Bruiden op bestelling I 'Niet zo krenterig Ans [A ZATERDAG 1 NOVEMBER 1997 'In Oost-Europa beschikken dames nog over de ouderwetse degelijkheid' S een wolkje van parfum uithebben ze hun mannen 'e™J achterlaten. Het is (Uil 1 901 woensdagavond dus hetbalavond. De mannen ie (jpf voorde buis, de vrouwen xhbchter het grote geld aan. m ladiesday in hel Holland nte. '2o isino'Vijftiggulden! Vijftig gulden! Vijftig gulden!' door ANNE-GINE GOEMANS I nder een hemel met vonkelende B sterren klinkt orgastisch gegil. Het begint met een zacht korte n zwelt gestaag aan tot een langgerekt -jaaaaa'! Vervolgens begint het ja-ge- van voor af aan en eindigt soms in een teleurgestelde 'neeeee!' t is ladiesday in Holland Casino Amster- en het gegil is afkomstig van een groepje s dat dicht tegen elkaar aan gedrukt bij Big Wheel: een rad met bovenin een klepper die over koperen pinnen raast )t stilstand komt bij één van de 52 num- Zodra de croupier een flinke zwieperd aan het rad van fortuin raken de deel- ende dames in hoger sferen. Hun kirren- eluid overstemt het geroezemoes in de Izaal en stijgt op naar het tot sterrenhe- jomgetoverde koepeldak, et geluk is met lady Tiny. Zij wint in ra ti tempo 100, 200, ja zelfs 500 gulden, ir blijdschap werkt aanstekelijk en de ove- i vrouwen beginnen ook massaal in te zet- Big Wheel. De jonge croupier raakt in „Nederlandse nuchterheid gaat uitstekend samen met de Slavische romantiek." FOTO CPD Crystal Donovan van het gelijknamige bemiddelingsbureau: Een hilarisch bericht in de krant: een aantal mannen op de luchthaven Schiphol wacht tevergeefs op dezelfde buitenlandse bruid. Een Thaise die een huwelijksadvertentie had geplaatst, bleek de boel te hebben bezwendeld. Dromen van een buitenlandse partner komen dus lang niet altijd uit. Een bezoek aan de soms nuchtere, soms romantische wereld van de relatiebemiddelingsbureaus. mannen kijken alleen naar het uiterlijk, dat is dus niet verstandig." Catalogus Tegenwoordig mag Amor zichzelf in dit genre het grootste bureau van het land noemen, met ruim zeshonderd nieuwe inschrijvingen per jaar. De eigenaar is daar trots op. „Kijk, het lijkt allemaal heel makkelijk. Daarom zijn er ook tientallen bureautjes op de markt ac tief. Veel van die jongens denken even snel wat geld te kunnen verdienen. Maar het is de kunst om een goed product te kunnen blijven leveren. Veel concurrenten zakken na ver loop van tijd in. Zij komen met een verouder de catalogus naar buiten, of kunnen de admi nistratie niet meer aan. Ik zorg elke maand voor honderd nieuwe gezichten in mijn boekjes. Het is een verschrikkelijke hoeveel heid werk, maar daar word ik voor betaald." Voor romantiek lijkt weinig ruimte in de bedrijfsfilosofie van Peter van de Kasteele. Voor een antwoord op de vraag naar de ach tergrond van de Hollandse vrouwenjacht in Oost-Europa verwijst de ondernemer naar de statistieken. De verhouding tussen beschik bare mannen en vrouwen in de leeftijd van vijfentwintig tot vierendertig jaar is zo scheef, dat er rustig van een mannenoverschot kan worden gesproken. En in Oost-Europa moe ten de vrouwen juist weer met een zaklan taarn op zoek naar een geschikte levenspart ner, waarbij het overmatig drankgebruik van de meeste mannen aldaar in het voordeel spreekt van hun Nederlandse tegenspelers. „De dames zoeken verbetering van hun situ atie door een man van hier te trouwen", zegt Van de Kasteele. In de folder van Amor staat de bemiddelaar bovendien uitgebreid stil bij de gevaren van wat hij de overemancipatie noemt. „Een deel van de westerse vrouwen gaat haar eigen weg en denkt daarbij geen man nodig te hebben", staat er in. „Dat is eigenlijk een vervelende bijkomstigheid van de welvaartsmaatschap pij." 