts-
handig. En andersom."
De kans is groot dat dergelijk
onderzoek over een tijdje weer
wordt uitgevoerd, dit keer met
de botten van de Pesthuislaan
als studieobject. „We hebben
namelijk de afspraak met de di
rectie van Naturalis dat we bin
nen afzienbare tijd gaan kij
ken", zegt Dolmans. „Het is de
bedoeling dat er archeologisch
onderzoek gaat plaatsvinden
en dat er menselijke resten ver
zameld worden. Óm informatie
te vergaren over ziektebeelden,
leeftijd, geslacht, enzovoort. In
teressant, want per slot van re
kening zijn het de resten van
oude Leidenaars."
De stoffelijke resten gaan
vervolgens niet een museum
in, benadrukt hij. „De botten
van die personen worden altijd
weer begraven op een officiële
begraafplaats. Met een gedenk
plaat. We gaan daar altijd héél
zorgvuldig mee om. Ik hecht
zelf sterk aan traditie."
Dat een jeugdige Leidenaar
wel en de de stadsarcheoloog
vooralsnog niet aan het graven
is, daarvan ligt Dolmans niet
wakker. „Welnee. Wat die jon
gen doet, mag weliswaar niet,
maar ik vind nieuwsgierige kin
deren wel leuk. En we krijgen
er nu toch melding van dat er
iets is gevonden?"
Van de 39 Leidse raadsleden zijn er elf niet verkiesbaar voor
de volgende periode. En er zullen er op 4 maart ook nog wel
een paar buiten de boot vallen. Dat wordt dus een komen en
gaan in de Leidse gemeenteraad. Het Leidsch Dagblad portret
teert tot de verkiezingen vertrekkers en nieuwkomers. Van
daag die van de Socialistische Partij. Tim van Houten (38), in
het dagelijks leven werkzaam bij het partijbureau van de SP,
stapt op. De 18-jarige student Driek van Vugt staat vierde op
de lijst en lijkt daarmee verzekerd van een raadszetel.
Hij woont pas sinds juni vorig
par in Leiden, maar voelt zich
leen echte Leidenaar. Hij heeft
et vorige maand de stemge-
,chtigde leeftijd bereikt, maar
laat nu al op de vierde plaats
de SP-lijst. Daarmee maakt
eerstejaars politicologie-stu-
'ent Driek van Vugt een hele
fote kans om na de verkiezin-
enin de raad te komen. „Als ik
"de raad kom, word ik volgens
;or het jongste raadslid aller tij-
b."
oliticologie studeren en de po-
jtekin. Als 15-jarige wist Driek'
dat dat het zou worden. Op
'emiddelbare school maakte
PJ hij geschiedenis kennis met
tfrl Marx en hij was meteen
erkocht. „Het marxistische ge-
lachtengoed over hoe de we-
e'd in elkaar zit, was één van
de motoren van mijn politieke
bewustwording", vertelt hij
daarover.
De eerste aanzet voor zijn poli
tieke activiteiten ligt echter nog
jaren eerder. „Toen ik tien was,
gingen mijn ouders scheiden en
moest mijn moeder als begin
nend verpleegkundige voor vier
kinderen zorgen. Ik weet wat
het is om aan de verkeerde kant
van de streep te bivakkeren."
Op zijn trui prijken drie speld
jes: twee van de SP en één van
de Cubaanse vrijheidsstrijder
Ché Guevara. Ook Ché, wiens
poster in de jaren zeventig me
nige puberkamer sierde, blijkt
een belangrijke inspiratiebron
voor de jonge socialist. „Hij is
de revolutionair bij uitstek. De
Jezus van de socialisten." Driek
prijst zich gelukkig als hij op
Driek van Vugt (links) en Tim van Houten.
een foto van zichzelf enige gelij
kenis met zijn held herkent.
„Die foto lijkt echt op Ché",
glundert hij.
De aloude kloof tussen de ge
wone Leidenaar en de student
dichten. Dat is de belangrijkste
missie die het kandidaat-raads
lid zich voor de komende jaren
heeft gesteld. Zijn acties voor
het behoud van de universitaire
mensa passen daar prima in.
„De mensa is een ontmoetings
plaats waar de twee werelden
elkaar tegen komen. In de men
sa komen zowel arme Leide
naars als arme studenten hun
voedsel nuttigen." Verder moe
ten de studenten als het aan de
SP'er ligt zo snel mogelijk be
handeld worden als gewone
Leidenaars. Ze moeten zich als
ILLUSTRATIE MAARTEN WOLTERINK
gewoon woningzoekende kun
nen inschrijven en ze moeten
niet langer worden uitgesloten
van het minimabeleid. „Ik vind
het schandalig dat studenten als
tweederangs burgers worden
behandeld. Volgens mij liggen
daar ook de oorzaken van alle
fricties."
