Echt, die schermen werken'
'Ik snap niks van die Leidenaars'
Zandkastelenbouwer over
tien jaar 'wereldberoemd'
Leiden Regio
Stoney: een grappige mafkees
Bromfietsster
gewond bij
aanrijding
Leiderdorp kan maar
beter meewerken
Waterscooters blijven taboe in Noordwijk
iINSDAG 7 OKTOBER 1997
hans jacobs. 071 -53564 m. plv.-chef rudolf kleun, 071-5356436
fcstgeest thomas erdbrink
fijat is dat nou weer?"
„Moet je hem zien lopen, wat
}n mafkees."
„Volgens mij is het een hele
fote kastanje."
„Nee juh, dat is die wietgast.
loan tv."
«„Hoe kan die lopen op die
Wat voor merk is
e»t?"
dso.Dat zijn Nike Air wiet-schoe-
^n.hahaha."
L,Volgens mij is die gozer
ej„Dat komt door die grote
eriiiint natuurlijk."
Ra£„Kijk! Er komt onwijze rook
Vil juh."
„Ik wil boven de rook hangen,
is grappig."
{„Echt niet, ik vind hem maar
Hjnrare eikel."
4
orl'Een eikel of niet, het wande-
d-shde stuffblok 'Stoney' weet
taain boel over softdrugs. Hij is
mascotte van de campagne
idéasj en wiet, wat weet je wel,
at weet je niet'. Gisteren be
Stoney het Delta college
in Oegstgeest, het begin van een
reeks bezoeken aan scholen om
de jeugd te informeren over de
feiten rondom softdrugs.
Met zijn grote schoenen en -
heel indrukwekkend - de enor
me joint in zijn mond is hij een
welkome afwisseling op de an
ders behoorlijk saaie school-
pauze. Stoney verzuipt dan ook
bijna in de aandacht van de
leerlingen. Niet dat ze hem alle
maal even vriendelijk gezind
zijn. Van verschillende kanten
wordt hij geschopt en geduwd.
Als hij ligt, staat hij nooit meer
op met dat zware pak", zegt een
jongen grappend tegen zijn
vriend.
De minachting slaat echter
om in bewondering als blijkt
dat de joint van Stoney echt kan
roken. „Wow, zo'n grote paf wil
ik ook wel", zegt Els van 15.
Over de folder die het wande
lende stuffblok uitdeelt is ze
minder enthousiast. „Het staat
vol met dingen die ik al weet."
De meerkeuzetest over hasj en
wiet is dan ook een eitje, vindt
Els. Alleen de betekenis van
'flippen' is haar onduidelijk.
„Dan voel je je geweldig, toch?
Oh, staat er in de folder dat ie
mand die flipt ziek is? Nou dat
wist ik niet."
Docent verzorging Sjaak de
Ridder vindt het bezoek van
Stoney een mooi begin van een
project over softdrugs dat nu in
de derde klas begint. „Ik hoop
dat de folder vragen oproept bij
de leerlingen. Die kunnen we
dan later in de klas behande
len."
Stoney is behoorlijk afgepei
gerd na zijn parade over het
schoolplein.Ach dat duwen en
trekken, die kinderen willen na
tuurlijk gewoon even weten hoe
mijn pak voelt. Als ze lastig wor
den geef ik ze gewoon een ram
met mijn joint", zegt Imar
Faasen die in het pak van Sto
ney zit. Hij hoopt dat de kinde
ren de folder lezen en meer na
denken over de gevolgen van
het gebruik van softdrugs.
Dat valt nog te bezien. Paulus
(15), „noem me maar Pinkeltje
de Pillendraaier", verkoopt wiet
bij het muurtje achter de
school. „De verkoop loopt nog
steeds hartstikke goed, zegt hij.
„Daar zal die rare klomp weinig
aan veranderen.