'Gelukkig' is er nog Oost-Europa, waar 'normen en waarden nog op een uiterst ac ceptabel niveau liggen'. „De dames daar zijn beslist geen doetjes", licht Van de Kasteele toe. „Maar het is een gegeven dat zij nog be schikken over een ouderwetse degelijkheid. Veel van mijn cliënten zijn daarnaar op zoek. Deze mannen zijn niet alleen teleurgesteld in de liefde, maar ook in de maatschappij." Peter van de Kasteele houdt ook de situatie van de buitenlandse dames in de gaten. Sinds de oprichting van zijn bureau heeft hij een paar keer een vrouw moeten weghalen bij een cliënt. De laatste keer op een adres in Harderwijk, waar een Poolse vrouw zat opge scheept met een hardnekkig dronken aan bidder. Bovendien had de man het paspoort van de vrouw afgepakt. „Ik ben er onmiddel lijk op afgegaan en heb de dame meegeno men. Via het Pools consulaat heb ik de papie ren voor haar terugreis kunnen regelen. Ja, dat zijn vervelende dingen. Maar er zijn nu eenmaal slechte kerels, net zo goed als er slechteriken onder de vrouwen zitten." Doelgroep Haaks op de nuchtere koopmansgeest van Amor staat de romantische inslag van het Haagse relatiebemiddelingsbureau Crystal Donovan. Ook dit bureau bemiddelt tussen Nederlandse mannen en Oost-Europese vrouwen, maar directeur Crystal Donovan heeft haar aanpak afgestemd op een doel groep met een middelbaar en hoger oplei dingsniveau. Het kantoor aan de Koningin negracht is stijlvol ingericht, de selectie van de klantenkring is bijna streng. „Ik heb altijd op het standpunt gestaan dat onze cliënten een goede talenkennis moeten bezitten, net als de meisjes met wie wij ze in contact brengen. Goede communicatie is volgens mij van wezenlijk belang voor het slagen van een relatie." Voor Crystal Donovan een nieuwe cliënt inschrijft, wil zij dus eerst een persoonlijk ge sprek met hem hebben. „Ik wil graag weten wat voor niveau een man heeft", verklaart ze. „En dat heeft niet alleen met zijn opleiding te maken. Ook een man met een academisch niveau kan een enorme hork zijn. Minstens zo belangrijk vind ik dat een man serieuze plannen heeft voor een relatie. Als iemand iets heeft van: laat ik maar eens een poging wagen, dan heeft het weinig zin. Die mensen vergeten dat wij met kwetsbare gevoelens te maken hebben. Ik wil graag een volledige in zet. Ik kan het ook niet alleen doen. De men sen moeten de relatie leven inblazen." De liefde voor een Nederlandse man bracht Crystal Donovan (toen nog Dozena Kwiecien) twintig jaar geleden van Polen naar Nederland. De afgestudeerde psycholo ge werkte een aantal jaren in de marketing en public relations, voordat zij in 1990 met haar relatiebemiddelingsbureau van start ging. „Ik had een bescheiden ervaring doordat ik vriendinnen uit Polen had gekoppeld aan vrienden van mijn man. Iemand kwam met het idee om een huwelijksbureau te begin nen. Dat leek mij geen slecht idee. Ik weet uit eigen ervaring dat de Nederlandse nuchter heid uitstekend samengaat met de Slavische romantiek. Het geeft ook veel voldoening om twee mensen bij elkaar te brengen." De werkwijze van Crystal Donovan ver schilt niet wezenlijk van die van bureau Amor. Ook in Den Haag krijgen de cliënten, na betaling van het lidmaatschapsgeld van zeshonderdvijftig gulden per jaar, de keuze uit een catalogus met meisjes en vrouwen. Alleen: waar bij Amor de klant zijn pijlen op meer vrouwen tegelijk kan richten, corresp onderen de mannen bij Crystal Donovan met één vrouw. Zorgvuldigheid staat hoog in het vaandel. „Voor de eerste ontmoeting reist de man meestal naar het oosten. Ik vind het echter ook belangrijk dat de vrouw een keer naar Nederland komt om de man in zijn ei gen omgeving te zien. Alleen dan kan de vrouw een goed beeld vormen van haar toe komst." Gastvrijheid De cliënten van Crystal Donovan kiezen vol gens haar voor een partner uit Oost-Europa