Vloek van de Farao best verkochte kinderboek 'Ik pas niet goed in categorieën' 'We willen verder komen dan Cultuur Kunst Tekort kunstacademies aan 'Rubens-types' Vierkant Nieuwe aanwinst voor Haags Museum Mesdag CHEF AD VAN KAAM 071 -5 'wat staan/ ymt-VMP. NOU a/x£wv\^l"te- kyk£N YÊT&SE-TtNJ juU\B NOOIT JB t-iVIS&LG.\JTeU5? Tentoonstelling Peter van Straaten Zeist In Slot Zeist is vanaf 1 februari werk te zien van tekenaar, cartoonist en schrijver Peter van Straaten. Alle facetten uit zijn werk komen aan bod: de Vader en Zoon-strips, politieke pren ten, erotische tekeningen en werk uit zijn jeugd. Daarnaast wordt een videoband gedraaid met een toneelstukje, twee mo nologen en een interview met Van Straaten. De expositie in Slot Zeist, Zinderdorflaan 1 in Zeist is geopend: di t/m vr 11.00 t/m 17.00 uur, za en zo van 13.00 t/m 17.00 uur. Maandag gesloten. Wilhelminafonds veilt zeefdrukken rdam» Vijf bekende Nederlandse kunstenaars - Corneille, Jeroen Krabbé, Gerti Bierenbroodspot, Charlotte Molenkamp en Susan Schildkamp - hebben speciaal voor het Koningin Wilhe- mina Fonds (KWF) een schilderwerk gemaakt over het thema "licht en donker'. Van elk werk worden 250 zeefdrukken ge maakt. die het KWF mag veilen ten bate van de kankerbestrij ding. Eén zeefdruk kost 1350 gulden; vooreen portfolio met alle vijfde werkstukken moeten liefhebbers 5750 gulden betalen. Staatssecretaris Vermeend van Financiën maakt het voor poten tiële kopers extra aantrekkelijk. Zij mogen namelijk een flink ran het aankoopbedrag aftrekken van de inkomstenbelas ting: 650 gulden bij een losse zeefdruk en 2770 gulden voor de hele serie. Freek op concerttournee delft» Freek de Jonge gaat op tournee met zijn concertprogram- Omdat 'Rapsodia', waarin Freek alleen songs zingt en geen theateracts doet, vorig jaar oktober in poptempel Paradiso een spetterend concert opleverde, besloot impresario Mojo Theater Productions nog zeven van zulke optredens te regelen. In Tivoli (Utrecht, 2 april), Carré (Amsterdam, 7 en 8 april), Chassé Thea- (Breda, 11 april), Stadsschouwburg Nijmegen (12 april), De Harmonie (Leeuwarden, 14 april) en Prins van Oranje (Goes, 23 april). Aansluitend volgen nog twee concerten in België. De gele genheidsformatie die Freek begeleidt bestaat uit Robert Jan Stips, Norbert Sollewijn Gelpke, Marc Boon, Dave van Beek en Hella de Jonge. De kaartverkoop is inmiddels begonnen. iburg willem goudriaan i de zeventiende eeuw was het ;en probleem. Mollige vrou- en waren geliefd, en ze wilden :aag naakt poseren voor schil- ers. Rubens werd er beroemd Nu staan de zaken er heel nders voor. De kunstacade- 5 lies in Nederland kampen met en tekort aan 'Rubens-types'. öZ)ikke wouwen laten het mas- nesMal afweten. Tot groot verdriet an docenten en leerlingen. „Het modebeeld is slank", erzucht adjunct-directeur J. Genk van de Academie voor eeldende Vorming in Tilburg, 'rouwen met wespentailles lelden zich dan ook in over bed bij zijn academie aan. 