eiden Regio
Valkenier
op jacht
in Leiden
NA
'K O moet
de markt op'
Die schelp valt steeds van mijn oor
Schaatsers zijn vaste ochtendje kwijt
tadsbank blij met
pet schuldsanering
Oefening met takkenzaag
GERECHT
NSDAG 14 OKTOBER 1997
yi o Het ministerie van
I defensie handhaaft
de verhuisregeling voor de
medewerkers van het
MEOB in Oegstgeest.
Opheffen
/t gr GroenLinks in Alke-
I 3 made overweegt
zichzelf op te heffen, om
dat er te weinig 'werken
de' leden zijn.
leiden
vervolg van voqrpagina
Wethouder A. Pechtold zegt niet
goed te begrijpen waarom K
O voor de oplossing van de pro
blemen 'zich toch weer tot de
gemeente wendt'. „Het bestuur
zou nu toch eens moeten besef
fen dat het de markt op moet
rrtet haar plannen. Die omslag
in het denken is hard nodig."
De gemeente wil in de gehele
culturele sector overschakelen
op 'het inkoopmodel', zegt
Pechtold. „De gemeente geeft
daarbij aan welke activiteiten zij
waardeert en welke zij niet
wenst te subsidiëren. In het ver
leden subsidieerden wij instel
lingen, nu bepaalde activiteiten.
Het is aan de instellingen om
ongesubsidieerde activiteiten
voort te zetten of te beginnen."
„De besprekingen met cultu
reel centrum de X zijn volgens
hetzelfde patroon verlopen.
Daarvan heeft de gemeente als
het ware de zogeheten 'wereld
muziek' ingekocht. Van andere
zaken moet de X nagaan of daar
een markt voor is. Ik krijg een
beetje de indruk dat deze bood
schap bij K O het slechtst is
doorgedrongen."
Over de terugkeer van Weber
naar K O merkt de wethouder
op: „Het besluit hem terug te
nemen, is door het bestuur van
K O genomen. Dat staat de K
O -bestuurders geheel vrij. Ik
vind het moeilijk om over per
sonen en functies te praten,
maar wat ik hier verder nog wel
over kwijt wil, is dat er ook an
dere oplossingen waren. K O
wilde echter per se de heer We
ber terug."
HOOFDLETSEL Een 59-jarige
Leidse fietsster is gistermiddag
met hoofdletsel naar het Acade
misch Ziekenhuis in Leiden
overgebracht. Ze verleende op
de IJsselmeerlaan geen voor
rang aan een 34-jarige Leidse
automobiliste. Die kon een aan
rijding niet voorkomen.
iverschilligheid over verdwijnen ziekenomroep
iendorith ligtvoet
Ze draaiden al jaren elke dins
dagochtend hun rondjes in de
Leidse Ijshal. Een min of meer
vast clubje, waarvan een aantal
schaatsers in de zomer de con
ditie op peil hield door samen
te fietsen. Anderen gingen bui
ten het seizoen hardlopen in de
duinen. Maar de schaatslessen
op dinsdagochtend zijn verle
den tijd. „Dat is door het be
stuur van de stichting Leidse
Ijsbaan van het ene op het an
dere moment afgeschaft", zegt
een boze Henk Scheerder. De
stichting vond het niet langer
verantwoord om lesschaatsers
tegelijk met recreanten op de
baan te laten.
Scheerder heeft zich opge
worpen als woordvoerder van
de dinsdagochtendclub. In een
brief aan het bestuur schrijft
hij, dat met de maatregel een
grote groep schaatsenrijders is
gedupeerd. „Mensen die jaar in
jaar uit op een recreatieve ma
nier de schaatssport beoefen
den onder leiding van enthou
siaste trainers." En juist dat
ontbreekt er nu aan, zegt de
Leidenaar.
De schaatsers kunnen nog
wel hun rondjes rijden op hun
vaste ochtend, maar er is nie
mand meer die hen met een
kennersoog in de gaten houdt.
„Je doet geen oefeningen meer,
er is niemand die op je let. Dus
je wordt ook niet beter meer.
Nee, voor ons is de lol eraf',
zegt Scheerder.
Hij wil de ergernis van een
bezoek aan de ijshal niet eens
meer meemaken. „En dat geldt
ook voor veel van de anderen.