Het wandelende stuffblokje Stoney bezocht gisteren het Delta College in Oegstgeest: „Wow, zo'n grote paf wil ik ook wel."
foto loek zuyderduin
Met een hersenschudding is
een 18-jarige Katwijkse brom
fietsster gisteren naar het Aca
demisch Ziekenhuis Leiden ge
bracht. Zij reed over het fiets
pad van de Langegracht in Lei
den, toen ze werd aangereden
door een 33-jarige Valkenburg-
se automobilist. Hij wilde de
parkeergarage inrijden en zag
de bromfietsster over het hoofd
gezien
Loterij K&G
Om geld bijeen te krijgen voor
nieuwe instrumenten houdt de
Leidse muziekvereniging K&G
een loterij. De hoofdprijs van de
verloting, waarvoor niet meer
dan duizend loten worden ver
kocht, is een auto. Een lot kost
150 gulden, eventueel te vol
doen in tien maandelijkse ter
mijnen. Iedere maand is er een
trekking. Loten zijn verkrijgbaar
bij K&G, telefoon 071-5230676
'•-'an der Mark van rijkswaterstaat: overlast blijft binnen de grenzen
Tui Vervolg van voorpagina
•gen de ideale tunnel er niet komt, moeten er volgens wet-
inSbuder Huigen van Leiderdorp nog eens honderd wonin-
plat in Oranje- en Kerkwijk. Zij gelooft niet dat scher
men het lawaai van voortrazend verkeer voldoende te-
i kénhouden. Van der Mark van rijkswaterstaat gaat daar
De schermen die rijkswaterstaat wil plaatsen
vier meter hoog en steken daarmee ver uit boven de
ïstaande, stelt hij. „Echt, die schermen werken."
lzo
n otterdam/leiderdorp»judy nihof
1 elM KOEVOET
s be gevelbelasting blijft binnen
'oettelijk vastgelegde grenzen,
ïlijfc al neemt de hoeveelheid
toe. De discussie die
met rijkswaterstaat
gaat niet over het aantal
dat extra moet wor-
reltn gesloopt maar over het ver-
daliil tussen grenswaarden,
vaaraan rijkswaterstaat zich
[nlhidt en voorkeursgrenswaar-
wejn, die Leiderdorp het liefst
voiu hanteren", aldus Van der
ark.
het aspect luchtveront-
Jniging geldt hetzelfde, be-
Üogt hij. Volgens Van der Mark
jeft rijkswaterstaat berekend
dat op de verbrede A4 geen wet
telijk vastgelegde normen wor
den overschreden. „Maar we
halen niet in alle gevallen de
ric/? fwaarden. Dat zijn waarden
waarnaar we streven."
Het is volgens hem een mis
vatting dat door de rijksweg met
twee rijbanen te verbreden de
hoeveelheid verkeer toeneemt
en daarmee ook de luchtveront
reiniging. Over de huidige vier-
baansweg rijden elk etmaal zo'n
81.000 voertuigen. „Zonder wat
aan de A4 te doen, stijgt dat
aantal naar 115.000. Maken we
er een zesbaansweg van, dan
zijn het er 120.000. Je ziet dat de
verbreding niet eens tot zo veel
groei leidt:"
Van der Mark ziet ondanks de
stijging van het.aantal auto's op
de A4 mogelijkheden om de
luchtverontreiniging binnen de
perken te houden. Daar is hele
maal geen tunnel voor nodig.
Een tunnel is volgens Van der
Mark bepaald niet zaligmakend.
..Je kunt er de uitstoot van gas
sen lokaal mee beperken. Maar
ventilatie of niet, al die stoffen
moeten toch ergens heen. Van
daar datje bij dc tunnelmonden
veel hogere concentraties
krijgt."
Tegen luchtverontreiniging
helpt een 'educatieve' campag
ne beter dan een tunnel, stelt
hij. Op die wijze wordt het ver
keersgedrag van de automobi
listen beïnvloed. „Het belang
rijkste is dat men zijn snelheid
homogeniseert. De uitstoot van
uidaatgassen neemt af naarma
te iedereen dezelfde snelheid
aanhoudt."
„De bereidheid om dat te
doen, is groot want homogeni
seren voorkomt ook files. Door
uit eigenbelang te handelen,
doen automobilisten zo ook
nog wat aan het milieu.
JDe weigering van Leiderdorp om planologische medewerking te
'verlenen aan de verbreding van de A4, legt het rijk geen stro
breed in de weg om een korte 'bak' aan te leggen, blijkt uit de
woorden van projectleider N. van der Mark. „De minister kan
Leiderdorp dan een aanwijzing geven. De Tracéwet kent die mo
gelijkheid."
