Angst in de proeftuin van extreem-rechts
Rivaliteit beheerst SPD-congres
Buitenland
Man bijt hond
DINSDAG 2 DECEMBER 1997
'Vroeger waren de Fransen in Vitrolles bang van immigranten, nu is bet andersom
egin dit jaar viel Vitrolles, een stad met ruim 40.000 inwoners, voor het Front National. Drie andere steden in Zuid-
-rankrijk waren al eerder door extreem-rechts veroverd, maar nergens was de wind ijziger dan in Vitrolles. Politie
corps en stadhuis werden gezuiverd, straten kregen andere namen, een rockcafé werd dichtgelast.
een lichtgewicht is, die uit de buurt van
journalisten gehouden moet worden. „Ze
geeft geen interviews meer, omdat ze zich
destijds heeft laten inpakken door die jour
nalist van de Berliner Zeitung", zegt Hubert
Fayard. „Die kleine schurk van een journa
list legde haar dingen in de mond. Hij zou
een goeie zijn geweest voor de KGB."
Fayard (39) is de man die de dagelijkse lei
ding heeft op het stadhuis, maar ook hij is
weinig meer dan een zetbaas. De werkelijke
macht wordt uitgeoefend door Bruno Mé-
gret, de man van de burgemeester. Hij had
zichzelf eigenlijk kandidaat willen stellen,
maar mocht niet omdat hij tijdens een eer
dere campagne een onrechtmatigheid had
CORRESPONDENT
bbilbert Zunino, een rijzige dertiger, was ad-
unct-chef van politie in Vitrolles toen het
ront National aan de macht kwam. Er
cwamen plotseling nieuwe agenten, die ed
en zuiver in de leer van extreem-rechts ble-
een. Iedereen kreeg een gitzwart uniform.
Nieuwe bevelen werden uitgevaardigd door
J iet stadhuis, immigranten moest in het
/ervolg naar hun verblijfsvergunning wor-
len gevraagd. Agenten begonnen rond te
ijden in gewone auto's, die niet als politie-
vagens herkenbaar waren.
.unino, zich bewust van de bescheiden sta-
us van een gemeentelijk politiekorps, ver
bette zich. „De gemeentelijke politie heeft
n Frankrijk niet dezelfde bevoegdheid als
le landelijke politie en de gendarmerie",
egt hij uit in zijn kleine bungalow in Vitrol-
es. „Ze mag parkeerbonnen uitdelen en
Ml oezien op de hygiëne op markten, maar ze
nag geen identiteitscontroles uitvoeren of
rondrijden in gewone auto's. En agenten
logen zich al helemaal niet als lijfwachten
;ewapend naar de luchthaven begeven om
Ie burgemeester af te halen."
•venals zijn directe chef weigerde Zunino
Je illegale opdrachten uit te voeren. Het ge-
lc^epeentelijk politiekorps moest niet verwor-
len tot de privé-militie van de burgemees-
jer. Maar weldra drong het tot hem door
rigJat hij één der zeer weinige dissidenten was
p een politiekorps dat 'geheel gezuiverd'
Ivas door het Front National.
Het stadhuis oefende druk op mij uit om
»p te stappen", zegt Zunino. „Er werd zelfs
en schietschijf onder de agenten gedistri
bueerd met een fotootje van mij in het mid
den. Daaronder stond: Servez-vous (maakt
er gebruik van)." Zo ver kwam het niet.
„Maar wel werd mijn auto drie keer bescha
digd, alle keren midden in de nacht toen hij
voor de deur stond. De laatste keer met een
verfbom."
Zunino's leven was een hel geworden in
een politiekorps dat 'voor tachtig procent'
met extreem-rechts sympathiseerde. Maar
hij had nog het geluk na enkele maanden
een baan te vinden bij een naburige ge
meente. Zijn veel oudere directe chef was
gedwongen te blijven. „Meneer Avargues
had als politieman gediend onder de com
munisten, de gaullisten en de socialisten",
zegt Zunino. „Maar de fascisten hebben
hem op een zijspoor gerangeerd. Hij zit nu
de hele dag de krant te lezen."
Vitrolles is een langgerekte stad onder de
rook van Marseille, die over een afstand van
twaalf kilometer ligt ingeklemd tussen een
autoweg en loodrecht oprijzende rotsen.
