Aanbod LVC is uitstekend
Mil
i
Leeslast
'Wat je eng vindt, moet je
Expositie Jeroen Henneman:
geen verrassingen, wel
wonderen van eenvoud
Cultuur Kunst
Cultuurjaar in beeld
Veel van onze klanten
hebben aan
een half woord voldoende
Wij ook.
IJDAG 12 DECEMBER 1997
CHEF JAN RIJSDAM, 071 -5356444. PLV CHEF AD VAN KAAM 071 -5356443
i'ini en Corry in Scheveningen
jWENiNGENPaul van Vliet onthult volgende week vrijdag in
heveningen het uit Amsterdam afkomstige beeld van Wim
n en Corry Vonk. Het beeld, dat lange tijd op het Amsterdam-
Leidseplein stond, wordt herplaatst voor het Kurhaushotel.
eel inbekende film over Chaplin geveild
ndon» Een voorheen onbekende stomme film over Charlie
laplin is gisteren bij het Britse veilinghuis Christie's voor
.250 pond (57.000 gulden) gekocht door componist Floyd
ietadlev, die van plan is de film in roulatie te brengen, voorzien
Pa n door hemzelf geschreven filmmuziek. De film, die 38 minu-
slaa j duurt en 'The Life Story of Charlie Chaplin' heet, was voor-
fjji en in het bezit van familieleden van Hany Parkinson, de do-
s nientaireproducent die de film maakte.
lu
f'u|ilmlegende Resnais wint Prix Delluc
rus De Franse filmregisseur Alain Resnais is dit jaar een van
winnaars van de Prix Louis Delluc, een van Frankrijks meest
estigieuze filmprijzen. Hij moet de prijs delen met zijn colle-
-filmer Robert Guediguian. De 75-jarige Resnais krijgt de prijs
or zijn film 'On connait la chanson' (Altijd hetzelfde liedje).
I™ ijna zeven ton voor vleugel Bernstein
v vork De Bösendorfer-vleugel van Leonard Bernstein heeft
een veiling van Sotheby's in New York 6,76 ton opgebracht,
v kii m Amerikaanse arts kocht de door de grote musicus gesigneer-
diti vleugel per telefoon, na een hevig over-en-weer bieden tus-
;ele{ n hem en een Amerikaans stel, dat wel de moeite had geno-
m naar de veiling te komen.
b°imoking James Bond: 30.000 gulden
iden Een smoking-kostuum met cummerbund die James
ind droeg in de film 'Diamonds are Forever', is gisteren tijdens
n veiling in Londen verkocht voor ongeveer 30.000 gulden. De
ling van 231 souvenirs uit de film- en entertainmentbranche
icht in totaal 786.000 gulden op.
,fr™ uitse alt Remmert in Nieuwkoop
uwKOQPDe beroemde Duitse alt Birgit Remmert geeft met
mist David Kuyken een eenmalige uitvoering in de Remon-
antse kerk in Nieuwkoop. Het concert op 14 december geldt
een voorproefje van het optreden dat dit duo begin januari
rzorgt in het Concertgebouw in Amsterdam. Kaarten zijn ver-
jgbaar bij de VW in Alphen en bij boekhandel Middelkoop in
euwkoop.
ip de veranda
iet Fay Lovsky
ieid
in Voor de vijfde maal
ienteert het LAKtheater
Jssen Kerst en Nieuwjaar
n speciaal programma.
!n mtraal in het muzikale the-
e irevenement staat ditmaal
zangeres Fay Lovsky. Met
ar band brengt ze gedu
ide vijf avonden 'Music
»m the Porchcountrymu-
;k zoals die te horen is op
veranda's van de huizen
het diepe zuiden van de
.Voor de gelegenheid
j irdt het LAKtheater van 26
e! t en met 30 december om-
,n}!< bouwd tot één grote
randa. Kaarten zijn ver
bij het LAKtheater.
die
Fay Lovsky, countrymuziek.
