'Bij problemen ontdek je pas hoe een school is' Politie werft vrijwilligers Een bord voor je kop dankzij de gemeente Leiden Regio DINSDAG 3 FEBRUAR11998 CHEF JAN PREENEN. 071-5356414. PLV -CHEF HERMAN JOUSTRA. 071-5356430 j De strijd van het voortgezet onderwijs om nieuwe leerlingen De één gaat postzegels verza melen, de ander gaat biljarten. En nummer drie gaat in zijn vrije tijd de straat op als poli- tievrijwilliger. „Het is een hob by. Je verdient er weinig mee, maar je hebt veel plezier", al dus René Nieuwenhuizen, die al achttien jaar als vrijwilliger meedraait bij de politie in de Bollenstreek. De ervaren vrij williger was gisteren één van de attracties op de informatie avond voor aspirant-vrijwilli gers voor de Leidse politie. Waarom gaat een mens voor een vergoeding van drie kna ken per uur één of twee avon den per week in politie-uni- form de straat op? Nieuwen huizen haalt de oude wer- vings-slogan 'actie in je vrije tijd' aan, en vertelt hoe hij een keer een winkeldief arresteer de die ook nog voor andere vergrijpen werd gezocht. En hoe iemand die heel boos werd over een parkeerbon twee dagen later zielsgelukkig was toen hij voor hem zijn au to open maakte. Zestig geïnteresseerden uit Leiden en omgeving waren gisteren naar het politiebureau aan de Langegracht gekomen om geïnformeerd te worden over h'et vrijwilligerswerk bij de politie. Achttienjarige jon gens en meiden vóór wie de echte politic-opleiding van an derhalf jaar intern net iets te ingrijpend is, maar ook een enkele veertiger die eindelijk zijn kans schoon ziet om een oude jongensdroom te verwe zenlijken. De politievrijwilliger is een oud fenomeen dat sinds twee jaar weer volop in de belang stelling staat. A\ voor de oorlog liepen er onbezoldigd veld wachters rond, en in 1948 werd officieel de reserve-poli- tie opgericht. De politie-vrij- willigers leidden lange tijd een wat verborgen bestaan, tot de afgelopen jaren de roep om meer blauw op straat' steeds groter werd. De grotere inzet van vrijwiligers leek dé manier om op een goedkope manier aan die roep gehoor te geven. Landelijk streeft de politie naar een bestand van rond de vijfduizend vrijwilligers. De politie Leiden/Voorschoten heeft naast de driehonderd beroeps-agenten ruimte voor achttien vrijwilligers, van wie er inmiddels negen in oplei ding zijn. De andere negen moeten uit de nieuwste lich ting worden geselecteerd. Voordat een vrijwilliger in uniform de straat op mag, moet er heel wat gebeuren aan gesprekken, tests en antece denten-onderzoek. Daarna volgt een opleiding van twee avonden per week, anderhalf jaar lang. Dat valt heel wat aanwezigen allemaal bitter te gen. „Ja, de opleiding is geloof ik net zo zwaar als voor een gewone agent", begrijpt een 23-jarige Leiderdorpse aan het einde van de voorlichting. „Daar moet ik nog eens goed over nadenken. Dat wordt vvél krap naast een 32-urige werk week." Een 30-jarige Leidenaar is na alle informatie nog steeds enthousiast. Hij wil graag naast zijn werk in de beveili ging bij de marine als vrijwillig politieman de straat op. „Ik ben graag bezig, en als dat in de richting van je eigen vak is, is dat mooi. Kijk, overwerken is er tegenwoordig niet meer bij bij de marine. Ik vraag me alleen af of de opleiding te combineren is met onregel matige diensten." stejaars een heet hangijzer. On danks de grote aandacht van al le scholen voor de begeleiding door mentoren en remedial tea chers, blijven vele vaders en moeders met vragen zitten. S. Muller uit in de gymzaal van het Vlietland haar bezorgdheid over het gebrek aan voorlichting. „Ik zit zelf in het onderwijs, dus ik ken de mooie verhalen die de scholen vertellen. Er