Het was vorig jaar de vierde stad die in han
den van het Front National viel. Maar an
ders dan de drie andere steden wordt Vi
trolles bestuurd vanuit Parijs, door lieden
voor wie de stad weinig meer is dan een
proeftuin.
Op papier is Catherine Mégret de burge
meester, maar ze is hoogst zelden op het
stadhuis. Hoewel in haar naam een culture
le revolutie werd ontketend in de stad, geeft
ze geen interviews. Haar laatste vraagge
sprek, in februari, verliep zó rampzalig dat
ze later door de rechter wegens racisme tot
50.000 francs boete en drie maanden voor
waardelijk werd veroordeeld.
Haar adjunct erkent openlijk dat Catherine
e Sous-Marin wordt dichtgemetseld en -gelast. Alleen door de vasthoudendheid van de uitba-
:rs kon de zaak later weer worden geopend. foto reuters jean-paul pelissier
Bruno Mégret is de landelijke ideoloog van
het Front. Wegens zijn geringe lengte wordt
hij 'de kleine Goebbels' genoemd, een om
schrijving waarvan hij vooral de toevoeging
'klein' niet zou kunnen waarderen. Onder
deze Bruno Mégret wordt huisgehouden in
Vitrolles op een wijze die de inwoners van
Orange en de andere Front-steden nooit
hebben gekend.
Meer dan honderd mensen werden ontsla
gen, omdat ze de verkeerde ideologie of de
verkeerde huidskleur hadden, of allebei. De
directeur van de gemeentelijke bioscoop
werd de laan uitgestuurd, nadat ze een
voorlichtingsfilm over aids had gedraaid.
Straatnamen werden veranderd.
Doel van de nieuwe naamgeving was
'Vitrolles meer in de Provence te wortelen',
zo zei Bruno Mégret. Maar de ideologische
wind was goed voelbaar. Namen die van de
bordjes verdwenen, waren die van Nelson
Mandela, Olof Palme, Franijois Mitterrand
en Salvador Allende.
Jean-Marie Tjibaou, leider van de inheemse
Kanaken in Nieuw-Caledonië, zag zich door
Megret omschreven als een 'agitator en ter
rorist'. De naar hem genoemde straat zou
voortaan Rue Stirbois heten, naar de in
1988 omgekomen rechterhand van Jean-
Marie le Pen. Enkele burgemeesters in
Nieuw-Caledonië, een Frans wingewest,
waren daar zó boos over dat ze besloten
een openbare vuilstortplaats de naam 'Mé
gret' te geven.
Het Front National heeft in Vitrolles de
openbare veiligheid tot speerpunt van zijn
beleid gemaakt. „De criminaliteit was hier
helemaal niet hoger dan in Marseille of Aix-
en-Provence, eerder lager", zegt Rietje
Vonk, een Nederlandse die voor de ge
meente werkte voordat de stad in handen
van extreem-rechts viel. „Maar het Front
National is erin geslaagd tijdens de cam
pagne een gevoel van onveiligheid bij de
burgers op te roepen."
Eenmaal aan de macht claimt het Front de
geest weer terug in de fles te hebben ge
stopt. „Deze zomer hebben we alle vrij
staande huizen extra laten surveilleren",
zegt Hubert Fayard in het stadhuis. „Resul
taat: geen enkele inbraak en tonnen aan fe
licitatiebrieven van burgers. En dat is waar
het ons om gaat: wat het volk van ons vindt.
Alle onzin die de media over het Front Na
tional uitkramen, daar hebben we schijt
aan."
Volgens het septembernummer van Le Ro
cker, de gemeentelijke publicatie, is de mis
daad spectaculair gedaald. Het aantal in
braken in de stad was in zes maanden tijds
met 46,5 procent verminderd, het aantal
berovingen met 24 procent. Autodiefstallen:
min 19,5 procent.
Maar bij de prefectuur van Marseille wordt
weinig geloof gehecht aan cijfers die uit de
koker van het Front National komen.
„Inwoners van Vitrolles die aangifte doen
Catherine Mégret, in naam burgemeester van Vitrolles, viert haar overwinning met echtgenoot Bruno 'kleine Goebbels' Mégret, degene die achter
de schermen aan de touwtjes trekt foto reuters jean-paul pelissier
van een misdrijf, doen dat bij de nationale
politie", zegt de woordvoerster van de pre
fect. „Wij zijn dus de enigen die over de
misdaadcijfers beschikken, en wij verstrek
ken geen half) aar cijfers."
