UIT
Valken '68 vereffent rekening
Toppers zijn voor Vergouwen geen uithangbord
Sport
>sca van Rees, de in War
end woonachtige trainster,
me l bij Oegstgeest - Valken
ns haar ogen niet geloven,
eid ewel ze in het verleden werk
je ju was bij de profs van
ver erenveen,
Ph renoord en
tral elsior,
h :ht ze door
1 te ar huidige
d0 ctie als
oei ch bij de
terdamse
rdeklasser
doep Barbari,
niveau
faig in te
igei men
latten,
iondanks
ze in haar
deel wei-
heel van
hoofdrol-
Iers.
Het is na-
irlijk lastig
na het
"1. vat één
mjd, het
Ipeil te vergelijken met het
mi van de vierde klasse in
terdam. Laat ik zeggen dat
daar in ieder geval veel snel-
kla gaat. Enig systeem heb ik bij
nel Oegstgeest als Valken niet
men ontdekken. Zo zag je bij
2-( thuisploeg tiuee spitsen, maar
komt bij de 'halven' niet in
\edachte op om daar eens via
ileugels overheen te gaan. De
Gmeiheid ligt laag, er wordt te
wij gzaam ingespeeld, beweging
de r nauwelijks en doordat het
om ïlveld klein wordt gehouden,
ndi balverlies schering en inslag.
oiname in de eerste helft was
saai, sloom, gezapig, warrig
zeker niet leuk om naar te
w en
Direct na rust kon je aan de
t p Iers merken dat er in de
Sj 'dkamer het een en ander
et zijn gezegd. Er kwam meer
et leging en meer verrassing in
IPVALLEND
AANWEZIG
im: Gottfried Bos
ftijd: 35 jaar
oep: Verzekeringsmakelaar
b:DIOK
Ie tweede helft van de rug-
JJredstrijd tussen Bassets en
)K, werd captain Marcel
Loon vervangen door oud-
irnational Gottfried Bos.
die al twee keer afscheid
t genomen van de vader-
se competitie, begint op
Heintje Davids van het
•ine 'se rugby te lijken,
3 irom werd jij in het veld
lae racht tegen Bassets?
•1de f uias een toevalligheidje. Ik
eigenlijk een wedstrijd met
tweede team spelen, maar
he wedstrijd ging op het laatste
neut niet door. Ik kreeg dat
te horen toen ik bij ons club-
aankwam. Toen ze me daar
'■ii staan, met m'n tas onder
oeli arfn, vroegen ze of ik zin
om mee te gaan als reserve
m r de wedstrijd tegen Bassets.
is heb ik maar gedaan, want
had toch niets anders te
ed
,1beviel het spel je?
on1 gi»g best lekker. Ik heb on-
n ter 20 minuten meegespeeld
m lat beviel me goed. Het blijft
ini air lijk leuk om met die jon-
kweer eens te ballen, maar
iegft gezegd was her spel toen
deT in kwam rommelig en viel
Di veinig eer meer te behalen.
was in ieder geval beter dan
X P de lijn staan blauwbek-
deze invalbeurten vaker
rkomen?
ver niet. Dat zou tegenover
elf niet eerlijk zijn. Ik ben
ZO g
jaar bewust gestopt met
llgby, omdat ik alles al een
j heb meegemaakt en m'n
m anders wilde gaan besteden.
ain nog iedere week en pro
eft om de week een wedstrijdje
te pakken, maar op een co-
back zit ik niet te wachten.
e" in noodgevallen, clan
1 de deur op een klein kier-
het spel. Helaas hield dat niet
lang stand. Alleen in de laatste
twintig minuten wist Valken een
paar aardige aanvallen op te
zetten. Het leek alsof Oegstgeest
zich daaraan optrok en ook be
ter in de wed
strijd kwam.
