'Muziek is de eigenlijke kerktaal' iF Langegracht al 33 jaar gedempt Kerk Samenleving ZATERDAG 13 DECEMBER 1997 REDACTIE DICK V Dr. Anton Veniooij benoemd tot eerste liturgie-professor De Zeister priester dr. Anton Vernooij wordt per 1 januari de eerste bijzonder hoogleraar liturgische muziek in Nederland. Deze leerstoel aan de Theologische Faculteit Tilburg is ingesteld door de Nederlandse Sint-Gregoriusvereniging, de landelijke rooms-katholieke organisatie voor kerkmuziek. Vernooij moet een stimulans geven aan de wetenschappelijke bestudering van liturgie en kerkmuziek in hun onderlinge samenhang. De professor formuleert het huiselijker:,Ik wil toon en tekst in de kerk weer in balans brengen." Ja, dat ben ik, per 1 januari de eerste professor kerkmuziek in Nederland. Een kroon op 'n lang leven als do- cent in Utrecht, bijna dertig jaar. Eindelijk krijg ik de kans om dót te realiseren waarvoor ik lange jaren heb gestu deerd. Ik mag de muziek in de liturgie van de rooms-katholieke kerk als een wezenlijke functie aan de orde te stellen. En zeggen dat in essentie alle muziek liturgisch kan zijn. Waarom zou bijvoorbeeld de melodie van de Italiaanse aria Una furtiva lagrima' uit Doni zetti's l'Elisir d'Amore niet zinvol gebruikt kunnen worden in een dienst? Dat kan best. Zolang de taal van de componist zich maar voegt naar die van de gemeenschap. „De liturgische vernieuwing die in de jaren zestig, na het Tweede Vaticaans Concilie, op gang is gekomen, is voor mij een belangrijke drijfveer. In 1969 werd ik docent aan het Ne derlands Instituut voor Katholieke Kerkmu ziek in Utrecht. Het waren de jaren van ver nieuwing. Dus aan belangstelling voor mijn vak was geen gebrek. Het Utrechtse instituut had zeker een goede naam dankzij grote leermeesters als directeur C. Huijgens, maar het hoogtepunt was wel voorbij. Het sloot niet meer aan op de mo derne praktijk, waarin prominente vernieu wers als Huub Oosterhuis en Bernard Huij- bers het voortouw namen. Zij hebben nog wel geprobeerd het Utrechtse instituut een rol te laten spelen in de liturgische vernieu wing maar dat is niet doorgegaan omdat het instituut te veel gericht was op het verleden. Toch ben ik van dat instituut gaan houden, want mijn primaire opdracht was het aanbie den van een traditionele kerkmuzikale oplei ding. Maar daarnaast, in mijn vrije tijd, schreef ik artikelen en ging ik het land in om toespraken te houden over de nieuwe wave in de kerkmuziek. Dat viel niet mee, want alom was de gehecht heid aan het oude groot. De grootste frictie ontstaat wanneer je te doen krijgt met men sen die niet mee kunnen. Die niet willen be grijpen wat het doel is van de kerkmuziek: meegaan met wat de mensen beweegt. Met name de koren hadden sinds mensenheuge nis op een en dezelfde manier gezongen. Laat ik het zo samenvatten: ter ere Gods, zoals mijnheer pastoor al zo vaak had ge zegd. Het moest gaan om de verhééérlijking van God, gelijk de opstijgende wierook rond het driemaal gezongen Sanctus in de mis: Heilig, Heilig, Heilig. Gaat eeuwenlang goed en dan komt er ineens 'n geleerde liturgist uit de hemel vallen. Zo'n nieuwlichter die weer eens iets heel anders wil. Die zomaar zegt: nee, beste koorleden, dat Sanctus is een ac clamatie, een aanroeping van het kerkvolk. Van het koor én de beminde gelovigen. Dus moet men van het Sanctus geen Glorieus Nummer maken, eerder een yell. Een mach tige kreet, opstijgend uit de hele gemeen schap. Helaas, mijn boodschap werd lang niet overal gepruimd. Veel koorzangers lie pen rood aan en foeterden: 'Wat die liturgist wil, is geen muziek meer. Het produceren van volkszang is beneden onze stand.' Ik heb me uitgeput in het uitleggen van het verschil tussen autonome en toegepaste kunst. Tot op de dag van vandaag een hek sentoer. Bij autonome kunst gaat het alleen om de schoonheid van de muziek zelf. Toe gepaste kunst moet beantwoorden aan een hoger doel. 