foto cok van vuurer
leiden Met de uitgave van een fotoboek en een tentoonstelling in het verkrijgbaar bij het CBK, aan de Hooglandse Kerkgracht, en bij de
Centrum Beeldende Kunst (CBK) wordt volgende week het evenement Leidse boekhandels De Kleren Kooyker/Ginsberg, voor f 19,95. De
'Leiden Cultuurstad 97' afgesloten. Fotograaf Taco van der Eb fotogra- tentoonstelling bij het CBK is te zien t/m 1 februari (wo. t/m za. 12-17
feerde het afgelopen jaar nagenoeg alle projecten van Leiden Cultuur- uur; do 19-21 uur; zo. 12-16 uur; tussen 25/12 en 5/1 is het CBK ge-
stad. Het fotoboek bestaat uit 80 pagina's en is vanaf 20 december sloten). foto taco van der eb
leiden wim koevoet
Het NPI wilde weten of de te
rugloop van het aantal bezoe
kers bij optredens van Neder
landse bands alleen maar te
maken heeft met het aanbod,
zoals dikwijls wordt beweerd.
Uit het NPI-onderzoek wordt
duidelijk dat de zalen zelf ook
verantwoordelijk zijn voor de
afnemende belangstelling.
Het NPI subsidieert al ruim tien
jaar veertig zogeheten kernpo
dia. Met die financiële steun sti
muleert het instituut dat zalen
als het Leids Vrijetijdscentrum,
het Kasteel in Alphen aan den
Rijn, het Paard in Den Haag,
Rotown in Rotterdam en Para-
Programmeur Tea van der Meer van het Leids Vrijetijds
centrum (LVC) behoort tot de besten van het land. Dat
blijkt uit de uitslag van een enquete van het Nationaal
Pop Instituut (NPI).
diso en de Melkweg in Amster
dam, Nederlandse bands op he
podium zetten. Een prima rege
ling, zo waren muzikanten, za
len, boekingskantoren en pu
bliek jarenlang van mening.
Maar de laatste tijd zit de klad
erin en lukt het alleen nog maar
met dance-avonden om een
'volle bak' te krijgen. Het pu
bliek zou uitgekeken zijn op de
traditionele rockbandjes met gi
taren, een zanger, bas en
drums.
In het LVC wordt ook al gerui
me tijd over dit onderwerp ge
discussieerd. De huis-dj's stap
ten enige tijd geleden op na een
conflict over honoraria. Deze
vrijwilligers wilden betaald wor
den voor hun werk. Ze hebben
het idee te zijn uitgegroeid tot
de kurk waarop het LVC drijft.
Het NPI heeft voor haar on
derzoek tal van Nederlandse
bands en boekingskantoren on
dervraagd. Geïnterviewden
moesten geluids- en lichtinstal
laties in de zalen, de program
mering, publiciteit, samenwer
king met de vrijwilligers, cate
ring en de kleedkamers beoor
delen. Op dit laatste onderdeel
scoorden LVC en het Kasteel ui
termate slecht. In de andere ca-
tegoriën worden ze niet apart
genoemd, noch in positieve
noch in negatievieve zin.
De cijferbrij die het onder
zoek opleverde is door popjour
nalist Jan van der Plas omgezet
in een leesbaar verhaal. Zijn
stuk staat in Fret, het blad van
het NPI. Van der Plas is zelf ook
muzikant én maakt deel uit van
het bestuur van het LVC. Hij
ontkent dat 'de dj' de 'echte'
muzikant heeft verdrongen van
de poppodia. ,,De hausse van
de dance--cultuur is achter de
rug, bands worden niet langer
weggedrukt."
Hoewel hij de zalen niet heeft
gerangschikt, is Van der Plas
van oordeel dat het LVC er goed
uitspringt. ,,De Nederlandse
bands hebben onze Tea heel
hoog staan. Terecht. Zij is zeer
goed ingevoerd in de Neder
landse popmuziek, heeft lef,
zoekt het avontuur en risico's
op. Kennelijk krijgt ze daar ook
de ruimte voor. Die kleedka
mers? Ach, het LVC is tot op de
draad versleten maar de nieuw
bouw komt eraan.
