ERMOOS SELLARONDA: trekpleister voor gezinnen Skiën in VS tussen bergen en voedsel 'n beetje Elfsteden in de bergen Wintersport (AT KOST HET? ILCARDENA SAM DE JAGER ;ou nee, de Elstedentocht heb ik 'eens van gehoord maar daar kan Sellaronda nog niet aan tippen, al ifide ronda natuurlijk een bijzon- 'ski-evenement". Doctor Rudolf Kner, de directeur van de VW "Gardena, lacht een beetje als een *rdie kiespijn heeft. Hij vindt de "dacht voor de Sellaronda bij Val •rdena in de Dolomieten wat over een. "Wat moet ik ervan zeggen? ®szijn op zondag tienduizend 10 tegelijk de Sellaronda aan het len, terwijl hier nog zoveel prachtige Klere skigebieden zijn, waar het dan Jendien nog rustig is ook." Nee, de "llaronda is toeristisch een meevaller or Val Gardena en omstreken maar ^aantrekkelijkheid is de ronda ^Mussner niet het einde, al zal hij 'n magneet niet graag missen. E$ellaronda dus dan toch maar. 111 het einde van het Grödnertal ÜI een enorm brok Dolomietengra- et de Sellagroep; een bergmassief om U tegen te zeggen. De toppen van het massief reiken naar zo'n kleine 3.000 meter. Om het gebergte heen loopt een aantal eeuwenoude berg wegen inclusief een aantal pas-over gangen, gemiddeld zo'n beetje op 2.200 meter. De vier passen rond het massief die in vroeger eeuwen het isolement van dit gebied verbraken, zijn in deze moderne tijden onderling verbonden door een stelsel van liften en afdalingen. En daar skiën dan jaar lijks duizenden en duizenden mensen langs. Op zo'n zonnige winterdag doet het geheel een beetje denken aan een mooie poldertocht op de schaats; van dorp naar dorp, van koek naar zopie. Geen ruisend riet aan de oevers, maar net nog niet bevroren watervallen. Geen eindeloze weiden maar besneeuwde bergen met bos sen. Maar toch ...het ritme van de tocht, het rime van het skiën woelt herinneringen los aan onze Neder landse schaatstochten. De Engelsen noemen de Sellaronda een ski-ring en dat is eigenlijk een mooie betiteling. Aan deze ring ligt een aantal dorpen zoals Canazei, Arabba, Corvara, stuk voor stuk ju weeltjes van pleisterplaatsen met alle maal een eigen karakter. Deze dorpen zijn trouwens weerverbonden met andere moeilijkere secties van Dolo- miti Superski. Echter voor minder ge vorderden is het raadzaam vooral op de Sellaronda te blijven omdat het an ders toch wel ploeteren wordt om weer thuis te komen. En er rijdt geen Sellaronda- bezemwagen. "Weldjken wel uit", zegt Mussner. "De dames en heren skiërs belanden halverwege 'hun tocht ergens op een leuk terras, zijn na verloop van tijd niet meer vooruit te branden en dan kunnen wij zeker een bus laten rijden om hen op te halen. Nee, zo gek krijgen ze ons niet. De Sellaronda doen is een vrije keuze en wie niet meer skiënd thuis kan komen, moet zelf zijn probleem oplossen." Doorskiën dus. Wie de Sellaring doet, begint aan een behoorlijk karwei. Een ring kan men met de klok mee, maar ook tegen de klok in 'ronden'. De Sel laronda biedt beide mogelijkheden die heel verschillend zijn. In beide ge vallen hoeft men niet bang te zijn voor gebrek aan sneeuwAls het maar een beetje wil vriezen, gaan op de zonrijke gedeelten volautomati sche kunstsneeuwmachines aan het werk en al is het dan geen echt goede sneeuw, om de slechte stukken te overbruggen is alles beter dan lopen met de ski's op de nek. De Sellaring wordt dus volautoma tisch besneeuwd door middel van thermometers, hygrometers en aller lei voelers. Er komt nauwelijks meer een mensenhand aan te pas. De Sel laronda is ook uitstekend bewegwij- zerd, zowel op de grote pistes die men moet passeren als op de bospaadjes en de kruisingen. Alleen men moet er ruim de