Vloek van de Farao best
verkochte kinderboek
'Ik pas niet goed in categorieën'
'We willen verder komen dan
Cultuur Kunst
Tekort kunstacademies
aan 'Rubens-types'
Vierkant
Nieuwe aanwinst voor
Haags Museum Mesdag
CHEF AD VAN KAAM 071 -5
'wat staan/ ymt-VMP. NOU a/x£wv\^l"te- kyk£N
YÊT&SE-TtNJ juU\B NOOIT JB t-iVIS&LG.\JTeU5?
Tentoonstelling Peter van Straaten
Zeist In Slot Zeist is vanaf 1 februari werk te zien van tekenaar,
cartoonist en schrijver Peter van Straaten. Alle facetten uit zijn
werk komen aan bod: de Vader en Zoon-strips, politieke pren
ten, erotische tekeningen en werk uit zijn jeugd. Daarnaast
wordt een videoband gedraaid met een toneelstukje, twee mo
nologen en een interview met Van Straaten. De expositie in Slot
Zeist, Zinderdorflaan 1 in Zeist is geopend: di t/m vr 11.00 t/m
17.00 uur, za en zo van 13.00 t/m 17.00 uur. Maandag gesloten.
Wilhelminafonds veilt zeefdrukken
rdam» Vijf bekende Nederlandse kunstenaars - Corneille,
Jeroen Krabbé, Gerti Bierenbroodspot, Charlotte Molenkamp en
Susan Schildkamp - hebben speciaal voor het Koningin Wilhe-
mina Fonds (KWF) een schilderwerk gemaakt over het thema
"licht en donker'. Van elk werk worden 250 zeefdrukken ge
maakt. die het KWF mag veilen ten bate van de kankerbestrij
ding. Eén zeefdruk kost 1350 gulden; vooreen portfolio met alle
vijfde werkstukken moeten liefhebbers 5750 gulden betalen.
Staatssecretaris Vermeend van Financiën maakt het voor poten
tiële kopers extra aantrekkelijk. Zij mogen namelijk een flink
ran het aankoopbedrag aftrekken van de inkomstenbelas
ting: 650 gulden bij een losse zeefdruk en 2770 gulden voor de
hele serie.
Freek op concerttournee
delft» Freek de Jonge gaat op tournee met zijn concertprogram-
Omdat 'Rapsodia', waarin Freek alleen songs zingt en geen
theateracts doet, vorig jaar oktober in poptempel Paradiso een
spetterend concert opleverde, besloot impresario Mojo Theater
Productions nog zeven van zulke optredens te regelen. In Tivoli
(Utrecht, 2 april), Carré (Amsterdam, 7 en 8 april), Chassé Thea-
(Breda, 11 april), Stadsschouwburg Nijmegen (12 april), De
Harmonie (Leeuwarden, 14 april) en Prins van Oranje (Goes, 23
april). Aansluitend volgen nog twee concerten in België. De gele
genheidsformatie die Freek begeleidt bestaat uit Robert Jan
Stips, Norbert Sollewijn Gelpke, Marc Boon, Dave van Beek en
Hella de Jonge. De kaartverkoop is inmiddels begonnen.
iburg willem goudriaan
i de zeventiende eeuw was het
;en probleem. Mollige vrou-
en waren geliefd, en ze wilden
:aag naakt poseren voor schil-
ers. Rubens werd er beroemd
Nu staan de zaken er heel
nders voor. De kunstacade-
5 lies in Nederland kampen met
en tekort aan 'Rubens-types'.
öZ)ikke wouwen laten het mas-
nesMal afweten. Tot groot verdriet
an docenten en leerlingen.
„Het modebeeld is slank",
erzucht adjunct-directeur J.
Genk van de Academie voor
eeldende Vorming in Tilburg,
'rouwen met wespentailles
lelden zich dan ook in over
bed bij zijn academie aan. 'Ik
eb de ideale maten', denken
ïaalüfe. Dat is een misverstand, legt
'in Genk uit. Kunstenaars zijn
eeuwenlang gefascineerd
ioor dikke wouwen. Daar wil-
a ze graag hun penseel op los-
van mollige
louwen is een 'uitdaging'
ike schilder. Rubens werd niet
oor niets wereldberoemd. Hij
itH Jaagde erin de rondingen
erdoi? spierde armen en benen
.071
De Vloek van de Farao van de Amerikaanse kinderboe
kenschrijver R.L. Stine is vanochtend bekroond met de.