'Ik eb de ideale maten', denken ïaalüfe. Dat is een misverstand, legt 'in Genk uit. Kunstenaars zijn eeuwenlang gefascineerd ioor dikke wouwen. Daar wil- a ze graag hun penseel op los- van mollige louwen is een 'uitdaging' ike schilder. Rubens werd niet oor niets wereldberoemd. Hij itH Jaagde erin de rondingen erdoi? spierde armen en benen .071 De Vloek van de Farao van de Amerikaanse kinderboe kenschrijver R.L. Stine is vanochtend bekroond met de. Venz Kinderboekenprijs 1998. Het griezelige werk was met 20.578 exemplaren het best verkochte kinderboek dat vorig jaar uitkwam, zo bleek vandaag in Amsterdam bij de start van de stemperiode voor de elfde editie van de Nederlandse Kinderjury. baseerd op een overzicht van de honderd best verkochte kinder boeken van 1997. In de catego rie tot zes jaar ging 'Piep zei de muis' van Carry Slee en Dagmar Stam het meest over de toon bank. De thriller 'Alleen in huis' van Sinclair Smith vond in de categorie 13 t/m 16 jaar het gre tigst aftrek. Bij de boeken voor kinderen tussen 6 en 9 jaar gold dat voor verzamelde sprook- Alle kinderen tussen 6 en 12 jaar kunnen van 1 februari tot 1 juni aangeven welke vijf boeken uit 1997 zij het leukste of het mooi ste vonden. Vorig jaar deden ruim 48.000 kinderen mee. Welk boek dit jaar de prijs van de Nederlandse Kinderjury wint, wordt op 27 juni bekend. De bekendmaldng van de Venz Kinderboekenprijs is ge- jes van Annie M.G. Schmidt 'Mischien wel echt gebeurd'. Deze verzameling is door haar zelf nog geselecteerd en geredi geerd. Het is voor de derde keer na haar dood (1995) dat een boek van Annie M.G. Schmidt het best werd verkocht in een van de leeftijdscategorieën. Griezelverhaal Het winnende boek van R.L. Sti ne is een griezelverhaal over een jongen die een aantal mummies tot leven ziet komen. De auteur schrijft pas sinds kort griezelverhalen, een genre dat ongekend populair is. De zogeheten 'Kippenvel-se rie' waar 'De Vloek van de Fa rao' deel van uitmaakt, is maan delijks alleen al in de Verenigde Staten goed voor 1,25 miljoen verkochte exemplaren. De boe ken in de serie zijn vertaald in 18 talen. In totaal zijn er al meer dan 90 miljoen boeken van Sti ne verkocht in de wereld. De in New York woonachtige mul timiljonair schrijft gemiddeld liefst twee boeken per maand. Stine hoeft overigens voorlo pig niet te wezen voor zijn in komsten. Volgens Henk Kraima van de stichting Nederlandse Kinderjury zal de grote belang stelling voor griezelboeken nog wel enige tijd aanhouden. Ruim 60 procent van de boeken in de top-12 behoort momenteel tot dit genre. Ook jongere kinderen lezen graag enge verhalen. Be ginnende lezers starten tegen woordig eerder met een griezel verhaal dan met een sprookje, aldus Kraima. Popa Chubby, blueskolos uit New York zijn modeHen natuurgetrouw te vereeuwigen. De Rubens-types die anno 1998 bereid zijn in een bevallige pose voor de schil dersezel plaats te nemen, zijn echter dun gezaaid. ,,Er zijn nog altijd genoeg dikke wouwen, maar ze schamen zich ten on rechte voor hun lichaams bouw", denkt Van Genk. Molli ge wouwen zijn mooi, maar ze weten het zelf niet. De trend in Films en reclames is nu eenmaal 'hoe slanker, hoe mooier'. Jacques Spee, docent aan de Kunstacademie in Maastricht, heeft twee dikke wouwen in zijn bestand van modellen. Ook hij denkt dat het huidige mode- ideaal niet bijdraagt aan een toeloop van robuuste types. Di recteur Bob Bonies van de Vrije Academie in Den Haag begrijpt de problemen van zijn collega's. „Wij hebben gelukkig in een reeks van jaren een vast be stand kunnen opbouwen. Daar in zitten allerlei types, inclusief dikke wouwen. Éen probleem is, dat niet iedereen zomaar model kan worden. Je hebt er veel geduld voor nodig. Je moet minstens een kwartier dezelfde pose aannemen." amsterdam theo hakkert Popa Chubby is de gewichtigste bluesgitarist van de laatste ja- reii Grof geschat moet hij zo n honderdvijftig kilo wegen. Hij gooit ze allemaal in de strijd tij dens zijn concerten. Een lieve man. Maar dan moet je niet proberen iets achter zijn rug om te doen. 