'Dat doen we toch?', riepen de koorleden verongelijkt, 'wij zingen immers ter ere Gods. Is er een beter doel denkbaar?' Dan moest ik telkens weer duidelijk maken dat sommige zangers in de loop der eeuwen wel het belangrijkste waren vergeten, hun dienende taak aan het kerkvolk. O, wat was het lastig om dat over te brengen. Ik weet nog goed dat ik een keer vertwijfeld tegen kardinaal Alffink, met wie ik goed over weg kon, heb geroepen: 'Eminentie, ik geef het op. Het heeft geen zin meer. U moet naar die eigenwijze koorzangers geen kerkhistori cus of liturgist sturen, maar een psycholoog. Die kan misschien die mensen wel om krij gen'. Met die kenmerkende glimlach van hem, veegde hij meteen het protest aan de kant: Dr. Anton Vernooij: „Bidden is zingen, sterker nog: alle spreken is zingen." 'Ach jongen, tegenstand ervaar ik zo dikwijls. Maar ik hou vol, doe jij dat nou ook'. Heb ik gedaan. Tot mijn plezier, moet ik zeggen. Want ik ben spoedig daarna in een nieuwe fase beland. Daar bedoel ik mee dat wij, koorleden en ik, het stof laagje voor laagje van de liturgie blazen. Wij herontdekken sa men steeds meer de betekenis van de muziek als kerktaal. Neem nou maar weer het driemaal aangehe ven Sanctus. Daarbij is niet doorslaggevend de vertaling van dit latijnse woord, welnee. Bepalend is de manier waarop het gezongen wordt. Het komt aan op de intonatie, de me lodie, de samenklank. Zeg maar, de sfeer waaruit het volk Gods de tekst zingt. O, dót is zo heerlijk om te doen. Te werken aan een nieuwe melodie, die overeenkomt met de be doeling van de tekst. Door zo bezig te zijn, heb ik een voortzetting kunnen geven aan de traditie. Natuurlijk, ook dankzij de inspiratie van gedreven vernieu wers als Oosterhuis, Huijbers, Strategier en Pirenne. De twee eerstgenoemdem vormden de kem van de Amsterdamse werkgroep voor volkszangliturgie en streden voor een nieuwe taal in de liturgie. Die ontwikkeling bracht mij onder meer tot de uitspraak dat na mij niemand meer kerkmuziek in Rome moest gaan studeren. Of hij zou de moed moeten hebben om kritisch te zijn. Ik zal u eerlijk dit zeggen: toen ik in Rome kwam, zeiden ze te gen me 'ofwel je wordt uiterst kritisch omdat je het niet meer ziet zitten, ofwel je wordt ra zend enthousiast'. Ik heb beide gevoelssensa- ties meegemaakt. Eerst was ik ronduit en thousiast, maar gaandeweg heb ik geleerd dat alle idealen die je hebt, ook op muziekge bied, menselijk moeten worden ingevuld. Dat betekent dat je ook kritiek moet kunnen uiten als je die hebt. Die vrijheid nam en kreeg ik. Daarom ben ik niet teruggekeerd als een Romein met onwrikbare opvattingen maar als mens die ook trouw wil zijn aan zijn eigen intuïties. Toen ik pas klaar was, wilde ik alles en ieder een verlossen van 'verkeerde gewoonten'. Nu weet ik wel beter. Besef ik bijvoorbeeld heel goed dat het Gregoriaans een onvervangbaar ritueel kan zijn. Een manier van zingen, waarin mensen hun diepste geloof beleven. Omdat ik dat nu weet, zeg ik tegen 'eigenge reide' koorzangers: 'Heren, jullie hebben te recht respect voor de traditie'. Maar ik zal óók zeggen: 'Wat zijn we nu eigenlijk aan het doen? Luister ook eens naar mijn visie'. Dan probeer ik aan hen duidelijk te maken hoe zinvol een andere manier van zingen kan zijn, zodat ze uit vrije wil daarvoor kiezen. Hoewel het beter gaat, blijft het ploeteren. Omdat in deze tijd gefundeerde kennis van liturgie vaak ontbreekt. In ieder geval bij al len die alleen geïnteresseerd zijn in teksten. Neem met het oog op Kerstmis dit openings gebed: 'Heer God, geef dat de mensen de dag van Uw geboorte in blijdschap beleven'. Ve len staren zich blind op de betekenis van die woorden. Waarom? Het