Venz Kinderboekenprijs 1998. Het griezelige werk was
met 20.578 exemplaren het best verkochte kinderboek
dat vorig jaar uitkwam, zo bleek vandaag in Amsterdam
bij de start van de stemperiode voor de elfde editie van
de Nederlandse Kinderjury.
baseerd op een overzicht van de
honderd best verkochte kinder
boeken van 1997. In de catego
rie tot zes jaar ging 'Piep zei de
muis' van Carry Slee en Dagmar
Stam het meest over de toon
bank. De thriller 'Alleen in huis'
van Sinclair Smith vond in de
categorie 13 t/m 16 jaar het gre
tigst aftrek.
Bij de boeken voor kinderen
tussen 6 en 9 jaar gold dat voor
verzamelde sprook-
Alle kinderen tussen 6 en 12 jaar
kunnen van 1 februari tot 1 juni
aangeven welke vijf boeken uit
1997 zij het leukste of het mooi
ste vonden. Vorig jaar deden
ruim 48.000 kinderen mee.
Welk boek dit jaar de prijs van
de Nederlandse Kinderjury
wint, wordt op 27 juni bekend.
De bekendmaldng van de
Venz Kinderboekenprijs is ge-
jes van Annie M.G. Schmidt
'Mischien wel echt gebeurd'.
Deze verzameling is door haar
zelf nog geselecteerd en geredi
geerd. Het is voor de derde keer
na haar dood (1995) dat een
boek van Annie M.G. Schmidt
het best werd verkocht in een
van de leeftijdscategorieën.
Griezelverhaal
Het winnende boek van R.L. Sti
ne is een griezelverhaal over
een jongen die een aantal
mummies tot leven ziet komen.
De auteur schrijft pas sinds kort
griezelverhalen, een genre dat
ongekend populair is.
De zogeheten 'Kippenvel-se
rie' waar 'De Vloek van de Fa
rao' deel van uitmaakt, is maan
delijks alleen al in de Verenigde
Staten goed voor 1,25 miljoen
verkochte exemplaren. De boe
ken in de serie zijn vertaald in
18 talen. In totaal zijn er al meer
dan 90 miljoen boeken van Sti
ne verkocht in de wereld. De in
New York woonachtige mul
timiljonair schrijft gemiddeld
liefst twee boeken per maand.
Stine hoeft overigens voorlo
pig niet te wezen voor zijn in
komsten. Volgens Henk Kraima
van de stichting Nederlandse
Kinderjury zal de grote belang
stelling voor griezelboeken nog
wel enige tijd aanhouden. Ruim
60 procent van de boeken in de
top-12 behoort momenteel tot
dit genre. Ook jongere kinderen
lezen graag enge verhalen. Be
ginnende lezers starten tegen
woordig eerder met een griezel
verhaal dan met een sprookje,
aldus Kraima.
Popa Chubby, blueskolos uit New York
zijn modeHen natuurgetrouw te
vereeuwigen. De Rubens-types
die anno 1998 bereid zijn in een
bevallige pose voor de schil
dersezel plaats te nemen, zijn
echter dun gezaaid. ,,Er zijn nog
altijd genoeg dikke wouwen,
maar ze schamen zich ten on
rechte voor hun lichaams
bouw", denkt Van Genk. Molli
ge wouwen zijn mooi, maar ze
weten het zelf niet. De trend in
Films en reclames is nu eenmaal
'hoe slanker, hoe mooier'.
Jacques Spee, docent aan de
Kunstacademie in Maastricht,
heeft twee dikke wouwen in
zijn bestand van modellen. Ook
hij denkt dat het huidige mode-
ideaal niet bijdraagt aan een
toeloop van robuuste types. Di
recteur Bob Bonies van de Vrije
Academie in Den Haag begrijpt
de problemen van zijn collega's.
