>LS moet 'Zalig zijn de armen van geest, want ze zullen God zien jouwen in oelgeest Ik ben te jong om al te stoppen' Leiden Regio Cel voor seksueel misbruik Rijrichting Hyacinthstraat niet anders AUTO RIALTO J kroes interieur Oegstgeestse schilt appeltje met secretaris :RDAG 22 NOVEMBER 1997 dient tgeest wil in zee met de Stichting Leidse Studenten- resting (SLS) voor de bouw van goedkope huurhui- k ovè in de nieuwbouwwijk Poelgeest. Niet de Oegstgeest- ieewoningbouwvereniging Buitenlust, maar de SLS moet -het s zo'n 125 jongeren gaan onderbrengen in de .Ult(t luwijk. Daar zijn burgemeester en wethouders van ll8eest ^et over eens geworden. d WO GEEST MAARTEN KEULEMANS tebbj i tgeej ïurhuizen moeten in het van de wijk komen, at mi el er nog geen enkel ont- nw is voor de jongerenwonin- le ral [aan de gedachten uit naar /en,i igen boven de winkels die 'o/s wijk zijn gepland. Of de heti ok de winkels gaat behe- het nog onduidelijk. „Het tenlust is 'verrast' door de van Oegstgeest, maar zich op de vlakte. „We ;n> nog helemaal niets van dei inieen te gehoord", zegt hel itter P. Olivier. „Terwijl we te be Et1 verleden hebben ge- of de gemeente contact er, ms wilde opnemen als er melden viel over de rol heti uitenLust in Poelgeest kan i'!: Een ander bestuurslid bouwvereniging zegt dat sken feit 'uiteraard teleurge- teleurstelling snap ik reageert verantwoordelijk lisi itider G. van Eisen. „Maar cum leten wel begrijpen dat ze monopoliepositie hebben we gstgeest. Onze keuze voor S is niet bedoeld als dis- zwal ifiatie van Buitenlust. gemeentebestuur „I dat we in Oegstgeest meer hebben aan woningen ders jongeren en kleinere huis- ;r on as. Dan zoek je een part- n an e thuis is in dat segment. iSLS heeft specifiek die CHEF )AN PREENEN, 071-5356414. PLV -CHEF HERMAN JOUSTRA. 071-5356-130 Jan Wolkers - terug in Oegstgeest - spreekt ter gelegenheid van honderd jaar Endegeest OEGSTGEEST SANDER BECKER Als schooljongen verwonderde schrijver en beel dend kunstenaar Jan Wolkers zich vaak over de patiënten uit de Oegstgeestse krankzinnigenge stichten. „Met hun Manchester-pakken en hun kaalgeschoren koppen wisten ze zich van hun criminele imago verzekerd", zei de schrijver gis teren tijdens een symposium over ouderenpsy- chiatrie in Endegeest. Met deze herinnering be gon Wolkers 's middags een literaire voordracht. Het symposium was georganiseerd ter gelegen heid van het 100-jarige bestaan van psychiatrisch ziekenhuis Endegeest. Wolkers keek tijdens de voordracht terug op zijn jeugd, die hij in Oegstgeest doorbracht. Hij vertelde hoe hij op weg naar school altijd tussen twee 'krankzinnigengestichten' door moest lo pen. Tijdens die wandelingen verwonderde hij zich over de crimineel ogende patiënten, die in de plantsoenen rond de inrichting stonden te werken. Wolkers vergeleek de harken waarmee de patiënten hun zinloze sporen in de grond trokken, met kroontjespennen, waarmee hij in die tijd zelf zijn eerste woorden leerde schrijven. In de jaren dertig, toen de oorlog dreigde, kreeg de familie Wolkers een vrouw uit Endegeest in huis. Het was in die crisistijd niet ongebruikelijk dat patiënten werden ondergebracht bij pleegge zinnen uit de omgeving. De vrouw, die door Wolkers' broer 'Kalkoentje' werd genoemd vanwege haar lelijke, roodgevlek- te huid, diende als eerste model voor de kunste naar in wording. Kalkoentje was een gemakkelijk model, want ze zat altijd stil. Maar zodra de pa tiënte er achterkwam dat ze op het papier werd afgebeeld, protesteerde ze met de woorden: „Ik ben helemaal niet mooi, ik ben helemaal niet mooi." De krankzinnige, 'die de hysterische radiotoe spraken van Hitier op sopraanhoogte leek na te kakelen', is volgens het verhaal van de schrijver altijd een buitenstaander gebleven in het pleeg gezin. Halverwege de oorlog, toen de voedsel schaarste bij de familie Wolkers te ernstige vor men aannam, werd ze teruggestuurd naar Ende geest. De patiënte was intussen broodmager ge worden, omdat het gezin haar bij het uitdelen van voedsel vaak oversloeg. Jaren na de oorlog heeft een familielid van Wolkers de vrouw om vergeving gewaagd. Haar antwoord heeft Wolkers