'Kerk geeft
[raniërs
valse hoop'
'Eigenlijk wil ik met eén
tandenborstel de wereld rond'
Leiden Regio
Politiek Oegstgeest
praat liever niet
over asielzoekers
Verhoging OZB is voor
liberalen 'laatste stap'
NU BIJ
HET MOTORHUIS
2 KOOPAVONDEN
francine
1AANDAG 27 OKTOBER 1997
lsiel-estafette verdeelt gelovigen
oen de kerkleden van Oegstgeest eind september stern
en over de komst van negen uitgeprocedeerde asielzoe-
ers naar de Regenboogkerk, stemde slechts een enkeling
igen. Toch js niet iedereen het eens over de kwestie.
'ft
EGSTGEEST MAARTEN KEULEMANS
^eel mensen geven achteraf
J1 illetjes toe dat ze het er niet
[J(iee eens zijn", zegt een gelovi-
die zijn naam niet in de
ant wil zien. „Maar ze zijn
ing voor fascist of racist te
orden uitgemaakt. Er zijn echt
lensen die de kerk gedurende
ie veertig dagen dat de groep
de Regenboogkerk verblijft
iet binnenkomen." Is het on-
irbrengen van Iraniërs die van
regering het land uitmoeten
de kerk een daad van christe-
ke naastenliefde? Of doet het
irkasiel meer kwaad dan goed?
Organisator N. Prinsen van de
egstgeestse etappe van de
irkasiel-estafette vindt het een
loge plicht' om de uitgeproce-
eerde Iraniërs te steunen. „In
bijbel, en vooral in het Oude
estament, is gastvrijheid aan
eemdelingen een zeer belang-
jk thema. Daarom zeg ik: als
iristelijke geloofsgemeen-
:hap hoor je zoiets te doen."
rinsen beroept zich op hef
Dek Mattheus: „Ik ben een
eemdeling geweest en gij hebt
^dj gehuisvest."
Mis, zeggen anderen. „Echte
aastenliefde is juist niet het ge
in van valse hoop. En dat is nu
et wat het kerkasiel doet: valse
oop geven. Tachtig procent
an de vluchtelingen die wel
logen blijven, is werkloos. De
lensen die blijven, wacht een
ivaar bestaan in een vreemd
^{ind, met een cultuur die ze
(iet kennen. We denken dat we
zijn, maar zo zit de
erkelijkheid niet in elkaar."
Dominee H. Plomp van de
egenboogkerk ziet het genu-
gs! u
anceerder. „Ik zou er geen heili
ge, principiële zaak van willen
maken, zo van: 'God wil het'. Ik
weet vaak ook niet hoe de Heer
het graag ziet. Wist ik het maar!
Bij kerkasiel draait het niet om
bijbelteksten, maar om de be
wogenheid voor mensen die in
grote angst en onzekerheid ver
keren. Je kan dan best proberen
een beetje naast die mensen te
gaan staan."
Toch zijn sommige kerkgan
gers 'echt boos en verdrietig'
over het besluit van de meer
derheid. „Het is niet leuk om
vanaf de kansel te horen: laten
we bidden voor asielzoekers die
tegen beter weten in het land
worden uitgestuurd. Dat 'tegen
beter weten in'! De overheid
weet heel goed wat ze doet. De
mensen laten zich te veel leiden
door de verhalen uit de tweede
hand, door de activisten. In de
documentatie die door die
groepen wordt verstrekt, staan
maar drie dingen: 'zielig',
'slecht' en 'wij moeten'."
Plomp: „Zelfs al weet je wat
de overheid wil, dan nog zit je
met organisaties als Amnesty
International en Vluchtelingen
werk, die het er niet mee eens
zijn. Het is veel meer een ver
schil van invalshoek. De over
heid let op het algemeen be
lang. En de kerk zet in op de
concrete situatie van de men
sen. Het kerkasiel is geen pro
test tegen de structuur van de
overheid. Hooguit tegen som
mige uitvloeisels ervan. En ik
weet dat er ook binnen de over
heid ambtenaren zijn die dat
aanspreekt."