tijd voor nemen en zeker in het echte winterseizoen rekening houden met het wegvallen van het daglicht. Als dat gebeurt, begint de Sellaronda waarachtig nog een beetje op de Elfstedentocht te lijken. een container) onverkort ge handhaafd. Tirol spant zich ook met name in om gezinnen te trekken. Om die reden is drie jaar geleden een keurmerk ingevoerd voor horecabedrijven, die zich on derscheiden qua accommodatie en originele Tiroler keuken. „De selectie is streng", zegt Helene Wegmair van de Tiroolse VW „De bedrijven worden jaarlijks bezocht door een horeca-in- specteur. Hij bepaalt of zij hun schild van kwaliteitsbedrijf op de deur mogen behouden. Te genwoordig werken beide ou ders vaak allebei. Een vakantie samen met de kinderen is voor hen dus heel belangrijk. Daar om mag het gezinnen op va kantie bij ons in Tirol aan niets ontbreken." Wie Lermoos als vakantie-oord kiest mag een bezoek aan de Zugspitze beslist niet overslaan. Met de Tiroler Zugspitzbahn, een gondel voor honderd perso nen, wordt de hoogste berg van Duitsland bereikt. Dankzij een fraai staaltje Oostenrijkse hightech is het mogelijk om in amper tien minuten een lengte van 3600 meter en een hoogte verschil van 1725 meter te over bruggen. Op 2950 meter biedt het bergstation van de Zugspit ze - compleet met restaurant en weerstation - een ongekend pa norama. Waar men ook kijkt, overal zijn er imposante berg toppen en ketens te ontwaren. Bij helder weer is het totale al pengebied te zien met onder meer de fameuze Grossglocknei (3798 m, op een afstand van 135 km), de Marmolata (3342m, 128 km ver) in de Italiaanse Dolo mieten en de Piz Bernina (4055m, 141 km ver) in de Zwit serse Alpen. I Iet aantrekkelijke gletsergebied rond de Zugspitze is absoluut sneeuwzeker van december tot mei. De skiër en/of snowboarder doet er wel goed aan om zijn paspoort bij zich te steken, want het Zugs- pitzemassief geldt als de grens tussen Oostenrijk en het Duitse Beieren. Sneeuw spuiten op de Loon Mountain. Dankzij de kunstmatige sneeuw kun je hier altijd skiën. foto cpd s maakt deel uit van de Tiroler Zugspitze en heeft een gtebereik van 1004 tot 2120 meter, 's Winters biedt het vakan- p een kabinekabelbaan, vijf stoelt jesliften en vier sleepliften, tal zijn er 28 km geprepareerde pistes, waarvan tien blauw, yen rood en twee zwart. De langlaufer heeft er 60 km loipen tot jn beschikking, waarvan vijf blauw, een rood en een zwart. DE PRIJZEN PER PERSOON PER ZES DAGEN ZIJN: lidpas Happy Ski Card, geldig voor de gehele regio inclusief Zugs pitzbahn 273 skiles (vier uur per dag) 193 iuur skiuitrusting/ 118 ünglaufles (5 dagen, 2 uur per dag) 143 juurlanglaufuitrustmg (per dag) 14 snowboardles (5 dagen, 2 uur per dag) 172 huur snowboard 50 kinderskischool (vanaf 4 jaar, 6 uur per dag) 186 Voor kinderen onder 4 jaar is er een crèche. Een kop koffie kost circa 3,70 en een halve liter bier circa 4,80. Amsterdam-Lermoos per auto bedraagt circa 900 km. Op de weg vanaf de Duits-Oostenrijkse grens naar Ler moos is geen vignet voor het gebruik van de autosnelwegen verplicht. Men dient in het grensgebied rekening te houden met vertraging, zodat het hebben van een alternatieve route wenselijk is. Met de Alpen Expres is Lermoos ook per trein te bereiken. Ver trek vanaf Utrecht CS met overstappen in Innsbruck. Informa tie: tel. 030-29 77 22 2. Met Tyrolean Airways, Tirools eigen luchtvaartmaatschappij samenwerkingsverband heeft met de KLM, vliegt u vanaf Schiphol naar Innsbruck, met een korte tussenlanding in Salzburg. De transfer vanaf Innsbruck naar Lermoos duurt per auto/bus circa een uur. inlurmatie: tel. 020 - 47 47 74 7. Idyllisch