Dus we gaan nu naar Den
Haag, of naar Haarlem. Daar
krijgen we ook geen training,
maar dan worden we tenmin
ste niet meer aan die vervelen
de geschiedenis herinnerd."
Wat de schaatsers vooral
steekt, is het feit dat totaal niet
met hen is gesproken over het
besluit. Scheerder: „Er is totaal
geen inspraak geweest. Het is
niet eens aan het eind van het
vorig seizoen gemeld, zodat we
ons erop konden voorbereiden.
Het verbaast mij dat dat nog
kan in deze tijd: dat je een be
sluit neemt zonder de mensen
om wie het gaat."
„De mensen hielden die
dinsdagochtend altijd vrij. Er
zit een leraar bij, een arts, dus
er moest echt wel wat geregeld
worden. Maar we hoorden eind
september alleen maar bij ge
ruchte dat de training op onze
ochtend werd afgeschaft. En
officieel wisten we het pas toen
eind september de advertentie
over het nieuwe seizoen in de
krant kwam."
Scheerder heeft als recreant
al tal van sporten beoefend. En,
zegt hij „trainen met een groep
.is echt het leukste dat er is. Als
je dat jaar in jaar uit doet ont
staat een band. Dus het is heel
vervelend als dat zomaar in
eens ophoudt."
Voorzitter Henk Vergeer van
de stichting Ijshal Leiden legt
uit dat het schrappen van het
lesschaatsen op de dinsdag
morgen een weloverwogen be
sluit is. „Er zijn in het verleden
al wat ongelukjes gebeurd
doordat naast de beginnende
schaatsers die les krijgen, ook
recreanten en scholen op de
baan zijn. Omdat we willen
voorkomen dat er straks grote
ongelukken gaan gebeuren,
hebben we besloten om een
aantal uren speciaal aan te wij
zen voor de lessers. Die kunnen
dan beschermd schaatsen, ter
wijl er niemand anders op de
baan is."
De stichting heeft in het
nieuwe seizoen op maandag-,
woensdag- en vrijdagochtend
vijf kwartier vrij gemaakt voor
lesschaatsers. Vanavond be
spreekt het bestuur de moge
lijkheid om voor het dinsdag
ochtendgroepje op de dinsdag
middag een uurtje vrij te ma
ken.
lewelddadige tasjesroof
den Bij een brute diefstal van haar tas liep een 84-jarige Leid-
gistermiddag een diepe snijwond en diverse schaafwonden
i, De vrouw liep over de Van den Brandelerkade toen zij plot
ing-door een onbekende fietser tegen de grond werd geduwd,
[fietser, een man van naar schatting tussen de 18 en 30 jaar,
eep haar tas en ging er vandoor.
'al door bouwplaat
iden. Een 27-jarige bromfietser kwam gisterochtend ten val op
!t Vijf Meiplein. De val werd vermoedelijk veroorzaakt door
en ijzeren bouwplaat die op een bedrijfsterrein lag. Het slacht-
fer moest met letsel aan beide benen naar het AZL worden
lergebracht.
De valkenier uit het Brabantse Uden is door de ge
meente Leiden uitgenodigd 'om te praten over de
meeuwenoverlast in de stad. Milieu-ambtenaar H. van
Noppen en valkenier I. van Lanen hebben inmiddels
telefonisch met elkaar gesproken.
ecteur J. Siebolts van de
dsbank is zeer gelukkig met
i nieuwe wettelijke regeling
ir schuldsanering bij particu-
en, die naar verwachting
verwege volgend jaar in wer-
ig treedt. De oude faillise-
ïtswet, die uit de vorige
iw stamt, werkt niet goed
or 'gewone mensen' met
ulden.
foor zo'n zestig procent van
nensen, die nu bij de Stads-
ik aankloppen voor schuld-
ering, kan geen regeling ge-
ffen worden, schat de direc-
ir. „De stadsbanken werken
geruime tijd met een ge-
gscode schuldsanering. Er
slaat echter een probleem
we met de schuldeisers geen
inelijke regeling kunnen
ffen. Dat verandert echter
t de nieuwe wet. Lukt het
in de nieuwe situatie niet
een minnelijke regeling te
ffen, dan kunnen we naar de
hter stappen voor een wette-
leschuldsaneringsregeling. Ik
wacht dat we van die zestig
icent, die we nu niet kunnen
pen, straks een aanzienlijke
iep wel kunnen helpen,
ind jaren zeventig al trokken
directeuren van de Krediet-
ïken aan de bel omdat de
le faillisementswet slecht
uitpakte voor particulieren met
schulden. Er was toen een haus
se aan particuliere schuldeisers.