De dominee is wel bang voor,
zoals hij het noemt, het 'IKV-ef-
fect'. In de jaren tachtig leidde
het standpunt van het Interker
kelijk Vredesberaad over kruis
raketten immers tot felle ruzies
bij gelovigen. „Ik ben bang voor
verkettering. Een verschil van
mening kan heel vruchtbaar
zijn, omdat het je bewust maakt
van je positie. Ik hoop alleen
wel dat de verschillen ook nu
bespreekbaar blijven. Mensen
kunnen nogal zwart-wit den
ken. Ik hoop dat dat wordt
doorbroken."
Vandaar, dat de dominee
mensen die de kerk de rug toe
dreigen te keren oproept con
tact met hun pastor op te ne
men. En dat hij deze week bij
een aantal gelovigen op bezoek
gaat. „Dit soort dingen kan je
beter om de tafel bespreken dan
vanaf de kansel."
Gelukkig voor Plomp blijven
ook tegenstanders de zaak van
de zonnige zijde bekijken.
„Toen die stemming over het
kerkasiel er kwam, dacht ik: wat
fijn. Wat goed dat er zoveel po
sitieve energie is in onze ge
meenschap. Hoe zou het zijn
als je al die energie inzette om
een paar mensen die hier zeker
blijven te helpen écht te inte
greren? Te zorgen dat ze een
baan krijgen, dat ze gelukkig
worden?"
OEGSTGEEST MAARTEN KEULEMANS
Geen toespraken, geen brie
ven, geen officieel bezoek. Po
litiek Oegstgeest voelt er niets
voor om af te reizen naar de
Regenboogkerk, als daar eind
november een groep uitgepro
cedeerde Iraanse asielzoekers
komt bivakkeren.
Immers: asielzoekers, dat is
iets voor de rijksoverheid, zeg
gen de bestuurders van het
dorp in koor. En kerkasiel is
iets van de kerken. „De schei
ding tussen kerk en staat die
nen we te respecteren", zegt
E. van Oortmerssen de grond
wet op.
Ook de christendemocraten
van Oegstgeest voelen er wei
nig voor om de Regenboog
kerk op de politieke agenda te
zetten. „We wachten de dis
cussie in het dorp af', zegt
CDA-leidster E. van den
Bosch. „Die moet toch de
voorloper zijn van politieke
standpunten. Als er vragen
over de zaak worden gesteld
aan de politiek, denk ik dat het
goed is om in discussie te
gaan. Intussen volgen we de
ontwikkelingen met grote be
langstelling."
Ook CDA-burgemeester
S. Scheenstra ziet zich niet. als
een soort burgemeester Patijn
tijdens de Gümüs-affaire, bij
de asielzoekers op de thee
gaan. „Gümüs woonde zes
jaar in Amsterdam. Maar ik
ken die mensen die naar
Oegstgeest komen helemaal
niet."
Afgezien daarvan wil
Scheenstra 'voorzichtig' zijn.
„De rijksoverheid is tot een
bepaalde conclusie gekomen,
na het zorgvuldig volgen van
een procedure. Gemeentebe
stuurders hebben in die pro
cedure geen functie. Daar
moeten we respect voor heb
ben."
Ook R. Haafkens, als WD-
voorman verklaard tegenstan
der van het kerkasiel, blijft aan
de zijlijn. „Het kan best zijn
dat er aspecten aanzitten die
we straks aangrijpen om een
statement neer te zetten
vindt Haafkens. „Maar we zien
geen aanleiding om in zo'n
discussie het voortouw te ne
men."
Geen boze brieven aan de
Regenboogkerk dus, en zelfs
geen onvertogen woord in de
gemeenteraad. „Wat zou je er
ook mee bereiken als je zegt:
we willen die mensen niet in
Oegstgeest?", mijmert Haaf
kens. „Ze zouden dan niet te
rug gaan naar hun moeder
land, maar naar een andere
gemeente in dit land."
De partij met de meeste
raadszetels. Leefbaar Oegst
geest, heeft evenmin trek om
het voortouw te nemen in een
debat over de Iraniërs die wel
licht naar de Mauritslaan ko
men. „Dit is primair geen ge
meentelijke zaak", benadrukt
LO-voorman J. de Soeten.
