5Waanzin regeert in Pirandello's tempelstad Buitenland JPt -r r-.'-'V- -***- Man bijt hond Mary Robinsondwarse mensenrechter Iterdag 15 november 1997 ICG |ië staat in het teken van verkiezingen. De spits is afge- en door ex-magistraat Antonio Di Pietro, die met een taculaire overwinning in Toscane namens de rege- ie Olijfcoalitie heel de politiek in rep en roer bracht, [verhoudingen staan onder druk, en in Rome wordt jm met spanning uitgekeken naar de burgemees- verkiezingen van morgen en over twee weken. Het is i belangrijke test voor de regering-Prodi, maar ook kr een paar geheel eigen Italiaanse fenomenen. In het i noorden gaat het om de steeds illegaler optredende ratisten van de Lega Nord, in het arme zuiden om genen die het willen blijven opnemen tegen maffia en ibestuur. 250 meter hoogte liggende stad zelf. Zo zijn er de torenflats die in de jaren zestig als een kordon zijn gebouwd op de hellingen van de twee heuvels die de ou de stad dragen. Ze rijzen boven de huizen van het centrum uit en blokkeren zo het in alle talen en in alle eeuwen bezongen uit zicht op de tempelvallei en de Middellandse Zee. ito eelco van der linden igento, Zuid-Sicilië, weten it wanbestuur is. De stad de mooiste Griekse tem- 1551§, maar ook de idiootste poli traditie. Agrigento is de n van Luigi Pirandello, de 'DOlfcelprijswinnaar in wiens ;en de kracht van de waan- O een centraal thema is. En inq mzin regeert in en rond de bbei 1, waar geen enkel huis le- gebouwd is en slechts één ;oon het op durft te nemen }t°ck !n een '°bby die bestaat uit ig elijks van partij wisselende 'er tici, fantasierijke aanne- '9* s, maffiose vrijmetselaars en ;alen op het oorlogspad et centrum van Agrigento. I(j leter, er staat een gebouw tt ruwe steen, waarvan alleen mer inorme houten deur ver- lt dat het een Godshuis be- De kerk is al decennia aan auratie onderworpen, zo >t iedereen hier. Maar men gt er meteen aan toe dat die lit af zal komen. De barokke ide, net zoiets als die van de indende Kerk van het Vage- idka r, is weg en niemand die it waar de stukken zijn. Ton- stucwerk zijn eenvoudig- [zoek, de kerk is gedoemd ;ekleed' te blijven. „Dit is de van Pirandello, meneer de mdeling. Paradoxaal en ab- I2_ d '.zegt de bejaarde voorbij- |dL ger. „Wat je ziet is er niet, edei tt wat je niet ziet kan wel :lijk bestaan." igrigentini, 52.000 in getal, ren hun illustere stadgenoot D mjagten tonele. Men klaagt rgr0teske wantoestanden, 071. ar zegt ook op een vreemde, mtschuldigende manier dat |_6 iu eenmaal de stad is van lege tndello, alsof een mysterieu- lacht de dingen laat gebeu- of er geen invloed mogelijk lie mysterieuze kracht is al i decennia actief in Agrigen- '.e zorgt er bijvoorbeeld voor erin de zomer vrijwel nooit hU e r uit de kraan komt, terwijl :ond hier volgens geologen itensvol water zit. "v er zichtbaar is de schade die uun nysterieuze wijze is toege- n"° cht aan de majestueus op Akragas In dat uitzicht ligt de zo bijzon dere geschiedenis van de stad besloten. Agrigento werd in 581 voor Christus als Akragas ge sticht door Griekse kolonisten en zou dankzij haar strategische ligging uitgroeien tot een van de grootste en rijkste steden van het gebied. Archeologen menen dat de stad 200.000 tot 800.000 inwoners heeft gehad. De be roemde arts en filosoof Empe- docles schreef over zijn stadge noten dat ze 'bouwden alsof ze het eeuwig leven hadden en aten alsof ze morgen zouden sterven'. Een zestal tempels, waarvan één in vrijwel perfecte staat, herinnert vandaag nog aan de bouwkunst van de Grieken. Een culturele erfenis van jewelste, die echter inzet is van een typi sche Pirandelliaanse oorlog. De tempels maken sinds 1967 deel uit van een beschermd archeo logisch park van 1.200 hectare, de zogenaamde