Acceptabel was
het allemaal
nog lang niet,
de domme fou
ten bleven,
maar er werd
in ieder geval
wil getoon-
d.",,Ik heb
Zandbergen
niet alleen tot
'Man van de
wedstrijd' geko
zen omdat hij
de 1 -0 maakte
en daarmee ei
genlijk het duel
besliste, maar
ook omdat hij
als een van de
weinigen
vanuit zijn po
sitie bleef voet
ballen."
Oegstgeest: Bouwman 5, Pot Hofstede
5, Blankert 5, Ulrich 5, Budding 5, Al
ders 5. Pierik 5, Van den Broeck 5, Nij-
man 5 (62. Harfaoui -), Van Goethem
5, Abma5.
Valken: Varkevisser 6, Van der Nagel 5,
Zandbergen 7, S. Star 5, F. van der
Hoek 5, Van Veen 5 (53. J. van der
Hoek -). J. Star 5. Van der Mey 6 (90.
Vink -). Iterson 6, Binnendijk 5.
Brian van
Goethem
wordt op de
huid gezeten
door een Val-
kenburgse
verdediger.
FOTO LOEK
ZUYDERDUIN
De derde klasse van het zaterdagvoetbal is ongetwijfeld
de meest onvoorspelbare en daarom ook de leukste
afdeling in de regio. Het kan vriezen, het kan dooien,
zo'n poule waar de nummer één kan verliezen van de
nummer laatst. Ook het spelniveau is zeer wisselend,
zoals afgelopen zaterdag bleek. In een uiterst povere
wedstrijd verloor eerste-periodekampioen Oegstgeest
kansloos met 2-0 van Valken, tot voor kort een van de
zorgenkindjes in de derde klasse. Daarmee vereffenden
de Valkenburgers het 1-0 verlies eerder dit seizoen.
De 22 acteurs hadden geen begonnen ronduit slap en naar-
wezigheid van enkele stamspe-
lers, maar dat is een euvel waar
veel ploegen in de derde klasse
mee kampen. De Goeij gaf ook
ruiterlijk toe dat Oegstgeest
weliswaar aan het einde van het
seizoen promotiewedstrijden
gaat spelen, maar dat hij niet
moet denken aan een daadwer
kelijke overgang. De derde klas
se is juist zo aardig omdat er
huist, het Leidschendamse SEV,
ook de enige die echt aanspraak
wil maken op de titel. En dus
staan er ook volgend seizoen
waarschijnlijk weer een reeks
derby's op het programma.
Derby's die vaak op een aan
trekkelijk schouwspel uitlopen
en soms, zoals Oegstgeest - Val
ken, maar snel moeten worden
vergeten. Dat de bestuurders af-
boodschap aan het extra beetje
belangstelling dat een Wedstrijd
van de Week doorgaans met
zich meebrengt. Beide partijen
3 man van ae
edstrijd krijgt
m paar
voetbalschoenen
aangeboden
mate de confrontatie vorderde,
daalde het niveau naar een
schrikbarend peil, met als dra
matisch dieptepunt de tweede
goal van Valken. Een volledig
mislukt afstandsschot van Cas
per Iterson hobbelde met een
vaartje van niet meer dan tien
kilometer per uur richting de
Oegstgeester doelman Willem-
Jan Bouwman, die nog kans zag
over de bal heen te vallen.
Oegstgeest maakte op geen
enkel moment duidelijk hoe de
club een aantal weken geleden
aan de eerste-periodetitel was
gekomen. Trainer Leen de Goeij
repte na afloop wel over de af-
WEDSTRIJD van de WEEK
Oegstgeest- Valken '68
vrijwel louter regionale elftallen
in uitkomen. Daarbij is het ni
veauverschil met de tweede
klasse enorm. Vraag dat maar
aan Voorschoten of RCL die de
grootste moeite hebben zich te
handhaven.
Zoals momenteel aan de
stand valt af te lezen, is de enige
club die niet in de Leidse regio
scheid namen met een welge
meend 'Tot volgend jaar', zegt
genoeg over de aspiraties.