blijft des ondanks vaak te weinig wol over." Haar buurvrouw Van der Vel de valt haar van harte bij. „Je krijgt heel veel te horen over mentoren zus en zo, maar pas als je kind problemen krijgt, ontdek je eigenlijk hoe goed een school is. Op dit moment heb ik bij alle scholen het gevoel dat ik mijn vinger er niet achter kan krijgen. Ook al was mijn man erg weg van Visser 't Hooft, om dat het daar behoorlijk strak ge regeld lijkt. Maar ik ben er niet van overtuigd dat dat het beste is voor onze dochter. Wij zijn er kortom nog lang niet uit." Voor de familie Kloese, met hun dochter te gast op het Rembrandt College, lijkt de puzzel daarentegen op zijn plaats te zijn gevallen. „De kleinschaligheid van deze school spreekt ons enorm aan. Ik ben bang dat onze dochter tussen duizend kinderen zal verzuipen. Ze heeft gewoon wat extra aandacht nodig. Wij den ken dat ze die eerder krijgt als ze maar met zijn zeshonderd zijn." W. Peterse zou het liefst zien dat zowel haar zoon als haar dochter voor het Stedelijk Gym nasium kiest. „Dat is toch het enige gym waar leerlingen in de brugklas Latijn krijgen. Boven dien hebben ook de andere vak ken meer diepgang, terwijl het toch een hele moderne school is. Mijn dochter houdt echt van leren, dus die zie ik hier wel rondlopen. Ik ben alleen bang dat mijn zoon het hier te stijf en te elitair vindt, dus die zal wel voor een losser vwo kiezen. Daar zie ik eigenlijk ook wel weer het voordeel van in. Ieder een wil namelijk het hoogste ni veau, maar wat als je kind het niet aankan? Bij een scholenge meenschap blijft hij dan in elk geval in hetzelfde gebouw. Uit eindelijk ga je toch uit van de persoonlijkheid van je kinderen. Waar voelen zij zich het best thuis. En dat mogen ze zelf be slissen. Per slot van rekening moeten zij hier nog jaren rond lopen." Verkiezingspaneel zorgt voor ergernis op Jan van Houtkade I j Welke school past het best bij mijn kind? Die i vraag houdt veel ouders van leerlingen uit i groep acht al een hele tijd bezig. De Leidse ls scholen in het voortgezet onderwijs laten over i het antwoord geen twijfel bestaan: alleen hün II college heeft het beste in huis. Om ouders en kinderen voor hun zaak te winnen, openden U vele opleidingen afgelopen week hun deuren. <j Zo'n duizend leerlingen van de hoogste klas van de basisschool zullen in september voor het eerst naar het voortgezet onderwijs gaan. Het Leidsch Dagblad maakte een impressie van vraag en aanbod na de basisschool. Van school kom je nooit af. Die gedachte is vele dertigers en veertigers tijdens de open da gen en voorlichtingsavonden de I afgelopen week waarschijnlijk door het hoofd geschoten. Met hun elfjarige schoolverlaters be keken ouders collages van bui tenschoolse activiteiten en klau terden ze trap op en af op zoek naar het techniek- en compu terlokaal. Op onderwijsmarkten en in mini-klasjes lieten ouders zich 's avonds ook nog voorlich- !ten over de leerstof en de orga nisatie van de school. Sinds zij het schoolplein achter zich heb ben gelaten, is namelijk veel veranderd. Om een indruk te krijgen van nieuwe onderwijs- I kundige ontwikkelingen zoals de basisvorming, heterogene I klassen en het 'studiehuis' is ij een goede oriëntatie dan ook vj geen overbodige luxe. Iedereen d wil per slot van rekening de bes- e te keuze voor zijn kind maken. j Dat de keus in Leiden groot is, hebben ouders en kinderen v de afgelopen week wel gemerkt aan hun volle agenda. De open bare scholengemeenschappen e Rembrandt, Vlietland en Da Vinei, de katholieke colleges l| Aquino en Bonaventura, het I protestantse Visser 't Hooft en het Stedelijk Gymnasium: alle- i maal willen ze in september met volle klassen