De Leiderdorpse gemeenteraad koos vorige week unaniem
voor de 'harde lijn': als de minister vasthoudt aan de korte 'bak',
weigert de gemeente om zijn bestemmingsplannen aan te pas
sen. Hoewel die harde opstelling niet tot vertraging leidt, zou
projectleider Van der Mark het wel betreuren als de 'communi
catie verstoord raakt' en rijkswaterstaat in de toekomst niet
meer met de gemeente zou kunnen samenwerken. Volgens Van
der Mark heeft Leiderdorp er bovendien baat bij om met elkaar
te blijven praten. „We kunnen nog het een en ander voor elkaar
betekenen. De gemeente kan bij de inpassing van de A4 nog de
nodige invloed hebben. Bijvoorbeeld op hoe de geluidsscher
men eruit moeten zien. Moet er een wal komen, moet er aan
plant komen. Het wordt moeilijk om daarover te praten als de
gemeente niet u>i7praten."
Houtenaar Fred van Zeijl houdt nare smaak over aan 3 oktober
leiden/houten herman joustra
Hoezo is 3 oktober alweer voorbij?
De feesten ja, die zijn achter de rug.
Maar sommigen van ons ondervin
den nog steeds de naweeën van de
ze jaarlijkse uitspatting. Variërend
van een langdurige kater of over
vermoeidheid tot nog veel erger.
Fred van Zeijl uit Houten behoort
tot de feestvierders uit de laatste
categorie. Hij zakte donderdag
avond 2 oktober, tussen negen en
half tien 's avonds in elkaar op de
Beestenmarkt. Met een hartinfarct.
Vreselijk natuurlijk, maar dat is niet
het enige waarVan Zeijl met een
nare smaak in zijn mond aan terug
denkt. „Het is een schande dat de
Leidenaars zo klagen", bromt hij
thuis vanuit Houten door de tele
foon. „Ze moeten misschien maar
eens een keertje worden heropge
voed." Pardon, klagen? „Ja, ik heb
gehoord dat een paar mensen had
den geklaagd over de ambulance
en de politie. Omdat die met loei
ende sirenes de Beestenmarkt op
waren gereden. Dat begrijp ik nou
niet. De ambulance kon de Bees
tenmarkt niet op omdat het zo druk
was. Dus hebben de mensen van de
ambulance de politie om hulp ge
vraagd. Mag ik die mensen mis
schien even bedanken? Patrick van
Geffen van.de Beestenmarkt, die
heeft 112 gebeld. Cor Boeren van
de ambulancedienst, en Dirk van
Duijvenbode en Arjan Steen van de
politie. Dankzij die mensen leef ik
nog. En die Leidenaars maar kla
gen."
Onbeschoft, dat kunnen we wel
met meneer eens zijn. Maar toch,
niet om het een of ander: wat zoekt
een Houtenaar rond 3 oktober in
Leiden? „Simpel, ik was hier voor
Leidens Ontzet. Ik heb een
vriend en die woont in
loeiden. Die had me uitge
nodigd. Daarom was ik op
de Beestenmarkt. Ja, tot ik
in elkaar zakte. Ik was niet
eens in een speciale at
tractie geweest. Het kwam
toch al als een enorme,
onaangename verrassing.
Ik heb nog nooit last ge
had van mijn hart: ik rook
niet, ik heb een honden-
uitlaatservice, ik loop veel,
ik fiets veel. Maar goed, ik
De Kaiserstraat na de viering van Leidens Ontzet. Voor de reiniging een feest van
vegen, vegen en nog eens vegen. foto loekzuyderduin
zit nu weer thuis en het gaat rede
lijk. Ik ben gedotterd in het AZL.
Een kransslagader is nu weer open,
twee zitten er nog dicht. Ik moet
me in elk geval nog een maand of
drie rustig houden. Toch wilde ik
dit effe kwijt. Ik snap echt niks van
die Leidenaars." (Wij soms ook
niet. Op 2 oktober presteerde een
oude Leidenaar het om zanger
Leidse Kees in het Antonius Club
huis om het volgende verzoeknum
mer te vragen: Anna Paulowna
Blanca. Jawel!)
Troep
Fysiek zijn de dames en heren van
de reiniging er niet zo erg aan toe
als Fred van Zeijl, maar een beetje
spierpijn hebben sommigen toch
wel aan de 3 oktoberfeesten over
gehouden. Het was vegen, vegen en
nog eens vegen de afgelopen da
gen. Troep achterlaten, dat kunnen
noordwuk eric de jager
De jetski is vooralsnog niet wel
kom op het Noordwijkse strand.