Trappelen
D66 is het - voor de verande
ring - volledig met De Soeten
eens. „We wachten eerst de
discussie in de landelijke poli
tiek af. Daarna kunnen we
eventueel bezien in hoeverre
er misschien nog iets mogelijk
is", houdt fractievoorzitter
E. van Oortmerssen zich op de
vlakte. „We willen in ieder ge
val niet de Raad van Kerken in
de wielen rijden."
Progressief Oegstgeest is
'duidelijk positief over de
asielactie van de Regenboog
kerk, maar staat evenmin te
trappelen dat standpunt vanaf
de raadszetels te verkondigen.
„Misschien moeten er eens
een debat aan wijden binnen
Progressief Oegstgeest", zegt
fractieleider M. Noort. „Maar
een debat in de raad, dat lijkt
me nogal lastig."
De Soeten is het daarmee
eens. „Ik vraag me af of de
raad wel een initiatief kan ont
plooien. Ik denk eerlijk gezegd
niet dat de partijen tot een
eenduidig standpunt kunnen
komen. En afgezien daarvan:
stel nou dat je als gemeente
raad iets anders roept dan de
Kamer. Wat maakt dat uit?"
CHEf JANPREENEN 071-5356414 PLV -CHEF HERMAN JOUSTRA. 071 -5356430
Verkiezingsprogramma WD Leiderdorp
LEIDERDORP JUDY NIHOF
De WD in Leiderdorp wil de
gemeentelijke belastingen liever
niet verhogen, zo blijkt uit het
zaterdag gepresenteerde verkie
zingsprogramma. Maar fractie
voorzitter H. Zilverentant kan
niks beloven. „De gemeente
heeft weinig geld en de bouwlo
caties zijn vol. Als de begroting
echt niet meer sluitend te krij
gen is, moet je je afvragen of je
de burger misschien toch iets
meer moet vragen."
Verhoging van de onroerend
zaakbelasting (OZB) is voor de
liberalen 'de laatste stap'. /Vlier-
eerst moet de gemeente zich af
vragen of zij wellicht bepaalde
taken kan afstoten. „De ge
meente moet zich de komende
raadsperiode, meer dan zij nu
doet, continu afvragen of wat zij
doet nog wel noodzakelijk is."
Daarbij wil de WD discussies
over onder meer privatisering
van zwembad De Does, niet uit
de weg gaan.
De liberalen willen de buiten
schoolse opvang in Leiderdorp
verder uitbreiden. Of die op
vang nabij scholen moet ko
men. wil de WD 'van geval tot
geval' bekijken.
Als het gaat om de Leider-
dorpse jongeren, heeft de ge
meente 'een belangrijke taak'.
De liberalen willen het particu
lier initiatief ondersteunen voor
het 'verwezenlijken van een dis
cotheek'. Die mag geen overlast
veroorzaken. Over verhuizing
van Sjelter naar het gebied tus
sen Santhorst en Winkelhof valt
volgens Zilverentant te praten.
„Maar je moet heel goed uitkij
ken dat je niet aan kapitaalver
nietiging doet. Het moet finan
cieel wel passen'.
Leerlingen van het basis- en
voortgezet onderwijs moeten
meer Teren over de 'cultuurhiso-
rie van Leiderdorp', vindt de
WD. „Leiderdorp heeft de
schilder Roelandse en heeft een
grote geschiedenis van allerlei
pottenbakkers," licht Zilveren
tant dit streven toe.
Als het aan de WD ligt, kan
meer 'snippergroen' aan de in
woners van Leiderdorp worden
verkocht. Hier moet een beleid
voor worden uitgestippeld.
Met de aanleg van een twee
de uitvalsweg voor de kantoren
aan de Elisabethhof en het
Meubelplein wil de WD zo snel
mogelijk beginnen. Verder vindt
de WD het noodzakelijk om de
hele verkeerssitatie in Leider
dorp weer eens onder de loep
nemen. Daarbij zijn verkeers
drempels niet de enige manier
om de snelheid van het verkeer
terug te dringen. Ook moet Lei
derdorp eens denken aan bij
voorbeeld versmallingen van
doorgaande routes. „We moe
ten wat creatiever zijn en niet
overal die bulten neerleggen.