De wettelijke regeling, waarover
het parlement nu moet beslis
sen, heeft lang op zich laten
wachten. De afgelopen maan
den zat Siebolts als voorzitter
van de Nederlandse Vereniging
van Kredietbanken (NWK) in
een projectgroep om de laatste
plooien uit het aangepaste
voorstel te strijken.
„Straks zal het voor crediteu
ren moeilijker worden om nee
te zeggen tegen een regeling",
verwacht hij. „De nieuwe wette
lijke regeling heeft anders dan
de oude faillisementswet meer
oog voor de problemen van de
debiteuren. In plaats van advo
caten worden kredietbanken
aangesteld als bewindvoerders.
De nieuwe wet is veel vriende
lijker; het woord failliet wordt
niet meer gebruikt."
Hoeveel mensen straks zullen
aankloppen* voor schuldsane
ring, kan Siebolts niet schatten.
„Permanent zit een wisselende
groep van zo'n 200.000 mensen
in ernstige financiële proble
men. Ik kan me voorstellen dat
er, vanwege die zestig procent
die tot nu toe niet geholpen kon
worden, een stuwmeer is ont
staan van mensen die een
schuldsaneringsregeling willen
treffen."
leiden caroline van overbeeke
„Deze of volgende week heb
ben we opnieuw contact en
maken we een afspraak. Van
Lanen is in elk geval bereid om
met ons te praten over de aan
pak van het meeuwenpro
bleem", aldus Van Noppen.
De Brabantse beroepsvalke
nier had eerder al laten weten
wel brood te zien in de jacht
op de zilvermeeuwen die
vooral in de zomermaanden
de Leidse binnenstad teiste
ren. Het 'eierenbeleid' van de
gemeente waarbij de meeu
weneieren worden vervangen
door kalkexemplaren, werpt
weinig vruchten af. Van een
vermindering van de meeu
wenpopulatie is in elk geval
geen sprake.
Vossen
Vooral in de maanden april tot
augustus krijsen de dieren wat
af, omdat ze dan hun jongen
grootbrengen en hun territori
um verdedigen. De vogels ko
men naar Leiden omdat ze
door de vossen uit het duinge
bied worden verjaagd en in de
stad goed aan hun voedsel
kunnen komen.
Ambtenaar Van Noppen:
„Ondanks ons eierenbeleid
zag ik dit jaar veel jonge vogels
in de stad. Blijkbaar waren er
heel wat nesten die wij niet
hebben gevonden. Probleem
is dat de vogels na een succes
vol broedsel volgend jaar te
rugkeren naar dezelfde plek
om te nestelen. Het probleem
is dus nog niet opgelost. Wel
licht dat de valkenier uitkomst
brengt."
Al eerder had de gemeente
contact met een valkenier,
maar die weigerde omdat hij
bang was dat zijn vogels zich
te pletter zouden vliegen tegen
de hoge gebouwen en ramen.
„Maar dat is jaren geleden.
Daarom hebben we niet meer
aan deze mogelijkheid ge
dacht. Nu deze man uit Bra
bant te kennen heeft gegeven
niet afwijzend te staan tegen
over de jacht in de stad, is dat
wellicht een mogelijkheid."
Als de valkenier, die 36 val
ken en haviken in gevangen
schap heeft getraind, inder
daad naar Leiden komt, zal hij
de meeuwen met zijn roofvo
gels overigens niet afmaken
maar verjagen. „Bij de jacht
zal er wellicht een meeuw
sneuvelen en die ene dode vo
gel kan afdoende zijn om de
rest flink schrik aan te jagen",
aldus de valkenier.
het aan de patiënten in* het
idemisch Ziekenhuis ligt,
irft de ziekenhuisomroep een
mloze dood. „De zender
lort steeds", zegt de één. „Als
die schelp aan mijn oor zet,
lor ik alleen maar klassieke
iziek", zegt de ander. De
leste patiënten staan onver-
liiiig tegenover de beslissing
n het ziekenhuis om de om-
fi aan het einde van dit jaar
zwijgen op te leggen. Men
idt de omroep hooguit aardig
or slechtzienden. Maar voor
hzelf? Nou, nee.