Valkenburger Vincent Zand
bergen zorgde in de 14de mi
nuut voor de eerste opwinding
door ongedekt op rechts de bal
te ontvangen en in de korte
hoek in te schieten. Aan de an
dere kant zorgden de beweeglij
ke Elmer Nijman en de balvaar-
dige Rick Abma af en toe voor
dreiging, zonder ooit echt ge
vaarlijk te worden. Alleen de
lange rushes van John Pierik re
sulteerden in halve mogelijkhe
den. Echte kansen waren er
voor Valkenburger Hans van
der Mey, die drie keer ongehin
derd richting doel mocht opsto-
men, maar ook dat resulteerde
niet in een treffer. Die viel pas
in blessuretijd.
Doordat het gebodene zo te
genviel, groeide de Australische
arbiter Diamond uit tot de
meest opvallende verschijning
binnen de lijnen. Komend sei
zoen staan Valken en Oegst
geest naar alle waarschijnlijk
heid weer tegenover elkaar en
dan in de wetenschap dat het
niet slechter kan worden dan
hun laatste confrontatie. Arbiter
Diamond zal daar niet bij zijn,
want als er iemand gaat pro
moveren, is hij het.
Oegstgeest - Valken '68 0-2 (0-1). 14.
Zandbergen 0-1, 89. Iterson 0-2.
Scheidsrechter: Diamond (Wassenaar).
Toeschouwers 150.
OEGSTGEEST LOMAN LEEFMANS
Richard Krajicek behoort tot
zijn clientèle, zo ook Jos
Verstappen en Haile Ge-
brselassie. Maar voor sportarts
Peter Vergouwen zijn deze
toppers geen persoonlijk uit
hangbord. Ze dragen bij tot
een verdere erkenning van zijn
vakgebied, dat in het Acade
misch Ziekenhuis Utrecht zo'n
prachtige bedding heeft gekre
gen.
Op de vraag of hij eigenlijk zo
iets'is als een omhoog gevallen
fysiotherapeut, vertrekt de
mond van Peter Vergouwen
zich tot een bitse streep. We
hadden hem niet harder kun
nen raken. Maar tegelijkertijd
beseft Vergouwen dat er over
zijn vak als sportarts nog
steeds heel wat uit te leggen is.
En zeker hij zal dat moeten
doen, want als hoofd van de
zelfstandige afdeling Topsport-
geneeskunde van het Acade
misch Ziekenhuis Utrecht,
staat hij tenslotte in de frontli
nie van zijn vakgebied.
Aan de muren van de behan
delruimte in het AZU hangen
vele foto's en handgeschreven
betuigingen van bekende spor
ters. Zo behoren tennisser Ri
chard Krajicek, zwemster Carla
Geurts, hardloper Marko Koers
en autocoureur Jos Verstappen
tót de clièntele van Vergou
wen. En uit het buitenland die
nen atleten als Haile Ge-
brselassie, Rosa Mota, Dieter
Baumann en Irina Primalova
zich aan voor een blessure- of
preventieve behandeling. In
totaal komen bijna driehon
derd topsporters voor in het
kaartsysteem.
„Daarvan zie ik er toch zo'n
honderdvijftig regelmatig"
zegt Vergouwen. „Daaruit kan
men afleiden dat de hoeveel
heid werk sinds de opening
van deze afdeling in maart
1995 geëxplodeerd is. Want
met een topsporter ben ik toch
echt niet binnen een half uur
klaar. Zeker niet als hij voor de
eerste keer komt. Dan moet
ook de sporttas open. Wil ik de
schoenen zien, het racket, of
welk bepalend attribuut dan
ook. Trekje de vergelijking met
een wielerploeg, waar een
sportarts in vaste dienst is voor
Peter Vergouwen: „Met de vele Sport Medische Adviescentra waren we al op de goede weg."
zo'n vijftien topsporters, of -
sterker nog - een Miguel Indu-
rain die a raison van tachtig
duizend dollar per jaar door
een eigen sportarts werd bege
leid, dan kan ik daar nog wel
eens een jaloerse blik op wer
pen. Niet om het geld, maar
vanwege de intensieve moge
lijkheid tot begeleiding."