omdat zij een bepaalde affiniteit met de in woners van die landen hebben. „De mannen kiezen bewust voor de gastvrijheid en de cul tuur van de Slavische landen. Vaak hebben ze daar vroeger al een keer kennis mee ge maakt. Buitenstaanders hebben soms een raar beeld van relatiebemiddeling: mannen die daar gebruik van maken, zullen wel bui ten de boot zijn gevallen. Dat is niet mijn er varing. Het komt wel voor dat mannen zo druk geweest zijn met hun loopbaan dat ze een eerdere relatie hebben verwaarloosd. Maar in het algemeen zien mijn cliënten re latiebemiddeling vooral als een praktische manier om een partner te leren kennen." Van het vermeende volgzame karakter van de Slavische vrouwen wil Crystal Donovan niets weten. „Je kunt zonder te generaliseren zeggen dat veel Oost-Europese vrouwen er echt plezier in hebben om een man te ver zorgen. Maar dat heeft niets met emancipatie te maken. Ik ken vrouwelijke wetenschappers en juristen die in hun werk keihard zijn, maar tegelijkertijd heel vrouwelijk zijn. Ik geloof in het mysterie van de Slavische vrouw. Cultuur speelt een belangrijke rol in deze landen; de mensen groeien op met klassieke muziek, li teratuur en ballet. Vooral Russische vrouwen zijn gevoelig voor schoonheid. Die eigen schap nemen ze mee naar Nederland." De Slavische vrouwen op hun beurt zoeken in Nederland hoofdzakelijk naar een be trouwbare partner. Ook Crystal Donovan wijst op het hevige drankgebruik, dat in me nig huwelijk voor een crisis zorgt. „Rusland kent een overschot aan vrouwelijke vrijgezel len. Alleen de alcoholisten lopen nog vrjj rond, om het overdreven te stellen. De vrou wen zoeken via de relatiebemiddelingsbu reaus naar stabiliteit in leven en relatie. Ik ge loof niet dat de economische motieven een rol spelen. Het voordeel van Nederland is vooral dat je hier als mens weet waar je aan toe bent. De Tweede Kamer kan wel eens iets veranderen, maar dan nog duurt het twee, drie jaar voordat het zover is. Dat is een pret tige gedachte." Ladiesday in Holland Casino: gillen bij Big Wheel cht jaar geleden was Peter van de - Kasteele vierendertig jaar en nogal over zijn kansen op geluk Hij keek terug op enkele verhou- om uiteenlopende redenen waren inwoner van Bergen op Zoom nieuw begin, haalde diep zich aan bij een relatiebe- Van het bureau ontving en foto's van enkele Poolse iet wie hij een correspondentie daarna stapte hij in de auto voor zestien uur naar Poznan, waar de hem verwelkom st meteen dat het niets was, maar ik twee dagen gebleven, voor de gezel- Raam/ervo'8ens ^en verder gereden, ïov. Daar heb ik Marzena leren ken- wpakket, aansprei kleine Gorzov eindigde de Poolse lering, vlqgstocht van Peter van de Kasteele. u hoeft hi Ciaglewicz reisde met hem terug de wijk 'Ierland om Marzena van de Kasteele is,n. En er kwam nog meer tot stand afsprte lange autorit: een half jaar na zijn r opende Peter van de Kasteele zijn middelingsbureau Amor, gespeciali- de amoureuze banden tussen Ne- ,»n Oost-Europa. irkte in die jaren op de visafslag van ingen", vertelt Van de Kasteele. -.oor een gewrichtsontsteking raakte tk. jlsongeschikt. Ik zat thuis en wilde —4i. Dit leek mij een hardstikke leuk aoud er van om met mensen te wer- P Zolderkamer ■kmor is ondergebracht op de zolder- Ni van het woonhuis van de managing MAM Een kopieermachine, twee compu- Vrange rijen ordners met vrouwen vor- 1 hardware van het bedrijf. „Ik ben ivoudig begonnen", zegt Van de Kas- dier stonden een paar plastic bakjes _gegevens van mijn cliënten. Ik adver- i Polen, en daar kreeg ik brieven van met belangstelling op. Maar op een i moment was dat niet meer te doen. oordig werk ik samen met relatiebe- fars in het oosten. Zij verkopen mij de Mvan hun cliënten voor een paar gul- stuk. Zo breng ik de beide partijen van Amor kost vijfhon- ilden. De leden krijgen een jaar lang land een boekwerkje met vele tiental- ekapp^ende dames uit Polen, Oekraïne, Kir- (Moldavië en Rusland. De mannen ,c3|igedurende dat jaar kosteloos brieven Merrafn naar drie dames van hun voorkeur. '(0|lej| betalen leden vijfentwintig gulden c nieuw adres. 