nooit vernomen. „Waar schijnlijk heeft ze geen antwoord gegeven, want ze gaf nooit antwoord op welke vraag dan ook. Zalig zijn de armen van geest, want ze zullen God Olivier is het daar niet mee eens. „Buitenlust heeft in het verleden wel degelijk jongeren huisvesting van de grond getild, in Haaswijk." De bouwvereni ging hoopt half december offi cieel op de keuze van Oegst geest te reageren. Directeur L. Johnson van de SLS wacht de dingen die komen gaan intussen rustig af. „We hebben aangegeven dat we in principe geïnteresseerd zijn. Maar het zal nog uit de bereke ningen moeten blijken of het wel een te realiseren opgave is. Het zal in elk geval niet makke lijk zijn." De SLS heeft al een paar hon derd Oegstgeestse woningen in bezit, zoals de appartementen flat aan het Thorbeckehof (175 woningen) en de barakken aan de Oude Rijnsburgerweg (onge veer 100 woningen). DEN HAAG/OEGSTGEEST Een 52-jarige inwoner van Oegstgeest, die in mei en juni van dit jaar verschillende keren een 8-jarige jongen seksueel misbruikte, is gisteren door de Haagse rechtbank veroordeeld tot 15 maanden ge vangenisstraf, waarvan drie maanden voorwaardelijk. Het vonnis was gelijk aan de eis. De man, die al sinds zijn jeugd weet pedofiel te zijn en eenmaal veroordeeld is wegens seksueel misbruik van een kind, lokte de buurjongen met een verhaal over zijn konijntjes naar zijn huis. Een psychiater die de man tijdens de voorlopige hechtenis onderzocht, oordeelt dat de kans op herhaling groot is. Een psycholoog conclu deerde hetzelfde. ndigheid die wij zoeken." Weversbaan 12 Leiderdorp Tel. 071 -54 17 493 VOORSCHOTEN DIMITRI WALBEEK De rijrichting van de Voorschotense Hya cinthstraat kan beter niet omgegooid wor den. Hoewel het een geschikte oplossing is om klachten van de bewoners in de straat tegen te gaan, verplaatst het de overlast al leen maar naar andere straten. En dat is niet 'opportuun', vindt het college van B en W. Tijdens een inspraakavond in het wijkge- bouw aan de Baron Schimmelpenninck van der Oyelaan in oktober klaagden de bewo ners van de straat in de Bloemenwijk over overlast in hun straat. De onveiligheid in het gedeelte tussen de Van Kempenstraat en de Papelaan neemt alleen maar toe door het steeds drukker wordende verkeer in de smalle straat, was hun boodschap. Hoge snelheden en het tegen de rijrichting inrij den waren de bewoners een doorn in het oog. Daarop zei wethouder J. van de Poel toe dat hij de zaak zou onderzoeken. De problemen zijn ook met bewoners van de omliggende straten besproken. Om dat die bang waren voor een verplaatsing van de problemen naar hun straat, heeft de gemeente nu gekozen voor een minder drastische oplossing. De Hyacinthstraat wordt sowieso opnieuw bestraat en die ge legenheid wordt aangegrepen om de straat met 'asverspringingen' een beetje te laten slingeren. Daardoor moet het verkeer vaker afremmen. Ook wil de gemeente een drem pelplateau aanleggen op de kruising Van der Oyelaan/Papelaan. Auto's kunnen dan voortaan niet meer te hard de Hyacinthstraat inrijden. Bank Madrid 2 en2i/2 zitsbank Stof RiSOnanza (suede look) voor 3995,- in leer v.a. 4495,- adviseurs in modern wonen ingsbrigade ire wolken pakken zich iboven cultureel centrum )e hoge huur van het luis en de lage inkomsten it de X geen eigen bar leeft, leveren een tekort itienduizenden guldens, r eidra subsidie zal de X pen in de schulden, waar- RTEifl de het cultureel centrum 8-30i: wepk p)e politiek luister maar verroerde geen vin. idanks groeide de X uit tot inde belangrijkste the- an de begrotingsbehan- Gewoon doordat er ver- inig nieuws te melden ont n dat schudde de dames en volksvertegenwoordi- ERP0 akker. Met de verkiezin- cflSS aantocht konden zij het iezer iet veroorloven te blijven (ole In actie! Aan de riemen! nsara men deXhelpen! agen er deze week één en drie amandenienten X te redden van de ver- ngsdood. De PvdA stelde 'b^ eX onder te brengen bij t terwijl de SP, LWG/De en en GroenLinks met ellen kwamen om het m meer geld te geven. 