Eerst nog even een feitelijke
schets van de afdeling Top-
sportgeneeskunde, waarmee
het AZU een unieke positie in
neemt tussen de andere aca
demische ziekenhuizen in Ne
derland. 'De afdeling kan top
sporters een totaalpakket aan
begeleiding en medische zorg
bieden. Met geavanceerde
technieken kunnen vroegtijdig
diagnoses gesteld worden bij
blessures en ziekte en worden
revalidatieprogramma's ont
worpen. Ook wordt getracht
topsporters te begeleiden om
te voorkomen dat ze gebles
seerd raken of niet fit zijn', al
dus de door het AZU opgestel
de aanprijzing.
De afdeling is gehuisvest in het
Calamiteitenhospitaal van het
ministerie van defensie en het
AZU. Daardoor kan gebruik
gemaakt worden van zowel de
infrastructuur van het AZU als
van het Centraal Militair' Hos
pitaal, alsmede van alle beno
digde specialismen in beide
ziekenhuizen.
Klinkt allemaal heel deugdelijk
en consistent, maar diezelfde
afdelingTopsportgeneeskunde
moest het tot 1 mei dit jaar
doen met één enkele sportarts
(Vergouwen), die officieel ook
nog eens in dienst was van het
NOC*NSF en voor enkele da-;
gen per week in het AZU gede
tacheerd was.
Met Peter Vergouwen nu offi
cieel in vaste dienst van het
AZU, met tevens dit jaar de
toekenning van een 0.3 ar
beidsplaats voor een tweede
sportarts, die begin volgend
jaar zelfs een 'hele' mag wor
den, staat de zaak nu bestendi
ger op de rails.
Tot groot genoegen van Ver
gouwen (50), die eindelijk, éin
delijk een diep gekoesterde
wens in vervulling heeft zien
gaan: én hoofd van een 'eigen'
afdelingTopsportgeneeskunde
én de best denkbare erkenning
voor zijn vak.
Peter Vergouwen was eind ja
ren zestig gymnastiekleraar.
„Een mooi vak, dat zeg ik nog
steeds, maar ik wilde meer."
Hij begon een medische studie
die hem aanvankelijk zou
moeten opleiden tot inspan-
nings-fysioloog. „Juist van dat
specifieke gebied wilde ik meer
weten. Na mijn kandidaats
examen heb ik echter toch de
raad opgevolgd om voor sport
arts te studeren."
Sportarts: het was in die tijd
wettelijk een nog vaag beroep.
Pas in 1986 (rechtsbekrachti-
ging in 1987) werd het vak
sportgeneeskunde erkend als
tak van de sociale geneeskun
de, waarmee de sportarts een
gelijke status bereikte als bij
voorbeeld de bedrijfsarts. Een
erkenning als klinisch specia
lisme zal nog wel even op zich
laten wachten, hoewel er vol
gens Vergouwen 'binnen Euro
pa een stroming op gang komt
die daarop aandringt'.
Tot de praktische voordelen
voor de sportarts en zijn pa
tiënten zou dan ook gaan be
horen dat de ziektekosten-ver
zekering behandeling gaat ver
goeden. Nu moet een topspor
ter die in het AZU in optimale
beschouwing wordt genomen,
op een kostenpost van zo'n elf
duizend gulden per jaar reke
nen.
Vergouwen: „Maar er is hier
nauwelijks een sporter die dat
kan betalen, ook al brengen we
de dure laboratoriumkosten
onder op de post research-gel-
den. Dus komt het merendeel
van de topsporters veel minder
frequent op deze afdeling dan
dat eigenlijk noodzakelijk is."
Peter Vergouwen koestert
mooie hoop dat het ook tot de
finale erkenning zal komen.