'Ik ben mijn eigen cate gorie.' Ooit een man van honderd vijftig kilo in één seconde van een gemoedelijke goeierd in een briesende woesteling zien veranderen? De opmerking was absoluut argeloos: 'Wat aardig dat je te horen bent op de cd The Jimi Hendrix Music Festi val.' „WAAT?!. Is daar een cd van gemaakt?" Popa Chubby, een blueskolos woonachtig in Brooklyn, legt in één klap zijn knuffelbeer-imago af. „Daar weet ik niks van. Staan er wer kelijk drie nummers van mij op? Niet te geloven. Ik heb daar nooit toestemming voor gege ven." Hij kruipt bijna in de cas setterecorder en voegt de pla tenmaatschappij een aantal vre selijke verwensingen toe. En als hij weer een beetje bedaard is: „Ik weet werkelijk nergens van. Ze hebben niks verteld en wat erger is, ze hebben me niks be taald. Dit is toch geen manier van doen. Als ik zoiets zou flik ken, zou ik slapeloze nachten hebben." De woede van Chubby richt zich op een cd, die 5 februari verschijnt, met live-opnamen, gemaakt in Tilburg, van vier Amerikaanse gitaristen die een ode brengen aan Jimi Hendrix. Naast Popa Chubby zijn dat Omar Dykes (van The Howlers), Michael Lee Firkins en Walter Trout. „Misschien een misver stand," bromt hij later. En de middag begint zo ont spannen. Nauwelijks op Neder landse bodem gearriveerd heeft hij zich voorzien van een paar zakjes wierook en groen spul voor in zijn hasjpijp, de zon schijnt op lentekracht zijn dure hotelkamer in - wat wil hij nog meer? Een fles water. En die krijgt hij ook. Daar zit-ie dan: Popa Chub by. Ruim 37 jaar geleden als Ted Horowitz geboren in de New- Yorkse wijk The Bronx en in 1995 wereldwijd in blueskrin gen doorgebroken met zijn cd 'Booty And The Beast', een plaat die hij maakte voor het her-opgerichte blueslabel OKeh. Hij' heeft zijn gitaar op Popa Chubby: „Een'kid in Amsterdam heeft hetzelfdë recht o gomery, Alabama." The schoot. Een blankhouten Gib son die duidelijk ouder is dan zijn baasje. „Uit 1956," beaamt hij. „Net drie maanden geleden gekocht. Het is een stuk hout dat goed klinkt. En hout leeft. Maar ik geef ze geen namen. Dat doet alleen B.B. King." Een bluesgitarist uit Bronx. Niet het meest vc hand liggende genre vo< wijk, zo lijkt het. „Veel i vinden het vreemd, ja. Sommi gen denken ook nog steeds dat je om blues te kunnen spelen zwart moet zijn en uit het zui den van de Verenigde Staten moet komen. Maar het is zoals B.B. King al zei: blues is een al gemeen menselijk gevoel. Dat is het in Memphis en dat is het in Den Haag. Ga je helemaal terug naar de bron, dan moet je zeg gen dat je alleen blues kunt zin gen wanneer je uit Afrika komt. Daar is het ontstaan, bij de Afri- kaanse slaven, de veldwerkers. Maar de blues heeft de delta verlaten en is overal neergestre ken. Nu heeft een kid in Am sterdam hetzelfde recht om de blues te spelen als een zwarte uit Montgomery, Alabama." Met de cd Booty And The Be ast vestigde hij zijn naam. Toch is hij onmiddellijk weer bij OKeh vertrokken. „We konden het niet eens worden over de muziek. Ze wilden me in de al ternatieve hoek