'e partijen hadden hun len netjes voorzien van igingsvoorstellen om de ubsidie te kunnen bekos- neuzen die bijna dezelf- tuit staan, daar moet iets uit groeien. Zou je zeg- laar in verkiezingstijd dat anders. Dan wordt het len bepaald door een de variatie op de olympi- parf edachte: het gaat niet om ultaat, maar om het feit Chteraf kunt zeggen dat zo je best hebt gedaan, dingsbrigades duwden e 1 'Ikaar kopje onder dan xp samen moesten werken top het droge helpen van OEGSTGEEST MAARTEN KEULEMANS Trok gemeentesecretaris J. Keman van Oegstgeest nu wel of niet een mes tijdens de raadsvergadering van 6 november? Die prangende waag is al dagen onder werp van gesprek in de wandelgangen van het Oegstgeestse raadhuis. Aanleiding is een open brief van Oegstgeestenaar M. Duyster, die de be raadslagingen van haar gemeentebe stuur geregeld vanaf de publieke tribune volgt. „Ik heb hem echt een zakmes zien pakken", zegt Duyster. „Eerst kwam er een appeltje op tafel, toen een onderleg- gertje, en toen kwam dat mes. En vervol gens ging hij lekker zitten schillen." Alle reden om het gedrag van de mes- sentrekkende ambtenaar aan te kaarten, vindt Duyster. „Het is niet zo belangrijk, maar correct vind ik het zeer zeker niet. Ik ga toch ook geen aardappelen zitten schillen tijdens de raadsvergadering? Ik ga wel eens naar de Tweede Kamer, en daar zie je nooit iemand een appeltje eten." Keman zelf geeft toe dat hij de ge wraakte appel heeft verorberd. Maar dat hij heeft vergaderd met het mes op tafel, dat ontkent hij ten stelligste. Een lezing, die wordt bevestigd door raadslid H. Steens (Leefbaar Oegstgeest). „Ik zat recht tegenover Keman. En ik weet abso luut honderd procent zeker dat hij geen mes heeft gebruikt." Sterker nog: Steens bekent dat ze zelf tegelijkertijd óók een appel heeft veror berd. Niets mis mee, zegt ze. „Inez Kot- terman van de WD zat deze week nog met een enorme pot pepermuntjes op tafel te vergaderen." De oplettende Oegstgeestse burger is in ieder geval blij dat haar missie voor een wapenloze raadsvergadering stof doet opwaaien. „Ik heb burgemeester Scheenstra ook al eens iets afgeleerd. Scheenstra wenkte vroeger altijd naar de bode voor een extra koekje bij de koffie. Zo'n obsceen gebaar! Maar sinds ik daar eens een brief over heb gestuurd, doet hij dat niet meei Wat overigens niet wegneemt dat Duyster zelf vorig jaar ook al eens werd teruggefloten, toen ze tijdens een raads vergadering plotseling een fles wijn op de vergadertafel zette om de fractie van Leefbaar Oegstgeest te bedanken voor het pleidooi tegen het omstreden kunst werk Doorgaande Beweging. Leiderdorper Chris Bos verder zonder postkantoor lijk aan te passen aan het colle gevoorstel. Niet het resultaat telt immers, maar het feit dat je naam er onder staat. Het mocht allemaal niet baten. De PvdA trok haar reddingsplan terug, omdat bij nader inzien was gebleken dat de X niet door het LAK gered wilde worden. En de andere drie reddingsbrigades werkten bij de stemming vak kundig langs elkaar heen. Maar ze kunnen in ieder geval zeggen dat ze allemaal hun uiterste best hebben gedaan. En daar gaat het toch maar mooi om. Discipline De klok neigt naai" half twee in de nacht. Het buffet waarmee de behandeling van de begro ting in Leiden altijd wordt afge sloten - salades, gevulde eitjes en tomaatjes, stokbrood en saté - staat al lang en breed te wach ten en de glazen zijn gevuld. Twee mannen met kraakhelde re koksmutsen staan achter de tafel, klaar om op te scheppen voor de dames en heren raads leden. Maar het is nog geen tijd om te eten en te drinken. Eerst moet burgemeester ,Cees Goekoop nog even de moties er doorheen hameren. Hij roept nummer en onderwerp. „Motie acht-en-vijf- tig! Zonne- en windenergie!" In het hoekje waar de vier frac tieleden van GroenLinks zitten, heerst plotseling nervositeit. Ze kijken elkaar vragend aan. Wat stemmen we nou? Ze zoeken steun bij hun fractievoorzitter. Zijn we nou voor of tegen? Kun nen we hier eigenlijk wel tegen zijn? 