beginnen. Geen gemakkelijke taak? Vol gens A. Huf, brugklascoördina tor van het Bonaventura College is het dagelijkse onderwijs het beste visitekaartje. „Wij hebben geen skate-demonstratie nodig om leerlingen te trekken. We moeten het hebben van de ver halen die de ene buurvrouw aan de andere vertelt. Dat maakt echt de meeste indruk." Toch blijft het niet bij monde linge reclame. Behalve uitge breide schriftelijke informatie proberen de scholengemeen schappen op de open dagen en voorlichtingsavonden het ka rakteristieke van zichzelf te la ten zien. De concurrentie is groot en de toekomstige brug klasser kan zich immers maar op één plek inschrijven. Zo bracht het Aquino College tij dens de voorlichtingsavond het publiek een spetterende show met dans en muziek om te on derstrepen dat leerlingen in alle creatieve vakken examen kun nen doen. Voor A. van der Gaag maakte dat de beslissing 'zo klaar als een klontje'. Ook hij begreep nu waarom zijn doch ter zijn zinnen op deze school had gezet. Ook het Bonaventura legde een bijzonder accent op de muzikale buitenschoolse ac tiviteiten door de laatste musi- caluitvoering op groot scherm te brengen. Het Stedelijk Gym kloosterachtig en te oude lera ren. Nee, dat was niets voor hem. Hij heeft het hier een stuk beter naar zijn zin. Gezellig was het er in elk geval. Vooral in de gymzaal waar flink was uitge pakt met een springkussen. Dit soort lokkertjes mogen misschien indruk maken op de toekomstige brugpiepers, ou ders bekommeren zich om hele andere zaken. Zo zijn de bege leiding en opvang van de eer „Mijn vader besliste gewoon dat ik naar het Louise ging en daar mee was de kous af." Of zoals een ouder het treffend ver woordde: „Er zijn eigenlijk geen slechte scholen meer." De vraag is dan ook wat voor ouders en kinderen uiteindelijk de doorslag geeft bij het bepa len van de school: ligging, ge zindte, boekenfonds? Anders dan men misschien zou denken spelen die factoren amper een rol. Veel belangrijker is bijvoor beeld de opvatting van L. Da vids, samen met zoon Chris te gast op het Da Vinei College. „Voor mij is de sfeer op zo'n open dag het belangrijkst. De docenten met wie je spreekt en het publiek dat er rondloopt, zeggen mij heel veel. En ik moet zeggen dat ik me hier thuis voel. En mijn zoon zeker, want die is al een uur onvindbaar." Over wat die goede sfeer pre cies is, heeft iedereen zo zijn ei gen mening. Waar het ene kind zich lekker in zijn vel voelt, blijkt het andere op zijn tenen te lopen. M. Thijssen, met haar man aan de koffie op het Vliet land College: „We hebben een dochter op het Bonaventura die het daar heel goed doet, dus daar gingen we ook met onze zoon heen. Na een uur wilde hij absoluut weg. Hij werd daar he lemaal zenuwachtig. Veel te nasium gaf met zijn degelijke voorlichtingsavond op een heel andere manier iets van zijn ka rakter weer. Een be'zoek aan de open dag en de voorlichtingsavond zou de schoolkeuze gemakkelijker moeten maken. Hoe verder de week vorderde, des te moeilijker voor velen de keuze leek te wor den. „In mijn tijd was het veel eenvoudiger", verzuchtte een vermoeid ogende moeder. Een aantal be woners van de Jan van Houtka de is het fraaie uitzicht op de Zoeterwoudse Singel gedeelte lijk kwijt. De ge meente heeft aan de overkant van hun wonin gen tijdelijk een groot bord ge plaatst waarop de verkiezings posters komen te hangen. FOTO HENK BOUMAN drie maanden tegen de tronie van Frits Bolkestein moeten aankijken. Of omgekeerd als overtuigd liberaal tegen de sociaal-democratische snuit van Wim Kok. Brrr, je moet er niet aan denken. Temeer niet omdat de borden volgens Creyghton traditiegetrouw werden neergezet op de