De kantonrechter heeft het ver
weer verworpen van voorzitter
R. van der Niet van de jetskiver
eniging tegen het geldende ver
bod. Maar het oordeel laat nog
ruimte voor nader onderzoek,
vinden de voorzitter en zijn ad
vocaat mr. K. Jurriëns.
„De rechter vindt dat de ge-
meerite de vrijheid heeft om de
gang van zaken op het strand te
regelen", aldus Van der Niet.
„Hij legt echter niet de link die
wij proberen duidelijk te ma
ken: het gaat niet zo zeer om
wat er op het strand gebeurt,
maar om de activiteiten op
zee", zegt de raadsman. Voor
wethouder V. Salman is de zaak
zo klaar als een klontje: „De
badgast is en blijft veilig in
Noordwijk."
Van der Niet negeerde afgelo
pen zomer het verbod op wa
terscooters en liet zich bewust
op de bon slingeren. Hij hoopte
in een proefproces een duidelij
ke uitspraak te krijgen over de
wettelijke status van de jetski.
Die manoeuvre levert hem nu
een voorwaardelijke boete van
vijfhonderd gulden op. Maar
nog geen echte zekerheid. „Het
is een afwijzing, maar die is
nauwelijks onderbouwd. Hier
mee gaan we vol gas in hoger
beroep."
Kantonrechter Sprey vindt
het niet nodig om dieper in te
gaan op de nu al drie jaar sle
pende kwestie tussen de jetski
vereniging en de gemeente
Noordwijk. Volgens hem' is de
zaak duidelijk. Het verbod staat
in de Algemeen Plaatselijke Ver
ordening (APV) en wie daardoor
een bekeuring krijgt, moet beta
len. Wie de dans ontspringt
heeft gewoon geluk. Voor ,een
nauwkeuriger bestudering van
hun zaak moeten de jetskiërs
dus naar een hogere rechtsin
stantie.
„Veel Nederlandse kustgë-
meenten kunnen nu .opgelucht
adem héllen. Een jetski is nu
eenmaéü een onding waarmee
ongelukken kunnen gebeuren
en dat een irritant geluid voort
brengt", zegt wethouder Sal
man.
ze wel, die feestvierende Leide
naars. „Het was inderdaad een
hoop werk", zegt Rob Snik van de
reiniging. „We doen het sinds vorig
jaar ook iets anders. Op 3 oktober
zelf al beginnen we de aanlooprou
tes naar de kermis een beetje
schoon te maken. En we letten op
sommige activiteiten uit het pro
grammaboekje. Zoals de wielerron
de bijvoorbeeld. Je kunt ze toch
niet over een Rapenburg vol rotzooi
laten rijden?"
Inderdaad, de spaken en fietsket-
tingen vol met papier en kapotte,
plastic bierglazen, dat rijdt wat ver
velend. Aan de andere kant:
schoonmaken tijdens de feesten,
dat is toch vechten tegen de bier
kaai (Neenee, beslist niet grappig
bedoeld. Kom zelf maar met een
betere uitdrukking op de proppen).
„Dat is het ook", beaamt Snik. „Je
haalt alleen ook het meest erge
weg. Al het grofvuil in elk geval. In
verband met eventuele brandstich
ting, de brandweer heeft daar jaren
geleden terecht om gevraagd. Trou
wens, we maken op 3 oktober niet
de hele dag schoon. Alleen van 's
ochtends zeven tot een uur of tien,
half elf. Onze mensen moeten na
tuurlijk zelf ook nog een feestje
kunnen vieren."
In de nacht van 3 op 4 oktober be
gint dan het grote werk. Vanaf een
uur of één, terwijl het feest nog in
volle gang is, rijden de eerste kraak
wagens al door de stad. Opnieuw
voor het grofvuil. Om drie uur ko
men daar nog eens de grote veeg-
machines. Weer een uurtje later
schuift een ploeg van een man of
negentig (inclusief vrijwilligers van
de gemeente) de straten op met be
zems, karretjes, scheppen, en alle
andere voorwerpen en apparaten
waarmee kan worden opgeruimd.
Hoeveel rotzooi is er bijelkaar ge
veegd? „Dat is vergelijkbaar met
voorgaande jaren" zegt John van
Velzen van de reiniging. „Hoe zich
dat verhoudt tot een normaal
weekje vuilnis ophalen weet ik niet.