Het is geen geheim dat de nationale politie,
voorwaar geen bolwerk van links, niet blij is
met de mannen-in-het-zwart van Vitrolles.
In augustus zag het commissariaat zich
openlijk door Bruno Mégret aangevallen,
omdat de nationale politie te laks zou zijn.
„We hebben een hoop problemen met de
politiemannen van
Mégret", zegt een
agent van de natio
nale politie die zijn
naam niet wil ge
ven. „Ze gaan vaak
hun boekje te bui
ten."
„Vroeger waren de
Fransen hier bang
van de immigran
ten, nu is het an
dersom", zou
Fayard eens hebben
gezegd. Toen deze
zomer een inwoner
van een buitenwijk
zijn geweer leeg
schoot op een
groepje buitenland
se jongeren (één ge
wonde), haastte
Fayard zich om zijn
steun te betuigen
aan de schutter. Met
zo'n baas is het niet verwonderlijk dat ook
de agenten weinig scrupules kennen. „Wij
adviseren jongeren te weigeren hun naam
en adres te geven, behalve als ze alleen
zijn", zegt Simone Bessade van de Demo
cratische Beweging in de stad. „In dat geval
weet je niet wat er kan gebeuren."
Soms neemt Hubert Fayard zelf deel aan
politionele acties. Op 6 oktober rukten hij
Hubert Fayard: „Cultuur hebben de Amerika
nen niet, ondercultuur wel."
foto cpd cees van zweeden
en acht andere gedreven ambtenaren in al
le vroegte uit met hamers, metselspecie en
lasapparatuur. Ze begaven zich naar het ge
bouw van een rockcafé, tweehonderd meter
van het stadhuis. Ze sloegen een muur in,
lasten de stalen deuren vast, en metselden
de muur weer dicht.
De inbraak was de apotheose van een lange
campagne van het Front National tegen
Sous-Marin, de naam van het café. Ex
treem-rechts houdt niet van rock- en rap-
muziek, vooral niet als die van Amerikaanse
oorsprong is. „Cul
tuur hebben de
Amerikanen niet",
weet Fayard. „Maar
ondercultuur wel,
en die dringt hier
overal binnen. Het
is ongelooflijk."
In juni deed het
stadhuis de eerste
poging om het rock
café, waar vorig jaar
43 concerten had
den plaatsgevon
den, te sluiten. Op
de 19de van die
maand maakte het
Front National be
kend dat de 200.000
francs subsidie werd
ingetrokken, een
vijfde deel van het
jaarbudget van
Sous-Marin.
In het populaire ca
fé vond Bruno Mégret echter een geduchte
tegenstander. Ruim 15.000 mensen, onder
wie de Brits-Franse actrice Jane Birkin en
de leden van de uiterst populaire groep
Noir Désir, plaatsten hun handtekening on
der een petitie tegen het Front National.
Een rockconcert ter ondersteuning van
Sous-Marin trok vervolgens op 4 oktober
4.300 jongeren naar het plaatselijke stadion,
dat daarmee afgeladen was.
„Wij werden snel geïnformeerd over de in
braak door het Front National, omdat het
alarm was afgegaan", zegt Loïc Taniou, de
artistiek directeur van het café. „We hebben
direct de nationale politie gebeld, die de in
dringers heeft ingerekend. Nadat de rechter
ons vervolgens in het gelijk had gesteld,
hebben we op 13 oktober de muur weer-
opengebroken, en zijn we naar binnen ge
gaan."
Fayard verklaarde bij de spectaculaire inval
drie staafjes hasj en enkele vervalste mun
ten van 10 francs te hebben gevonden.Al
Capone-praktijken", reageert Taniou. „Die
hasj hebben ze er zelf neergelegd. Wij heb
ben nooit een drugsprobleem gehad. En
wat die vervalste munten betreft, daarvan
circuleren er miljoenen in Frankrijk. De
meeste mensen hebben er wel enkele in
hun portemonnee.
Sous-Marin heeft zijn stalen deuren weer
geopend en de minister van cultuur, Ca
therine Trautmann, heeft beloofd het gat op
de begroting te dichten. Maar het rockcafé
was wel het enige slachtoffer van extreem
rechts dat met succes wist terug te vechten.
