'Bij problemen ontdek je pas hoe een school is'
Politie werft
vrijwilligers
Een bord voor je kop dankzij de gemeente
Leiden Regio
DINSDAG 3 FEBRUAR11998
CHEF JAN PREENEN. 071-5356414. PLV -CHEF HERMAN JOUSTRA. 071-5356430
j De strijd van het voortgezet onderwijs om nieuwe leerlingen
De één gaat postzegels verza
melen, de ander gaat biljarten.
En nummer drie gaat in zijn
vrije tijd de straat op als poli-
tievrijwilliger. „Het is een hob
by. Je verdient er weinig mee,
maar je hebt veel plezier", al
dus René Nieuwenhuizen, die
al achttien jaar als vrijwilliger
meedraait bij de politie in de
Bollenstreek. De ervaren vrij
williger was gisteren één van
de attracties op de informatie
avond voor aspirant-vrijwilli
gers voor de Leidse politie.
Waarom gaat een mens voor
een vergoeding van drie kna
ken per uur één of twee avon
den per week in politie-uni-
form de straat op? Nieuwen
huizen haalt de oude wer-
vings-slogan 'actie in je vrije
tijd' aan, en vertelt hoe hij een
keer een winkeldief arresteer
de die ook nog voor andere
vergrijpen werd gezocht. En
hoe iemand die heel boos
werd over een parkeerbon
twee dagen later zielsgelukkig
was toen hij voor hem zijn au
to open maakte.
Zestig geïnteresseerden uit
Leiden en omgeving waren
gisteren naar het politiebureau
aan de Langegracht gekomen
om geïnformeerd te worden
over h'et vrijwilligerswerk bij
de politie. Achttienjarige jon
gens en meiden vóór wie de
echte politic-opleiding van an
derhalf jaar intern net iets te
ingrijpend is, maar ook een
enkele veertiger die eindelijk
zijn kans schoon ziet om een
oude jongensdroom te verwe
zenlijken.
De politievrijwilliger is een
oud fenomeen dat sinds twee
jaar weer volop in de belang
stelling staat. A\ voor de oorlog
liepen er onbezoldigd veld
wachters rond, en in 1948
werd officieel de reserve-poli-
tie opgericht. De politie-vrij-
willigers leidden lange tijd een
wat verborgen bestaan, tot de
afgelopen jaren de roep om
meer blauw op straat' steeds
groter werd. De grotere inzet
van vrijwiligers leek dé manier
om op een goedkope manier
aan die roep gehoor te geven.
Landelijk streeft de politie
naar een bestand van rond de
vijfduizend vrijwilligers. De
politie Leiden/Voorschoten
heeft naast de driehonderd
beroeps-agenten ruimte voor
achttien vrijwilligers, van wie
er inmiddels negen in oplei
ding zijn. De andere negen
moeten uit de nieuwste lich
ting worden geselecteerd.
Voordat een vrijwilliger in
uniform de straat op mag,
moet er heel wat gebeuren aan
gesprekken, tests en antece
denten-onderzoek. Daarna
volgt een opleiding van twee
avonden per week, anderhalf
jaar lang. Dat valt heel wat
aanwezigen allemaal bitter te
gen. „Ja, de opleiding is geloof
ik net zo zwaar als voor een
gewone agent", begrijpt een
23-jarige Leiderdorpse aan het
einde van de voorlichting.
„Daar moet ik nog eens goed
over nadenken. Dat wordt vvél
krap naast een 32-urige werk
week."
Een 30-jarige Leidenaar is
na alle informatie nog steeds
enthousiast. Hij wil graag
naast zijn werk in de beveili
ging bij de marine als vrijwillig
politieman de straat op. „Ik
ben graag bezig, en als dat in
de richting van je eigen vak is,
is dat mooi. Kijk, overwerken
is er tegenwoordig niet meer
bij bij de marine. Ik vraag me
alleen af of de opleiding te
combineren is met onregel
matige diensten."
stejaars een heet hangijzer. On
danks de grote aandacht van al
le scholen voor de begeleiding
door mentoren en remedial tea
chers, blijven vele vaders en
moeders met vragen zitten. S.
Muller uit in de gymzaal van het
Vlietland haar bezorgdheid over
het gebrek aan voorlichting. „Ik
zit zelf in het onderwijs, dus ik
ken de mooie verhalen die de
scholen vertellen. Er blijft des
ondanks vaak te weinig wol
over."