„Wij hebben gelukkig in een
reeks van jaren een vast be
stand kunnen opbouwen. Daar
in zitten allerlei types, inclusief
dikke wouwen. Éen probleem
is, dat niet iedereen zomaar
model kan worden. Je hebt er
veel geduld voor nodig. Je moet
minstens een kwartier dezelfde
pose aannemen."
amsterdam theo hakkert
Popa Chubby is de gewichtigste
bluesgitarist van de laatste ja-
reii Grof geschat moet hij zo n
honderdvijftig kilo wegen. Hij
gooit ze allemaal in de strijd tij
dens zijn concerten. Een lieve
man. Maar dan moet je niet
proberen iets achter zijn rug om
te doen. 'Ik ben mijn eigen cate
gorie.'
Ooit een man van honderd
vijftig kilo in één seconde van
een gemoedelijke goeierd in
een briesende woesteling zien
veranderen? De opmerking was
absoluut argeloos: 'Wat aardig
dat je te horen bent op de cd
The Jimi Hendrix Music Festi
val.'
„WAAT?!. Is daar een cd van
gemaakt?" Popa Chubby, een
blueskolos woonachtig in
Brooklyn, legt in één klap zijn
knuffelbeer-imago af. „Daar
weet ik niks van. Staan er wer
kelijk drie nummers van mij op?
Niet te geloven. Ik heb daar
nooit toestemming voor gege
ven." Hij kruipt bijna in de cas
setterecorder en voegt de pla
tenmaatschappij een aantal vre
selijke verwensingen toe. En als
hij weer een beetje bedaard is:
„Ik weet werkelijk nergens van.
Ze hebben niks verteld en wat
erger is, ze hebben me niks be
taald. Dit is toch geen manier
van doen. Als ik zoiets zou flik
ken, zou ik slapeloze nachten
hebben."
De woede van Chubby richt
zich op een cd, die 5 februari
verschijnt, met live-opnamen,
gemaakt in Tilburg, van vier
Amerikaanse gitaristen die een
ode brengen aan Jimi Hendrix.
Naast Popa Chubby zijn dat
Omar Dykes (van The Howlers),
Michael Lee Firkins en Walter
Trout. „Misschien een misver
stand," bromt hij later.
En de middag begint zo ont
spannen. Nauwelijks op Neder
landse bodem gearriveerd heeft
hij zich voorzien van een paar
zakjes wierook en groen spul
voor in zijn hasjpijp, de zon
schijnt op lentekracht zijn dure
hotelkamer in - wat wil hij nog
meer? Een fles water. En die
krijgt hij ook.
Daar zit-ie dan: Popa Chub
by. Ruim 37 jaar geleden als Ted
Horowitz geboren in de New-
Yorkse wijk The Bronx en in
1995 wereldwijd in blueskrin
gen doorgebroken met zijn cd
'Booty And The Beast', een
plaat die hij maakte voor het
her-opgerichte blueslabel
OKeh. Hij' heeft zijn gitaar op
Popa Chubby: „Een'kid in Amsterdam heeft hetzelfdë recht o
gomery, Alabama."
The
schoot. Een blankhouten Gib
son die duidelijk ouder is dan
zijn baasje. „Uit 1956," beaamt
hij. „Net drie maanden geleden
gekocht. Het is een stuk hout
dat goed klinkt. En hout leeft.
Maar ik geef ze geen namen.
Dat doet alleen B.B. King."
Een bluesgitarist uit
Bronx. Niet het meest vc
hand liggende genre vo<
wijk, zo lijkt het. „Veel i
vinden het vreemd, ja. Sommi
gen denken ook nog steeds dat
je om blues te kunnen spelen
zwart moet zijn en uit het zui
den van de Verenigde Staten
moet komen. Maar het is zoals
B.B. King al zei: blues is een al
gemeen menselijk gevoel. Dat is
het in Memphis en dat is het in
Den Haag. Ga je helemaal terug
naar de bron, dan moet je zeg
gen dat je alleen blues kunt zin
gen wanneer je uit Afrika komt.
Daar is het ontstaan, bij de Afri-
kaanse slaven, de veldwerkers.
Maar de blues heeft de delta
verlaten en is overal neergestre
ken. Nu heeft een kid in Am
sterdam hetzelfde recht om de
blues te spelen als een zwarte
uit Montgomery, Alabama."