komt niet aan op de tekst maar op de manier waarop die wordt uitgesproken. Lang is gedacht, niet in de laatste plaats door de priester op het altaar, dat de melodie los stond van het woord. Niets is minder waar. De muziek is geen versiering, geen feestelijk randje maar een wezenlijk onderdeel van de verkondiging. Bidden is zingen, sterker nog: alle spreken is zingen. De intonatie geeft de betekenis aan de tekst, niet andersom. Ik probeer dus mijn gehoor ervan te doordrin gen dat de muziek zowel de intonatie, de sa menklank van een akkoord, de melodie, het ritme, de dynamiek de eigenlijke liturgie is. Ook het spel van de organist is wezenlijk on derdeel van de liturgie. Denk niet dat een goede liturgieviering won deren verricht. Ze zal niet, om maar wat te noemen, de leegloop van de kerken kunnen verhinderen. Dat soort verschijnselen rea geert op de waan van de tijd. Het belang van een goede liturgie is de kwali teitsverbetering van de eredienst. Het bele rende verdwijnt. Het feestelijke van geza menlijk iets vieren, komt ervoor in de plaats. Laat één ding duidelijk zijn: de pastoor is niet de enige die mag voorgaan. De cantor, diri gent en organist zijn partners. Het is onge past als een pastoor denkt: 'Met wat zang en muziek kun je de kerstdienst wel opleuken, als het maar duidelijk is dat mijn preek bo ven alles en iedereen uitsteekt'. Nee, niet goed. Hij moet juist zeg gen tot alle deelnemers aan de li- turgie: 'ik kan jullie niet missen. Zonder jullie komt de verkondi- ging niet uit de verf. in Bisdom Utree B begint 'imago campagne' on scholieren UTRECHT ANP je Leerlingen van alle rt tholieke scholen in het ja1 dom Utrecht kunnen maand niet om God he sch is althans de bedoelingi i'e' speciale poster met Who's afraid of God?, bisdom op de middelbarse len verspreidt. Met de campagne' wil het aaiti op eigentijdse wijze God de aandacht brengen j name jongeren. De post» een rood vlak met aanti den een gele en blauwe In het midden is eenfc kerfd. De poster doet stt ken aan het schilderij afraid of red, yellow van Barnett Newman. IX Kerken pleit voor opheffi boycot Cubi De Noord-Amerikaanse hebben het handelse m. van Washington tegen 0 rt kritiseerd. Secretaris Brown Campbell van di nale Kerkenraad in dei tot de Staten pleitte vooro; gee van de boycot tegen he |e g bische communistisch; vai Nadat Campbell teru van een reis naar Cubai lijsi ze het handelsembargo Iers teel en politiek nuttelc hu kondigde een grotere ir ijn de Amerikaanse kerb „He voor ondersteuning va ïille programma's. BEROEPINGSW f NEDERLANDSE HERVORMDt Beroepen: te Meeuwen A dal, kandidaat te HasseltlOi Aangenomen: naar Asperen den Berg, kandidaat te IJss die bedankte voor Nieuwen Noordsche Schut; naar Kal Zee (wijkgemeente Morgens (toez.) A. Vlietstra te Drieso: GEREF.GEMEENTEN Beroepen: te Amsterdam en koop A.B. van der Heidente Leidsch Dasblad ANN01897 Maandag 13 December LEIDEN Hedenmiddag omstreeks twee uren brak een bin nenbrandje uit bij den kastenmaker O. in de Kliksteeg, vermoe delijk door het poken in een kachel, ten gevolge waarvan vonken met stroo, dat op den grond lag, schijnen in aanraking gekomen te zijn. Door buren werd het vuur met emmers water gebluscht. Gelukkig, want aangezien op den zolder een tame lijk groote hoeveelheid krullen lag, zouden, bij uitbreiding, de gevolgen niet te overzien zijn geweest. LEIDEN De R.K. kerk van Onze L. Vrouwe Onbevl. Ontvan genis aan de Hartebrug alhier bezit een prachtige kazuifel. Zij dagteekent uit het begin der 16de eeuw en prijkt met heerlijk borduurwerk: aan de achterzijde een groot tafereel der kruisi ging zóó fijn met de naald genuanceerd, dat men zou gelooven een aquarelle voor zich te hebben, voorts St.-Pieter en St.