Drempels leveren irritaties op
bij weggebruikers en zijn hin
derlijk voor hulpverlenende
diensten."
Openlngstllden:
maandag t/m woensdag 9.00 - 18.00 uur
donderdag en vrijdag 9.00 - 21.00 uur
zalerdag 9.00 -17.00 uur
M Het Motorhuis Auto Expo
Vondellaan 80, Leiden, telefoon 071 - 535 1800
□PEL#
Francine Verbiest: van eenmansbedrijf naar motorrijschool
Het moet ergens begin jaren tachtig geweest zijn. Francine Verbiest
stond - op weg naar de veiling in Aalsmeer - weer eens in de file.
Zag, terwijl ze balend in de wagen zat, een motorrijder heel rustig
langs de stilstaande auto's rijden. Diezelfde man zag ze later op de
veiling rondlopen. Het kwartje viel. „Dat wil ik ook, op de motor
naar Aalsmeer. Nooit meer vast komen te staan", dacht ze. De
eerste motorrijles nam ze 'stiekem', zonder dat de familie het wist.
Ze was meteen verkocht. Inmiddels is de 42-jarige dame een
bekende verschijning in Leiden. De gele lesmotoren van
Motorrijschool Francine zijn beslist niet over het hoofd te zien.
zelfzuchtig gedoe, zo van 'ik moet ook
wat'. Ik heb mijn werk gemaakt van iets
wat ik heel graag doe. Maar mijn gezin is
toch nog net iets belangrijker. Het is vaak
passen en meten, een hoop regelen, maar
ik zorg ervoor dat wij - mijn man, mijn
zoon, mijn dochter en ik - ten minste één
maaltijd samen aan tafel zitten", zegt
Francine. „Mijn leerlingen zijn maar heel
eventjes van mij. Een half jaar, misschien.
Mijn gezin, daar moet ik de rest van mijn
leven mee door de bocht kunnen."
De balken in de bedrijfshal van Motor
rijschool Francine hangen vol met foto's.
Mensen op motoren. „Leerlingen van mij.
die geslaagd zijn", zegt Francine. In de af
gelopen jaren moeten zo honderden dat
felbegeerde papiertje op zak hebben ge
kregen. Volgens de Leidse is de sfeer bij
motorrijles compleet anders dan bij auto
rijles.
„Autorijden moet, dat rijbewijs heb je
nodig. Maar motorrijden, dat doen de
meesten voor hun plezier. Het gaat ook
heel anders. De leerlingen komen hier
naar toe, maken een babbeltje met elkaar
en stappen op de motor. En na de les blij
ven ze vaak nog even hangen. Bij autorij
les haal je je leerlingen meestal op van
huis en zet je ze daar ook weer af. Maar
hier. in deze hal, zie ik veel vriendschap
pen ontstaan. En ik maak het zelfs nog wel
eens mee dat mensen, die elkaar hier ont
moet hebben, bij elkaar blijven en trou
wen. Ooit reed ik eens achter twee leerlin
gen van me aan, die bijna naast elkaar
bleven rijden. En voor dat rode stoplicht
stonden ze hand in hand. Ja, dan zoek je
toch even een parkeerplaats op. Zo'n ont
luikende liefde moet je een kans geven.
Uiteindelijk kreeg ik een uitnodiging voor
de bruiloft."
„Nu ik erover nadenk, je ziet het toch
een beetje veranderen. Het zijn niet alleen
meer mensen, die motorrijden uitsluitend
als een hobby zien. Sommige mensen
gaan motorrijden, omdat ze zo makkelij
ker bij hun werk kunnen komen, de akten-
tas achterop. Op het moment lest er een
meneer bij me, die in Amsterdam werkt.
Hij heeft me voorgerekend dat, als hij een
maal een motor heeft, hij zesduizend gul
den per jaar bespaart aan parkeerkosten."
Heel veel mensen nemen nog steeds
'stiekem' les, net als Francine indertijd. Zij
heeft haar geheim niet lang vol gehouden.