LVC-directeur Ruud Visser
noch Tea van der Meer waren
voor commentaar bereikbaar.
Een verschijnsel van onze Tijd is
de toename van publicaties over
eigen stad en regio. De publica
ties zien er steeds verzorgder en
fraaier uit, waardoor het leuke
cadeaus zijn om te geven en te
krijgen. Het verzamelen van pu
blicaties over Leiden en omge
ving is nog goed te doen. Het
daadwerkelijk
kennis nemen
van de inhoud
ervan wordt
steeds meer een
probleem. Het is
natuurlijk een
luxeprobleem,
maar draagt
niettemin bij aan
het onbehaaglijk
schuldgevoel over
wat je allemaal
nog zou moeten
lezen. Vooral te
gen het einde van
het jaar, met ver
scheidene vrije
dagen voor de
boeg, drukt de
leeslast zwaar.
Dit jaar ver
schenen bijvoor
beeld de vier de
len van 'Vijftig jaar stadsver
nieuwing in Leiden, een inven
tarisatie'. Dit doör de gemeente
Leiden uitgegeven werk draagt
letterlijk het stempel 'voorlopig'.
Deze voorzichtigheid is typerend
voor de degelijkheid en nauwge
zetheid van de auteur, mr ir
Leen Barendregt. In het deel dat
grotendeels mijn eigen wethou
dersperiode beslaat, heb ik nog
geen onvolkomenheden kunnen
vinden. Ik moet het echter nog
nauwkeurig bestuderen. Helaas
heeft nog niemand het aange
durfd om een recensie over dit
indrukwekkende naslagwerk te
schrijven. Zeker is dat Leen Ba
rendregt her fundament heeft
gelegd voor toekomstige publica
ties over de stadsvernieuwing in
Leidse wijken.
De duurste Leidse publicatie
van dit jaar is de van commen
taar voorziene uitgave van kaar
ten en gedrukte plattegronden
van Leiden tot 1896. Om de at
las te raadplegen heb je een hele
tafel nodig. Op het onmogelijke
formaat is geen boekenkast bere
kend. Ondanks het formaat en
de prijs, 200 gulden, is de atlas
al uitverkocht! (Leden van de
Vereniging OudLeiden konden
een korting krijgen die hoger
was dan de contributie aan de
vereniging). De echte liefhebber
van Leidse boeken laat zich
blijkbaar niet ontmoedigen.
Veel handzamer is het recen
telijk verschenen deel 8 uit de se
rie Leids Verleden. Je kunt het
gewoon in je zak steken en in de
trein lezen. Het boekje Benarde
veste' is evenals de genoemde at
las het resultaat van een vrucht
bare samenwerking van ge
meentelijke en universitaire me
dewerkers, met de hoogleraar S.
Groenveld als stimulator.
Er is ook ver
wantschap in
thematiek: de
stadsuitbrei
ding van Lei-
JkfAj, den, verduide-
lijkt aan de
hand van
kaarten en
tekst. Het boek
je (15 gulden)
is uiteraard
minder gede
tailleerd dan
de atlas. Naast
de door Hans
de Jonge be
schreven perio
de tot 1896,
kent het boekje
ook nog een
deel over de
twinstigste
eeuw. De au
teur Silvia de Lange gaat hierbij
mede in op het moeizame ver
loop van de wijziging van de
grenzen van Leiden. Bij de pre
sentatie van het boekje liet wet
houder Tjeerd van Rij de kans
om de actualiteit van de Leidse
grensproblematiek te benadruk
ken, natuurlijk niet lopen. Reac
ties op en besprekingen van het
boekje laten zien dat Tjeerd van
Rij een gevoelige snaar heeft ge
raakt.
'Benarde veste' roept ook vra
gen op: dat is geen geringe ver
dienste. Waarom waren de pro
vincie Zuid-Holland en het rijk
vaak zo Leiden-onvriendelijk?