Met de cd Booty And The Be
ast vestigde hij zijn naam. Toch
is hij onmiddellijk weer bij
OKeh vertrokken. „We konden
het niet eens worden over de
muziek. Ze wilden me in de al
ternatieve hoek drukken, maar
ik wilde een andere kant op.
Verder geen kritiek op OKeh,
want hij kon daar samenwerken
met producer Tom Dowd, die
zijn sporen verdiende voor zijn
werk met Rod Stewart, Eric
Clapton en Aretha Franklin, al
dan niet samen met Jerry
Wexler. „Tom heeft me zo veel
geleerd dat ik nooit meer een
producer nodig heb. Ik kan nu
alles zelf."
Tegen de tijd dat er verkiezingen
zijn willen populistische politici
wel eeiis cadeautjes uitdelen.
Wethouder Jan Laurier is zonder
meer de kampioen van de vrij
gevigheid. Er
gaat nu geen s
week voorbij, -
of we lezen
dat deze wet
houder weer
sympathieke
groep heeft
ontdekt,
waaraan hij
(meer) ge
meentegeld
wil geven. Jan
Laurier trekt
hierdoor zelfs
landelijk de
aandacht.
Zijn laatste
idee is om een
grote Duitse
stad te subsi
diëren. De
stad Leipzig
wil een mo
nument voor
Marinus van
der Lubbe oprichten. Aan dat
monument zou volgens Jan Lau
rier Leiden moeten meebetalen.
Van der Lubbe behoort onge
twijfeld tot de opmerkelijkste
Leidenaren van deze eeuw. Als
wethouder heb ik ooit nog eens
bevorderd dat een nieuw woon-
hof in de binnenstad naar Van
der Lubbe werd vernoemd. Ook
internationaal is er sprake van
een herwaardering van Marinus
van der Lubbe.
Maar wat is de rechtvaardi-
ging om de inwoners van Leiden
mee te laten betalen aan een
monument in een rijk buur
land? We geven toch ook geen
subsidie aan het Louvre of The
National Gallery om een schil
derij van Leidse schilders als Jan
Steen of Jan van Goyen aan te
kopen? Het geld van Jan Laurier
kan beter voor een monument
in Leiden dan in Leipzig worden
ingezet. Er is ook in onze eigen
stad een initiatief om tot een
nieuw monument (een fontein)
tekomen. Sinds een maand be
staat in Leiden de Stichting Vier
kant in Vierkant. Deze stichting
ontleent haar naam aan het
ontwerp uit 1917 van Theo van
Doesburg voor een fontein. Het
was ook in 1917, dat Theo van
Doesburg het tijdschrift De Stijl
in Leiden oprichtte. De Stijl is
zonder meer de internationaal
meest prestigieuze en invloedrij
ke beweging clie ons land de
laatste eeuwen heeft voortge
bracht. Ruimtegebrek verhindert
De Lakenhal nog om hieraan
voldoende aandacht te geven.
(Momenteel zijn wel 17 werken
van Theo van Doesburg in De
Lakenhal te zien). Een museum
als The Metropolitan Museum of
Art in New York heeft voor De
Stijl een aparte afdeling inge
richt. In Japan wordt momen
teel een expositie over De Stijl
gehouden, waarbij ook een ma
quette van de fontein te zien is.
De maquette in Japan is een gro
tere kopie
van een eer-
der door Ber
nard Stöxen
vervaardigde
maquette. De
maquettes
geven een
goed beeld
van een mo
gelijke nade
re invulling
en uitiver-
king van het
globale ont
werp van
Theo van
Doesburg.
Wie Japan
wat ver
vindt, kan
overigens ook
terecht in het
vernieuwde
restaurant in
de Leidse
Hout, dat
morgen door Jan Wolkers wordt
heropend. Permanent is daar
Bernard Stoxens maquette te
De Stichting Vierkant in Vier
kant wil de Theo van Doesburg
fontein alsnog realiseren, bij
voorkeur op het nieuwe sta
tionsplein. Al in 1990 hebben
enkele raadsleden, onder wie El-
ly Kerckhoffs en Bernard Stöxen,
hiervoor gepleit. De fontein zou
een rustgevend maar ook bin
dend element tussen de nieuwe
stad (station en omgeving) en de
oude binnenstad kunnen zijn.