.Ik lig hier vijf maanden per
irzegt Katwijker W. van der
nt „Maar als ik hier lig, kijk ik
ter televisie. De ontvangst
n de ziekenhuisradio is vaak
tht, er zijn veel storingen,
il keus is er ook niet. Altijd
ssieke muziek en dat ben ik
vijf minuten zat. Hij wijst
ar een gettoblaster op het
chtkastje. „Als ik toch wil
steren, zet ik dat ding wel
ien verpleegster meldt dat
oral patiënten die langer in
ziekenhuis liggen naar de
kenhuisomroep luisteren. Als
verveling toeslaat, wil men
ouderwets uitziende schelp
gwel eens om het oor leggen,
ook kinderen zouden graag
ir aangevraagde plaatjes luis-
ren.
Maar juist patiënten die al
tan of maanden in het zie-
ihuis liggen, reageren lauw
1 de mededeling dat de om-
'P stopt. Sommige patiënten,
®ls Leidschendammer L. Kou-
ohoven, geven niets om ra-
1 of televisie. En een Hage-
ar die op de hartafdeling ligt,
oft wel wat anders aan zijn
°fd dan het luisteren naar
z°ekplaatjes.
on oudere Leidenaar drinkt
hot restaurant een kop koffie,
foopt slecht en is slecht-
nd. Volgende wbek gaat hij
or eens naar het ziekenhuis
'r een operatie. Televisie kij-
1 is er voor hem niet meer bij,
n' hij ziet slechts schimmen,
de ziekenhuisomroep dan
;n uitkomst? Toch niet, zó
„Ik luister weinig als ik in
ziekenhuis ben. Dat ding
steeds van mijn oor.".
°ch heeft tijdens een vorig
oek wel eens een verzoek
je aangevraagd. „Ramona
Plantjes
Keurig kostuum, net koppie,
knap montuurtje. Studentje be
drijfskunde aan de de respecta
bele Erasmus-universiteit in
Rotterdam en woonachtig in
het lommerrijke Oegstgeest.
Wat heeft zo'n heertje in de dop
met de juiste toekomstperspec
tieven nu in vredesnaam te zoe
ken in het beklaagdenbankje
van politierechter Kingma aan
het Rapenburg? Welnu, dat
vroeg hij zichzelf dus ook hard
op af.
Hij was zich van geen kwaad
bewust, zo liet hij uit alles blij
ken. Want wat nou, die 140
hennepplanten op het dak van
zijn woning en die 40 andere in
de tuin van zijn ouders? Die
maakten slechts deel uit van
een wetenschappelijk onder
zoekje naar kristallen en wa
ren onderdeel van zijn hobby,
zijnde het plantenrijk in het al
gemeen en de hennepsoorten
in het bijzonder. Tien verschil
lende typen had hij uitgezaaid
en hij vond het gewoon leuk
om ze te verzorgen en te zien
opgroeien. Heus, echt niet meer
dan dat.
Nee, natuuuuurlijk had hij geen
commerciële bijbedoelingen
gehad. Kon je dat roken dan, die
hennep? Of de opbrengst daar
van eventueel met dikke winst
verhandelen? Nooit geweten.
En trouwens, had hij niet alles
in grote openbaarheid laten
groeien en bloeien? Zelfs de bu
ren wisten er van, die konden
het hele handeltje zo zien staan,
hoor.
Waarvan acte, want het was de
buren inderdaad niet ontgaan,
die kwekerij daar op het dak.
Nu mag er in het mooie Oegst
geest van alles groeien en bloei
en tussen mei en augustus,
maar liever geen onkruid en ne
derwiet. De buren alarmeerden
derhalve de politie en die rolden
de boel boven dankbaar op. 'Ik
vond het maar raar dat al die re
chercheurs met hun pistolen
binnenkwamen, alleen voor een
paar plantjes', sprak de student
met een staalhard gezicht. Het
ontbrak er nog aan dat hij ter
plekke naar zijn pochet greep.