Haar buurvrouw Van der Vel
de valt haar van harte bij. „Je
krijgt heel veel te horen over
mentoren zus en zo, maar pas
als je kind problemen krijgt,
ontdek je eigenlijk hoe goed een
school is. Op dit moment heb ik
bij alle scholen het gevoel dat ik
mijn vinger er niet achter kan
krijgen. Ook al was mijn man
erg weg van Visser 't Hooft, om
dat het daar behoorlijk strak ge
regeld lijkt. Maar ik ben er niet
van overtuigd dat dat het beste
is voor onze dochter. Wij zijn er
kortom nog lang niet uit."
Voor de familie Kloese, met
hun dochter te gast op het
Rembrandt College, lijkt de
puzzel daarentegen op zijn
plaats te zijn gevallen. „De
kleinschaligheid van deze
school spreekt ons enorm aan.
Ik ben bang dat onze dochter
tussen duizend kinderen zal
verzuipen. Ze heeft gewoon wat
extra aandacht nodig. Wij den
ken dat ze die eerder krijgt als
ze maar met zijn zeshonderd
zijn."
W. Peterse zou het liefst zien
dat zowel haar zoon als haar
dochter voor het Stedelijk Gym
nasium kiest. „Dat is toch het
enige gym waar leerlingen in de
brugklas Latijn krijgen. Boven
dien hebben ook de andere vak
ken meer diepgang, terwijl het
toch een hele moderne school
is. Mijn dochter houdt echt van
leren, dus die zie ik hier wel
rondlopen. Ik ben alleen bang
dat mijn zoon het hier te stijf en
te elitair vindt, dus die zal wel
voor een losser vwo kiezen.
Daar zie ik eigenlijk ook wel
weer het voordeel van in. Ieder
een wil namelijk het hoogste ni
veau, maar wat als je kind het
niet aankan? Bij een scholenge
meenschap blijft hij dan in elk
geval in hetzelfde gebouw. Uit
eindelijk ga je toch uit van de
persoonlijkheid van je kinderen.
Waar voelen zij zich het best
thuis. En dat mogen ze zelf be
slissen. Per slot van rekening
moeten zij hier nog jaren rond
lopen."
Verkiezingspaneel zorgt voor ergernis op Jan van Houtkade
I
j Welke school past het best bij mijn kind? Die
i vraag houdt veel ouders van leerlingen uit
i groep acht al een hele tijd bezig. De Leidse
ls scholen in het voortgezet onderwijs laten over
i het antwoord geen twijfel bestaan: alleen hün
II college heeft het beste in huis. Om ouders en
kinderen voor hun zaak te winnen, openden
U vele opleidingen afgelopen week hun deuren.
<j Zo'n duizend leerlingen van de hoogste klas
van de basisschool zullen in september voor het
eerst naar het voortgezet onderwijs gaan. Het
Leidsch Dagblad maakte een impressie van
vraag en aanbod na de basisschool.
Van school kom je nooit af. Die
gedachte is vele dertigers en
veertigers tijdens de open da
gen en voorlichtingsavonden de
I afgelopen week waarschijnlijk
door het hoofd geschoten. Met
hun elfjarige schoolverlaters be
keken ouders collages van bui
tenschoolse activiteiten en klau
terden ze trap op en af op zoek
naar het techniek- en compu
terlokaal. Op onderwijsmarkten
en in mini-klasjes lieten ouders
zich 's avonds ook nog voorlich-
!ten over de leerstof en de orga
nisatie van de school. Sinds zij
het schoolplein achter zich heb
ben gelaten, is namelijk veel
veranderd. Om een indruk te
krijgen van nieuwe onderwijs-
I kundige ontwikkelingen zoals
de basisvorming, heterogene
I klassen en het 'studiehuis' is
ij een goede oriëntatie dan ook
vj geen overbodige luxe. Iedereen
d wil per slot van rekening de bes-
e te keuze voor zijn kind maken.
j Dat de keus in Leiden groot
is, hebben ouders en kinderen
v de afgelopen week wel gemerkt
aan hun volle agenda. De open
bare scholengemeenschappen
e Rembrandt, Vlietland en Da
Vinei, de katholieke colleges
l| Aquino en Bonaventura, het
I protestantse Visser 't Hooft en
het Stedelijk Gymnasium: alle-
i maal willen ze in september
met volle klassen beginnen.