Het is bovenal een eerbetoon
aan De Stijl.
Eigenlijk heeft Leiden drie
fonteinen, waarop de stad trots
moet zijn. Natuurlijk die van Ja
cob Roman aan de Vismarkt
(1693). De gemeente heeft de
Vismarktfontein weer in oude
luister hersteld; helaas wordt de
tegen de vrieskou beschennende
bekisting in de winter niet meer
aangebracht.
De van de Cobra-beweging
bekende kunstenaar Constant
Nieuwenhuis ontivierp de nu tij
delijk verdwenen fontein aan de
Kooilaan/Sumatrastraat. Deze
fontein was in 1970 nog niet
klaar of zij was al als symbool
van de nieuwe tijd afgebeeld op
de ontslag van de nationale ver-
keersstudie Toekomst Projectie
2000. Alexander Pechtold lijkt
het voor elkaar te krijgen om de
ze fontein weer in haar volle glo
rie aan de stad terug te geven.
De Theo van Doesburgfontein
uit 1917 is zelfs nog nooit ge
bouwd. Dat kan best alsnog, in
dien onze stadsbestuurders zich
vierkant achter het enthousiaste
en meeslepende initiatief van
hun eigen burgers scharen.
Volgend jaar moet het eerste
boek van Popa Chubby ver
schijnen: 'Road Rot'. Zijn bele
venissen on the road. „Sinds ik
gemerkt heb dat mensen vaak
merkwaardig op mij reageren,
schrijf ik alles op wat er gebeurt.
De verschillen en overeenkom
sten tussen mensen, is waar het
leven om draait en wat het le
ven interessant maakt. Ik voel
me op een positieve manier
vervreemd van anderen. Ik heb
me altijd aangetrokken gevoeld
tot alles wat dertig jaar geleden
'in' was. Ik heb nooit bij de ac
tualiteit gepast. Wat ik doe, is
dus eigenlijk origineel. Er is nie
mand zoals ik. Ik ben zoals ik
ben. Mensen willen altijd dat je
op een ander lijkt. Ik pas niet
goed in categorieën. Ik ben mijn
eigen categorie. En ik schrijf. Ik
schrijfdusikben.'
Popa Chubby treedt 2 februari
op in Basement in Rotterdam.
amsterdam anp
jr. al overleden aan de gevolgen
van TBC. Daarom was het voor
Mesdag waarschijnlijk moeilijk
een werk van hem aan te ko
pen. De Mesdag-collectie bevat
ook werk van Johannes Bilders'
tweede vrouw, Maria Bilders-
Van Bosse.
De bekendmaking van de
aankoop valt samen met de
opening vandaag van een nieu
we tentoonstelling in het Van
Gogh Museum. Onder de titel
'Helden Geesten' toont het
museum in Amsterdam ruim
160 prenten, tekeningen, schil
deringen en geïllustreerde boe
ken van Utagawa Kuniyoshi
(1798-1861). De Japanse prent
kunstenaar portretteerde hel
den, geesten, worstelaars, kat
ten, landschappen en erotische
voorstellingen. Hij behoort tot
de grote Japanse prentkunste
naars uit de vorige eeuw.
Het Van Gogh Museum in Am
sterdam heeft het schilderij
Bosrand van Gerard Bilders
(1838-1865) aangekocht. Het
rond 1858 vervaardigde doek
krijgt een plaatsje in Museum
Mesdag in Den Haag. Dat valt
sinds enkele jaren onder het be
heer van het Van Gogh Muse
um. Bilders geldt volgens het
museum als een belangrijke
wegbereidèr van de Haagse
School. Het is het eerste werk
van de kunstenaar in het Haag
se museum. Hendrik Willem
Mesdag (1831-1915), de grond
legger van het museum en de
collectie, heeft nooit iets van
hem aangekocht. Wel van zijn
vader, Johannes Bilders (1811 -
1890), die hem rond 1866 schil
derles gaf.