drukken, maar ik wilde een andere kant op. Verder geen kritiek op OKeh, want hij kon daar samenwerken met producer Tom Dowd, die zijn sporen verdiende voor zijn werk met Rod Stewart, Eric Clapton en Aretha Franklin, al dan niet samen met Jerry Wexler. „Tom heeft me zo veel geleerd dat ik nooit meer een producer nodig heb. Ik kan nu alles zelf." Tegen de tijd dat er verkiezingen zijn willen populistische politici wel eeiis cadeautjes uitdelen. Wethouder Jan Laurier is zonder meer de kampioen van de vrij gevigheid. Er gaat nu geen s week voorbij, - of we lezen dat deze wet houder weer sympathieke groep heeft ontdekt, waaraan hij (meer) ge meentegeld wil geven. Jan Laurier trekt hierdoor zelfs landelijk de aandacht. Zijn laatste idee is om een grote Duitse stad te subsi diëren. De stad Leipzig wil een mo nument voor Marinus van der Lubbe oprichten. Aan dat monument zou volgens Jan Lau rier Leiden moeten meebetalen. Van der Lubbe behoort onge twijfeld tot de opmerkelijkste Leidenaren van deze eeuw. Als wethouder heb ik ooit nog eens bevorderd dat een nieuw woon- hof in de binnenstad naar Van der Lubbe werd vernoemd. Ook internationaal is er sprake van een herwaardering van Marinus van der Lubbe. Maar wat is de rechtvaardi- ging om de inwoners van Leiden mee te laten betalen aan een monument in een rijk buur land? We geven toch ook geen subsidie aan het Louvre of The National Gallery om een schil derij van Leidse schilders als Jan Steen of Jan van Goyen aan te kopen? Het geld van Jan Laurier kan beter voor een monument in Leiden dan in Leipzig worden ingezet. Er is ook in onze eigen stad een initiatief om tot een nieuw monument (een fontein) tekomen. Sinds een maand be staat in Leiden de Stichting Vier kant in Vierkant. Deze stichting ontleent haar naam aan het ontwerp uit 1917 van Theo van Doesburg voor een fontein. Het was ook in 1917, dat Theo van Doesburg het tijdschrift De Stijl in Leiden oprichtte. De Stijl is zonder meer de internationaal meest prestigieuze en invloedrij ke beweging clie ons land de laatste eeuwen heeft voortge bracht. Ruimtegebrek verhindert De Lakenhal nog om hieraan voldoende aandacht te geven. (Momenteel zijn wel 17 werken van Theo van Doesburg in De Lakenhal te zien). Een museum als The Metropolitan Museum of Art in New York heeft voor De Stijl een aparte afdeling inge richt. In Japan wordt momen teel een expositie over De Stijl gehouden, waarbij ook een ma quette van de fontein te zien is. De maquette in Japan is een gro tere kopie van een eer- der door Ber nard Stöxen vervaardigde maquette. De maquettes geven een goed beeld van een mo gelijke nade re invulling en uitiver- king van het globale ont werp van Theo van Doesburg. Wie Japan wat ver vindt, kan overigens ook terecht in het vernieuwde restaurant in de Leidse Hout, dat morgen door Jan Wolkers wordt heropend. Permanent is daar Bernard Stoxens maquette te De Stichting Vierkant in Vier kant wil de Theo van Doesburg fontein alsnog realiseren, bij voorkeur op het nieuwe sta tionsplein. Al in 1990 hebben enkele raadsleden, onder wie El- ly Kerckhoffs en Bernard Stöxen, hiervoor gepleit. De fontein zou een rustgevend maar ook bin dend element tussen de nieuwe stad (station en omgeving) en de oude binnenstad kunnen zijn. Het is bovenal een eerbetoon aan De Stijl. Eigenlijk heeft Leiden drie fonteinen, waarop de