Maar ik weet wel dat het voorna
melijk om heel licht afval gaat,
zoals snoeppapiertjes en plastic
bierglazen. Kun je nagaan hoeveel
vuil er is verzameld. In gewicht?
Een ton of 25."
Dat is 50 Fiatjes (niet rot bedoeld).
Katwijker Wilfred Steiger bij een van de creaties 'De verloren wereld Atlantis', een zandkunstwerk dat werd
gebouwd in San Diego. „Een kruising tussen een leeuw, een krab, een kokkel en zeepaardje." foto pr
katwuk henk van beek
„Ik ben overtuigd dat ik binnen tien jatir wereld
beroemd ben", zegt Wilfred Steiger. De 26-jarige
Katwijker is net terug uit Amerika waar hij heeft
meegeholpen met het bouwen van het grootste
zandkasteel ooit gemaaikt. „Ik ben nu de beste
zandkunstenaar van Nederland. Later van de hele
wereld."
Op 14-jarige leeftijd begon Wilfred met zand
kastelen bouwen om een simpele reden: meisjes
vonden het leuk om te zien. Hij groeide in het vak
door mee te doen aan zandkastelenfestivals. Zijn
talent werd opgemerkt door het Haagse InAxi,
een bedrijf dat gespecialiseerd is in zandkunst-
werken maken. Die brachten hem in contact met
de Amerikaan Gerry Kirk, de goeroe op het ge
bied van zémdkastelen.
„Gerry zag dat ik goed was en lijfde me in. Drie
maanden lang ben ik bij hem thuis geweest in
San Diego, Amerika om de fijne kneepjes van het
vak te leren. Vorige maand heb ik hem geholpen
bij het voltooien van zijn droom: het maken van
het grootste zandkasteel ter wereld. We bouwden
'De verloren stad Atlantis', een bouwwerk van 23
meter hoog, gemaakt uit 74.000 ton zand."
Ruim 200 professionele bouwers ('carvers') uit
18 landen en 800 vrijwilligers uit de regio van San
Diego waren nodig om het kolossale bouwwerk
binnen een maand te maken. Wilfred: „We slie
pen en aten bij Gerry. Elke dag bezig zijn op het
strand met mooie dingen maken, 's Avonds lek
ker feesten. Ik heb veel nieuwe vrienden gemaakt.
Het was een mooi avontuur."
Van Gerry heeft Wilfred het samenwerken ge
leerd. „Het is mooi om iets weg te geven en en la
ter wat voor terug te krijgen. Ik vind het belang
rijk om een voorbeeld te zijn voor andere men
sen. Noem me maar een idealist, maar ik wil kun
stenaars uit vijémdige landen samenbrengen en
de wereld laten zien dat het anders kan."
Ondanks zijn voorliefde voor Amerika blijft
Katwijk speciaal voor hem. „In Katwijk liggen
mijn 'roots'. De zee en de duinen zijn uniek. Ik
ben op veel stranden geweest, maar Katwijk blijft
het mooist. Geregeld ga ik terug naar het dorp
om inspiratie op te doen. Er zit een zekere me
lancholie in Katwijk."
De jonge kunstenaar gaat begin 1998 weer te
rug naar San Diego. „Ik blijf daar drie jaar. Van
wege dyslexie,ben ik in Nederland niet toegelaten
tot de kunstacademie. Hier ben ik geen kunste
naar. In Amerika heb ik mogelijkheden. Daar vra
gen ze niet om papiertjes. Kunst van een Europe
aan is veel geld waard. Zelf hebben ze namelijk
geen cultuur."
Wilfred is overtuigd dat hij terugkeert naar Ne
derland. „Ik zie de wereld als een groot huis. Elk
land is een kamertje. De Verenigde Staten is een
ballroom waar je moet feesten. Nederland is de
gezellige woonkamer. En die gezellige woonka
mer kim ik niet missen. Holland is voor mij
thuis."
Als Wilfred na de eeuwwisseling terugkomt in
Nederland wil hij zijn eigen winkel openen. Be-
haJve zandkastelen maéikt hij ook schilderijen eri
werkstukken van 'styrofoam', een soort piep
schuim. Op festivéds en beurzen wil hij zijn waar
verkopen. Maar zijn eerstvolgende project van de
26-jarige ligt op een ander vlak: hij gaat zijn auto
biografie schrijven.