zone 'A'. Er mag absoluut niet worden ge bouwd, maar toch zijn hier 600 huizen verrezen en 4 n de daar naast liggende zone 'B' nog eens 453. Dit alles was mogelijk dankzij de christen-democrati sche politici, die gretig zaken deden met speculanten en in ruil voor geld en stemmen meer dan een oogje wilden toeknij pen. Het christen-democratische re gime is nu gevallen. De huidige burgemeester, Calogero Soda- no, en vier van zijn voorgangers moeten een proces ondergaan wegens ambtsmisbruik en er ligt een besluit van de rechter dat de illegaal gebouwde huizen moeten worden gesloopt. Toch gebeurt er niets. Deze zomer leidde een door bijna alle poli tieke partijen, de burgemeester Uti.UöaJL 4. a h |- f **-■ De tempels en de wolkenkrabbers van Agrigento, of hoe vijf decennia zichten ter wereld verpestten. en zelfs de kerk gesponsorde opstand van de abusivi fillega- len) ertoe dat het sloopbedrijf rechtsomkeert maakte. Op nieuw trekt de wet in Agrigento aan het kortste eind. Het wach ten is op verkiezingen, zo schre ven de kranten. Misverstand Op deze novemberdag ligt de vallei er vredig bij. Een zwak zonnetje verlicht fiere Dorische zuilen van bruine tufsteen en zacht glooiende groene heuvels. De zee is een gladde donker blauwe spiegel. Het idyllische beeld wordt verstoord door de bizarre wolkenkrabbers, meer dan door de illegaal gebouwde huizen. Deze blijken goed ver scholen te zijn, of aan de rand van zone A te liggen. Italo Di Stefano, raadslid voor de post-fascistische Nationale Alliantie, liftenfabrikant en lei der van de abusivi, constateert met voldoening dat de tempel- i corruptie één van de mooiste uit- foto's gpd nando chiappetta vallei helemaal niet is vernield. „Dat idee is verspreid door de millieubeweging en haar crimi nele leider Giuseppe Arnone, dezelfde man die nu burge meester wil worden. Journalis ten praten hem na en fotogra fen zijn immer bereid de werke lijkheid bewust geweld aan te doen met hun telelenzen. Er staat naast de tempels geen en kel huis", zegt de bebaarde man strijdvaardig. Volgens Di Stefano berust alles op optisch bedrog. „De tempel vallei wordt steevast gefotogra feerd met de lelijke flats, zeven kilometer verderop, op de ach tergrond. Misschien moeten we een enorm doek ophangen, zo dat de stad onzichtbaar wordt." Di Stefano lacht luid, maar zijn betoog is maar half als grap be doeld. Hij vindt het probleem van de illegalen uit zijn verband gerukt. Hij erkent dat de huizen gebouwd zijn in een gebied waar niet gebouwd mag wor den, maar meent dat er clemen tie moet zijn. „Wij worden grof gediscrimi neerd. In heel Italië zijn illegaal gebouwde woningen legaal ge worden dankzij amnestierege lingen. Alleen in Agrigento wor den we als bandieten behan deld en moeten de huizen wor den gesloopt." Di Stefano wijst naar de vierbaans rondweg die als een betonnen slang op palen tussen tempels en stad ligt. „Die weg is door de staat gebouwd in zone A, nó de oprichting van het archeologische park. De fundamenten staan in graven uit de vierde eeuw. Als de weg mag blijven, mogen de huizen dat ook." Non-issue De illegale huizen zijn voor bur gemeester Sodano, kandidaat van de centrum-rechtse Vrij heidsalliantie, een 'non-issue' in de verkiezingen. „Wie vóór sloop is, stemt niet op mij", zegt hij. De burgemeester bevindt zich samen met een grote scha re bewonderaars op het plein voor het gemeentehuis, waar vandaag de kieslijsten gepre senteerd worden. De stemming is opgewonden. Op de motor kap van een auto worden de laatste veranderingen aange bracht. Sodano ziet het met aristocrati sche distantie aan. Hij pleit voor economische ontwikkeling, en dus voor de bouw van toeristi sche structuren, sportcentra en jachthavens. „Agrigento moet mikken op een