vakantiedorp in veelzijdig skigebied Op het eerste gezicht lijkt Lermoos in Tirol op zoveel andere win tersportplaatsen in Oostenrijk, maar schijn bedriegt. Het dorp van amper duizend zielen gelegen in een imponerend decor van twee bergreuzen: de Zugspitze (2964 m) en de piramide-ach- tige Sonnenspitze (2412 m) kan bogen op een roemrijke histo rie. Ooit was het een pleisterplaats voor de Duitse koning Frans II op weg naar zijn kroning tot keizer door de paus in Rome. En het gastenboek in het eeuwenoude hotel Post leert dat Oosten rijkse vorsten en andere hoogwaardigheidsbekleders Lermoos aandeden om zich 's winters in de sneeuw te verpozen. Het idyllische vakantiedorp (1004 meter boven de zeespie gel) koestert zijn verleden, maar werkt tegelijkertijd ook hard aan de toekomst. Leden van konink lijke huize komen al jaren niet meer naar het fraaie Tiroler oord, hedendaagse vakantie gangers des te meer. Met bijna 3.000 toeristenbedden noteert Lermoos jaarlijks ruim 400.000 overnachtingen, bijna gelijkelijk verdeeld over winter en zomer. Als een trekpleister in Tirol heeft Lermoos in de afgelopen jaren ook veel geïnvesteerd om de concurrentie van nieuwe ski landen als Tsjechië, Slovenië en Bulgarije het hoofd te bieden. In 1860 werd al de eerste aanzet voor het toerisme gegeven, waarmee Lermoos zelfs het mondaine Kitzbühel enkele ja ren voorblijft. Befaamd is de pa rochiekerk van Lermoos uit 1754. Het in barokstijl gebouw de godshuis heeft een fraai ro- coco-interieur (beeldhouw werk) en plafondschilderingen. Lermoos is nog altijd trots op de in hun dorp wonende wereld kampioen skiën. De nu 64-jari- ge Josl Rieder wil er ook wel voor uitkomen, dat hij in 1958 in Bad Gastein op alle discipli nes niet te kloppen was. Een fraaie muurschilderij op de ge vel van zijn imposante Sportho tel Loisach getuigt van de mondiale triomf. Als skicentrum richt Lermoos zich op de Grubigstein. Rond de werkt, kan je hier dankzij de kunstmatige sneeuw altijd ski- en. In Amerika is men veel ver der met het maken van sneeuw dan in Europa. Op de vier skige bieden in de White Mountains (niet zo genoemd vanwege de sneeuw, maar om de berken op de hellingen) kan men zo'n 98 procent van de pistes kunstma tig besneeuwen. Gegarandeerd sneeuw dus. In en rond het stadje Lincoln met circa 3000 inwoners liggen de skigebieden tussen de 1500 en 1900 meter. Weer zo'n dui delijk verschil met Europa: niet zo hoog en de bergen doen meer aan heuvels denken. Door die geringe hoogte ski je altijd tussen de bomen, wat veel ge zelliger is dan op kale pistes. De ski-gebieden zijn ook niet groot in vergelijking met sommige Europese super-oorden. Maar het is er wel ontspannen en dat komt ook omdat alles veel gedi- ciplineerder verloopt: niemand dringt voor of staat op je ski's. Sleepliften zijn er alleen op oe fenweitjes, voor de rest wordt er gewerkt met snelle twee- of vierzitsstoeltjes die altijd vol naar boven gaan. Er is speciaal iemand mee belast om daar op te letten. Hoewel snowboarden ook zeer populair is kijken de jongeren wel uit om gevaarlijk te skiën, want dan krijgen ze een waarschuwing. Nóg een overtreding en je ski-pas wordt ingenomen. Het gebied is ideaal voor cross- country-skiën - er zijn zo'n 500 kilometer gespoorde loipes - maar je kunt ook aan 'back country skiing' doen, in je een tje door de enorme bossen. Dat kan ook met snowmobiles. White Mountains ligt namelijk in een enorm natuurreservaat dat zo'n 3000 vierkante kilome ter groot is. Niet alleen het landschap, ook de mensen stralen rust en vriendelijkheid uit. Zo brandt overal in de ruime hotellounges altijd het het haardvuur en staat de