Tim van Houten eindigt zijn po
litieke loopbaan waar hij in
1977 begon: als lijstduwer. Als
17-jarige scholier was hij ape
trots op zijn plekje op de lijst,
nu is hij vooral blij dat hij na de
verkiezingen met een gerust
hart uit de raad kan stappen.
Acht jaar gemeenteraad eisen
hun tol. „Als ik nu iets hoor,
denk ik: o jee, daar gaan we
weer. Ik kan me niet meer op
peppen daar vol tegenaan te
gaan."
Achtendertig jaar is Van Houten
en al bijna een kwart eeuw ac
tief in de SP. „Ik kom uit een
rood nest en had op school al
eens het Communistische Ma
nifest gelezen. Ik had al zoiets
van: ik ben socialist. Toen ik bij
de verkiezingen van 1974 tegen
een affiche van de Socialistische
Partij opliep, dacht ik: nou, dat
moet het zijn. Ik ben een
avondje langs geweest en er zo
min of meer ingerold."
Van Houten is voor SP-begrip-
pen een rustig man. Je zult hem
nooit vinden in een loopgraven
oorlog met de gevestigde orde,
zijn politieke tegenstanders om
de oren slaand met geloofsbe-
leidenissen. „Ons politiek ideaal
staat zo ver weg van de heer
sende politieke idealen, dat het
niet veel zin heeft om dat steeds
te schreeuwen", beseft hij.
Toch is hij op en top SP'er. Niet
alleen in de plaatselijke politiek,
maar ook in zijn dagelijkse
werk. Van Houten werkt op het
landelijke partijbureau van de
Socialistische Partij in Den
Haag en verzorgt daar de leden
administratie. De combinatie
met het raadswerk - dat regel
matig tot diep in de nacht duurt
- was geen probleem. Integen
deel. „Ik kon als geen ander
zeggen: ik ga wat eerder weg, of
ik kom wat later."
Als kleine oppositiepartij heeft
de SP de afgelopen jaren niet of
nauwelijks invloed uitgeoefend
op het beleid. Van Houten zoekt
het nut van zijn activiteiten dan
ook ergens anders: in het idee
dat mensen door zijn optreden
misschien het idee hebben ge
kregen dat ze invloed kunnen
uitoefenen op het bestuur van
de stad. „We hebben in ieder
geval door contacten met men
sen aangegeven dat de brug
hoog is, maar dat je er wel over
heen kunt komen.
De hele managementtrend van
besturen op afstand heeft voor
Van Houten de lol in de politiek
echter steeds meer doen afne
men. „Het welzijnswerk, het
openbaar vervoer, de Stadsge
hoorzaal, het openbaar onder
wijs - het zijn allemaal zaken
waar je als raad niks meer over
te zeggen hebt. Waai" praten we
dan nog over? Dat was voor mij
een belangrijke reden om te
stoppen."
leiden dorith ligtvoet
Wie in het politieke wereldje
in Leiden is de liefste? Margje
Vlasveld, natuurlijk. Voor de
aanhangers van Leiden Weer
Gezellig en de Groenen is het
zo klaar als een klontje dat
hun lijsttrekker een schatje
is. Dus dragen ze op Valen
tijnsdag een sticker met de
tekst: 'Stem op de liefste'.
Een ander lief wijfie, Wies
Cavé, mag op het Stadhuis
plein het cement uit de muur
zingen.
In het begin is het massaal
toegestroomde publiek nog
wat afwachtend. „Er wordt
niet gedanst, vinden jullie
het hier niet gezellig dan?",
roept Wies in onvervalst
Leids. Dus waagt Margje -
die natuurlijk het goede
voorbeeld moet geven - zich
met een collega aan de
quickstep.
Daar heeft tont Leiden op
gewacht. Het ene na het an
dere p'aar waagt zich op de
dansvloer. Even later zingt
Wies met een snik in haar
keel haar grote succesnum
mer: 'Eén keer per jaar ga ik
terng naar dat huisje aan de
brug, waar ik speelde als kind
elke dag. Eén keer per jaar ga
ik terug naar dat huisje aan
de brug, wat ik in m'n leven
als het mooiste plekje zag'.
Zeker acht dansparen
zwieren inmiddels over het
Stadhuisplein. „We moeten
het samen gezellig maken",
zegt Wies Cavé nog een keer,
Dat is deze zonovergoten
middag aardig gelukt.