Politierechter Kingma intussen
zat bijkans met zijn oren te
klapperen bij het aanhoren van
zoveel dommepraat. „Leest u
geen kranten, kijkt u geen tv?",
hield hij de man voor. „U stu
deert bedrijfskunde, denkt u wel
eens na over uw toekomst en
wat voor effect een veroordeling
.in deze kan hebben bij het zoe
ken naar een baan? We praten
hier wel over de opiumwetge
ving, hoor. U bent toch niet zo
naïef om te denken dat wij dat
verhaal van die hobby geloven?
Er zijn meer dan 100.000 soor
ten planten op de wereld. Waar
één van haar argumenten inza
ke het aantonen van 's mans
eerlijkheid. Het klonk opnieuw
allemaal zo simpel en zo naïef,
dat je het nog bijna in zijn on
schuld en onwetendheid zou
gaan geloven ook.
Welnu, mevrouw de officier van
justitie kreeg er in elk geval
geen natte ogen van, of het
moet hooguit van het lachen
zijn geweest. „Ik geloof geen
donder van het hele verhaal",
sprak ze scherp. „Het klinkt vol
strekt ongeloofwaardig. Daarbij,
u behoort als burger de wet te
kennen en het is verboden om
180 hennepplanten in huis te
hebben. Ook niet voor een hob
by, zo we dat al zouden geloven.
Ik vraag een boete van 1.800
gulden, waarvan 600 gulden
voorwaardelijk."
Zoals het hoort, kreeg de stu
dent van de politierechter nog
het laatste woord. „Ik heb slaan
huilen toen ze mijn plantjes
vermoordden", deed hij nog
een laatste poging om op het
gemoed van mr. Kingma in te
werken. Die liet zich evenwel
niet vermurwen en veroordeel
de conform de eis. „Helaas, uw
verhaal gaat er niet in." Je zag
hem daarbij denken: en dat
voor een student bedrijfskun
de....
ad van kaam
Katwijker W.
van der Bent
kijkt liever te
levisie dan dat
hij naar de ra
dio luistert. En
als hij dan toch
een keer een
radioprogram
ma wil horen,
zet hij zijn get
toblaster aan.
FOTOLOEK
ZUYDERDUIN
leiden Je kan natuurlijk een gewone zaag op een
stok zetten om zonder trapje takken uit bomen te
zagen. Maar dat is dan wel zwaar werk. Makkelij
ker is het als je met een kettingzaag aan de gang
kunt gaan, maar dan wel een hele lange. De ge
meente Leiden experimenteert sinds gisteren met
zo'n verlengde kettingzaag voor het afzagen van
van The Blue Diamonds, dat
vind ik een leuk nummer. En
het werd nog gedraaid ook. Ik
vind de ziekenhuisomroep ze
ker niet ouderwets. Voor som
mige patiënten is die muziek
heel belangrijk. Van mij hoeft
om experimenteert u niet wat
met tomaten of zo. Waarom uit
gerekend met hennepplanten
waar je er niet meer dan 5 van
in huis mag hebben?"
De student had een advocaat bij
zich. De dame in het zwart deed
nog een manmoedige poging
om dat wat zo krom was als een
hoepel weer recht te praten als
een heipaal. Maar gelijk het ver
haal van het studentje kwam
ook haar verweer nu niet be
paald geloofwaardig over. „Hij
was niet uit op profijt, hij liet
het aan iedereen zien", luidde
takken tot een hoogte van vier meter. Medewerkers
van de afdeling wijkbeheer mochten in het Ble-
kerspark met het gevaarte oefenen. De eerste erva
ringen waren positief. De komende tijd test de ge
meente nog verschillende andere modellen takken-
zagen.
FOTO LOEK ZUYDERDUIN
de ziekenhuisomroep niet te
verdwijnen. Alles verdwijnt
maar. Waarom is dat nodig?"
Ook van de Sassenheimse T.
Lascaris mag de ziekenomroep
blijven. „Ik ben hier pas een uur
en blijf slechts een paar dagen.
Maar ik kan me van een vorige
keer nog wel herinneren dat ik
de ziekenomroep gezellig vond.
Ze draaiden verzoekplaatjes en
je hoorde nog eens wat van an
dere afdelingen. Jammer hoor,
dat dat straks gaat verdwijnen."