hele dag koffie en thee (gra tis) klaar, rond vijf uur vergezeld van een schaal met crackers en kaas. Alsof je niet genoeg kunt eten hier. Goedkoop, en vooral véél. Het bordje leeg eten is veelal een probleem, zelfs al gaat het alleen maar om een voorgerecht. Rond Lincoln liggen de ski-ge- bieden allemaal op zo'n twintig kilometer afstand. I Iet is dus nodig om een auto bij de hand te hebben. Waterville Valley, Cannon Mountain, Bretton Woods en Loon Mountain zijn de namen van de skigebieden. Het laatste ligt praktisch in Lin coln. Als er genoeg natuurlijke sneeuw is, kun je bijna tot de hoteldeur terugskiën. Elk gebied heeft een eigen sfeer. Cannon Mountain heeft de moeilijke pistes en ook de hoogste top. Met de Tiroler Zugspitzbahn wordt de hoogste berg van Duitsland bereikt. 2255 meter hoge bergtop ligt een compact en overzichtelijk skigebied. De gemiddelde skiër en snowboarder komt hier ruimschoots aan zijn trekken. Mocht aan nieuwe pistes be hoefte bestaan, dan kan men - i het bezit van een skipas - met de gratis skibus zo uitwijken naar het naburige Ehrwald en Biberwier. Ook langlaufers hoeven zich in Lermoos allerminst te vervelen. Via zestig kilomter geprepareer de loipen kunnen tochten on dernomen worden naar Ehr wald en Biberwier. Tevens ligt er een aansluiting naar de hon derd kilometer lange loipe die voert in de richting van Heiter- wang-Reutte-Lechtal. De gastvrijheid is in Lermoos onovertroffen. Zowel in hel dal als op de berg zijn vriendelijk heid en service troef. Dat gaat zowel op voor de oude als nieu we hotels, restaurants en bar ren. Gezien de kostbare investe ringen van de afgelopen jaren in skiliften en horecazaken wil Ti- rol, en in het bijzonder Ler moos, onderhand weieens af van het wat stoffige en oubollige imago. In de avonduren zijn er immers ook voldoende moge lijkheden voor vertier, al blijft het traditionele ijsstokschieten compleet met Oostenrijkse koek-en-zopie (glühwein uit Sommige skiërs kiezen voor Oostenrijk, andere juist voor Frankrijk. Een derde groep heeft Amerika ontdekt. Omdat het daar zo anders is. Bergen die meer heuvels lijken, mensen die zo vriendelijk zijn, en goed eten. Goedkoop en vooral héél veel. Waarom zou je in Amerika gaan skiën als Europa op dat gebied al zoveel te bieden heeft? Ge woon, omdat Amerika anders is. Vorig jaar gingen zo'n zesdui zend Nederlanders in de VS ski- en, voornamelijk in de Rocky Mountains. Maar ook in het noordoosten, boven Boston, lig gen goede ski-gebieden. En wat is er dan zo anders? Om te beginnen de bergen, ronder en vriendelijker. De hotels en zeker de appartementen ver schillen nogal van die in Euro pa. De mensen zijn aardig, de service is uitermate goed. De pistes en loipes zijn perfect ge prepareerd, de bewegwijzering is uitstekend. En het is er ook nog goedkoop, zeker het eten en drinken. Prijzen en afstanden spelen al tijd natuurlijk een grote rol bij het kiezen van een wintersport vakantie. Qua prijzen valt het inderdaad mee: men kan via het 'Do New England'-programma al voor f1095 negen dagen naar Amerika, al moet je dan met z'n achten in een chalet en komt er nog zo'n f 200 per persoon bij voor een huurauto. Vliegen gaat dan met Icelandair via IJsland. Dat is een 'omweg', maar de to tale reistijd valt toch mee. Bin nen twaalf uur kan je in je hotel zijn en die tijd heeft menigeen óók nodig om per auto op een Europese piste te komen. Als de natuur dus niet mee- Ijoenen mensen gaan jaarlijks op wintersport. Op deze foto maken skiërs zich klaar om te kunnen beginnen aan een afdaling nabij Davos. archieffoto

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1997 | | pagina 25