ander soort toe risme. Nu hebben we alleen dagjesmensen. Ze bekijken de tempels, laten er hun broodzak je achter en vertrekken weer snel." De burgemeester noemt de tempelvallei 'het best geconser veerde archeologische park van de hele wereld'. „Een paar hui zen kunnen geen kwaad, inte gendeel. Ze vormen een garan tie voor de conservatie van de zone", zegt de burgemeester. Hij is van oordeel dat de arme Agrigentini zich keurig hebben gedragen. „Ik weet zeker dat de vallei helemaal vol zou staan met villa's van Milanezen en Venetianen als de tempels zich in het rijke noorden zouden hebben gestaan." De burge meester haalt diep adem en Giuseppe Arnone: „Hier is links rechts en rechts links. Het zijn volko men inwisselbare begrippen, net als legaal en illegaal." blikt naar de overkant van de straat, waar een kleine man op een witte scooter aan komt tuf fen. Sodano valt even uit zijn rol en zegt: „Zonder die etterbak zou Agrigento er nu heel wat beter voorstaan". Die etterbak is Giuseppe Ar none, advocaat, milieuactivist en vijand van iedereen die in Agrigento wat te zegen heeft, inclusief de linkse politici. Hij is kandidaat van een eigen, pro gressieve lijs^, die de milieube weging Lega Ambierite als rug gengraat heeft en verder bestaat uit personen die meer geloven in Arnone dan in de gevestigde partijen. Arnone zegt dat de po litiek van Agrigento 'volledig gek is geworden'. ,,I lier is links rechts en rechts links. Het zijn volkomen inwisselbare begrip pen, net als legaal en illegaal." Eiland Arnone, die vier jaar geleden 300 stemmen tekort kwam om burgemeester te worden, meent dat Agrigento meer dan elke an dere stad op Sicilië de prijs be taalt voor vijftig jaar christen democratie. „De stad is als een ingeslapen eiland zonder con tacten met de buitenwereld, waar politiek, justitie, economie en ethiek volledig gedegene reerd zijn. Wat moet je zeggen van een burgemeester die er openlijk voor uitkomt de leider te zijn van illegale huizenbezit ters en zich voor de rechter moet verdedigen tegen de aan klacht die illegale bouw ook nog te hebben bevorderd?" Arnone schudt het hoofd en dendert door. „Dit is een stad waar de directeur van de tem- pclvallei gearresteerd kan wor den omdat ze weigert haar goedkeuring te geven aan een bouwproject. De bouwer blijkt een neef te zijn van de magi straat die het arrestatiebevel on dertekent. Pas deze zomer werd de directeur van alle blaam ge zuiverd. De magistraat is op last van de minister van justitie overgeplaatst." Wet Arnone ziet dit als een teken dal er langzaam maar zeker iets in Agrigento aan het veranderen is. Hij is voldaan, want zijn pro gramma heeft eigenlijk maar één punt en dat is dat de wet weer wordt gerespecteerd en de stad 'normaal' wordt. „Ik word afgeschilderd als een boeman die arme mensen hun huizen wil afnemen. Het lijkt alsof ik pleit voor een bijzondere maat regel, terwijl ik niets meer vraag dan dat een al dertig jaar be staande wet gerespecteerd wordt", zegt hij opgewekt. Arnone weet zeker dat hij dit keer zal winnen. „Agrigento ontwaakt. Er zetelt nu een cen trum-linkse regering in Rome en ik werk nauw samen met de minister van milieu. Ik voel me in de rug gedekt." Maar vreest hij geen burgeroorlog als hij als burgemeester straks opdracht geeft om het huis van Di Stefa no te slopen? „Ik zal voorzichtig te werk gaan en beginnen met de nooit afgemaakte geraamtes en de onbewoonde huizen. Voor echte bewoners komt er een regeling." Is hij niet bang voor een aanslag? „Ik ben klein maar robuust en onderhand te bekend om uit de weg te wor den geruimd. Een aanslag is al leen maar reclame." Daags na het gesprek met Ar none werd Agrigento getroffen door een windhoos die voor miljoenen gulden schade aan richtte. Ook het