Koepoort- brug tussen Doezastraat en Heren straat en de Jan van Houtbrug, tus sen Korevaarstraat en Lammen- schansweg. Redenen te over voor Creyghton en een aantal buren om zich nog meer te verbazen en kapot te ergeren. „Misschien heeft het iets met de lantaarnpalen hier te ma ken", gist hij. „De Jan van Houtka de is namelijk beter verlicht dan die twee bruggen." M. Snouck Hurgronje van de af deling Bestuurlijke en Juridische Zaken van de gemeente heeft de brief van Creyghton ontvangen. Ja wel, de interne postdienst op het stadhuis functioneert uitstekend. Snouck belooft de zaak tot op de bodem uit te zoeken maar wordt ziek. Kan gebeuren, beterschap. J. Lepelaar van de afdeling Weg- bebakening blijkt in blakende ge zondheid te verkeren en weet van de hoed en de rand. „Waarom dat bord op de Jan van Houtkade is neergezet? Omdat er langs dé Doe zastraat een Hus is." Een Hus? „Ja, een hondenuitlaatstrook." Volgens Lepelaar stond er vier jaar geleden een verkiezingsbord naast het thee huis aan de Doezastraat, maar kon dat bord er dit jaar niet meer wor den geplaatst omdat er inmiddels een hondenuitlaatstrook op die plek is aangelegd. „We hebben nog geprobeerd dat bord achter die strook te zetten, maar toen we gin gen graven, bleek de grond daar vol met beton te zitten." Een alternatie ve locatie zoals de stoep van de Ga- renmarkt naast het vredesmonu- ment leverde hetzelfde probleem op dus is het bord aan de Jan van Houtkade geplaatst. Een suggestie: Waarom wordt dat bord aan de Jan van Houtkade niet vijf meter verplaatst en tegenover de Sint Jacobsgracht neergezet? Dan heeft niemand meer een bord voor zijn kop en lijkt het probleem opgelost. Lepelaar heeft daar wel oren naar. „Maar wij hebben slechts een uitvoerende taak en zet ten die borden alleen maar neer. Als meneer Snouck zegt dat dat bord opzij moet, doen wij dat meteen." Nu maar hopen voor E. Creyght on dat Snoiick Hurgronje weer snel op de been is en aan het werk gaat. E. Creyghton wordt niet gauw kwaad, maar wat hij laatst mee maakte, deed hem in woede ontste ken. Hij schaamt zich er zelfs voor Leidenaar te zijn. En wel hierom. Een aantal gemeenteambtenaren plaatste onlangs aan de Jan van Houtkade op de groenstrook tussen parkeerhavens en het water een meterslang grijs bord waarop de verkiezingsposters moeten komen te hangen. Precies ter hoogte van het voorraam van de woning van Creyghton die dus niet meer van het uitzicht op het water van de Zoeterwoudse Singel kan genieten. Hij heeft als het ware een bord voor z'n kop gekregen, om het maar eens oneerbiedig te zeggen. „Schanda lig", noemt Creyghton de hele gang van zaken. Tijdens een gesprek met de werk lieden werd de boodschap al snel duidelijk. 'We handelen in opdracht van de gemeente, meneer.' Reden voor Creyghton om maar eens een briefje op het stadhuis te bezorgen met daarin de vraag, waarom? Waarom moet dat verkiezingspos- terophangbord qu uitgerekend bij mij voor de deur worden geplaatst? Kan dat allemaal zomaar, zonder inspraak? „Ze doen maar en er wordt nergens rekening mee ge houden. Het enige dat een burger nog mag in deze stad is belasting betalen", aldus Creyghton. „Maar antwoord op die brief zal ik wel niet krijgen", zo geeft hij zijn gebrek aan vertrouwen in de ambtenarij weer. „Hoewel, misschien krijg ik tocheen be richtje, maar dat zal dan wel na de verkiezingen worden." En dat kan dan nog wel even duren, want er zijn dit jaar twee verkiezin gen. Begin maart, voor de gemeenteraad en be gin mei voor de Tweede Kamer. Nu is de politie ke voorkeur van Crey ghton ter redactie onbe kend, maar je zal toch als ras-PvdA'er ruim

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 13