Tijdens die lessen was Bilders
jazzpianist
Aal ter Bishop
overleden
r lei
Winnaar Grote Prijs van de Bollenstreek speelt morgen in Join
Carthago: dromen
toekomst als beroepsmuzikant.
katwijk» henk v
De Katwijkse band Carthago
werd vorige maand winnaar van
de Grote Prijs van de Bollen
streek. Sindsdien gaat het de
band voor de wind. Zaaleigena
ren en programmeurs van
jeugdsociëteiten hingen direct
aan de telefoon om de band te
boeken. De melodieuze metal
van het zestal lijkt begonnen
aan een ware opmars in de
Duin- Bollenstreek. Morgen
zaterdag treedt de groep op in
het Noordwijkse Join. En in
maart staan ze in de halve finale
van de Zuidhollandse Popjacht.
De zeskoppige band, behalve
zangeressen Margreet van Duij-
venbode en Stella de Ruiter be
staande uit Rob Ouwehand (gi
taar/zang), Arris Ouwehand
(bas/zang), Peter van Dijk (toet
sen) en Joris Bol (drums), weet
vooral met de zangeressen en
keyboard een eigen metal-ge-
luid te creëeren. Toch wordt de
groep ook vaak vergeleken met
de succesvolle Nederlandse
band The Gathering. „Dat
klopt," reageert Rob Ouwe
hand. „Omdat wij ook zange
ressen hebben. Maar ik vind dat
de muziek van The Gathering
heel anders is. Carthago is veel
technischer.'
De keuze voor zangeressen
was het sluitstuk van een sle
pend probleem. Peter van Dijk:
„We hebben zoveel gezeur ge
had met zangers. Altijd was er
wel wat. We kenden Margreet al
langer en wisten dat ze kon zin
gen. Zelf was ze ook meteen en
thousiast. Later vroeg Stella of
ze mee mocht doen. In de prak
tijk blijkt dat door
stemmen veel meer harmonie
in het geluid komt. Misschien
dat daardoor ook
niet-metalliefhebbers onze mu
ziek leuk vinden".
De zangeressen geven ook
een stuk herkenbaarheid aan
Carthago. „Dat is heel belang
rijk voor een jonge band. Het is
ook niet voor niets dat we een
showtje weggeven op het podi
um. We zijn allemaal gekleed in
zwart. Dat geeft iets mysterieus.
En het publiek vindt het leuk.
Het is anders. Je zult ons niet
zien spelen in spijkerbroek met
gaten en scheuren," aldus Ou
wehand.
Carthago speelt pas sinds ok
tober 1997 in de huidige bezet
ting dus het eerste succesje, de
Grote Prijs van de Bollenstreek,
was al snel binnen. De jury
bleek lovend over de Katwijkers.
De hoofdprijs, tweeënhalve dag
studiotijd, wil de band gebrui
ken om een demo op te nemen.
Het is de bedoeling dat later dit
jaar de debuut-cd uitkomt. „We
willen graag een platencontract.
Als dat niet lukt brengen we de
cd in eigen beheer uit," vertelt
Arris Ouwehand. „Om mee te
tellen heb je tegenwoordig een
cd nodig. We zijn een product
dat zichzelf moet verkopen."
De bandleden dromen van
een toekomst als beroepsmuzi
kant. Rob Ouwehand: „De men
sen vinden onze muziek te prui
men. De respons uit de zaal is
goed. Tijdens de Zuidhollandse
Popjacht in maart willen we be
wijzen hoe goed we zijn. Dan
spelen we niet voor een
thuispubliek. Als we in Katwijk
optreden bevinden zich altijd
wel vrienden en bekenden on
der het publiek. Die klappen
toch wel. Straks gaat het er om
hoe een weemdé zaal *op ons
reageert. We moeten ons niet
alleen richten op Katwijk. We
willen verder''
„En de Grote Prijs van Neder
land winnen," roept toetsenist
Peter van Dijk. „Een droom van
mij is om in het buitenland te
spelen. In Duitsland en Japan is
een goede markt voor onze mu
ziek. Daar gaan volle stadions
uit hun dak voor metal. Dat lijkt
me prachtig.'
Carthago treedt zaterdag 31 ja
nuari op in Join in Noordwijk,
aanvang 21.00 uur. Een dag la
ter spelen ze 's middags in het
zaaltje van Camping Noord
duinen in Katwijk. In maart
speelt de band in de halve fina
le van de Zuidhollandse Pop
jacht.