bij zee gelegen geboortedorpje van Pirandello, Caos, ontkwam niet aan de fu rie. De beroemde parasol-den, die staat op de rots waarin de as van de schrijver is gemetseld, is gebroken en waarschijnlijk defi nitief verloren gegaan. In Agri gento heeft men iets om over na te denken. oe DNDENMUSEUM Het enige §nv idenmuseum ter wereld is :md te verdwijnen. De ei- en, de heer en mevrouw iel ke te Berlijn, zijn te oud om met hun uit de hand "jbpen hobby door te gaan. De eke verzameling van de Les- bestaat uit 20.000 objecten londen van aardewerk, ns en pluche, vaantjes, oor des, grafzerkjes, postzegels, denschedels, opgezette den en puppies op sterk er. Het Hundemuseum in Oost-Berlijnse tuindorp nkenburg wordt sinds 1992 iet Guinness Book of Re- llw ds vermeld. De Leskes be- inen het museum eind 1982, iet Chinese Jaar van de ld. 1RKOCHT Een man uit de m iïd-Indiase staat UttarPra- h heeft zijn schoondochter 'est tocht om een lening te kun- 'afbetalen die hij drie jaar b iden sloot om het huwelijk woo zijn zoon te betalen. De ew< i, Babu Khan, kreeg volgens af|e Indiase perbureau Uni 3 100 roepies voor de vrouw, n voldoende om zijn schuld de bank van 18.000 roepies fU nnnen aflossen. Veel plezier ft hij er vermoedelijk niet .want de politie heeft Khan le koper van de vrouw gear- OPMERKELIJKE BERICHTEN verloopt zonder complicaties. De vrouw is uitgerekend voor 28 november. Dan is oudste foe tus, een meisje die Lucy is ge noemd, volgroeid. Als de weeën eenmaal beginnen zal ook haar jongere broertje, Timothy, ter wereld komen. STENIGING Drie mannen en drie vrouwen zijn in het noord- Iraanse Khazar Abad publieke lijk gestenigd nadat zij door een islamitische rechtbank schuldig waren bevonden aan overspel en prostitutie. De berichten melden niet wanneer het von nis is voltrokken, maar wel dat het door burgers in de stad is uitgevoerd. DANSPAARD Organisator Joe Mac Manamon dacht eerst dat hij voor de gek werd gehouden toen er een paard werd aange meld voor de nationale kam pioenschappen line dancing van Australië. Maar nadat hij de video van de merrie Chrissy had bekeken, gaf hij meteen toe stemming. De negenjarige Chrissy mag uitkomen in de ca tegorieën duo, trio en kleine groep. Even was er een pro bleem, want iemand opperde dat Chrissy vier benen heeft en daarom in de categorie duo al leen zou moeten dansen. Een ander wees erop dat alle deel nemers volgens de voorschrif ten geheel gekleed moeten op treden. De organisatie is bereid voor Chrissy deze bepalingen te versoepelen. De merrie kent ze ven verschillende danspassen en zal dansen op het voor haar gecomponeerde lied 'Chrissy'. GELIJKSPEL In Siberië heb ben een jager en een beer elkaar gedood, hebben de autoriteiten bekendgemaakt. Nadat hij niet van de jacht was teruggekeerd werd een zoektocht op touw ge zet naar jager Joeri Smakotin. Zo'n honderd kilometer van het dorp Koekan werd zijn lichaam gevonden, naast dat van een bruine beer. Voordat de beer aan schotwonden stierf had hij kans gezien zijn belager dode lijk te verwonden, zei de politie. JANUS I EN II Janus heet-ie, deze tweekoppige schildpad die 3 september werd geboren in het terrarium van het Natural History Museum in het Zwitserse Genève. De twee koppen functione ren onafhankelijk van elkaar, als gevolg waarvan Janus I en II zo'n beetje de hele dag eten. Bij de geboorte woog dit bijzondere dier 15,35 gram. foto epa martial trezzini geneve. bob kroon correspondent Nauwelijks een maand na haar aantreden is Mary Robinson, de nieuwe Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de Vere nigde Naties, door haar Ierse temperament al in de proble men geraakt. Ten eerste heeft de voormalige president van Ierland wat moeite met de nogal verlammende hiërarchie van de