Zaïdou Soilihi (42) had twee dingen tegen.
Hij was vijfjaar lang de chauffeur geweest
van de vorige burgemeester, een socialist,
en hij was zwart. „Ik krijg je wel", had
Fayard nog vóór de verkiezingen tegen hem
gezegd. En ja, negen dagen na de overwin
ning van extreem-rechts had Soilihi een
nieuwe baan: hij was straatveger geworden.
Niet dat het hem verbaasde. Tijdens hun
verkiezingscampagne had Soilihi, die gebo
ren werd op de Comoren, al met de man
nen van het Front kennis gemaakt. „Ze
plakten overal affiches op, ook waar het niet
mocht", zegt hij. „Ik stopte eens, en zei:
'Jullie vervuilen met je affiches alles. Met
ons belastinggeld moet de stad straks weer
worden schoongemaakt'. Ze kwamen op
me af en smeten een emmer plaksel in mijn
gezicht."
)NN PETER VAN NUUSENBURG
b
**f(
DRRESPONDENT
olgend jaar moet het eindelijk lukken. Dan
illen de Duitse sociaal-democraten na
jftien jaar in de oppositie weer eens in
onn op het regeringspluche zitten. Maar
ie moet hen leiden: de minister-president
in de deelstaat Nedersaksen, Gerhard
:hröder, of diens collega van Saarland, Os-
ir Lafontaine? Deze vraag beheerst al
taanden de SPD en ongetwijfeld ook het
ingres dat van vandaag tot en met don-
rdag in Hannover wordt gehouden,
oals zo vaak staat het belangrijkste onder-
erp niet op de agenda. De afgevaardigden
illen zich volgens het programmaboekje
ie dagen lang bezig mogen houden met
iken als de verkiezing van een nieuw par-
ibestuur, de uitdagingen van de nieuwe
Tormatiemaatschappij en het buitenlands
ïleid. Geen sociaal-democraat zal de bete-
inis van deze thema's willen bagatellise-
:n, maar vergeleken bij dat ene onderwerp
jn ze toch van ondergeschikt belang,
e smeulende rivaliteit tussen de potentiële
inselierskandidaten Lafontaine en Schrö-
:r is aan de vooravond van het congres
eer opgelaaid. Voor een uitslaande brand
)eft niemand in Hannover te vrezen. Dat
>u in strijd zijn met de belangen van beide
lofdrolspelers. Maar de facade van eens-
izindheid die zij twee jaar lang overeind
;bben weten op te houden, staat op in-
orten.
was al een wonder, zeggen SPD-ers die
;t kunnen weten, dat twee ambitieuze po-
[|ici met hetzelfde doel het aflossen van
mdskanselierKohl elkaar zolang zon-
;r openlijke wanklanken konden verdra-
in. Dat ze twee jaar geleden samen de
jènmalige partijleider, de kleurloze appa^
tsjik Scharping, ten val hebben gebracht,
oet een band hebben gesmeed,
hröder en Lafontaine konden vroeger
et door een deur, maar nadat Schroder
iharping beentje had gelicht en Lafontai-
hem de doodschop had verkocht, leken
i als een Siamese tweeling door het leven
te gaan. Er zou zelfs een taakverdeling zijn
afgesproken: Lafontaine mocht partijvoor
zitter worden en Schroder kanselierskandi
daat.
Schroder lijkt voor dat laatste inderdaad de
beste papieren te hebben. Hij is de popu
lairste politicus van het land, ligt als 'prag
maticus' ook goed bij de kiezers in het mid
den en is volgens de polls de enige sociaal
democraat die van Kohl kan winnen. Hij
heeft een serieuze handicap: de linkervleu
gel pruimt hem niet. En om het zich zelf
niet te makkelijk te maken, wil hij pas kan
selier worden als hij op 1 maart bij de deel
staatverkiezingen in zijn Nedersaksen niet
meer dan twee procent verliest.
Lafontaine is een traditionele sociaal-de
mocraat, een gewiekste tacticus en meesle
pende redenaar die de rust in de onder
Scharping verdeelde partij heeft hersteld.