Francine Verbiest: „Ik wilde niet dat ik op een c
„Direct na de eerste les heb ik het verteld
aan mijn man. Ik wilde het eigenlijk niet
zeggen, ik was bang dat hij het niets vond.
De jongste lag nog in de wieg. Maar hij
zag dat er wat aan de hand was. Ik zag er
veel te stralend uit. De tweede les reden
we samen. Hans is ook dol op motorrij
den", zegt Francine. „Ik kan me heel goed
voorstellen dat sommige leerlingen thuis
niet vertellen dat ze motorrijles hebben.
Ze zijn bang dat familieleden het afkeu
ren, het te gevaarlijk vinden. Als ik ze in de
stad tegenkom, in gezelschap, groet ik ook
nooit. Tenzij ze mij eerst gedag zeggen.
Dan weet ik dat het goed zit."
„Ik hamer altijd op veiligheid. Als het
mis gaat met een auto, sta je in veel geval
len vloekend de verzekeringspapieren in
te vullen. Als je een klapper maakt met
een motor, dan weet ik het nog zo net niet
of je die papieren nog kunt invullen. Dan
is het meestal goed mis", zegt Francine
Ze strooit met slogans, over goede kleding
bijvoorbeeld. Zo van 'beter een leerrepara-
tie dan een huidtransplantatie".
„Ik snap die mensen niet, die in een
kort broekje of in hun spijkerbroek op de
motor stappen. Hoe warm het ook is, ik
heb altijd een motorpak aan. En die rits,
die zit tot bovenaan dicht, ook al loopt het
zweet in straaltjes langs mijn lichaam. Als
je een schuiver maakt, dan gaat je spijker
broek maar een meter mee. En daarna
hapt dat asfalt venijnig in je velletje."
„Ja, veilgheid is heel belangrijk. Vandaar
dat ik allemaal gele motoren heb. Die val
len op, die zie je aankomen. Natuurlijk is
er ook een ander voordeel, namelijk op
vallen op een andere manier. Ik word heel
vaak gebeld met de vraag 'ben jij die
vrouw met die gele motor?' Of de mede
deling 'Ik zag je laatst rijden en toen dacht
ik, dat wil ik ook'. Ja, dat geel valt beslist
op. En het is gelijk ook een van mijn lieve
lingskleuren. Het is zonnig, het juicht. Als
ik een paardenbloem zie, begin ik te glim
lachen."
Sinds vorig jaar heeft de overheid het de
motorfanaten in spe een stuk moeilijker
gemaakt om hun rijbewijs te halen. Zo
mogen leerlingen tot 21 jaar slechts lessen
op een lichte motor. En die kwalificatie
'lichte motor' staat vervolgens ook op hun
rijbewijs aangegeven. Pas na twee jaar er
varing mogen ze overstappen op een zwa
re motor. „Die verandering in de regels,
dat merk je wel", zegt Francine. „Ik heb
nog genoeg klanten, maar de hype rond
motorrijden is toch een beetje voorbij. Ik
heb zelf een beetje moeite met het nieuwe
systeem. Gewoon omdat het niet sluitend
is. Mensen krijgen in hun rijbewijs bij de
aanduiding 'lichte motor' een aantekening
met de datum waarop ze hun rijbewijs
hebben gehaald. En bij 'zware motor'
staat direct dezelfde datum, maar dan
twee jaar later. Wie zegt dat ze in die tijd
veel hebben gereden, ervaring hebben op
gedaan. Veel mensen halen hun rijbewijs
en rijden daarna jaren niet meer."
Ze ziet het thuis niet gebeuren. Haar
zoon heeft inmiddels een motorrijbewijs,
ziet bovendien het vak rij-instructeur zit
ten. En haar dochter is bezig met lessen.
Kunnen ze er straks met zijn vieren op uit.
„Mijn grote droom is een off the roaa mo
tor en dan er op uit. Ik heb wel eens een
man gezien, die een landkaart op zijn tank
had geplakt. Een rood lijntje gaf aan waar
hij geweest was. Dat wil ik ook. Eigenlijk
wil ik, als ik diep in mijn hart kijk, met een
tandenborstel in mijn broekzak de wereld
rond. Gewoon een paar maanden er van
door, samen met mijn man."
Motorrijles