Verenigde Naties. „Ze heeft nooit een baas boven zich gehad", zegt ambassadeur Peter van Wulfften Palthe van de Ne derlandse permanente verte genwoordiging in Genève. „Mary Robinson heeft de rang van onder-secretaris-generaal van de VN en ze wenst alleen direct met VN topman Kofi An nan te spreken. Alle andere tele foontjes van het VN hoofdkwar tier in New York neemt ze ge woon niet aan." Toen de 53-jarige Robinson haar intrek nam in het Geneefse Palais des Nations had ze ons al duidelijk gemaakt een 'andere stijl' te zullen volgen dan haar voorganger Jose Ayala Lasso, een ldeurloze Ecuadoriaanse di plomaat, die er altijd op uit was de kool en de geit te sparen. In een wereld waar mensenrech ten alom met de voeten worden getreden was de roodharige Ier se niet van plan een blad voor de mond te nemen, zoals het diplomatieke wereldje in Genè ve al snel kon ervaren. Als eerste doelwit koos de nieu we Mensenrechtencommissaris Algerije, waar in het bloedige conflict tussen het regime van president Zéroual en de mos limfundamentalisten wekelijks honderden mannen, vrouwen en kinderen worden afgeslacht. Mary Robinson ontbood de Al gerijnse ambassadeur, Moha- med-Salah Dembri, in haar riante VN-kantoor om hem de mantel uit te vegen. De regering zou niet genoeg doen om de burgerbevolking te beschermen en dat was volgens Robinson Mary Robinson poseert voordat ze de World Citizenship Award ontvangt van de World Association of Girl Guides and Girl Scouts op 12 november. De Award wordt gegeven aan mensen die zich beijveren voor een betere wereld. Alleen Nelson Mandela kreeg eerder zo'n Award. foto rejters kevinlamaroui niet minder laakbaar dan de moordpartijen van de Islami tische extremisten. Dembri nam dat niet en de woordenwisseling werd voorge zet in een even venijnige corres pondentie tussen de Hoge Commissaris en de Algerijnse permanente vertegenwoordiger, een beroepsdiplomaat, die in Genève in hoog aanzien staat. Secretaris-generaal Kofi Annan liet uit New York weten dat met name Dembri een waardevolle bemiddelingsrol had gespeeld bij de conflicten in hel Midden Oosten en dat Algerije behulp zaam was bij de hervormingen in de VN structuur. Of mevrouw Robinson daar met haar kruis tocht voor de Mensenrechten een beetje rekening mee wilde houden. „Mary Robinson moet er nog aan wennen dat de we reldpolitiek iets ingewikkelder in elkaar zit dan het Ierse rege- ringsbestel waar ze uit voort komt", meent ambassadeur Palthe. „Het probleem is dat ze alleen de Algerijnse regering de oren wast en niet de fundamen talisten, want die zijn hier niet vertegenwoordigd." De moord lustige waanzin die Algerije al jarenlang teistert is inderdaad uiterst ingewikkeld. Hoe langer hoe meer zijn diplomatieke waarnemers geneigd het mili taire apparaat in Algerije al thans een deel van de schuld in de schoenen te schuiven. Het is op zijn minst merkwaardig dat na een moordpartij in een Alge rijns dorp de brandweer meestal als eerste op de plaats des onheils arriveert, en de vaak in de buurt gelegerde militairen geen vinger uitsteken. Dat zit Robinson ook dwars en ze windt er geen doekjes om. Erger nog, ze stuurt nu afschrif ten van haar nog steeds voort durende 'brievenoorlog' met Dembri naar alle diplomatieke vertegenwoordigers bij de VN in Genève. „Ze is geen beleids- vrouw, maar een mensenrech ter", zegt een Amerikaanse VN- diplomaat. „Op zichzelf nobel, maar zo werkt dat niet." Mary Robinson heeft dus nog veel te leren, maar voorlopig lijkt ze niet te temmen. De nieuwe Ho ge Commissaris heeft zelfs op dracht gegeven op het dakterras van haar Mensenrechtencen- trum een soort privé-eetzaaltje te bouwen. Voor 'lunchgesprek- ken onder vier ogen'.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 7