stad trots moet zijn. Natuurlijk die van Ja cob Roman aan de Vismarkt (1693). De gemeente heeft de Vismarktfontein weer in oude luister hersteld; helaas wordt de tegen de vrieskou beschennende bekisting in de winter niet meer aangebracht. De van de Cobra-beweging bekende kunstenaar Constant Nieuwenhuis ontivierp de nu tij delijk verdwenen fontein aan de Kooilaan/Sumatrastraat. Deze fontein was in 1970 nog niet klaar of zij was al als symbool van de nieuwe tijd afgebeeld op de ontslag van de nationale ver- keersstudie Toekomst Projectie 2000. Alexander Pechtold lijkt het voor elkaar te krijgen om de ze fontein weer in haar volle glo rie aan de stad terug te geven. De Theo van Doesburgfontein uit 1917 is zelfs nog nooit ge bouwd. Dat kan best alsnog, in dien onze stadsbestuurders zich vierkant achter het enthousiaste en meeslepende initiatief van hun eigen burgers scharen. Volgend jaar moet het eerste boek van Popa Chubby ver schijnen: 'Road Rot'. Zijn bele venissen on the road. „Sinds ik gemerkt heb dat mensen vaak merkwaardig op mij reageren, schrijf ik alles op wat er gebeurt. De verschillen en overeenkom sten tussen mensen, is waar het leven om draait en wat het le ven interessant maakt. Ik voel me op een positieve manier vervreemd van anderen. Ik heb me altijd aangetrokken gevoeld tot alles wat dertig jaar geleden 'in' was. Ik heb nooit bij de ac tualiteit gepast. Wat ik doe, is dus eigenlijk origineel. Er is nie mand zoals ik. Ik ben zoals ik ben. Mensen willen altijd dat je op een ander lijkt. Ik pas niet goed in categorieën. Ik ben mijn eigen categorie. En ik schrijf. Ik schrijfdusikben.' Popa Chubby treedt 2 februari op in Basement in Rotterdam. amsterdam anp jr. al overleden aan de gevolgen van TBC. Daarom was het voor Mesdag waarschijnlijk moeilijk een werk van hem aan te ko pen. De Mesdag-collectie bevat ook werk van Johannes Bilders' tweede vrouw, Maria Bilders- Van Bosse. De bekendmaking van de aankoop valt samen met de opening vandaag van een nieu we tentoonstelling in het Van Gogh Museum. Onder de titel 'Helden Geesten' toont het museum in Amsterdam ruim 160 prenten, tekeningen, schil deringen en geïllustreerde boe ken van Utagawa Kuniyoshi (1798-1861). De Japanse prent kunstenaar portretteerde hel den, geesten, worstelaars, kat ten, landschappen en erotische voorstellingen. Hij behoort tot de grote Japanse prentkunste naars uit de vorige eeuw. Het Van Gogh Museum in Am sterdam heeft het schilderij Bosrand van Gerard Bilders (1838-1865) aangekocht. Het rond 1858 vervaardigde doek krijgt een plaatsje in Museum Mesdag in Den Haag. Dat valt sinds enkele jaren onder het be heer van het Van Gogh Muse um. Bilders geldt volgens het museum als een belangrijke wegbereidèr van de Haagse School. Het is het eerste werk van de kunstenaar in het Haag se museum. Hendrik Willem Mesdag (1831-1915), de grond legger van het museum en de collectie, heeft nooit iets van hem aangekocht. Wel van zijn vader, Johannes Bilders (1811 - 1890), die hem rond 1866 schil derles gaf. Tijdens die lessen was Bilders jazzpianist Aal ter Bishop overleden r lei Winnaar Grote Prijs van de Bollenstreek speelt morgen in Join Carthago: dromen toekomst als beroepsmuzikant. katwijk» henk v De Katwijkse band Carthago werd vorige maand winnaar van de Grote Prijs van de Bollen streek. Sindsdien gaat het de band voor de