Geen gemakkelijke taak? Vol
gens A. Huf, brugklascoördina
tor van het Bonaventura College
is het dagelijkse onderwijs het
beste visitekaartje. „Wij hebben
geen skate-demonstratie nodig
om leerlingen te trekken. We
moeten het hebben van de ver
halen die de ene buurvrouw aan
de andere vertelt. Dat maakt
echt de meeste indruk."
Toch blijft het niet bij monde
linge reclame. Behalve uitge
breide schriftelijke informatie
proberen de scholengemeen
schappen op de open dagen en
voorlichtingsavonden het ka
rakteristieke van zichzelf te la
ten zien. De concurrentie is
groot en de toekomstige brug
klasser kan zich immers maar
op één plek inschrijven. Zo
bracht het Aquino College tij
dens de voorlichtingsavond het
publiek een spetterende show
met dans en muziek om te on
derstrepen dat leerlingen in alle
creatieve vakken examen kun
nen doen. Voor A. van der Gaag
maakte dat de beslissing 'zo
klaar als een klontje'. Ook hij
begreep nu waarom zijn doch
ter zijn zinnen op deze school
had gezet. Ook het Bonaventura
legde een bijzonder accent op
de muzikale buitenschoolse ac
tiviteiten door de laatste musi-
caluitvoering op groot scherm
te brengen. Het Stedelijk Gym
kloosterachtig en te oude lera
ren. Nee, dat was niets voor
hem. Hij heeft het hier een stuk
beter naar zijn zin. Gezellig was
het er in elk geval. Vooral in de
gymzaal waar flink was uitge
pakt met een springkussen.
Dit soort lokkertjes mogen
misschien indruk maken op de
toekomstige brugpiepers, ou
ders bekommeren zich om hele
andere zaken. Zo zijn de bege
leiding en opvang van de eer
„Mijn vader besliste gewoon dat
ik naar het Louise ging en daar
mee was de kous af." Of zoals
een ouder het treffend ver
woordde: „Er zijn eigenlijk geen
slechte scholen meer."
De vraag is dan ook wat voor
ouders en kinderen uiteindelijk
de doorslag geeft bij het bepa
len van de school: ligging, ge
zindte, boekenfonds? Anders
dan men misschien zou denken
spelen die factoren amper een
rol. Veel belangrijker is bijvoor
beeld de opvatting van L. Da
vids, samen met zoon Chris te
gast op het Da Vinei College.
„Voor mij is de sfeer op zo'n
open dag het belangrijkst. De
docenten met wie je spreekt en
het publiek dat er rondloopt,
zeggen mij heel veel. En ik moet
zeggen dat ik me hier thuis voel.
En mijn zoon zeker, want die is
al een uur onvindbaar."
Over wat die goede sfeer pre
cies is, heeft iedereen zo zijn ei
gen mening. Waar het ene kind
zich lekker in zijn vel voelt,
blijkt het andere op zijn tenen
te lopen. M. Thijssen, met haar
man aan de koffie op het Vliet
land College: „We hebben een
dochter op het Bonaventura die
het daar heel goed doet, dus
daar gingen we ook met onze
zoon heen. Na een uur wilde hij
absoluut weg. Hij werd daar he
lemaal zenuwachtig. Veel te
nasium gaf met zijn degelijke
voorlichtingsavond op een heel
andere manier iets van zijn ka
rakter weer.
Een be'zoek aan de open dag
en de voorlichtingsavond zou
de schoolkeuze gemakkelijker
moeten maken. Hoe verder de
week vorderde, des te moeilijker
voor velen de keuze leek te wor
den. „In mijn tijd was het veel
eenvoudiger", verzuchtte een
vermoeid ogende moeder.
Een aantal be
woners van de
Jan van Houtka
de is het fraaie
uitzicht op de
Zoeterwoudse
Singel gedeelte
lijk kwijt. De ge
meente heeft
aan de overkant
van hun wonin
gen tijdelijk een
groot bord ge
plaatst waarop
de verkiezings
posters komen
te hangen.
FOTO HENK
BOUMAN
drie maanden tegen de tronie van
Frits Bolkestein moeten aankijken.
Of omgekeerd als overtuigd liberaal
tegen de sociaal-democratische
snuit van Wim Kok. Brrr, je moet er
niet aan denken.