Hij heeft een aantal serieuze handicaps: hij
is arrogant en ijdel, hij is in 1990 al eens
door Kohl weggevaagd, en de kiezers in het
midden vertrouwen hem niet. Maar hij
heeft één groot voordeel: de partij houdt
van hem.
Het verschil tussen beide rivalen kan ook
anders worden aangegeven. Terwijl Schro
der een kopje thee ging drinken bij de Brit
se vernieuwer Tony Blair, ging Lafontaine
bij de Franse traditionalist Jospin op de kof
fie.
Tot voor kort leek Schroder ook de grootste
kans te hebben om kanselierskandidaat te
worden. Hij hield zijn neiging om op lange,
sociaal-democratische tenen te gaan staan
redelijk onder controle en deed zijn best
om 'teamspeler' te zijn. Hij vocht het gezag
van Lafontaine niet openlijk aan en accep
teerde met opvallende lankmoedigheid dat
zijn voorstellen voor een pragmatischer
economisch beleid door de linkervleugel
werden verwaterd.
Maar begin deze week gooide hij de knup
pel met een royale zwaai in het hoender
hok. In een interview zei hij alleen als
bondskanselier naar Bonn te zullen gaan,
niet als minister onder kanselier Lafontaine.
Dat gaf gedonder in de partij, die bij Schro
der al gauw prima-donnakuren ontwaart.
En toen hij ook nog 'inhoudelijk' van Lafon-
taines lijn afweek, waren de rapen helemaal
gaar.
Over de motieven van Schröders solo-op
treden wordt druk gespeculeerd. De een
schrijft het toe aan zijn temperament. Hij
heeft te lang in de pas moeten lopen en wil
zich nu bevrijden van Lafontaines lijband.
De ander vermoedt dat hij voelt dat de par
tij liever met Lafontaine verliest dan met
Schroder wint. Hij speelt daarom va banque
met alle risico's van dien.
Volgens het draaiboek zal Lafontaine na de
verkiezingen in Nedersaksen de kanseliers
kandidaat voorstellen. De afgelopen weken
werden steeds meer signalen opgevangen,
dat partijvoorzitter Lafontaine steeds meer
voor kanselierskandidaat Lafontaine voelt.
Hij is niet onder de indruk van Schröders
populariteit en vindt zich zelf sowieso de
betere kanselier. De man die dit ambt al
vijftien jaar bekleedt, gaat er van uit dat hij
het bij de Bondsdagverkiezingen van vol
gend jaar september tegen Lafontaine moet
opnemen.
Daarbij is niet alleen de wens de vader van
de gedachte Lafontaine is Kohls favoriete
tegenstandermaar speelt ook de taxatie
van Lafontaines karakter een rol. Hij zou te
machtsbelust zijn om plaats te maken voor
een ander, ook al zouden diens kansen om
te winnen groter zijn. Maar Lafontaine weet
ook dat hij niet om Schroder heen kan als
deze op 1 maart op eigen veld met ruime
cijfers wint.
Tot volgend voorjaar zal de SPD beheerst
worden door de koningskwestie. En het is
de vraag of de verliezer zijn nederlaag zon
der slag of stoot zal accepteren. Er zijn al
geluiden dat de aanhangers van Schroder
niet voor Lafontaine campagne willen voe
ren en omgekeerd zou de animo om zich
voor Schroder het vuur uit de sloffen te lo
pen ook niet groot zijn.
Er is niet veel fantasie voor nodig om in de
ze situatie de winnaar aan te wijzen. Inder
daad, Helmut Kohl.
OPMERKELIJKE BERICHTEN
ZES BIJ ZESTIEN De Verenig
de Staten hebben sinds enkele
weken hun zevenling, maar die
kwam mede tot stand door ge
bruik van vruchtbaarheidsbe-
vorderende hormonen. Liliana
Caceres uit het Colombiaanse
Barranquilla is in verwachting
van zesling en deed het geheel
op eigen kracht. De aanstaande
moeder is bovendien pas zes
tien jaar oud. Caceres, die met
haar 22-jarige echtgenoot in
een arme wijk van Barranquilla
woont, is zes maanden zwan
ger. Haar gynaecologe zei dat
de baby's mogelijk binnen een
maand zullen worden gehaald
om het risico van complicaties
te verkleinen. De echtgenoot
van Caceres, die werkloos is,
heeft de regering van Colombia
om financiële hulp gevraagd
voor het onderhoud van de kin
deren.