wind. Zaaleigena ren en programmeurs van jeugdsociëteiten hingen direct aan de telefoon om de band te boeken. De melodieuze metal van het zestal lijkt begonnen aan een ware opmars in de Duin- Bollenstreek. Morgen zaterdag treedt de groep op in het Noordwijkse Join. En in maart staan ze in de halve finale van de Zuidhollandse Popjacht. De zeskoppige band, behalve zangeressen Margreet van Duij- venbode en Stella de Ruiter be staande uit Rob Ouwehand (gi taar/zang), Arris Ouwehand (bas/zang), Peter van Dijk (toet sen) en Joris Bol (drums), weet vooral met de zangeressen en keyboard een eigen metal-ge- luid te creëeren. Toch wordt de groep ook vaak vergeleken met de succesvolle Nederlandse band The Gathering. „Dat klopt," reageert Rob Ouwe hand. „Omdat wij ook zange ressen hebben. Maar ik vind dat de muziek van The Gathering heel anders is. Carthago is veel technischer.' De keuze voor zangeressen was het sluitstuk van een sle pend probleem. Peter van Dijk: „We hebben zoveel gezeur ge had met zangers. Altijd was er wel wat. We kenden Margreet al langer en wisten dat ze kon zin gen. Zelf was ze ook meteen en thousiast. Later vroeg Stella of ze mee mocht doen. In de prak tijk blijkt dat door stemmen veel meer harmonie in het geluid komt. Misschien dat daardoor ook niet-metalliefhebbers onze mu ziek leuk vinden". De zangeressen geven ook een stuk herkenbaarheid aan Carthago. „Dat is heel belang rijk voor een jonge band. Het is ook niet voor niets dat we een showtje weggeven op het podi um. We zijn allemaal gekleed in zwart. Dat geeft iets mysterieus. En het publiek vindt het leuk. Het is anders. Je zult ons niet zien spelen in spijkerbroek met gaten en scheuren," aldus Ou wehand. Carthago speelt pas sinds ok tober 1997 in de huidige bezet ting dus het eerste succesje, de Grote Prijs van de Bollenstreek, was al snel binnen. De jury bleek lovend over de Katwijkers. De hoofdprijs, tweeënhalve dag studiotijd, wil de band gebrui ken om een demo op te nemen. Het is de bedoeling dat later dit jaar de debuut-cd uitkomt. „We willen graag een platencontract. Als dat niet lukt brengen we de cd in eigen beheer uit," vertelt Arris Ouwehand. „Om mee te tellen heb je tegenwoordig een cd nodig. We zijn een product dat zichzelf moet verkopen." De bandleden dromen van een toekomst als beroepsmuzi kant. Rob Ouwehand: „De men sen vinden onze muziek te prui men. De respons uit de zaal is goed. Tijdens de Zuidhollandse Popjacht in maart willen we be wijzen hoe goed we zijn. Dan spelen we niet voor een thuispubliek. Als we in Katwijk optreden bevinden zich altijd wel vrienden en bekenden on der het publiek. Die klappen toch wel. Straks gaat het er om hoe een weemdé zaal *op ons reageert. We moeten ons niet alleen richten op Katwijk. We willen verder'' „En de Grote Prijs van Neder land winnen," roept toetsenist Peter van Dijk. „Een droom van mij is om in het buitenland te spelen. In Duitsland en Japan is een goede markt voor onze mu ziek. Daar gaan volle stadions uit hun dak voor metal. Dat lijkt me prachtig.' Carthago treedt zaterdag 31 ja nuari op in Join in Noordwijk, aanvang 21.00 uur. Een dag la ter spelen ze 's middags in het zaaltje van Camping Noord duinen in Katwijk. In maart speelt de band in de halve fina le van de Zuidhollandse Pop jacht.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1998 | | pagina 21