- Paulus, de patronen van Leiden. Aan de voorzijde zijn drie figu ren: de Heilige Apollonia, Catharina en Agatha. Dit fraai naald werk, dat op sommige punten erg gehavend was, is met de ui terste zorg en voorzichtigheid en met den besten uitslag geres taureerd door den heer H.N.H. Fermin, te 's-Gravenhage. Aan staanden Vrijdag en Zaterdag zal dit borduurwerk te zien zijn in het Kunstnijverheidsmuseum, aan den Boschkant aldaar, te vergelijken met eenige andere moderne borduur- en zilverwer ken. Dit is een zeldzame gelegenheid om kennis te nemen van merkwaardig voortbrengsel van kunstnaaldwerk uit de beste periode. BRUSSEL Te Brussel is een dienstmeisje krankzinnig ge- worden uit angst, omdat zij in de courant had gelezen, dat de wereld in 1899 zou vergaan. ANN01972 woensdag 13 december IJMUIDEN/KATWIJK Katwijkse treiler op zee totaal uitge brand. De KW 159 "Marian Ellen" vertrok gisteren uit IJmui- den. Om een uur of zeven brak de brand uit in het achterschip. Op dat moment lagen de meeste bemanningsleden te slapen. De brand breidde zich snel uit, binnen een paar minuten stond het gehele achterschip in vuur en vlam. Op dit gedeelte van de treiler bevonden zich behalve de machinekamer ook de verblij ven van de bemanning. Door de grote rookontwikkeling kon de bemanning niets anders doen dan zich op het voorschip in vei ligheid stellen, maar ook hier kwam het vuur snel naderbij. Voor de situatie echter helemaal hopeloos werd, bracht de Vlaardingen 11-5 "Vooraan" redding. Zonder aarzelen bracht de schipper hiervan zijn schip naast de als een fakkel brandende Katwijkeren nam de bemanning over. Binnen tien minuten hierna stond ook het voorschip in lichterlaaie. Met de schrik nog in de benen stapten gisteravond laat de tien schipbreuke lingen in IJmuiden aan de wal. Behalve de kleren aan hun lijf en het vege lijf zelf hadden zij niets kunnen redden uit het brandende schip. Al hun persoonlijke bezittingen waren in de vlammen verloren gegaan, evenals de scheepsparkiet. PMEUW BEKEKEN L O F LEIDSCH DAGBLAD (Opgericht 1 maart 1860) KANTOOR Rooseveltstraat 82 Postadres: Postbus 54, 2300 AB Leiden Het is, om pre cies te zijn, al weer ruim 33 jaar geleden dat de Langegracht in Leiden werd ge dempt. Daarvoor reden niet min der dan driedui zend vrachtwa gens met zand af en aan voordat het zover was. Het dempen van de Langegracht was nodig om de noord-zuidver binding in de stad tot stand te brengen. Begin punt van die ver binding was de St. Jorissteeg. Via de Pelikaanstraat en de Oude Sin gel moest er een aansluiting ko men op een nieuwe weg over het Schutters veld. Alvorens de vrachtwagens hun lading kon den storten werden een gietijze ren basculebrug gesloopt en een gracht uitgebaggerd. „De gemeentereiniging heeft daar toen een behoorlijke hoeveel heid bagger uitgehaald", herin nert de voormalig-directeur openbare werken ir. L. Ba- rendregt zich. „In die bagger zat nogal wat teer van de gasfa briek. Waar die bagger is geble ven weet ik niet meer. Mogelijk ergens gestort, want in die tijd leefde het begrip milieu niet zo." Niet de gehele Langegracht werd overigens volgestort. Aan de zijkant bleven slootjes over waar bedrijven en omwonen den op loosden. „Af en toe za gen die slootjes groen, geel of rood of hadden een andere kleur. Afkomstig van de wolfa- briek Clos Leembruggen. Die fabriek zat destijds ook aan de ABONNEESERVICE Abonnementen Geen krant ontvangen? Bel voor nabezorging: Ma t/m/vr 18.00-19.30 u Zaterdag 10.00-12.00 uu Redactie: Hoofdredactie: ADVERTENTIES 071-5128030 Maandag t/m vrijdag van 8.30 tc. ÏCe 0" isch RUBRIEKSADVERTENTIE Maandag t/m vrijdag v; 071-5128030 iec DIRECTIE B.M. Essenberg, J. Kiel (adiunct) HOOFDREDACTIE J.G. Majoor, r. van Brussel (adjunct) REDACTIE ABONNEMENTEN bijvooruitbetaling: per maand acceptgiro per kwartaal (acceptgiro) per half |aar (acceptgiro) per jaar (acceptgiro) Abonnees die ons een machtiging»*! het automatisch afschrijven van beta uedi geld, ontvangen 1,- korting perbeü VERZENDING PER POST per kwartaal (NL) lloiT J Rijsdam, chef redactie nieuwsdienst/kunst hebben of blind zijn (oleen andeu J Preenen chef red. Groot Leiden A.J.B.M. Brandenburg, chef eindred. regio F Blok, chef eindredactie algemeen W.F Wegman, chef red Duin en Bollenstreek W Spierdijk, chef sportredactie T. Brouwer de Koning chef Rijn-en Veenstreek hebben), is een samenvatting vank' nieuws uit het Leidsch Dagblad opg? n'e beschikbaar Voor informatie 0486-' ties (Centrum voor Gesproken Lectuur G naar N H U I mjriidiiu z.icktr11iuis, veiiiymy ai. cnsaueui. u. pei uay. Diaconessenhuis: maandag t/m vrijdag 08.00-17.00 u. uitgezonderdIn ac')l Academisch Ziekenhuis zaterdag 13 00 t/m dinsdag 13.00 en vanaf woei* ter 13.00 t/m vrijdag 13.00 u Rijnland Ziekenhuis, vestiging Rijnoord: geen ongevallendienst. dus Zandauto's reden af en aan om het zand in de gracht t gracht", weet Barendregt. Het bedrijf ging later samen met de wolspinnerij Hollandia in Veen- endaal. De gemeente Leiden kocht het fabriekspand aan de Langegracht. In de gracht werd in het voor jaar van 1964 een extra laag zand gestort. Barendregt: „On derzoekers van de universiteit in Delft hadden berekend dat er een zetting zou zijn van zo n 60 centimeter over drie jaar. Dat klopte later gedeeltelijk. De zet- tingwas minder dan de bereke ningen hadden voorspeld, maar was niet zo'n probleem omdat er later toch weer meer zand nodig was in verband met het dempen van de slootjes aan beide kanten." Drie jaar later werd'de weg over de gedempte gracht aangelegd. Niet zoals de bedoeling was in an J nLe BEZOEKUREN DIACONESSENHUIS (tel. 071-5178178): dagelijks 14 30-15.15 u. en 19.00-19.45 u Verloskunde en Gynaecologie, naast de gewone bezoektijden, voor partner bovendien van 10 30-11.15 en van 19.45-21.00 u. Special Care Unit 10.30-11 00 u., 15 00-15.30 en 19.00-19.30 u. en nat- "»ei Kinderafdeling. 10.30-12.00 en 14.00-19.00 u. (ouders de gehele dag),® nee cht\ RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging St. Elisabeth (tel. 071-5454545): dagelijks 14.00-15 00 u. en 18 30-19.30 u„ klasse li daarnaaStook 11.15-12 OOu. Verloskunde en Gynaecologie 14 30-15 30 u. en 18.30-19.30 u (voorpt rlijl 21 OOu.) Kinderafdeling 14.30-19 00 u. (voor ouders de gehele dag) Afdeling Hartbewaking (CCU) en intensive care (IC): 14.00-14.30en 183!' beide richtingen. „In het basis wegenplan, dat de gemeente raad in 1962 aannam, was uit gegaan dat de weg zou worden doorgetrokken naar de Lage Rijndijk. Via een verbrede Ver verstraat. Dat plan heeft te lang gelegen. Er ontwikkelden zich andere ideeën en op een be paald moment werd afgezien van die verbinding naar de Lage Rijndijk", aldus Barendregt. RIJNLAND ZIEKENHUIS vestiging Rijnoord (tel. 0172-463131bezoek is bijna de gehele dag welkom, behalve tussef 14.00 u Geopend van maandag 7.00 tot vrijdag 19.00 u ACADEMISCH ZIEKENHUIS (tel 071-5269111). bezoektijden Intensive Care-afdelingen, Beenmerg- transplantatie en Neonatologie op aanvraag c.q in overleg met de verplf? overige afdelingen 14.15-15.00 en 18 30-19.30 u met uitzondering var Endocrinologie en Stofwisselingsziekten14 00-17 00 en 19.00-21 00 u Infectieziektenen Interne Geneeskunde: 15.00-19.30 u. Kinderneurologie/Neurochirurgie 15.30-16.30 en 18.30-19.30u. ('savrfi voor kinderen onder 12 /aar). Klinische Oncologie 10.30-12 30 en 14 15-20.00 u. Maag-, darm- en leverziekten 14.15-16.00 en 18.30-19.30 u. Neurologie: 14 30-15.15 en 19 00-20.00 u. Nierziekten/Niertransplantatie: 14 00-17.00en 19.00-21.00 u. Verloskunde: 14 15-15.00 en 18.15-1900u (voor partners en eigen ku^ overleg.) lan! net. a zó

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 14