Ambtenaren van binnenlandse
zaken hebben mij wel eens ver
teld, ik woonde toen in Deven
ter, dat het dapartement van
binnenlandse zaken rond 1960
Oegstgeest niet bij Leiden wilde
voegen omdat de kwaliteit van
het gemeentebestuur van Leiden
beneden elk niveau werd gevon
den. Is dat werkelijkheid of le
gende? Onze stadsbestuurders
zouden baat kunnen hebben bij
een dieper gaande vervolgstudie
over de twintigste eeuwse gren
zen van de stad.
Publicaties genereren nieuwe
publicaties. In dit opzicht is er
een paralel met ambtelijke no
ta's. Slechts weinig nota's kun
nen echter met Leidse publica
ties wedijveren in het leesplezier,
wat de leeslast aangenaam ver
licht.
Lori Spee
"klooft te veel
recensie susanne lammers
EHncert 'Promises' door Lori Spee
aaifhoord- 11/12. Stadsgehoorzaal.
Leiden.
romises' heet de nieuwe cd
i Lori Spee, waarvoor ze
Ijes van Herman van Veen
het engels vertaalde. 'Pra
ises' heet ook haar promo-
-tournee, en die naam
ijkt aardig gekozen. Het is
ed bedoeld, maar je had er
eer van verwacht.
Als Van Veens diepe, war-
rorJe stem zwelt, zwellen zijn
td< djes mee, en dan valt het
;t zo op dat ze soms akelig
vei ntimenteel, week en ge-
aakt zijn. Hij kan met zijn
ra iets heel bijzonders. Als
zingt, zegt hij: jij bent oké,
dat is zo geruststellend en
lerlijk, dat je hem ook oké
ïdt. Bovendien zingt hij tri-
iliteiten zo doortrild van
ee notie dat je de fout bij je-
da f zoekt als het gevoel jou
li en ontgaat. Maar Spee
Z left die gave niet. Bij haar
int kt een liedje niet meer dan
uriiis en de luisteraar wordt
ati et van zichzelf verlost. En
■en is luistert hij niet met zijn
ut maar met zijn oren.
Lori's vijfkoppige band
eelt adequaat, maar
eestal ook niet meer dan
t. De balans tussen haar
r i em en de band is niet opti-
raifaal en vooral waar het eens
it ruiger gaat, wordt ze ge-
snerpend versterkt. In
intiemere nummers into-
an iert Spee niet altijd even
Tstj heerst, maar daar kan het
luid niets aan doen. Het
e l lat eigenlijk nog het lek-
Tfl ist in de gewone luister
les.
hi 'Promises' brengt Spee
at alleen maar een saluut
aiipt Van Veen, ook haar ei-
ii liedjes komen aan bod.
vil e zijn muzikaal gesproken
u 1,1 wat markanter, zoals
1 i< Hithern Belle', dat er met
jr n stevige en strakke klank
nd 'venuit springt.
Promises - Paradise' zingt
,ee in het titelnummer,
'afin de verwachtingen
ar een relatie niet uitomen.
o et is een beetje zuur dat de
in trallel zo snel gelegd is.
Pia Douwes speelt hoofdrol in 'Jane Eyre'
haarleml margriet prinssen
In Oostenrijk staat haar afbeel
ding zelfs op de wikkel van een
bekend merk chocolaatjes. Pia
Douwes is een grote ster in
Duitsland en Oostenrijk. Haar
doorbraak kwam in 1992, toen
ze de hoofdrol in de musical
'Elizabeth' speelde, gebaseerd
op het leven van de beroemde
keizerin Sissy. Ook in Neder
land schitterde ze als musical
ster, onlangs nog in 'Evita'. Nu
staat ze voor een nieuw debuut:
de hoofdrol in het toneelstuk
'JaneEyre'.
In Nederland is Pia Douwes
niet echt bekend, in Wenen kan
ze zich niet op straat vertonen
zonder te worden herkend. „Ik
word daar echt op handen ge
dragen, maar op een leuke ma
nier", zegt ze. „Roddelbladen
kennen ze niet, dus daar heb je
geen last van. Je wordt bevoor
recht behandeld, overal uitge
nodigd. Inmiddels heb ik daar
ook van leren genieten. In het
begin was ik bang om arrogant
te worden of om erg ten nadele
te veranderen."