„Vooropgesteld natuurlijk dat
ook dit vak tijd nodig heeft om
zich te ontwikkelen en de op
leiding te intensiveren, is er de
kwestie van de beschikbare
werkplekken waar het vak van
sportarts ten volle tot uiting
kan komen. Met de vele Sport
Medische Adviescentra waren
we al op de goede weg, maar
er is nu een nieuwe vlucht ont
staan doordat ziekenhuizen
geïnteresseerd raken. Een vak
als dit in het ziekenhuis, zoals
nu in het AZU. Dat is niet niks.
Een gigantische mijlpaal, een
baanbrekende beslissing. Nu
kan men zien dat je als sport
arts te midden van anderen
specialismen een plek hebt.
Dat is een uitermate positieve
ontwikkeling voor ons vak."
Bekende sporters kunnen ook
uitdragen dat deze ontwikke
ling een zeer juiste is, meent
Vergouwen. „Er is een Teleac-
serie geweest over dit onder
werp, opgehangen aan top
sporters, dat maakt de zaak
wel even anders. Want als ik
hónderd keer zeg wat je moet
doen om blessures te voorko
men, dan heeft 't minder effect
dan dat Krajicek het één keer
zegt. In die voorbeeldfunctie
heb ik altijd geloofd."
Kan dat er wel toe leiden dat
een sportarts daardoor beken
de topsporters gaat verzame
len alleen maar omwille van de
reclame, om een uithangbord
te hebben.
Vergouwen: „Ik vergeef je deze
slechte gedachte. Sinds 1980
zijn de topsporters langzaam
bij me komen binnendruppe
len. Omdat ook zij de ervaring
kregen dat ik vécht voor mijn
vak, dat ik probeer om er zo
veel mogelijk uitstraling en
kracht aan mee te geven, op
dat er een medisch reële status
mee verdiend kan worden. Die
topsporters daartoe gebruiken,
misbruiken?! Nee, nóóit, dat
zou te dol zijn. Ze moeten uit
zichzelf bij me binnenkomen
en niet binnengesjord wor
den."
Dat de sportarts zich in Neder
land nog veel beter zal moeten
profileren, geeft Vergouwen
zonder meer toe.Als je er als
sportarts van overtuigd bent
dat je zo langzamerhand iets
kunt, moet je dat ook meer uit
dragen."
Zo zou er iets als een 'pact'
met de huisartsen moeten ko
men. Die tot nu toe nog veel te
weinig doorverwijzen naar een
—sportarts, concludeert Vergou
wen, ook al is het zelf moeten
betalen van die sportarts abso
luut een forse belemmering.
GESPROKEN
Wim van Hanegem in de Canal
Gids:
„Soms vragen ze aan mij wie nu
een echte goede trainer is. Ik ken
er eigenlijk maar een. Ernst
Happel. Hij had succes bij clubs
als ADO, Feyenoord, HSV, FC
Brugge, Standard Luik, Tirol en
Harelbeke. Overal waar hij
werkte, behalve in Sevilla maar
daar vond hij het te warm, won
hij prijzen. Dat is toch wat an
ders dan alleen maar kampioen
worden metAjax of Barcelona.
Sportjournalist Herman Kuip
hof in het vakblad De Journa
list:
„In het geval van Van Gaal heb
ben we ons, een enkele uitzonde
ring daargelaten, laten afbluffen
door een bezielde man, die ten
onrechte meent dat hij evenveel
weet van journalistiek als van
voetbal. Velen lieten zich afbek
ken en stonden een week later
opnieuw in de rij voor nieuwe
vragen.
Louis van Gaal in de Feye
noord Krant:
„Of ik ooit trainer van Feye
noord zou kunnen worden? ja,
waarom niet. Ik ken er in elk ge
val eentje die het werkelijk fan
tastisch zou vinden als ik in de
Kuip ging werken en dat is
Truus, mijn levenspartner, want
dat is een Rotterdamse, en een
echte ook, bovendien een rcis-
Feyenoordster.