1 van de Kasteele: „Ik kan natuurlijk 442 prantie op succes geven. Ik verkoop 'ouwen, ik verkoop mijn bemiddeling 17 adviezen. Als een cliënt met een laag ihousfigsniveau contact zoekt met een da- laraget een academische graad, zal ik probe ren lm te wijzen op de risico's. Sommige iet bad kkapel et.: si C,_ J verwarring - 'Van wie is nou welk fiche, da mes? Dames!' - en laat zijn hand even op z'n borst rusten. 'Krijg je het aan je hart, jongen? grapt een vrouw met gouden tasje en zware stem. 'Je moest eens weten wat ik hier alle maal krijg.' Gebrul. 'Ja-ja-ja-jaaaaaa!', gilt ze vervolgens. 'Vijftig gulden! Vijftig gulden! Vijftig gulden!', her haalt ze als een naald die blijft steken in een langspeelplaat en bij iedere 'vijftig gulden!' daalt haar priemende wijsvinger op de speel tafel. 'Nee joh, het is nummer drie', corrigeert een andere dame die richting rad knikt. Druk In een poging meer dames te lokken, intro duceerde Holland Casino twee jaar geleden ladiesday. Op woensdag hebben vrouwen gratis entree tot de tien vestigingen en krij gen ze een welkomsdrankje. Ook zijn er aller lei activiteiten die de dames moeten aanspre ken zoals een modeshow of een demonstra tie van een visagtète. 'In het begin was de be langstelling mondjesmaat', vertelt de dienst doende chef Mark Vos van locatie Amster dam. 'Maar tegenwoordig wordt ladiesday zeer druk bezocht. Belangrijke oorzaak is de toename van voetbal op de televisie. Bijna el ke woensdagavond is er een wedstrijd.' Het groepje opgewonden vriendinnen bij Big Wheel besloot hun halfjaarlijkse uitje naar Holland Casino te plannen. Zij die ge trouwd zijn, hebben hun mannen vanavond achtergelaten voor de buis met, inderdaad, voetbal. Om welke wedstrijd het gaat weten ze niet precies. „Ik geloof Feyenoord", pro beert één van hen. „Of speelde die club nou vorige week?" In het restaurant komen de negen vrou wen, die elkaar van tennisclub Sloterplas kennen, bij van alle opwinding. Charmante dames van middelbare leeftijd. De haren keurig gekapt, de handen verzorgd, de nek licht geparfumeerd. „Wie van deze mooie da mes hebben een gran marjeetje bestelt", flirt een ober met Amsterdams accent. .Aardige knul", zeggen de vrouwen instemmend als hij met leeg dienblad verdwijnt. Stofdoek Het merendeel van de vriendinnen komt zel den in het casino. „Uit principe gok ik niet", zegt Truus. „Zonde van mijn geld", vindt Ans. „Ik zou wel vaker willen, maar ik heb er Ladiesday in het casino: op voetbalavonden een belangrijke troef in de vestiging in Amsterdam. FOTO UNTITED PHOTOS DE BOER het geld niet voor", verzucht Tiny. Alleen de zusters Melie en Trees zijn geregelde bezoe kers. „Zij horen inmiddels bij het meubilair", grappen de vriendinnen. ,Af en toe krijg ik een stofdoek over m'n hoofd", glimlacht Me lie die een paar keer per week in het casino komt. „Deze tafel", zegt ze met lichte spot, „deze tafel is van mij. Die heb ik betaald." „Kind, het hele casino had inmiddels van jou kunnen zijn', giert haar buurvrouw vanachter haar 'grand marjeetje'. „Ach, je haalt wat en je laat wat", zegt Melie berustend. Dat ze meer geld laat dan haalt in het casi no, deert haar niet. „Ik ben weduwe en heb geen zin om de hele dag thuis te zitten. Op mijn leeftijd ga ik niet meer naar de kroeg of de film. Hier voel ik me veilig. Kan ik rondlo pen zonder lastig gevallen re worden. En ge lukkig kan ik het me permitteren. Mijn man heeft me wat nagelaten." Voor vanavond hebben de