Pia Douwes (33) heeft een flit
sende carrière achter de rug. Ze
is begonnen met een dansoplei
ding in Londen. „Pas in die tijd,
zo rond mijn twintigste, kwam
ik erachter dat ik ook kon zin
gen en acteren. De zomerva
kanties gebruikte ik om musi
calcursussen te volgen in Salz
burg en ik kreeg wat kleine rol
letjes in Wenen. Omdat ik daar
van het begin af aan veel heb
gewerkt, ben ik in Wenen blij
ven plakken en inmiddels be
schouw ik het echt als mijn
thuis."
Pia Douwes: grote ster in Duitsland en Oostenrijk.
foto gpd/lex van rossen
Nadat ze in Nederland als un
derstudy voor onder andere
Ruth Jacott in 'Cats' had ge
staan, werd ze door John Yost
naar Wenen gehaald waar ze
definitief doorbrak met een gro
te rol in 'Cats'. Na de voorstel
ling zong ze 's avonds laat in
een bar liederen van Kurt Weill
en Sondheim. Terug in Neder
land stond ze met Lenette van
Dongen en Stanley Burleson in
'Casablanca' van Adèle Bloe-
mendaal; bij het Ballet van
Vlaanderen speelde ze Maria in
de 'West Side Story' en ze kreeg
opnieuw een hoofdrol in 'Les
Misérables'.
De stap van musical naar het
toneel is voor haarzelf erg span
nend. Ze is gevraagd voor de rol
van Jane Eyre, nadat ze in een
interview te kennen had gege
ven dat ze graag meer de rich
ting van het toneel op zou gaan.
„Ik voelde meteen: als ik zo'n
kans krijg, moet ik het doen.
Wat je eng vindt, moet je juist
aangaan, daardoor groei je. Ie
dereen zit het liefst verstopt in
z'n eigen, kleine nestje, maar op
een gegeven moment ga je
dood, als je geen nieuwe uitda
gingen aanpakt."
„Toneel is een ander medi
um", vervolgt Douwes. „Bij een
musical zijn drie disciplines van
even groot belang: dansen, zin
gen en acteren en bij toneel
moet je het doorgaans alleen
van het acteren hebben. Muziek
maakt het veel gemakkelijker
om een emotie op te roepen; ik
moest er erg aan wennen om
vanuit totale stilte een gevoelige
scène te spelen. Aan de andere
kant stelt een musical technisch
veel zwaardere eisen. Je kunt je
niet permitteren dat het publiek
gespannen zit af te wachten of
je de hoge c wel haalt, het moet
er allemaal heel gemakkelijk
uitzien."
Ze voelt zich wel verwant met
Jane Eyre, de gouvernante die
verliefd wordt op haar werkge
ver, de brute Mr. Rochester. Als
hij haar liefde beantwoordt, lijkt
alles in kannen en kruiken,
maar er blijkt een geheim in het
leven van Mr. Rochester dat een
zware streep door de rekening
haalt. Na de nodige verwikke
lingen, komt er toch een happy
end: „Jippie! Eindelijk ga ik eens
niet dood!" juicht Pia en ze ver
volgt: „Jane is iemand die niet
veel zegt, maar wat ze zegt, is
raak. Ze is heel erg down to
earth, nuchter. Zelfs als het uit
gesproken slecht met haar gaat,
voelt ze een enorme overle
vingsdrang. Dat herken ik heel
erg, dat altijd maar doorgaan."
er is geen
Miele-Keukens
I kenmerken zich
door de vele prachtige
designs, kleuren en
materiaalgebruik
alsmede de vaak
exclusieve details.
beeldende kunst
recensie bernadette van der goes
Expositie' Objecten, schilderijen en
staande tekeningen van Jeroen Henne
man Te zien t/m 28/12, do. t/m zo
10 30-17.30 uur (beide kerstdagen ge
opend), Bleijenberg Galerie, Touwbaan
1Leiderdorp.