Frank de Boer over de terug
keer van Richard Witschge bij
Ajax in Nieuwe Revu:
„Er is een verschil tussen de'Wit-
schge van toen en nu, vooral
qua mentaliteit. Meer verant
woordelijkheidsgevoel en hij
schroomt ook niet het vuile werk
op te knappen. Maar in principe
is hij dezelfde persoon, dezelfde
rat. Niet verkeerd bedoeldje
moet met hem altijd op je hoede
zijn.
Richard Witschge in Nieuwe
Revu:
„Ik was inderdaad een andere
Witschge toen ik terugkwam bij
Ajax. Toen was ik één meter 85
en 68 kilo, nu ben ik één meter
85 en bijna tachtig kilo. Meer
spieren en meer kracht. En als je
ouder wordt, verander je auto
matisch, wat zich uit in verant
woordelijkheidsgevoel. Qua per
soon ben ik niet veel veranderd.
Een rat? Ik maak graag geintjes,
ja."
Broer Rob Witschge in Nieuwe
Revu:
„Mensen die in eerste instantie
al niet zien dat Richard de beste
linkshalf van Nederland is, zijn
dom. Over zijn bedanken voor
Oranje heb ik met hem gespro
ken. Echt ompraten doe je dan
niet, je probeert hem een beetje
op andere gedachten te brengen.
Door hem te vertellen dat een
WK iets is wat je niet vaak mee
maakt. Maargoed, Richard
heeft altijd de longen uitzijn lijf
gelopen voorHiddink en als je
dan zo inconsequent wordt be
handeld, vind ik dat hij gelijk
heeft en de juiste keuze heeft ge
maakt.
Schrijver en beeldhouwer Jan
Wolkers in Voetbalmagazine:
„Vroeger, in de grote tijd van
Ajax, ben ik naar een paar
prachtige wedstrijden geweest.
Toen was er nog geen gedonder
omheen. Je gaat toch niet met je
kinderen tussen de geweldple
gers zitten? Of, zoals in de Arena,
tussen mensen die schaaltjes
eten staan te veroberen en af en
toe een blik op het veld werpen
tussen het zaken doen.
Idem:
„Het oude Ajax-stadion was
prachtig, maar de Arena doet
mij denken aan een ijzeren long.
Voetbal is van oorsprong een
smerige sport. Altijd in de regen,
in de modder... En dan zitten
daar mensen heerlijk op het flu
weel oesters te eten. Van mij mo
gen ze oesters eten hoor, maar
laten ze het dan doen in de Oes
terbar op het Leidseplein. Ik
vind dat je in een voetbalstadion
naar voetbal moet kijken.
Idem:
„Voetbal heeft sterke Shakespea-
riaanse trekken. Als je die kop
pen soms ziet. Hier heb je de ge
mene bultenaar, daar de nobele
figuur.... Litmaneri, bijvoor
beeld, zie je zelden of nooit iets
onoirbaars doen. Die zal ook
niet gauw als een Kluivert de
binnenstad in trekken.
Martin Jol in VI:
„Het cultuurverschil is het groot
ste probleem. Niet voor mij,
maar voorde mensen hier. Het
elftal en ik worden niet geaccep
teerd in Kerkrade. Voor hen ben
ik De Grote Hagenees. Jol staat
slechts zevende. Toen ze twee
jaar geleden bij de winterstop
twaalfde stonden, was dat onder
Huub Stevens. Toen gaven ze het
bestuur de schuld, want Huub is
één van hen.
8 DECEMBER 1997
de VISIE van Valeska van Rees
MAN of the MATCH
Vincent Zandbergen
De 27-jarige pijplasser Vincent
Zandbergen durfde eigenlijk niet
goed te antivoorden op de vraag
of hij zijn uitverkiezing terecht
vond. De geboren en getogen
Valkenburger: „Er was vandaag
zeker geen goed voetbal te zien.
Geen moment. Daar zullen we
het allemaal over eens zijn. Al
leen in het eerste kwartier kreeg
ik even de ruimte om me te on
derscheiden en scoorde ik de eer
ste goal. Daarna....niets meer.