Temeer niet omdat de borden
volgens Creyghton traditiegetrouw
werden neergezet op de Koepoort-
brug tussen Doezastraat en Heren
straat en de Jan van Houtbrug, tus
sen Korevaarstraat en Lammen-
schansweg. Redenen te over voor
Creyghton en een aantal buren om
zich nog meer te verbazen en kapot
te ergeren. „Misschien heeft het iets
met de lantaarnpalen hier te ma
ken", gist hij. „De Jan van Houtka
de is namelijk beter verlicht dan die
twee bruggen."
M. Snouck Hurgronje van de af
deling Bestuurlijke en Juridische
Zaken van de gemeente heeft de
brief van Creyghton ontvangen. Ja
wel, de interne postdienst op het
stadhuis functioneert uitstekend.
Snouck belooft de zaak tot op de
bodem uit te zoeken maar wordt
ziek. Kan gebeuren, beterschap.
J. Lepelaar van de afdeling Weg-
bebakening blijkt in blakende ge
zondheid te verkeren en weet van
de hoed en de rand. „Waarom dat
bord op de Jan van Houtkade is
neergezet? Omdat er langs dé Doe
zastraat een Hus is." Een Hus? „Ja,
een hondenuitlaatstrook." Volgens
Lepelaar stond er vier jaar geleden
een verkiezingsbord naast het thee
huis aan de Doezastraat, maar kon
dat bord er dit jaar niet meer wor
den geplaatst omdat er inmiddels
een hondenuitlaatstrook op die
plek is aangelegd. „We hebben nog
geprobeerd dat bord achter die
strook te zetten, maar toen we gin
gen graven, bleek de grond daar vol
met beton te zitten." Een alternatie
ve locatie zoals de stoep van de Ga-
renmarkt naast het vredesmonu-
ment leverde hetzelfde probleem
op dus is het bord aan de Jan van
Houtkade geplaatst.
Een suggestie: Waarom wordt dat
bord aan de Jan van Houtkade niet
vijf meter verplaatst en tegenover
de Sint Jacobsgracht neergezet?
Dan heeft niemand meer een bord
voor zijn kop en lijkt het probleem
opgelost. Lepelaar heeft daar wel
oren naar. „Maar wij hebben
slechts een uitvoerende taak en zet
ten die borden alleen maar neer. Als
meneer Snouck zegt dat dat bord
opzij moet, doen wij dat meteen."
Nu maar hopen voor E. Creyght
on dat Snoiick Hurgronje weer snel
op de been is en aan het werk gaat.
E. Creyghton wordt niet gauw
kwaad, maar wat hij laatst mee
maakte, deed hem in woede ontste
ken. Hij schaamt zich er zelfs voor
Leidenaar te zijn. En wel hierom.
Een aantal gemeenteambtenaren
plaatste onlangs aan de Jan van
Houtkade op de groenstrook tussen
parkeerhavens en het water een
meterslang grijs bord waarop de
verkiezingsposters moeten komen
te hangen. Precies ter hoogte van
het voorraam van de woning van
Creyghton die dus niet meer van
het uitzicht op het water van de
Zoeterwoudse Singel kan genieten.
Hij heeft als het ware een bord voor
z'n kop gekregen, om het maar eens
oneerbiedig te zeggen. „Schanda
lig", noemt Creyghton de hele gang
van zaken.
Tijdens een gesprek met de werk
lieden werd de boodschap al snel
duidelijk. 'We handelen in opdracht
van de gemeente, meneer.' Reden
voor Creyghton om maar eens een
briefje op het stadhuis te bezorgen
met daarin de vraag, waarom?
Waarom moet dat verkiezingspos-
terophangbord qu uitgerekend bij
mij voor de deur worden geplaatst?
Kan dat allemaal zomaar, zonder
inspraak? „Ze doen maar en er
wordt nergens rekening mee ge
houden. Het enige dat een burger
nog mag in deze stad is belasting
betalen", aldus Creyghton. „Maar
antwoord op die brief zal ik wel niet
krijgen", zo geeft hij zijn gebrek aan
vertrouwen in de ambtenarij weer.
„Hoewel, misschien
krijg ik tocheen be
richtje, maar dat zal dan
wel na de verkiezingen
worden."
En dat kan dan nog wel
even duren, want er zijn
dit jaar twee verkiezin
gen. Begin maart, voor
de gemeenteraad en be
gin mei voor de Tweede
Kamer. Nu is de politie
ke voorkeur van Crey
ghton ter redactie onbe
kend, maar je zal toch
als ras-PvdA'er ruim