't Is een mooi toneeltje, dat nog even voortduurt als Goekoop constateert dat alleen mevrouw Vlasveld haar hand heeft opge stoken en motie 58 dus met één stem voor en 36 tegen is ver worpen. Op naar de volgende. „Motie negen-en-vijftig! Open bare toiletten!" Maar intussen is er wel iets zots gebeurd. Want GroenLinks - de naam zegt het al - heeft het beste voor met het milieu. En wat vraagt Margje Vlasveld van LWG/De Groenen in motie 58? Die vraagt de gemeente om te investeren in duurzame energie en 'groene stroom' af te nemen van het EWR. Die vraagt de ge meente het gebruik van zonne- energie te stimuleren en op zoek te gaan naar een plek in de regio voor een windmolenpark. Allemaal dingen waar Groen Links van harte voor moet zijn. Maar GroenLinks stemt tegen. tekening maarten wolterink Want de motie is ingediend door de Groenen. En dat is de vijand. De motie wordt om joost-mag-weten-welke reden afgeraden door burgemeester en wethouders. En dat zijn de bondgenoten. GroenLinks is vóór het milieu, mits burgemeester en wethou ders daar geen bezwaar tegen hebben. GroenLinks is tegen het milieu als de Groenen er voor zijn. En GroenLinks is te gen De Groenen, want die pik ken hun kiezers af. Wat is het toch mooi dat er een coalitie is van vier partijen, die steunt op 26 van de 39 raadsze- tels, zei GroenLinks in 1994. Fractiediscipline was niet meer nodig. Het kwam niet op een stemmetje meer of minder aan. Raadsleden mochten hun ei genste geweten volgen. Maar helaas. Ze durven het niet. En zo is stemmen voor Groen- Linksers eigenlijk heel simpel. Bij schriftelijke stemmingen spiek je bij de buurman of buurvrouw. Wordt er gestemd bij hand-opsteken dan hoefje alleen maar goed te kijken naar je fractievoorzitter. En als die haar hand opsteekt doe jij dat ook. RUUD SEP EN AAD RIETVELD LEIDERDORP JUDY NIHOF In het oude dorp kent iedereen hem als 'Chris Bos van het post kantoor'. Maar vanaf 7 januari moeten zijn klanten een andere naam bedenken. Dan raakt Bos het postagentschap in zijn win kel aan de Hoofdstraat in Lei derdorp kwijt aan Liethorps Boeckhuys aan de Hoogmade- seweg, een paar straten verder op. Bos (57) zit echter niet bij de pakken neer. Zijn winkel blijft gewoon open. „Ik ga door. Ik ben te jong om al te stoppen. Sommige mensen kijken mis schien uit naar de dag waarop ze met de VUT kunnen. Maar daar ben ik de persoon niet voor." Eigenlijk verandert er voor de klanten niet zo veel, benadrukt Bos. „De mensen kunnen geen geld halen of geld storten, maar voor postzegels, strippenkaar ten, telefoonkaarten, staatslo ten, lotto- en totoformulieren en tijdschriften kan men nog steeds bij mij terecht. Ik laat mijn klanten niet in de steek." Hoewel het verliezen van het agentschap wel een beetje pijn doet, heeft Bos geen spijt van zijn weigering om met de PTT in zee te gaan. Die zette de win kelier destijds voor het blok: als Bos geen 'franchise-nemer' zou worden, zou hij zijn postagent schap kwijtraken. De winkelier wilde echter eigen baas blijven. Bovendien zag Bos het niet zitten om meer dan 80.000 gul den neer te tellen. „Als franchi- se-bedrijf moest ik 75.000 gul den investeren in de zaak en nog eens 10.000 gulden om me in te kopen in een organisatie die spullen koopt tegen hogere prijzen dan waarvoor ik nu mijn spullen inkoop. Als je dat doet, ben je toch een dief van jezelf?" Dat het Liethorps Boeckhuys nu een postagentschap krijgt, vindt Bos op zichzelf niet erg. Wel steekt het hem dat de eige nares van deze boekhandel steeds heeft ontkend dat zij het loket zou krijgen. „Ik heb een paar keer gevraagd of de PTT bij haar was geweest, maar dan zei ze telkens 'nee'. Ik heb zeven tien jaar gevochten voor het ou de dorp, voor de bewoners, voor de markt, voor de winkeliers: dan laat ik me niet in de maling nemen!" Postzegelhandel Na 7 januari wil Bos het postlo- ket eruit slopen en de winkel opknappen. „Ik moet nog even kijken wat ik met de ruimte ga doen. In elk geval wil ik de zaak anders indelen, overzichtelij ker." Hij overweegt zich meer te richten op verzamelobjecten. „Ik wil kijken of ik de postzegel- handel weer kan oppakken. Maar ik weet niet of dat haal baar is. Kijk, dat plakje kaas heb ik al op mijn brood, maar ik moet natuurlijk wel zorgen dat er ook nog een beetje boter op komt." Chris Bos: „Ik laat mijn klanten niet in de steek." foto mark lamers

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 13