vriendinnen be sloten niet meer dan honderd gulden per persoon in te zetten. „Gekregen van de spon sors die braaf thuis zitten", lachen een paar dames. Ans sputtert tegen. Ze vindt het zon de van haar geld. „Daarvoor ben ik te veel za kenvrouw", zegt ze zachtjes. „Vijfentwintig gulden is toch ook goed?", probeert Ans bij haar vriendinnen. „Niet zo krenterig, Ans. Gewoon honderd gulden inwisselen bij de kassa." Categorieën Wie een avond in het casino doorbrengt, ont waart al snel verschillende categorieën spe lers. Zo lopen er groepjes vrienden en stelle tjes rond die hetzelfde uitgangspunt hebben als de vrouwen van tennisvereniging Sloter plas. Het gaat om het avondje uit, de gezellig heid. Winnen is mooi meegenomen, maar niet de hoofdzaak. Vervolgens is er de categorie van alleen- gaande en verstokte spelers. Veelal oudere dames en ook wat heren, die heel wat uren slijten achter de automaten in de Jackpot club: een speelzaal die eruit ziet als de bin nenkant van een flipperkast. Flikkerende lampjes en geratel van automaten die geld verslinden en soms weer uitbraken. Naast de geldvreters, die luisteren naar namen als Sterke verhalen Mark Vos van Holland Casino Amsterdam had het al voorspeld: „Het casino en sterke verhalen gaan prima samen." Dat is ook niet zo verwonderlijk. Er gebeuren nu eenmaal merkwaardige dingen. Zoals in Cercle Privé, een mini-casino in het casino dat alleen be stemd is voor spelers die zonder pottenkij kers hoog willen inzetten. Op een goede avond, vertelt een medewerker, gaat er in Cercle Privé met gemak een miljoen om. Een handjevol mannen en een enkele vrouw staan verspreid over de vier speeltafels onder het toeziend oog van verborgen camera's. In tegenstelling tot het onberispelijke geklede personeel, zien de meeste vermogende spe lers er in hun vrijetijdskleding uit alsof ze een avondje op de bowlingbaan staan. Op de tafel waar roulette wordt gespeeld, ligt voor zo'n vijftienduizend gulden aan plastic fiches. De sfeer is ontspannen, de croupier uiterst bedreven. Een knappe ser veerster gaat met bitterballen rond. Een ou dere speler prikt een balletje van haar blad. Zonder blikken of blozen ziet hij het meren deel van zijn fiches, die duizenden guldens vertegenwoordigen, in één haal mei de ra- teau verdwijnen richting croupier. 'Warm', smakt de oudere speler. 'Warm wat, mijn heer?', vraagt de jonge croupier. 'Die bitter bal'. Paardenrace Ergens beneden, in de Jackpotclub, klinkt wederom een euforisch 'jaaaaa!'. Afkomstig van een dame van tennisclub Sloterplas die tweehonderd gulden wint bij de Derby-paar denrace. Geamuseerd kijkt Ans toe hoe haar dolblije vriendin het geld in ontvangst neemt. Ladiesday is bijna ten einde, maar lady Ans heeft nog niet één gulden ingezet. Wild Bill, Mardi Gras of Royal Flush, staan de bekers met munten. Aangemoedigd door de flikkerende mega- bedragen boven de ma chines, raken de bekers van de spelers sneller leeg dan hun glaasje fris. Dan zijn er de serieuze spelers met een goed gevulde portemon nee. Dit zijn voornamelijk man nen, alleen of met z'n tweeën. Zoals Ron. De Amsterdammer noemt zich een serieuze pokeraar, beschikt over 'de nodige middelen' en speelt het liefst in stilte. Nee, aan het uitbundige gejuich van de ladies stoort Ron zich niet. „Vrouwen uiten zich nu eenmaal meer dan mannen. Maar vorige week heeft een dametje me wel een hele slechte nacht bezorgd", glimlacht Ron geheimzinnig. „Ik stond hier vijfjes in een machine te gooien. Ik kap ermee, loop weg en hoor vervolgens een bel rinkelen. Ik draai me om en zie een vrouwtje achter mijn machine staan die vervolgens de jack pot wint. Zo'n 270 duizend gulden. Ik bedoel maar. Eén vijfje meer en die pot was voor mij geweest."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 41