DOORDOUWER Lam ar How
ard heeft voor zijn 79ste verjaar
dag een uitzonderlijk presentje
gehad. De bejaarde Amerikaan
kreeg vrijdag eindelijk een Pur
ple Heart opgespeld, de Ameri
kaanse medaille voor militairen
die in een oorlog gewond raken.
Het eerbetoon kwam rijkelijk
laat, want Howard liep zijn ver
wondingen in 1943 op. En hij
heeft er zelf veel moeite voor
moeten doen. Toen hij na te
rugkeer in de VS bewijzen wilde
zoeken voor zijn verwondingen
en krijgsgevangenschap, bleken
de betreffende archieven in
Oostenrijk te zijn verbrand. Pas
na zijn pensionering in 1990
ging Howard terug naar Oos
tenrijk, waar hij alsnog bewijzen
vond. Dat was alles wat de auto
riteiten nodig hadden.
KEGELKOPPEN De Conehead Men (Kegelkopmannen) noe
men ze zichzelf. Het is een van de vele Europese straattheater-
groepen die vorige week een festival in Singapore luister bijzet
ten. Ze hebben een act waarin hun speelgoedcameraatjes een
grote rol spelen, maar een enkele keer willen ze ook zelf wel eens
poseren. foto »apsakchai lalit
SMAKELOOS De Deense ombudsman heeft een omstreden recla
mecampagne met foto's van zelfdodingen verboden. Volgens de
ombudsman is de reclame in strijd met de regels van fatsoen bij
het aanprijzen van producten. Een fabrikant van horloges toont in
een brochure acht foto's met gefingeerde zelfmoordscènes. Bij af
beeldingen van een opgehangen, doodbloedende en brandende
man staat de tekst: Waarom de tijd doden als je jezelf van kant kunt
maken? De brochure is vorige week in vierhonderd jongerencafés
en -bars verspreid. De macabere campagne van de firma Rem Rem
leidde tot behoorlijk wat commotie. „De reclame is pervers en cy
nisch", aldus het onderzoekscentrum naar zelfmoord van de uni
versiteit in Odense. Denemarken zit in de kopgroep wat betreft het
aantal zelfmoorden. Zelfmoordpogingen komen het meest voor bij
jongeren, met name bij meisjes. Het reclamebureau Coura-
ge/BDDP Copenhagen verdedigde de campagne. „Je hebt gespier
de middelen nodig om de aandacht te trekken voor een klein be
drijf. Soms ben je verplicht om de dood in ogen te zien om te kun
nen leven."
SCHERPSLIJPERIJ Israëlische
rabbijnen hebben vorige week
geweigerd een stel toestemming
te geven om te huwen, vóórdat
de bruidegom-in-spe bewezen
zou hebben dat hij was besne
den. Dat meldde de krant Yediot
Ahronot. „Het is verschrikke
lijk", zei de onlangs uit Rusland
naar Israël geëmigreerde brui
degom tegen de laant. „Moeten
we onze broek uitdoen om aan
te tonen dat we joods zijn?" Or
thodox-joodse koppels die wil
len trouwen, moeten daarvoor
toestemming hebben van een
religieuze raad. De raad in Ash-
kelon, waar het stel zich meld
de, nam geen genoegen met het
identiteitsbewijs van de brui
degom, dat vermeldt dat hij
joods is, en gaf het stel een ver-
wijsbrief voor een 'besnijdenis-
onderzoek', aldus Yediot Ahro
not.
KATTENMEPPER Een rechter
in Johannesburg heeft een
Zuid-Afrikaanse veiligheids
agent veroordeeld tot een boete
van 1.700 gulden, 1.200 uur
maatschappijke diensverlening
en een voorwaardelijke celstraf
van zes maanden, omdat hij tij
dens een voetbalwedstrijd een
zwarte kat als bal had gebruikt.
De 42-jarige man was tijdens
een wedstrijd van de Orlando
Pirates bewaker en schopte
voor het oog van 50.000 toe
schouwers de kat, die door een
onbekende op het veld was ge
gooid. Zijn actie was op de tele
visie te zien en zorgde voor veel
ontzetting. De dierenbescher
ming sleepte hem voor de rech
ter. De kat overleefde de voet
balwedstrijd niet.