In het werk van Jeroen Henne
man keren, zoals bij veel kun
stenaars, steeds dezelfde the
ma's terug. Hij schept een we
reld van zakelijk weergegeven
voorwerpen in besloten ka
mers, van duizelingwekkend
hoge gebouwen en van brug
gen waarover het verkeer
voortraast. Henneman is een
meester in het uitbeelden van
ruimte en ruimtelijkheid,
zwaartekracht en beweging.
'Vallen' heet een schilderij
uit 1996. In een donkere kamer
schemert grijs winterlicht naar
binnen. Met uitzondering van
een ronde, glanzende spiegel,
die boven een tegen het ven
ster geschoven tafel naar bene
den zweeft,' heerst er absolute
onbeweeglijkheid. Niemand
weet of de spiegel ooit de tafel
zal raken. In een ander schilde
rij heeft Henneman tegen een
vlakke rode achtergrond een
gloeilamp geschilderd. Althans,
zo lijkt het. In werkelijkheid
zijn het glas van de lamp en de
gloeidraad vervangen door een
hemelsblauwe lucht. In plaats
van kunstlicht geeft de lamp
daglicht, waardoor het lijkt als
of door het doek heen een gat
naar buiten is gemaakt.
Hoe die buitenwereld eruit
ziet blijkt uit de schilderijen
'Spoor' en 'Venster', waarin
een spoorbrug met voorbij
denderende trein en torenhoge
flatgebouwen het drukke
stadse leven uitbeelden. Van
een heel andere orde zijn de
zogenaamde 'staande tekenin
gen', die Henneman vanaf
1993 vervaardigt: houten
sculpturen waarin hij nog ster
ker dan in zijn schilderijen laat
zien hoe goed hij in staat is
met weinig middelen veel te
suggereren. Om ze te maken
gebruikt hij tekeningen die hij
door middel van projectie
overbrengt op hout en vervol
gens langs de randen uitzaagt.
Op die manier ontstaan door
zichtige objecten die ieder voor
zich wonderen zijn van een
voud en ruimtelijkheid.
Een naakt meisje met lange
golvende haren houdt be
schaamd haar handen voor
haar onderbuik. Schuin tegen
over haar pinkt een ander een
traantje weg, terwijl een eindje
verderop de silhouetten van
twee gelieven elkaar kussen.
Romantische onderwerpen die
Henneman moeiteloos afwis
selt met het uitbeelden van al
ledaagse voorwerpen zoals die
ook in zijn schilderijen voorko
men: een leeslamp, een ge
opende doos, een viskom en
natuurlijk een brug. Toch zijn
deze sculpturen mijlenver ver
wijderd van de schilderijen.
Hun driedimensionaliteit be
vrijdt hen van de gesloten en
soms beklemmende wereld
van het schilderij. In de vrije
ruimte kennen zij geen gren
zen. Ze zijn open, licht en
luchtig,' maar vooral ook bij
zonder aangenaam om te zien.
In de ruim dertig jaar dat
schilder, tekenaar en beeld
houwer Jeroen Henneman nu
werkzaam is, heeft hij zich ont
wikkeld tot een gewaardeerd
kunstenaar. Zijn werk bevindt
zich in vele binnenlandse en
buitenlandse kunstcollecties
en inmiddels heeft hij een
groot aantal internationale ex
posities op zijn naam staan.
Dit jaar was Henneman zelfs
op een tentoonstelling in het
Venetiaanse Palazzo Grassi te
zien tussen de groten van de
moderne Nederlandse en
Vlaamse schilderkunst, onder
wie Van Gogh, Ensor, Magritte
en Mondriaan.
Galerie Bleijenberg in Lei
derdorp mag er dan ook trots
op zijn recent werk van deze
kunstenaar te tonen. Welis
waar gaat het om een in om
vang bescheiden tentoonstel
ling en zijn er, voor wie bekend
is met de kunst van Henne
man. weinig verrassingen,
maar door de hoge kwaliteit
van het geëxposeerde is er ge
noeg te genieten.
